t. 814,70 Zaterdag 22 Septembêr lii, I - iÊtfiSSSk iM.« F«l f i»t<f *f#9 ' EHlIsà Î-- s -3* itUêJ.ftdr* ».<0 |*»*M5<leî> SVS ——j 4 met ScMnt«a 'si in* Iu<f: ' î maàEfi fr. 1.75 'r S M**r dea *,-So 13*8*8(53» S»î"i Bnttau * l&pd ; > t maarvd fr. 3.50 # ra*îadea s.eo ô" DE BELGISCHE STAnDAARD j OFSTSÏi ] sa ij B B H E S B mu 'i « gf* Coçalll* » j Z3BBÏIS BJS FAHra 4 i „ .,,. - i &î élut fc-* u^> - :-4 digiogs^û s '', Q,M&t.4s r-zgfi :i """" " .' RECLAMES volgen» o?c»eca-iorat' ffife ;ga» jg» âtiptire, Lj,Di|ktri) tf, K«rtraad ?«a i«f é«l8;#«a? 0f Vas is P«*#. fâr, & Tss 4# Wott^sii t&.*l Df i- 8» Wdifs J. Umbs, 0- â.1** H. Bnb, 8M> - . - - ■■ Il — I ■ I ■ m I ■■ fil MU» ■■■! ■ ■■■* II II II ii—iwii II II mm » n i mu ■ n i iinirÉT-ri" r TïTr ~r-f7irr~i nti—finafrrr r ,r r—i •■ -i—■ rr rr ht UJU—*.!■ MJ il Jhi IBUi »i ■■' C*3e#<i<ma»ftoe»»tJII«A»5«Sttg*Sg3asgregaBB9>3acre^^^>&!:a»Av«-t. Oorlogsbedenkingen i Oorsprong der Staten De wereldoorlog die de voikeren siuds meer dan drie jaar tôt de vreeselijkstî slachiinf bracht waarvan ooit de geschie-dénis waagde, maakt weer lerendig bel groote vraagstuk van den oorsprong dei Staten. De wijs'oegeerte, de geschiedenis, de sociologie brengeu elk het hunne bij om ei een oplossing aan te geren, Mtin «al reken> schap moeten houden met de gegevens Tac de twee laatste wetenschappen fooral, om ten rechtvaardigen en doelaîatigen vrede t< bekomen. De wijsbsgeerte verhandelt liet vraagstuk in 't algemeen, gaat op^tot den laatsten reden van 't bestaaa der Staten. Zij steunt haar bewijsroering op het natuurrecht. De mensch is zoodanig aangelegd dat bij in een maaîschappij moet leren om zijn wel-zijn te verwezenlijken. Het kind heeft be^ hoefte aan onderhoud, aan opleiding, om zich le ontwikkelen op licbameiijk en gees-telijk gebïed. Daarom eok is de familie een natuuriijke instelling. Maar vader en moeder zijn niet bekwaam met hua eigen krachten te-voorziea in de bchoeften van het kiadj en in hun eiger. noodweridighe-dea. Zij moeten beroep doen op de [mede-werking van anderen, om tôt hun doel te komen. Daar ligt de oorsprosg van de bij-sondsre maatschappijen, Doch ziet ! Er komt een oogenblik waar d'e bijzondere maatschappijen, Yerbliud door hun bijzon-der einde, bun wederzijdsch doel tegen-werken, in strijd komea met aadere beian-gen, en geaeigd zijn onrocht te pîegen ten bate van hua eigen beîang Daaruit spruit onrust, stoornis, oarecbt, die de menschen in de onmogelijkbeid brengen hun welsija te bereiken. Er moet dus een maatscbappij besiaan, die aile bijzondere maaîschappijen beheerscht, die ais doeî heeft het algemeen welzijn van hare leden, en die door geza-mgnlijke pogingea da menschen leidt tôt de verwez3«lijkit:g van haar doel : het algemeen welzijn. Zoo komt orde en maaî-schappelijke vrede tôt stand, door de eer-biedigiog van ieders recht, door de betuch-tigiiig «an aile baaizncht, door de onder-steuning vaa het privaat iaitiatief, door de verdediging van de geheele maatschappij tegen den overmoed van zelfzuehtige na-buren,Er moeten dus Staten zijn : de naluar zelf dringt die gevolgtrekkiag op. Maar hoe nu de oorsprong uitgeieid van de bestaande natiën en Staten ? De oplossing van die vraag behoort aan de geschiedenis. Zij klicat op, door dea aacht der eeuwen, tôt de feiten en oorza-ken die den oorsprong van eea volk teweeg bracaten ; zij onderzoekt door weike oor-iogen, door welke verbor-den, door welke coioniseering de huidige natiëa tôt stand kwamen. Do«h, da»rmeê bebben wij den uitleg niet van het natioaaliteitsgeroei der volke-reâ, van de oorzaken die de msatschappe-iikc îfïïbeid «■an eea natie tewe^gbrachten. 