Ie Juli 1914 IO centiemen het nummer Ie Jaar Nr 3 13 EZ BESTUURLIJKE SCHEIDING — ABONNEMENT — 1 frank 'si jaars REDACTIE EN BEHEER : GENT, " Vlaamsch Huis » St Baafsplein, CENT — ABONNEMENT — 1 franlc 's KANTTEEKENING bij de uitvoering der Rubenscantate te antwerpen en te gent in de Gulden-Sporen-Maand Deze maand — de Gulden-Sporen-Maand — zal gevierd worden de Meester Peter Benoit, de groote, schoone toon-dichter die met zijn muziek de Vlaamsche zielen spreken doet en jubelen en juichen, die aile Vlaamsche harten in opperste ver-voering te brengen vermag en ons ontroert tôt in het merg der beenderen. Hij is de Vlaming, de Vlaming,breed engrootsch, en in de zon zijner muziek komen zich de Vlaamsche harten warmen en troosten, aile harten, van de meest-ontwikkelden tôt de armste dompelaars die verstoken van aile menschelijkheid in de ongezonde, gluiperige, laffe fabrieken door den dood gezegelmerkt worden, allen voelen zich herleven onder de bekoring zijner muziek... Waar ligt het geheim dier almacht ver-borgen ? Wat is het, dat hem de geheimzinnige macht geeft, die duizenden en tien-duizenden toegestroomde menschen uit Vlaanderland, te stemmen, te vereenigen tôt één levend wezen, vervuld met de edelste ontroeringen ?.. Waarom komen de menschen van heinde en ver, uit de meest verborgene vlekken van te lande, naar het hoogfeest der muziek toe-gevloten als het zijne muziek geldt, als het Benoit is ?.. In zijn werken spreekt de reus het uit, zijn tooverspreuk is een tooverspreuk eeuwen-oud en ze luidt sterk en schoon in heur eenvoud. Omdat ick Vlaminc ben ! Wij zijn al 80 jaren Belgskes, we hebben zooveel Brabbelsonskens gehoord, dat we stilaan gingen vergeten wat we eigenlijk zijn, wat onze bestemming van ons ge-maakt heeft, begrijpt me wel, onze bestemming zeg ik, en niet wat stukskens diplomaten op onze laffe ruggen hebben durven teekenen, tegen natuurwetten in. Benoit is Vlaming, zijn muziek is Vlaamsch, niets min, niets meer, Vlaamsch nog nen keer, en 't voldoet ook en hij is gekomen en hij heeft gewekt wat honderd congressen met tien-duizend van de fijnste rede-meesters, niet wekken kunnen : de Vlaamsche ziel, het Vlaamsch stam-bewustzijn, het heerlijke ge-voel van zich thuis te weten bij beminde dingen, in de kouters en in bosschen van ons goddelijk-schoon Vlaanderen, in de steden en stedekens door onze ouders en voorouders gebouwd en waar hun reine, smettelooze Vlaams'"'--0: ziel in leeft. Gij, fc eder van mijn bloed, die dit leest, wanneer gij trillen zult van innig leven als zijne muziek over u heen zal waren, gedenk mijn woord : zoo is de kern van uw ziel, zôô zijt ge waar en oprecht en ik vraag u, op dien stond, wat meent ge van de politieke poes-jeneîlen die u veihindvjienmet de macht van het zwaard en den brood-roof, Vlaming te zijn, meester in uw eigen land ? die u in leger, vôôr het gerecht, in 't onderwijs als minder-waardige vreemdelingbehandelen,gij die zoo diep en zoo warm-menschelijk voelen kunt, zijt ge dan toch niets-meer dan koelies, dan vee, om die behandelingen nog langer te verdragen ? Neen, dat zult ge toch niet willen, niet-waar ?... En kijk overal komen ze u, overal worden zij die u als slaven behandelen, bevoorrecht : Fransche straat-namen voor dien éénen op honderden, Fransche hoogeschool voor dien éénen op honderden, Fransch in 't leger voor dien éénen op honderden, Fransch overal, Fransch 't allekanten voor dien éénen op honderden... En wat doen ze met u, met uw menschelijk gevoel ?... Dat vertrappen ze en ge gedoogt het !!... En ge zijt toch mensch ! want gij hebt het gevoeld als de muziek van Benoit in u drong. Die muziek, dat leven geeft u geluk, niet-waar ?... Waarom? Omdat het Vlaamsch is ! En al 't andere dat men u van officieele zijde voorhoudt : 't leger, 't onderwijs, 't be-stuur, 't gerecht? Wat wekt het in u, Broeder?. Verbittering, wantrouwen, ingehouden woede.. Waarom ? Omdat het niet Vlaamsch is !... En het is het niet, terwille van dien éénen op honderd, van den verbasterden Fransquillon ! Ailes voor hem ! niets voor u !... Hoor ! Benoit spreekt nog tôt uw Vlaamsch gemoed !!... Voel u zelf, doordring u zelf, begrijp u zelf op dien schoonen stond en roep het uit : Vlaamsch zooals die muziek is, zôô moet ailes worden om ons heen, aangepast aan ons eigen Vlaamsch gemoed: leger, onderwijs, gerecht, bestuur ! Wij zullen meester zijn in ons eigen land en los van allen vreemden dwang en daarom : Leve, leve, de Bestuurlijke Scheiding! Testor I BESTUURLIJKE SCHEIDING De Vlaamsche grieven kommissie van 1857 vroeg ze reeds. Meer dan vijftig jaren later ontdektc Destrée dat middel om het zoo brandend talenvraag-stuk in België op te lossen. Dan verklaarden zich de flaminganten er globaal tegen — uit partijtucht, evenwel, (men herleze Meert's antwoord aan Destree) en om te bewijzen, dat ze toch bovénal goede Belgen waren. We hebben thans gezien hoe groot die partijtucht is, eilacie ! We zien het sedert jaren en jaren : de minsten onzer flaminganten zijn niet eerst en vooral Vlamingen, maar eerst en vooral Belgen. Belgen, 't is te zeggen, verkleefd aan hun zoogezegde Vaderland, dat tôt stand kwam door « de onnoozelste onwenteling, die ooit buitenlandsche invloeden hebben bewerkt » — Vermeylen zegt zoo — Belgen, 't is te zeggen, hybridische lui, noch mossel noch visch, die met hun Fransch belachelijk zijn eens voorbij Quiévrain en al even belachelijk met hun Nederlandsch eens voorbij den Moer-dijk. Die geen eigen cultuur hebben, maar die er een karikaturalen mengelmoes van Fransche en Nederlandsche beschaving willen op nahouden, Beulemansen, Kakebroeck's, Plat-brood's in werkelijkheid of in spe ! Belgen, 't is te zeggen politiekers in ailes en boven ailes, die ailes : kurist, beschaving,* godsdienst, taalstrijd verslaven aan hun politiek.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.