11 • 1 ■**' >f'n';'r; "4 ■eQ *ie j^fîï-t,'-m wor. jfciiîS * û r wijza fiï&c •*■<'" >':- m **■ '»-*■& ,5 -r SS4CU ' . ' * IBaSE''*"- "> ê| ij zonde* ™ - iten di« n **** : in voor imtai ?r-9's# if. ifc&wwt'*» * ■ "* leift van ,, | »&««**« ?& soïdaatl door del d. Oferl S | OF3'a S L ! s g s ! SSHïïX l 5 ?st A V; ^ O ^ r. iSZ ■ '£ I | 'flSSÈ.iK )| * m irèL^hï K s SliiBs ajtss'EC» * digiK'SÏ î * ' §,%& f,£*»>•- ç-s; SîCL&Mg-S t3i.£«SS '.»?» .8 î , rcî» Msditurk « . H F. £,îjaïrtj L Dmykwi, P. Sertrwd fan to «a^iden, Dï V8î£ 4» Ferre, Dr. I. Van & WoMtjn», M «Ittawt, Ur L. D« WoÉf, J. is*oni, Ô.' V««U«, A*?. H. Bsgl*. h:-salon -t^s. « De fcenîermy in DoitscManà? Is er werkeiijk eene kenteiing in Duitsch-land? Siaan het Centrum en de Nationaal-— liberale partij tegen de Regeering gekant ' Moeten we eindelijk besluiten dat het voet stuk van de duitsche autocratie of alleen j heerschappij aan 't wankelen is gebracht ' De gebeurtenissen geven er allen schiji m« aan. Volgens telegrarnmen uit Zwitserlane [en toegekomen zou voa Bethmann tusschei lai de keus geplaatst worden: of»vel eea demo kratischen weg op te gaan en van nu voor )fi! taan uit te zien om den vrede te bewerk stelligen op grondslag van het statu quo; of c«l wel af te ]treden en plaats te maken vooi fart een regeering die deze beide strevingen zoi riç beoogen. Op den eersten eisch zou von Bethmanr wi ingegaan zijn : hij stemde toe in de kies RI wethervorming en in 't wijzigen van he' bel tegen woordig bestuursîelsel; op den tweeder ' eisch zou hij zich nog niet ten voile uitge-erl sproken hebben, maar men is van gevoeler dat hij er niet op ingaan zal. Dit gevoeler I deelen we niet ten voile, eenerzijds omdal 1/il de tegenwoordig bestaande militaire en 1 politieke toestand voor Duitschland nog heel weinig hoop nalaat van iets meer dan ■ een eerbaren vrede te kunnen bekomen ; riM verv0^ens omdat von Bethmann reeds twee tes ma'eîl in openbaar er op gedrukt heeft j dat Duitschlaud bereid is de vredesonder-J handelingea te beginnen. Wanneer hij dit laatste vraagpunt besprak 0°B slelde hij zich, natuurlijk, op 't standpunt util van eea grooter Duitschland — hij had I heel 't land achter zich — maar ru hij ziel I dat de twee derden vari het duitsche volt door hunne vertegenwoordigers, den vrede, !£■ kortweg, vragen, zal hij er eerst tweemaa! rJÊ op nadenken vooraleer in den blinde zijn I eejste stelling nog vol te houden. fi Keering kan in Duischland voorhanden I zijo, maar we vreezen veeleer dat die kente-I ring een politieke valstrik is, zooals Duitsch-land er in de laatste tien maandeti zoovee! Ill legtie. We hoeven daarom alleen de personen te beoordeelen die het débat op dit t«rrein ■ hehbeu gebracht. Erzberger, het raaislid «an het Centrum, ,r H zou de bel hnbben geluid, We betrouwen | Erzborger voor geen zi-jr,nadat hij door ophef-T I roakende artikels, de onschuld van Duitsch-,C1 la^ds misdadig vergrijp door de belgischa ndl Triischutters wilde goed piaten. Erzberger el deed dat op aanduidisg van den keizer en IJ alhoewel hij ervan overtuigd moest zijn dat etil hij een daad beging die rechtstreeks in-n{jl druischte tegen de eeuwige wetten van de «tJ mi)raa^eer5 hij ook wel kennen zal. ml Erzberger vervolgens is over enkele we-re|l ken naar Zwitserland getogen om op order -I van de duitsche regeering een heraanknoo-Itol Pea vaD betrekkingen tusschen de duit-« J sche en belgische katholieken te betrachten. tl Dit met het nevendoel de misdaad van Duitschland in de schaduwzijden van nieu-we terzoening te doen wegdoezelen. oïl la deze beide zendirïgen heeft Erzberger <ecft le°lijke blauwe schenen geloopèn. W il hij Dj|i tba V!v<- :« openbaaroptredeade wereld jijftJ ven y îçieàz aaichten overtuigen ten eiade , ,1 door iil lokaas te komen waar hij aaders r,l mislu&te ? Of moeten we werkeiijk aan een j ■ eerst; standpunt-kiezen van het Centrum , 'I geloof hechten ? iil Yoor dexe laat3(e veronderstelling is ter ( «I maar eene uitlegging mogelijk. De Duitsche a,H 8ocialisten ^ingen naar Stockholm en legden I er hunvredesvoorwaardenbloot. Dievredes-R voorwaarden zijn gesteund op het behoud '/-H *an het statu quo en het prkennen der na- ■ Uonaliteiten. » Het zou van verblindheid gefuigen te ■ l )ochenen dat de katholieke partij in Duitsch-| land ook baar standpuat in den volkswil niel zou doen kennen. . 