De dageraad: Belgisch weekblad, voorloopig te Londen

1124 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1918, 22 Juin. De dageraad: Belgisch weekblad, voorloopig te Londen. Accès à 19 avril 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/jh3cz33c55/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

1«te Jaargang. — Nr 2 1 PENNY Zaterdagf, 22'Juni 1918 DE DAGERAAD BELGISCH WEEKBLAD. VODRLOOPIG TE LONDEP A ANKONDIGINQEN Per regel ... 1 sh. Groote volgens overeenkomst BEHEER EN OPSTELRAAD : 28, VICTORIA STREET, S.W.1 Telefoon : Victoria 7099 ABONNEMEIMTEN Een jaar . 6 sh Buitenland 10 sh Zes maanden 3/6 „ 6 sh. Drie maanden 2/6 „ 4/6 Een voorbeeld van duitschen vrede WAT DE PACIFISTEN BEWERKEN De huidige toestar.d in de Oekraine rnoge tôt voorbeeld strekken aan aile kleine naties, die h-.ar " zelfstandigheid " uit Duitsche handen zouden aanvaarden, en zich onder de " bescherming " van het Teutonenrijk zouden stellen ! Zoo kunnen in het bijzonder de Belgen zien, wàt hun in de naaste toekomst zou te wachten staan, indien hun regeering te Havre acht zou moeten slaan op het vredesaa^bod van von Hertlig, en zijn bondgenooten in den steek lato, zooals de Oekrainers, tôt hun schade en schande, gedaan hebben. En er is nog wel 'n klein volk, dat, juist op dit oogenblik de kostelijke waarschu-wing gebruiken kan, die in het jongste officieele communiqué uit Berlijn over de verhoudingen in de Oekraine, opgesloten ligt ! In tegenstelling met de meeste, door het Wolf-bureau wereldkundig gemaakte officieele stukken, laat dit communiqué al bijzonder weinig aan duidelijkheid te wenschen over. Het komt eenvoudig hierop neer : dat de Duitsche veldmaar-schalk von Eichhorn begonnen is met het opruimen van de Oekrainische regeering en het onschadelijk maken van allen, die den met het Duitsche rijk gesloten vrede niet zoo opvatten : dat de Oekraine in den volsten zin van het woord een uitschland geworden is, ■ nog minder dan een ezeggeneenlijfeigene : Berlijn. /vis een uci vuurnaamste redenen voor deze daden van geweld wordt in de Duitsche mededeeling genoemd : " de onwil der Oekrair ische regeering, wat betreft het nemen van maatregelen om de boeren te dwingen, hetland tebebouwen." Over het feit dat de Oekrainische boeren geen graan willen zaaien werd al méér geklaagd in de Duitsche en de Oostenrijksche pers, en het is ook wel een zéér intéressant bericht. Er valt niet slechts uit te leeren, dat de landbouwers in dit " bevrijde " deel van het tsarenrijk thans voor den koning van Pruisen moeten werken, in c'ézen zin : dat de geheele vrucht van hun arbeid voor de Duitschers wordt bestemd, maar ook, dat ze voor hun arbeid niet eens behoorlijk betaald worden. Want, indien dit laatste wél het geval was, dan zou het zeer waarschijnlijk niet tôt een zôô algemeene staking bij de Oekrainische boeren zijn gekomen, als waarop de krasse maatregelen van de Duitschers wijzen. Maar dan zijn er nog wel andere, even merkwaardige, conclusies te trekken uit de mededeeling van de Duitsche regeering. Er wordt in gezegd, dat de " Rada " te Kief maatregelen genomen heeft *' om de nakoming der verplichtingen, die zij op zich genomen had, te waarbor gen." Als de " Rada " deze maatregelen werkelijk niet genomen heeft, dan zal het wel zijn omdat zij kon voorzien, dat deze tôch geen uitwerking zouden hebben. En dat toont dan aan, dat zij, op de vredesconferentie te Brest-Litowsk tegen-over de Centralen verbintenissen heeft aangegaan, die zij niet bij machte was, te houden. Met nog andere woorden : Dat de " Radal " van Kief en in 't algemeen al degenen, die in de Oekraine, vrede en verzoening met de Centralen gezocht, en de Entente verraden hebben, niet het ver trouwen hadden van dé meerder-heid, of zelfs