Averbode's weekblad

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

VER130DD § IVEEKI5IAD QodsdiensU ^?rn^ i«\\u Hoiswezir ^/Hoedertaal PSNKSTEREN. De geest des Heeren heeft de aarde vervuld (Wijsh. I). ls een triumfklank zijn deze w'oorden, waarmede de H. Pinkstermis aanvangt. Het jubelend lcoor herhaalt ze, en de stijgende melodie gaat over de schare en rukt gedachten en gevoelens naar om-hoog.Het Pinksterfeest is de bevestiging van de zege-praal, die met Paschen is behaald. Wie de vruch-ten der overwinning oogsten wil, mag de wapenen niet neerleggen. Al keert de vijand niet terug, zijn aanhang is groot in het veroverde gebied, en de ^ — ~—| w pacificatie rnoet begm-nen. Het Paaschfeest zag ons vrij en den duivel verslagen. Maar Christus mocht zijn Apostelen niet als weezen achterlaten. Zwalc uit zich zelven, hadden zo de viktorie huns Meesters nooit knnnen vol-tooien. Daarom zendt Christus hun thans den heiligen Geest. En zie, vanaf dat oogenblik zijn zij sterk. Hun angst is verdwenen : Petrus verwijt aan de Joden den Godsmoord en roept uit : « Redt u van dit booze geslacht ! » Onder-linge geschillen bestaan niet meer ; kleingeloovigheid en misverstand hebben plaats gemaakt voor het licht des H. Geestes, dat door de heldere vlam boven hunne hoofden is verzinnebeeld. Nu kan de Kerk over de wereld gaan om haren zwaren arbeid te beginnen. De Geest des Heeren heeft de aarde vervuld. En toch, als wij thans den blik over die aarde slaan, dan moeten wij ons bijna afvragen : Geldt dat woord wel voor aile eeuwen ? Wij weten 't : de Kerk is onsterfelijk, omdat de H. Geest haar door-dringt ; maar in zoo menig land, vvaar zij eertijds bloeide, Heiligen voortbracht, leeft nu een voile zon-der Christendom. Wellicht noemt het zich nqg een christenvolk, maar Christus,' Kerlc wordt er hoogstens geduld, zoo niet ver-dreven. BERKEN IN LENTETOOI. (Foto D. v. d. H , Moortseele.) 31 Mei 191- Wat meer is : van de grooten der wereld buigt bijna niemand meer voor den Koning der koningen. Wij zien geen Pinkste-ren meer. Wat wij zien, is de Goede-Vrijdag. Vanwaar dit ailes? vragen wij. En dan ligt het antwoord in hetgeen Christus sprak kort vôôr zij ne Hemelvaart. « Blijft wachten in de stad, tôt ge bekleed zult worden met kracht uit den hooge » (i). Ter voorbereiding op het ontvangen van den H. Geest, moesten de Apostelen verblijven in de stad, maar wachtend, d. i. wakend in eenzaamheid en gebed. God dvvingt tôt niets. Zijne genade stelt Hij afhankelijk van des menschen medewerking. Hij breidt zijne Kerk niet uit zonder de vrije menschelijke daad ; en waar de Kerk haar invloed verliest, is de mensch zelf daarvan de schuld. Het zijn steeds de eigen kinderen, die de Moeder onteeren. Er is niet gewaakt, niet gebeden ; men heeft geleefd, alsof men aan de wereld —~— —» behoorde ; de eenzaamheid, die in de wereld doet leven zonder van ucLiuuiue , uc eeu£ctcuiinciu., U.J.O îii de wereld doet leven zonder van de wereld te zijn, heeft men niet meer gezocht. Men voegde zich eerst naar de gewoonten, toen naar de leer, en ten slotte is men meegedreven in den grooten stroom van het eigenbelang, dat ailes doet vergeten wat niet van deze aarde is. Of men is niet gebleven « in de stad ». « Zoolang het Christendom be-staat, heeit de goddelijke genade zich bediend van des menschen medewerking, en nimmer hebben de dienaren en kinderen der Kerk deze medewerking beperkt tôt bid-den alleen. Bij het gebed kwam de apologie van het woord, van het leven, van de daad. Aldus werd door de kracht Gods, onder medewerking van den mensch, het aanschijn der aarde vernieuwd, werd gezegevierd over de oude îevensopvatting en wijsbegeerte, die het Christendom waarlijk niet nader stond dan de geest der mo-dernen. En wat in deze laatste onchristelijk is, moet worden over-wonnen met dezelfde strijdmidde-len, die hunne meerderwaardi»heid hebben getoond tegenover den geest van het heidendom. « De raad, om maar te bidden voor hen, die andere beginselen huldigen, naar andere zeden leven, mag passen in den mond van den monnik, die alleen schrijft voor de (i) Luc. XXIV, 49. lifsste I7fl«RQfin< riiîMMER 11

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.