g!* ji-î Ùi t i 31)4 96 Dinsdag 26 j uni «â'> KiRWMKS* y*»* JéW*Maî | ** 4 £:£•* a gtïêfôS'ï^ ; •«'* -a *:« | jS'-; '--'j :" dj^^f iïivt&S i® pî f&i- 2 •' ' " 1 e«î ( *sà» | jfcï-s BiîCB ' • î î>- -' -I S£Si.ïfi | SMSSfeî I «Mâeici *■* DE BELGISCHE STAnDAARD Âe T /vy1^m(^Trys^^tir ♦ * 0 F:8 T £- L ? s BSHSBS *R,t* •3 MBL Oo jvt'lle '>tî? PS &a3C*s l&sise aw-'s'js-t.&pidil '-f?<J m'viJMm ■?5»îfSS?i - T» " '".»$■ SÇi?-1.îtr Vu*U Mtsi*Btrk*r: : M, E. fcalp.lr., L. Dsykwa, Pe Barlrand Tan fo «chaton, Dr Yan il Ferra, Dr. J. Tan de Woestyna, J«d Fffllaert, Dr h. Ds Wo!î, h Mimons, 0. Watt«, A*v. *ï. Baeis» tîflirion Than». lie Scbool op M Front De Bevoegde Ooerheid heeft. het publi-ceeren van hieronderstaande artikel, dat door dç cencuur werd ingehouden, toege-laten.Waarschijnlijk is het u sotns gebeurd een of ander {te hooren over uwe bedoelin-gen waaraan gij nooit gedacht had, of lie-rer dat regelrecht indruischte tegen uwe kedoelingen. Zoo was het mij toen ik ver-nam dat ,,De School op het Front" een wt-rk was dat de Vlamingen hielp verbasteren: een ,,vulgarisatîewerk". H03 dit in den kop van sommigen binnengedrongen is,kan ik niet goed verklaren. Niemand toch wil ons volk onwetend houden, hcop ik, maar iedereen wil het door een normaal ontwik-kelen van zij ne vermogens tôt een groot volk maken d.i. tôt een volk dat een eere-plaats beklcedt in de wereldgeschiedenis. De gedachte dat ,,De School op hettront'' de Vlamingen zou îegerswerken of liever niet stuurt in 't vaarwater van hen die de grootheid van o^s volk beh3rtigen,zal waarschijnlijk ontstaan zijn doordat er vele Fran-sche lessen gegeven worden aan Vlamingen.Mii dunktrîat hnidiaa gesclukt is om veel ôver aie zaak te spfeken en om uiteen (e zetten in hocverre dat ^er- basteringswerk is en daarora laat ik ze in't midden en vraag : wanneer heeft ,,De Bel- gische Standaard", wanneer de inrichters van ,,De School op het Front" gevraagd of aangeraden die lessen te geven ? Zij hebben gedacht dat het allernuttig3t zou zij ri een goed deel van 't kersfgeschenk voorsoldaten te gebruiken voor dit werk en zij zijn tôt daden overgegaan zorider ooii eenige druk- king of eenigen invloed te gebruiken. Dat ailes hebben wij lot nog toe geheel en al overgelaten aan den ondernemingsgeest van de lesgevers : vrienden van de vrij heid als wij zijnhouden wijernietvaaiemandsvrijheld aan banden te leggen, wij zullen bel maar doen wanneer wij voor misbruiken staan ; zoo lang als het kan laten wij ioderen zij n eigen wegen gaan. Kan iemand misbruiken aanstippea ?Het feit zelf dat er zoovele Fransche lessen ge- ' geven worden is rnisschien in 't 00g van en-kelen een misbruik. Dat er vele Fransche lessen gegeven worden is een feit. Eilaas ! Ik zeg eilaas,niet omdat ik er iefs tegen heb dat men een tweede z elfs een derde of een l vierde taal aanleere, niet dat ik er iets I tegen heb dat het Fraasch is, ze zal aliijd de noodigste taal zijazoolang BelgiëjBeîgiê/ ' is ; maar omdat ik zoo moet vaststellen r'^at ons volk nog altijd aanziet als eersto n,ood-zakelijkheid: Franseh kennen. Nog ïdtijd i meen 1 de meesten dat Franseh ken;^en de t geleerdheid is en dat men het hoo^d boven water hetfc zoodra men Franseh '^ent.Hoe-lang nog zal dat ankervast gitten, ïn den kop -van zoovele Vlamingen, van werklieden, iran burgers, zelfs van een df,el van het on- . derwijzend personeel ? Da3,f ligt immers te ] »rooten deele de oorzaalt vaa (|e feChier- ! lijkheid van ons voik. Geleer^ zijn Î3 Fraiisch | sennen: niet alleen