5 De sociale beweging was in Duitschlanc > ten hoogste ontwikkeld en 't hadde Yai wege het Centrum eene dwaasheid mogei genoemd het openbaren van den volkswi > alleen den socialisten over te laten. , Staan we hier dan voor een valstrik of eei [ rechtzinnige meening ? We kunnen ni i daarover niet beslissen, want de omstan . digheden en de personen laten beide veron derstellirgen toe. Meer iniichtiDgen dienei . icgewacht. We mogen er vooralnu reeds uit beslui ■ ten dat Duitschland weerom aan vredi . denkt. i OP 'T RUSSISCH FRONT HALIGZ IRGENOMER 1 Een speciaal russisch bericht laat weter 1 dat de stad Halicz op den vijand verorerc ' ! is. De russische ruiterij zit den vijand, dit ; in wanorde aftrekt, op de hielen. Yeertig kanonnen werden in Halicz gevonden. | Dit is een feit van ongemeen belang voôi j de krijgsverrichtingen op 't Oostelijk front Men heri^nert aich nog, hoe binst 't laatstf offensief van Broesiloff, er dagen en dager gestreder» werd om 't bruggenhoofd vat Halicz te bemeesteren en dat het alleen het standhouden van de Oostenrijkers was Of dit pu rit, dat den inval van Hongarië belette Halicz ligt een twintigtal km. boven Sta-nislau op den grooten spoorweg van Stanis^ lau naar Lemberg, De bevoorrading is dus afgesneden voor de Oostenrijkfche légers, opereerend in den zuidelijken sector var het front. Kunnen de Russen de achtervoi giî<g eenige kilometers ver volhouden dar mogen we het achieruiltrekken van 't heeh Oostecrijksch leger, van af Lemberg tôt df Roemeensche grens gaan iiizien. Deze ach teruittrekking zou een noodlottig gevolg voor de Oostenrijkers kuonen ht bben, ver-mits het noodzakelijk zal worden reserver vaa 't Ifaîiaansch front te trekken om der optocht der Russen te stuiten. Maar dac komt dit. front voor grojte krijg-iverrichiia-gen vrij en we staan aan 't bfgin van bet groot algemeen ofiPensief. ENGELAND m den OORLOGc. ; 3o Juni 1917. s De Parlementaire Kommissie, gelast met het onderzoek betreffende den noodlottigen veldtocht van 1915-1916 in Mesopotamïe, heeft zoo pas haar verslag uifgebracht, en een storm van verontwaardiging is losge-barsten over 't heele land zoodra de tragische bijzonderhftden bekend geraakten, die leid-den tôt de overgave van generaal Towns-hend, na zijn dapperen doch nutteloozen weerstand in belegerd Koet-el-Amara. Het dokument in kwestie is een bedroevead ver-baal van plichtverzuim en nalaiigheid, gebrek aan voorzorgen, onb: zonnen optimisme, en oadeçschatting van de viiandelijke strijd-macht; in dergelijke omstandigheden kon de uitslag niets anders wezen dan wat hij • was, en de veldtocht, die ondernomen waa i veeleer om politieke, danwel om militaire redenen (camelijk aïs een rugsteun voor het Engelsch « prestige » in het Oosten, en een ' evenwichtherstellende tegenhanger voor het fiasco in Gallipoli),' liep uit op een ernstige ' nederlaag en een gevoelig verlies van wel-afgerichte troepen en beiangrijk krijgsraa-teriaal Terecht vragen de kranten of de » verantwoo''delijke overheden er gaan vanai komen met theoretische afstraffmg, die hun , werd toegediend in het veislag der kommissie, en dringea er op aan dat de Regeering 1 krachtdadig zou ingrijpen, en zonder talmen 1 de schuldigen geven v/at hun toekomt. Het 1 heele boeltje moet overigens in den loop 1 der volgende week besproken worden in de Kamers, en de houding van het Ministerie t wordt met belangstelling te gemoet gezien : i 't blijkt echter heel duidelijk dat het volt - zich niet gaat laten paaien met maatrege-. len « pro forma ». 