DE BELGISCHE SOCIALIST Tweetalig WeeKblad van den Bond der Belgische Arbeiders in Nederland Abonnementsprijs in Nederland: 75 cent per 3 maanden - Redactie en Administratie: LAPIERRE, THERESIASTRAAT 49, 's-GRAVENHAGE. - Abonnementsprijs voor het Buitenland: f 1.50 per 3 maanden De actie van Wilson. Het groote feit van den d-ag is de redevoering van Wilson aan den Arae-rikaanschen Senaat. Président Wilson zegt daarin: 1 ) Tôt heden toe lieeft de oorlog geen uitslag opgeleverd. 2) Daarom ook ware het goed een einde te stellen aan oorlogen bij middel van een staterubond. 3) En deze statenbond zou praktiseh kunnen werken, want allen zouden sterker zijn dan één slechte wil. Wij wisten sedert gerniraen tijd, dat Wilson het niet bij zijn eerste aktie zou laten. Dat hebben wij ook geschreven. Wilson lieeft sedert lang zijn politiek vastgelegd. jîil bij we«t dat hij over 111aohtsniidde 1 en bescliikt. De taktiek van Wilson is tweeledig. Hij zegt tôt de Centraient Spreekt op uw heurt. U kunt de voortzetting van den oorlog verhinderen met een einde te stellen aan het geweld van het prus-sianisme. Weigert u dit, dan gaat de oorlog voort en wellicht wacht. u dan oudergang. Hij zegt tôt de Entente: Een staten-IkmkI geeft u voldoening. Komt die, dan moet het moorden opheuden. E11 wilt u niet, dan bel) ik hier, in mijn portefeuille, een klein besluit dat u tôt na-denken zal nopen: het verbod van ex-port van oorlogsmateriaal. De konklusie van <lit ailes is, dat de aktie van Wilson elken dag sterker zal worden. Hii weet wat hij wil. Gebed. (Naar het Hongaarseh van H e 11 a 1.) Laat het zijn zooals eertijds. Laat het zijn zooals het vroeger was. Laat de wolken weer blauw verdrijven Maar niet rood van de brandende dorpen. Hoeveel sehooner is het als zij blauw zijn! Laat het zijn zooals eertijds. Van wapengeklettei', van onrust en tranen, Hebben wij meer dan genoeg reeds gehad. Laat het zijn zooals eêrtijds. Laat het zijn zooals het vroeger was. Toen »lle volk'ren, vrienden en broeders, Samenwerkten tôt aller heil. Sinds werd enkel bloed vergoten. Laat het zijn zooals eertijds. Van weduwen en weezen, van brood op rantsoen Hebben wij meer dan genoeg reeds gehad. Laat h«t looals eertijds. Laat het zij" zooals het vroeger was. Toen de kreupelen van heden Waren gaaf, sterk en gezond, En de wereld zich leende tôt leven. Van rouw oui millioenen, van tranen van smar [van leed Hebben wij meer dan genoeg reeds gehad. Laat het zijn zooals eertijds. Laat het zijn zooals het vroeger was. Van haat en van zinneloos moorden, Ilebban wij meer dan genoeg reeds gehad. Hebben wij voor eeuwen genoeg gehad. Laat het zijn zooals eertijds. Van nooit-lachende gezichten, van begrafenis ei: [rouw Hebben wij meer dan genoeg reeds gehad. i) Versehenen in het blad „Az Est" (de Avond) van Budapest, Dit gebed zegt, belei dan lange artikels, wat men in Hongarije denkt over oorlog en vrede. Geen misverstand. Naar aanleiding van het artikel var onzen partijgenoot L. de Brouekère, ver schenien in «L'Indépendance Belge" var 12 Januari, is het bij mij opgekomen dal de mogelijkbeid van indsverstand niet uitgesloteu is. „Het Pruisisch militarisme moet ge-knakt worden," zegt de Brouekère en met hem ook Vandervelde. Zoo spreken ligt in dte lijn van ons al-len' gedacihten, en ihet is meer dlam waar-sehijnlijk, dat de overgroote meerder-heid der Duitsclie arbeddersklasse het met ons totaal akkoord is. Zelfs gaan wij nog verder dan partij genoot de Brouekère. Met het Pruiisdsteh militarisme — maar dit in -de eerste plaats, omdat het wel het gevaarlijkste is gehleken — inoet aile militarisme, bij ons en elders, in de k'iem u'itgeEpedd worden. Het proleta-risoli belang vergt znlks. Het sohyint nu, dat er twiee wegen tôt dit- doel leiden. In de eerste plaats door een militaire lieslissing op het slagvekl. De oorlog duurt nu twee en een hait' jaar. Van een militaire eindbeslissiug is er nog geen spraak. Aan de liand van de feiten zou men inocten besluiten, dal zij nitgesloten is voor welke partij ook. Wij worden des te meer gesterkt in dit gevoelen, wanneer wij staatsldeden als Lloyd George hooren verklaren, djat de ovea-winning moeilijk zal zijn. Ten andère, de politiek van «jusqu'au bout" besluit, in zich een groot gevaair. De militaire kaste in de demokratdsche landen wordt een gevestigde macht. Iloe langer de oorlog duurt, hoe grooter en omvangrijker wordt liaar arbeidsveld en met des te. meer kans van gelukken streeft zij naar de heerscbappij. Zoo zou het dan ook wel eens kunnen gebeuren, dat hetgeen wij immer aan-zieu hebben voor het grootste gevaar en waar honderdduizenden der onzen hun leven voor geofferd liebben, ons te l>eurt zou kunnen vallen. Daar ligt liet groot gevaar van de politiek van „jusqu'au bout", wanneer een andicre oplossimg voor de hand ligt. In aanknooi>ing met het sooialistisch id'ee: „In het verl'edien ligt het hedien ", zegt partijgienoot De Brouekère dat men maar te denken lieeft aan Moekden Sedan en Waterloo oin tôt liet besluit te komen, dat in 't algemieen het „cesa-risme" sleehts overwonnen is naar bin-nen, na verslagen te zijn naar buiten. Pg. de Brouekère lieeft voorzidhtig-heidshalve de uitdrukking „in 't alpin een" gebezigd; hetgeen b-eduidt, dat het niet alti.jd zoo geweest is en zoe zal zijn. In aanslmiting met hetgeen ik reeds hooger neerschreef, wijzen de giebeurte-missen er op, diat het nu 200 n'iet zal zijn. Hier voeg ik aan toe, dat het ndet in mijn bedoeling ligt een wa.nhoops]K)li-tiek te verkondigen', diie zou kunnen leiden toi ^ntmoediging en dem-orali- De real.i'teit is mijn gids en ik vind het heusch ongepast de massa oj) te zweepen en -aan te hitsen door die soort. oorlogs-literatuur, die de ergste ontgoochelin-gen in- zich draagt- Welk ds het tweede middel om het recht, de besebaving, de demokratie — voor het proletariaat hebben die ron-kende woorden een betrekkelijke betee-kends, met inistemmiing vam pg. die Brouekère, naar ik yermeen — te redden? In het eerst een opiheldering. Ik lieoht geen geloof aan de volstrekte beteekends van de udtdrukking „een duurzame vrede". Bij d-eze verklaring steun ik mij op de socia-ldstische kritiek der fcapitaldsti-sohe maatsehappij, die ons destijds op zulke prachtige, wetensehappelijke wijze is aangeleerd gewoi'den door de profes-soren dler socialistische school, ik bedoel de partijgenooteni de Bronckène, Van-dervelde en De Mail. Deze kritiek lieeft de vuurproef der werkelijkhedd doorstaan. De hoofdzaak voor ons blijft dus, het oorlogsgevaar tôt zijn strikt minimum herleiden. In de tijden die loopen, dn afwaohting dat er betere aanbreken, is het verplich-tend scheidsgereclit, beliclraamd in een „Supernationaal Grouvernement", met den „Bond der Volken" aan dte ba.sis, — het eeniig middel om ons met de grootst mogelijke kans van den oorlog te vrij-waren.Met opzet. wil i-k hier niet gewagen over de toekomstaktde der arbeiders-klasse in aanknooping van een mogelijke verandering van taktiek der Internationale. Zulks ligt fijdelijk buiten mijn bev^oegdlieid, omdat