voor de meestejongensdie i lessen vulgen ondersteœid door ,,De school f op het front" maar evenzeer vo ,r onae la- î gere scholen (hoe staat het in onze schcol- \ koliniëu?) Zoo komt het dat de meeste school- ! mren besieed worden aan *t onderwijs van f t Franseh en dat onze kis-j.ierea de school f verlaten zonder behoorJijk hunne moeder- Û aal te k^nnen, zonder 2*sts te weten van '■ 500vele zaken die zij dagdijfcs zuu8a 0OO, ! lig hebben in hun lavea. Met de jo-ngens \ lie lessen volgen is het 00k zoo gesteld : zij i «in werklieden, ambachtsliede», landbou- ? (vers, enz., er zijn vele zaken waarvan zij ?■ îiets af weten en die hu<* later iu 't leyen § bijna elken dag zuïïen van pas koinfcn die zij nu zouden kuanen aanleeren en die zij hcel dikwijls zullen coodig hebben, terwijl het Franseh hun misschien niet meer dan enkele malen in 'tjaar zal van pas komen en dan nog omdat anderen aan hunne plich-ten te kort komen. Wij verlangen vurig dat zij den verkeerden weg verlaten om den weg van ware volksontwikkeling in te slaan. Aan het verkeerde hebben wij geen schuld. Wat wij willen en verlangen hebben wij klaar genoeg omschreven, denken wij. Kun-nen wij meer ? Daar ligt een breed arbeidsveld voor hen wien de grootheid van Vlaanderen ter harts ligt, die hun volk willen maken tôt een groot, vrij, ontwikkeld volk. Nuvooral dat zij zoo dicht bij hunne wapenbroeders leven en nauwer dan ooit in [voeling zijn met hen, kuntten zij hun laten verstaan hôe een paar zinnen in 't Franseh aan een zetten de geleerdheid niet is ; maar hoe zij kunnen een flink werkman, ambachtsman, landbouwer worden, niet zonder geleerdheid, zonder vakkcnnis enz,maar zonder een tweede taal; hoe zij met een eenigszins uitgebreide ken-nis eener tweede taal |toch weinig zullen vooruitkomen in de wereld enz. Een breede werkkriiog ™nr hen die hun alâmoronrvktitn urtlipii onîwikkp.lftU CU ZS iOt een groot votk nuken 1 Kon ieder van onze Viaamsche strijders er een tien of twintig-tal van overtuîgen en dan door lessen S enz. ze tôt mannen maken ; wij zouden na den oorîog een keurbende jongelingen hebben die borg zouden staan voor de toc-komst en zij die dit werk verricht hebben zouden naar ons oordeel veel ' doelmatiger gewerkt hebben dan zii die gansche dagen den mond vol hebben met « Raad van Vlaanderen », activisten en wat weet ik al meer ; zij zouden willen wat recht is en win- nen wat zij wilîen. A. DEWULF. ^ | DE POLITIEKE SCHERMEN. DE NATI0NAL1TEITS-KWESTIE i B?urt om beurt hebben, na de Vereenig-de-Staten, de Verbondenec- en de vijand het ^ in 't voile voetlicht uitgegalmd dat zij strij-den v® )r de ouafhank.çlijkh^id en de zelfst'in-stanrligheid der kAfeine nationaliteiten. Ieder- j een heeft recht. Vrij te leven onder de zonne en 't is-p!iç"ûi voor groote volkeren dit recht van de kîeiaen te bescherœen. De7^ gedachten zijn niet op een onvrucht-bar».r terrein gevallen en zoowel bij ons, als b'ij den vijand worden voelhorens uitgesto-ken om te weten indien deze bevestigingeri geen holklinkende zinnen zijn om den grondslag van dit recht in het rtevenpaadje 1 van de politiek te schuiven. Politiek immers ! gaat nooit recht op het doel af en eerste j vereischte in deze nationalit&its-kwestie is , rechtzinnigheid. f Zoo beleefden we in de laatste dagen de beroerten in Bohemen (dus bij den vijand) die voor gevolg hadden het Oostenrijksch ministerie omver te werpen ; de ©nrust in j Ierland (dus bij onsj die voor gevolg had het instellen van een berek om deze iersche zaak in der minne te regelen ; en nu pas hooren we van een bewoging door de ex- j tremische partij van de Zuid-Afrikaners in- | g^ezet, die een « vriendelijke verwittiging » | vanwege Botha uitlokte : Koes te blij yen ) en niets tegen de Engelsche voogdij te on- | dernemen. 