TWEEDE JAARGANG No. 50 ZATERDAG 17 AUGUSTUS 1918 LOSSE NUMMERS Vk CENT Oplage van de week: 6500 Nos. DE BELGISCHE SOCIALIST WeeKblad van denBond der Beigi sche Arbeiders in Nederiarad en d er Belgische V alicentraie ^JKmnemantsprijs in Nad«riaad : 90 cent per 3 masndea, * Sedaciie an Administratif : L0NGV1LLS, SSM88AN9TST8. 316» 's«SRâV£NHàGE. • Abotmementâprijs voor het SaiteitUad : I 1.5® per 3 maande*. De Zelfmoord van het Militarisme. „Het strategisch aanvalsplan is mislukt." Ludendorff. » Ludendorff, met v. Hindenburg is de levende personificatie en incarnatie van het Pruisianisme door zijn militarisme. Ludendorff is de Pruisische généra al, die in den sclioot der hof-kamarilla' de îakens uitdeelt te Berlijn en de Duitsche politici klaar maakt wat een Duitsche geweld-vrede te beteekenen heeft. De imperialistische vrede's van Brest-Litofsk en Buckarest zijn niet voorbe-reid te Berlijn, maar in het Duitsebe hoofdkwartier onder dictaat van de Ludendorff'.s en andere Hoffman's; terwijl aile voorteekenen reeds voorhandên zijn dat d>e Duitsche machthebbers nog vreugde zullen beleven bij hun imperialistische politiek in 't Oosten. Ailes laat voorzien, dat er van den vrede van Brest-Litofst en waar.-ehijn-lijk ook van .Buckarest, niets recht zal blijven. 't- Zal „partie nulle" zijn, en al de offers aan goed en bloed zullen v-'iicMa-loos blijken, met a. w. een bankroet van het militarisme. De vrede van Brest-Litofsk getee-kend. toen dacht Ludendorff het oogen-blik aangebroken om voor goed af te rekenen met de onzen. In Duitschland1 werd er op de groote trom geroerd ter aankondiging van den Duitschen overwi nningsvrede in 't Wes-ten in 1918. Ludendorff trok al zijn militaire krachten aan 't Westelijk front sa m en om den vrede te kunnen dicteereu te Parijs. Militaire operaties in "Tooten stijl werden voorbereid; het eene offen-sief volgd'e op het andere. Honderd dui-zenden menschenlevens werden geofferd met het resultaat, dat op dit oogeublik de Duitschers even ver van Parijs ver-wijderd staan als in het voorjaar. Van een Duitsche overwinning zijn wij vooralsnOg verder af dan ooit; de Duitsehesoverwinningsvrede behoort tôt het rijk d'er fabelen. Het Pruisische militarisme heeft 'n 't Westen volledig bankroet gemaakt naar de officieele bevestiging van Ludendorff zelf: Het strategisch aanvalsplan is mislukt.Bankroet in 't Oosten, bankroet in 't Westen, staat gelijk met volledig bankroet van het militaire geweld tôt be-slechten van conflicteu. Het Pruisische militarisme heeft zich gezelfinoord door den oorlog en lieefi tevens den genadeslag gegeven aan aile, militarisme en geweldpolitiek. Het Duitsche volk heeft nu de gele-genheid het militair ontbindingsproces te voltooien tôt het eindpunt, om op de ruïnen van het half-feodale Duitschland gebaseerd op zijn militaire hof-Kama-i ruïneni van 't half-feodale Duitschland, î op te trekken, volgens de grondregelen ) der d'emokratie, en nog liever der socia-listische demokratie. Hierbij kan het Duitsche volk reke-i nen op de onvoorwaardelijke sympathie er steun aller volken. Aile volken moeten ten overstaan van ! de bankroet van het Pruisische militarisme niet alleen verhinderen dat het militarisme bij h en vasten voet krijgt, maar moeten in samenwerking- met het Duitsche volk aile geweldpolitiek in 't teeken van het impérialisme den kop indrukken en moeten ailes op haren en snaren zett'en ter overwinning der ge-zond'e, onvervalschte demokratie, zoo mogelijk der socialistisehe demokratie. Deze oorlog beslist. over de lotsbestem-ming van Europa. Deze 1 otsb este m m i n g gaat in de richting van het behoud van het grondbeginsel van het reçut van den sterkste ofwel in de richting van de heerschappij van het recht op het.geweld door de zege van d'e