Dertiende Jaar. — Nr 16. Prijs per nummer : 5 centiemen. ■ras-r»rw-rrnrfirr»i--«m-r-i .... .. Zaterdag, 18 April 1914. DE BEIAARD v\ V ABONNEMENTSPRIJS PER JAAR : \ Voor het Binnenland : fr. 2.50, vooroo ^ betaalbaar. Men schrijft in : TRAPSTRAAT, 23, en op aile postbureelen van het land. Voor het Buitenland : 5 frank, voorop betaalbaar. Brieven en mededeelingen, de redactit ) betreffende, vrachtvrij te zenden TRAPSTRAAT, 23, SOTTEGEM, 1 ten laatste den donderdag avond. > Van ieder boek dat ons gezonden wordt geven wlj melding. DRUKKERS-UITGEVERS 0. EYLENBOSCH & FR. DUPON OPVOLQERS VAN L. VEKEMAN Trapstraat, 23, SOTTEGEM, 23, Trapstraat, Telefoon SG-11. Het recht aankondlglngen of artikel» te BE weigeren is voorbehouden. Aa De nlet ingelaschte handschriften worden nlet terug gegeven. ^ Ongeteekende brieven worden niet aan- pr veerd. j BERICHTEN en AANKONDIQINQEN t Aankondigingen : 15 centmen per regel. Berichten : 30 cent"®" per regel* Rechterlijke eerherstelling : I frank per regel. Prijsvermindering vr dikwflls herhaald* aankondigingen. Bij ditnummer belioon een bij voegsel WETGEVENDE KiEZINGEN van 24 Mei Kallioîieke kandidalenl Arrondissement Aalst. TITELVOERENDE KANDIDATEN : M. WOESTE, staatsminister, uittredend volksvertegenwoorJiger, Brussel. 91. MOYERSOEN R., uiitredend volks- ver tegen woordiger, Aalst. 51. baron de 12ETIIU1VE, uittredend volksvertegen woordiger, AalsL M. COSYNS, no taris en burgemeester, te Meerbeke. M. VAN DiCR LINDEN, bes'.endige afge-vaardigde, Goefferdinge. PLAATSVERVANGENDE KANDIDATEN M. COSYNS, voornoemd. M. VAX DER LIXDEX, voornoemd. M. VAN DER TAEÏjEN, burgcm. ldegem M. ROULiER, burgem. Denderleeuw, Arrondissement Oudenaarde. TITELVOERENDE KANDIDATEN : M. TIIIENPONT, uiitredend volksvertegenwoordiger, Oudenaarde. U. riddor RjGHAEGIIEL, ui:tr»dend volksvertegenwoordiger, Ruicn. M. DE RAEDT, no!aris te Sinte Maria Hoor«beke. PLAATSVERVANGENDE KANDIDATEN M. DE RAEDT, voornoemd. M. PONETTE, advokaat, Rons#. SI. VAN CAUWKNBERGHE, gsnees- ' heer te Huiss». 'W*«CW»(W% - 'tNieuws van ae Week Prins Napoléon, de gemaal van prin-ses Uemeutina van België, pretëfldeni der fransclie kroon, heelt aan generaa. ïhomassin, ondervoorzitter van liel keizersgezind koraiteit van Parijs, een politiek schrijven gericht, waarin hij j zegt dat aile goede burgers in Frank-rijk door onrust zijn bevangen. De prins meent niet dat de kiezin-gen van 26 April rust zullen terug-brengen, want de parlementaire repu-bliek is gedoemd tôt eene onvruehtbare woeling. De oppermacht van het parlem 'rit deed een zwak en onzeker gezag oat-staan en het gouvernement is niet de leider der natie, maar het werktuig der partijen. Het eenig geneesmiddel is herziening der grondwet en kiezing van het Staals-lioofd door eene volksstemming. De prins brengt huide aan de nrm-nen van aile parlijen, die den 3jarig';n dienstplicht stemmen. Men hoeft niet le wanhopen aan de toekomst van een volk dat, zonder morren, zich derge-lijke opofferingen getroost. De prins besluit: « Indien de Franschen zich een» te meer willen vereenigen op den naam van Napoléon zou ik een beroep doen op de uitstekende mannen van aile palrtijen om met hen, op de basis der Souvereiniteit van het volk, een gouvernement van vruchtbare werlcing en nationale verzoening te stichten ». Over den strijd tegen zelfbe- stuur voor Icrland, wordt uit Londen gesclireven aari het 1 Handelsblad », van Antwerpen: De tegenwerking der Tories is een-voudig huichelarij. Immers, 't is on-der liun bestuur dat in 1898 de eerste stap naar zelfbestuur gedaan werd. Dat jaar schiepen ze in Ierland drij-en-dertig graafschappelijke raden, met meegerekend de besturen der 6 grooie steden, en 302 landelijke raden; allen gekozen onder eene zeer breede kies-wet, waarvan ook vrouwen genieten. j pi' De strijd tcgen Home-Rule is eene kweslie van taktiek, een middel om eene gansch atidere zaak le bépeiken, namelijk het af br eken der zooge-. naamde ' Parliament-Aet », over een t paar jaren gestemd, welke aan het F Hopgerhuis tiet recht van veto ont-j| ' zegt in geval eene wet voor de derde smaal in het Lagerhuis gestemd is. Doch de Tory-Party is de eenigste niet die huichelt. De Ulstermannen id kunnen hunne lx>ndgenooten daarin de I les geven. Zoo, bij voorbeeld, bsweren ze, dat ze onder een Iersch Parlement, vervolgd zullen worden voor hunnen ld godsdienst. Nu, de gelieele geschiede-nis van Ieriand bewijst het tegendeel. (e Er bestaat geen tweede volk, dat zulke blijken van verdraagzaamh'eid gegeven e heeft. Om die huichelachlige vrees ge-rûst te stellen, heeft men in de Homc-'îule-wet eene lange reeks waarborgen y ingelascht. die zulke vervolgingen l'ei-elijk onmogelijk maken. De Iersche pariij heeft daarin toege-n itemd, daarbij blijk geveude van groo-en verzoeningsgeest, alhoewel ze te zamen met aile eerlijke personen, die waarborgen volkomen onnoodig achlte. Dit heeft de Ulstermannen niet be-r. vredigd, Jiet beste bewijs dat ze hui-;helen, van geen verzoening willen ,d A'eten en doodeenvoudig Home-Rule laar den duivel wenschen. a —— In Juni 1913 liepen de blok-mannen van Holland storm tcgen de , ehristelijke regeering, omdat zij, ten >ehoeve van de maalschappeiijke ver-zekcrirgen, de i nvoer rechten op vreemde waren wilde verhcogen. Geon s" neuwe laslen! En wat doet het ministerie dat in de plaats aangekomen is? Het heeft reeds TOorstellen gedaan om allerhande las- | \ en te verhoogen, op de patent, op de ' jpoentiemen, en nu op het bier en op l" den tabak. u Ook is 't scherminkel, in Hoîland. l* egen deze nieuwe Iasten. Ze wilden er niet van onder het vorig ministerie ® - en ze krijgen er nu nog veel meer dan vroeger. Zij veranderden... en ver-•" slechtten. Dat gebeurt nog. Nog maar een jaar oud als onaf- liankelijk landeke, heeft Albanie reeds !" met erge moeilijkheden te worstelen: de opstand der Epii-oten, die liever e bij Griekenland zouden geweest zijn. De gendarmen werden tegen de op- II standelingen uitgezonden; en daar zij met de weerspannigen geenweg lcon- e den, riepen zij de Albaneezen van den g omlrek ter hulp. Maar deze, hunnsn gewonen haat en weedheid gehor.r g gevend, begonnen de bevolking uil te i- plunderen, te Koritza. Zoo werd de opstand daar onderdrukt. Maar Grie-l_ kenland heeft tegen deze handelwijze 11 geprotesleerd en aan de mogendhe-den laten weten dat het aan dezeu 11 toestand niet kan onvgrschiliig blijven. Natuurlijk: bloed ti-ekt! e Onze Landbouw ri Yolgens de officieele slalistieken onweer-11 legbaar vastslellen, is "de landbouw in België e met reuzenschreden voorui'gcgaan sedertonze r kalholieke regeering, die dit belangrijkste vak van 's lands bedrijvigheid zulke krachldn-L_ dige en doelmatige ondersteuning verleend, en vooral hel landbouwonderwijs, deze on-ï- uitpulbare bron van vooruitgang en welsland, n meer en meer verslerkt en uitgebreid heeft. », Van af 1880, is onze landbouwopbrengsl van 1,650 tôt 2,300 miljoen gestegen, dit is eene gemiddeldc aanwinst van boven de twinhg - miljoen per jaar. Talrijke miljoenen liggen e nog in onze akkerlanden bedolven en begra-^ i. ven; het landbouwonderwijs moet ons de - middelen ter hand stellen om deze verdoken :t miljoenen aan den grond le onlrukken. Welke c prachli'ge oogst nog le winnen op het gebied i der landbouwëlijke we'.enschap. Met recht en reden mocht minisier Helle— putte in de Kamer verklaren : < RIils eene J « c volledigcre toepassing der middelen die de \ [ il we'.enschap tegenwoordig ten dienste van den j ■ l, landbouw sleït, kan de landbouwopbrengsl j > nog merkeîijk vergroot worden"». il Met fierheid mogen wij zeggen dat de B"l- ît gische landbouw aan de spits staat van al de t- landen der wereld, dank groo'.endeels a:.1 n. C de bezorgheid en bescherming van het kalho- \ ; liek gouvernement. 