5 Zoo krijgen we dus een merkwaardig j verschijnsel in dezen oorlog te zien : de werkieg van de kïeine volkeren tegen de j motendheden die verklaren vooî' de zelfstan- ! digheid der kleinen in 't strijdperk te blij- j ven. Bohemen heeft 4Jn zelfstandigheid niet gekregen : integendoel. Het kreeg ze'tfs nog jeen schijngelijk zoogi.ls Polen van Duitsch- land kreeg ; Ierland is op 't punt zelfstan-standig te worden langs lijnen van geleide-lijkheid, zou Gouperus geggen en wat Zuid-Afrika betreft, het feit dat Botha staande houdt dat de vereenigde republieken thans even vrij zijn als vroeger laat vermoeden dat de bovengemelde bewegiog het niet verder brengen zal. De nationaliteitskwestie ? een netelig vraagstuk voor de... mogendheden, om wil-le der politiek. DE TOESTAND — €gO§» — Meer en meer wordt het klaarblijkelijk dat de Duitschers trachten door nevenbe-wegingen ons van ons stuk te brengen. De aauvallen die zij gedurende drie dagen lang poogden tegen de fransche stellingen van Champagne, aanvallen die vermoedelijk nog dagen zullen voortgezet worden, vermits de vijand er zijn beste troepen uit 't Russisch front gelicht concentreerde, getuîgen genoeg dat Hindenburg het zwaarste puni van den strijd in Champagne en rond St. Quentin wii behouden, omdat hij daar zeker is met geiukkea defensief te kunnen standhouden. ïjooi —ww xv;i jjjj het plan van dp bondgeiiooten, di= . , . -^«reuftiiE. at h» aandacht wijden aan het Vlaandersc'ae front, uiteenschokken en door afleidicg pogen de Franschen en Engelscben te verplichten hun reserven hier te houden, daar hij weet dat zij ze op een ander front saamtrekken, ten bate van de geleidelijke ontwikkeling van dea veldtocht op het Westelijk front. Maar verblijdend mag het heeten dat eenerzijdsde toebereidselen voor den grooten slagonver-stoord worden doorgezet, wij 1 de Franschen zich heel weinig om de wanhoopsaanvallen in Champagne betreuren. Is daar geen vingerwijzing in te zien dat we in de eerste weken ons aan iets verrassend mogen verwachten ? Edoch,alle overdreven-heid dienen we van kant te laten, zooveel te meer omdat de pers der Bondgenooten het thans onverholen uitspreekt dat wij, indien zich geen uitzonderlijke gevallen voor-doen, de militaire hulp van de Ver.-Staten afwachten om eindelijk de nederlaag van Duitschland te kunnen begroeten. En die hulp,'t*ij,maar dejongste enjuiste berekeningen, ongeveer een half miliioen wel gedrilde mannen, wordt voor einde No-vember aan 't meedoen van den krijg ver-v/acht.Echter, deze nederlaag kan door de geleidelijke uitwerkselen van allerhande maat-regelen in een meer nabijen tijd verwacht worden. Daar gelaten de gevolgen die een bevrijding der kust na zich zou sleepen en ons siechts bepalende bij de feitelijk reeds bestaande maatregelen mogen we toch de beste verwachtingen koesteren. De bevoorradirig van Duitschland op on-rechtstreeksche wijze is een afgedaan feit. Geen vervoer van levensmiddelen uit Ameri-ka naar de neutrale landen zal nog toegelaten zijn zonder een speciaal onderzoek, geleid orn te staven dat zulke verzendingen wel degelijk voor deze neutralen zijn bestemd. En dat wil voor Duitschland zeggen iets in den aard van een toegedienden genade-klop.In de laatste twee maanden immers be-merkte men in de Ver.