De gazet van Leuven: weekblad voor het arrondissement Leuven

1053 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1917, 16 Decembre. De gazet van Leuven: weekblad voor het arrondissement Leuven. Accès à 29 mars 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/930ns0mn29/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Twcedc Jaapgai*ff, nr 50 Prjje par immmef : 5 eentaem Zondag, 16 Deeesntoer 191^7, Aboan*m«ntaprlJ> : Per jaar . . 2,50 fr. Voor 6 maanden . 1,25 fr. Voor 3 maanden . 0.65 fr. ♦ ♦ ♦ Aile briefwisseling te zenden : 48, Naamsche Vest, 148, Leuven Postcheckrekening nr 242 De Gazet van Leuven Slke medewarker bl|ft Tirnt-woordtl^k Toor zf n «pcUL Onget**k«n<U brirr«n ot b^dr«L-gen u'orden niet in aanmer' lng a«-nomen. — Handsehriften •woraiin niet terugge geven. ♦ ♦ ♦ Boekbespreking : Het inzeriden van één exemplaar geeft recht .>p wer melding ; 2 exempl. op bespreking. Ideaalpreekers ! Wij ontvangen volgend schrijven : In een « nieuwsje » uit Leuven in uw blad van 2 December 1. 1. wordt dat woord naar college-professoren ge-slingerd. Ik kan uit het vastgestelde berichtje alleen vermoeden wat daar-mêe bedoeld wordt, wii ' echîer dat vermoeden hier vrij uitspreken omdat wat gij te Leuven hekelt, te Tienen, te Diest en elders ook te hekelen valt. 't Is dit : De katholieke vlaamsche beweging ran voor den oorlog dankt voor geen gering deel haren opbloei aan het idealisme dat vele priesters en namelijk vele college-professoren in het hart der jeugd hebben gestort. Dit idealisme gaven zij een vasteren vorm in de leuze welke den strijdkreet der jongere ka-tholieken werd : Ailes voor Vlaanderen en Vlaanderen voor Kristus. En dat w«rd nu niet enkel voorgehou-den als leuxe en strijdkreet maar als praktische levensregel : Ailes doen en ailes opofferen voor Vlaanderen opdat Vlaanderen 's volk beschaafd, ontwik-keld, welvarend en vooral christelijk worde. O ! wat is er met geestdrift daarover gepreekt geworden, van kansel en leerstoel, tôt de « Jongens van Vlaanderen », tôt de « Redders van Vlaanderen », tôt de « Toekomst van Vlaanderen ». Nee, hoort, liever ailes opofferen dan de leuze van het jonge katholieke studentendiet te logenstraf-fen ! ! ! Maar daar breekt de oorlog uit en meteen de groote Vlaamsche krisis. Van eerstaf komt de Vlaamsche jeugd in gloed en blakende van strijdlust kijken ze op naar de preekers van « Ailes voor Vlaanderen en Vlaanderen voor Kristus » opdat die het strijd-teeken geven en mêe helpen het « ailes voor Vlaanderen » in daden om te zetlen. Eilaas, wat een ontnuchtering ! De meeste apostelen van dat radikaal idealisme van voor den oorlog blijken eenvoudig « bassende honden » te zijn geweest. Nu het oogenblik van « de daad » aangebroken was ging het overal als op commando, met behulp van straffen en geweld : Stil jongens, zwijgen, niets doen, wachten... Waarom ? Ja, wie zal het eigenlijke waarom ? van dat .« idealistische » op-treden verklaren ? Oorlogsneurose ? Hooger bevel ? Gebrek aan durf ? Ge-brek aan diepere overtuiging ? Weinigen zullen het juist weten. Wel kennen we de voorwendsels : Ailes moogt ge aannemen van den Duitsch, alleen een Vlaamsch recht niet. Al wat de activisten nu opbouwen wordt later toch ten gronde afge-broken.Ge zult later geen plaats kunnen krijgen. Ze zullen u later uw plaats afnemen. Ze zullen uw diploma ongeldig verklaren.Ze zullen dit... ze zullen dat... Met andere woorden : ge moogt niet activistisch worden om wille van pseudo-vaderlandsche sentimentaliteit en