demokratie op het impérialisme. De beslissing zal afhangen van do raacht en de kracht der volken tôt door-' voering van dit grootsche, scheppende idee, het revolutionaire idee. Internationale rubriek. HET VOLLEDIG HERSTEL DER INTERNATIONALE. De innerlijke beteekenis van de aan-renomen resolutie door d'en nationalen ■aad der Fransche socialisten is noch nin noch meer dan een zege der Internationale.'t Is een historisch feit, dat de Fran-iche met de Duitsche socialisten den ^ewichtigsten en machtigsten tak vor-nen onzer Roode Internationale. Tôt. dusver was de politiek der Fran-sche partij aangegeven door den uiter-►ten rechtervleugel der partij, de groep Chômas—Compère Morel—Varenne, ge-iteund op de volledige militaire ovêr-vinning, de eenige voorwaarde, volgens leze groep, voor een demokratischen -rede. Aile andere overwegingen en in-;ichten moesten getoetst worden aan leze hoofvoorwaarde, in zooverre dat le interventie van de Entente in de )innenlandsche aangelegenheden in Rus-and zou moeten ingewilligd worden. Deze politiek is door de meerderheid 1er partij veroordeeld geworden, terwijl ûj, zonder de landsverdediging en de xjrlogseredieten principieel te verwer->en, zich onvoorwaardelijk uitspreekt /oor een internationale socialistencon-:'erentie in 't licht van een vrede door >-ergelijk tegen aile impérialisme. Terecht wordt er in de resolutie ge-;egd:„dat de duurzame vrede slechts door de heer-;ehappij van het socialisme te verzekeron is, laar de kapitalistisehe maatschappij in haar vezen een heerschappij van wanorde, wille^eur ;n geweld is." Vertrekkende van het standpunt, dat le grondslagen van den vrede omschre-ren zijn door de Russische revolutie en ^resident Wilson, zegt de resolutie verder: „dat de quaestie Elzas-Lotharingen moet be-dist worden door de hewoners van dit land; dat de godsvrede moet opgezegd en een deel-îeming aan de regeering verworpen worden; dat de arbeiders- en socialistisehe organisais voile vrijheid hernemen voor hare natio-îale en internationale acties door te zetten en ji_i een mogelijlîe weigering der paspoorten de >crlogscredieten te weigeren; dat aile interventie in Rusland de vooraî-raandeHjke goedkeuring moet wegdTagen van iet Russische socialisme; dat aile partijgenooten zich te onderwerpen îebben aan de besluiten der partij." De gevallen beslissing is een mach- tige schrede voorwaarts tôt volledig her-stel d'er Internationale en zegt ondubbel-zinnig, dat voortaan de Fransche arbei-dersklasse bereid is tôt een internationale vredesactie met de proletariërs aller land en, niet voor een vrede ten allen prijze, maar voor een vrede, welfce aanpast aan de 1 e v e ns v e r z u cli t i ng en der volken; voor een demokratischen vrede, wars van aile geweld. van aile verdruk-king, van aile impérialisme. Naar aanleiding van dit besluit schrijft de „Vorwârts" dd. 2 Augustus: „Ook wij zijn tegenstanders van veroveringen aan deze zooals aan de andere zijde; ook wij willen een vrede door vergelijk, welke wij het liefst door een internationaal socialisteneongres zien voorbereid Wij zijn van oordeel, dat op zulke conferentie allen, die van, goeden wil zijn, tôt de erkentenis zullen komen, dat de Duitsche sociaaldemocratie in 't geheel er niet aan denkt hare oude internationale princiepen te verloo-chenen. Zij zal er zich niet voor laten misbrui-ken tôt bereiken van imperialistische oogmer-ken door de Entente-bourgeoisie en is iederen dag bereid zich te vereenigen met de arbeiders-vertegenwoordigers aller landen voor een ge-meenzame actie, die het herstel van een duur-zamen wereldvrede, aanpassende aan de levens-rechten aller volken, ten doel heeft." Mooie woorden, maar de feiten en de dad'en tôt dusver spreken deze mooie woorden tegen. De partij van de „Vorwàrts", de