De Belgische socialist: tweetalig weekblad van den Bond der Belgische Arbeiders in Nederland

1128 0
23 septembre 1916
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1916, 23 Septembre. De Belgische socialist: tweetalig weekblad van den Bond der Belgische Arbeiders in Nederland. Accès à 28 mars 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/zc7rn31725/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

DE BELGISCHE SOGIALIST Tweetalig WeeKblad van den Bond der Belgische Arbeiders in Nederland 1 Abonnementsprijs in Nederland: 75 cent per 3 maanden - Redactie en Administratie: GEDEMH-TE SLAAK 120 - ROTTERDAM - Abonnementsprijs voor het Buitenland: f 150 per 3 maanden Ons verschijnen! Liefst waren wij niet versclienen. Gedurende maanden hebben wij de lioop gekoesterd, dat in het belang der Belgische zaak, de nationale eenlheid ge-eerbiedigd zou worden. De socialistisclie arbeiders, zoowel in als buiton België, zijn stipt getronw ge-bleven aan liet. besluit., getroffen in de historische parlenientszitting van 4 Au-gustus 1914. Ongelukkiglijk duurt de oorlog te lang. Talrijke personen kunnen moeilijk liunne politieke en klassegevoelens in-toomeu', eu sedert geruimen tijd worden herliaaldelijk onze instellingen en onze opvattingen aaneevallen, 't zy openlijk, 't zij onderduims. Men wil van dezeti uitzonderingstoestand gebruik maken om ons acliteriiands aan te vallen eu, gesterkt door ons gewild stil-zwijgen, beelden de beeren zich in, dat hun ailes is toegelaten. Zoo zien wij bijvoorbeeld katholieken, die thuis booren in een internationale kerk, de sooialisten te lijf gaan omdat die insgelijks behooren tôt een internationale organisatie. Wat h u 11 is toegelaten, wordt ons euvel genomen! Sterker dan dat! Deze en andere lui spuweu vuur en vlam, wanneer er spraak is van Duitsche soeialisten, leden van de Internationale, terwijl bun eigen kerk millioe-nen Duitsche katholieken telt, waarvah prelaten als Monseigneur Hartmann, tijidens den oorlog, in liet eousistorîum zitten nevens Monseigneur Mercier. Maar indien morgen Haase len Ebert, partijgaiigers van onze onafhan-kelijkbeid, zouden zetelen tegenover Vandervelde, wat zou er gelmild worden van misdaad en verraad! 't Is voorwaar heel mooi aan vader-landslievende gevoelens lueht te geven onder liet geroep van „volh'ouden"! Maar de Paus beveelt publieke gebedeu aan ten gunste van een onmiddellijken vrede. Hebben de Bolgische katbolieken daartegen protest aangeteekcnd? Oeil n,oon ! nrtli-fiolz: rrao'crIî^5"tlS>ClL<3 TQ- ternationale beeft nooit haar politiek vastgelegd aan een „oiimiddellijken vrede". Niettemin wordt Benedietus XV met rust gelaten, terwijl het Execu-tief Comité der Internationale, dat '/ich onkel veroorloofde de studie van de basis van - den vrede in oogensehouw te nenien, zonder zieli lût te sprekeu over het oogenblik van den vrede, rijkelijk beseliimpt en belasterd werd.. Waarom vragen deze ultra-patriot.ten niet dat de Duitsche katholieken uit den schoot der Roomsch-Katholieke Kerk uitgesloten worden? Zulke houding zou ten minste logiscli zijn. Des te meer daar, indien de Duitsche soeialisten de annexatie van België van de hand wijzen en nooit den oorlog ver-klaard zouden hebben, de Duitsche katbolieken integendeel met klem de aan-hechting van België aan Duitschland eisehen en een eerste plaats in de Duit-sche oorlogspartjj innemen. Wij haasten ons er aan toe te voegen, dat aile Belgisclie katholieken niet tôt deze kategorie behooren, zooals aile libéral en niet van hetzelfde soi) overgo-ten zijn als diegenen die, in zekere