0 Onze landbouwers zullen dit gedenken den 1 il 24 Mei, door in blok voor de kalho'ieken te e slemmen. h î Een au aBciêr I ; TAALGEBRIIIÎ. C Er zijn Belgen die zeggen : Mossten wij n bec ongeluk iiebben onzi: onaXliankolijkheid te verliezen, 'k zou nog liever bij Duit ctiland ^ als bij i' rankrijk ingeiijfd zijn. \v e zouden wij ■" liever bij geen van die twee landen t huis II behooren, want ingelijk welk \au deze 2 laii-i- den zouden wij onze duurbaarste vrijhedeiï verliezen. Er is geen land in de wereld, waar ( . men zoo vrij is als in Belgiè. Van Frankrijk moeten Wij niet sprek n. ^ Maar in Duitschland is 't ook verre van C ai suiker en zeem te zijn. Ten bewijze. wat e ! over eenige maanden, in Sabern gebeurcie.' waar a de burgeiij a-Js een troep sohapen of slavenj ■"•door ae officiers behanaeld wurd. ÎSJa is in i j deib. E]zas-Lotharingen een bevelschrit't uit-i i-, gekomen, waarbij, in de schoien, het gebiuik n der gewestspraak en van het fransch verboden wordt. Moesten wij ooit — hetgeen waarvan God ons spare en bewarel — bij Duitschland ingelijfd worden, eigen vlaamsche ta:ii zouden - wij ook niet meer mogen gebruiken. En alzoo 0 ; in- veel dingen zou men ons leeren dans en ^ i gelijk looden soldaatji-s. î Verboud der Iintlioiieke Ki iJïgen. p i D.e piechtigo zit-cmg van het Veibonu dei ^ KatiiOiie^e iliiingén en Vereenigingen Vctii hej 1 ; land, heelt piaats te Bergen, heden 18 en j moigen l'J April. Die betooging valt sameu p met het 5UC jubelfeest van den liatholieken ^ Kring van Bergen. 1>E LAXDVERÎ1U12IXG. 3 ' In vele streken der Nieuwe VVereid neersolit -j er \o.siagen werkelooslieid. JSooit \vo-ren er zoo\ee± menschen zon l3r De-staanmiddeien als thans. Te îVioiine (A-meiika), .. motîSL men op éun enkelen nacht -id weikc-\ loozen heruergen... in het doodenhuisje, daar • -, heo gewoon nacntverbxijt opgc:propo was ! "I Onder de hooi'dmg : « Hei land van belofte », lezon wij in de « Gazette van Moline » _ (Amerika), het volgende, aan het blad meoge-ueeid a dor een bol^ aie eenigen tijd in Brazilie _ verbieef : Met ào[) wai'en wij op de landverhuiz :rs-> boot, waaronder ook eenige Belgen. De kost î : kon er nogal door, doch er was ^e^n. ruijue. * iN'a dertig oagèn op zee gevax*en te hebben, moesien wij met onze kinderen en ons huisg3-riei eerst clrie dagen op den trein en dan nog , OU uren in karren reizen eer wij op onze I besten ming aankwamen. Daar kregen wij zoo - en zooveei land van het gouvernement, maar I er moesten nog heel wat boomen omgehakt ( worden, en in die rare roode aarde vorsfcikte al ons zaad en er kwam niets van op. Alleen een soort van bruine boonen werden in 4 weksn î rijp, en dat was ons voornaamste voedsel ; • . boonen al maar door. Ook gedroogd vleesch j was daar goedkoop, maar anuers was er niets. ? Van de indianen, die ons moesten hêlpèn, : 1 waren wij bang ; al wat zij zagen moesten zij ! • hebben en wij gaven het af uit vrees voor i [ hunne wraak. De kevers, een vinger lang, l vraten allés weg wat groeide, behalve de \ boonen; de slangen kwamen van aile kanten : uit de bosschen. Iiet was een slecht land. \ ! Eens had mijne vrouw op belgische manier i een wasch gedaan en op een soort van ladder ? hing een laken te drogen; toen wij het een' poos later wilden wegnemen, lag daar bovenop, j m elkaar gedraaid en opgeroid ali een k.ib 1-'> i i jauw, eene slang, zoo vreeselijk dik. Dan be- , ; sloten wij er van door te gaan. Meest bcde- \ t lend trokken wij door de bosschen en van tijd ; tôt tijd kwamen er nog zulke groote slangen ï ' te voorschijn, maar met een slag op den kop , waren zij dood. Wij hebben nu mets meer, l ■ maar toch zijn wij tevreden dat wij vanda:r weg zijn. » 1 ■ Wij bieden dit verhaal ter overweging aan 1 ' onze landgenooten, die zinnens zouden zijn i naar den vreemde uit te wijken om over zee î de fortuin te gaan beproeven. Oppassen is de , , boodschap! i. De invloed van clen alcool op deis f . j m en «cli. , • In het département der Seine worden de ( krankzinnigen vanaf 1867 eerst naar de kliniek ' 1 van S. Anne gezonden. Daar worden zij