voornamelijk niet om wille van uw eigen vel en brood. Hoe hooggespannen idealisme toch tôt kleinzielig utilitarisme kan omslaan! Dat is de toestand te Tienen en te Diest, dat zal hij ook wel zijn te Leuven en te Aarschot en daarom richt ik mij tôt de Vlaamsch-katholieke jeugd van die kantons en roep hun toe : Jongens ! Schopt verachtelijk van uw baan de lage nuttigheidsredenen waardoor « ideaalprêekers » van vroeger, trachten te beletten dat gij in Vlaanderens noodstonde zoudt doen wat zij u vroeger hebben voorgehou-den.Blijft uw en hun idealisme trouw en treedt in de Vlaamsche gelederen. Elk kanton moet als voorhoede van den Vlaamsch-katholieken arrondisse-mentsbond eene Vlaamsche katholieke Wacht krijgen. Dat moet nu uw werk zijn. En nu meer nog dan vroeger, nu metterdaad moet de roep gaan door onze katholieke jeugd : Ailes voor Vlaanderen Vlaanderen voor Kristus ! * * * Nota der Redaktie. — We hebben een oogenblik geaarzeid dit schrijven op te nemen. De toon is wel vinnig maar de grond is " droeve waarheid .. We willen desniettegenstaande niemand den steen werpen, gedachtig ons eigen vroegere wijfelzucht en zielestrijd. De praktische opwekking : Sticht Vlaamsch-katholieke wachten „ komt te goeder uur en beelt onze voile instemming. Bestuurlijke scheiding. Politieke scheiding. Ben door en door Vlaamsch bestuur voor 't Vlaamsche land en een door en door Fransch bestuur voor 't Waalsche land. Dat is maar rech't en dat is absoluut nood-zakelijk.-Io.h'ït Bsdgië jjan de centrale openbare besturen fanatiel^ Fransch ; die toestand ffeleidelijk verandè-ren gaat niet : wel zal hier of daar een Vlaamsche kracht in de administratie door-dringen maar de Franskiljonsche adminis-tratieve bazen zorgen er altijd voor dat aile plaatsen die belangrijk zijn of belang-rijk kunnen worden door Walen of Frans-kiljons worden bezet en zoo vindt het kwaad steeds in zichzelf de noodige groei-kracht. Alleen radikale hervorming brengt ons. buiten dien valschen cirkel. Anderzijds weet iedereen dat de administratie machtiger is dan de zeer geachte Vlaamsche ministers ; ministers immers gaan en komen ; de administratie blijft en maakt de ministers van heur àfhankelijk van zoo gauw ze in dienst treden tôt .ze het bijltje erbij moeten neerleggen. Die macht gebruikte ze vroeger en zou ze blijven gebruiken na den oorlog — om de beste eindjes taalwetten die we tôt hiertoe verkregen te verkrachten en hunne toe-passing onmogelijk te maken, m. a. w. om de Vlamingen te verdrukken en te ver-treden.Die macht moest dus weg. Nu is ze weg en blijft weg, in de plaats komt geleidelijk een louter Vlaamsch bestuur en wee ! wie daaraan zou willen raken. * * * Soms wierp in vroeger tijden de wetge-vende macht een beentje — een taalwetje — naar de Vlamingen om ze toch weer een tijdje te doen zwijgen, maar we zeg-den het reeds, die simpele eindjes taalwetten werden door de administratie ver-kracht en ontzenuwd. Een Vlaamsche wetgevende macht met een verfranschte administratie zou zich doodwroeten zonder uitslag. Maar 't omgekeerde is ook waar : Als na den oorlog ons \laamsch Bestuur komt te staan onder een wetgevendlichaam als Kamer en Senaat van vôôr den oorlog dan wordt het Vlaamsche kloeke kindeke met vele kusjes en aaikens verraderlijk dood gewurgd. Want wat zou de toestand zijn : ln het Belgisch Parlement zouden de kleine helft afgevaardigden Wallonië vertegenwoor-digeri ; de groote helft Vlaanderen, maar de helft van deze groote helft zou zicb, even als ze het vroeger altyd