dag-bladen, niet ophouden de soeialisten, getrouw gebleven aan hun beginsel, te kleineeren en heu als verdachte kerels te doen doorgaan. Maar daar wij van oordeel zijn dat de kruik boordevol is eu wij niet langer het slachtoffer willen zijn van zulken Godsvrede, hebben wij besloten ons te verdedigen. Wij vinden het nutteloos en schadelijk de Belgisclie partijen van kerk en libérale grondstellingen nu aan te vallen. Maar w ij z u 11 e n ons verdedigen, noch min, noeli meer. Wij willen tijdeli.jk Godsvrede, maar op één voorwàarde: dat liij gehandliaafd worde door allen. Wij hadden gehoopt, dat kalme over-weging diegenen tôt de rede zou gebracht hebben, die maar al te dikwijls vergeten dat andere personen ook het reclit van denken hebben. Maar de over-wegingen zijn aehterwege gebleven, en ons geduld is ten einde. Door den oorlog zijn aile maatschap-pelijke elementen in beroering gekomen en dikwijls gebeurt het, dat de modder naar boven komt. Dwaasheid is sport geworden en zelfs wel een baantje dat winsten afwerpt. Beulemans verkondigt orakels en verheft zich tôt scheidsrecli-ter van vaderlandsliefde. Hij stelt Goethe verant.wôordelijk voor de mis-daden van Willem II. Hij praat van de dringende noodzakelijkheid de Duit-schers te overwinnen en uit te roeien, maar hij stopt zijn zoon in een of ander inliebtingsbureau en, voor de verdedi-ging van het vaderland, verklaart de jonge kerel zich onmisbaar — in Hol-land.Wel? Vallen die beeren socialisme en soeialisten aan? Hier zijn we! Ons Programma. Welk is dan wel uw programma? zal gevraagd worden. Eenvoudig het programma der Belgisclie W e r k 1 i e d e n p a r t ij. Onze kameraden in het bezette land zijn tôt zwijgen gedoemd, maar deson-danks zijn ons twee zaken bekend: 1) dat zij vijandig staan tegenover een vrede, die de onafhankelijkheid van België niet waarborgt; 2) dat zij vertrouwen koesteren in het L'itvoerend Comité der Internationale. Zij eu wij zijn en blijven sociaaldemo-kraten, Internationalisten en Belgen. Wij zijn sociaaldemokraten, dat wil zec'^eu: wij behooren èn tôt de partij der arbeidersklasse èn tôt de moderne vakbeweging. Wij zijn het orgaan van een pas alhier gesticbte groep, die ope» staat voor allé goed bezielde Belgisclie sociaakleuioïkrateu. Wij willen ons niet vermominen om op arglistige wijze aan politiek te doen. Wij zijn wat wij zijn en wij zeggen wat wij zijn, niet om onze bijzondere politieke aetie te hervatten, maar om een einde te stellen aan politieke zwendelary. Wij behooren tôt de maatschappelijke klasse, die 90 % heeft geleverd van liet Belgisclie legêr. Men schijnt wel eens te vergeten, dat ons leger een leger van proletariërs is. Iii 1914 waren twaalf van de dertien klassen uitsluitend proletariërs, ge-vormd onder de onde wet der loting en plaaisvervangingi, en de dertiende klas was nog gemengd. Onze arbeiders voor-al hebben hun toi betaald voor 's lands heil. Ook waren liet de arbeiders, die in België de ergste martelingen hebben getrotseerd en het meest geledeni hebben' onder den Duitscben inval. Zij hebben zich den buik moeten toeriemen, en zij hebben niet gedaan aan uiterlijk praal-vertoon of aan bluf. Wanneer de arbeiders van Luttre in ballingsohap gevoerd werden naar Duitschland, kwamen zij niet onder dak in gevangenissen voor officieren of praehtige kasteelen, omgeven met loni- rno>'i''jlfo itîii*.kpu IVron lui»» uoii; mit kruisop den i'ug geschilderd; men heeft lien gestopt in vuile spoorwagens; men heeft lien gevoed met wa'lgelijken afval en menj heeft ze geslagen zooals dieren niet mishandeld worden. De koning