ik als eeiding niet het recht lileb te spreken in naam viân ganscli -fv De Dudtsclie militaire parti,]' heeft haar doel geniist. De Dudtsehe soldaten, op bevel liunner oversten, drongen ti,j-dens de eerste oorlogsdagen voorwaarts, immer voorwaarts, met den roep op de lippen: „Naoh Paris!" „Nach Calais!" De kedzer, nocli de kroonprins hebben nooit het genoegen gesmaaklt de Dudtsehe vlag daar te planten. Dat is de eerste nederlaag van liet Pruisisch militarisme. De tweede en wel de besliste nederlaag- ligt in het oprichten van een Statenbond-, gepaard met verplichtend scheidsgereclit. De regeeringen der Entente-landen hebben di't dn hun programma. De Rijkskanselier lieeft in den Rijks-dag verklaard:, dat zijn regeering niet vijandig staat tegeniover de oprdehting van dit internationaal organisme. I11 deze toez-egging ligt de beWentends van het mislukken liunner militaire onderneming; het is de dood van liet Pruisisch militarisme. In 't zicb't van dit feit en in aan]>as-sing van de andere rechtmatige vredes-voorwaarden, aarzel ik geen oogenblik mij bij dit tweede middel aan te sludten en v-erweri) op besliste wijze de iwlitiek van «jusqu'au bout". Ten andere, de aa-beidersklasse, ik bedoel hier liet internationaal proletariaat, moet in de gel-egewhedd gesteld worden goed te maken watt door sommige oor-logvoerende landen verkeerd zou kunnen wtorden voorgesteld. Het proletariaat staat slagvaardig; het wiaoht sleehts o]> het signaal van de Internationale en weldra zal het blijken, dat de dood-gewaande i-oode Internationale zulke levenskraclit zal pres'teeren, dat onze konfraters der Belgische pers iji Neidterk.wt zullen saMteren en diotn-deren: „WeI, is dit rootl gevaarte 1111 nog niet doo<l?" Voor het oogenblik lieeft de over-groote meerderbeid der arbeiders de. oogen gericht naar haar centrum en waclit met overtudging naar den oproep tôt aktie. Dat de Internationale spreke! ARBEIDER. Eenige vragen betreffende de schuld aan den oorlog' Zijn het socialistische diplomaten ge weest? Zijn het socialistische vorsten en heer schers geweest? Zijn het socialistische kranten en t ij<l sebriften en lx>eken geweest? Zijn het socialistische opgedreven be grootingen van oorlog en marine ge weest? Zijn liet socialistische opvoeders dei jeugd- geweest? Zijn het socialistische priesters, predd kanten en geestelijken geweest? Zjjn het socialistische bank- en beurs speeulanten geweest? Zijn het socialistische kanonnen-fabri kanten en andere kapitaal-bronnen ge weest ? Zijn het socialistische generaals, ad niiraals en, amidtere mdlitainen geweest? En ten slotte: Was het een socialistisch stelsel van impenialisme, koloniale roofpolitiek, diefstal van mijnen, spoorwegen, havens ena. ? .... (De Voorpost.) Aandebeschimpers der Internationale! Den 25 December lieeft er te Parijs een konferentie van de arbeiderssyndi-katen plaats gegrepen. Op deze vergadering werd er door de vertrouweusmannen Jouhaux en Le Guery o.a. verklaard: „Wij zjjn geen partijgangers van de oorlogspolditdek «jusqu'au bout". Het doel «ter a,i beidiersiklasse i» een vrede-zonder anmiexalties." ,JDe Franscihe ar'beddemsisyndiiikaten zijn bereid aan een internationaal kon-gres, dat lielegd zou worden door de Duitschers, deel te nemen. In de aangenomen resolutde treffen wij aan: „Wij voirde-ren een vrede, die de onaf-liankelijk-lieid, de dntegriteit, de poli-tieke en ekononiische vrijheid van groote en kleine natiën verzekert. De vertegenwoorddgde oagandsattes stellen zich ten plicht deze idee bij