De Belgische socialist: tweetalig weekblad van den Bond der Belgische Arbeiders in Nederland

900 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1918, 26 Fevrier. De Belgische socialist: tweetalig weekblad van den Bond der Belgische Arbeiders in Nederland. Accès à 28 mars 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/wm13n21z5v/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

TWEEDE JAARGANG No. 25. DINSDAG 26 FEBRUARI 1918 LOSSE NUMMERS 7^ CENT Oplage van de week: 6000 Nos. DE BELGISCHE SOCIALIST Tweetalig WeeKblad van den Bond der Belgische Arbeiders in Nederland Abonnementsprijs in Nederland: 90 cent per 3 maanden. - Redactie en Administratie : LONGVIILE, REVfBRANOTSTR. 316, 's-GRAVENHAGE. - Abonnementspriis voor het Buitenland : f 1.50 per 3 maanden HENDERSON. Tijdens de eerste Maart-revolutie niaakte Henderson deel uit van het Britsche oorlogskabinet. Hij is na de revolutie met nog andiere vertegenwoordiger s der Weet-Eu ropee-sche arbeidersklassen naar Rusland, ge-reisd om zich te vi&rgewissen over den toestand. Henderson begreep terstond, dat de Russische revolutie de voôrwaarden vervulde tôt d'en algemeenen demokratischen wereldvrede en dat de revolutie sleehts ton gered worden door den vrede. Te Stockholm teruggekeerd, sloot hij zich onvoorwaardelijk hij de politiek die.r internationale konferentie aan. Hij vaart af naar Engeland. Tal van hindernissen en tegenstaiwl zou hij nog te overwinnen hebben, dat wist hij. Vele leiders in de Engelsche, de Fransche en ook de Belgische arbeidersbewe-ging waren van meening, dat het Russi-isehe révolutiona.ire leger zich moest slagvaardig maken om den oorlog .met de bondgenooten' door te zetten tôt de ei ndoverwinning. Het bezoek van Henderson aan het revdlutionaire Rusland had hem van het gevaar en de ondoelmatigheid dezer po-litiek overtuigd. De toestandien van heden bewijzen, dat Henderson klaar heeft gezien. * * * Nu zien wij Henderson aan het werk om al de hinderpalen op den weg- der internationale konferentie te overwinnen.Het uitvoerend komité van de Labour Party was weldra op zijn handi. Den lOen Augustus 1917 zou de Labour Party zich in hongres uit te spre-ken hebben nopens de konferentie van Stockholm. Met 1.846.000 tegen 550.000 stemm en besloot deze konferentie, afgevaardig-den te zenden naar die A. K. van Stockholm.Een eerste mi k ses, vooral voor Henderson.Een tweede -konferentie greep plaats den 2-1 derzelfde ma,and: de eerste stem-ming werd bekrachtigd dbor 1.2'34.000 tegen 1.231.000 stemmen. De politiek van Hendlerson zegevierde nogmaals; de aangroei dler tegenstem-mers lag niet vast aan principieele over-wegiingen, enkel aan representieve en taktisehe gronden. De Labour Party was dus vôôr Stockholm . * * * De vraag' was toen-, of de arbeidersklassen der andiere Entente-landen bereid, zouden zijn de politiek van Henderson te deelen. Op 28 en 29 Augustus 1917 werd er te Londen een intergeallieerde konferentie der socialistisohe en arbeiderspartijen gehouden met de d'agorde : de algemeene konfereiitie van Stockholm. Weldra bleek het, dat overeenistem-miing noch eenheid nopens doel (oorlogs-dôeleinden) en nopens middel (A. K. van Stockholm) konden bereikt worden. In het teeken van de A. K. miste deze konferentie haar doel. Deze intergeallieerde konferentie had Henderson geleerd, waar het zwakke punt lag: de eenheid nopens de oorlogsdoeleinden.Van toen af was zijn eenig streven ge-richt