vau Spanjc is niet tusschien gekomen. De adyocaten van Genève hebben niet ge-roerd. Diegenen, die voor hen gewerkt hebben, lieten zieli nog niet kenneu en de arme kerels, die teruggekeerd zijn, hebben geeni ophef gemaakt. In stilte hebben zij geleden voor de onaf-hankelijkbeid van hun land, — voorwaar een edele en rechtzinnige zaak. Zij hebben ailes verloren en verhopen niets terug te winnen. Maar hun kameraden alhier zul'len niet dulden, dat hun zaak in gevaar worde gebraclit door zwakkelingen, onderinijnd door ondank-baren of besmeurd door dwazen. Wij zijn Belgen, omdat wij een onaf-hankelijk België willen. De Duitsche regeering heeft ons land niets te ver-wijten. I)e Belgisclie regeering is iinmer trouw gebleven aan de neutrtàliftit, »pge-leg door internationale verdragen. Al-leen de Fransdlie regeering had vôôr den oorlog rnisschieu wel klachten kunnen opperen nopens de lieftige aanval-len van Belgisclie officieuse en kleri-kale dagbladen tegen de instellingen der Repulyliek, een houding die zeker zonderling afsteekt tegen hun tegen-woordige kruiperigheid. Wij zijn van oordeel, dat de eenheid der Belgisclie natie noodzakelijk is, terwijl de vijand het land bezet. Wij stellen vertrouwen in de grondwettelijke instellingen van België en zonder aarzelen nocli berekening hebben wij steeds onze medehu-ïp aangeboden aan lien, die door het toeval der omstandigheden opdraclit hebben ons te vertegeuwoordigen. Maar met onze vrienden in Frankrijk zijn wij van îneening, dat de tijd van parlementait- contrôle gekomen is. Wij denken, dat de sainenwerking der politieke par-tijeni m isschien nog zal noodzakelijk zijn na den oorlog om den normalen toestand te herstellen en mede te wer-ken aan het outzaglijk werk van België's herophouw. Maar wij zijn ook internationalisten. Wij strijden om in Europa en over <le gansche wereld een rechtsorde op t°. bouweu, die verstandhouding huldigt en geweld ontkent. Aile volkeren hebben het recfht en de vrijheid over hun b esta an te beschikken. Innig getrouw aan deze grondstelling, verklaren wij ons beslist tegen aile annexatie-politiek. Het s])i,jt ons ten zeerste dat op de eerste Vredesconfereiitie de afgevaardigden van de regeering van Leopold II zich uitgesproken hebben tegen liet ver.plich-tend scheidsgerécht, alleen om genoegen te doen aan Willem II. Het verplichtend scheidsgerecht hadde België gered, en 't is nog voor deze i>olitiek dat de legers der Entente-mogendheden kampen, vol-gens de verklaring van den heer As-quitli, ondersebreven door den heer - Briand. Wij gelooven niet aan de nood-zakelij'kheid en de eeuwigheid der men-schenslachting, en wi,j willen niet dat de behoudfege'zinden, waar zij dan ook thuis hooren, binnen twintig jaren herbegin-nen wat wij uu met afgrijzen en ver-schrikking beleven. Sommigen houden zulks voor droom-beelden eu utopieën. Het zij zoo! Dan strijden wij voor dezen droom. Wij ver-kiezen te ijveren voor een ideaal en Duitschérs die, zooals Liebknecht, vier jaren vestingstraf trotseeren ter wille van li'un ideeën van vrijheid zijn ons heel wat sympathieker dan zekere her-bergpatriottçn, van waar zij ook konien. Hier een woordje over den taalstrijd in België. Op dit oogenblik zijn wij noch Vla-ming, noch Waal. Wij ontkenuen het noodzakelijk bestaan eener Waalsclie of Vlaamsehe vraag tijdens den oorlog. Indien wij heden de politiek verwerpen van diegenen die het lot van België willen koppelen aan dat van andere mogendheden, verwerpen wij des te meer de politiek der partijgaiigers van de bestuurlijke sclieidingi, zoowel naar liot systeem van een