De eendracht: weekblad voor het Vlaamsche volk

1121 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1917, 14 Avril. De eendracht: weekblad voor het Vlaamsche volk. Accès à 28 mars 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/x34mk6760j/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Weekblad voor het Viaamsche Volk ABONNEMENTSPRIJS : BUREELEN; AANKONDIGINGEN : Een jaar fr. 5.20 Voor het Generâal Gouvernement: Prijs naar overeeqkomst. Zes maanden .... » 2.60 . Prinsesstraat, 16, ANTWERPEN. Ongeteekende stukken worden niet opgenomen. Drie maanden .... » 1.30 Voor het Etappen- en Operatiegebied : Geene handschriften worden teruggezonden. Geene abonnenten worden aangenomen die niet op voorhand 8, Huurdochterstr. at. GENT, BOEKBESPREK1NG : Het toezenden van één bock of schrift geef. het bedrag hunner inschrijving laten geworden. Postchekrekening Nr 86. recht op vermelding ; twee exemplaren, op bespreking. ■ " ~ ~ ~~~ ~ wt j" ' tr7t> | — ii79 r ■" ï, : Bsm ! ~ ! est Het adres der 77. I. Het m oc ht ons gelukken een afschrift in handen te krijgen van het schrijven door de bestrijders van den «Raad van Vlaanderen» aan den Kanselier van het Duit-sche Ri)k gezonden. Hadden de onderteekenaars er zich bij be-paald den stap die de zeven at-gevaardigden van gemelden Raad hebben gemeend te moeten doen af te keuren, wij zouden het stuk zonder meer zijn voorbijgegaan. Reeds hebben wij gelegenheid ge-vonden onze meening én over • dien stap en over het adres dat er aanleiding toe gaf uit te spreken en wij hebben lasr noch («cvoelen lust daar nog op in te gaan. Maar die 77 heeren gaan verder. Zeker gaven zij er zich re-kenschap van dat, op de keper be-schouwd, hun schrift toch ook niets anders is dari een verzoek aan den Vijand... maar om be-stcndiging van het aan Vlaanderen aangedane onrecht te beko-men in plaats van rechtsherstel. Over den stap zelven der afge-vaardigden van den «Raad van Vlaanderen» zeggen zij dan ook niet veel ; hun optreden is gericht tegen het doei - Bestuurlijke scheiding — door den «Raad van Vlaanderen» betracht en... tegen de vervlaamschte Hoogeschool van Gent en het Activisme in 't algemeen. Als overtuigde activisten die de vervlaamsching der Hoogeschool met welgevallen zagen verwezen-lijken en besliste voorstanders zijn van een federatief staatsver-bond- voor België achten wi| dan »k spreken plicht. * * * In hun re'kest leggen de 77 er den nadruk op dat noch de ge-W.enen van het Viaamsche land in Senaat en Kamer, noch de Viaamsche vereenigingen die vôôr den oorlog den Vlaamschen strijd voerden, noch de bladen die toen onze taalrechten verde-digden zich ten voordeele van het activisme hebben verklaard. Dat een aantal kamerleden en eenige voorzitters van politieke kringen °f Viaamsche maatschappijen het adres onderteekenden schijnt hun Mdoende om zich het recht toe ,e eigenen uit naam van het Vlaatnsche volk te spreken en de Vervlaamsching der Gentsche Hoogeschool, het ijveren voor bestuurlijke scheiding en het acti visme in het algemeen te verket-teren en te veroordeelen. Geen onbevooroordeeld mensch zal weigeren toe te geven dat dit besluit veel verder strekt dan de premissen waaruit men het al-leidt.Dat een aantal Senatoren en Volksvertegenwoordigers worden gevonden om het adres van den Kanselier te onderteekenen beduidt nog volstrekt niet dat al de overigen het met hen eens zijn. Maar ondersteld dat zulks wel is — wie durft beweren dat de mannen die een politiek man-daat van het Viaamsche volk ont-vingen volmacht hebben om uit • dezes naam te spreken waar het Vlaanderens taalrechten geldt en de wijze om die te veroveren? « In voile vrijheid heeft het volk ze gekozen » beweert het rekest. Wij weten wat die vrijheid te bedui-den had onder het beheer van een kiesstelsel dat voor het stellen en doen verkiezen der candidaten feitelijk een monopolie toekent aan de besturen van kiesvereeni-gingen die, door oppermachtige bestuursleden geleid, uitsluitend de zuiver politieke doeleinden