-Staten dat de uitvoer naar de neutrale landen in de verhoudiiîg van honderd ten honderd was gestegen. Dat zal ongetwijfeld een weerbots van belang in Duitschland hebben. Het Grieksch gevaar is niet alleenlijk verdwenen maar er daagt Grieksche hulp op. Immers men verwacht in 't korte een ministerie Venuelos aan 't bewind en men weet dat de Venizebstische troepen reeds strijden aan de zijde der Bondgenooten, wat een iagrijpen vauGriekenland laat voor-zien. Het gevolg zal zijn een meer door-dragende werking in de Balkans, waar Italië een eensgeziadea strijd voert met de andere bondgenooten. ' Oor4cs>|2|^ iildln^on SELQISCH FRONT j 24 Juni, 20 uur. — Da vijand beschoot onze stellingen en onze verkeerwegen ach-terwaarts Diksmuide en Steenstraete.Groote ; artillerie-bedrijvigheid naar Reninghe, Py-pepaele en Lizerne. j Bommengevecht naar 't Veerhuis. Wij t schoten een duitsch vliegtuig neer tusschen | Zande—Zevecote. i FRANSCHFRONT ; 5 a4 Juni, i5 uur. — Nogal groote artille- . | rie-bedrijvigheid in de streek van Hurtebise. I Wij hebben door een krachtige tegenwericg j een aanval die bereid werd Z. Juvincourt {verijdeld. , ] In Champagne sloegen we duitsche aan- 5 vallen af N 0. den berg Cornillet. ï Thomas terug te Pariis, s " De fransche minister Thomas die verschri-dene maanden le Petrograd doorbracht is te Parijs teruggekeerd. Hij verkiaarde dat bij zijn vertrek, de toestand voldoeride mocht genoemd en dat een akkoord gaan tusschen werkvolk en hoogere mannen een 1 voldongea feit is. Thomas beweerde 00k rfat we van f het russisch leger la *t korte een îieroptrc-| den nnrM^^i j Ernstige toestand bij den vijand. { In Oostenrijk heeft de Keizer zichmoeten ? tevredenstellen met een ministerie van twee-den rang. De opgewondenheid tusschen \ Tcheken, Polen en Galiciers is groot. Te Budapest liepen honderd duizend man te manifesteeren voor 't paîeis en vroegen het algemeen stcmrecht. In andere steden is het een zelfde wotling. \ Praag is in vollen opstand. I De toestand in Griekenland. I Veuizelos is op aanvraag van Jonnart f naar den Pireus gekomen waar hij een onderhoud moet hebben met den eersten minister Zaïmis ten einde orde te brengen i in de Grieksche zaken. Men is van gevoelen dat de beide mannen te akkoord zullen ko-| men over het bijîonderste punt : het saam-' roepen van de Kamer door Konstantijn on-[ wettiglijk ont'bonden. De russisebe politiek 1 De afzetting van Konstantijn en de onaf-' hankelijkheidsverklaring van Albanië heeit in de russische politieke nsiddens een groo-j ten weerklaok gehad Ze beginnen in te zien | dat hun Iamlendigheid hen ailes zal doen j verliezen. De minister van buitenland heeft , dan ookverklaard dat Rusland met de ge-\ nomen uiaatregelen instemt en,... dat het j leger weldra, zijn man zal staan ! Het zwitsersch schandaal j De onrust blijft heerschen. Te Geneve hcbken nog manifestaties plaats. De zwit-sersche gezant Ritter die van Washiiigton . naar den H#ag werd overgeplaatst is terug-[ geroepen. De gezant te Petrograd is 00k I teruggeroepen. i j Ï&sêl; j PARUS meldt : door een krachtdadigen j ' aanval hebben wij het grootste gedeelte van > den u'tsprong N.-O. de hofslede Moisy door | I den vijand bezet, teruggewonnen. 