De Belgische standaard

1252 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1915, 28 Janvrier. De Belgische standaard. Accès à 29 mars 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/qr4nk37858/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

ttm/fmbaamaaimul* atuia^bniivam/vmitmmatuaim lui ■mm1 mir lste Jaar. — N° 6 Vijf centiemen het nummer Donderdag 28 en Ifrijdag 29 Januari 1915. De Belgische Standaard Voor aile mededeelingen zich wenden tôt : VsL.L.A MA COQUILLE, Zeedijk, DE PANNE. Aankondigingen : 0,25 fr. de regel. — Reklamen : 0,40 fr. de regel Vluchtelingen : 3 inlasschingen van 2 regels, 0,50 fr. De zeqepraal van 't leven. « TJit den dood rijst het leven... » Wanneer bleek die waarheid meer dan nu ? nu dat een der meest verwoestende, vermoor-dende oorlogen dien de wereld ooit zag.te allen kant woedt en waait ? De vrees voor 't leven was de groote plaag van onzen tijd, zooals van aile tijden van ver-val.Zelfmoord, kinderbeperking, schending van den levensoorprong, waren aile verschillende vormen van een en dezelfde kwaal : de vrees voor 't leven, die vrees die eigen is aan aile laî-fen, genietzuchtigen, zelfzoekers en zelfaanbid-ders.Maar nu ? Nu dat de dood ons te allen kant omringt, beloert, bespringt, nu ziet men juist het tegenovergestelde — onze natuur is vol te-genstrijdigheden — nu wordt het leven wat het is : het hoogste goed, de hoogste gave, en is het schenken ervan wat het 00k is, de hoogste heldenmoed. En die heldenmoed wordt gepleegd door duizenden en duizenden, dage-lijks, kwistig, eenvoudigen grootsch. Weer eene tegenstelling. Helden schenken dit kostbare en eenige : het leven, ja; maar zij weten wat zij schenken, zij waardeeren het. Het is uit met het misprijzen, met het verachten, met de vrees van 't leven. De dood heeft hun dat geleerd. En mag men niet verhopen dat het voortaan zoo zal blijven ? Het kwaad is zoo oud als de wereld, dat is zeker. Het was er voor onzen tijd, het zal er blijven zoolang er menschen bestaan ; maar de vorm van 't kwaad verschilt met de verschillen de tijden. En mag men niet verwachten dat vele zedeiijke gruwelen door dezen gruwelijken oorlogten minste zullen verzachten verminderd worden ? De zelfmoord, bijvoorbeeld. Die is wel de lafste vorm van die levensvrees waaraan de wereld mank ging. En hoe was hij vert>preid ! Tot'oij kinderen toe. Voor eene beuzeling, een niet, een kleine straf, ontnamen kinderen en jonge lieden, mannen en vrouwen zich het leven, opechtheidenschewijze.Zal het nu zoo nog zijn, nadat zoovelen zullen ondervonden heb-ben hoe kostbaar dit leven is, trots al zijn ram-pen en ontberingen, — ja, door al zijne ram-pen—hoe broos.hoe onstandvastig enbedreigd? Zelfmoord werd gepleegd uit pessimism, le vensmatheid, levensverveling. Maar nu, in al die gruwelen en verwoestiilgen, hebben de menschen leercn optimisten zijn, leeren waardeeren de levensgaven : Blijheid, moed, geest-drift en bezieling. En deze gaven huldigend voor hen zelven, zullen zij noodwendig die zoeken mede te dee-len, wat eigen is aan de liefde ; en daan'oor de vruchtderliefde: — hçt leven,zonder'achterdocht of zelfbetrachting.willen schenken, volgensdie eerste wet die door geen zonde of zondvloed ooit werd uitgewischt. Wat de derde kwaal, de eehte zedeloosheid, grootelijks zal verrriinderen. — Verdwijnen zal zij nooit. Maaresrbied voor de door God ge-stelde wet in hei voortzetten van 't !evën, moet toch met zich meebrengen eene intooming van het misbruiken diec heilige wet. Ik mocht dus, mij dunkt, wel vooruitzetten dat deze geweldige oorlog die den dood wijd en zijd zaait, voor gevolg zal hebben : de zege-praal des levens. M. E. Belpaire. 