limwïMïïm | UKNWt XsMmtèsn | £ assis#- fr« tîï j tÉ fcsjtjiv>,' 'ï r "f! 'I | g «iMfiâtfl M" • iMâv*i*-4aRj «Met &»U«Ac% s ta 'i la» ' ; IBfttôi » s-^ ' 9 Si: ■!„ jt* -: rr S ■*••< Bultm 'tîa&é i i raasisd fr, s.go • exssadss «.00 g amades Mo OPSTBL E K BFHBBR VILLt. | « Ma GoqalUê » JSbidijk | DS PAR®» RUias autkoa. 4igiag w j 0.$5f.der#g«I | &ËCLAMBR || voiseoi ovcma-ksiBtt.A-'- w» 6 Vasie SSiânoirhtrs : M. É. ûclpwre, L. Ûuykera, P. Bertrand V*n der Sckelden, Dr V«n de Perre, Dr. J. V»n de Wocstyne, Juul FUliaert, Dr L. De Wolf, J. Simons, 0. Wattez, Adv. H. Baeî*, Ihlarion i hans. ^ J ^ ^ _ , : w.te»w«»..to*«». vw». .««aararaaM j-ttr^ggAa'aaayaaB&fl ONZE PR!J3KAMP£N Ml P3IJSMP fi» FOLKLBBE Ùpdat aile mededingers den uitslag van den pi'ijskamp zouden kennen, geven we heden opnieiiw dien uitslag. Onze prijskamp voor Folklore beleefde een gewetligden bijval, naar de ingekomen werken te oordeelen, raoeten onze jongens hartstochtelijke folkloristen weaen. De inzen-dingen waren dan ook onder aile oogpunten heel belangrijk. We geven den uitslag van den p ijskamp naar de wenschen van Dr L, De Wolf, die zich orn ziju volkskundige bijdragen in " Biekorf,, en " Ons Volkont-waakt ,, alsmede door zijn optreden in ver-schilleude congressen, wercldnaam als folk-lorist had verworven. Folklore kan beschouwd worden : i). Als Zanting, als documentatie. (Het eenige wel raogelijk én voor 't oogenblik 't belangrijkstc). a). Aïs instudeering met bronnenlevering enz. 3). Als letterkundige voorstelliug van levensvei schijnselen (min bepaald aïs doku mentaiie, min grondigals instudeering. Deze Jaatstc \orm is wel aanlrckk-iijk œaar lo-vert daarbij het gevaar op van de fantasee-ring.)In verband hiermede bebben we onzen prijskamp op een dusdanige wijze oûder-verdeeld.Wonnen priis m de eerste seetie ; L'-o De Naeyer, i5 fc., De Bock, o fr., Félix Vercruyssen 5 fr., Mathe>s Verrnang 5 f . Het werk van V n Wynierd eri van X be-haalt een aanmoe^i ing. Won p r i ? s in de weeie indeeiing : Joa-chim De Klerck, 5 fr. Voor de derde serie konden geen prijzen toegekend worden. Het ingezonden werk ▼an Olbrechts, Depuydt, Cornelis, verdient in die volgorde een aanmoediging. Aan de lief bebbers van Folklore geven we hier nog een wensch en een wenk in het verder leiden van hun werk. Folk'ore omvat cok het onderzoeken van verdere levensverschijn^elen : i) uit de taal : zegsw>jzen, liederen, sprookjes (opgerakeîd in de streke), schimp-scheuten op overheid, makkers, burgers en vijanden. а) uît de lichaamshezorging : tatoueering, gebreken, tooisels. rin^en, herinneririgen. 3) uît de hnis es ing : lev n in ;n* schui!-plaatsen e -. kantonuememeu. 4) uit de betrekkio^cn tuet de bur^ers-gemeensciiap : vriendschappelijke en iwist-matige, fcoop en verkoop. 5) uit het verzel : op 't front, op rust, met verluf, bij*pnderii;k herb?rgziïtirig. spelen (spo t) - etiekkiuï; me.i diereu (ho»-den, katten, ekste s, uilea, enz.) kleine be zigheden tct verpozing. б) uit de îevenselienden : ziekten, kwr-> singen, ongedierte, last van den dieast. 