't i* de sociologie die dit bfiiatsgwekkiud vrfcagatuk onderzoekt. Zij onderscheidt verscheiderîe redeaeu vaa éénheid. De godsdieast kan de sterke band zija die een maatscbappij samen-houdt : Dit was het geval bij de Joden ?aa het Oad Verboad. Dikwijls gulien dezclfie economische beïaogen een natië vereeuigd houden : De eenheid van spraak, van ras, is een ran de sterkste gronden fan 't bo- \ staan eener natie. Eindelijk een roemriik 1 hW1WL aw m i II i t verleden, groot door den heldenmoed der f voorsaderea die leden en stresen tôt be-r houd vin den vadergrond, die deelden in f wel en wee, irs lit f en leed, in voorspoed Ien vervolgiDg, kan eea onverbreekbaren liefdeband snaeden onder d« leden eener natië. Een laatste uitleg kan gevondea wor-| den in de natuurlijke eenheid der streek | door een volk bewooad. | Laat nu de roîkerea bewust wordea van | die eenheid, om welken reden ook zij tôt 1 stand kwam( en daar ontstaat een natio-i naliteitsgevoel, zija vaderlandsliefde die • bekwaam maakt tôt aile opofferingen, ja ? zelfs tôt 'i misprijaen van het hoogste goed: ? het leven, om de eer en den roem der natië |hoog te houden. | Maar wee hem die dit zellbewus<zijn ver-| zwakt door 't feen de eenheid eener natië - uitmaakt te bekampen. Hij pleegt verraad ' tegenover het vaderland, hij dooft de vlam f uit der vaderlandsliefde. Hetzelfde geldt \ voor degenen die één der aangegeven rede-' nen, die de eenheid van een natië kuimen uitmaken, over het hoofd zien. DuUschlaad vervolgde de Polen ia de gehechtheid aan huane taal, Rusîand verrolgde ze in de getrouwheid aan hunnen godsdienst. Ik vraag het u, hebben de Polen ooit Duifsch-of Rassisch gesind geweest ? Duitschland wou Elzas-Lotharingen verduitschen ? Be-kendea de Duitsche bisschoppea van Metz en Strassburg niet in de Kamers dat zij an geweten niet mochJea verklarea dat de oude Fransche gewestea de gehechtheid aan 't vroeger Vaderland opg»»geven haddea? De leren werden in verleden eeuwen ge-tergd en ver/oîgd ia hua Katbolieken godsdienst ? Is er ia hun hart geen wrok gehle-ven tsgea hen die hun al dit leed berok-kendea ? Neen 1 Men wint niet met den gadsdienst en de taal te vervolgen. De toekomende vredesvoorwaarden zullen dit op schitte-rende manier bekrachtigen. Eerbied voor den godsdienst, eerbied voor de taal, [kun-nen alleea een eenheid, die enkel steunt op waderzijdsche stoffalijke belaagen of op de traditie, sîand houden. Het is nuttig die waarheid van tijd tôt tijd te herianerea. gjg^^à«?g>wffBBcgy-'^g j-aa-irv-îsaBseK-r'tr.ars»' JKetrt 't stpand Véôrmij de wijdezee ia rustelooze deiuiag; daar borenj eiadeloos, de blauwe, diepe luebt gewiegd op zachten wiad, een bJaake [meeuwenvlucht; gansch in de verte cen schip, met zonnegoud- [omlijoing... i Eaachter mij het land,inroerloose verglooiing van vlakken heider groen, naast andrebruin- [gevlekt; alhier, aldaar een dorpje, een molen rood [gedekt ; een toren waar het haantje blinkt in de [avondmooiing. Wat zoete kalmteaiom en icnig-stille vredel De zon daali langzaam neer; haar gouden [stralenzegen ontlokt aan land en zee een laatste, dankbre [bede. j Wijl îucht en land en zee zoo vredig saam [akkoorden, wat zwaar en naar gebonk'dreuat uit de [verte ons tegen ? 