de arbeddersmassa te ondersteunen en te verspreiden. De Fransche regeering zal de nota van président Wilson in gunStigen zin beantwoorden en harerzijds het initia-tief nemen om het uur van den vrede te bespoedigen." De Fransche synddkaldsten gaan dus nog veel verder dan de Exekutieve der Internationale. Zij aanvaarden zonder voorwaarden het aanbod van Legiem, een volbloed DnitscJhar, initerniatioiualte sekretaTis der centrale der vakbanidien, voor deelname aan een intermaitioniaite komferenit.de. Wat zullen onze Belgische patriotten daar zoo al tegen weten te vertellen? Allo! „Le« Nouvelles", „La Belgique", „L'Echo Belge", „Belgiseh Dagblad" en and-eren, daar is gelegendieid om lucht te geven aan uw gevoelens vooi- de - aAeidiersiklas! ,Er wordt verraad gepleegd." „De Fransche syndikalisten werken voor een Duitschen vrede." „Zij als Huysmans, 't zjjn altlen Dudtsehe spionnen...." Intussclien verhengen wij ons in het feit, dat de arbeidersklasse te allen kant tôt bcainiiin^ komt. Zij wil niet de dupe worden van de oorlogspartij, noch aan deze, noch aan gene zijde der loopgraven. Dat men het niet vergeté: de men-schenslachting duurt zoo lang de arbei-derklasse wil. De regeerende klasse in de oorlogvoe-rende landen lieeft te waken liet ziel-kunddg oogenblik van den vrede niet te overschrijden, wa-nt het zou zou wel eens verkeerd kunnen loopen. Hoe dieper wij den tegenwoordigen sland van zaken doorgronden, des te sterker wordt liet idee, dat het oogenblik van liandelen voorr het proletariaat is aangebroken. Te lang wachten zou hier ook verkeerd kunnen loopen. En dat mag niet! De Fransche syndikalisten openen de ba-an, de andteren zullen weldlra volgen. Wat zal het gevolg zijn 1 De regeeringen der oorlogvoerende landen in 't ziclit van het roode gevaar, zullen weldra tôt versta-ndhouding komen. Wat nu onoplosbaar schijnt, zal dan op de ineest gemakkelijke wijze geschikt worden, want de kapitalistische lielan-gen zouden gevaai' kunnen loopen! ARBEIDER. De fout van Zimmerwald. VI. Een niéuw benijs van de schuld der Centralen. Aangezien ik, de voetstappen volgend van de eerste voorstelling van de Berner Tagwacht, het stuk uit het Duitsclie Witboek aanhaalde waarin de Duitsclie Regeering erkent bewust geweest te zijn van het gevaar om in een algemeenen oorlog ingemengd te worden door het Oostenrjjksch-Serviscli geschil, — ben ik nu zoo vrij, in onmiddellijk verband daarmee, daar een aanliallng van aller-jongsten datum aan toe te voegen. Zij spruit uit een heel andere bron en ik heb haar tôt nu toe nog niet gevonden in de Zwitsersche, Fransche of zelfs Duitsclie bladen. Eer ik het stuk aan-haal, roep ik u nogmaals toe: „Vergeet niet dat de Duitsclie Regeering ver-kiaarde bewust te zijn geweest van de gevolgen, die een Oostenrijkseh-Servi-sclie oorlog hebben kon." En vergelijk daar nu bij, wat men op 24 Mei 1916 in het officieuse regeeringsorgaan van Budapest, de „Pester Lloyd", over Jen „Vredeswil" van de Monarchie lezen kan. De «Pester Lloyd" gaf dien dag als antwoord op zekere verklaringen van Sir Edward Grey een lang artikel, dat zelf door de Oostenrijksche pers als „officieus" bestempeld werd. Waren het de overwinningen aan het Italiaansche front die de regeerders in Budapest en in Weenen in een duizeling van verme-telen trots wierpen, die hun het gevaar van zekere bekentenissen niet meer liet inzien? Welke ook de psychologische toestand van die heeren geweest mag zijn, den zin dien zij op 27 Mei 1916 in gespacieerden druk in de «Pester Lloyd" verschijnen