van hun partij op 't oog hielden en slechts in zooverre aan waarlijk Vlaamsch-gezinde mannen plaats inruimden als bevorderlijk was voor hare belangen. Nooit hebben de Vlamingen reden gehad om veel dankbaar-heid te betoonen tegenover de mannen in wier bevoegheid en in wier macht het lag hun taalrechten in de wetgevende en bestuurlijke lichamen voor le staan. Allen hebben—op enkele uitzonderingen na — zoodra de kiezing voorbij was de plechtige beloften die zij aan hunne kie-zers deden, de heiiigste eeden die zij zvvoeren, verloochend en verbroken om, aan den leiband hunner aanvoerders, de rechten van hun volk aan partij belangen op te ofleren. Het tragische van de Viaamsche Beweging is dat zij als ver-strikt is geraakt in de armzaligste, kleingeestigste partijpolitiek. In de jongste tien jaren, nadat het on-democratische stelsel van Even-redige Vertegenwoordiging dat j ons gbeheerscht werd ingevoerd, is dat scherper nog uitgekomen. Wie herinnert zich — om bij die voorbeelden alleen te blijven — de « lijdensgcsch iedenis van het Coremans-voorstel » niet ? Mon-delings en sch ri ftelij k hadden al de candidaten in Vlaanderen zonder uitzondering beloofd het voorstel goed te keuren. Toch c> werd het jaren lang op de lange baan geschoven omdat een overschot van schaamte, bij de-genen die zulke plechtige verbin-tenis hadden aangegaan, hen noopte het oogenblik te verda-gen waarop zij het gegeven woord zouden breken. Toen het eindelijk tôt een openbare behandeling in de K a m ers kwam stemden, na een parlementengeknoei zonder voorgaande waaraan Voor-zitter Schollaert — algemeenen j Voorzitter van het Davidsfonds nochtans! — een overweaend deel nam, al de vertegenwoordigers (?) van het Viaamsche volk, buiten •een zestal, tegen... Zoo kwam dan dit misbaksel, de wet Franck-Segers, tôt stand dat de Frans-kiljons aanleidiug gaf om de bij de toepassing reeds zoo verminkte taalwet van 1883 r ig in te krim-pen.En de legerwet van 1912 ? De katholieke Viaamsche Volksvertegenwoordigers hadden op aile tonen verkondigd, ja er een hoofdpunt van hun kiesprogram-ma van gemaakt : geen verzwa-ring van jkrijgslasten ! Zes maanden daarna reeds werd de al-gemeene dienstplicht door het Ministerie voorgesteld. Dat was nu toch een gelegenheid zonder wedergade om, in ruil der nieuwe opoffëringen aan goed en bloed die men 't volk ging opleggen, het recht van den Vlaamschen soldaat om zijn officieren te ver-staan en door hen verstaan te wor-' den, van het Ministerie af te dwin-gen. Dat zouden de Viaamsche Volksvertegenwoordigers (?) dan toch zeker onverbiddelijk hebben gedaan ? Ja wel ! E5eurtelings werd het voorstel om Viaamsche regimenten en dit om Viaamsche kompaniën in te richten prijsgegeven — en ten slotte een legerwet goedgekeurd die het, na vijf jaar, nog mogelijk maakt dat onze jongens door officieren die ze niet verstaan, naar het woord van Frans van Cauwelaert, « in den dood worden gejaagd ». Eindelijk, om het drieluik te voltooien, de schoolwet van 1914. Hier wederom hadden de Viaamsche volksvertegenwoordigers (?) de beslissing in handen. Van hen hing het aannemen of het verwerpen der wet en met-een het behoud of de val van 't Ministerie af. Er heerschte beroering in 't land. De Vlamingen, zoo riep de anderszoo beza-digde August Vermeylen, die opzettelijk van uit zijn lite-rairen elpenbeenen toren was nêergedaald, zouden zich « niet laten kapot maken » door een wet die dreigde de verfransching tôt in de diepste lagen van het volk te doen doordringen. Maar toen kwam de heer J. Nobels(i) — lid van de Viaamsche groep ! — met een amendement aangedra-gen dat het Ministerie redden zou... en de Vlamingen eens te meer in de doeken deed. Het gestichte kwaad werd later wel eenigszins goed gemaakt, doch dat hebben de Vlamingen niet aan de Viaamsche overtuiging hunner gekozenen te danken maar aan de dreigementen die de volks-woede toen liet hooren. ■Dat na dat ailes eenige dier politici, ten einde bij het Bei-gisch Ministerie dp een