't Zijn menschen broeders ! ach, die giads [eikaar vermoorden,... A. V. V. ! wiii—i — nwii' il nawgpeaa ^ In Frankrîjk Su Ktmcr hôift ïertronwffl 1b bat Mlnisteria Paioleié Na een besprekieg die uren duurde en roor grondslag had de algemeene politiek van het nieuwe roinisterie te kennen heeft de Kamer sijn vertrouwen in de regeering gestemd met 378 stemmen. Er waren 170 onthoudingen. Gsdurende de bespreking omschreef Ri-bot volgenderwijae de oorlogsdoeleinden van Frankrijk : « Onze vijanden zullen den Paus ant spoorden. Dst ze ons eindelijk eens dui< delijk zeggen indien ze Elzas Lotharingen wi'len terug geven, indien zij de te betaîen vergoeding aaanemen en het stichten van de Vereenigde-Staten der wereld bijtreden ». Het Antwoord van Duitschland aan den Çaas. Uit Zurich wordt gemeld dat de Doit-sche pers in twae kampea is ver^eeld. Michaëlis en de Keizer worden door de paagermanisten hevig aaagevallcn omdat de pers vaa een meer gematigde slrekkiag het staande houdt dat Duitschland zinnec» ïou zijn België te ontruimen om den vrede te beppoedigen. i DE WARBOEL IN RUS LAND Kerensky neemt beslissende maatregelen Kerensky heeft vaarwel gezegd aau zijn révolutionnaire en socialistische princiepen. | Hij is eeri gematigd'democraat geworden. | Zijn daden bewijzen het. Na de laatste ge j bsurîenissen kan men raden wat Kerecsiyj in 'î zin heeft, ongetwijfeîd hooren we deze dagea van Kerensky voorzitter der Rusgi-sche republiek, dan zon bet tijdstip van wanorde gedaan zijn. Kerensky neemt daar-voor van nu af reeds beslissende maatre-■ gelea. Hij schaft de bladeri af die tegen de regeering schrijven hij doet aaahoudingen met de vleet en hij laat het soviet schiften. 1 | IJmp 1 OM VPER j Du KngtMti iillen aan op un M un 8 mijles Vooruifgang op he«l de linie 2000 krîjgsgevangenen LONDEN meldt : Onze troepen hebben dezen morgea (ain dezer) aan^evallen op | een front van 8 mijlen (i3 k!mj tusschen het kanaal Yper-Komen en dea spoorweg Yper-Staden. Wij behaalden een groot suc-| ces en de vijand leed aanzisnlijke verliezen. : Vroeg in den morgen werden de eerste : doeleindeu bereikt. Wij veroverden Inverners corpse,de bos-| schen : Glencorse en Nonne, de hofsteden Potsdam, Vampire, Borry, Iberian en Galli-poli, Dadelijk daarop had de eindaanval | plaats. Op onsen recbtervleagel bereikten wij ons doel na een verwoed gevecht in het bosch N. het kanaal Yper-Komen. In 't csntrum rukten §*ij een mijl vooruit en j bezetten Veldhoek en eea gedeelte van 't Polygoaebosch. Noordwaarts werd Zevecote ingenomen, alsmede de tweede liaie hofsteden. Het ge-tal krîjgsgevangenen overtreft de twee duizend. PARUS meldt : > De Duitschers poogden ° een aanval Z. O. Cerny. Zij werden afgesla-gen Anders aicls aan '.c stipp n MpjiWMi"na» u'.wii'i iunm nrcîKwswx®*! mm T" st-strïct ! Duilsctilanùs aalwoord I Siilstand op heel de linie. Vaa w^erzijden f blijfi men als in afwachting van gebeurtenis-? sen die op het neventooaeel van den strijd ^ zich in de eerste dagen zullan vcordoen en 'i die, eess of anders, de beslissing zullen I brengen van een doorzetten van den oorlog tôt het uiierste of van een bemiddeling tôt het aazibiaden van vredesbesprekingen. | Men wacht op de iazichtsn en voorstellen Ir vsn Duitschland, het kipitalj feit van den dag. Duitschland heeft op de vredesbood-schap van dea Paus géantwoord. De tekst van dit antwoord is nog niet gekend. Msar de daad van Duitschland wijster gerosg op dat het den vrede wil. Hierover zijn aile kommectaren het esns. Dit is voor ons, in elk geval, vaa verblijdeade waarde, vermits het ons de zekerheid geeft dat Duitschland er hoegsnaamd niet meer san denkt het pleit te wineen. Da duitsche koppigheid kan wel hardnekkig nog eeaigs maanden oorlog willen om den sebija niet te hebben vaa een ; onmiddtllijke onreachîjmaar begeven zd de vijand vermits hij door «ija daden tooat er van zelf oyertui^d te wezen. De meeningen over het antwoord van Duitschland aan den Pau* loopen wijd j uiieen. i . Volgens « De Tijd * die dikwijls nog a, j wel iafelicht is voor wat den toestand in Duitschland aaagaat, zoa Duitschland in -zija nota verklaren dat : « Aaagesien het . eea afwerenden oorlog voert, het gees reden hesft Bslgië te behouden, maar dat het voorloopig een garnizoenleger zou behou-^ den om de orde le han^ha/e , in verfcou | diiig van de oetwaperarg die de andere ; landen zouden doen.» De no?a zou issgeHjka een paragraaf wij - f den aan de vergoeding yau Belg:ë. Duitsch jj land zou verklaren dat het geneigd is Bel- ? gië een aekere hulp ia ge!de toe te kennen > In aile geval zou Bdg'ê in zijn politieke, ! economische onafhaïikelijkheid hersteld i worden, 't is gelijk tegeaover welke andere \ Mogendheid. De « Reichspost » van Weenen spreekt f in denzelfden zin, maar temperde zskere j uitdrukkiagen nopens schadevcrgoeding, f enz. Van de Entente-zijde wordt een anderen ; tooa aangeslageu Duitschiaud zou hetl vaag ; de kweslie van België aaar&ken en hoege- | naamd geen toegevingea doen. Dat is de f andere klok. Matr die klok slaat niet heele- ? maai heider zooveel te meer omdat Painlevé, | eerste miuister van Frankrijk,in zijn minis- £ terieele verklaring, er aan^gehouden heeft | te verklaren dat de ooi log geen uur te lat'g ^ mag aaaduren. Nooit echter is het ia 't gedacht van aile | verbondenen gekomeu dat Duitschland ge-1 noegzame toegevingen zal doen om de be- | sprekingen tôt den vrede te kunnen begin- f nen en icgerolge worden aile wilskrachten | gestaald om den str^d zonder vermindering | vau kracht door te zettea. Dit beîet echter Diet dat we 00g en oor | moetea opeu houden voor de minste bewe-1 giag van den vijand. OVER ZONDAGRUST VAN EN VOOR ONZE SOLDATEN Men vra?gt Taalmannen De militaire overheid ia Engeland doet beroep op de Belgen die aldaar verbl'jven en die bij machte zijn bet Engels,ch, het Fransch en bet Vlaamsch vlot weg te spre-ken en te schrijven zich te laten iasa'irijven als taalmannen voor het veldleger. Voorwaarden zijn : Vrij zijn van allen militairen dienst, zich bevinden in de reek-sen Belgen die nog onder de wapecs niet geroepen werden ; li«hamelijk bekwaam zijn voor den dienst ; ouder zija dan ai jaar maar minder dan 45 jaar. Zij die kuimen te paard rijden hebben de voorkeur. Aanvragen te doen aan het Hoofd vaa den militairen dienst 35 Grosrenor Place S. W. London. Bij ouaa kaarierg Van menschen-wste verre, van soldaten-geheugen af en was 't gebeurd dat de mannen van D 169 ê Komp. in de week of 's zondags zelfs, 'nen geheelen, laagen, lijvelijken dag op eigen kosten en naar eigen meuge mochten verdoen. En voor ééa keer dat zulks in soldaten-beleefte voorviel zouden de whisters hun harte een» ophalen " tôt spijt van die 't benijdt <( Pas na den noene, aleer den baard gevaagd was. zaten ze gevieren gevlokt op 'n "sarge" lijf en beenen 't hoopegepakt binnen het bestek van een koesliet ; 'n kennersoog kon zien dat het er staiven zon : immers '' Jef ,f Vande Cavine had zija veste uit-geschoten en de hemdsmouwen elleboog-hoogte opgesloofd ; "Katel" (Lavie Rumps) napoleons-gezind trok zijn mnts scharlioge over zijn hoofd ; witte VandeWoestijne bogend op zijn eereteekens ten borsta Sfespeld, was bijgeschoven en hield zijn stuivers nauw gesloten in de hand, en de goeliksebe Romain VanSante, bloiend van danigea deun zat| te wribbeien aan sija joug gescaoteo k e"cî Tusscheo hen hing

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.