onder- zocht, en van iederen kranzinnige wordt een 1 l : soort van levensbericht gesclireven. een zieken- ] ) Historié, die onder andere bevat de waar'ge-\ noinen verschijnselen door den geneeshcer, * \ bijzonderbeden omtrent ouders, opvoeding, om- ' '■} geving, enz. Een gedeelte van het archief £ . van deze inrichting is nu onlangs uitgegeven. I1 Hel bevat allerlei statistische gegevens, waar-uit allerduideliikst biijkt, lioe groot de invloed van den alcool op den mensch is. ilet aantai krankzinnigen door aiCDolgebruik " is outzettend snel toegenomen. In het jaar 18G8 waren 14 pet. der mannen en nog niet eeais 2 pet. der vrouwen alcolist. Twintig ; jaar later waren deze verhoudingscijfers 35 en j 16, en in 1910 was het percentage bij de f mannen gestegen tôt 47, terwijl het bij de | vrouwen de 20 had boreikt. f Em bekend gjneesheer heeft nagegain, dat van 3271 kinderen, die naar S. Anne worden gestuurd, 11Ô6 een dronkaard tôt vader hadden. OXZE POEITIEKE MANNEW» De dood maait duchtig onier onze poli-fcieîce mannen. M. Sam Wiener, die op vreeee-lijke wijze aaai zijn einde kwam te Brussel, is de dertiende senator die sterft binnen de twee jaar. Van de Kamerieden zijn er in een jaar tijds niet minder dan zeven gestorven. TEKÏ G UIT CONGO. De stoombf ot << lilisabethville » is maandag aiorgend, rond 7 ure, uit Oongo te Antwer-pen aangekomen. na eene zeer goede reis. Er waren U1 passagiers aan boord, waarvan 58 van uerste, ol van tweede en 2 van derde klas.1 i e La Fallice zijn er 32 reizigers afgestapt. De passagiers deelden het overlijden mede, j j le Tliysstad, van M. Veriinden, paswerker-; I monteerder bij do spoorwegmaatscliappij der; f Lrroote Meeren. Is insgelijks overleden, het f negerhoofd Zapozalc, die groote diensten bewe-* zen heeft aan de Europaanen in de kolonie. In Kasaï is men zeer streng op den caoulchouc die door de inboorlingen te koop geboden \vordt; ook komt men nu met waren vanaller-beste hoedanigheid ter mark t. De teruglceerenden uit het zwarte land waren allen over van lof over den bloei der schoien van Lusambo, bestuurd door de Broeders van Liefde. De vier lagere klassen tellen 137 leer-lingen. De beroepsafdeëlingen zijn zeer ver gevorderd ; de leerlingen der drukkerij-afdee-ling drukken zelf de boeken die zij in de kla» noodig hebben. HET BELGISCIÏ PAARD. De belgische paarden, vooral de trekpaar-den, staan in den vreemde hoog aangeschreven en worden meer en meer gezocht. Dezer dagen ' bood een vreemdeling de som van 60.000 fr. ' aan een paardenkweeker van Opwyok, voor f een zijner hengsten. Die eigenaar van het : prachtdier weigerde den koop te sluiten. j Tegen de zedcloosheld. Oproep. i Het bestuur van den «Mariabond» doet een' warn.en oproep tôt de mannelijke jonkheid en tôt de huisvaders. Zij zijn het niet die het groot s te getaJ leden van den «Mariabond» uitmaken en nochtans is ook hunne îneewer-king noodig tôt welgelukken van het reuzen- ] werk dat de bond begonnen heeft. Strijden voor het goede. voor het zedelijke, aanbelangt iedereen! Ontwaakt dus 1 Voor-uitî Weest onze vaandeldragers in den strijd, tôt eer van uw geslacht — van uwe familie' — van uwe kinderen I Geloofsonderricht. Verkeerde uilleg. In socialistische volksboekjes weet men een heel eigenaardigen uitleg te geven aan den oorsprong van het geloof aan God. — Over duizenden en duizenden jaren (waarom geen miljoenen? een paar nullen kosten niets...) waren de menschen natuur- 1 lijk heel onbeschaafd. Ze wisten hoegenaamd geen uilleg voor de meest eenvoudige na-luurverschijnselen (geheel het tegenoverge-stelde van de tegenwoordige vrijdenkers, j die ailes kunnen uileggen). En zoo kwam het, als het eens donderde5 of stormde of als leelijke wolken door de lucht vlo- ' gen, dat ze seffens dachten aan spoken, J aan machtige wezens, die aan het spelen 1 of het vechten waren, en op een goeien dag ( de heele boel wel eens door elkander kon-den gooien, enz... De VREES voor de na- I tuurverschijnselen, waarvan zij de oorzaak s niet konden achterhalen, heeft alzoo bij ; de menschen het geloof aan de Godheid voorlgebracht. [ I Antwoord. 