Tweetalig WeeKblad van den Bond der Belgische Arbeiders in Nederland Abonnementsprijs in Nederland : 90 cent per 3 maanden. - Redactie en Administrai : LONGVILLE, REMBRANDTSTR. 316, 's-GRAVENHAGE. - Abonnementsprijy voor het Buitenland : I 1.50 per 3 maande® Arbeiders aller landen, vereenigt U! A. Op weg naar den Algemeenen Vrede! Sinds de laatste dagen heeft er zich een historische gebeurtenis afgespeeld in d'en schoot der Engelsche arbeidersklasse: de noodzakelijke eenheid nopens vredesbasis en vredesvoorwaarden heeft zicli voltrokken. In deze vol trekking ligt de historische beteekenis van de op het kongres der Trade-Unions te Blackpool gestemde resolutie. Naderhand heeft Henderson, in naarn dier Engelsche arbeidersklasse, zich ge-richt èn tôt het Hollandsch-Skandinaaf-sche komité, èn tôt de Russische revolu-tionairen tôt het beleggen van een internationale socialistische konferentie. De Labour Party heeft 't Hollandsch-Skandinaafsche komité uitgenoodigd, zich te laten vertegenwoordigen op de inter-geallieerde socialistische konferentie, welke kortelings gehoud'en wordt te Nottingham. Huysmans, sekretaris der Internationale, is aangeduid geworden; de be-voegde autoriteiten hebben hem aile fa-ciliteiten verstrekt om dieze gewichtige zending te vervnllen. Aan de hand van de gebeurtenissen en in aanpassing met de oogenblikke-lijke toestanden, zal Nottingham goed maken wat te Londen is verkorven geworden : De socialistische en arbeiderspartijen der Entente-landen besluiten tôt de al-gemeene konferentie van Stockholm. De historische beteekenis van dit te vervachten besluit behelst den aantocht van den zoo vurig gewenschten wereld-vrede en niets ter wereld, tegenover de eenheid nopens doel en de eenheid nopens middel in den schoot der arbeidersklassen, zal de konferentie nog kunnen verhinderen: de regeeringen zullen pas-poorten verleenen of er zal met hen ge-henren wat met anderen reeds is ge- beurd: plaats maken voor anderen. * * * Ons optimisme nopens de algemeene konferentie heeft nog andere gronden. Zoo pas heeft het Engelsche parlementaire komité van vakvereenigingen in akkoord met het uitvoerend komité der Labour Party (Arbeiderspartij) een oproep gericht tôt het Russische volk. De zakelijke inhoud van dezen oproep komt op het volgende neer: 1. Het afbreken der vredesonderhandelingen te Brest-Litofsk kan een. ramp worden voor de Russische vrijheid door de Duitsch-Oostenrîjk-sche strijdkrachten. 2. De oorlogsdoeleinden Van het Britsehe volk zijn dezelfde als die van de Russische en d<- inidden-Europeesche volken. 3. De eenige oplossing tegenover het kwaad van het militarisme ligt besloten in de klas-eieke Russische revolutionaire vredesformule. Het Britsehe volk verwerpt aile annexatie. 4. Wij eerbiedigen de souveraine onafhan-kelijkheid van Turkije (Konstantinopel, Thra-cië en Anatolië). 5. Het herstel der Oostersehe volken (Ara-bieren, Armeniërs en de Joden in Palestina) dient door een, internationale organisatie ter hand te worden genomen. 6. Ganseh tropisch Afrika moet onder een internationale kontrôle gesteld worden. 