Dr. Jacob of naar het plan van wijlen de gebroeders Chainaye. België vorrnt eeu ondeel-b a r e n blok, en beide nationalitei-ten moeten over dezelfde rechten beschikken. Wij zijn partijgangers van de \'laamsehe Hoogesohool te Gent, maar op ééne voorwaarde : Zij moet het werk zijn van het Belgische Parlement. Wij verwerpen elk geschenk van den heer Von Bissing en wij koesteren slecbts misprijzen voor diegenen, die zich ge-sehenken laten welgevailen van een vijand, die, na ons land te vuur -en te zwaard te hebben gezet, eenvoudig de eenheid onzer natie wil breken en onze bevolking tracht te demoraliseeren. Met dezelfde hardnekkigheid bevech-ten wij hen, die in België instellingen in het leven roepen van aard om. ver-deeldheid te zaaien tusseben Vlamingen en Walen. Onze arbeiders ontkennen ten strlligste, dat er door het N a t i o n a a 1 Voedingscomité onderscheid zou gemaakt worden tusschen Vlamingen en Walen, en wij zien in ondernemin-gen, zooals „Volksopbeuring", heel wat anders dan een poging om de bevolking te steunen. Wij vragen niet aan onze lezers zich in ailes te vereenzelvigen met de door ons vooropgezette gedachten. Indien wij onze opvattingen niet aan anderen willen opdringen — begrijpeni wij best, dat men ze bestrijdt, maar op één voorwaarde, dat men ze niet stelselmatig trachte verdacht te maken. Dà't zullen wij ons niet meer laten welgevailen! llan ailes wat. Het „Belgisch Dagblad" schrijft: „Als wij hier een algemeenen weusch mogen uitdrukken, dan is het dat de Broqueville, op den dag der vredesconfereiitie reeds de portefeuille van oorlog aan een ander . zal overgelaten hebben, om als Minister van Buiten-hmdsclie Zaken over de vredesvoor-waarden te kunnen onderhandelen. Zeer veel, ontzaglijk veel, hangt van die keuze af." Wij schrijven: „Als wij hier een wensch mogeu uitdrukken dan is het dat Beyens op den dag der vredesconferentie op zijn post van Minister van Buitenlandsche Zaken b 1 ij v e om over de vredesvoor-waarden te onderhandelen. Zeer veel, ontzaglijk veel hangt van dit blijven af. Nu vraagt men zich af, in gemoede: Waarom gaan Dr. Terwagne, Charles Herbiet en Leonce du Castillon onzen Minister van Buitenlandsche Zaken te lijf? W a a r o ni ? Het „Belgisch Dagblad" van 26 Aitg. schrijft: „De Werkllied:enpartij van België volgt met een begrijpelijke acliterdocht wat op internatiionaail socialistisôh ge-bied gebeurt .... Als zelkere ideologen, die niets van de werkelijkbeid len van de ware gevoelens van de Belgiscihe arbeiders willen liooren, dit nog niet be-grijpen, dan geven wij geen pijp tabak voor hunne plaats in de socialistisclie partij. Tuit-en hunne ooren dan niet? Onze arbeidende klasse zal zdch noch laten verkoopen, noch laten onderjuk-kert. Wraalk! eisclit liaar onbluclibare baait." Dat st.uk van Dr. Terwagne beteefcent in verstaanbaar Nederlandsch: „De Belgisclie Wei%liedienpartij heeft 'n begrijpélijkle acliterdocht voor wat haar lid, Oaiiuille Huysma.ns, in 't Inter-nationaal Socialistisch Bureau doet. Hij is een ideoloog, die de gevoelens der Belgisclie airbeidei-s niet kient. En ver-andert hij niet, dan is liiet miet hem nuit in België in de pai-tij." Wij hebh'en onzien partijgenoot Huys-mans over dit schrijven ondervraagd en ziehier wat hij antwoordde: „0p het oogenblik toen dit st.uik ver-schieen lieten de ileidiende krachten der Werkliedenpart.ij mijj weten, dat zij voile vertrouweni hadden in de Execu-tieve en in het sekretariaat der Internationale. Zij voegden er nog iets hij, maar dat betrof mij niet." De Belgisclie soeialisten in Frankrijk hebben volgeiwle