De beambte: het blad der Vlaamsche staatsbedienden

453 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1914, 01 Juin. De beambte: het blad der Vlaamsche staatsbedienden. Accès à 29 mars 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/d50ft8fb4g/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

5e Jaargang Jimi 1914 Nummer 6 Uit een brief van Rogiek aan den minister van Rechts-v.ezen Raiktra (1834' : « Les premiers principes d'une bonne administration sont basé-- sur l'emploi exclusif d'ace langue et il est évident que la seule langue des lie'ges soit le français Pour arriver à ce résultat, il est nécessaire que toutes les fonctions civiles et militaires soient confiées à des Wallons c e à des Luxembourgeois ; de cette manière les Fhmands, privés tem-orairement des avantages attachés tàces emplois, seront contraints d'ap-pr .ndre le français et l'on détruira peu à peu l'élément germanique en Belgique. » Zie Fernand Daumont, (Le Mouvement Flamand) Uit een brief van Rogier aan Palmerstou : « Tous les efforts de notre gouverne.nent doivent tendre à la destruction de la race flamande pour préparer la fusion de la Btl-gique avec notre grande patrie, la France. » (Zie Fernand Daumont, Le Mouvement Flamand) DE BEAMBTE —_____ yLAAMSCHGEZ1ND ORGAAN - . ■:. voor de Bed.ien.den der Openbare Besturen — — SPOORWEGEN, TELEORAEEN, ZEEWEZE^ ^^^^^'Q^p^^^Q£^WEGEN^NjJ>/ElRHElD^Er^ ARBEID, BINNENLANDSCHE ZAKEN Prijs per jaar met de post : 2 frank. — Beheer en Opstelraad van De Beambte : GROOTE M ARKT, 16, BRUSSEL. Prijs der Aankondigingen volgens overeenkomst. Boeken worden in dit blad besproken mits zending van 1 exemplaar naar ons bureel. g§|§É|y Vlaamsche teksten. Het artikel welk, onder dezen titel, verscheen in het Mei-nummer van « De Beambte », werd slechts op het laatste oogenblik ingezonden. Dienten-gevolge kongeen drukproef geleverd worden en zijn in het artikel nogal merkelijke zetfouten gebleven. Ter ver-ontschuldiging van den zetter zij hier-aan toegevoegd, dat het schrift van onzen medewerker A. Z. op verre na niet gelden kan aïs een toonbeeld van schoonschrijfkunst ! De meeste dier feilen zal de schrandere lezer dadelijk zelf verbe-terd hebben. Op enkele andere, ech-ter, die deels den tekst verminken, wenschen wij hier kortbondig te wijzen. Zoo !eze men : Op den 51° regel : Minerale oliën « en » spiritussen ; Op den 51n regel : Een techt be-loopende « tôt > 5 0/0; Bij de zesde stupiditeit : .... dan worden zij, volgens goeddunken van den beambte der quarantaine, behan-deld t of verdelgd » ; Bij de negende stupiditeit : Un effet physiologique « semblable » à celui de la cocaïne. * * * Het mishaagt ons trouwens niet, nog eenige oogenblikken bij dit artikel te vertoeven. Enkele lezers hebben hunne ver-wondering uitgedrukt, omdat « De Beambte » — die toch een « orgaan voor de bedienden » heet te zijn — het werk der vertalers beknibbelt. Dat noodzaakt ons tôt eene dub-bele verklaring. Ten eerste, wij waren steeds en wij zullen steeds blijven « een Vlaamschgezind orgaan voor de bedienden der openbare besturen ». Daardoor verstaan wij, dat wij te ailen tijde die bedienden ter zijde zullen staan, waar zij in hunne rech-ten, en bijzonder in hunne taalrech-ten, gekrenkt worden. Doch, geen rechten zonder plich-ten. Beambten hebben niet alleen rechten te veroveren of te verdedigen, zij hebben 00k plichten te vervullen. Alleen degenen die hun plicht be-trachten, kunnen aanspraak maken op