om tôt die eenheid te geraken. Mid!delei*wijl hielden de Engelsche Trades-Unions een kongres op 3 Septem-ber en volgende dagen te Blaekpool. Dit kongres keurde d'e politiek van Stockholm goed ondier voorbehoud, diat de eenheid in den sehoot der arbeidersklassen van de Entente-landen zou ver-kregen zijn. Henderson was daar nogmaals aan-wezig en verklaarde o.a.: De gedachten van Stockholm zijn levendiger dan ooit. I« het geen waarheid gebleken, wat Hendlerson toen verklaarde ? * * * Sinds dit kongres heeft Henderson, met nog andere Engelsche socialisten, zich aan het werk gesteld om eeni posi-tief vredesprogram op te stellen. Onze lezers kennen dit program. De Engelsche arbeidersklasse heeft er op haar kongres van Nottingham hare on-voorwaardelyke goedkeuring aan ver-le end. De Nationale Raad der Fransche so-cialistische partij heeft dit vredesprogram met overgroote meerderheidi aan-vaard als ba,si>s voor de intergeallieerde konferentie. Wat de andiere pariijen er over den-ken, is ons vooralsnog onbekend, alhoe-wel wij aile reden hebben te gelooven, dat zij op zijn mirist de groote lijnen zul len onderschrijven. Hendlerson,, de koene, onbaatzuchtige voorman der Britscbe arbeidersklasse, hèeft de gTootste hinderpaal voor de A. K. weten te ovei-winnen; hij heeft de eenheid nopens de oorlogsdoeleinden bereikt. In dezen stand van zaken is de intergeallieerde konferentie van Londen ge-roep'en tôt een groot sukses, een sukses van overdracktelijke beteekenis, dat in 't teeken staat van wat Henderson on-langs heeft verklaard: Onze eenheid maakt onze macht! Het proletariaat zal zi,jn vredesvoor-waarden aan de regeeringen opdringen. Henderson heeft zioh sinds de laatste maanden doen, geilden als een der sehoonste, der edelste figuren onzer Internationale. Wij met de Eng-elsche arbeidersklasse, met het internationale proletariaat, ver-tieuwen in hem, opdat het hem gelukke den laatsten hinderpaal. op te ruimen en onze innigste wenscli is: dat de politiek van Henderson, ook onze politiek, over gansch de lijn moge zegevieren ; dat de roode Internationale weldra moge vergaderen ; dat het internationale proletariaat er in moge slagen dlen demokratischen wereldvrede tôt. stand te brengen. De naam van Henderson zal eeni eere-plaats innemen in de geschiedenis der internationale a.rbeidersbeweging. Zijn naam is voortaan onafsoheid'ba.ar van onze Internationale, van de alge-meene socialistisohe konferentie, van de demokratische wereldbrdle. Henderson is een socialist! Henderson is een internationalist! De Oostenrijksche Socialisten en de Vrede. De Oostenrijksehe sociaaldemokrati-sche parlementsfraktie heeft volgenide interpellatie, onderteekend door Adler, Seita en Seldger, in den Bijkeraad ter tafel gebracht: Is oe regeering bereid haren invloed te doen gelden bij de regeeringen der bondgenooten, in den zin: le, dat de Oostenrijksch-Hongaareche regeering officieel verklare, dat de oor-logstoestand met Rusliand geëindigd is en dat zij bereid is onmiddellijk de on-derhandelingen met den Russischen Raad vanVolkskommissarisseni nopens het heraanknoopen der diplomatieke, juridische en ekonomische betrekkingen en over het uitwisselen van militaire en civiele gevangenen te hernemen en door te voeren eni alzoo den vredestoe-stand met Rusland daadwerkelijk in te leiden ; 2e. dat het gebrnik van Oostenrijksch-Hongaarsche troepen op het gebied van Oekraino ten stelligste vermeden worde; want onze