dagorde gestemd: „De leden vau den Bond der Belgi-scdie Soeialisten in Frankrijk, vereenigd in algemeene vergadei-ing op Zondag 8 Juli 1916, zijin van oordeel dat de parlementaire kontrôle in het leger een onhe-twistbare noodzakelij'kheid is. Zij vragen dat de solda.teni, die trots ailes hun burgerredhten blijven behou-den zoowel als de niet-soldaten, in een bijzondere inrichting, verantwoordeliijk tegenover <le 0]ienbare meendng, de noo- dige liulp en toevlucht vindeil om hiun stoffelijken toestand, die onvoldoende is, te yerbeteren en tegen mogelijlke misbruiifeien in te gaan. Zij dringen vooral aan. dat deze kon-. trôle niet zou ontaarden in een nieuwe bureaucratie, maar een werkdadige de-legatie weze in de legers aan de vuur-Iijn, zooals in de dépôts der laâtste linies. Zij zijn overtinigd, dat de afgevàar-digde Kanverledien bewust zouden zijn van de gewichtige maatscliappelijlke roi, die zij te vervullen liebben, en ijveren : zouden om naiuwgezet en in voile onaf-hankelijkheid de taak van pa rlementai r kontrôle te vervullen. Zij gelasten hun bestuur, ailes in liet ^veiflv te stellen om dit denklbeeld van ruclitvaardigheid te verwezénl~keiT." * Wij zullen op deze vraag teruglconien. Onlangs zjijn een drietaj Skandinaaf-sclie soeialisten, — allen door-eerlijke lieden — naar België gekomen en hebben zich heel naïef laten gebruiken als werktnigen van de Duitsche Regeering. Va<n die drie of vier menschen maiken Belgisclie bladen „de" Skandinaafsche soeialisten. Nu moet worden geweten dat liet offi-cieele orgaan van „de" Skandinaafsche soeialisten tegen die reis geprotesteerd heeft. Zooiets vertellen die Belgische bladen niet. Men moet „de" Skandinaafsche soeialisten verdacht maken. . Dat is immers de „XXe Siècle" zoo aangenaam. Et pour cause! Klare wijn. Sinds de laatste maanden komt het klaar aan 't licht, welke de drijfveer van Duitschland hij dezen oorlog was. Al de burgerpartijen van dat land zijn het roerend eens om de Duitsche gren-zen merkelijk te willen verleggen in Oostelijke eu Westelijke riehting. Langs hier wordt deze noodzakelijkheid voorop gezet onder voorwendsel, dat België noch een vazalstaat mag worden van Engeland en Frankrijk, noch een satel-liet yan de Westersche mogendheden. De Vlamingen mogen niet langer onder den druk staan van de Walen. Zij moe-I ten in de mogelijkheid worden gesteld ^ 1 " ^ "11 inpf h111 > olronAT^iicf.lip kraeht vrij te kunnen ontwikkelen, wat sleclits mogelijk is onder de beschermen-de hand van Duitschland. Ginder heet het dat Polen niet langer mag beheerd worden door het Russisch Tsarisme. De zalvende invloed van de Pruisische jonkers zal deze al te lang verdrukte natie voeren tôt hooger wel-zijn.Alzoo schrijft en spreekt men in Duitschland, maar gewis, zoo d e n k t men niet. Deze sehijnlieilige voorwend-sels worden gevoed door den annexatie-dorst der bourgeoisie. België, het land van hooge industrieele ontwikkeling, moet het arbeidsveld worden voor Duitsche kapitaalbeleggers. De Ant.werpsche. haven wordt aangewend als militaire basis om de Engelselie zeemàcht te knakken. Polen is het voorbeschikte ter-rein voor de Pruisische groot-grondbe-zitters. Nevens de zoete winst, die hun daar te waehten staat, is deze roovers-politiek vau aard hun nog iniddeleeuw-sclie heerschappij en slavenjuk te ver-sterken en te bestendigen. De politieke en militaire macht van het Duitsche rijk zou aldus een ontzag-gelijke uitbreiding krijgen. Het even-wicht in Europa is dan gebroken. Voort-aau zou Europa geregeerd worden uit Berlijn. De eerste sta]) tôt de wereld-heersehap]iij