De eendracht: weekblad voor het Vlaamsche volk

1350 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1917, 05 Mai. De eendracht: weekblad voor het Vlaamsche volk. Accès à 29 mars 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/hx15m64187/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Ecrsta Jaargang, Nr 36. — 5 Mei 1917. Prijs : i# eanticmen. Berste Jaargang, Nr 36. — 5 Mei 1917. DE EENDRACHT WeekbIad«»voor het Viaamsche Volk ABONNEMENTSPRIJS : • Een jaar fr. 5.20 Zes maanden .... » 2.60 Drie maanden .... « 1.30 Geene abonnenten worden aangenomen die niet op voorhand het bedrag hunner inschrijving laten gevvorden. BUREELEN; Voor het Generaal Gouvernement : Prinscsstraat, 16, ANTWERPEN. Voor het Etappen- en Operatiegebied : 8, Huurdochterstraat. GENT. Postchekrekening Nr 86. AANKONDIGINGEN : Prijs naar overeenkomst. Ongeteekende stukken worden niet opgenomen. Geene handschriften worden teruggezonden. BOEKBESPREKING : Het toezenden van één'boek of schrift geeft rccht op vermelding ; twee exemplaren, op bespreking. FRANSCHV LAANDEREN « Indien het, zooals mén verzekert, H 1 in dezen oorlog gaat om het beginsel ■ 11 der nationaliteiten en het bestaan der I » kleine volkeren, hebben wij het recht I » en den plicht voor het aanschijn der l! » wereld voor onze sedert bijna honderd I 11 jaren verdrukte Viaamsche nationaliteit I » en ons miskend Vlaamsch volk alsook I 11 voor onze diep verdrukte broeders uit I ! Fransch-Vlaanderen op te treden. » Aldus het manifest van den Raad van I Vlaanderer, uitgevaardigd op 1 Febr. van Wie zal de gepastheid dezer woorden ■ durven betwisten. De oorlogvoerenden zweren bij hoog en fllaag en zingen het op aile tonen dat het Bhun te doen is om de rechten der kleine Bvolken. Welnu, wij, actieve Vlaamsch-Bgezinden, willen ecn bandje helpen bij Bhetopsporen van de kleine volken die er ■ naar snakkcn \an de zwarc, drukkende Bhmd van sterkeren, bevrijd te worden; en Bwe hoeven warempel zoo ver niet te rei- ; ■zen om er een te ontdekken dat in die ■ omstandigheden verkeert: ons bloedeigen, ■ anne Viaamsche volk dat 87 jaren om Hzijn recht gebedeld heeft om eindelijk tôt ■ de ontdekking te komen dat bedelen maar ■jceii armzalig postje is en dat het mim zoo 8 goed en ruim zoo prakiisch is zijn recht Btenemen — van wie dan ook — dan er als ■ arme Lazarussen bij rijke vrekkers blijven ■ om te bedelen, en meer nog onze onge- ■ lukkige broeders uit Fransch-Vlaanderen, ■ door onnatuurlijke grenzen van ons ge-Bscheiden en niet 87 jaren, doch twee en Bcen halve eeuw aan het schandelijkste, IB»eestverstompendste onderdrukkings-re- ■ giem onderworpen. Onnoodig te zeggen dat de gevolgen ■ dezer dwingelandij hartverscheurend zijn. ■ Noemt mij één streek in Europa die min- ■ der letterkundigen en minder kunstenaars Btelt dan Fransch-Vlaanderen, één streek Bwar het kapitalisme zwaarder weegt op ■ het proletariaat, één streek waar de w.erk- ■ man tôt een lager peil van ontwikkeling Ben beschaving is gezonken ! Zoek niet, ■ lezer, ge zult er geen vinden ! I Mijn doel bij het schrijven dezer enkele ■regels is de aandacht der Flaminganten ■meer op Fransch-Vlaanderen te vestigen. ■ Weinig of niets wordt er in onze pers ■over geschreven. Zelfs « Dietsche Stem-Bien», het Groot-Nederlandsche tijdsehriffc H dat, benevens aan Belgisch-Vlaanderen, Bzoozeer zijn aandacht wijdt aan Neder- ■ iandsch-Zuid-Afrika, aan de Nederduit- ■ sche gewesten van Duitschland, ja zelfs aan Nederlandsch Indië, schijnt Fransch-Vlaanderen stiefmoederlijk te behandelen. Groot-Nederland;-rs, en gij vooral, Vlamingen, die weet wat het is te zuchten °nder het juk van anderen, wijdt meer talangstelling aan ons broederland, Fransch Vlaanderen. O, mocht op de aanstaande vredesconferentie Fransch-Vlaanderen bij Belgisch-Vlaanderen ge-voegd worden ! Frankrijk zal zich, zoo tat oprecht en konsekwent is, deze op-offering gaarne getroosten ter wille van een der kleine volkeren waarvoor het, tenais aile andere oorlogvoerenden, zijn hartebloed zegt te geven, want grootere °ffers heeft het zich in dezen gigantischen strijd