1) De eerste men-'l s c h e n waren niet wild en onbeschaafd. r De geschiedenis, integendeel, bewijst dat de c eerste menschen op een hoogen trap stonden i van verstandelijke beschaving, waarvan zij,1 >lechts later zijn afgedaald. j < 2) Als het geloof aan de Godheid slechts J1' iet gevolg is van domheid en vrees, hoe 11 komt het dan dat juist de grootste wijs- i I ^eeren en de grootste natuurkundigen de c: levigsle voorstaanders zijn van dat geloof c îan God. - c 3) Ile' ware veel juister te zeggen : De , vrees heeft, niet het geloof aan God, maar wel de 1 o o c h e n i n g ^van God : voortgebracht — de vrees immers voor den eeuwigen Rechter. c Er is geen God » zegt zooveel als : « 11c wenschte dat er geen God was; want ik heb reden om Hem te vree-zen ». j i • | Mijne goede vrienden lezers, 't is mlj eene ; groo'.e voldoening u vandaag mijne vriende-lijke groelen te mogen aanbieden. Ge ziet er mij toeh allemaal zoo welgezind uit! En hoe zou 't anders kunnen? G'hebl mven Paschen gehouden, ge zijl in vrede met God en met de-menschen en 't weere heeft zich bekeerd gelijk atleman... Wie heeft er toch binnen zijn leven alzoo 'nen praehli'en Paschen gezidn! Maandag zijn er menschen gaan kijken ot Wynhuizen nog op zijn pla»ts lag... Ze meen-den dat 'l zondag weggedragen was van al dat volk ! En d*e velden ! Hoe dat ze verandcr.l zijn op de weerdij van acht dagen! Ailes komt in leven, ailes komt in bloei. ZO.\DAG, Eeloken Paschen... Wie de laalste zijnen Paschen houdt krijgt de broek ! 't Is de teestdag van den heiligen Elpheg'us, aarlsliissehop van Kanielberg, in Engelacd. Hij beslierde zijn bisdom met wijsheid en vastberadenheid, en werd gevangen genomen door Decaische zeeroovers die hem vermoord-den, riiet verre van Greemvich, in 1012. 't Is zondag ook de begankenis naar O. L. Vrouw-tef-Kluis, in Afflighem-Bosch, gekéiid bij het volk onder den naam van kluizekermis. MAANDAG, feestdag van den heiligen Theoiimus, apostonsche zendeling in Scythia : zijn leven was eene aaneenschakeling van wonderen. Een barbaar die hem wilde vast-grijpen werd door God oogenblikkelijk ge-straft: zijn arm bleet stijf staan tôt dat de heilige door zijne gebeden de genezing van God bekwam. D1XSDAG, feestdag van den heiligen lterkleeraar Anselmus. Hij was aarlsbisschop van Kanielberg, werd door Willem den Roste in ballingschap gezonden, maar Hcndrik I, opvolger van Willem, deed hem terugroepen. 'ïl'OEjV'SDAG, feestdag van de heitiga pauzen Soler en Caïus, die aile twee marle-laars slierven. Men viert dien dag ook sint Apelles en sint Lucius, twee van de eerste discipelen van Ons Heere. WOXDEKSDAG, feestdag van sint Jooris, patroon der schuttersgilden. Hij wordt ver-beeld als ruiter die eenen draak doodt, omdat volgens de legende, eene koningsdochter, die door het monsler ging verslonden worden, ' door hem gered werd. Sint Jooris wordt bij- ' zonder vereerd in Engeland en in Rushnd j VKÏ.ÎDAG, feestdag van den heiligen Fi- , delis van Sigmaringen en ook van den heili-gen Marcellinus. 't Is ter zijner eere dat in , 1565 le Roomen de eerste mis gezongen werd , in echl kerkmuziek. Ze werd gemaakt op be- , vel van den heiiigen Carolus Borromœus, j door Joannes Paleslrina, den vermaarden , liersleller der gewijdc. muziek. ZATERDAG. feestdag van den heiligen ( evangelist Marcus. « Sinle Merlt, plantte zijn j joonen en ging naar de kerk j. Sint Marens i s de patroon van Venetië. 