troepen zouden zich mengen met de binnenlandsche aangelegenheden i der Oekrainers, positie kiezen in het konflikt van Oekraine en Rusland:, het-welk kan leiden tôt verwikkelingen onzer soldaten met de Ruesische troepen; 3e. dat de Oostenrijkseh-Hongaarsche regeering de door Wilson in zijn laatste rede ontwikkelde grondbeginselen voor den a.lgemeenen vrede aanvaarde en hare bemoeiingen voor onmiddellijke onderhandelingen tussehen Oostenrijk-Hongarije en de Yereenigde Staten i,n 't zicbt van den algemeenen vrede kracht-dadig voortzette; 4e. dat in vooruitzicht van den vrede in 't Oosten, en de daaruit voortvloeien-de ontlasting voor heit leger de k lasse van den laiidstorrri, welke bij het begin van dit jaar den ouderdtom van vijftig jaar heeft bereikt, onmiddellijk zou ont-slagen worden en dat er een wetsont-werp zou worden voorbereid tôt het be-palen van de ouderdomsgrens nopens de landstormtroepen. De Engelsche Metaalbe-werkers houden stand. In ons nummer van 9 dezer hebben wij die motie van den Engelschen Bank-werkersbond, nopens de wet op het men-schenmateriaa] en den eiscli tôt wapen-stilstand en vredesonderhandelingen m edegedeeld. De regeering heeft getracht een ver-gelijk te treffen. dk>ch hare pogingen zijn mislukt. De Bankwerkersbond heeft de voorstellen verworpen en tiandhaaft zijn oorspronkelijke motie De Intergeallieerde Conferentie te Londen. (20, 21, 22 en 23 Februari.) le dag: Yoorzitter Ogden. De voorzitter begroette de afgevaar-digden uit naam van de georgainiseerde arbeiders van Groot-Britannië. De ver-gadering was eenig in de geschiedenis van de arbeidersbeweging. Het was de eerste gelegenheid, waarbij de werklie-den het besl'uit te kennen liaddlen gege-ven1, om een overwege,ud aandeel aan de vraagstukken van oorlog en vrede te hebben. De oorllog kon niet. voortgezet wordem zondier een werkdaddige deelneming van de arbeidersklasse en het was billijk, dat zij er aanspraak op zonden maken de beslissende factoren te zijn in de1 beslui-ten die aangaande oorlog en vrede geno-men worden en bij de poging om een strijd tôt een spoedig en zuiver einde te brengen, die drie-en-eem-balf jiaar de mannen van de wereld gedlecimeerd had, millioeneni gezinnen nameloos lijden en ontbering had opgelegd en eeni sehat aan goed1 verwoest, zoo groot, dat hij zel'fe niet in cijfers kan uitgedrukt worden. De aanstokers van dit algemeene d'ra-ma zelven stonden, blijkbaar ve,rsteld en hulpeloos tegenover hun eigeni werk. Het was daarom billijk, dat zij, die zoo-zeer leven onder de voortzetting van de gruwelijke slaChting, eenige poging- zouden aanwend'en om de werklieden in de wereld te vereenigen in een poging om een uitweg te vinden uit den verschrik-kelijken janboel en middielen te bera-men, om de herhalïing van zulk een ramp, zoo lang als de wereld nog zou bestaan, te voorkonien. Wij hebben nog altijd vertrouwen in de dèmoeratieën va.n de wereld, mits men hun toestaa't. het licht te zien en de waarheid te kennen. Onze oorspronkelijke verklaring, dat, wat ook de oorza-ken van het uitbreken van dezen oorlog geweest zijn, het duidelijk is dat de vol-ken van Europa, die noodzakel'ijk dege-nen zijn die onder zijn versehrikkingen het meest te lijden hebben, er zelven1 de h and niet in hebben ge'had, is zulk een snijdende en onbetwistbare waarheid, dat wij he't recht hebben, om op dteze verklaring den grootsten nadruk te leggen. Laten wij de vraagstukken, die voor ons