Duitsche afhankelijke socialisten, komt- nog zoo pas de oorlogskredieten te stemmen, wanneer zij klaarblijkelyk weet dat de Duitsche politiek gemaakt wordt door de Ludendorff's in het hoofdkwartier. Braun's dikke lijn tusschen de Russische revolutionairen en de Duitsche afhankelijke socialisten heeft den Duitschen machthebbers de gelegenheid ver-schaft naar willekéur huis te houden in 't Oosten en is de voorbode van wat er zich nu in Rusland' afspeelt. De Duitsche afhankelijke socialisten hebben zich d'estijds sympatbiek uitge-laten tegenover de Duitsche politiek in bezet België. De Duitsche afhankelijke socialisten weigeren de toepassing van het zelfbe-schikkingsrecht der volken op de door Duitschland verdrukte volken. De Duitsche afhankelijke socialisten hebben het Finsche proletariaat laten uitmoorden met behulp der Pruisische bajonetten zonder een gebaar van ver-zet, zonder een woordje van protest. De Duitsche afhankelijke socialisten hebben d'en Ruesischen revolutionairen den steun der Duitsche arbeidersklasse toegezegd voor een demokratischen vrede om per slot van rekening, ten tijde van de vredesonderhandelingen te Brest-Litofsk, het woord en de daad te laten aan generaal Hoffmann en zij te zwijgen en met te roei*en. De Duitsche afhankelijke socialisten hebben de Duitsche arbeiders, wanneer deze in de straten van Berlijn en elders streden voor een demokratisch Duitschland tegen het Pruisianisme, gedwongen tôt capitulatie. Welke waarborgen kunnen de Duitsche afhankelijke socialisten ons verze-keren, opdaJt de Duitsehë politieke con-stellatie geen gevaar meer weze voor déni wéreldvrede? Trouwens zoo lang de Duitsche afhankelijke socialisten de zaak van hun kei-zer plaatsen voôr deze van het proletariaat, hebben zij niet alleen hun internationale princiepen ter zijde gezet, maar zijn zij slechts gekomen zich te verheugen in liet besluit onzer Fransche partijgenooten. In afwachting, dat het procès der Duitsche afhankelijke socialisten door de Internationale zal afgehaîideld worden, heeft. de beslissing der Fransche partij tôt volledig herstel der Internationale een onoverdrachtelijke beteekenis, omdat de politiek der Duitsche onafhan-kelijke socialisten volledig beantwoordt aan de inzichten van het internationaal proletariaat. Door het besluit der Fransche parti,]! is de eerste groote stap tôt toenadering onder de arbeiders aller landen. Wij ma-ken ons geen illusies omirent de nog te overwinnen hinderpalen alvorens de Internationale Socialistenconferentie een voltrokken feit zal zijn; nochtans zien wij de toekomst met vertrouwen tege-rnoet. In feite is het volledig herstel " onzer roode Internationale van nu af een voltrokken feit. DE SCHULDENLAST DER SOWJET-REGEERING.De Volkscommissaris voor geldwezen heeft een overzicht gepubliceerd van de inkomsten en uitgaven in het tijdsverloop van 1 Januari tôt 30 Juni 1318. De inkomsten beliepen 2.S62.727.000 roebels; de uitgaven 17.602 727.000 roebels. De uitgaven over-treffen de inkomsten met 17.740 millioen roebels. UIT HET BOEK „BREST-LITOVSK" door S. GRUMBACH. Grumbach schildert ons op bl. 58 en volgende een prachtig beeld omtrent wat het Pruisische militarisme te beteekenen heeft: „Gij herinnert u voorzeker nog een Wolff-telegram, dat evenzoo lakonisch als raadsel-achtig mededeelde, dat in de zittin,g van 8 De-cember 1917 de hoofdcommissie van den Rijks-dag „vertrouwelijke verklaringen over Litauen had verstrekt". Welke hoog intéressante gebeurtenissen ver-schuilen zich daarachter! Luister dan. Einde November 1917 kwam een delegatie van den Lithauschen landraad naar Berlijn, samengesteld uit voorzitter en secretaris van dezen raad, op welks samenstelling de Duitschers vooraf een beslissenden invloed hadden uitgeoefend. Het kon zich dus niet