't Is op dezen t lag de processie voor de vruchlen der aarde. i t En is niel te veel dat de menschen die <_ irocessie bijwonéti' om Gods zegen af le c imeeken over hunnen arbeid. « Als God geen . t zegen biedt, dan helpt het werken niet >. ; c IK GELOOVE DAT 'T AJUINMANNE- ' t vEN VAX AALST goed zijnen Paschen ge-:a îouden heeft, want hij komt zijn woord her-1 •oepen: Hij had ons gezeid dat het manneken I lat daar uit den trein gesprongen was, '■ r noesl « opgesloten «worden in een gestichl te z vVetteren en dat zijn broèrken ook in een j J i verbeleringshuis » zat. En al Wat ervan is, ' 0 :omt hier op uit dat die twee jongenljes voor 's îun welzijn, in 't geslicht Sinte Barbara ge- S s ilaalst zijn, waar die kinderen eene treffelijke ; d ipvoeding zullen onlvangen, en onder alleifi ipzichten veel belor zullen zijn dan bij hunne jv mders. Koerierke, pas nu wat op, zulle, of t d É i e ge zult zelf naar een verbeteringshuis moe-1, ten. d WEL, ALZOO EEN ERG ONGELUK TE n BRUSSEL, op Goeden Vrijdag, 's avonds ;t om 10 ure. De automobiel van den liberqlen d senator, M. Sam Wiener, is in de Welslraat s- op een tramrijtuig gebots't, en is tegen eenen muur geslingerd. Het getuig was in stukken van een en M. Wiener werd zeer erg gekweîst. Hij is een uur daarna overleden zonder nog tôt bezinning te zijn gekomen. Hij en was S nog maar van voren in de zeslig. e NU STAAT ER 'NEN DUITSCHEN KO]> RIER tegen de andere te terreesten... Hij wilt r absoluut voren gaan... 'k kan 't geloovenl e Wie met zulk een nieuws afkomt is het 3 geerne lcwijtl LuLstert, menschen, wat hij : vertelt: Te Sistig, in den Eifel, werd den 7 Mei 1902, bij de cchlgenooten Kaltwasser, j een meisje geboren. Of ze daar nu met den , chemiek opgezelen hebben, en weet ik niet, j maar dat strop groeide zoodanig zeere, dat ze op vierjarigen ouderdom de kleederen van j hare moeder al droeg. Z'is nu 12 jaar, en die j reuzinne is bijna twee meters lang, en ze , weegt niet minder dan 110 kilos I Als ze naar de school ging heeft 't gemeentebestuur vobr haar eene bank-à-paart moeten maken, én ^ verleden jaar is zij uit de school gebleven ■ omdat die bank te klein en te slap was om > daar alzoo cen paît op te zilten! De ouders • van oie reuzinne worden van aile kanten 1 lastig gevallen door foormannen en barakke-1 volk, om met dat jonk op de jaarmarkten en kermissen mogen te zien te gaan, maar 5 die menschen hebben het leelijk op hun affront gepakt en vlakaf geweigerd. ' ZIE, NU IS ER TE AUDENAARDE ie!s gebeurd. Er woont daar op de Gevaerllaan i 'nen ziekelijken mensch van 42 jaar, fabriek-; werker van stiel. Dinsdag was de ongelukkige i alleen thuis, en nadat hij zijne voordeur had ■ toegegrendeld is hij op zijnen koer gegaan en ■ is in den beirput gesprongen. Op zijn hulp-' geroep zijn de geburen gekomen, en z'heb- ben moeten de deur in beuken. Hij werd dan uit zijnen neteligen toestand verlost. Har-ske de Krijger .had weî ailes gezien, en zou wel ter hulpe gekomen zijn, maar hij staat te vast op zijnen torenl ROND DE. GOEDE WEEK OF PASCHEN hoort men toch altijd d'eene of d'andere leelijke gebeurtenis: zoo is er te Leuven, op Witle'n Donderdag iets gebeurd waar heel de slad in opschudding van is. In Sint Jozefs-kerk aldaar, was er 'nen jongen van 16 jaar le biechte geweest en hield donderdag zijnen Paschen. Lijk hij op de kommunie-bank O. L. Heer ontvangen had, keerde hij haastig naar zijne plaats en spuwde de heilige Hostie in zijnen zakdoek. Hij is in een geslicht waar hij uit kompassie is opgenomen omdat zijne moeder eene arme weduwe is. En als hij in 't gesticht was teruggekeérd heeft hij de hostie in stukken gesneden. en desîukkenmet eenen hamer plat geklopt. Zoo-dra dat goddeloos feit gekend was, werden de oveïheden verwiitigd, en de noodige mant-regelen werden genomen, door de kerkelijke wetten in dergelijke gevallen voorgeschreven. De jonge heiligsc.henner is uit het gesticht gezonden, en het parket is verwiitigd. In de kerk waar hij te kommunie is geweest zal eerlang eene plechligheid van eerherstelling plaats hebben aan het Allerheiligste Sakra-ment; en terwijl wij daar van spreken moeten wij zeggen dat de parochianen van God-veerdëgem, in builengewoon groot getal, met de Paaschdagen eene tweede kommunie van eerherstelling hebben gedaan, tôt de uitboe-ting van de heiligsehenderij aldaar gepleegd op Witlen Donderdag in 1908. 