ware gezet en het Duitsche Impérialisme vierde hoogtij. Dat is trouw de politieke opvatting van de Duitsche natie, hij uitzondering van de sociaaldemokratie, die zich als partij beslist uitgesproken heeft tegen aile anuexatiepolitiek. Gewis zijn er enke-lingen, die gemelde opvatting zijn toe-gedaan en denken, dat de belangen der Duitsche arbeidersklasse best gediend t worden door de Imperialistische politiek. Zij zijn klein in getal. De over-groote massa der partij met het partij-bestuur aan 't hoofd heeft in deze vraag een zuiver socialistisch standpunt inge-nomen, en is in deze kwestie getrouw gebleven aan de besluiten der Internationale Kongressen. Het voorbeeld schijnt aanstekend terug te werk en boven de Duitsche gren-zeu heen. Enkele Belgen — het getal is ook miezerig klein — zijn insgelijks liehept met de dwaze denkbeelden dat onze grenzen te klein zijn, dat het Bel-gisch grondgebied moet uitgebreid worden ten koste van naburige landen. Zij willen ook aan anuexatiepolitiek mee-doen.'t Is al te gek en voorzeker zouden wij ons deze zaak niet aantrekken, — verzekerd dat wij zijn dat de Belgische natie in 't algemeen en onze parti,] in 't bijzonder aile imperialistisch drijven van de hand wijzen, want deze politiek, die op 't eerste zicht een aanlokkend tcotje vertoont, sluit in zich de ergste gevaren voor de toekomst. Maar nevens de propagandisten voor een grooter België, staat er nog een groepje medebur-gers, die toezien, zwijgen en — goed-keuren. Zij durven zich niet uitspreken voor aunexatie, alhoewel zij er inwendig de warmste verdedigers van zijn. Zij vertrouwen in de eindbeslisising. Zij waehten het voltrokken feit af. In dit opzicht levert de Belgische pers in Holland een treffend en kenschetsend beeld op, vooral, omdat hier te lande deze anuexatiepolitiek heel wat op-schudding verwekt heeft. Niet ten on-reclite! De Belgische pers zwijgt op een paar uitzonderingen na; zij keurt niet goed, maar keurt ook niet af. Het heeft den scliijn, dat er buiten de regeering om een ordewoord gegeven is om deze kiesche zaak maar tijdelijk onverlet te laten, in afwachting dat tijd en omstandigheden hun wenschen zullen verwe-zenlijkeu.Dat is niet ons oordeel! Wij houden niet van stilzwijgende instemming. Men is vôôr of tegen een zaak en dan moet men den moed bezitten rondweg voor zijn gedachten uit te komen. Die geheime diplomatie heeft ons reeds par-ten genoeg espeeld, zonder dat wij nog-'"maals* het" slaéhtoffei* ervaif moeten worden. Het ware wellicht gewensclit. dat zich de Belgische pers alhier klaai uitspreke over het grondbeginsel van annexatie. Wie zwijgt, stemt toe! Wat ons betreft en in navolging van wat reeds gedaan is door onze vrienden in Frankrijk en Engeland, verklaren wii dat wij op de meest besliste wijze aile veroveringspolitiek en aanlieehting van vreemd grondgebied verwerpen, zondei voorafgaande instemming der betrok-ken bevolking. Dat is ten minste klaar en lijdt niel aan onduidelijklieid. Wellicht komen nu anderen aan de beurt! Over de Belgische Diamantnijverheidc Er zijn, op dit oogenblik, in Belgiè 7000 arbeiders die met het b e w e r k e r van diamant hun brood verdieuen. Onder die 7000 zijn 700 werkloozen. Er werken dus ongeveer 6300 man. Deze zijn voor de 95 percent Belgen want er zijn maar een paar honderc Galliciërs, eenige Hollanders, eenige Zwitsers en een paar Turken. De zakenmenschen nu, die hande' drijven in diamant, zijn voor de helfl Belgen en voor de helft Galliciërs die ii: Holland leven.Ook een vijftalDuitsclhers. Meer niet. Deze zaik'enm.ensciheni doer zaken, onder