maar van een eenigszins belangrijk deel, hunner landgenooten. Als de regeering der Oekraine thans werkelijk moedwil tegenover Duitschland aan den daglegt, en tracht zich te verzetten tegen een staat van algeheel vazalschap, dan zal het wel zijn om zich tegenover haar eigen volk staande te kunnen houden. De toestand in dit ongelukkige land laat zich volkomen begrijpen en verklaren. De " vrede " in de Oekraine is een sprekend model van een vrede, uit " défaitisme " gebore.n, dién vrede, welken, in de landen van de geallieerden en neutralen, aile z.g. pacifisten willen, — den " vrede tôt elken prijs." Als in den beginne de z.g. " Rada " te Kief werkelijk eenig gezag kon toonen, dan ontleende zij dit alleen aan de oorlogsmoeheid onder het Oekrainische volk aan de " ontzenu-wing " van dàt soort menschen voor wie 't onverschillig geworden is, welke partij wint, als de oorlog mnar uit is, en die in Rusland zeker wel heel wat sterker zal geweest zijn, dan in eenig ander land. Zoodra echter die zoo vurig gewenschte vrede was gesloten, ondervonden de menschen in de Oekraine dat wat in ieder ander land het volk or.dervinden zou, als het zich aan de Duitschers zou onderworpen hebben, ni. : dat het er feitelijk nog veel erger aan toe is, dan tijdens den oorlog,— in een toestand van volkomen slavernij. Het geeft er zich thans zoo langzamerhand rekenschap van, -dat het v&rraden en verkocht is. Zoo zien zij, die zich als " regeering " van de Oekraine opgeworpen en den vrede met de Centralen gesloten hebben zich op dit oogenblik geplaatst voor de moeilijke keus om.... door den hond of door de kat gebeten te worden ; want Duitschland eischt, dat ze uitsluitend in ziin belang blijven werken, terwijl zij zien, dat ze daardoor aile vertrouwen en gezag bij hun eigen volk verbeuren ! Nu zijn er onder de nieuwe autoriteiten in de Oekraine blijkbaar, die het ge-waagd hebben, de partij van het volk te kiezen tegen hun oude meesters, precies zooals in België b.v. zekere leden van den z.g. " Raad van Vlaanderen " in dezelfde moeilijke positie zich zouden inbeelden, dat Duitschland de in een vredesverdrag gewaarborgde " zelfstandigheid " van Vlaanderen niet als een grap bedoelde, e < ook de horens tegen Berlijn zouden pogen op te steken. De aanhouding van den Oek-rainischen minister van Oorlog en andere hoogwaardigheidsbekleeders moge allen landverraders leeren dat de Duitschers te gelegener tijd ook hun trouwste knechten onschadelijk weten te maken, als deze ophouden, blindelings het Pruisische impérialisme te dienen. In het communiqué uit Berlijn staat het even duidelijk als onbeschaamd : Er werd te Kief een agitatie gevoerd, die tegen den Duitschen invloed gericht was !.... Om dien invloed gaat het in de eerste plaats, en invloed beteekent hier overheersching. Als Duitschland vrede sluit met de Oek raine, dan is het om er den baas te spelen. De " baas ", in de meest letterlijke beteekenis van het woord, want het wil, dat de burgers der Oekraine desnoods met geweld gedwongen worden, om te arbeiden en de opbrengst van hun werk aan Duitschland af te staan, tegen de prijzen die Duitschland-zèlf zal gelieven te bepalen ! Dan verlangt Berlijn tevens, dat geen hââr gekrenkt worde aan de Oekrainers, die uit vrijen wil de Duitsche livrei aangetrokken hebben, en de roi van spion en verrader van hun eigen volk spelen. Dat bewijst de woede der Duitsche regeering over de aanhouding van den Oek-rainischen " financieelen deskundige " Dobry, die — volgens de mededeeling van Berlijn :— zich zeer verdienstelijk gemaakt had wegens zijn zakelijke samenwerking met devDuitsche en Oostenrijksche dele-gatie ! Men kan zich|gemakkelijk voorstellen, van welken aard deze " samenwerking " geweest moet zijn, als men bedenkt, dat zij zelfs den leden der " Rada " te bar was geworden ! Het zal wel volkomen overbodig zijn, te zeggen, dat het lot van Oekraine ook het lot van al de Russische " Randstaten " Eene nieuw/gheid in den scheepsbouw Kc nkreete schepen (béton) hebben met den oorlog onze houten vaa^tuigen vervangen. Het eerste britsch gebouw is zijne voltooiing r,. bij zocab deze photo aanduidt. De dubbele rij vooruitstekende staven dienen tôt het vast- hechten van de houten omheining die het béton moet beschutten. I i i • • . 