lieten zullen zij niet meer uitwisschen kunnen. Ziehier de zin: „IIw groot en onwrikbaar onze vastberaden-heid was, den strtid niet Servie zôô te beslissen <Iat de misdadige vredesbedreiging van dien kant eens en voor a 11U d zon nitgedoofd zijn, dat ix&jg Sir Edward Grey daaraan zien dat wij in voile opreehtbeid verkiaren: zelf wanneer de Rnssische Regeering haar, on-danks sehijnlieilige verzekeringen e.n b e w e r i 11 g e 11, in 't g e lie ira voort-gezette mobilisatie had opgeheven oï afgebroken, dan nog zon Oosten-r ij k-H o 11 g a r ij e niet naar een confe-rentie g e g aan zijn, maar zou er op gestaan liebben om ongehinderd van auderen hetgeschil met Servie 4>> 1 g e n s de noodzakeiykheid vau - " toekomende veiligheid te be-s;I i s s e n." De sociaal-deniokratische «Arbeiter-zjitung" van Weenen, die deze aanlia-ling op 28 Mei afd-rukte, voegde er bij: «Ook in de officieuse verklaring zijn deze zinnen in vette letters gedrukt." Hoe kort deze opmerking ook is: wat de «Arbeiterzeitung" die, gezien de strenge censmir, uiterst voorzichtig moet zijn, daarmee zeggen wilde: dat begrij])en wij allen. Nadat men dus 22 maanden lang in Hongarije, in Oostenrijk, maar vooral in Duitschland het volk trachtte te over-tuigen van den onschuld van zyn regeeringen door het voortdurend te betreu-ren dat de beste en eerlijkste wil van de C'entraàlmachten 0111 den vrede te bewa-ren tôt niets diende tegenover de Rus-sische Mobilisatie, — nadat men 22 maanden lang deze Russische mobilisatie aan het volk als de eigenlijke oor-zaak van dezen gruwelijken oorlog toon-d.e, — nu komen de officieuse heeren uit Budapest en slingeren met een koelbloe-dige beweging deze bekentenis de wereld in: Indien Kusland heelemaal niet zou gemobiliseerd hebben, en indien Kusland zijn mobilisatie zou stop gezet hebben, dan nôg zouden wij niet naar een scheidsgerecht-cont'erentie gegaan zijn, dan nôg zouden wij den oorlog tegen Servie niet hebben opgegeven — dezen oorlog, waarvan de Duitsche Regeering in haar Witboek aan den Reiehstag openlijk verldaarde, dat zij er niets tegen doen wilde, niets tegen ge-daan had, ofschoon zij wist welke er de gevolgen van konden zijn. Konden die millioenen dooden van aile landen dàt tôch maar hooren! i Ik zou diegenen wel eens willen zien, o^fioietsao î-eîreci'jnys- verklaringen den moed zouden hebben staande te houden dat er steeds nog twy-fel bestaat voor wat betreft de vredes-gezinde bedoelingen van de Oosten-ryksch-Hongaarsch-Duitsche Begeering. Neen, daarover kan voor iedereen, die de schuldvraag objektief onderzoekt en objektief tracht te beantwoorden, niet de geringste twijfel meer bestaan. En zelfs de «Berner Tagwacht", die ik als het officieuse orgaan van de Conferen-ties van Zimmerwald en Kiental aan-scbouwen mag, die in haar kritische be-sehouwingen aile landen heden op de-zelfde wijze behandelt en die de houding van de socialistische partijen der ver-scbillende landen mot deze-lfde maat meet, <le «Berner Tagwacht" heeft, 011-dani^s Zimmerwald liet gevoel daarvan niet verloren, alhoewel men in 't alge-meen tracht dat gevoel niet meer tôt uiting te brengen. En zelfs op lFebruari 1916, dus een en driekwart jaar na het uitbreken van den oorlog, en bijna een half jaar 11a Zimmerwald, kon men in het blad van den voorzitter van Zimmerwald en Kiental nog liet volgende lezen, in aansluiting met de reproductie van een bespreking der „Badische Lan-deszeitung" over een brochuur van Ds. Dr. Bolliger uit Ziirich aan de Fransche protestanten