rechten. Wie zijn plicht verwaar-ioost, behoort tôt de onzen niet en hope nooit, dat wij hem « per fas et nefas » in zijn plichtverzuim zullen vrijpleiten. Ten tweede, wij hebben geenszins het werk der vertalers beknibbeld, maar wel het onverantwoordelijk gebroddel van sommige stumperds, die zich aan vertalingen durven te vergrijpen dan aïs zij daarvan veel minder benul hebben dan ossen van saffraan. Zulke knoeiers maken niet alleen de wezenlijke, gewetensvolle vertalers bespottelijk ; zij benadeelen voortdurend het Vlaamsche volk verbrassen zijn penningen en sme-den onverpoosd wapens voor zijn< vijanden. Men kan een heel braaf mensch en 00k een heel ijverig bediendf zijn, zonder van vertaalwerk eenij verstand te hebben. Maar als dat ni eenmaal zoo is, dat men dan toc! in Oodsnaam onze landstalen me vrede late en zich bepale bij 't ver koopen van postzegels, of bij 't af kloppen van telegrammen, of bi 't invullen van vrachtbrieven. Wij weten heel goed, dat vertalin gen toch altijd maar lapwerk zullet zijn en dat het Vlaamsche voll slechts absoluut degelijke teksten za krijgen — op gelijken voet als d< Walen — den dag dat zijn taal ool de taal van zijn bestuur zal wezen Dat is de toekomst, waar wij naar toe gaan, die wij bereiken moeten. Intusschen rust een zware last o| onze vertalers hun schouders : zi behooren de bestuurlijke taalonkun-i de goed te maken door ons Neder-landsche teksten te leveren welke, binnen de grenzen der mogelijkheid, even nauwkeurig, even zuiver, even simpel als de Fransche wezen. YVaar zij hun plicht betrachten, mogen zij steeds onvoorwaardelijk rekenen op onzen steun. Waar zij hun plicht verzuimen — omdat zij niet willen, of omdat zij niet kunnen — zullen wij hen hardnekkig bekam-pen, als eene der allerellendigste pesten waaronder het Vlaamsche volk te lijden heeft. De Beambte. N. V. D. O. De vertaaldienst die het stuk leverde waarover spraak in ons Meinummer is deze van den spoordienst en niet deze van het zeewezen, posterijen en telegrafen zooals wel verkeerd verondersteld wordt. Overigens de besproken tekst dagteekent van vôôr de splitsing van het département van spoor enz. Schreeuwersbedrijf Wahn ! Wahn ! Ueberall Wahn !.... Wij hebben dus weer eens ge-schreeuwd. Geschreeu^vd dat het kletterde en dat het stof opwarrelde, tôt in ons glas. En 't was van koleire. Want, zoo wij dikwijls schreeuwen, 't is niet altijd om gelijke redenen. 't Is soms van koleire, en 't is soms van kontentement. Eigenlijk heeft dat weinig belang. Als wij maar schreeuwen kunnen. Van koleire of van kontentement, al om het even. Maar schreeuwen moeten wij. Dat is eene voor ons door de natuur gestelde noodwen-digheid. Schreeuwen moeten wij, net zooals wij glazen moeten drinken, veel glazen, en plassen moeten pis-sen, veel plassen. En 00k zooals wij meestal de zaak maar laten zooals zij was. Ditmaal dus was 't niet van kontentement — o neen ! — maar van koleire, van louter koleire Verbeeld u, een « Vlaamsche », « Vlaamschgezinde » Hoofdminister heeft aan twee Wallonisanten geschre-ven. Meer : hij heeft den opsteller van een Wallonisantenblad verzocht, den Hoofdminister in hoogsteigen persoon te intervieuwen. Wat hij geschreven heeft ? — ! « Un avis, ou plutôt un conseil, et deux affirmations. » Zoo klonk het uit der» hoofdministerieelen mond zelve, op de senaatvergadering van 12 Mei j. 1. En welk een « avis », of liever : welk een « conseil » ! Lees maar : « J'ai conseillé à ces messieurs « d' obtenir des ligues wallonnes au « nom desquelles ils m'avaient de-c mandé de les recevoir, une délé-« gation qui leur permettrait de ser-« vir de contact entre ces ligues et i « le gouvernement. » Is 't niet om uit uw bed te , rollen van koleire.... en van 'I : schreeuwen ? [ En dan, die twee « affirmations » 1 Luister maar verder : 1 « La première, c'est qu'il y avai' t » nécessité à résoudre cette irritant* ■ » puestion des langues... dans le sens ■ » du respect des droits de tous ». j Als een gewoon mensch zooieti moest uitkramen, men zou besluiten ■ « La Palice ! » ofwel, in zuive 1 Nederlandsch : « Zeeveraar ! » : Doch, een Hoofdminister is geei 1 gewoon mensch en kan dus ool ï geen zeeveraar zijn. c « La seconde, c'est que dans le . » limites que j'indiquais, ces mes » sieurs seraient reçus à bras ouvert » par le gouvernement, quand il 3 » demanderaient d'être reçus pa j > lui. > A bras ouverts ! Wallonisanten, door eene « Vlaamsche », c Vlaamschgezinde » Regeering ! Schreeuwen zoudt ge er van, schreeuwen dat de stukken er af vliegen. Ook, of we geschreeuwd hebben ! En dan het intervieuw. Daarover blijft onze < Vlaamsche », « Vlaamschgezinde » Hoofdminister stom aïs een visch. Maar de inter-vieuwer blijft niet stom ; en daar hij volstrekt geen reden heeft om te liegen, gelooven wij hem zonder de minste moeite. En 't luidde : « Je comprends que le guide » bilingue soit agaçant pour vous » autres, énervant même, et je vous » assure que je ne l'aurais point » proposé. » En dan : « Je ne suis pas d'avis non plus » de supprimer l'Université de Oand » parce que les cours s'y donnent » en français, la langue d'un peuple » ami, ni de la transformer en une » Université flamarde. » Dat onze «Vlaamsche», «Vlaamschgezinde » Premier tegen de ver-vlaamsching der Oentsche Hooge-school gekant is, zulks wisten wij al heel duidelijk. Maar het durven zeggen, het durven usten in hollende rammeiende klanken.. j ihoud me vast, of ik doe een ongeluk ! En dan dien hoofdministerieelen afkeer voor den < guide bilingue », het werk van den collega-boezem-vriend Helleputte. Zonderling toch dat niemand van ons — gewis wegens de al te groote koleire ? — heeft ingezien, hoe daardoor al de fiere helahaftigheid van onzen «Vlaamschen», « Vlaamschgezinden j Hoofdminister uitstraalt. Immers, de geachte heer De Broqueville is zes en-twintig maanden lang Ministei van Spoorwegen geweest. Zes-en twintig maanden lang heeft hij dooi zijne Waalsche broeders — qu'il i les meilleures raisons d'aimer beau coup — over het tweetalig spoor boek hooren zeeveren ; zes-en-twintij maanden lang heeft hij de macht ir handen gehad om dien smeriger « guide bilingue » af te schaffen, on ons weer achteruit naar den vroege ren toestand te sleureri.... en hi heeft geene vin verroerd, hij heef geen woord gestotterd, hij heef niets gedurfd. Slechts nu, dat de zes-en-twintij maanden spoorministerschap achte den rug liggen, hans komt het er ui geborreld, in rammeiende woorden praal. En koleire, mensch ! En ge schreeuw ! * * * Al het geschreeuw van hedei herinnert me een groot lawaai vai vroeger, eveneens in onze gelederei veroorzaakt door den geachten hee de Broqueville. Maar toen was 't niet vai koleire : 't was van kontentement. Ook toen reeds was onze Baroi « Vlaarnsch », en «Vlaamschgezind 1 Maar hij was nog geen Premier,doc! enkel Minister van Spoorwegen. Ei dat was hij sedert zes maanden. Hij had nog niets gedaan, no niets gezegd, nog