deden. te-gen de Vlamingen stellen telkens levens-belangen voor Vlaanderen op 't spel staan en het Vlaamsch Bestuur binden door wet-ten welke bijlange niet zoo schroomvallig anti-Vlaamsch zouden zijn als onze be-staande taalwetten tôt hiertoe schroomvallig Vlaamsch waren. En als ge nu meent dat dit ailes te scherp is gezegd dan antwoord ik : laat ons daarover nitt twisten. Vast staat toch dat de wetgeving zelfs al wilde ze met de nieuwe toestanden rekening hou den niet anders dan lapwerk zou verrichten. Een Belgisch Parlement kan inderdaad niet anders dan de schepper zijn van een staatsmacht wier axiorna zijn : Eenheid-Centralisatie — Ame belge en tutti-quanti. Wij integendeel we willen dat erkend worde : België bestaat uit twee volkeren : het Vlaamsche en het Waalsche ; elk volk vormt in België een eenheid, heeft dus recht op eigen bestuur en eigen wetgeving. Een eigen parlement en eigen ministerie voor Vlaanderen ; m. a. w. politieke scheiding dat is onze eisch en dat moet er komen ! Tegen het bestaan van België als Staats-lichaam druischt deze eisch niet noodzake-lijk in : Vlaming en Waal elk in zijn eigen huisje onder 't groote dak : België. Dat is dan nog mogelijk ! DE OORLOG Als gebeurtenis van bijzonder belang is deze week te melden de Russisch-Roe-meensche wapenstilstand. Dit is dus het tweede der Entente-Landen dat er genoeg van heeft. 't Is nu maar te hopen dat geleidelijk langs dien weg, aile oorlogvoe-renden tôt overeenkomst komen, en de grondslagen vastleggen van een bestendi-gen vrede. In Italië hebben de Iegers der Midden-rijken nog enkele suksessen te boeken gehad. In politiek opzicht was het nieuws dat ons bereikt heeft te voorzien : de oorlogs-verklaring van de Vereenigde-Staten aan Oostenrijk-Hongarije en de nieuwe toestand in Roemenië. Op het oogenblik dus dat er zeer, zeer gt-oote kans op vrede is, komt deze Ameri- kaansctie oorlogsverkiaring, die, als zij iets vermag, slechts dit uuwerksel hebben zal, namelijk de ellende v&n den oorlog te rek ken. Heden is de wereld jn twee kampen ver-deeld, het eene dat w[>l graag vrede maakt en het anderen dat ve^hten wil tôt de over-winning al moest de (fverwinning den on-dergang van heel (*e wereld met zich sleepen. De oorlogsnlannen, die het volk IWtreerSBhM»? larôuk zware schuld >p „ hun geweten pn di^vordt nog dagelijks verzwaard door al hel bloed en de tranen die gestort worden, ^"ur al het lijden dat verduurd wordt. Vl.-Kath. Arronllssementsbond LEUVEN De " Gazet van BruTsel „ (nr 328, 1 Dec. 17) bekampt hevig >n haar hoofdartikel onzpn bond. " De Eer dracht „ (nr 13. £4 9 Nov. 17) is in hare beoordeeling veel kal mer en juister afgetynd. En of ze gelijk heeft ! Het tôt stand k >men van godsdiens-tige groepeeringen miïet zeker niet afbreuk doen aan de samenv »rking van aile akti-visten. Er is natuarli,)k geen spraak van verdeeldheid tusscher? de vooruitstrevende Vlamingen te brengfjn. Het tegendeel is waar. Wij willen h(e meer hoe beter Vlaamsch leven wekken overal en bij iedereen. Om de doelmi tigheid, d. i. om aile aktivisten te winnen denken wij dat het wenschelijk is ons op geloofserebied te be-geven. Zoo moeten al de Christene Vlamingen, ook de gezf lfden, tôt ons komen vroeg of laat. Hij die denkt niet te huis te zijn in een groep v. n onpartijdigen, die kan gerust in den V. K. A. treden. Het doel is edel en grootsch. A le krachten zijn noo-dig in dezen reuzenstrijd van een volk tegen zijne verdrukkers en veraders. Daarom, Vlamingen van ( het Arrondissement