7. Het Britsehe volk aanvaardt tevens het zelfbeschikkingsrecht voor het Britsehe rijk (Indië en andere koloniën). ■ Het slot van dezen oproep eindigt met de volgende termen: Volken van midden-Europa Deze ramp voor de menschheid kan sleehts eindigen met de nederlaag, aan beide zuden, van het militarisme en met een overwinning aan beide zijden, van het moreel en het intellect. Wil de wereld gered worden, dan moet dit geschieden dooi weder'zijdsche go©de trouw. Laat ons niet in de steek, laat uw regeeringen het Britsehe volk miet, gelijk zij het 't Russische volk hebben ge-daan, voor de afschuwelijke keuze stellen tus- schen het voortzetten van den oorlog en het prijsgeven van de eenige beginselen, die de wereld kunnen redden. Indien deze keus ons wordt opgedrongen, dan zullen wij kiezen, gelijk Rusland heeft gedaan. Wij zullen (den strijd) voortzetten, doeh de verantwoordelijk-heid zal u treffen. ■ C. W. Bowerman, Arthur Henderson, Het vredesprogram der Britsehe arbeiders is ook het vredesprogram aller arbeiders. De historische mogelijkheid voor de konferentie van Stockholm is dus terug bepaald aan de dagorde: de vredesbasis en vredesvoorwaarden voor den alge-tneenen vrede hebben zich ontwikkeld. De algemeene vrede is in aantocht en niets ter wereld zal hem nog kunnen van de ba'm helpen. B. De Roode Dag. De Fransche arbeidersklasse heeft langs het kanaal der socialistische Ka-merfractie de regeering geïnterpelleerd over hare oorlogsdoeleinden. De Fransche arbeiders vragen den we-reldvrede op basis van het zelfbeschikkingsrecht.De Engelsche arbeidersklasse heeft pas haar vredesprogram gepubliceerd met het zelfbeschikkingsrecht, ook vooi de Engelsche koloniën, als hoofdvoor-m aarde. Lloyd Geora-e is tôt de arbeiders' ge-gaan in plaats van de arbeiders tôt de resreering om te onderhandelen, niel over den oorlog, maar over den wereld-vrede.De Oostenrijksche arbeidersklasse heeft gemanifesteerdl door werkstaking onder de leuzen: ,,Weg met het Pruisische militarisme Lang leve de Russische revolutie! Lang leve de algemeene vrede!" De Oostenrijksche regeering heeft de arbeiders moeten ontvangen en aanhoo ren. De Minister van B. Z. heeft aan ho Oostenrijksche volk moeten verklaren „Hoe moeilijk de vredesonderhandelingen ool zijn, sta ik er borg voor, dat zij niet doo-annexatiezucht onzerzijds zullen mislukken. Wi wenschen van Rusland: noch gebied, nocl schadeloosstelling." De Hongaarsche arbeidersklasse kom het voorbeeld te volgen van hun Oosten rijksche kameraden: zij heeft de alge meene werkstaking liitgeroepen. Het internationale proletariaat wach nog op het antwoord der Duitsche ar beidersklasse om vereenigd den wereld vrede, welke de regeeringen niet kunnei brengen, te dicteeren. Mehring, na Haase, Ledebourg en es. brengt ons daar het antwoord door ziji rede in den Landdag van een deel de: Duitsche arbeidersklasse. Dat antwoord is zooals het moet zijn Maar wat zegt het andere deel? Well is het antwoord der Scheidemannen? De toestand van heden is klaar e] duidelijk: ofwel treedt Scheidemann in het con cert van het internationale proletariaa door het onvoorwaardelijk aanvaard'ei van vredesbasis en vredesvoorwaarde] der arbeid'ersklassen; ofwel volhardt hij in zijn dubbelzin nige politiek en dan zal de internatic nale arbeidersklasse ten strijde trekke: voor hare vredesleuzen en tegen de in: perialistische regeeringen en tevens oo tegen de Scheidemannen. Arbeiders! Hebt vertrouwen meer da ooit. De groote dag nadert, dat. de Intei nationale in werking gaat treden om ee einde te stellen aan de menschenslacl: ting en om een internationalen toestan naar voren te brengeni, gesteund o reëele vrijheid, broederlijkheid en de mokratie. Die dag, dfat is de roode dag. De VredesonMandelingen te Brest-Litofsk en de Sociaal-Democratie. De Weensche arbeidersklasse heeft