gericht: .,Deze uitlatingen zijn daarom buitengewoon intéressant, daar zij de volledige bekentenis bevatten, dat Duitschland in ,Tuli 1914 den oorlog gewlld heeft en het uitbarsten er van deed plaats grUpen op dat voor zich gunstige tijdstip. Dit heeft men tôt nu van Duitsche zijde steeds halsstarrig ontkend, en steeds heeft men aan het Duitsch volk en aan gansch de wereld Duitschland als aangevalien afgeschilderd." • Ik beweer ooik miets aaiidlens» G. Het vereenigingsrecht der Belgische soldaten. Er zijn im N-edierlandi 3'2.000 Belgische geïnteniie.erden. Vole dezer geinteiweerdleai zijm geor-gandsieerdie arbeidters. Zij zijn ledert van, modleme valkbondlen, die op internationale groihidiSlagen ge-sticht- weirdlein. De Belgisiche koolmijinere b.v. maken deel uit vain- hun vaikbonden, waarvan het internationaal selkretairiiaat in Enge-lairudl gevestigd is. Deze 'k^xjhnijmers wor-den, om zoo te zeggen- automatise^ lid van dte Nedierlandsehe vakbondem, aangesloten bij het internationaal sefcre-tariaat , van het oogenlbldlk dalt dleze arbeiders in- Nedlerlajiid airbeidlen.. Met welk recht zou de Nederlandsche autoriteit nu aan die Belgische arbeiders mogen verbieden lid te blijveii van hun internationale organisatie? Ontneeant de N-e^lerlianidiselie autorit eit aan die Nederlandsche sotdaiten het ver-eenigingisa'ecM?Neen. , Wij vragen dus voor de Belgische soldaten het recht dat niet ontnomen wordt aan de Nederlandsche soldaten. Wij vragen ook d'at de socialistische parlementaire groep dit reehtelijk stamd!-punt hoog boude. Samenspraak. In het Heidekamp. A a 1 m o e ze 11 i e r (binnentredend) : Goe<len avond, mijn heer; goeden avond, madame. Hoe gaat het? Soldant: Goed, mijnheer. A a 1 111 o e z e 11 i e r: Mijnheer, u zijt kinderloçé? Soldaat: Verechooning, ik heb nog een kind, maar het is nog in België bij mijn ouders. A a 1 111 o e z e n i e r: Oh, en u lieeft er nog niets voor gedaan 0111 dit kind hier bij 11 te krjjgen? Soldaat: Ja, mijnheer. Wij hebben reeds ailes in het werk gesteld, maar tôt. heden is het ons nog niet ge-lukt onzen wenscli te verwezfcnHjken. A a 1 111 o e z e n i e r: Maar à propos, ik lieb u of uw vrouw nog nooit in onze kerk gezien. Hoe komt dat? Soldaat: Mijnheer, wat dit betreft daarover heb ik mijn eigen mee-ning, en als u daarvoor komt, ziehier de deur, gij kunt gaan. De aalmoezenier, de deur uitstappend, kijkt eens onder zijne bril of er nie-mand getuige is van het hartelijk ont-haal dat hem te beurt valt. P. JBriewen. UIT LONDEN. VI. Op 20 Januari treedt het verbod van invoer van diamant in Rusland in wer-king. Ten einde de in bewerking zijnde partijen diamant, welke voor de Russische markt bestemd zijn, nog vôôr 20 Januari ingevoerd te kunnen krijgen, heeft de werklieden-organisatie er in toegestemd dat de werklieden over-time maken. De Russische regeering is tôt dit verbod overgegaan om te beletten dat in Rusland, waar zooals men weet het geld van partikulieren door den Staat opgeëischt is, geld in diamant om-gezet wordt. Volgens patroons zal deze maatregel niet van grooten invloed op de industrie zijn, daar er sterke afname in Japan verwacht wordt. » ♦ ♦ Er werd ons ook medegedeeld dat de Ant-werpsche firma .Iudels-C!ohen, die nu met een 80-tal personén te Birmingham laat fabrikeeren, besloten heeft een fabriek te bouwen, waar 300 diamantbewerkers kunnen gebezigd worden. ♦ * * " De IxinctèniscfTe pâmions Tte b* 1 'be-zoek ontvangen van dames, die zich met de plaatsing van verminkte soldaten gelasten, terwijl