getroost. Men beschuldige ons niet van an-nexatie-zucht. Fransch-Vlaanderen hoort, ! yolgens de wet der natuur, bij de an- vue dere Nedôrlandsch-sprekende gewesten en God heeft Fransch-Vlaanderen niet gemaakt om het door vreemde overheer-schers te laten verbasteren en verassche-poesteren.Mogen wij door deze regels voor de zaak van Fransch-Vlaanderen wat meer de algemeene aandacht gewonnen hebben en aanleiding hebben gegeven tôt verdere bestudeering en bespreking van dit vraag-stuk ! Dat geve de God der Gerechtigheid ! M OSA. Op onze nieuwe wegen ! In zijnen « Willem Tell », die kan gelden als de meesterlijke lofzang der Zwitsersche vrijheidsliefde, voertde dichter Schiller de afgevaardigden der drie Zwitsersche kantons samen op den Rutli-berg, alwaar zij, naar 's dichters woord, het eedverbond sluiten, waarin zij : « Eendrachtig, eendrachtig, driemaai eendrachtig » gaan samenstrijden voor hunne vrijheid en rechten, als « een eenig volk van broedren, die in geen gevaar en door geenen nood zullen gescheiden worden ! ». Diezelfde eendracht,die overigens macht baart, werd ook lot Belgie's landsleuze verkozen, als een tooverkrachtige waar-borg van samenwerking en verstand-nouding voor de tijden van gebeurlijke beproeving en de opvolgentlijke regeer-ders schenen in die keuze uiterste vol-doening te vinden, in zoo verre zelfs dat zij zich verder zoo bitter weinig om dezer bewerkstelliging bekommerden dat, in feite, de belgische eendracht nooit heeft kunnen bestaan. En de beproeving kwam over ons Aanstonds beriep de Regeering zich, bij monde des Konings, op 's lands leuze en gaf aldus aanleiding tôt de uitroeping van den Godsvrede ; doch, evenmin als voorheen, werd er van harentwege ernstig gestreefd naar werkelijke eenheid ; want al het vroegere onredelijke en onregel-matige bleef ambtelijk voortwoekeren en voor den Vlaming mocht slechts één stelregel gelden : « ter wille van den Gods. vrede en van de eendracht n moest hij \wijgen. Het zou stellig onverklaarbaar geweest zijn, indien eendracht, zelfs in schijn, mogelijk geweest ware op die basis van wezenlijke verdrukking ; de weerslag liet zich dan ook niet lang wachten en de in aile opzicht zoo noodige eendracht bleek spoedig onverwezenlijkbaar, bij ge-brek aan hechlen en duuraamen grond-slag.De slotsom, hoe spijtig ook, bleef onveranderlijk dat het bange uur van 't gevaar de belgische bevolking aantrof in verdeeldheid, voortgesproten uit het verzuim van hen die, spijts hunne roeping, nalieten het kwaad tijdig uit te roeien en recht te doen heerschen. De tweespalt vermocht zelfs duor te dnngen tôt in het Viaamsche kamp, dat afgescheiden werd in passieven, die den Vlaumschen strijk staakten en in aktieven, bij wien de liefde tôt eigen volk grooter bleef dan de haat tôt den vijand en die derhalve niet konden besluiten tôt op-gave van hunne rechtmatige beweging, om reden en op grondslagen die onlangs asg daidelijk uiteengezet werden d«or 73 y onzen stiijdgenoot D. W. fZie Eendracht Nr 34 van 21/4/17). Zoo bleven. trots de eendrachtsleuze in het schild, Belgie en Vlaanderen de prooi der oneenigheid in ;'t uur der uiterste be- | proeving. * En nochtans meer dan ooit behoeven beide de sterkte der volledigste samenwerking, opdat er in eensgezindheid kunne gewerkt worden aan den heerlijken toe-komst-tempel, dien wij God ter eere en ons volk ten goede willen opbouwen. En daarom wenschen wij al onze broeders mee te voeren op den weg die naar den beslendigen, innerlijken vrede leidt, | voor oogen houdende dater slechts schoon-heid en macht kan liggen in eene gewaar-borgde rechtvaardige toekomst ; daarom wenschen wij al onze broeders te beroepen opdat zij ook opkomen tôt onzen Rutli-kam, om het Viaamsche eedverbond te bezegelen tôt onverbreekbaren eendrachtigen strijd. En naar dit doel richten wij geheel ons schreden. Heiaas ! in dit opzicht moeten wij met spijt vaststellen dat meest aile tegenstye vers lijden aan de kwalen van vooringe-nomenheid en eenzijdigbeid, tengevolge derwelke zij weigeren aan onze uitnoodi-ging tôt overeenkomst gevolg te geven; inzooverre