Leuven, die voor God en kerk leeft en hoopt, komt tôt ons ! Komen moet gij toch, uit plicht ; dit is buiten kijf ! want wij willen : " Ailes voor Vlaanderen en Vlaanderen voor Christus - Kater. ~ BINNEÏsfLAND. Braband. Vorst. — Gehalmzlnnlge mlsdaad. —De buren van Mej. Jozefina Hallut, 46 j., wo-nende Willem-Dudenetraat, te Vorst, op de eerste verdieping, hadden haar sedert meer dan zes weken niet meer gezien, en verwittigden de politie. De politiekomtnis-saris ging er heen, met een geneesheer en een slotmaker en deed de deur openen. Daar lag Mej. Hallut in het midden der kamer met overgesneden hais. Het lijk was alreeds in vergevorderden staat van ont-binding.De gene«sheer deed de eerste vaststel-lingen en het parket was spoedig ter plaatse om een onderzoek in te stellen en getuigen te onderhooren. Tôt dusver weet men echter nog niet veel ; het schijnt evenwel dat diefstal de drijfveer der mis-daad moet geweest zijn. Het lijk werd naar het doodenhuis van Vorst overgebracht. Luik. Angleur. — Botsing tusschen tramrljtul-gen. — In de rue des Vennes zijn twee trams tegen elkander geloopen. De schuld liart aan den wattman van den tram, die te 8 uur 16 uit Streupas vertrekt, daar hij het kruispunt in de nabijlveid van de " Werk-huizen der Waterleidingen „ te vroeg heeft verlaten. Zoo kwam hij in botsing met het rijtuig, dat, in tegengestelde richting, uit Luik, in voile vaart kwam aanrollen. De schok was dan ook buitengewoon hevig ; de ruiten werden verbrijzeld en hartroe-rende kreten werden geslaakt door de tal-rijke schoolkinderen, waarmee tram 8 let-terlijk opgepropt was. De meeste gekwet-sten werden verzorgd bij de dokters Foccroulle en Gilain, die daar dichtbij wonen ; hun toestand is bevredigend. De stoffelijke schade echter is aanzien-lijk ; beide rijtuigen zijn teenemaal on-bruikbaar ; het voorste deel en het dak zijn totaal ingedeukt, wegens de hevigheid van den schok. Luik- — Moordpoging. — Maandag, rond rond 6 uur 's avonds, was de 24 jarige Maria Coulon op bezoek bij haar vrijer in de rue Pierreuse, toen tusschen de jonge-lui twist ontstond. De jongeling trok eens-klaps zijn revolver en loste een schot op Maria Coulon, die voor dood neerviel. Zij werd naar het Hôpital des Anglais overgebracht, en de moordenaar werd opge-sloten.Nam en. Namen. — Bloedlge twist. — In de dans-zaal " Maison Blanche , te Tamines, ontstond twist tusschen twee mannen. Een hunner trok een dolkmes en plofte het tôt aan den hecht in het linkeroog van zijn te-genstrever. Drie geneesheeren poogden uren lang het wapen uit de woride te ha-len. Het slachtoffer is gestorvon. De moordenaar is aangehouden en opgesloten. Plaatselijk Nieuws. Drieslinter. Dieften. — Bij den landbouwer J. Vr..., van Oplinter heeft men het bezoek gehad van de nachtridders. Deze dachten voorzeker dat er een varken was geslacht geworden en meenden de kuip eens te komen lichten. Doch zij kwa-men mis, nochtans hebben onze lang vmgers een parti) vet, boter em. buitgemaakt. • Leuven. Zondagdienst der Apothekera. —Heden Zondag, !