handelen om ,,gevaarlijke buitenlanders", want de land raad van Lithauen kan ailes zijn behalve vijan-delijk tegenover Duitschland. Deze heeren hadden een verhoor aangevraagd bij den staa,ts-secretaris voor buitenlandsche zaken, H. von Kiihlmann, hetwelk hun gewillig werd toege-staan. Zij gingen naar de Wilhelmstrasse, waar zij braaf in de voorkamer wachtten. En terwijl zij daar zaten en over de schoone vrijheid na-dachten, die hun nu te beurt viel, kwam plotse-ling een officier op hen toe met de woorden: ,,Mijneheeren, wilt gij de goedheid hebben in de kamer hiernevens te komen, waar Zijne Ex-oellentie, generaal-luitenant von Freytag-Lo-ringho^ven, plaatsvervangend chef van den generalen staf en Zijne Hoogheid, Vorst Ysen-burg, .gouverneur van Lithauen, u een mede-deeling te doen hebben." De lieeren van den landraad waren ten einde raad. „Ja, maar wij hebben een audiëntie aangevraagd bij den secretaris voor buitenlandsche zaken en wij kunnen elk oogenblik geroepen worden," bemerktè een van beiden op schuch-teren toon. „Gewis^ heeren," antw'ôordde de officier, „ech-ter ik yerzoek u maar binnen te komen. " Zij traden binnen en werden inderdaad van vermelde hooge personaliteiten ontvangen. Kor-te begroeting. Daarom sprak generaal v. Frey-tag-Loringhoven Itoffelijk: „Ik heb u, heeren, een mededeeling te doen namens het groote hoofdkwartier op grond van een door Z. E. generaal Ludendorff onderteekend vertrouwe-lijk telegram." De delegatie kreeg dan kennis met volgend telegram: „Xadat Koerland zich voor Duitschland iheeft nitgesproken, acht de opperste leger-leiding voor noodzakelijk, dat Duitschland in het bezit trede van een brug tôt verzeke- ving van dit gebiod. Deze Unie zal gaan van (Jrod.no over Kowno tôt Dunaburg." Dat Koerland geopteerd liad voor Duitschland, h ad de wereld nog niet ervaren, maar gezien het opperste legerbestuur het zegt, zoo zal het wel waar zijn. En nu die zonderlinge schuts- on brugtheorie? Men annexeert een land en om het te besehut-| ten annexeert men het nogmaals eens. Niet te zeggen, dat de heeren van Lithauen verbluft stonden: bizonderlijk omdat men hen uitdrukkelijk zegde, dit telegram goed in 't ge-heugen te prenten. En zij deden het. Einde Xovember 1917 kwam deze geschiede-i nis voor het eerst ter sprake in de hoofdeom-; missie van den Rijksdag De onafhankelijke I soeialist Dr. O. Cohn interpelleerde den staats-seeretaris voor buitenlandsche zaken daarom-trent. En wat zich toen afspeelde is evenzoo kaiakteristiek als wat ik u tôt dusver afschil-derde. v. Kiihlmann kon niet looehenen, dat de dingen zich zoo hadden afgespeeld; hij gaf ver-Icgen, afwijkende antwoorden. Daarop stonden Scheidemann. en Erzberger recht om te betoo-gen, dat het zoo niet langer gaat en dat de regeering de Rijksdagleden moet op de hoogte stellen. v. Kiihlmann bad om verdaging, het-g-een gebeurde. Den 8en Deeember 1917 werd de discussie hervat. Part. Dr. O Cohn hield niet af.. De staatssecretaris deed nienwe verklaringen, even onduidelijk als de eerste. Waar de hoofdcommissie niet wij s uit kon wordien, was het volgende: Heeft het opperste legerbestuur gehandeld in verstandhouding met den staatssecretaris voor buitenlandsche zaken of zonder voorafgaandelijke afspraak? De indruk bij de meeste leden der commissie was, dat de laatste veronderstelling juist was. Echter, of-schoon v. Kuhhhann de generaals had trachten te veron'tschuldigen door de bemerking: „men kan het toch zulken verdienstelijken heeren niet euvel nemen, dat zij belang stellen in zulke quaesties", zwegen sehielijk Erzberger en Schei-I demann, zoodat de voorzitter Fehrenbach de | discussie als afgedaan en gesloten verklaarde. Daar hebt gij een brok van wat men het „pruische militarisme" noemt. In een wereld-historisoli