liggen, onderzoeken in een geest, die eensgezindheid van vooi-nemen en denkbeelden zal bewerkeni. Als de werklieden der wereld eensge-zind zijn in hun doel en voomemen kun-nen zij een invloed oefenen, die geen verdorven en boosaardige pers of geen eornbinatie van zoogenaamde hooge staatsmanschaj) kan weerstaan. Deze staatslieden vereeren1 den God dter ge-heime diplomatie en vallen op de knieën voor den afgod van de machtbalans en verdorven bondgenootschappen. De bondgenooten, die duurzaam zijn, zijn die van Waarheid en Gereehtighèid, en de diplomatie, die den individuen en naties goede diensten bewijst, is die welke gevoed, wordt in het daglicht en standvastig recht en rechtvaardigheid tegenover aile mensclien nastreeft. De volgende landen waren. vertegen-woord.igd op de konferentie: Britan-nië, Frankrijk, België, Italië, Servië, Griekenla.ncl, Italië Irredenta, Bosnië, Roemenië en Zuid-Afrika; de vier laatsten in raadgevende hoedanigheid. Er werd besloten vijf kommissies te benoemen, gelast met het onderzoek der te behandelen punten: le Kommissie. Yolkenhond; voorzitter Renaudel, sekretaris Ramsay Mac-don ald. 2e Kommissie: Territoiriale vraagstukken; voorzitter Sydney Webb, sekretaris Longuet. 3e Kommissie: Ekonomische vraagstukken; voorzitter J. H. Thomas, sekretaris4e Kommissie: Publiciteit en redak-tie; voorzitter Albert Thomas, sekretaris Stuart Bunning. 5e Kommissie: Internationale konferentie en omstandigheden te overwegen, waaronder zij bijeem moet komen en voorts om te beraadslagen over de vraag welke stappen ged'aan moeten worden om vertegenwoordiging van de arbei-dersklaesen op de officieele vredteskon-ferentie te verzekeren en of er een werkliedenkoingres bijeen moet geroepen worden, om tegelijk met de officieele vred eskon f erenti e zitting te houden; voorzitte,r Henderson, sekretaris De Brouckère. Onze vriendi Huysmans woont. de konferentie bij in zijn hoedanigheid van iip.kretn.ris der Tnlernationalft. 2e dag: Voorzitter Alb. Thomas. 1 De voorzitter hield een rlede, waarin < hij o.a. zegde: 1 „In de Fransche arbeiders- en socia- 1 listische beweging bestaat er sleehts één ^ opvatting ten opziehte der oorlogsdoel- K einden. De Fransche soeialistische partij heeft eenige dagen geleden in haar na- ' tionale bijeenkomst met zulk een meer-derheid een overeenstemming te boeken geliad1, dat deze wei eenstemmig mag worden genoemd. Ik geloof, diat 't. stand-piunt. van de Confédération Générale du r Travail daarvan niet zal versohillen. De besprekingen te Parijs hebben mij de zekerheid verschaft, dat het moge-lijk zou zijn het over een gemeenschap-pelijke politiek ten opziehte der Britscbe oorlogsdoeleinden eens te worden. Het mémorandum der Fransche gedelegeer-den zal verbeteringen voorstellen, doch dé beraadslagingen,, die hebben plaats " gehad, hebben aangetoond dat dit cioku-rnent. e vénal s de andeiie, die door de Fransche soeialistische partij zijn uitge-geven, een uitnemende basis zullen bie-den voor de verklaring-, welke de konferentie bekend maken zal. Zij zullen den regeeringen van de landen de^- geal'lieerden moeten toonen, dat de arbeiders iets kunneu doea, wat deze niet verinochten. De regeeringen zijn niet in staat geweest tôt een algemeene overeenstemming nopens de oorlogsdoeleinden te geraken. De arbeiders spreken niet van oor- ' logs-, doch van vredesdoeleinden en hebben sleehts één punt van uitgang voor de beraadslagiing: het beginsel van het