goed blaadje te staan, zich vermeten als toik van het Viaamsche volk op te treden zal wel geen yêr-wondering baren. .Waar of er ook maar één mensch, met gfezond verstand begaafd, zal te vinden om hun daartoe het recht toe te kennen ? * * * Groot gewicht schijnen de 77 er aan te hèchten dat Davidsfonds, Wiliemsfonds, Liberale Viaamsche Bond, Nederduitsche Bond, de werkliedengroepen in de drie staatspartijen, de Bond der Viaamsche rechtsgeleerden en de Viaamsche Natuur- en Geneeskuiidige Congressen, zich niet bij het activisme hebben aangesloten en dat integendee! de Voorzitters van zëkere dier maatschappijen hun adres mede onderteekenden. Zij schijnen te vergeten dat de Viaamsche vereenigingen wier onthouding van aile werkzaam-heid op Vlaamsch gebied zij als een rechtvaardiging van het Pas-sivisme inroepen ofwel, politieke maatschappijen zijn die. evenals hare gekozenen de Viaamsche quaestie meer als een middel tôt bevordering harer partij, dan als een na te streven doel beschou-wen, ofwel samengesteld zijn uit personen die voor 't meerendeel niet het herstel der gekrenkte taalrechten van het Viaamsche volk op het oog hebben, maar tôt eigen voordeel de wetenschap beoetenen in de ta.il van het volk in wiens midden zij hun betrekking bekleeden. (i) Dezelfde die nu mede 't adres der 77 onderteekende. Ziehier trouwens de namen van nog eenige andere politici die zich thans tôt aanvoerders van het Viaamsche leger opwerpen : de heeren de Baillet-Latour, de Vos. de Becker-Remy, de Jonghe d'Ardoye, Versteylen. Men vraagt zich af waarom de heer Ch. WoeSte op de lijst Jontbre 'kr. Schier al de vereenigingen — het Algemeen Nederlandsch Ver-bond, (tak Antwerpen) het Na-tionaal Vlaamsch Verbond, de Groèningerwachten b.v. om slechts die drie groepeeringen te noemen — die, zonder bijbedoeling, de zedelijke en stoffelijke heropbeu-ring van het Viaamsche volk betrachten, hebben zich integen-deel bij het activisme aangesloten, het stichten der Viaamsche Hoogeschool toegejuicht en zich ten voordeele van Zelfbestuur voor Vlaanderen uitgesproken. Dat, trouwens, de leden der politieke, letterkundige en wetenschappelijke Viaamsche genootschappen die in het adres der 77 heeren worden aangehaald de zienswijze dezer laatsten zouden deelen is geens-zins bewezen. Nooit werden die kringen gentadpleegd. Wat in den Nederduitschen Bond voorviel is in dat opzicht leêrrijk : toen de Voorzitterweigerdehet bestuurbij-een te roepen en aldus aan de leden de gelegenheid onthield hunne meening te doen kennen verga-derden een aantal hunner die zich eenparig onder de vlag van het activistische Viaamsche leger schaarden. (1) Bewijst zulks niet dat. even-min als de handteekening van den hoofdopsteller van één Vlaamsch blad, al de andere Viaamsche bladen vermag te verbinden, de persoonlijke meening van een voorzitter die zonder ruggespraak met de leden van zijn maatschap-pij te houden, optreedt als de ver-tolking kan gelden van dezer zienswijze ? * * Er is meer. Nooit bestreden wij personen, sieeds alleen gedachten. Men zal ons dat recht laten wedervaren. Wij zijn niet van zins van dien stel-regel af te wijken. Wanneer ech-ter menschen, als de 77 doen, zich opwerpen tôt leiders eener volks-beweging gel i j k de Viaamsche en zich het recht aanmatigen als de woordvoerders ervan op te treden, dan zal niemand ons ver-bieden te onderzoeken in hoe-verre hun gedrag overeenkomt met hun woorden. Welnu de bloote lezing der namen onder het verzoekschrih overtuigde er ons van dat de Eendracht het goed voorhad toen zij in haar num-mer 31 schreef : ? «... De lijst der 38 auto-man-» nen tegen de vervlaamsching (i) Zie nr 7 der Eendracht. Eerste Jaargang, Nr 33. - 14 April 1917. Prijs : 10 centiemen. Eerste Jaargang. 14 April 1917. IV 33.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre De eendracht: weekblad voor het Vlaamsche volk appartenant à la catégorie Oorlogspers, parue à Antwerpen du 1916 au 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Périodes