oogenblik maakt liet opperste legerbestuur zijn eigen politiek over den kop der verantwoordelijke regeering heen." SÎIDEKUM No. II. De „Weserzeitung" te Brenaien, een vroeger liberaal blad, in den loop van dit jaar gekocht door de annexionisten, schrijft dd. 4 Juli jl.: „De naaste weken zullen leeren, hoe zeer Scheidemann daarmede (N.D.R. Men bedoelt Scheidemann's rede van 3 Juli) niet 'alleen zijn partij benadeeld» heeft, maar het veroverde veld tôt praetischen, pôlitieken arbeid prijsgegeven heeft en hoe groot de klove is, welke door deze rede hem van de beste elementen zijner partij, Lensch, Winnig en c.s. scheidt. Voorzeker heeft Scheidemann dit complimentje niet verwacht. Wat Lensch betreft, hij is een sociaal-imperialist van 't zuiverste water, een Siïdekum No. II. Nog zoo pas schreef dezelfde Lensch in het tijdschrift „Die Glocke", dat de Duitsche regeeringslui het heerlijke materiaal, omvat in de Belgische diplomatieke brieven, niet voldoende ten nutte hebben gemaakt om de leugens der Entente tegen te werken en moreele veroveringen voor Duitschland tôt stand te brengen. Volgens Lensch is de Duitsche regeering nog niet aggressief genoeg. Van zulke sociaal-imperialisten — zij noemen zich ôék sociaaldemocraten —, verloe ons, alsjeblieft! DE PEOTO-TYPE VAN EEN AL-DUITSCHER.Pastor D. Philipps te Charlottenburg schreef in den winter 1916-1S17 in zijn orgaan: „God zij dank, dat de oorlog gekomen is; ik zeg het ook nog heden in het derde oorlogsjaar. En God zij dank, dat wij nog geen vrede hebben; ik zeg het ook nog heden, trots aile offers. Daarom zeg ik nog eenmaal: God zij dank, dat wij den oorlog hebben. Hij alleen- kan ons volk nog redden, wanneer het nog mogelijk is, hetwelk wij vurig hopen. Hij is, dat groote ope-ratiemes, met hetwelk de arts de verderfelijke, ailes vergiftigende etterbuilen uitsnijdt. En God zij dank, dat wij nog geen vrede hebben. De wonde zou weldra gesloten zijnj en het kwaad zou erger worden dan te voren." Gewis een beeld naar 't. leven van een Al-Duitscher; daar kunnen onze oorlogs-hitsers nog 'n punt aan zuigen. Dezelfde pastor D. Philipps is candi-daat voor de conservatieven bij een tij-delijke verkiezing voor den Landdag te Stolp-Lauenburg. GEEN PASSEN AAN VERTEGEN-WOORDIGERS DER ENGELSCHE ARBEIDERSPARTIJ.- De Engelsche Arbeiderspartij deelt mede, dat de regeering het niet wen-schelijk oordeelt, passen te verleenen aan de vertegenwoordigers der arbei-derscommissies om naar Zwitserland te vertrekkeil, ten einde daar te lande met Troelstra en andere socialisten e i samenkomst te hebben en wel op grond, dat Troelstra door vijandelijke lanc ■ gereisd heeft. De parlementaire commissie uit htt vakvereenigingscongi-es en het. dag -lijksch bestuur van de Arbeiderspa: "] hebben in vereenigde vergad'ering t ri motie van protest aangenomen tegea de weigering van passen aan Henderson Bowerman. Aan het aanstaande congres van va'--vereenigingen zal worden gevraagd -dt protest te bekrachtigen. AAN ALLES KOMT EEN EINDE. De Engelsche regeering komt nogmaals paspoof-ten te weigeren aan Henderson, secretaris der Labourpartij en Bowerman, voorzitter vsn h.-t parlementair comité der Trade-Unions, onder den aanbef van: Troëîstrs heeft gereisd dooi* vij2E-delijke landen. Wanneer over een j>aar maanden Troelstra i !