7) uit het geloof, ongeloof en bijgeloof : gebruik van medajen, bezweeriugen, feti-chen, gebruik van vo:»d.sten, roo^ingen, enz. 8) uit metst gesmaakte ■ erzame:iiig_*n vau dingea uit 't eigen even, op huit en op den vijand. Daarmede kunnen onze jo'tfgens folklo-ren tôt in 't oneinoxge. j MILITES j Prime. Met den aanvang van den oorlog 2 — Ook naderhand als seheldwoord— sprak | men nogal van « prime 1 » j Prime Ls eene verkorting voor volontaire l avec prime. De primes werden met een 00g van minachting bezien door de soldaten der jongste klassen. Primes zijn de soldaten die onder de toepassing der rnilitiewft « hen hebben verkocht. » Fortuinbegunstigden die 'n ongelukkig ' nummer hadden getrokken bij de jaarlijk- ; sche loterij waren vrij 'n rrian te koopen. » t Tôt rond t885 bleef de inzet van dit con- tract vi ij voor de belaughebbenden. Die een | man wou koopen betaalde naar eisch van f dezen die zich verkocht, zoo kocht men | een man voor de levering van 100 kilos î aardappelen, 'n kwart van 'n zwijn en 'n S half dozijn brooden; zoo kocht men een man s onder voorwaarde de ouders te ondersteunen in aile levensvoorwaarden zoolang de zoon die zich had verkocht, in dienst was. Later kocht rnen een man tegen onmiddelijke be- taling van 5, 6, tôt 900 franken endebelofte den soldaat onder dak te nemen en voeding te bezorgen iedermaal hij gedurende den dieusiiju zou met verlof komen. Eindelijk— en nu gelasîte de staat zich met het opzoeken | van'jong. 11s die als plaatsvervangers zouden | dienst doen m 't leger — wet d de som vast- s gesteld op i0oo franken die aan den belanff- ^ hebbende in klînkende munt werden uitbe- ï taahi. î | Voor de belaling werden 200 franken 5 gesfort ten goede van den staat. | De vel'twachters op buitendorpkes of ; koff j hazen in «roole steden vooralfze kregen l hier m een eigcuaardige bijna^m « 't kanon-! vkesch ») liepen rond 001 « primes » op te | visscben en ze k^nbaar te maken. Lariydieners : die in het leger werden aanzien met dezelfde minachting, zijn de soldaten die vrijwiilig bij « 'tservice* zijn gekomen met de bedoeling erbij te blijven. M.-L. DE NAYER. Een akelige Duitsche Nijverheid Het is thans een zekerheid : de Duitschers j verbranden hun lijken in de hoogovens vaxi ; Seraing, maar die verbrandiug geschiedt op j een akelige wijze namebjk inet vet-afsmel-j ting van de lijken. | Een maatschappij is gesticht geweest : de I Deutsche Abfalverwertung Gesellschaft (de ' Duitsche Afvalverwerkingrnaatschappij). " De. lijken komen te Seraing- toe in pakken | gebonden,en worden dadelijk ffebeenhouwd. I Wat kan dienen voor vet-afsmelting gaat in ! ketcls, het andere in de hoogovens. Sinds î rnaanden duurt die akelige en walgelijke j werking aan ! Ook Kultuur 1 I ... — ~ a~ ■ ~ - Misaifllîscfaâ en ûostoii Er bestaat geen twijfel meer. Zoowat overal in Duitschland en Oostenrijk, en bijzonderlijk in de groote steden hebben er volkswoeliiigen plaats gehad. De iroepeu moesten tu-^Svhenkomen te Buda; est en te ; Berlijn. Het volk vraagt brood en vrede. i De Ballyga-lido Melicerij. Ltd. Uit Ballygullion (Uitg. Maunsell & Ce) door LYPfl* DOYLB5. II — Ja 't, zei een ander, en hebt ge 110g van uw leven zulke toeren gezien? — Jongens, jongens ! zei James Doug-herty, de kunsten van't menschdom gaan'tal te boven 1 Dat mijn grootmoeder zaliger dat moest zien, 't zou haar het leven kosten. Zij was zij de beste melkboerinne van tien uren in 't ronde, ja-z' ; maar, och Heere ! wie vermag er wel tegen een « maxime » ? Maar, 't meerendeel en wilden noch iinks noch rechts klappen, noch eens,noch anders, tôt dat ze 'ne keer eingenlijk 't dingen hadden zien werken. En, inderdaad, we stonden ail en op heete kolen tegen dat het zou beginnen. Maar, wachten was nog 'ne keer 't wachtwoord ! Want, die Menheere was 'lijk niet weinig ingenomen met zijn zelven, zou men gezeid hebben, en verzot op den klank van zijn eigen kele ; en klappen was klappen, dat hij deed, met groote stadhuiswoorden, waar dat er niemand een gebenedijde meening vau beg'eep, buiten hij zelve