't Was op tweeden Paasehdag aandoenlijk om zien van al dat mannevolk dat te kommunie ging. MAAR WAT ER EEN WAAR SCHAX-DAAL mag genoemd worden, dat om wraak roept naar O. I.. Heer, dat is het zoogo zegde • feest der wereldlijke jeugd » dat met Paschen te Brussel gevierd is. Het feest werd op touw gezet door 't verbond der maat-schappijen van 't vrijgedacht, gesticht in den schoot der socialistenpartij, die gedurig kraait dat ze tegen den godsdienst niet en is. Dit feest moest het eerste kommuniefeest ver-vangen. Die onnoozele sehaapkens zijn maandag in Brussel, door eenige zielhonden ver- MENGELWERK. 108 DE TWEE WIENGEN NAAR Emile Riehebourg De jongman had zijne grdachlen g#raden. Een bliksemstraal schitterde in zijne oogen. Haastig sprong do ongelukkige op de brief , jes toe, doch Ramoneau stiet hem met ruw geweld terug. — Wat is dat nu? spotte hij verder. Blijf op uwe plaats, mijn beste heer. Laat ons voorlpralen. Ik dacht waarlijk dat gij mij om den liais wôudl vliegen. Bedaar, mijn jonge vriend, bedaar en laat ons niet al te zeer aan teerhartigheid toegeven... Ja, hernam hij dan weder, ik ben waarlijk verrukt, dat ik niet langer gewacht heb om tôt u te komen. want het schijnt dat gij gereed zijt voor ge-ruimen tijd op reis te gaan. Morgen rteds 2011 ik ni»mand meer hier aange'roffen hebben. Ik vraag u niet waarheen gij gaat, noeh waarom gij vsrTekt, dat giat mij niet aan. Doch dat vertrek gelijkt bijzonder "eel op eene onverhaas!e vlucht. Misschien hebt gij verandering van lucht noodig. Na hetgeen er verleden week gebeurd is ademt gij hier wellioht niet meer op uw gemak. L peze wooi'don sprak hij op een doffen 5 toon, terwijl zijn woeste blik op den jongman gevestigd blcef, wien het al banger en ban-. ger om het harte werd. i — Laat 6ns nu eens ernstig spreken, hernam Ramoneau. Wij hebben samen een koop gciloten. Ik ben uw schuldeischer. I,aat ons thans onze zaakjes vereffenen. — D, gij komt om geld? — Wat een bevallige eenvoudigheid! Wat . anders zou mij tôt u voeren? Ik hoop toch, dat gij uwe scimld niet zult looehenen? i — Waaroîn dat dan niet onmiddeiijk ge-Jzegd? hernam de jongman. Ziedaar, ging hij t!voorl, eene beurs uit den zak te voorschijn i halend, daarin is veel meer dan gij te vragen; i hebt. Ik heb den tijd niet om den inhoud ^ na te tellen. Neem dit en ga heen. j Hij sloeg een blik vol verach'ing op den 'oude en wicrp hem de beurs toe. Terwijl hij de schoudcrs ophaalde en de wenkbrauwen fronste, stak hij de beurs in een zijner zakken, maar bleef onbeweegl'jk staan, blijkbaar niet van plan om nu reeds le ver'r -kken. , — Waarom gaat gij niet heen, nu gij bel t verlangde ontvangen hebt, vroeg de jongman. 1 - Ik ben niel gehaast. — t — Maar ik wel. i - O, ja, gij moet vertrûkken. Doch gij ■ zijt hier niet verre van den Noorderspoor-weg, en aile uren zijn er treinen. Laat ons i dus nog wat samenzijn: wellicht onlmoeten A - jtKWMyMwnmMiTpii i.1KBsœxaaaatts. n wij elkander nooii meer. Dat is bepaald jam-i- mer, want ik stel veel belang in uwe toekomst.i- De jongman bcet zich op de lippen van p woede. is — Nog eens, hernam hij, ga heen. Ik wensch alleen le zijn. — Zoo! Zoo! Gij jaagt mij weg! Ik ga, it vriendje! Doch eerst moet ik nog eene vraag i, stellen. Wat hebt gij ontvangen om den ver- loofde van die mooie juffer uit de Rijssel-sche straat te doen verdwijnen? ij De ongelukkige sidderde. n — Anlwoord dan toch, gehcimzinnig we-n zen! Ilebt gij geen verlrouwen in eenvrienu? d Dat is slecht van u, zeer slecht. De som i moet nog al aanzienlijk zijn, daarvan houd n^ik mij overtuigd. Zeg mij, zegde hij, de hand ? op de bankbriefjes leggend, vormen d-ve e fraaie papierfjes van duizend frank niet een n gcdecbc dier som? !v — Ellendeling, riep de jongman uit, terwijl s hij op Ramoneau toesprong. Kom daar niet- aan! Iloud de handen thuis! •t Hij had den oude met zooveel gewe'd terug i. gesioolen, dat h'em den tijd