■ genoodigd werd door de Engelsche arbeidersklasse tôt bijwoning van het congres der Labourpat'ij, werd hem door dezelfde Engelsche Regeering den toegang tôt Engeland verboden, zeggende : d<ï£ Troelstra pro-Duitscb is. Nu moest Troelstra naar Zwitserland gaan. Twee wegen stonden er voor hem open : ofwel cv Engeland, of wel over Duitschland. Engeland wei-gert hem de doorreis. Wat bleef er Troelstra eu anders over dan de reis over Duitschland. Trouwt "s 1 roelstra behoort tôt geen enkele der oorlogvoere e landen; hij is burger van Nederland, dus van een neutraal land. De Engelsche Regeering verschuilt zich fcitr achter een ellendig voorwendsel. In den grond ven de zaak wil zij verhinderen dat de arbeidersklasse zich zou verstaan omtrent den toekomstigen vol-kenvrede.Wat onze vriend Huysmans heeft ondervonden, wanneer men weigerde hem te vervoeren nsu.r Havre, heeft geen andere beteekenis. De Board of Trade. t.i.z. het département van koophandel, had hem de toelating niet verstrekt. Maar aan ailes komt een einde. Het schijnt dat de Engelsche arbeiders besloten zijn paal en perk te stellen aan de sabotage van Havelock Wilson, die niet anders is dan een werktuig in de haaden der regeering. Het weigeren der paspoorten door de Regeerini?, en de handelwijze van H. Wilson, staan op de agenda van het aanstaande congres der Trade-Union en ailes laat voorzien, dat er krasse mact-regelen zullen genomen worden in dien verstande, dat de efgevaardigden der Engelsche arbeidersklasse op zijn minst over dezelfde vrijheid beschikkr n als de Regeeringslui. Zoo o.a. generaal Smuts, die naar Zwitserland ging om te onderhandelen met een Oostenrijkschen diplomaat, een sujet van een vijandelijk land. Er zal dus eindelijk eens opgeruimd worden met die politiek van leugen en schijnheiligheid, want niet anders is het met het weigeren der paspoorten. Men vindt de landverraders niet in de rangen van het modem georganisfeerd prolerariaat. Een arbeider, doordrongen van de socialistisehe wereldbeschouwir -gen, veraaadt zoomin zijn land als zijn klasse. De landverraders, die hun ziel verkoopen voor dertig zilverlingen, vindt men niet bij ons, maar hooren thuis in andere kringen en middens. Wij zien met vertrouwen het besluit der Engelsche arbeidersklasse tegemoet, innig overtuigd dat wij zijn, dat zij over de noodige macht en kracht beschikt om dit besluit te doen eerbiedigen. IMPERIALISME EN GEfîEIME DIPLOMATIE. Het stuk speelt ten tijde van het tsarisme. In het begin der eerste oorlogsmaanden is door de regeeringen der Ententelanden de pacte van Lor-den geteekend geworden, waarbij zich elke regeering plechtig verbond geen separaten vrede te sluiten. Een voorzorgsmaatregel, die gewis niet pleit n 't voordeel der verkleefdheid en der rechtzinnig-held van de bourgeois-regeeringen. Maar tôt daartoe. Nu wordt er door het russisch blad „Mir" (De Vrede) een uittreksel gepubliceerd van een geh-îirn tractaat, gesloten den 3den Juli 1915. tusschen Rusland en Japan tegen Engeland en Amerike. Dit tractaat is geteekend van Russische zijde door Sasonof en van Japansche zijde door Motonq. De titel van het tractaat luidt: Geheim tractaat tusschen Rusland en Japan, behelzende een gemeenschappe'ijke gewapende interventie tegen Araerika en Engeland in het Verre-Oosten v66r den zomer 1921. Deze geheime overeenkomst had voornamelijk ten doel China te beschermen tegen een politieke dominatie van Engeland en Amerika, opdat het Japansch impérialisme er hoogtij zou kunnen vierïn. Aan dï hand van dit stuk begrijpt men maar al (e goed de beteekenis van de Japansche interventie ten dage in Siberiê. En nu de moraal van deze geschiedenis ! Rusland zooals Japan zijn bondgenooten van Engeland en hebben beide ds pacte van Londen geteekend. Op hetzelfde oogenblik comploteert Rusland en Japan tegen hun bondgenoot Engeland, in zooverre zelfs, dat er in dit geheim tractaat vermeld staat geen afzonderlijken vrede met den gemeen-schappelijken vijand te sluiten, die hier Engeland en Amerika is, m.w. Engeland is tevens bondgenoot en vijand van Rusland en Japan. Dat is het werk van de geheime diplomatie in 't licht van het impérialisme. Wat een verachtelijke boel !

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.