in geener mat : geroerd op taalgebied. ; En allen wachtten wij, in still berusting, op de groote dingen di ; gebeuren zouden. : Want opvallend is 't, hoe w r kalm, en bedaard, en stille blijvei wanneer er niets geschiedt. Aise 1 werkeloosheid, midden in het Or c recht, niet de ergste wandaad wa Maar 't kwam, in den jare Onz* 3 Heeren negentienhonderd en elf, 0 - den twintigsten dag der Lentemaan s Zijn besîe pen had onze nieuw s « Vlaamsche », « Vlaamschgezinde r Minister genomen. En het stor er : « Je me suis aperçu à diverses » reprises de négligences dans l'ap-» plication des règles en matière » linguistique. » Hij was nog maar zes maanden Minister, nog geen twintig jaren Volksvertegenwoordiger, nog geen twee-en-vijftig jaren oud, en zijn arendsblik had al opgemerkt, dat er negligentie heerschte bij de toepassing van de regelen op taalgebruik ! « Les fautes commises à ce pro-» pos doivent être réprimées comme » le sont toutes les autres fautes » contre les règles en vigueur. » Dat was toch chic, he ? Comme toutes les autres fautes. Dat alleen de regelen op taalgebied eene doode letter bleven, zulks rnocht niet langer duren. « Les recommandations sans sanc-» tion sont peu efficaces. » Dit heeft La Palice vroeger ook gezegd. Wat La Palice zei, kan een Minister niet genoeg napraten. « La règle doit être : le flamand » en région flamande. » Voor de zagemannen van de Ka-tholieke Vlaamsche Groep moet dat natuurlijk beteekenen : « In Vlaande-ren Vlaarnsch ! » Maar voor de hartevriendjes der « Députation permanente » zal dat wel heeten : « Het Vlaarnsch binnen de Vlaamsche grenzen en nooit daarbuiten ! » La Fontaine, de wondere men-schenkenner, zei dat anders : « Je suis oiseau : voyez mes ailes ; « Je suis souris : vivent les rats ! » En 't luidde verder : « De même .... (De waarde van dit « de même », als overgang, heb ik nooit kunnen snappen.) « De même notre personnel en pays flamand doit avoir une connaissance suffisante du flamand. » Wij hebben, eilaas, nadien geleerd hoe zwaar dat weegt, zoo 'n « connaissance suffisante » ! < Ce sont des questions de prin-» cipe auxquelles j'attribue une » grande importance. » Het dubbelzinnige « le flamand en J région flamande » en de dito « connaissance suffisante », dat zijn na-' tuurlijk twee principieele kwesties... voor een «Vlaamschen», «Vlaarnsch-> gezinden» Minister. J En 't was al. Zie, jongen, wat wij toen geschreeuwd hebben van kontentement toen wij dat gelezen hebben, dai vergeet ik van mijn leven niet. Mijne ooren tuiten nog, als ik er aar denk. Dat was me nu eens 'ne Cha rel 1 Dat was nog andere peper dar 1 zijn voorganger Helleputte. « D( 1 mieux à mieux », zooals de sardiner 1 van Quiberon. Nu waren voorzeker r binnen kort, al de franskiljons var 1 het Bestuur gekipkapt. En wij schreeuwden.wij schreeuw , den tôt wij niet meer en konden tôt wij heelemaal heesch waren. Er \ toen werd het weer doodstil... 1 Na zes-en-twintig maanden is de geachte heer de Broqueville, middei y de doodsche stilte, uit het Ministerii g van Spoorwegen verhuisd. En die zes-en-twintig maandei e lang, is hij bij die eenige, hol ramme e lende woorden gebleven. Volstrek geen enkelen algemeenen maatrege ij heeft hij getroffen, om het onrech i, uit te roeien. Geene enkele « sanc »{ tion » heeft hij genomen, tegenove 1- de plichtvergeters. 