Allerlei: lezingen voor het kristene Vlaamsche volk

1137 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1917, 23 Decembre. Allerlei: lezingen voor het kristene Vlaamsche volk. Accès à 28 mars 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/5717m05m19/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Vierde jaargang Nr 6 Prijs 6 centiemen. Zondag 23 December 1917. HOOFDREDACTIE : VROUWENSECRETARIAAT met medeweriung van het Algemeen SECRETARIAAT en het werk der VOLKSBLBLIOTHEKEN « DE STRAAL ». Weekblad voor ons Vlaamsche Volk. Beheer : PEPERSTRAAT, 17. —«0>)— ABONNEMENTEN: PER JAAR fr. 3,25 - ZES MAANDEN . . » 1,60 DR1J MAANDEN . . » 1,00 KERSTNUMMER Het Woord is Vleesch geworden Deze veelbeteekende woorden vormen den inhoud van het hooge feest van Kerstfeest. 't Is het wonderbare geheim der schoonste, diepste en ootmoedigste liefde. Kerstvreugde vervult wederom de christene •harten, vreugde in deze bange tijden! De zeldzame aantrekkingskracht, die het feest reeds op ons uitoefende, toen wij als kinderen, opgetogen en blij, voor de kribbe stonden, is 00k nu nog in ons levendig. Mogen'ook harde en pijnlijke jaren, zorg en tegenspoed den droom der jeugd reeds lang vernield hebben, bij d'eenvoudige kribbe, in den hellen glans van het Kerstfeest, worden wij wederom jong en blij : allen zoeken wij :geluk en vrede des harten op dit feest. En als wij in dit feest de geschiedkundige herdenking zien van de menschenwording van Christus. dan heeft "Kerstmis een nog hooger beteekenis: voor ons is het licht dat rondom de Kribbe straalt en met vlammende tongen opwaarts gaat, het zinnebeeld des geloofs, dat niet slechts het 00g doet schitteren, maar dat 00k het hart verwarmt in het geloovig vertrouwen. En voor onzen biddenden geest rijst het beeld van Bethlehem's velden, gehuld in de duisternis van den kouden winternacht, maar eensklaps vol van wondere klaarheid, van lichtende engelengedaanten. En dan ruischt van den Hemel het lied der verlossing, dave-rend over gansch de wereld : « Eere aan God in den Hooge en vrede op aarde aan de menschen van goedefT wil ». En in den naam ■van het Vleesch geworden Woord buigen wij ootmoedig en liefdevol onze knie in onbe-schrijflijke zielsontroering over dien blijk van Goddelijke liefde en vernedering. En het licht ■van Gods genade gaat op in onze ziel, en voor de Kribbe, waarop een God zegeviert over ■zonde en hel, werpen wij ons neder, om het kind van Bethlehem in heilige ontroering ons Credo toe te fluisteren. In hetdonker van den winter, in het donker van debenardeen angstvolledagen voloorlogs-wee, in het donker van ons eigen leven schit-tert dit Kerstwonder ; het is voor ons een onderpand dat na dit leven een nieuwe en eeuwige lente aanbreekt, gelijk 00k na de don-kere dagen van Kerstmis een nieuwe lente in de natuur komen zal. Mochten'ook de vredestemmen der Engelen weerklank vinden in de harten der volkeren, .door tweedracht en haat verblind en uit een gereten ; Bethlehem bracht ons innige broeder-liefde, vredelievende gelijkheid en ware gelijk- heid : duurzame vrede zal enkel aan de bloe-dende wereld teruggeschonken worden als men den Koning der vrede, Hem en zijne Goddelijke rechten, zal erkennen en huldigen. Mocht deze vierde oorlogs-Kerstdag de voor-bode wezeri der nakende lente van een duur-zamen en vruchtbaren vrede! Aan al de lezers van « Allerlei » een zalig Kerstfeest! Bij liet Kerstnachtkindje. Alijn kindje, ach, zoo ge toch zaagt, In zomerdag, als 't onweer naakt, Een menschenbende gaan, gejaagd, Door vlakte, wijl de zonne blaakt.; Ach, zoo ge zaagt, mijn teer, lief kind, Bezijds de stofferige straat, Klaar beekje, brekend 't zongelaat Door vluggen dans over bleek grint. En zoo, miin kind, een stemme zong, Klaar-klankenrijk, in 