Vierde jaargang Nr 38. Prijs 6 centiemen. Geni. 4 AiiP'usf.i 1918 HOOFDREDACTIE : VROUWENSECRETARIAAT MET MEDEWERKING VAN HET ALGEMEEN SECRETARIAAT EN HET WERK DER VOLKSBIBLIOTHEKEN « DE STRAAL ». ALLERLEI Beheer : PEPERSTRAAT, 17. —«o»— ABONNEMENTEN: PER JAAR fr. 3,z5 ZES MAANDEN . . » 1,60 DR1] MAANDEN . a » 1,00 Weekblad voop ons Vlaamsche Volk. INHOUD : o Het Altaar. — Vader en Dochter. — Populieren. — S< De Grot van Han. — Over Vreugde. — De St-Martens- ikerk —Vooruitgang.—Vergelding (36e vervolg). — b Xuim. — Voordrachten en Lessen. li h . ^ Het Altaar. ' * Het koor is die plaats der kerk waar het s .hoogaltaar staat en door de communiebank I van het overige afgesloten wordt. In 't begin n "was die plaats enkel voor de priestersbestemd; leeken mochten ze nooit betreden en dit werd 2 zoo streng nageleefd, dat de H. Arabrosius, û bisschop van Milanen, den keizer Theodosius, t die de goddelijke diensten in het koor wilde h bijwonen, den ingang hiertoe weigerde. Later t echter werd die regel heel wat verzacht. s Het hoogaltaar vestigt eerst en vooral onze v aandacht ; verheven en heilig is zijne bestem- t ming : daarop immers wordt het oneindig kostbaar Offer van het nieuw Verbond vol- li trokken. Het eerste altaar is dit, waarop de ZaligmakerhetH.Sacrament van zijn Lichaam s en zijn Bloed heeft ingesteld, de tafel waarop il Hij in het Cenakel van Jeruzalem, het laatste s Avondmaal met zijn Apostelen nam. Gedurende ti de bloedige vervolgingen der drie eerste a eeuwen, werd het H. Misoffer meestal opge- c dragen op de grafsteden der martelaars. t Het altaarblad is uit steen vervaardigd : z •Christus rustte in een steenen graf, en de t H. Paulus noemt Hem den « hoeksteen » waarop zijne Kerk zich verheft. In het midden \ van het altaaar is een steen aangebracht waarin z de relikwiën van heiligen rusten, om ons allen t te doen gedenken dat de Kerk met de heiligen 1 des Hemels in geloof en liefde vereenigd is en i met hen in innige gemeenschap leeft. Op den e altaarsteen — op de hoeken en in 't midden — I zijn vijf kruisjes uitgehouwen, de vijf wonden v van den gekruisigdenZaligmakeraanduidende. c Het altaar bekleedt eene verhevene plaats en c "beduidt den Calvarieberg, waarop Christus het \ offer van zijn leven heeft volbracht; de trappen, c altijd oneffen in getal, die tôt het altaar leiden e duiden de deugden aan door de welke de 1 christen tôt den Heiland komen moet. Tôt 1 gedachtenis der doeken waarin het lichaam 1 van Christus gewikkeld werden na de kruis- 1 afneming, wordt het altaar met drie linnen \ doeken belegd, die bestemd zijn om de rein- \ heid van het altaar te bevorderen, deels om het 1 H. Bloed zoo er iets vangestort mocht worden, c op te nemen. < Het tabernakel bekleedt de eerste en de 2 schoonste plaats op het altaar : daar berust 1 immers het Allerheiligste Sacrament. Het is de . troon van den menschgeworden God, die onder de gedaante van het brood waarlijk en werkelijk tegenwoordig is, er de aanbidding 1 an de hulde van zijne geloovigen ontvangt en 1 ok aan allen die van goeden wil zijn, den :hat zijner onuitputbare genaden mededeelt. Vôôr het Tabernakel, midden in het koor, randt dag en nacht eene lamp, het eeuwige cht genoemd : dat licht beteekent Christus, et goddelijk Licht der wereld, onder ons ge-omen om de duisternissen van 't ongeloof te erdrijven, opdat wij allen kinderen des lichts ouden worden. Gelijk die lamp hemelwaarts treeft,, zoo 00k is de liefde van J ezus in zijn I. Sacrament : eene liefde hemelsch in haren orsprongj hemelsch in haar sfreven : die imp verteert zich zelf, gelijk de liefde des laligmakers in het grootste aller geheimnissen, 1 de H. Mis en de H. Communie; die lamp randt steeds voort; de liefde van Christus in et Allerheiligste sterft nooit ; sinds het oogen-lik waarop de Heer dit wonder heeft inge-teld tôt het einde der wereld zal dezelfde urige gloed er voor ons allen tegenwoordig lijven. Verhevene en helaas te veel onbegrepene efdetaal ! Op het altaar, en wel in 't midden, moet teeds het Kruisbeeld staan : aan het Kruis nmers werden wij verlost en door