den 13 Januari in vijf openbare verga-deringen gemanifesteerd onder den aan-hef van den titel van dit artikel. De Weensche arbeidtersklasse heeft eenparig de volgende resolutie aange-nomen : „De arbeidersklasse protesrteert tegen het feit, dat de regeering het Oostenrijksche volk berooft van zijn invloed op de vredesonderhandelingen, terwijl zij de bijeenroeping van het parlement en der hoofdcommissie immer ver-daagt en in de pers aile kritiek nopens de Duit sche en Oostenrijksche buitenlandsehe politiek onderdrukt. De arbeidersklasse vordert, dat de regeering de onderhandelingen te Brest-Litofsk in ver-zoenlijken en vriendschappelijken geest zou voeren, in aanpassing met de. daadzaak, dat deze onderhandelingen een vaste en onafgebro-ken vriendschap met onzen grootsten nabuur moet bezegelen. De arbeidersklasse vordert, dat de regeering aile streven naar openlijke of omhulde annexa-ties terugwijst; dat zij de vordering om het zelfbesehikkingsrecht der Russische grensvol-ken te vervalschen alsmede den weiisch eenigo deelen der Russische grenslanden te annexee-ren tegen den wil in der bewoners moet ver-werpen. Wij vorderen, dat de centrale rijken den volken van Polen, Litanen eu Koerland ; moet overlaten te beslisseii in volledige vrijheid, en door alge me en. gelijk stemrecht, over hun staatkundige aaugelegenheid en aile maat-regelen tegen militairen of anderen invloed op de volksstemming moeten getroffen'worden. De arbeidersklasse vordert met hartstoehte-lijke beslistheid den algemeenen vrede. Zij be-gro-et de inspanning der arbeiders aller Ianden om een einde aan den oorlog te maken. Zij aan-ziet de rede van Lloyd George en voornamelijk het vredesprogram van Wilson als kenteeke-nen, dat ook de regeeringen der vijandelijke lan.den onder den druk der arbeidersklassen, hun imperialistisehe oorlogsdoeleinden begin-nen te besnoeien. Zij protesteert tegen de op kommando plan-matige verkeerde uitlegging dezer bekendma-kingen door de gezamenlijke burgerlijke pers en1 vordert van de regeeringen der Centrale rijken deze bekendmakingen als aanleiding te nemen om aile vijandelijke regeeringen een demokratisehen vrede zonder annexaties, noch oorlogsschatting aan te bieden." De Stem der Arbeiders in de Centrale ianden. Victor Adler, socialist (Oostenrijk), verklaarde o.a. in de begrootingskom-missie:„Wanneer deze vredeshoop verdwijnt en wil niets te eten hebben, hebben wij niets meer te verliezen. Deze stemming heerscht onder de ibevolking. Wij kunnen niet zwijgend toezien hoe een paar heeren te Brest-Litofsk hun politiek — misschien de politiek van anderen —- voeren en de vredesonderhandelingen, wellicht tegen den wil der Oostenrijksche vredesonderhande-laars, in de waagschaal stellen. Wij kunnen niet toelaten, dat de afgevaar-digden stom zijn en wij uit de bladen moeten vernemen, dat een generaal met de vuist op tafel slaat, met den sabel wordt geramineld en de vrede in gevaar wordt gebracht. Bjj aile volken is het bewustzijn levendig, dat de oorlog niet kan worden voortgezet en beëindigd moet worden. Wij willen den algemeenen vrede, wij willen hem onvoorwaardelijk. Wjj verblnden er niet de inlijving van een koninkrijk aan. De sociaaldemokratie is vôôr de onafhankelijkheid van Polen." Franz Mehring, onafhankelijke socialist (Duitschland), kwam aan het woord in den Pruisischen Landdag en zegde zoo terloops: __ „Te Brest-Litofsk hebben tôt dusverre alléén de Russische revolutionairen eerlijke