25 Januari 1915. De Miaanseiie Katholieken en de Oorlog. Den 5™ Januari, kwamen de hoofden der romeinsche katbojioke actie bijeen, om eene serie vergaderingcn vast te stel'en, waarin de vraagstukken die de Katbolieke Aet;e meest aanbelangen zouden worden besproken. Tusschen deze vraagstukken, komt op het huidige oogenbliK, dat van den oorlog op den allereersten rang te staan. De voorzitter Graaf Délia Torre heeft klaar en duidelijk gesproken ten voor: eele van Italië'stusscheh-komst in den oorlog, en van de medewerking der katholieken...» Op dit oogenblik, zegde hij om te eindigen, moeten wij één enkel ideaal voor oogen houden : de eer van ons Volk, de grootheid van ons Vaderland. » Na die fel toegciuiehde aanspraak werd er een dagorde gestemd, waarvan het laatste considerand, als volgt luidt:... al de georga-niseerde Katholieken van Rome... keuren goed dat aile Katholieken, zoowel private medeburgers.als economische vereenigingen. met patriotieke geestdrift inschrijven op de Nationale Leening, — in de overtuiging dat Italie in het opotteren van hare zonen, de reden en de kracht van hare toekomejme Sr°otheid zal weten te vinden. » De aanspraak van Graaf délia Torre heeft een diepen indruk in Italie tcweeggebracht, want men mocht zich afvragen welke de houding der Katholieken zou wezen. De algemeene indruk is geweest dat de redenaar (der katholieke partij) een stap vooruit Iveft willen daarstellen naar eene poiitiek van tusschenkomst. Die verandering is merkwaardig en zal veel weerklank hebben. Zeker zal het Vatikaan, voor zijn eigen rekeniîig, eene volstrekte neutralité',t bc-waren,ten wille van zijne enkel godsdit nstige zending en Van zijn internationaalkaiukter; maar 'tvalt niet te betwiifelen dat de Pans op voorhand kennis kreeg van Graaf Délia Torre's redevoering, en dat hij ze liet door-gaan. Het feit is des te merkwaardiger dat Italia's tusschenkomst in den oorlog, mis-schien rijk aan gevolgen zou zijn voor den Heiligen Stoel, die zijne verbindingen met een deel der katholieke wereld kon belem-merd zien... (Il Corriere délia Sera). Wie weet of de oplossing van het Romeinsche vraagstuk niet een der vruchten van den Europeischen oorlog zal zijn? YLAÂMSCHE DRIELOIK. II. Hymne aan den Yser. O ! Yser, heilge st,room van 't oude Vaderland; gij tjouwen aderslag van Vlaanderens harteleven van 't verste Frankenoord tôt aan het noordzeestrand; komt heel het vlaamsche volk u roem en hulde geven. O ! Yser vrije stroom, die kendet nooit geen slaven; al zijn uw hoven groot, uw steden fier vergruisd, gegroet! o Yser, waar de laatste vrijheid huist, waar.... zooveel helden zijn begraven. Hoe schoon waart gij, gedost in zelver goud en groen, met bonté weidenpracht omgordeld en omgeven; een edel wapenstuk, een koninklijk blazoen doorfijne kunstenhand beschilderd en beschrevcn. Hoe schoon waa.rt gij met al uw volk dat nog zijn gaven, zijn taaien wil behoudt, zijn ouden keerlcnaai . Maar schooner om den schatdien nuuw schoot bewaart waar.... zooveel helden zijn begraven. Hoe groot waart gij ! wiens dapper en ontembaar ras — de spreuk getrouw : hoc nader zce hoe meerder [leeuwcn — ter here en kruisvaart ook het onverzaagdste was, zijn eed gestand, van aver 't aver, door al eeuwen. Hoe groot waart gij ! wiens nasm de roemrijkste onzer [Graven alsgrootsten eerenaam cens koos en voeren dorst. Maar grooter nu, dat aan uw vrijen vaderborst daar.... zooveel helden zijn begraven. Gepurperd met hun bloed, in 't blanke maangeschijn hoe schrikkelijk schoon strekt gij uw trotsche reuzen- [ leden. Twee sc> immen groot, uw zonen uit uw groot verle- [den, daar wandlcn Zannekin en d'IJzércn Boudewijn zoo eenig in het leunen van den winteravend.... Ze treuren luide en lang met diep en eindloos wee, doch heffen voor de zege het oude vlaamsche hoezee !, waar.... zooveel helden zijn begraven. O ! Yser, heilge strooin ! O ! Yser, vrijheidsdroom ! Gij hoûw en trouwc bccldder nooit verwonnen vàdren, o! rijke pelderboôm! O ! gulden weidezoom ! Reeds zie 'k in uw verschict derBelgen vrijheid nâdren. Pan komen w'aan uw boord, zoo gui en hcrtelavend vol vredevreugd vergeten 't gruwelijk oorlogsleed, gedenken al die in uw vaderarmen breed als.... zooveel helden zijn begraven. H. NoriJA. 