zelfs dat velen onze schriften en organen beschouwen als voortsprui-tende uit den booze en, om niet in beko-ring te vallen van ons goede recht en goede trouw te moeten erkennen. er de ! lezing van vluchten, met het passieve schietgebedeken « Verlos ons van den kwade ! », Het ligt geenszins in onze bedoeling eenieder der passieven te verketteren ; overigens veralgemeening schijnt ons ge-vaarlijk, omdat het aantal schakeeringen bijna zoo groot is als dat der zelfstandig denkende eenlingen der passieve fraktie | Daarenboven willen wij aannemen, in tegenstelling met wat zekere passieven tegenover ons doen, dat er onder hen rechtzinnigen zijn, die werkelijk nog iets voelen van de « liefde voor stam en taal », vraarmee ze dan ook graag schermen. Edoch zelfs die moeten nog rekening houden met de waarheid vervat in het oude volksdeuntje, waarin zoo schilder-achtig wordt gezegd : Wat is de liefde toch een aardig ding. Elkeen immers meent dat zijn gevoelen in dit opzicht het opperste, het ideale is, hoever het dan menigmaal nog van de volmaaktheid verwijderd zij en vooral mogen zij niet uit het oog verliezen dat liefde zonder werken minstcjn zoo dood is als werke-loos geloof. Wat nochtans wel in onze bedoeling ligt is de bewering dat thans door Viaamsche Beweging niets anders kan verstaan worden dan het aktivisme. Immeri eener-zijds hebben de passieven aile beweging gestaakt, behalve diegenen die een tegen-beweging hebben op het getouw gezet, daardoor ontaard zijn tôt anti-aktieven en derhalve noodzakelijkerwijze van kwade trouw zijn, als handelend tegen hun bloedeigen volk en zijn recht en tegen al hetgeen zij eertijds als hunne heiligste overtuiging verkondigden en dit onder de honge leiding van acbt-en-dertigers en zeven-en-zeventigers, waaronder. in Vlaamsch opzicht, bijna niets dan kaf te vinden is. — Anderzijds zullen de recht-zinnije passieveïi, die na d«n hun. 7^0 nen strijd van vroeg<;r willen voortzetten, al zij het dan nog iir dezelfde onvoor-deelige en ontzenuwende voorwaarden als voorheen, toch moeten zwenken naar « aktivisme ;i. Welnu die Viaamsche Beweging heeft zich tijdens de huidige gebeurtenissen, met hunne nieuwe, ofschoon abnormale toestanden, op nieuwe wegen begeven en zich alzoo, inzonderheid door de laatste uitingen harer politiek van daden, een plaatske doen inruimen in de groote wereldpolitiek. Over dit verschijnsel kan geredetwist worden voor wat aangaat de waarde dier verandering ; doch het feit zelve kan anders niet dan erkend worden, met de natuurlijke gevolgtrekking dat daardoor onwederroepelijk het hoofd in-gedrukt aan het argument der klein-zieligheid als zouden de Viaamsche be-langen van uitsluitelijk inheemschen aard zijn. * * * Het moge soms niet van bclang ont-bloot zijn te onderzoeken ende te be-knibbelen wat in de VI. Bew. hoofdzaak is of dient te zijn : ofwel de taalkwestie ofwel het zuiver maatschappelijk vraag-punt (hoezeer beide dan ook onafscheid-baar verbonden zijn), men moge in dit opzicht eene meening voeden naar vrije keuze, eenieder moet nochtans erkennen dat het gaat om het leven en het wezen van ons volk, van onzen stam. En wat anders beheerscht de wereldpolitiek dan de onderlinge mededinging en den naijver der groote natien, die hunne stam-, handels of andere belangen, onder welkdanige ronkende benamingen ook, willen vooruitdringen. Laat ons daarbi) terloops aanmerken dat het brand-punt dier politiek dan dikwijls, zelfs meestal alleeniijk een belang is, daar waar Vlaanderen rechten in de weeg-schaal kan leggen. Voor ons is en blijft de Viaamsche strijd de levenskwestie bij uitnemendheid, omdat geheel het volk, met eigen wezen, eigen taal en zeden op het spel staat. Daarbij. ofschoon enkel van nevengeschikt belang, mag er terloops nog wel aangestipt worden dat Frankrijk zich destijds officieel veroor-loofde in die beweerde inlandsche aan-gelegenheid tusschen te komen, wanneer het, bij monde van zijnen Minister David, verkondigde dat zijne deelname aan de Gentsche Wereldtentoonstelling op zeer groote schaal zou uitgebreid worden als tegen-f^opaganda tegen