recht. Door van dit punt uit te garni, hopen zij tôt een gemeenscbappelijke politiek te geraken, welke zoo intérnationaal en zoo menschelijk zal zijn, dat. de arbeiders- en soeialistische beweging in de vijandelijke landen in staat zal wezen om haar te aanvaarden." Uit naam van de Italiaansche groep, de z.g. reformiistisehe partij,, en de vak-vereenigingen z,eide Canepa, dat hij met het mémorandum betreffende de Britscbe oorlogsdoeleinden akkoord gaat en van meening is, dat het met zeer lichte wijzigingen een voor de konferentie te aanvaarden dokument zou wezen. Haj betuigde er zijn instemming mede dat Albert Thomas, die tôt voorzitter der kommissie voor publiciteit was be-noemd, tôt. lid der kommissie voor territoriale vraagstukken zal wordien aan-gewezen. Cochin neemt Thomas' plaats in. # * * 3e dag: Yoorzitter Vandervelde. Vandervelde verklaarde in zijn rede o.a.: Wij komen in een zeer ernstigen tijd bijeen. Op het oogembilik dat deze' konferentie bijeenkwam ,wei-d' in de bLaden medegedeeld, dat aile strijdkrachten van het keizerlijk Duitschland tegen Pa-lijs in den strijd zouden geworpen worden. Op denzeïfdlen dag verna.men wij, dat de Russische revolutie, overweldigd' door het gewicht van hare eigen ellende en hare eigen fouten, erin had berust een vrede te teekenen met de Habsbur-gers en Hohenzollerns. Wij kunnen niet loochenen, wat de bolsjeviki hebben gedaan, om hun eigen land en het internationale socialisme in diskrediet te brengen, rnaar wij moeten aan den anderen kant niet verge ten, wat de Russische revolutie voor het internationalisme en socialisme gedaan heeft. In den glans van haren eersten triomf, heeft zij de beginselen verkondigd, die président Wilson aangenomen heefc en die den grondslag van den demoltrati-isehen vrede van moirgen zullen vorma» Wij moeten echter meer doen dan ons zelven gelukwenschen met hetgeen de Russische omweniteling bereikt heefl. Wij moeten ook ieering trekken uit hare fouten. De groote les is dat de de-mokratie een onherstelbare fout beging, toen zij de wapenen neerwierp, voor het impérialisme verslagen was. Terwijl wij den olijftak in de eene liand houden, moeten wij het zwaardl in, de and.ere heuden. Wij zijn gedwongen het zwaard op te vatten als het eenige middel van ver-weer. We moeten niet vergeten, d'at als wij hier kunnen vergaderen, dit een ge-volg is van de heerschappij van de Engelsche vloot en van het handhaven van de Unie door millioenen soldaten van de geallieerden. Als het Duitsche offenisief slaagde, zouden de beshiiten, die wij aannemen, enkel ,,vodje;s papier" zijn, van geen grooter waarde dan de bil'jet- ten van de Russische etaatsbank. Als onze soldaten in staat zij'n den aanval af te slaan, die ons bedreigt, zullen wij een îoemrijke gelegenheid krijgen, om een leidende roi te spelen bij de ]x>ging die dan gedaan ka.n woidien,, om een reeht-vaardligen en demokratisohen vrede te bereiken. , Vandervelde zette verder uiteen, dat hij tôt dusver gekant was geweest tegen het denkbeeld van een internationale konferentie niet uit beginsel, maar oin taktische redenen. Hij was niet alleen overtuigd van het gev.aar van zulk een konferentie, maar had ook een zeer stel-lig mandaat van de Belgisohe arbeiders-partij.Tijdens de gedachtenwisseling in de internationale kommissie kreeg hij een brief van de Belgische arb'eidbrspartij, waarin v&rklaard wiœd, dat zij de zaak opnienw overwogein en oveiieg gehouden had met de voomaamste