de Boai"d of Trade een aanbod van twree miniatuur patroons-zwiendelaars heeft ontvangen om verminkte soldaten het diamantbewerken te leeren. De voorwaarden die deze heeren aanbieden, bewijzen dat het hun meer te doen is om het te storten leer-geld, dan wel uit liefde voor de Engel-sche soldaten. * * * Na Richmond waar Vandervelde sprak, werd er te Lilohwortli een meeting tegen de -deportatie der Belgen ge-hotiden. Door de leiders van den Bel-gischen vakbond en de soc. groep worden er pogingen aangewend, om met medewerking van de Trades Councils (plaatselijke federaties van vakltionden) in de belangri,jkste steden protest- meetings te beleggen. * * ♦ Wij vernemen dat C. Demblon voor goed naar Frankrjjk gaat. C. M. Van ailes wat. Het Bestuur der socialistische parti, van Noorwegen heeft besloten de bij eenroeping van een internationaal kon gres te vragen, om het. vraagstuk var den vrede te behandelen. Dit besluit steunt dus het Aineri kaansch initiatief. IS1 De meerderbeid der Duitsche parti, heeft een oproep uitgegeven, waarbi, van de leden gevraagd wordt te kiezei tusschen de partij en de Arbeidsge meenschap (fraktie Haase). Dit beduidi de splitsing. Deze heeft zich reeds geopenbaard il de parlementaire fraktie van den Prui sischen Landdag, waar ineerrlerheid er minderheid uiteen zijn gegaan. KJ Daar het aantal vragen om inlichtin gen over de meest niteenlooperude zakei: steeds grooter dreigt te worden, is bel nuttig geworden, aile deze aanvragen die <likwerf nutteloos geloon veroorza ken, zoo veel mogelijk te centraliseeren De heer advokaat Bellemans heeft zicl: wel willen belasten met deze centrali satie van aile vragen 0111 inlichtingen van rechtelijken. zoowel als van per-soonlijken aard. Hij lieeft zijn bureau gevestigd in den zetel van het Officieel Komiteit, 21 Nassau Zuilensteinstraat Den Haag. Onze lezers, die inlichtingen noodig mochten hebben, verzoeken wij dus zich tôt deze nieuwe instelling te wenden. IS1 De Noorsohe vakorgamisati-es (zie „So-ciakltemokraten" van 8 Jan. 1917) tellen nu sa,men- 78.275 leden' (2517 meer dan in 1915). Daaronlder de falbrieksaxbed-dlens met 19.681 man en de metaal-be-werkers met 16.742 leden. SI Onze afdeeldng Hengelo heeft in vergadering van 14 Januari 1917 «eenparig den wensch uitgedrukt de Exekutieve der Internationale zoo liaast mogelijk maatregelen te zien treffen voor een algemeenen opr<>ep tôt het internationaal proletariaat in vooruitzicht van een duurzamen vrede." Dat is nog maar een begin. S Tôt op 1 Januari 1917 stond het «Bel-gisch Dagblad" onder de direktie van de heeren Terwagne en Herbiet en onder de î edaktie van den heer Du Castillon. Tijdens die ])eriode behandelde dit blad 011s zooals wij behandeld worden door «La Belgique", «Les Nouvelles" en anderen. Wij hebben sleehts te herinne-ren aan die artikelen onder de rubriek «Van socialistische zijde" of „Eeu lid der Belgische Werklieden-Partij schrijft ons". Simdlsdliien is het «Belgiiscli Dagblad" het. orgaan gewoixllen van die «Ligue Patriotique Flamande", waarbij geen twee leidende elementen gevonden worden, die de Nederlandsche taal spreken of schrijven. Wat er van 'het vermelde trio geworden is, weten wij-, maar zeggen het niet! De nieuwe îneestèrs scliijnen wat hoffelijker. Zal het duren? SI Het «Belgisch Dagblad" lieeft aan de bescliaalfde wereld geineld, per artikel en zelfs door aanplakbiljetten, dat het voortaa-n «Draadlooze telegrammen" publieeeren zal. Zoover hebben wij het helaas nooit kunnen brengen! Een onzer vrienden is in de gelegen-beid geweest de draadlooze-telegrafie-inriohting van liet «Belgisch Dagblad" te bezichtigen. Hij schrijft ons over deze hoogst inerkwaardige instelling: De inrièhting bestaat uit twee hoogst eenvoirddge toestellen, dde op den lesse-naar van den hoofdredacteur geplaatst zijn.