1 Gister werd M. Lloyd George te Glasgow uitgeroepen tôt vrijburger der stad en doc-. tor honoris causa der Hoogeschool, en te 3 dezer gelegenheitfsprak hij eene redevoering uit, die ongetwijfeld met groot genoegen zal gelezen worden in de Vtrbonden Lan-den.'De eerste Minister houdt er eene be-paald-gunstige meening op na betreffende den huidigen toestand in Rusland, en het is uiterst bemoedigend zulks te vernemen uit den mond van een raan die zijn woor-den wikt en weegt, en zich nooit bezondigt 1 aan ultra optimistische verklaringen. Wal ^ echter met evenveel, zoo niet méér, belang-! stelling zal gelezen worden, is zijn nieuwe 1 ' omschrijving van de vredesvoorwaarden der Entente, voornamelijk met betrekking î tôt België, Armenië, Mesopotamië en de | Duitsche koloniën. We mogen daar mis-: j, schien wel een antwoord op verwachten 1 J vanwege de Centralen, te meer daar er wat 1 * aan 't broeien is in Duitschland, zoo we de ■ berichten in zekere neutrale kranten mogen ' gelooven. Naar 't schijnt heeft de heele Duitsche pers zoopas een nauwen muilband ' aangekregen, en verbod ontvangen nog ' î politieke beschouwingen ten beste le geven, 1 i die niet van hoogerhand goedgekeurd of in-1 I geblazen zijn ; daaruit wordt opgemaakt 1 dat er wat bijzonders aan 't dagorde van den Rijksdag gaat komen in den loop der 1 volgende week, Staat dat ailes wellicht in ! ï verband. met het nieuwe vredesaanbod van ! Oostenrijk-Hongarië, dat tôt nogtoe niet ' bekend gemaakt werd in England, al werd het blijkbaar reeds in 't begin dezer week 1 gepubliceerd in Rusland, daar verscheidene Russische bladen (waar we knipsels uit ont-vingen), er hunne meening over uitsprakenî Misschien krijgen we daar wel wat meer over te hooren een dezer dagen. Ea wat gaat er in Griekenland gebeuren? Het feit dat M. Veuizelcs het bewind in hand heeft genomen als Eerste Minister en Minister van Oorlog, en dat Griekenland onmiddellijk aile diplomatische betrekkingen heeft afgebroken met de Centrale Mo-gendheden wordt in de Engelsche pers algemeen beschouwd (misschien wel wat voor-barig), als een voorteeken van Griekenlands aanstaande intrede in den oorlog aan de zijde der Entente. Zulk3 zou natuurlijk een belangrijke aanwinst wezen, zoowel te land aïs te zee. Griekenland beschikt over een degelijke vloot, en zijne destroyers zouden bcSt van pas komen in de Middellandsche zelf om het duitsche onderzeesche goedje uit te roeien, wijl het veldleger— ongeveer 3oo duizend man, grof geschat — een handje kon uitsteken aan het Saloniki-front, en aldus een aanzienlijke verbonden legermacht vrijstellen voor ander werk, Doch, zooals het spreekwoord zegt, 't is niet geraadzaani den pels te verkoopen v6or de beer gescho- ten is ! I JOE. ; (1) Deze bijdrage kwam ons slechts op 10 dezer toe. I LEEST EN VERSPREIDT DE BELGISCHE STANDAARD Ooploge tljdingeri - BELOISCh FRONTS ir Ju!i 20 uur. — Gedurende den nacht werd Veurne voort onder vuur genomen , door den vijand. Gewoontelijke artillerie-bedrijvigheid naar Ramscapelle en Het Sas. FRANSCH FRONT ir Juli i5 uur. — N. Jtuy, streek van ■ Champagne hebben we een handslag ver- ■ ijdeld. Op den Linker-Maasoever liet de : vijand gedurende plaatsalijke gevechten krijgsgevangenen in onze handen. Om Kam 3o4 en in Wcevre hebben de Duitschers een aanval gepoogd N. Fiirey maar werden afgeslagen. DiMe Âmaltea tegen Nieopsort n Juli i5 aur. — Na een hevig bombardement dat 24 uren duurde heeft de vijaad om 19.45 u. in de richting van Nieupooit aangevallen. De duitsche artillerie gelukte erin de verweerstellingen van de cuine i-sector en om de slad te vernietigen en de stad bleef afgezonderd ten gevolge van de vernietiging der bruggen over den Yzer ge-| s'agen. De vijand kwam ongeveer 600 mêler r in de diepte vooruit op een front van i3oo ^ meter. Hij' bereikte den rechter-oever van Il den Yzer, bij de zee. Meer Zuidwaaris naar Lombartzijde werd de