't ruischend vocht, Zoo rein dat, hoe men zich verdrong, Ze luid toch overstemmen mocht ; En zoo'die stemme heerlijk zei : « Gij, lastendragers. naârt; ik laaf; Geen dorstgen meer; wie dronk komt gaat Tôt 't eeuwig leven... dus, komt bij ! » . En och, mijn kindje. zoo ge zaagt Dat wonder-zelden ééne naârt, Verlatend bij 't geroep de vaart Der duizend menschen, zoo gejaagd ; Welk waar', dàt ziende, kind, uw woord?... En toch. zoo velen gaan naar God Langs zaiver-zoete vloed... maar tôt Hun dood, gaan stug en krank ze voort! Kerstmis 1870. De kring om het belegerde Parijs was vol-trokken, een kring vankanonnen en bajonetten, van dood en vernieling. Parijs, de wereldstad, die enkele maanden geleden spotlachend op den vijand smaalde, het schitterend - heerlijke Parijs zag het oogenblik naken waarop de vreemdeling er als meester zou binnenrukken. Het Duitsche leger drong elken dag dichter tegen de stad aan, langzaam, voet voor voet, ten koste van zware offers, maar het naderde, zeker, dreigend. Vier en twintigste December!.... Het vroor sedert een paar dagen geweldig, en de nijpende koude deed de vreeselijke ellende van dien laatstenkamp op leven of dood nog harder voelen. De belegerde stad had de laatste beschikbare troepen naar de uiterste verdedigingslijn gezonden. Het waren meest allen in der haast geoefende krijgers, Parijssche volksjongens, die vrijwillig waren toegesneld ter verdediging van de bedreigde vaderstad, en de plaats innamen dergenen die voor haar gevallen waren. En ze lagen nu achter heuvels en kanten, achter boomen en struiken, den vinger op den haan van het geweer, het oog gericht op den vijand En nacht en dag, de gansche linie langs, knalden voortdurend de geweerschoten, en de dood ging om en om, en telde hare slachtoffers bij honderden, bij duizenden Dien vier en twintigsten December had het den ganschen namiddag gesneeuwd, en over de kale vlakte langs de Seine-boorden was het eene eendelijke witte effenheid. De schaarsche huizen en boomen staken zwart af tegen de donkere lucht en den witten grond, stonden koud en roerloos als angstig wachtend op den laatsten wanhoopskamp. Uit den kerktoren van Suresnes klonken elf trage slagen over 't wijde veld. Het sneeuwen had opgehouden, en boven de Westerkimme was langzaam de maan opgestegen, koud, als glimmend staal. Over 't sneeuwveld hing de vage klaarte van den helderen winternacht. Tegenover de brug van Suresnes, achter eene kleine hoogte, lagen een honderdtal Parijssche vrijwilligers. Van 's middagsafhad men hun daar doen post vatten, met bevel onophoudelijk te vuren in de richting van den vijand. Deze was daags te voren, na eene bloedige worsteling, doorgedrongen tôt Suresnes, had dan in den voormiddag van den vier en twintigsten meenen vooruit te rukken tôt in het bosch van Boulogne, maar tusschen de twee lag de Seine, en op den rechteroever lagen de Parijssche vrijwilligers bij duizenden. De Duitsche generaal moest er van af zien de brug te bemachtigen, wilde hij zijne soldaten niet tôt den laatsten man zien vallen onder de kogels der Franschen... Deze wisten zeer wel dat de inneming der brug de val van Parijs was; de bes>te en moedigste schutters hadden dan ook post gevat in den omtrek der brug, vast besloten den vijand langs deze zijde geen doortocht te verleenen. De vinnige koude deed hun de ooren tinte-len, en men kon hen soms de wangen zien drukken tegen den loop van hun geweer, heet geworden van 't aanhoudend vuren. Bij ieder schot zag men even de fletsche lichtschijn van

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre Allerlei: lezingen voor het kristene Vlaamsche volk appartenant à la catégorie Katholieke pers, parue à Gent du 1914 au 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Périodes