10-1-15. G roote Engelsche Zegeprâal op Zee. Ten Noorden van de eilanden Ame-land en Schiermonnikoog. De groote Duitsche kruiser «Bliicher#, een der bijzonderste zooniet het bijzonderste der schepenvan deDuitsche vloot, is in den grond geboord. Van geheel de bemanning, 855 hoofden, zouden slechts 123 ontsnapt zijn. Twee andere Duitsche kruisers zijn ook grootelijks beschadigd. De bevrachting van 't schip «Bliicher» bedroeg 15500 ton ; 't was 166 meters lang, bezat 12 kanonnen van 20 centim., en 8 van 15 cent. De engelsche vloot heeft niets of wei-nig geleden. Dat heeten wij eene prachtige zee-zeg:praal, en eene wederwraak onzer dappere Bondgenooten waardig, en een ieestgeschenk aan keizer Willem. We leven voor den koning-! We lijden met den konmg ! We strijden en sterven voor den koning en ons land ! MEDEDEELINGEN vrswwsini«niri OP HET WESTELHK LE6ERFR0NT Van â.z Zee toi Arras. — In Bel-gië. ■— Rrnr.dstichtende bommen werden wederom in overvloed op Nieuvvpoort gew'orpen. Toch zijn wij een honderdtal meters vooruitgegaan ten oosten der kal-sijde van Lombartzijde. Eene vijande-lijke aanval werd vervolgens door het geschut onzer artillerie vernietigd. In het îepersche schijnt de vijand eveneens eene nieuwe pogingaangewend te hebben in de richting van Hollebeke. Drie dagen lang was 't een bombar-deeren zonder einde. Te Zillebeke wierd een groote slag geleverd. Een groot ge-tal Duitschen zijn gevangen genomen, en velen zijn op 't slagveld gebleven. In Franlcrijk. — Te O. L. V. van Loretten blijft een nieuw bombardement en een vijandelijken aanval zonder vrucht. De vijand bekent eindelijk in zijne officieele berichten dat hij een veroverde loopgracht wederom verloren heeft. Van Arras tôt Reims. — In de streek van Arras, Albert, Amiens en Roye, enkele artilleriegevechten, waarin de bondgenooten immer de bovenhand behouden. Na de gevechten van Soissons, tracht de vijand nu door te breken te Berry-au-Bac (tusschen Soissons en Reims). In zijne officieele berichten verklaarde hij dat hij, ten Zuid-westen Berry-au-Bac, twee loopgrachten veroverd en bewaard had, niettegenstaande hevige tegenaan-vallen. Den volgenden dag bekende hij een dezer loopgrachten verloren te hebben. De waarheid echter was, dat hij Berry-au-Bac hevig beschoten had, na vruchtelooze pogingen om onze loopgrachten ten Zuid-Oosten van Berry-au Bac te veroveren. Nu hebben wij er zelf een loopgracht veroverd. Van Reims tôt Verdun.—Spijts den ha'rdknekkigen tegenstand van het leger van von Heeringen, gaan wij traagzaam, doch zeker vooruit in de streek van Perthes en Beausejour. Ten noorden der hoistede van Beauséjour hebben wij twee bosschen veroverd en behouden. In Argonne wordt hevig gevochten in het bosch La Grurie. 't Was eerst bij St. Hubert dat het leger van den Kron-prinz, na een hevig bombardement op onze loopgrachten door het geschut van ons voetvolk en onze artillerie achteruit-gedreven werd. Later was Fontaine-Madame het mikpunt van hunne aanval-len. 