vijand door tegen-, aanvallen uit enkele stellingen teruggewor- I Pen- DE KEERING IN DUITSCHLAND | Uit Berlijn wordt ambtelijk bericht dat ^ de Keizer een vergadering van de kroon j heeft bijeengeroepen, aile ministers en f secretarissen waren aanweztg. | Na deze vergadering werd het gedacht verspreid, datderijkskanselierzouaftreden, I Erzberger zou door den keizer van Oostenrijk ingehoor sijn ontvangen. Amerita verbiedt den uitvoer Président Wilson heeft in een dekreet * bekend gemaakt dat geen enkel Bfutraal nog Duitschland raag beyoorraden, zooniet zal de toezendiag van levensmiddelen geschorst worden. De duitsche socialisten der minderheid te Stockholm. | De af^aardi^ing der duitsche socialisten , der minderhsicl is te Stockholm toegekomen, heeft Branting haar vredesvoorwaarden laten kennen, ni. : * Herstel van Servië; onafhankelijkheid van Polen ; de kwestie van Elzas door een référendum opgelost; Hprstel van België en schadevergoeding te betalen door Duitschland,i, ûeheime Zitting van 't Lagerhuis De laatste rit der duitsche toestellen boven Londen, heaft een geheime zitting van 't Lagerhuis voor gevolg gehad. "Lloyd George heeft echter verklaard, dat het front voor ailes gaat en dat geen vlieg-tuigen van 't front kunnen teruggetrokken worden. j • j î^ssimLm>Lm Uup | j PARUS MELDT : Den dag door nogal i t hevige artilleriestrijd in de streek van Pan- ' ; théon, in verschiliende sectors Z. Moronvil- lers en naar kam 3o4. ? _ ; I De Engelsche en Russische ambtelijke berichten kwamen bij het ter pers leggen niet toe. van en voor ONZE SGLDATEN IDô Belgische socialisten en de Vrede. Minister Vandercelde en Louis de Brouc-kère, leiders van de Belgische socialisten, hebben aan Branting, de leider d.-rr zweed-sche socialisten en voorzitter van het Hoi-Iandsch-Scandinaafsch komiteit een betoog gegeven waarin zij het belgisch zienspunt in zake toekomstigen vrede, uiteen zeiten. Het|memorandum betuigt in eerste plaats dat het verdwijnen van het duitsche Keizer-s dom eene noodzakelijkheid voor de heele wereld is geworden. Een duurzame vrede is voor de wereld riet mogelijk met de Hûhenzollerns in Duitschland aan 't hoofd. Vervolgens zegt het mémorandum dat de Belgische socialisten de formuul : « Vrece i zonder schaiting of aanhechting » aankîe | ven maar met. dien vers'acde: dat herste'ling van de berokken schade moet sredaan en dat deze dorpen en grondgebieden die zich bij België willen voegen, dit aileerJ' k mogen doen na uiidrukkelijke wilsuitdru -king van hunne bevolking. Iedere wijzig:r» van grenzen is wettig indien zij geâchie t met de toestemming der bevolking. Eindeîijk, bot mémorandum verklaart dat E!zas-L )tharingen aan Frankrij'k moet famnlr fiorpil OPEN BRIEVEN. Ik had onlangs het genoegen het woord te mogen richten tôt eenige mijner jongens. Zou ik ze z >0 niet noemen, wanneer zij zich zelf toch zoo betitelen ? —• Maar nu zou ik toch allen willen spreken. Roerende brievèn komen œij toe op dit oogenblik, kreten — niet van angst, want een Vlaamsch hart kent noch vaar noch vrees —> maar van verlangen naar , beschermerd gebed, naar moederlijk meegevoel. Al die jongens zijn van hunne moeder verwijdod is het wonder zoo zij trachten naar een woord van êroost, van aanmoediging, van versterking. Dit woord zou ik hun willen sturen op het uur van grooter gevaar, van zwaarder verantwoordelijkheid. — JongeriSj gij beleeft den plechtigsten stond van uw leven ; gij staat voor de keus — de vrije keus — tusschen goed en kwaad, tusschen leven en dood... de dood van uw lichaam misachien, maar dan voor 't leven uwer onsterfelijke zieLverkiezende het eeuwige en onvergankelijke boven het tijdelijke en oogenschijnlijke. — Gij kunt sterven ala helden of als slaven, volgens dat gij uw dood aanvaardt uit liefde of uit nood. En de keus dien gij voor u eigen doet, HJ eJaar — JN i54(7n) V njdag H Juli iSiî

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.