openhar-tigheid en breede opvattingen getoond en aan den dag gelegd. (Gelaeh rechts.) Het optreden van onze onderhandelaars kan niet eens aan-spraak maken op de hekoring van het nieuwe, laat staan op een wereldh Istorische beteekenis. Als deze onderhandelaars onder zelfbesehikkingsrecht der volken eerst de beslissing van een of andere onbevoegde sergadering van no-tabelen, en vervolgens een volksstemming onder den druk van vreemde wapenen wensehen te verstaan, dan doen zij wat vroeger Bonaparte met voor hem uiterst onaangename gevolgen deed, en waarvoor de&tijds in Duitschland geen afkeurende bewoordingen seherp genoeg waren. Onze kiezers echter zijn nu die eeuwige mooi-praterii moede, de draad van hun geduld begint te breken, en als het niet anders gaat, dan zullen zij zich gevechtsklaar maken! (Zeer juist, bij de onafh. socialisten. „Hqprt! Hoort!" rechts. Geschreeuw en protesten.) In uw eigen belang waarschuw ik u dén overmoed der heersehende klasse niet te sterk te spannen! (Toejuichtingen bij de onafhankel. socialisten, onrust rechts.)" Verslag „Yorwarts", 20-1-18. De Taai der Impérialistes Graaf Westarp, een der Duitsche im-perialisten, verklaarde in een der laatste zittingen der begrootingskommissie van den Rijksdag: „Het-gevaar, dat de Entente zich zou aan-sluiten bij de vredesonderhandelingen, is ge-lukkig voorbij." Drie jaren en zes maanden oorlog! Twintig à vijf en twintig millioen slachtoffers! 't Is nog niet voldoende! Vooruit maar met de arbeiders naar de slacht-bank, ter eere en ten zege van het impérialisme door de militaire overwinning, welke gelijk staat met dte volledige uitmoording der arbeidersklassen. De imperialisten en andere jusqu'au boutisten gaan niet naar de loopgraven : op de bergen lijken der Europeesche arbeidersklassen willen zij de zegevieren-: de vaan van het militarisme en impérialisme planten. 1 Westarp en de andere imperialister vergeten dat er nog vold'oende levende arbeiders in Europa zijn, die zullen be-1 letten, dat de Westa.rp's hun zin zuller - ! krijgen. Eenige Kantteekeningen. Terwijl von Kiihlmann. met Trotzky aan, de vredfestafel uit, waar lange theo-retische b e s chou wingen wordieni gehou-den tôt bogrondien van de langs weers-kanten voorgelegdie vrediesvoorwaardien, waarbij blijkt, dat Trotzky zioh nog niet zoo gemak'kelijk' van den steeik laat brengen, komt er in Duitschland^ een intéressant versohijnser aan de opper-vlakte, dat de buitenwereld moet kennen. In den loop van den oorlog heeft er zioh in Duitschland een partij gevormd, de „Vaterlandspartei" genaamd, onder de leiding van von Tirpitz. Deze partij is zooveel als het koncentratiekamp van al wat Duitschland telt aan reaktie, militarisme en impérialisme. Hare taak bestaat vooral daarin, den oorlog door te zetten tôt de militaire overwinning, om langs dien weg den Duitschen impe-rialistisohen vre-^e te di'kteeren. Hare oogenblikkelijke aktie is gericht tegen al degenen, die aansturen op een vrede door vergelijk, op een verzoeningsvrede, welke tevens ook een wereldvrede moet zijn. Niet zoodra kwam het aan 't lioht, dat er te Brest-Litofsk door von Kùhlmanm zefcere oogenschiinliike toegevingen gedaan werden on de Duitsche regeering ook het zelfbesohikingsrecht — is het dan maar een Duitsche karrikatuur van het zel fbesohikk ingsrecht — op haar program heeft, of de poppen kwamen aain- 't dansen in. den schoot der „Vater-landspartei".Von Tirpitz nam den alarmhoorn ter hand en trommelde