3. Doch den Nederlandschen dieven :s cursus, die het onrecht moet besten p digen, die de Vlamingen in hu cl. eigen land moet berooven van d e plaatsen welke hun toekomen, die » cursus heeft hij tôt in al de hoeke id van het Rijk uitgebreid. j Dat is wat een « Vlaamsche j « Vlaamschgezinde » Hoofdminister ! noemt : « Résoudre cette irritante question des langues.... dans le sens du respect des droits de tous. » Lezer, ik vraag het u in gemoede : Hebt gij deswege een tiende paart van al 't geschreeuw gehoord, dat wij bij hollende rammeiende woorden slaken ? N. Sachs. ïn d« K^artkrljajslnrich^Iug. Als gevolg aan een artikel in ons blad verschenen, had de geer Bor-ginon volksvertegenwoordiger den heer Minister gevraagd om aile beambten eene bestendige benoeming te verleenen na 6 maanden proef. Het antwoord luidde dat er een welwillend onderzoek zou gedaan woorden. Korten tijd nadien deed het gerucht de ronde aïs zouden er benoemingen van tijdelijke beambten geschieden. Dit vernemende en op een welwillend onderzoek rekenende vroeg de heer Borginon deze te willen uitbrei-den tôt aile beambten op proef en ge* militariseerden in afwachting hunner bestendige benoeming. En zoo luidde het antwoord van den heer Minister, eigenlijk van de oversten der inrichting. 1 De bestendige benoeming der beambten aangeworven voor 's Lands-kaartcndienst is onderhevig aan de plaatsen die beschikbaar komen in dit personeel waarvan het getal ge-steld is volgens de noodwendigheid. 2 De gemilitariseerde beambten zijn geschapen navolgens toepassing der wet en er bestaan geene redenen om ze af te schaffen. Op 1 April werden maar 3 tijdelijke beambten genoemd waaronder 2 g e -militariseerden.Vergelijkt hier hun antwoord met hunne handelwijze. Wordt U hier hunne fijne kneep niet gewaar ? Willen zij niet doen gelooven dat zij een invloedhebbend man mogen antwoorden alsof het een sukkelaar ware. Doet uwe goesting, heeren oversten wij zullen ook de onze doen : wij weten wat we willen en hoe we het best zullen verkrijgen. Wij kennen uw doel : doet gij iets voor de beambten : gij doet het uit dwang met tegenzin. Gij moet toch ook immers laten uitschijnen aan ' den heer Minister dat gij ailes zijt : de Revelenta Arablica; wij integendeel de nederige aardworm met u verge-leken.De vraag van den heer Borginon om allen te benoemen was de uit-drukking onzer innigste gevoelens, en daaraan zult U niets kunnen veran-' deren. 1 Wij ook zijn bekwaam om onzen plicht te doen en willen ook onze rechten ; en zonder kronkelen of > kuipen, tegen uwen wil in, zullen 1 we in de goede haven binnen varen. Wij zijn in de inrichting binnen-: gekomen eene onmiddellijke grooter 1 winst prijs gevende omdat we ons : getroostten te hebben bekomen eene standvastige plaats en behandeld te J worden als echte staatsbeambten. Wij zijn reeds te lang op proef | zonder benoeming (3,4, zeifs 8 jaren) Wij willen in de onzekerheid niet 1 blijven voortleven, wij willen dat on-" ze weduwen en wezen niet teleur r gesteld worden, wij willen eene bestendige benoeming bekomen om - van onze rechten te genieten en we 1- zullen nief staken vooraleer wij de n zege binnengehaald hebben. e Wij verwachtendus niets van on-n ze heeren oversten maar stellen ons n betrouwen in den Heer Minister du op aandringen van onzen voorspre >, ker ons voldoening zal schenken.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre De beambte: het blad der Vlaamsche staatsbedienden appartenant à la catégorie Vlaamsgezinde pers, parue à Brussel du 1910 au 1914.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Périodes