aile regiem. Als de steener naar Antwerpen mogen verdienen zi. geld. Als de steenen niet naar Ant werpen mogen verdienen zij nôg geld De vraag van in- en uitvocr heeft vooi lion voxi îiox^r ; 3 31 maar die vraag is van groot belang voor de Belgen, arbeiders en patroons Wat gebeurt er nu? De steenen mogen niet naar Ant . werpen. Het gevolg daarvan is geweest dat de steenen der Duitsche regie van waarde vermeerderen en zoo heeft de maatrege' van het stopzetten miljoenen méér opge bracht.voor Duitschland. Ook gaan steenen over de grens, door smokkelhandel Dit legt uit, waarom zooveel arbeiders nog werken. Het verbod van invoer heeft dus maai drie gevolgen: 1) Het zal de arbeiders verhinderer hun brood te verdienen met hun werk en zij zullen gedwongen zijn naar lie' Steuhcomité te gaan. 2) De arbeiders die aan 't werk blij ven door smokkelhandel zien liun loo nen dalen. 3) De nijverheid verdwijnt uit Ant werpen en verhuist naar het buitenland Men vraagt zich nu af waarom d( Belgisclie arbeiders zôô worden gest.raft Indien het verbod van invoer voor ge volg had de Duitschérs te treffen, dai zouden de arbeiders hun lot geduldif verdragen. Maar dit resultaat word niet bereikt. De slachtoffers van diei maatrégel zijn de werklieden. Wij vragen het in gemoede: Is dii politiek een gezonde politiek? ARBEIDER Briefwisseling. Vragen oui iulhhlîiiftcji, die arbeider aanbelanffen, zullen In de rubriek BRIEF WISSJELING beantwoord worden. S Ingezonden. Waande Redactie, Het „Belgisch Dagblad" vau 24 Aug 1916 schrijft: „Kost wat kost moet verhinderd wor den dat een vrede op de basis van dei status (]uo ante wordt gesloten. De maohtsi)reuklen: ..Vrede binnenidi on de gi-enzien1! Geen ekonomisebe striji 11a den oorlog! zijn eenvoudig Duitsch. Nu willen de Fransche en de Belg.i sche soeialisten geen annexatie. Nu willen de Fransche en de Belgi selle soeialisten geen ekonomischei oorlog. Dus zijn de Fransche en de Belgisch soeialisten - Duitsch! In 't zelfde-artikel wordt ook gezeg dat de Duitsche soeialisten de ganscli wereid onder den Duitscben hak wille brengen, wanneer tocli iedereen we weet dat zi,j vijandig zijn aan aile an nexatie en partijganger vau België's on af.hankelijklieid. Wat dunkt u van die „paardeleu gens"? HOLLANDEIi Antwoord van de Redactie. Mijnheer, u gebruikt grove woordei Zelfs indien de rédacteurs van het Bei gisch Dagblad onwaarheden neersdhre ven, d'an inoest u toch, als weloogevoe man, nog veronderstellen dat zij liar delden te goeder trouw. Zij waren onbe wust. Dit is een bijzondere toestand voo nerveuze lieden die kleuren en kianken verwisselen en geenige\Toel meer hebben noOh voor ruimte noch voor smaak. De zon is voor hen een draaiorgel en de Prdnfeengradht een Juugfrautop. * * * Oproep tôt de Belgische soeialisten en leden der moderne vakbonden in Nederland. In navolging onzer strijdmakkers in Frankrijk en Engeland,. zijn wij overge-gaan tôt de sticliting van een Bond van Belgische soeialisten in Nederland. Kan deelmaken van dezen bond, al wie ons programma ônderschrijft. In de eerste plaats rekenien wy op de toetreding van aile in Holland verblijvende leden der , Bel«iscbe Werkiieiden-Paxtij en dey vak- v bonden, aangesloten bij de Syndicale Commissie. De kameraden die in de volgende plaatsen of interneeringsgroepeiff ver-blijveu, kunnen â«h. aaumelden bij de hier navermelde iiersonerti, die zich zullen gelasten namien en inliclitingen over te 1110,ken aan het voorloopig Bestuur. Amsterdam: Voorzanger, SpooB&ian-straat 5. Den Haag: H. Tuithof, Hoefkade 510. Rotterdam: H. Longvolle, Hôtel