leden van de Belgische arbeidlersbeweging en dat, i r plaats van die eenstemmigheid die daarvoor had1 bestaan, er nu een meer-derheid en eeni minderheid waren. De il indierheid wilde den drie officieelen verteg-enwoordigers volmaakte vrijlneid van handelen laten; de meerderheid verklaarde dat zij van meening was, dat, voor de Duitsche socialisten voorgoed gezegdi hadden bereid te zijn, op hun regeering druk te oefenien tôt aannemiing van de voorwaardien van een demokratischen vrede, een internationale konferentie feitelijk onmogelijk en in moreel opzicht vruchteloos zou zijn. Die meening strookte met de opvatting van de drie Belgisohe gevolmaohtig'den, maar op het tegenwoordig oogenbilik konden zij redlelijkerwijze over de vraag van gedachten wisselen, of de Duitsche socialisten zich met hen zouden kunnen ver-staan over de hoofdtrekken van een. demokratischen vrede. Die vraag is ten deele beantwoord door een groep van de Duitsche soeialistische beweging, de onafhankelijke socialistisohe partij. Maar pas als de opvatting van de meerderheid van de Duitsche socialisten bekend was, zouden de Belgisohe socialisten kunnem oordeelen over de wen-schelijkheid van een algemeene konferentie.Van het begin van den oorlog af had spr. erkend, dat de Duitsche socialisten in een moeilijk parket waren en men moet daarmiee eenigszins rekening houden, alhoewel er ernstige grieven tegen hen in te brengen waren. Hij erkende dat hun toestand, daar zij tussehen het Tsarisme en de westersche demokratieën in zaten, netelig was. De Duitsche socialisten1 geloofden toenmaals, dat het g-evaar van het tsa-ristische Rusland dreigde. Zij konden dat echter niet gelooven van de vrije volken die vochten om weerstand te bie-den aan het impérialisme, tôt handha-ving van de vrijheid eni van den geest en de vormen van de demokratische regeering. Sedert de Russische revolutie, rnoes-ten de Duitschers kiezeni tussehen een demokratischen vrede, die hen niet zou bedreigen, en een vrede, door hun gene-ralen staf gedikteerd, die hen en de rest van de wereld met een ondraaglijke sla-vemij zou bedreigen;. Zij hadden een eenige gelegenheid om van hun socialistisch geloof te getuigen, •hun vroegere fouten goed te maken en, tegelijk met de vrijheid voor andere landen, hun eigen vrij zijn van militaristii-sche en imperialistisolie onderdrukking te verzekeren. * * * Camille Huysmans las een lang tele-gram voor van de organisatie die de ge-heele soeialistische beweging >'an Grie-kemland vertegenwoord'igde» waarin een vergadering van verschillende verceni-gingen te Saloniki besekreven werd, die de beginselen van het Engelsche mémorandum over de oorlogsdoeleinden goed-gekeurd hadi. * * * 4e dag. Eindizitting : Voorzitter Henderson. Na den afgevaardigden uit de geal-lieerde landen zeer hartelijk welkom te hebben geheeten uit naam van de parlementaire kouiimissie van het Britsche vakvereenigingskongres en van het uitvoerend komité der arbeiderspartij, zei Henderson, dat ze nu de tweede konferentie sluiten. Hij aarzelde niet te zeg-gem, dat ze evenzeer geslaagd1 is als ze ongeëvenaard was. Ze kunnen zich gelukwenschen, dat men na de inleidende

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre De Belgische socialist: tweetalig weekblad van den Bond der Belgische Arbeiders in Nederland appartenant à la catégorie Oorlogspers, parue à Rotterdam du 1916 au 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Périodes