-Het eene is van staal, liet andere uit glas. Het eerste toestel is langwerpig met aan het eene uitednde een sclierpe punt, aan litet andere twee .ronde openin-genl..De telegrafist kan er zich van be-d-ienen door twee vingers door die ope-ningen te steken: Het andere toestel lieeft d-en vorm van een flesoh en bevat een kleverige massa met in het midden een lioi-steltje. Bij ons noemt men dat: «Een scheer-en een lijmpot!" De Bond. De afdeeliiigen worden verzocht ten siioedigste hun afgevaardigden voor het —ivongvr-? var; "18*i»ebrn,tï'i te luîn^'enien j. en ons hun namen op te geven. t Het aantal afgevaardigden is niet , beperkt. ' ^ UIT AMSTERDAM. 1 Ons Concert. De afd. Amsterdam geeft Zaterdag 1 27 Januari haar feesta vomidi, met wel;-wil'Lenidle medewerking van.'.de Kamer-" muziek A. N. D. B. (Directeur: Am. Driilisma), «De Stem dtes Volks" (Directeur: Frans Rdohter), dien heer Stern-; h e i 111, dtoclaimatoir — de gebTOtedtea's D r e e z e, viool en piano1. Wij verwaehteiij dat aile ledlen- dit- concert zullen bijlwoiiïen, opdtat het batig saldlo ten goeide kome aan dte propa-' gandla, 5 Het coneert heeft plaats in. het ge-' bouw dte Geelvinek, Singel 530. Aan-vang 8 uur preciiee. Entrée 32 cent. Nog een aantal kaarten veTkr-ijgbaar aani het gebouw. r S Een vaarwel. De afd. Amsterdam heeft een verlies te boekeni. Haar beidte propagamdisten van Rossem en Asselaer zij.n als I staatsbediiienidten opgenoepeni. Als deze regelen onder het bemik komen van de lezers zullen zij reedls op die plaats van bestemmdng zijn. Wat zij gepresteerdi hebben in de drie maanden diat zij voor dte afd;. hebben ge-werkt, was sc'hitterendi. Waar zij kwam was hnn wooml: propag-anda, vrij van chauvendsme. Hun dioel was d'en bonid van Belgische arbeiders zoo siteirk mogelijk te malken. Een spoediig weerziien in België. S. V. SI UIT HARDERWIJK. Wij hebben sinds het ontstaan van onze groep in het kamp verschillende onderwerpen hooren behandelen onder vorm van voordracht, die aan onze groep alsook aan de sprekers veel bij-val be.zorgden. Op Donderdag 18 Ja-1 nuari i;u werd dit ailes overtroffen door de voordracht gegeven door La-boulle in het Fransch en Mayer in het Nederlandsch. Lalioulle heeft met veel voorbeelden aangetoond het mit en het doel van onze organisatie hier in Holland. Hij heeft ook den weg gewezen voor het verster-keii en liet behouden van ons blad. Het tweede gedeelte van zijn rede was aan de gevaren van den ekonomisclien oorlog gewi.jd. De bijval dien onze vrieiid bij de Waalsche ])artijgenooten behaal-de, was dan ook groot béwijs dat hij wel hun h art op de juiste plaats getroffen had. Na hem sprak onze vriend Mayer over het onderwerp: ..De Internationale Sociaaldemokralie en de Oorlog", — een onderwerp dat reeds zoo vele dis-kussies veroorzaakte en ook aan onze tegenstrevers de gelegen.beid geboden heeft te verkondigen, dat de Internationale reeds lang dood is. Zijn betoog heeft zulken indruk gemaakt op de 1500 teehoorders, dat liet algemeen verlan-gen is uitgedrukt onze vrienden zoo gauw mogelijk weer in ons midden te hebben. y. G. EERSTE JAARGANG No, 19 ~ LOSSE NUMMERS 5 CENT ZATERDAGfs27 JANUARI 1917

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.