misschien, dat wij, op een einde, 'lijk dom, en doof ge-tuit cr bij aaten ! Ge kunt dus denken of wij schrikkelijk blijde waren, als hij, eindelijk, aan Mar'-Treze zei, Thomas zijn vrouwe : «Wel, nu, Madam, als het met uw goedheid zou over-een komen, 'k zou wel willen de proefne-ming doen, nu » Maar, Mar'-Treze, Thomas Mac Gorrian zijn vrouwe, is een danig stii mensch, een beetje beschaamd zelve ; en, met al dat volk daar rond, en daar zoo, ten aanzien van eenieder, « Madam » genoemd zijn, zij en hield er 'lijk niet aan van uit haar hoekske te voorschijn te komen, en ze deed teeken naar Thomas, dat hij liever zelve zou gaan om de melk. Zoo, Thomas gaat, en komt dadelijk weèrom binnen al steenen onder den last van eene groote, zware melkkanne, die hij op zijn buik met 't geweld van handen en armen verport, en daar dan neérezet. — Nu, zegt de voordrschigever, wilt ge nu, simpelijk, de paarden in gang zetten, daar buiten, en de melk gieten hier in ' getuig, ik zal den scheider in gang zetten- Thomas, zoo med'een, giet de melk zoo 't bevolen was, en zijn jongen, buiten, zet de paarden aan ; en weg was de roomer, al bijzen 'lijk een korf vol bien ! — In eenige oogenblikken, Heeren en Damen, zegt Menheere alzoo, zult ge de melk hier zien uitkomec, en de room al-daar. Ge wordt vriendelijk verzocht, aïs 't u belieft, goed te willen opletten. Maar, 't en was waarlijk niet noodig dat hij het zei ; want iedereen stond voorover geleund, met zijn asem op — en ingehou-den ; ge 'n hoorde niets, tenzij het ronken van den roomer. Al met eens, er komt daar 'lijk een dikke vette sirope, uit het melkgatgeloopen; maar om den duivel I geen room te zien I Menheere, als hij dat ziet, rimoelt wat z-j a voorhoofd en keert hem dan om, en zegt door het venster naar buiten aan Thomas' jongen, dat hij de paarden wat rapper zou opjagen. De roomer ronkt nog harder dan le vo-rings, maar... nog geen room I We beginnen naar malkaar te kijken ; en er zijn er, onder 't vrouwvolk, daar, op de laatste reke, die het aan 't giggelen zetten. De voordrachtgever sehiet een kleurtje en heeft heel warm, zou men zeggen. — Zijt ge wel zoker dat die melk heel versch is en ongeroomd, zegt hij al med' eens, luid-op, aaa Thomas. — Verisch, hewel, zeker, niet waar,Marie, zegt Thomas, al kijken naar zijn vrouwe. — Zeker, Menheere, zegt Mar'-Treze, versch van de koe dezen avond. — 't Is uitnemende wonderbaar, zegt de voordrachtgever, al zijn haar scharten, dal het al overhoop ligt.'k En heb het, van mijn leven, niet tegengekomen. — Dat hangt af van 't geen Thomas aan f zij11 beesten geeft, zegt Dikken Dasîen Le-î nahan, daar ievers van achter. Er en is nie-1 mand, die 't niet weet, dat Thomas' koeien niets anders knjgen dan snijdeling. Er wierd rond om gegekt en gelacher met die spreuke ; want, 't stond genoeg bekend dat Thomas verre was van njilde ir de stande en den bak. i Maar Thomas was zoo gemakkelijk ui1 zijn lood niet te slaan. — Bah, Daslen, zei hij, dat gij inoestet, voor een weke of twee op droog zaad en oj snijdeiing staan, kweslie en zoudt ge nog de toppen van uw schoen niet kunnen zien, vooraleer dat ge sterft. Daar wierd nogmaals gelachen en gegekt; ? en 't spotten ging nu een beetje overal aan i den ga»g, voo'- een deel, op de rekening ; en de kappe vat; den voordrachtgever zelf. De man geraakte bijna den kluis kwijt, | want, om den dutveM, geen enkel orappel-tje room was er n< g te vooiâchiju gekomen. 