't Was enkel na een strijd van 24 uren dat wij erin gelukten al onze stel-lingen te behouden. Het gevecht in de streek van Four-de-Paris is geëindigd. Slechts een vijftigtal meters loopgrachten werd door de vijan-delijke artillerie vernietigd. Van Verdun tôt Belfort. — Tusschen Maas en Moezel, bij St. Michiel werden de vijandelijke bruggen erg beschadigd. Ten zuid-Oosten St. Michiel hebben wij de twee veroverde loopgrachten niet kunnen behouden. In het bosch Le Prêtre ten N. W. Pont-à-Mousson hebben wij ook een deel van onze aanwinsten verloren. In de Vogeezen niets bijzonders. Op Hoog-EIzas woedt een hevige strijd rond Hartmannsweilerkopp : deze gemeente ligt ten noorden Cernay, op de baan van Sovitl naar Cernay. De vij-anden krijgen gedurig versterkingstroe-pen, en vechten onder de leiding van Eitel-Frederik, zoon van Attila II. Toch hebben wij in deze streek, niettegenstaande het slecht vveder, veld gewon-nen. Bij Steinbach werd een loopgracht verloren, doch aanstonds wederom veroverd. OFFICIEELE TELEGRAMMEN : In de omstreken van Nieuwpoort-Lombar'tzijde, heeft de vijand, bij middel van een geweidig bombardement, onze nieuv. e posities die wij veroverd hadden, een nkuwen aanval bereid. Onze artillerie heeft de vijandelijke infanterie, die gereed stond om den aanval te vvagen, uiteengeslagen, en nieu-wen vooruitgang gemaakt. Geweidig bombardement door de Duitschers tea Noorden Zillebeke en omstreken. Hev.g geweergeschot bij 't Kasteel van Herentag, doch geene aanvallen. Rond Yper hevig gevecht met zegepraal der verbondenen : groote duitsche verliezen en 800 krijgsgevangenen. Te Veurne van tijd tôt tijd eenige rare kanonschoten. Op den Yzer, zijn de Belgen vooruitgegaan langs de kant en van Pervyse. In de vallei der Aisne hebben onze batterijen verschillige duitsche stuk-ken vernield. Zij hebben ook de vijandelijke vliegers op de viucht gedre-ven ; en daarbij nog hebben zij vijandelijke werken vernietigd bij Soupir en Heurtebise. Bij Berry-au-Bac hebben wij eenen loopgracht ingewonnen. In Argonne, 't gevecht van Four-de-Paris is ten einde. Wij hebben aile onze positiës bewaard ; slechts een vijftig meters loopgrachten wierden door de Duitsche bommen beschadigd. In Alsace, bij Hartmannsweilerkopf, zijn wij op onzen rechtervleugel vooruit gepaan. OP HET OOSTELÏJK FRONT. : In Oostelijk Pruisen blijft de toe-stand ongevvijzigd. Op de rechteroever van de Vistule, in de streek van Mlava, waar wij kleine voordeelen behaald hebben, blijven wij nauw handgemeen met den vijand. Deze heeft nog eene wanhopige poging ge-daan om onze strijdlijn in te beuken doch met zware verliezen werd hij af-geslagen ; en door eenen verwoeden stormloop hebben onze bondgenooten het dorp Skempe, vrijgevochten. De nieuw gesmeedde oorlogsplan-nenvan den duitschen oorlogsstaf blijken zeer gedwarsboomd door het nieuw of-fensief optreden der Russen op de rech-ter-oever van de Vistule. Sedert weken onderging de toestand daar geen enkele wijziging. Het nieuw groepeeren der duitsche machten, verleden week begon-nen,is gansch ontredderd. Door een hevig en moorddadig geschutvuur wilde de vijand, op de linkeroever van de Vistule, de Russische stellingen op de Bsourari-vier onuitstaanbaar maken om dan de russische troepen, gelegen op den rech-oever, van h,et middenleger af te snijden. Doch onze onverschrokken bondgenoten zijn hen vooruitgesprongen, Op de Bsourarsvier, de Rawka en de Pilizarivieren h;erschter kalm-te; slechts eenige artillerie-gevechten. Op de Karpathen nemen de Russen het offensief: hevige gevechten woeden rond Uspek en Lynta. în Bukoviriestrïjdt men rondUrokh-ta, die nu door onze troepen is bezet. In de streek van Kirlibaba hebben wij het opwaartsrukken der Oostenrijkers gestuit en vele krijgsgevangenen gemaakt. Door de russische zegepralen op de Turken, werd de vijand van de twee oevers van de Tchorokh afgeslagen en uiteengedreven; en gansch de artillerie van het I iclegerkorps werd buitgemaakt. Nu bezetten de Russen de stellingen van vroeger,en hebben op het turksch grond-gebied sterke verschansingen aange-bracht. Deze