Allerlei: lezingen voor het kristene Vlaamsche volk

497 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1918, 28 Juillet. Allerlei: lezingen voor het kristene Vlaamsche volk. Accès à 28 mars 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/cz3222sx1z/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Vierde jaargang Nr 37. Prijs 6 centiemen. Gent, 28 Juli 1918. HOOFDREDACTIE : VROUWENSECRETARIAAT met mebewerking van het Algbmeen SECRETARIAAT en het werk der VOLKSBIBLIOTHEKEN « DE STRAAL ». ALLERLEI Beheer : PEPERSTRAAT, 17. —«o»>— ABONNEMENTEN: PER JAAR fr. 3,25 ZES MAANDEN . . » x,6o DRIT MAANDEN . a » 1,00 Weekblad voor ons Vlaamsche Volk. INHOUD : Onsterfeliikheid. — Jan Blockx. — 's Morgens vroe — De Zouaaf (vervolg en slot). — Een geschenk. Vergelding (35J vervolg). — Luim. — Voordrachti ■en Lessen. Onsterfelijkheid. Er zijn dwaze spotters die beweren : — h ;geloof aan de onsterfelijkheid en de droome van een eeuwig geluk zijn, zooals men gema] kelijk inziet, uit de teleurstellingen van hi aardsche leven ontstaan ; de ongelukkij mensch zoekt naar troostgronden en ze hi< niet vindende, bouwt hij zich uit ijdele ve wachtingen de luchtkasteelen der eeuwig gelukzaligheid. De verstandige mensch moet deze inbee •dingen als dusdanige erkennen en niet, als ee kind op de 100.000 wachten of zich wi anaken, dat daarboven op de blauwe berge hemel en aarde elkander raken. « Als men de berg heeft bestegen, is den hemel verdwenen. Laten we daarop eens het juiste antwooi geven aan allen, die nadesiken willen. Dat de mensch den onverdelgbaren drang na gelukzaligheid in zijn binnenste omdraagt, e dat deze drang zich bij beproeving en lijde bijzonder sterk doet gevoelen, is volkome waar. Doch het zijn niet slechts teleurgesteldt en ongelukkigen, die deze aandrift gevoelei maar eenvoudig weg aile menschen in gewon toestand, in aile tijden, in aile landen, in al omstandigheden ; zoowel de oudste als < hedendaagsche volkeren, zoowel de geleerde als de ongeleerden en zulkszondervoorafgaar onderwijs, zonder voorafgaande overpeii zingen. De ongeloovige vvijsgeer von Har mann schreef terecht : « Zoodra de mensc .zich afvraagt, wat zijn innigste verlangen i erkent hij, dat het bestaat in een zoo gro mogelijk, zijne natuur volmaakt bevrediger en allerduurzaamst genot, met andere woo den : de gelukzaligheid. » Hieromtrent ster men aile wijsgeeren, geloovige enongeloovig •christelijke en heidensche, zelfs de stoïcijne overeen. Daaruit volgt, dat wij met een natuurdn te doen hebben, zetelend in het hoogere de der ziel en even sterk als andere natuurdriftei bv. de zucht tôt zelfbehoud. 't Is éditer onmog lijk, dat zulke drift besta, zonder tôt bevrediging kunnen komen. Er moet dus een waregelukzalij heid voor den mensch bestaan. Immers, wanneer de zucht naar gelukzalij heid niet kon bevredigd worden, zoo ware c natuur van den mensch op tegenspraak gi bouwd; het menschelijk bestaan zou doello en de mensch zelf ongelukkiger zijn dan het die: welks zinnen en trachten zich niet, gelijk b den mensch, tôt het onmetelijke uitstrekt. I dat geval zou zelfs een Darwinist geen an woord kunnen vinden op de vraag : Wat zo het den mensch gebaat hebben, in den strijd om het leven zijne tegenstaanders verslagen te ~ hebben? Moet de hoogere ontwikkeling dan slechts tôt dieper ongeluk voeren ? _ Daar wij het bestaan van God reeds bewezen — hebben, is de zaak nog veel duidelijker. Het is niet denkbaar, dat de God van waarheid ons leugens en ijdele verwachtingen in het hart 3t legge, dat de God van goedheid een wreedaardig m spel van misleiding met Zijne schepselen spele <- en dat de God van wijsheid innerlijke geschikt-ît heid, vatbaarheid en rusteloozen aandrang ;e nederlegge in een wezen, dat Hij straks zal ;r vernietigen. r- Derhalve moet er eene volmaakte geluk e zaligheid bestaan. Dat deze eckter niet hier op aarde, maar in het leven der onsterfelijkheid te be-1- reiken is, zulks leert de dagelijksche ondervin-n ding van aile menschen, van goedenenkwaden, js van armsten en rijksten. Het « hemd des :n gelukkigen » wordi niet gevonden. :n Zonder God en de onsterfelijkheid der ziel » is de droeve wijsbegeerte van een Schopen-d hauer en de algemeene zelfmoordverdediging van Hartmann te verklaren. Volgens Schopen-ir hauer zou de mensch met de voile kenniszijner m ellende in waarheid het rampzaligste wezen m zijn, en te