ganseh de Duitsehe natie op tegenover het verraad C??), dat zioh te Brest-Litofsk zou voltrekken. ♦ * * Drie belangrij.ke bewijsstukken — misschien zijn er nog naeer — liggen ons voor de hand, welke geen twijfel meer laten over wat die Pruissische machthebberis im 't schild voeren. In eerste plaats een rondschrijven van de Vaterlandspartei, om stemming en indruk te verwekken bij de politieke en militaire personaliteiten. In dit rondschrijven heet het: . „De Scheidemann-Erzbergersche vrede door : vergelijk wordt een dreigend gevaar. Het is niet meer de tijd om vergaderingen te beleggen. Ik rieht daarom een krachtig verzoek tôt u om spoedig schriftelijke of telegrafische verzoek-schriften te stnren aan den keizer, den koning van Saksen, den kroonprins en von Hinden-burg, inhoudende, in 't teeken van den grootsten nood en gevaar, den roep om ons volk voor het onheil en den smaad van een vrede door vergelijk te redden." Na gewezen te hebben op het' nut van verscheidenheid in den woorden-loop dezer vertoogschriften, wordt er verder gezegdi: „dat de oniderteekenaars zich nie' uitdrukke-1 lijk moeten bekeninen als lid der Vaterlands-1 partei, maar moeten zeggen dat zij optreden in naam van ontelbare medeburgers, in wier uaam zij vragen dat Ludendorff moet aanblijven en von Kiihlmann moet heengaan. * Verder moet voor ooigen gehouden worden: wat er ook gebeure, er moet spoedig gehandeld wor-' den. Van dit gezichtspunt uit verdienen de tele-3 grafische. verzoeksehriften de voorkeur. Een 1 trommelvuur van verzoeksehriften moet ont-branden. Met Duitschen groet." - Het stuk spreekt te duidelijk om nog verder gekommanteerd te worden. De Al-Duitschers bedienen zich hier van een der geraffineerdste middelen om stemming te verwekken en om het te doen doorgaan, dat het Duitsche volk e achter hen staat.. ^ * ♦ * Het tweede stuk behelst een inter-view van von Tirpitz in hoogst eigen persoon aan gftri redacteur van do „Kol-nische Volkszeitung", het orgaan van de Q groot-ind'u striëel en in Westphalië. Wat vertelt von Tirpitz? t ,.Nopens Elzas-Lotharingen zijn. de verkla-ringen van Lloyd-George reeds veel zachter. De werkelijke hinderpaal voor Engeland en L. daarmede voor den oorlog in het Westen is e niet meer Elzas-Lotharingen, maar België. Het zou naïef zijn te gelooven dat door deze bewe-n ringen het tegendeel voor ons iets zou te beteekenen hebben. Het kernpunt voor Enge- - ? land is België. Zelfs over Mesopotanië enz. is l_ men bereid te onderhandelen. L- " Het zwaartepunt ligt in België. Q Voor ons is België ook het kernpunt; het ,e onderscheid ligt alleen daarin, dat bij ons vele j_ lui dat niet kunnen noch willen beseffen. Alleen n in Duitschland is het mogelijk, dat er personen worden gevonden, die gelo-oven dat wij onze belangen kunnen verzekeren bij middel van papier en andere drijverijen. Neen, daartoe ge-bruiken wij de niacht. Willen wij het risiko voor Engeland, om ons aan te vallen zoo groot mogelijk maken, dan moeten wij de Vlaamsche kusten milltair bezetten. Vele personen zeggen: laat ons niet aan den volgenden oorlog, maar liever aan den vrede denken. Wij willen den volgenden oorlog ver-mijden met te verhinderen dat Engeland de kontin-cntale krijgslust zou verleiden. Econo-misch ligt voor ons de beslissing te Antwerpen en in de Kempen." Von Kiihlmann verklaarde onlangs in den Duitschen Rijksdag: Elzas-Lotharingen is nog de eenige hinderpaal voor den vrede. Von Tirpitz in naam der Duitsche