1 Al med'eens, hij stuipt en kijkt dichte s tôt tegen de melk. i — Brengt eens een keerse, zegt hij luid-' op. | Thomas reikt hem den kSndelaar van 'l j kaveberd. De voordrachtgever bukt voor-| over over de melkkan, dopt dan het topje van zijn vinger er in, en van daar in zijn j mond. 5 — k Geloof het wel, zegt hij, al kijken 'lijk zot naar Thomas, er is geen melk bij of omtrent. — Geen melk, zegt Thomas, 't moet melk zijn. 'k Heb ze genomen waar ge mij gezeid hebt, Marie. ('t vervolgt) Jan Van de Woestyne. lie Dniîssfiers ïïera ieis | in iei Eïzas j In het laatste duitsch bericht zien wij da1 È den Hertog van Wurtenburg ever het duit | sche front in Lorreinen en Elzas het bevel !' voert. Deze generaal staat altijd op de gevaar-^ lijkste plaatsen. Amerika in oorlog. De Amerikaansche havenpolitie heefi gister al de duitsche booten aan het Ameri-kaansch zeewezen gegeven. Yolgens het onderzoek, zouden slechts enkele booten beschadigd zijn. In de eerste week zuilen ze al dienst doen tusschen Amerika en Europa. De M met Mil In de Braziliaansche havens lîggen een honderdtal duitsche schepen. Ze werden door de regeering aangeslagen. Men voorziet dat aile Zuid-Amerikaan-sche Republieken het voorbeeld van Bra-zilië volgen zuilen. \ Ooîslogss tlJctirtQori FftANSCH FRONT j ' 11 April, i5 uur. — De Artdlerie-bedrij-vigheid duurt aan tusschcn de Somme en Oise. Patroelie-ontmoetingea op verschillen-\ de punten van het front, Ten Z. der Oise, 1 is eene poging van den vijand op een onzer • pnnten ten 0. van Coucy mislukt. Nabij Maisons de Champagne strijd met handgra-; naten. In het Priesterbosch tamelijk gewel-f dig artiilerie-gevecht. Ten N. van Arracourt hebben onze patroeiies gevangenen terugge-. bracht. In de streek van Ban du Sant hebben wij ia den lonp van eenen aanval in de j Duitsche liniën, ten N. van Fontenelle, den vijand verliezm beiokkend. Het Ofleesief der EsiÉchen il entwikkell zich nornail ir April, 11,3o uur. — De bewerkingen . ï breiden zich gunstiglijk uit ingevolge onze plannen. Dezen morgend vroeg, werden het dorp en de hoogten vao Monchy-le-Freux en van La 13 mè'r-' door onze troepen stor- o I\ menderhan(lj;ige:!om : s. Op het ovedge van het gevechisfront, U ouze vooruiV^ng op vr-Sdoende \»-.ijz-.». voot tgczét. \ De Toesîancl op 12 April 8 uur GewelOifle légiféré fler Mîsclisrs LONDEN, 12 April, 8 uur. — De sneeuwvlagen hebben heel den nacht aan-gehouden en beletten den normalen voor-uitgang van het offensief. Geen verkennin-gen konden gedaan worden. Twee geweldige duitsche aanvallen tegen den bergkam van Le Preux werden afgesla-gen. Luidens de verklaringen van krijgs-gevangenen moesten de Duitschers het dorp spijts ailes behouden. Langs heel het front voerden wij ritten uit en namen knjgçgevangenen. In de laatste uur werden wij door den vijand aange-vallen. Wij beschieten de tweede duitsche linie. Tasschei StQwiîn en Sise . mislakken duitsche aanvallen PABIJS 12 April 8 u. — Hevige artille-strijd tusschen St Quentin en Oise. Na een hevige voorbereiding vielen de Duitschers aan en konden een onzer detachementen bij Verneuil-Gouchy terugwerpen, Door een tegenaanval vermockten wij het verloren terrein te herwinnen. De artillerie-strijd is zeer bedrijvig in Champagne. feu ?eeîbetfiskeiend Coa-gresiii liosland Sinds twee dagen zetelt het Congres van de Nationale vrijheid. De volksvertegen-woordiger Roditchef verklaarde o. m. « Om de eer van het Russisch volk te redden moeten we den oorlog doorzetten. Een afzondedijke vrede zou het graf del-ven van onze vrijheid, » ' f Imf 77(634) Vrijdag 13 April 1917 ' s fl~J; i' m ■■nri'i-' n-r-*—itr Sj

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.