het Kruis troomden en stroomen ons oneindige genaden De. Het Kruis op het Altaar herinnert aldus an de geloovigen, op eene levendige wijze, de neindige liefde des Zaligmakers en wekt in en eene dankbare wederliefde op, die zij ullen bewijzen door hunne getrouwheid aan .et Erangelie des Verlossers. Binst de H. Mis moeten ten minsten twee rassenkaarsen branden. De kaars, van wit en uiver was, is het zinnebeeld van Jezus Chris-us, van zijne onbevlekte heiligheid en van het icht dat Hij in onze zielen verspreidt ; het was tnmers is uit welriekende bloemen opgenomen n bewaart, al brandende een goeden reuk. let licht is het beeld van talrijke waarheden an onzen godsdienst : gelijk brandende fakkels e duisternissen verjagen, zoo 00k verlost het nzichtbare vuur van den H. Geest onze haï ten an de verblindheid der zonde en leidt ze, .oor de duisternissen van dit leven, tôt den indeloozen dag der eeUwigheid; Christus is Let licht der wereld, de zon der eeuwige waar-ieid ; de duisternissen zijn voor de H Kerk iet beeld der dwaling, der ongerechtigheid ; iet licht integendeel het zinnebeeld der genade, ran het woord Gods, van het goede, van het rare geluk. De kaarsen, die op het altaar >randen, verbeelden dus de Zaligmaker onder >ns neergedaald om ons te verlichten en ons le vrede, de sterkte en de vreugde te Ver-:ekeren, die alleen zijne hellichtende leering :an schenken. Eerbied voor zichzelven, zelfkennis en zelf->eheersching, deze drie alleen voeren het even tôt vorstelijke macht. Vader en Dochter. Sedert eenige dagen was San Francisco in. opschudding, want een der meest bekende bankiers aldaar was op klaarlichten dag, nadat het personeel de kantoorlokalen verlaten had, in zijn privé-kantoor vermoord en beroofd. De huisbewaarder had omstreeks dien tijd twee mannen in het gebouw zien binnengaan en kort daarna weer zien vertrekken. Deze twee mannen moesten de moordenaars zijn,-niemand and ers was in het kantoor geweest, waar men den vermoorde met ingeslagen schedel op den grond had gevonden. Zijn kostbaar gouden horloge was verdwenen en in de brandkast, die open gevonden werd, ontbrak eene som van ongeveer tienduizend dollars. De policie ontwikkelde een koortsachtige bedrijvigheid om de moordenaars te ont-dekken. waarbij ze alleen op de gegevens van den concierge kon afgaan. Deze had een der vermoedelijke schuldigen beschreven als een jonge man van schrale gestalte doch blozend gelaat, terwijl de andere aanmerkelijk ouder was, tusschen 40 en 5o jaar, krachtig gebouwd en met donker haar en voile baard. Hoe gering deze gegevens 00k waren, gaven ze toch eenig middel om de boosdoeners op het spoor te komen. Aile moeite was echter vergeefsch, de twee gezochte personen waren nergens te vinden. De policie kwam eindelijk tôt de overtui-ging, dat ze kans gezien hadden de stad te verlaten. Daarom werd besloten een der han-digste agenten, den detectieve Henry, naar Panama te zenden om daar zijn nasporingeu voort te zetten. Deze nam, als goudzoeker vermomd, een biljet als tusschendeks-passagier op de stoomboot Alta California. Er konden een honderd twintig personen zijn die evenals de politiebeambte tweede klas reisden, een ruwe menigte tôt ailes in staat. Om geen argwaan te wekken, moest Henry met dit volk meedoen en het kostte hem de grootste inspan-ning het onder de drinkende, spelende, tabak-pruimende bende uit te houden. Demeeste dezer lieden hadden in de goudmijnen fortuin gemaakt en keerHen nn over Panama naar het Oosten terug om in een der groote steden aldaar het door zwaren arbeid verworven kapitaal weer te verkwisten. De omgang met het ruwe volk moede, ging Henry op een avond naar het achterdek, waar eigenlijk alleen passagiers der eerste klasse mochten komen, maar deze bevonden zich aan tafel beneden en het dek was leeg. Ook de wacht lette niet op hem. De vermomde detectieve kon de verzoeking niet weerstaan zich hier op een opgerold zeil neer te leggen en den met fonkelende sterren bezaaiden nachtelijken hemel te bewonderen. Maar de trouwe beambte kwam met zijn

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.