imperialisten en militaristen antwoordt: Neen! Elzas-Lotharingen is niet de hinderpaal; maar wel België; wij willen Vlaamscli-België annexeeren. Deze twee opvattingen kenschetsen de twee stroomingen in de Duitsche militaire en politieke sferen. Zoo langs de eene als langs de andere zijde stuwt men aan op annexaties,"doch het verschil ligt hem hierin, dat de partij-von Kiihlmann haar annexionistische politiek wil doorzetten in 't oosten om een eervollen vrede te kimneni sluiten met Engeland in het Westen; terwijl de militaristen en imperialisten1 zich zou-den vergenoegen met enkele kleine grensverschuivingen in het Oosten om een sterk uitgesproken annexionistische politiek te ontwikkelen in het Westen (België), vooral gericht tegen Engeland'. * » * Het derde stuk moet in geenen deele onderdoen voor de twee eersten en behelst een motie neergelegd in het Hee-renhuis.Ziehier den inhoud: „Het Heerenhuis spreekt zijn vertrouwen uit, dat de Koninklijke staatsregeering naar een vrede zal streven, waarbij de in art. 11 van de grondwet aan den keizer voorbehouden rechfcen ten voJie gewaarborgd zullen worden. Deze vreo'e moet recht doen wedervaren aan de ge-braehte offers, aan de behoeften eener militaire bevtiliging en aan de politieke en econo-miselie levensbelangen van het vaderland." De lezers zullen reeds raden, in welke kringen dit reaktionaire stuk is voor-bereid. Het is een zekere graaf von Behr Gehrenhoff met een anderen graaf, von Kaiserling"Neustadt, met nog een der-den graaf, von Wartenburg, echte, heusch niet verdachte titeldragers van het Pruisische systeem, die er hun naam hebben aangehecht. In de toelichting der motie werd nog gezegd: „De président der Ver. Staten van No'-vd-Amerika heeft de vraag gesteld in wiens naam de Duitsche onderhandelaars in Brest-Litofsk verklaringen afleggen, in naam der Rijksdag-meerderheid of in naam der militaire partij. Hiertegenover moet met nadruk worden ver-klaard, dat het uitsluitend reoht om oorlog te voeren en vrede te sluiten den Duitschen keizer volgens de grondwet toekomt en dat de Duitsche belangen daarbij sleehts den doorslag geven." Door deze motie willen die drie Pruisische jonkers den officieelen stempel drukken op wat er door de Vaterlandspartei en andere von Tirpitzen wordt voorop gezet. De politiek der Al-Duitschers krijgt een sanctie. * ♦ * Hoe staat het nu aan de overzijde in Duitschland? De onafhankelijke socialisten doen hun plicht. Alleen valt af te wachten of zij reeds voldoende maeht kunnen près-teeren om het hoofd te bieden aan de Pruisische jonkers en Duitsche macht-hebbers. De geschiedenis zal ons dat leeren. En de Scheidemannen? Aan de hand van een redactioneel artikel van de „Vorwârts" hadden wij gedaoht, dat zij aan den vooravond ston-den van een keerpunt. ; Nogmaals hebben wij ons vergist, al-hoewel die vergissing ons niet erg heeft verrast. N>emen wij nu de „Vorwârts" van 15 ; Januari; daarin lezen wij: „In een vergadering met de leiders der ver-sehillende partijen heeft v. d. Bussche, plaats-vervanger van von Kiihlmann, medegedeeld dat t er geen verandering in den politieken koers : is ingetreden. Von Kiihlmann leidt de onder-i handelingen verder op basis der oude instruk-l ties en de Rijkskanselier houdt no-g immer vast ; aan zijn verklaringen van 29 November." TWËEDE JAARGANG No. 20. ZATERDAG 26 JANUARI 1918 LOSSE NUMMERS 7i;2 CENT Oplage van de week: 5850 Nos.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.