3® - • ,3 Zd.1 ZjL) H, l'.iUlUl ilCt Vltutsvciuidg Vd.il Brest-Litowsk, tôt ongeluk van de geheele wereld, moest gehandhaafd blijven, en in niet geringer mate ook dat van Esthland en van Lijfland, die zich "uit vrijen wil " onder Duitschlands hoede hebben geplaatst. Bij een overwinning van de Duitschers — of zelfs maar bij een vrede door overleg, wacht ook België hetzelfde lot. Walenland en Vlaanderen Dinsdag, 18 Juni j.L, was een heuglijk gedenkdag voor Walenland, inzonder voor Luik.'t Was immers op 18 Juni 1316 dat de vrede van Fexhe gesloten werd,vrede die de Luikenaars, na bloedige twisten, ont-rukten aan hun prins-bisschop, Adolf van der Marck, die op schandige wijze de grooten van zijn prinsbisdom bevoor-deeligde ten nadeele van het volk. De vrede van Fexhe was een groote zegepraal voor de Luiksche demokratie, een soort Parlement werd gesticht, be-vattende edelen, priesters en bewoners van Luik en der " goede steden." Op hetzelfde tijdstip heerschte ook klassenstrijd in Vlaanderen. De slag der Gulden Sporen was er het uitvloeisel van ; want die kamp was geen rassen-strijd, geen strijd van Vlaanderen te gen Frankrijk, maar wel een strijd der vlaam-sche demokratie tegen den autokratischen Koning van Frankrijk en zijn aanhangers. Aldus hebben Walenland en Vlaanderen menigmaal afzonderlijk denzelfden strijd gestreden. En nu voeren Walen en Vlamingen samen den strijd voor 't goede recht. Nu zijn ze vereenigd in leven en dood. Na den oorlog zal het aldus blijven. L. Clauwaert. e—• Ccremans en Cooreman Er schijnt in zekere bladen een betreurens-waardige vergissing te zijn geslopen. De benoeming van den heer Cooreman als v hoofd van het Belgisch gouvernement wordt er in beschouwd als een toegeving aan de ac-tivisten. Zij schrijven Cooremans — met eene S —- wat aanleiding geeft aan de mogelijl« verrijzenis van wijlen Edward Coremans, der strijdlustigen volksvertegenwoordiger en lei der der vlaamsche beweging. Wij houden het er voor dat de achtbare heei Cooreman niet de minste sympathie betoog voor de activisten. Misschien vinden deze laat sten — in Engeland verblijvend — het midde niet inkiesch om dusdoende hun akelige posi tie ietwat te verbeteren. De ffiûartf op belgische burgers Langer , en langer wordt de roode lijst der Belgische burgers, die door de Duitschers worden neergeschoten. Nu is het Luik..., dan te Hasselt, dan te Gent of te Antwerpen... We meldden onlangs het drama van Wilryck. Een Belgisch blad publiceert nu eenige na-men van gefusilleerden, namen geschreven in België's martelaars-, maar tevens heldenboek. Zij zijn : Van Bergen, consulair agent; E. H. Moons, pastoor van Winxele-Delle ; Wathiez, ambte-naar van de Staatsspoorwegen te 's-Graven-brakei ; Rikoc, griffier van de handelsrecht-bank te Brussel ; Balthazar, van Brussel. Van den heer Van Bergen weet men, dat hij den blinddoek weigerde en onbevreesd het executiepeloton in de oogen keek. En eens-klaps klonk zijn stem en als een laatste ge-bed, als een credo ook, zong de veroordeelde daar op den drémpel van den dood deze woorden uit het nationaal lied : O, Belgique, ô mère cherie... A toi nos coeurs, à toi nos bras. A toi notre sang, o Patrie... Nous le jurons tous, tu... Maar de kogels troffen hem