1 LONDEN meldt : Wij pleegden ritten N. j GAVRELLE en om WAASTEN en brach- j ten krijgsgevangenen op Wij legden de vijaudelijke batterijen het J zwijgen op om den berg Ortigara. In 't ge- jj vecht van 14 dezer hebben w« hier4kanons, ' x4 mitraljeuzen en 1000 geweren buit ge- ! maaki " ENGEL4NDIN DEN OORLOG 17 Juni 1917. Het slic'utelijke biijspu!, waarvan ik in mijn vorigen brief de twee eerste bedrijven beschreef, werd v^rleden week met een derde verrijkt. De Zeemansbond had dus besloten gedurende vijf of zes weken geene schepen te bemannen die op Noorwegen of Rusland zouden varen, in geval er rninori-teits socialisten op inscheepten om aan de vredeskonferentiën te Stockholm of Petrograd deel te nemen. Niettegenstàaride dat besluit waren HH. Macdonald en Jowett erin geslaagd een schip te viaden dat hen over den p!as zou brengen, en kwamen dus op Za'erdag-avond in eene (naamlooze) havenstad aan waar ze aan boord zoucien stappen. Heîaas, de Zeemansbond waakte, en de bemaiming van het schip in kwestie werd bijtijds ingelicht nopens de eenzelvig-heid der « v/ould-be » passagiers, met het gevolg dat het heele spel in duigen vieî, en de mannen weigerden uit te varen tôt de sociaîislische afgevaardigden metl>aiigenden staart terug nsar Londen stoom ien. On-noodig hier bij te voegen dat het biilspel algemeenea b'jval heeft geoogst onder het Eogelsche pubiiek, dat altijd zeer OBtvan- JILllijlL1 Itr-ruiwi ry^. _ a in eeu Wig sclirijven meldde ik dat de oor^esleld een Iersch Kon-gres te beleggen, w&a? in aile bfelangert — staatkundig, godsdienstig en andere — zouden vertçgènwoordigd zijn, om het Idrsciie vraagstuk bij onderîi <gc overeenkomst op te lossen, Verleden Maaadag kon de eerste Miiiister eindelijk io. het Lagerhuis berich-ten dat de Iersche politieke partijen het regeeringsvoorstel aanvaard hadden, en dat het kongres zou samengesteld zijn als volgt: de voorzitters van aile provincie- en gouw-raden ; twee leden aangewezen door de gemeenteraden ; vier Roomsche bisschop-pen, de protestantsche Primaat en de Aarts-bisschop van Dublijn, de Moderator van de Presbyteriaansche Kerk ; de voomtters der Handelskamers te Dublijn, Cork en Belfast; vijf vertegenwoordigers der Iersche Werk-manspartij, vijf leden aangewezen door M. J. Redmond, vijf door Sir J. Lonsdale, twee door M. O'Bnen, twee door de Iersche Lords ; vijf vertegenwoordigers voor het Zuiden van Ierland, vijf Sinn-Feiners en vijftien leden aaagewezen door de R gee-ring. Het Kongres schijnt dus werkelijk buiten allen partijgeest om opgevat te zijn, en, zoo er ditmaal geene oplossing getrof-fen wordt voor het Iersche vraagstuk, ligt de schuld aan Ierland zelve. 't Ware natuur-lijk zcer belangwekkend den Ierschen toestand en de handeiwijze der Engelsche Re-geering in verband te steîlen met onze Viaamsche vraagstukken en de houding van onze eigene Regeering ; doch onder-geteekende zit zoowat a tusschen hamer en aambeeld », lijk ze dat hier heel pittig uit-d'ukken, mits de Britsche censor aan deze zijde, en de Belgische aan gene, met hunne schaar gereed zitten om aile stekeling of ongewenscht gewas weg te snoeien, en daar om... laten we liever van wat anders pra-ten ! De luchtraid van verleden Woensdag op Londen is de ergste die tôt nogtoe heeft plaats gehad, en de doodenlijst, die volgens de eerste berichten reeds vrij aanzienlijk was, groeit nog dagelijks aan, daar er een aantal zwsar-gekwetsten waren, waarvan reeds menigen aan hun wonden bezweken. 't Kan dan 00k niemand verwonderen dat er met meer en meer nadruk wordt aange-drongen op afdoende wraak-maatregelen, en dagelijks worden er meeting3 gehouden om te eischen dat de Regeering de Duitsche luchtmoordenaars in eigen munt zou ver-

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.