de Ver-vlaamsching der Gentsche Hoogesehool. In dergelijke voorwaarden mag een volk zijn recht opeischen en zelfs aile onrecht openlijk aanklagen voor het aanschijn van heel de wereld, want « al lagen recht en waarheid in het graf, al wat er op ligt moet er af 1» Overigens geheel de ges.chiedenis be-wijst dat het enkel van het eigen volk afhangt zijne zaak tusschen de wereld-belangen te stellen en, zooals D. W. het duidelijk liet blijken is voor ons daatoe het oogenblik gekomen. Daarom gaat thans Vlaanderen langs nieuwe wegen! Doch, die nieuwe richting, evenals aile nieuwigheid, heeft fel te kampen met den geest van den ouden slenter, die aile mogelijke en onmogelijke drog-redenen zoekt om haar af te breken en daarin de-s te l»eter gelokt, eewerzijds 741 omdat bedo«lde herinrichting niets min-ders is dan eene radikale, ofschoon vreedzame omwenteling en anderzijds omdat hij, zegge de geest van den ouden slenter, niet terugschrikt voor lage strijd-middelen.En zij. de baanbrekers en diplomaten van het verjongde Vlaanderen. staan daar aile de verkondigers van ons wereldlijk Evanglie, niet alleen onbemind van de massa, maar, naar het voorbeeld der apostelen van den Grooten Leermeester, er tevens door beschimpt en bespot, zelfs veracht, gelasterd en vervolgd. En dat ailes omdat zij in de duisternis het licht willen doen doordringen dat ons den weg moet verlichten tôt de waarheid en het leven, omdat zij het aandurven, Vlaanderen en Belgie ten goede, de eenig mog«lijke basis vast te leggen voor toekomstige volledige eendracht : name-lijk de algeheele belichaming van ons Viaamsche Recht in de best mogelijke voorwaarden en juist daarom niet met behulp van doortrapte parlementariërs ot zoetsappige, zenuwlooze administne-be dienden, doch door de beproefde leiders van het Viaamsche volk zelf, die sterk staan in hunne Liefde en recht in hun Recht ! En immers, zonder recht is er geene waarheid, — zonder waarheid, geene schoonheid, — zonder schoonheid, geene lielde en zonder liefde geene eendracht denkbaar ; zoodat onbetvvistbaar de ver-wezenlijking van ons algeheel recht, de aller noodzakelijkste voorwaarde is om ons bij de vredes-intrede toe te loyaal mede te arbeiden aan Belgie's ekono-misch herstel. daar waar wij«,anders nog eerst zouden moeten ieveren voor de omlijning en de verkrijging van ons recht ; hetgeen wij niet langer meer zouden kunnen uitstellen. want bij haren terug-keer zal de Regeering niet meer eene kudde Viaamsche schapen of lammeren aantreffen, maar reeds zal zij af te re-kenen hebben met eepe niet te onder-schatten fraktie van radikale Jong-Vla-mingen.Opzettelijk gebruikten wij J nochtans het woord loyaal, vooral omdat ons stelselmatig verweten wordt dat wij de vernietiging van Belgie willen. Wordt dit verwijt ons toegestuurd uit kwade trouw, dan leggen wij het hoofd er bij neer, vragende dat de Heer die verblind-heid moge vergeven aan de schuldigen, doch aan de rechtzinnigen antwoorden wij. zoo plechtig als zij het noodig achten, dat wij ons niet bezoedelen willen aan miskenning van 't gestorte bloed en ons derhalve eenmondig aansluiten bij Belgie's herstel (welke dan ook onzs vôôr-oorlogsche meening desaangaande moge geweest zijn), doch op de nood-zakelijke voorwaarde dat dit herstel ge-schiede op eene wijze volledig stroo-kende met Vlaanderen's waardigheid en verdiensten en bijzonderlijk met Vlaanderen's onvervreemdbaar en onverminkt recht ! En zijn er in dit opzicht misschien misstappen begaan (zalfs het beste mu-ziektuig laat soms een wanklank ontsnap-pen) dan blijven die steeds nog uitlegbaar en verstaanbaar voor allen die het volks-lijden van voorheen hebben meegevoeld en meegeleefd en daarenboven komen die dan, als uitzonderingen, den algemeenen regel van loyauteit bevestigen. Meer dan ooit mag thans verklaard W»r*ien Jat i.n «Jie nieuwe atmosfe»r :

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre De eendracht: weekblad voor het Vlaamsche volk appartenant à la catégorie Oorlogspers, parue à Antwerpen du 1916 au 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Périodes