onlbroken had de briefjes te grijpen. Doch een oogenblik later drong deze weer vooruil met een paar ij oogen, die bliksems schoien. — Ga heen ! Ga onmiddeiijk heen ! r.ep Louis is Ricard met dreigenden blik uit, of ik roep n om hulpl j — Zoudl gij dat durven? hernam Ramoneau met een grijnslach... — Welaan dan, dat ik u daarvan niet lerughoude, mijn beste heer. Dan zult gij mij de gel egen heid bieden eene kleine geschiedenis le verhalen, die gij zeer goed kent en ile zal hel. genoegen hebben mij langer in uw gezelschap te verheugen, u voor het Hof en wellicht ook op de galeien weer le zien. 's Jongmans bloed versleef in zijne aderen. f Ilij verkeerde in radeloozen loesland. Ramoneau barslte in een luiden schaterlaeb * uit. |, — Wel, mijnhecr Cholet, sprak hij spot-; tend, men zou zeggen dat gij schrik hebt. i Gij hebt gelijk, want 't is zoo aangenaam î j niet naar de galeien gebracht te worden!...* Denk er aan dat ik mijn leven veel te laagj acht. Gij zijt rijk, ik ben arm, dat is nietj rechlvaardig. vriendje. 13ovendien zijt gij nog; jong en kunl werken, ik echler ben oui en t niet meer in staat veel goeds te verrichten. 1 Daarom houd ik het er voor, dat gij die ■ schoone briefjes niet noodig hebt. Geef mij ze, of liever ik zal ze maar nemen. Hoeveel : zijn er? Een der;igtal? Wat is dat voor u? Een kleinigheid, meer niel. Voor mij die reeds op jaren ben en zooveel niel noodig ; heb is hel een grooie schat, die mij eindelijk eene aangename l'ust kan bieden... En 't is geen geschenk dat gij mij biedt, ging hij à op akeligen toon voort, naar recht en bil-lijkheid zou ik veel meer van u kunnen eiscKen. | Hij stak de hand uit om de briefjes te' grijpen. — Achteruil, ellendeling, achteruit! riep de jongman, terwijl hij op hem toesprong J gereed met al zijne macht den scliat te ver-jj dedigen. Ramoneau werd doodsbleek, zijne spierenf verlrokken zich krampachtig, en uit zijne grijze oogen sproot een onhcilspellend licht. — Pas op, Charles Cholet! kreet hij. Pas op, ik zal die briefjes hebben! Hoort gij net! Ik moel ze hebben! Nog eens wilde hij toegrijpen, maar op nieuw sprong den jongman op hem toe met ilen kreet: T [ [ • — Dief! Dief! Houdt den dief! Ramoneau greep hem bij de keel. — O, gij zijt een man des doods, huilde hij, terwijl het schuim der woede op zijne lippen stond. Dan begon er een afschuwelijke strijd tus- : schen de twee ellendelingen, vader en zo n., door eene toelating der Voorzienigheid op vreeselijke wijze saam gebracht. De eene was aan den ander als met ijzeren klauwen vast-geklampt, lijf aan lijf; met hijgende borst, gïoeienden adem, vonkelende oogen en vast-geslolen landen, schudden zij elkander net een woest geweld, als twee bezetenen vol woede en razèfnij. De duivel van den haât bezielde Ramoneau en de jongman verweerde zich als een be-ze'ene.Terwijl zij elkander nog met bijzondere kraeht dmkneld hieldcn, rolden beiden eens- !'klaps op den vloer neder. Een oogenblik scheen Ramoneau verloren; met den knie op de borst hield Louis hem in bedwang. Doch plotseling, door eene voordeelige beweging slaagde hij er in den nek van den jongman met beide handen vast te grijpen. De ongelukkige voelde zijn hais als in ijzeren band°en dicht gedrukt. De adem ontbrak hem weldra en een rculelcnd geluid stceg uit zijne keel op. Op het zelfde oogenblik werd hij door Ramoneau ten gronde geworpen. Thans be-greep Louis maar al te goed dat hij verloren was. Hij wilde om hulp roepen, doch deza kreet werd door Ramoneau's hand verdonfd ; die hij als een klem den ongelukkige op' ,den mond drukte. Met zulke woede b«et hij S t'en woeslen oude in de vingeren, dat het bloed op zijn gelaat ncerzijpelde en zijn gelsal rood verfde. De pijn ontrukte een heeschen kreet San Ramoneau's borst. De jongman spande nog eens de uilers[3 pogingen in om zich los te wringen. — O, dat duurt te lang! mompelde de oude booswicht. (Wordt VOortgezet).

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.