vergelijken met « een mestkar, die :n in somberen regennacht rondgaat en aan :n welker dissel een stallantaarn (het bewustzijn) 1, hangt, om het treurig beeld te verlichten. » tn Het geluk bestaat alsdan in het uitblazen le der lantaarn, in het ùitdooven van het levens-le licht, in het... niet. Hoe « onbeschaafder en :n stompzinniger » een wezen is, des te meer, .d zegt Hartmann, nadert hij het ware geluk. Men 1- bedenke slechts, hoe behagelijk een os en een r- zwijn daarheen leven, als hadden zij van :h Aristoteles geleerd, de zorgeloosheid te be-s, trachten en zich met geen kommer in te laten, Dt in plaats van (zooals de mensch) het geluk na .d te jagen. Hoeveel smartvoller is reeds het leven r- van het teêrgevoelige paard, vergelekenbij dat 1- van het stompzinnige zwijn... » s, Al wie nu naar deze stompzinnigheid en ;n naar dit zwijns- of ossenleven niet begeerig is, moet alreeds uit de afschuwelijke gevolgtrek-'ft kingen des ongeloofs het eenig redelijk besluit el opmaken : Er bestaat een eeuwig leven en met 1, den grooten denker Augustinus bekennen : e- « Gij hebt ons voor U geschapen o God, en ons te hart kan niet rusten, tôt dat het ruste in U. » Behalve de zucht naar gelukzaligheid zijn er nog andere be wij zen voor de onsterfelijk-j- heid der ziel, die ik slechts wil aanstippen : de le geestelijkheid der ziel en de rechtvaardigheid Gods. ;• Hier op aarde is geen volkomen uitbetalende :s rechtvaardigheid. De goeden en deugdzamen ", hebben vaak te lijden; zij worden veeltijds ij onderdrukt en veracht, terwijl het den boozen n dikwijls goed gaat, en geld, bezit, eer en genot t- hun rijkelijk toevloeien. Kleine dieven hangt u men, zegt het spreekwoord, en groote dieven laat men loopen. Hoevele monsterprocessen en toch, hoe weinig licht, hoe weinig kas-tijding, hoeveel omkooping, list en bedrog ! De misdaad is dikwijls hemeltergend, schaamteloos en overmoedig, terwijl dedeugd menigmaal zoozeer gekneveld en als met voeten getreden wordt, dat men bekoord zou worden, te denken : Er is geen rechtvaardige God. En inderdaad, men zou gelijk hebben, alser geen eeuwige vergelding bestond. God kan geduldig wachten, daar Hem een eeuwigheid ten dienste staat en allen, goeden en kwaden, Hem in de eeuwigheid in handen vallen. Jan Blockx. Over de loopbaan van den meester, die voor de Vlaamsche toonkunst zoo'n rijke vruchten opleverde, eenige korte woorden : Op 25 Januari i85i te Antwerpen geboren, werd de heer Aerts zijn eerste leermeester. Jan Blockx, die zich bijzonder tôt de muziek aangetrokken voelde, leerde opvolgentlijk piano bij de Vadder, Hoeben gaf hem viool- en Mertens a'itvioolles, Jozef Callaerts leerde hem het orgel bespelen ; hij bestudeerde de eerste begrippen der harmonie met Brassine, totdat eindelijk Peter Benoit hem tôt meester maakte. Van 1876 dagteekent het eerste bundeltje volksliederen, waartusschen « Ons Vader-land » wel het meest gekende is. Toen kwam het Vlaamsche zangspel « Iets vergeten », een naïef werkje, waarin Blockx al de beloften gaf, die hij later zoo glansrijk zou r.akomen en dat het allereerste van aile Vlaamsche opera-gezel-schappen opgevoerd werd. In 187g vertrok hij naar Leipzig, waar hij arbeidde in den schaduw van Karl Reinecke, den gevierden Duitschen komponist. Eenige maanden later ging hij met Frans Van der Stucken naar Italie, waar hij zijn talent ten voile kon ontwikkelen en waarmede dan 00k zijn muzikale gedachten ten einde waren gebracht. Bij zijn terugkeer te Antwerpen kompo-neerde hij het bekende ballet Milenka », dat in 1888 voor het eerst in den Muntschouw-burg te Brussel werd opgevoeerd en dat tôt op dezen dag nog door de geheele wereld als een der meest eigenaardige modellen van vlaamsch muziek op het repertorium der groote con-certen staat... Het werd te Brussel meer dân vijf en twintig maâl opgevoerd. Na « Milenka » schreef hij nog drie groote symfonische gedichen : « Kermisdag »; « Een droom in 't Paradijs », op woorden van Jan Van Beers en « Sint Niklaas ». Op Franschen tekst komponeerde Blockx het zangspel « Maitre Martin ». Dat was zijn tweede opéra, die in 1892 in den Muntschouw-burg, te Brussel, vertoond werd.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre Allerlei: lezingen voor het kristene Vlaamsche volk appartenant à la catégorie Katholieke pers, parue à Gent du 1914 au 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Périodes