De Belgische metaalbewerker

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Annexe des Bureaux. De Belgische M etaalbe wer ker MAANDBLAD JOURNAL MENSUEL /sr • -g -n • Le Métallurgiste Belge Bureelen-Bureaux - - 16, AGINCOURT ROAD, HAMPSTEAD, LONDON, N.W. August, 1916. Prijs—prix, HALF-PENNY. ONZE DOODEN. JOZEF EVERLING. Het volgende pijnlijk nieuws bereikte ons uit Frankrijk : " Onze goede vriend Jozef Everling, getroffen door een kogel, stierf op 12 Mei, 1916." De overledene was afgevaardigde in het Centraal Bestuur onzer organisatie in Belgie. Hij was een volhardend werker voor de goede zaak. Nooit was iets te veel voor zijn vakbond. Hij was een van die stille maar taaie strijders die altijd op de bres staan en nooit wankelen ; die heel hun leven wijden aan het welzijn hunner kameraden en die als eenig genoegen hebben ; te kunnen werken en helpen aan den bevrijdingskamp der arbeiders. Een week voor zijn dood ontvingen we nog een schrijven van hem. Hij had juist door tusschenkomst van ons bureel nieuws ontvangen van zijn vader. Dat maakte hem overgelukkig. Hij meldde ons verder nog, dat, terwijl wij in Engeland werkten aan de grootmaking onzer Centrale zij 00k hun best deden op het front om de metaalbewerkers te winnen voor de organisatie. Voor Everling was het soldaat zijn een zending ten voordeelde der goede zaak. De brutale inval der Duitschers in ons land, had hem zoodanig getroffen dat hij het ais zijn heiligsten plicht rekende zijn uiterste best te doen op het slagveld. Het is dan 00k niet te verwonderen dat hij gedecoreerd werd met verscheidene kruisen en nog minder dat hij gevallen is daar hij bijna altijd op de gevaarlijleste plaatsen vertoefde. In een zijner laatste brieven schreef hij ons : " In het slijk onzer loopgraven, op eenige meters van den vijand lees ik onzen " Metaalbewerker." Dat geeft me verzet en sterkt mijne hoop dat onze Centrale niet zal verdwijnen. Als wij er zullen ingelukt zijn ons land te zuiveren van de Duitsche legerbenden, dan zullen wij eerst zien wat eral niet verwoest is in Belgie. Het gedacht echter dat onze geliefde Centrale zal leven en heropbloeien vervult mij met de grootste hoop. Meer dan ooit zullen wij ons best doen voor de grootmaking onzer vereeniging." Helaas ! zijn hartewensch zal niet vervuld worden. Hij zal niet meer kunnen helpen aan de grootsche taak. Een vervloekte kogel heeft voor eeuwig dien braven kameraad uit ons midden weggerukt. Zijne plaats blijft open, zijn werk ongedaan. Ons eenige troost is nu dat de oogen van duizende Belgische metaalbewerkers zullen opengegaan zijn tijdens dezen verschrikicelijken oorlog en zij goede strijders zullen worden voor onze recntvaardige zaak. Zij zullen het werk van Everling kunnen overnemen ; zijne voetstappen volgen en kracht putten in zijn voorbeeld. Een ander pijnlijk nieuws komt ons toe bij het ter pers gaan Bij het de laatste ontploffing der munitiefabriek in Yorkshire heeft onzen sekretaris der afdeeling Low Moor het leven verloren. De kameraad VAN DENDER laat eene brave echgenoote achter met twee kinderen. Een derde wordt verwacht. Moge het oprecht leedwezen van al de leden onzer organisatie eenigen troost brengen aan zijne zoo diep beproefde achtergelatenen. NOS MORTS. JOSEPH EVERLING. De France nous avons reçu dernièrement cette tiiste nouvelle : " Notre bon camarade Joseph Everling, atteint d'une balle, est mort le 12 mai 1916." Le défunt était membre du comité central de notre organisation en Belgique. C'était un propagandiste consciencieux de nos idées. Toujours il fut sur la brèche pour notre syndicat. C'était un de ces vaillants toujours prêt à tout sacrifier pour l'oeuvre ; toute sa vie a été de labeur bien accompli pour ses camarades. Nous recevions une semaine avant sa mort encore une lettre de notre ami. Il venait de recevoir, par notre intermédiaire une lettre de son père, ce qui lui causa beaucoup de plaisir. Il nous renseignait en outre qu'en même temps que nous luttions ici pour organiser nos ouvriers, les camarades au front continuaient également la propagande pour une plus forte Centrale. Everling considérait son poste de soldat comme celui d'une mission en faveur d'une bonne cause. C'est l'invasion brutale des Allemands qui avait instigué notre camarade à faire tout son devoir sur le champ de bataille. Rien d'étonnant d'apprendre alors qu'il avait conquis plusieurs décorations et qu'il est tombé face à l'ennemi. Dans une de ces dernières lettres il nous communiqua : " Dans la boue des tranchées, à quelques mètres de l'ennemi je lis mon ' Métallurgiste.' Cela me distrait et confirme ma foi dans l'avenir de notre Centrale. Si nous aurons réussi à évacuer notre pays des hordes allemandes, nous pourrons alors seulement constater ce qui n'a pas été

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.