nieuwe strijdlijn bedreigt nu voor goed de versterkte plaats van Erzeroum. ; Duitschfand's inzichten. Ailes komt onze overtuiging bevestigen dat Duitschland van den beginne af voor-nemens was ons land door te trekken en spijts allerlei protestaties ons land in te lii-ven.Klaarder dan ooit wordt die meeninguit-gesproken in een laatst verschenen schrift van denDuitschenprofessor HermanLasche: "De stroomen bloeds van honderden dappere duitsche soidaten, vergoten op Vlaam-schen en Waalschen bodem roepen om wraak. "Geen katiselier, zelfs keizer Willem niet, zou het Duitsche volk kunnen doen verstaan dat België, na dezen oorlog, moet blijven wat het zou geweest zijn, hadde het de duitsche legers vrijelijk laten doortrekken. "Niet alleen heel de Belgische kust maar ook al de versterkte plaatsen van het land, en in de eerste plaats Luik, meeten in de handen blijven van de Duitschers. "De kunstmatige samenbrengiug van 't Vlaamsche en 't Waalsche zal moeten ver-broken worden. " Heel België moet deel uitmaken van den toekomstigen economisehen staat van Midden-Europa. " Noch Antwerpen, noch Zeebrugge mogen vrije havens blijven. " België zal geene bijzondere vertegen-woordigers meer mogen hebben bij de andere regeeringen van Europa. " Al de Belgische spoorwegen, het be-stuur van post en telegraaf moet in Duitsche handen zijn. " De Nationale bank van België moet ge-sloten worden en de Duitsche munt moet in België gangbaar worden. " Het is belangloos te weten of België nog zal bestaan als Staat, of hoe dat die zaken zullen geregeld worden. " (lit aile die regels, zoowel als uit zoovele andere zaken, wordt hetvanlangsom duide-lijker dat het officieele Duitschland metslech-te inzichten bezield is, wannneer het ver-klaart dat het ten strijde trekt enkel voor eigen bestaan, en niet om andere landen te overweldigen. Ook daarom mogen we ons zelf geluk wen-schen dat we zoo'n kloeken weêrstand hebben geboden en tôt aan de eindzegepraal toe zullen toonen. En België zal blijven wat het was : Y Land derVlamingen en Walen, Broeders, strijdende onder 't zelf de vaandel en voor 't zelfde doel: 't vrije, 't heilig Belgie. Twee Engelsche Vliegers boven Zeebrugge. De twee vliegers Davies en Pearse hebben een prachtigen raid gemaakt boven Zeebrugge. Binst zijn verkenningstocht wierd Davies omringd van 7 Duitsche vliegmachienen. Hij werd zelfs gekwetst in de zij de ; maar toch is hij erin gelukt 27 bommen te werpen op twee Duitsche onderzeeërs,en op de Duitsche kanons bestemd om de kusten te ver-dedigen. De Yaderlandsliefde der Brusselaars. De XXe Siècle meldt ons : Verleden zondag onder de hoogmis, in St.-Jacob-op-Cauden-berg's-kerk te Brussel,was de kerk stampvol. Een hevige aandoening greep de aanwezigen aan, toen de E. H. Quirini, pastoor der koninklijke parochie, in den preekstoel steeg en de volgende woorden liet hooren : « Drie dagen geleden werd aan de geeste-lijkheid van Brussel een brief — uitgaande van de Pruisische overheid — medegedeeld, waarin Kardinaal Mercier verbod geeft zijn herdelijken brief voortaan te lezen. Nu, die brief is een valsch schrift ; Monseigneur ge-biedt ons, verplicht ons zijn herderlijken brief voort te lezen. Hetgeen ik dus zal doen. », voegde hij er met klem bij. Nauwelijks had hij deze woorden uitge-sproken, of geweldige toejuichingen braken los, enkel door een bekend gebaar van den E. H. pastoor tôt zwijgen gebracht. Dan be-gon hij 't lezen van den herderlijken brief. De orgel speelde daarna de „ Brabançonne" en gansch de menigte zong mêe.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre De Belgische standaard appartenant à la catégorie Katholieke pers, parue à De Panne du 1915 au 1919.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Périodes