en smoorden zijn stem... Julius de Geyter laat in zijn gedicht keizer Karel, die Gent tuchtigde, spreken ; Beul voor 't oude gravenslot, Richt ge straks een flink schavot, Plant ook païen, Om koppen op te laten pralen... Het waren mannen der gilden, die men bin-den en dooden kon, maar wier geest sterker was dan de macht van den keizer, in welks rijk de zon niet onder ging. Ook nu heerscht een keizer over België. En weer vloeit er burgerbloed, weer wilmen den vrijen geest binden. Maar boven 't geknal der geweren, boven het kletteren der zwaarden, galmt de vrij-heidskreet, zelfs nog van de lippen der sterven-den.Toen keizer Karel regeerde, mocht een oude Gentenaar klagen : Maar Vlaanderen schijnt me thans zoo naar. Het volk zoo stil, de lucht zoo zwaar. Het is dat zonnig land niet meer. Met de vreugd en den trots en den praal van weleer. Een sluier schijnt het t' overdekken, En zwarte schaduwen te trekken Hij keek soms op, of hij geen kraaien In benden heen en weer zag waaien... En zoo is het ook nu... Verbanning, depor-tatie, plundering, executie... Geheime agen-ten, zeven stuivers-lieden waren rond. En l judassen loeren en luisteren. Gevangeniskar-ren rijden. Men knevelt en bindt en sleurt vrije mannen naar den kerker of het front. 7ijn pr oogenWikken. dat zelfs Hoop begraven schijnt. Maar met De Geytèr mogen we 't uitroepen : Toch rijst de hoop weer uit 't graf. Zij schudt heur hulsels af... heur hulsels en heur banden... Dat getuigt ons ook telkens weer het kleine Belgische leger in de modder van zijn Ieperleeen Yser-stellingen... o o Het duitsch leger beoordeeld door von Sturm, sccretaris van de duitsche Legatie Zij die nog geloof hechten aan de legenden van vrij-schutters uitgevonden door de Duitschers ten einde den wereld-afschuw, verwekt door de gepleegde gruwelen in Belgie, te verminderen en ook met het doel zich te wreken over dit kleine land hetwelk trouw bleef aan zijn woord, en om het Belgisch leger te ontmoedigen, leger wiens heldhaftig weerstaan, kostelijke stonden deed verliezen aan den overweldiger op weg naar Parijs, zullen het volgend niet zonder voordeel, lezen. Het is een uittreksel uit de zoo belangwekkende gedenkschriften van Mr. Briand Whitlock, Minister der vereenigde Staten van Amerika, bij de Belgische Regeering, en uitgegeven in het groot Engelsch dagblad Daily Telegraph." Op Oogst 1914, om 2 uur, kwam Mr. von Sturm, secretaris van de Duitsche Legatie, in zending bij Mr. Briand Whitlock die, van hunne samenspraak het volgende bekend maakt : " O ! die arme domme Belgen, zegt hij. " Waarom laten ze den weg niet vrij ? Ik " weet wat er gaat gebeuren. Ik ken het " Duitsche leger. Het zal zijn alsof men een " kindje neerleggen zou voor een locomotief ! " Hij boog zich, strekte de handen uit " naar den vloer, alsof hij de gruweldaad' " beter wilde doen uitkomen. " Ik ken het Duitsche léger, herhaalde hij. " Het zal Belgie doortrekken als een stoom-" roi, als een stoomrol ! " Koffle van... pissebloemen De lijst der plaatsvervangende stofien van koffie die, evenals aile produkten, door do Duitsche bezetting tôt het uiterste verdund werd, komt zich nog te verlengen zooals luidt uit dit einde van een weerklank, verschenen in een Brusselsch blad : "de natuur in hare groote mildheid biedt hen de plant (pissebloem)aan. Het is de wortel die moet bevrijd worden, een soort wortel of liever schorseneer ; 't huis gekomen, wascht men deze, dan in stukken verdeeld, gedroogd en gebrand. Het beproeven is het aanvaarden !

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre De dageraad: Belgisch weekblad, voorloopig te Londen appartenant à la catégorie Oorlogspers, parue à Londen du 1918 au 1922.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Sujets

Périodes