de l'Europe, Kruisstraat 12. Oo ni reclit: Vau V ooren, Hoekstraat 22roodi. Harderwijk: A. Braeckman, Barak 19. Zeist: I. Heyndels, Bara'k 13. (Cie Projecteurs du Génie.) Vlissingen: R. Klepper, GroeneWoud33. Papendrecht: G. Madoux, Interneerings-groep.Hengelo: G. Eekelers, Interneeringsgr. Maestricht: Geiulebien. Bosebstraat 57. Voor de plaatseni, waar insgelijks Belgische vJuchtelingen vertoeven, en die wij tôt nu toe niet 'hebben kunnen berei-keiii, rekenen wij op de medewerkiug van strijdmakkers. Zoodra wij in het bezit van de eerste toetredingen zijn, zal er in de eene of andere stad eeu algenièene vergadering belegd worden, waarop ons programma van actie zal vastgesteld worden. Plaats en dag zullen in een der volgende num-mers afgekondiad worden. Aile inliclitingen. vooral met het o]) de toeiredinuen, moeten ddor de veî^^ antwoordelijke personen gestuurd worden op volgend adres: H. Tuithof, Hoefkade 510, Den Haag, zetel van het voorloopig bestuur. Mededeelïng. Oproep tôt de Belgische uitgewekenen in Amsterdam. Aile Belgische uitgewekenen, welke in België lid waren van een modernen vak bond of van de Werkliedenpartij, worden uitgenoodigd tôt de Algemeene Vergadering, welke zal plaats hebben op Dinsdag 26 September om 8V2- uUr ; 's avonds in het gebouw van den A.N. D.B., Plantage Fransche Laan 9. Namens liet Bestuur: VOORZANGER, Spoorbaanstraat 5, Amsterdam. Voorbereiding. i - in aille landen is men bezig een over-t zicht te nernen van de toestanden, ge-, sehaiien door deze wereldramp. De propagandisten van de vakorga-> nisaties, voor zoover zij in bun landen nog vertoeven, besiireken in hunne bladen wat er zal te doen staan, zoodra de oorlogvoerende partijen tôt betere in-! zichten zajn gekomen. In de landen, welke niet zijn aange-tast, is de taak van de propagandisten, , de noodige scliikkingien te treffen, om oiïgewekt en met frissche kraeht den 1 slrijd aan te binden. Voor ons, propagandisten van België, is deze taak zwaar en moeiliik. Wjj leven in ballingschap en missen de aan-knoopingspunten met de duizenden der onzen die in de loop<rraven aan disn Yzer liggen. Juist daa.ix)m rust er een dubbele plichit op . ons. Wij moeten de kaders in gereedheid brengen. De vakhonden in België zullen een - hardten kamp moeten doormaken, om liet verloren terrein terug te winnen. Wij zijn bewust van dezen toestand en va ndaar onze groe])eering. Wij doen een beroe]) op onze vroegere strij'dmakkers en zetten ze aan, hunne 1 plaats in onze rangen te hernemen tôt het voorbereiden van de taak die ons in 3 België te wacfhten staat. Gij zult in geen ])aradijs ontvangen worden. Er zal moeten gewerkt, flink e gewerkt worden. Door liet kapitalisme zal ailes in het wei'k esteld worden 0111 het m : 'relij'k verlies niet alleen terug te winnen, maar te vermeerderen. Nieuwe toestanden zullen na den oorlog, maar door den oorlog, in 't leven geroepen wordeni, zoo onder andere: de vrouwenarbeid. Onze strijd zal op dezelfde wijze ge-t. voerd worden als vôôr den oorlog. De vorige oorlogen hebben daar niets aan voranderd; ook deze zal onze inzieli.ten :1 en taktiek niet doen verandereu: de moderne vak'beweging, goed georgani-!- seerd en geoentraliseerd, zal onze leus r blijven. S. V. EERSTE JAARGANG No. 1 LOSSE^NUMMERS 5 CENT ZATERDAG 23 SEPTEMBER 1916

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre De Belgische socialist: tweetalig weekblad van den Bond der Belgische Arbeiders in Nederland appartenant à la catégorie Oorlogspers, parue à Rotterdam du 1916 au 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Périodes