î December, zullen de volgende apo-theken den ganschen dag geopend zijn: VAN-DERMBULEN!, Blijdé Inkomststraat, 11. VAN-HOOP, Naamsche straat, 144. Volbsontwlkkeling — Heden Zondag, te S 1/2 u. (M. E. T ) zal, in het Gildenhuis, Minder-broedersstraat, 24, de negende voordracht plaats hebben. De heer E. P. Van Wing zal er spreken over « Slavenhandel in Afrika ». Iets over Loonen. — De grootste slacht-offers van de thans nog meer en meer stijgende levensduurte, zijn wellicht de bedienden. Goddank in vele groote inrichtingen en handelsondernemingen hebben de patroons of bestuurders al het mogelijke gedaan om het lot hunner onderdanigen te verzach-ten. Zoo zien wij bedienden die maande-lijks 30 en 40 fr., ja zelfs nog meer hulp-geld ontvangen. Helaas, zij die het meest naastenliefde aanprediken, maar ongelukkierlijk toch zoo dikwijls hunne eigene gezegden met goe-de voorbeelden vergeten te staven, zij be-kommeren zich het minst om den nood van hunne beambten en verwaarloozen hen ge-heel en al. Zij zelf trekken jaarlijks de dikke som-men op, en vergeten dat, terwijl zij zich nog aile dagen kunnen te goed doen aan twee of drij soorten vleesch en eenige goede flesschen Bourgognewijn, hunne bedienden zich moeten tevreden stellen met twee of drij pataten met azijnwatersaus. Ean der grootste onderwijsgestichten onzer stad levert op dit oogenblik dit zoo droevig maar toch zeer echt schouwspel op. De best betaalde bedienden worden 100 fr., zegge honderd frank per maand betaald. Anderen moeten werken voor 80 en 60 franken. De meeste» onder hen moeten met dit karig loon vrouw en kinderen onderhouden. Verscheidene zijn afgebrand en op den hoop toe betaald Monseigneur ze maar aile drie maanden. Thans heeft Monseigneur, heel waarschijnlijk in eene vlaag van edelmoedigheid en christene hulpvaardigheid (!?) besloten voortaan som-migen (niet allen) zijner bedienden 50 fr. en opslag per dry maanden toe te staan. Dat velen aan dit hongerloon verplicht zijn blijven te werken vindt zijn oorzaak in de gedurende den oorlog zoo raar geworden bekleedbare plaatsen. Het opperhoofd van deze inrichting zou veel wijzer haudeîen in plaats van zijn tijd te verkwisten in hetuitvinden van nieuwe d o-o-dzonden, en het vervolgen en wegzenden van Vlaamschdenkende priesters, zich wat meer om het lot van deze onder zijne bevelen staande bedienden te bekommeren ! Smokkelarlj en Zedëlljkheid Herhaalde maien reeds hoorden we klach-ten uiten over het gedrag van zekere smok-kelaars (ters^) op den tram Leuven-Diest. Ongelukkiiriijk zijn die klachten maar al te gegrond. We hebben persoonlijk de on-dervinding er van opgedaan. Heeft men het ongeluk, op den tram die om 4,40 uren uit Leuven vertrekt, in een rijtuig plaats te nemen waar zekere smokkelaars — en bijzonder smokkelaarsters — van Diest en omstreken zich bevinden, dan is men tevreden tôt zijne bestemming te zijn geko-men. De onzedelijke woorden, de vuile liederen, de onhebbelijke gebaren die men er te hooren en te zien krijgt doen u effen-af walgen, zij maken u kwaad bloed en tevens rood van schaamtegevoel. Men zegt niet zonder reden dat de smokkelaars aile eergevoel verloren hebben. Er kunnen er nog wel fatsoenlijke menschen tusschen zijn, dat zullen we niet betwisten, maar — zonder schr -om van tegengesproken te worden — durven we verklaren dat hun getal uiterst klein is en dat verre uit de meeste totaal bedorven zijn en vooral de jongerp. Er valt hier eene droeve bestatiging te doen : vele ouders laten — uit winstbejag — hunne te jonge kinderen — vooral meis-jes — bijna dagelijks op reis gaan, zelfs 's nachts wegblijven, zonder zich verder nog in 't minste om hun gedrag te bekommeren. Die ouders spelen met vuur ! Indien ze dit later maar niet moeten onder-vinden ! Maar... naberouw is bitter en 't is te laat den put gevuld als 'tkalf verdronken is. Zou hier het trampersoneel niet kunnen ingrijpen ? Er is hier meer aan gelegen dan aan n'en kilo smokkelwaar. De openbare zedelijkheid staat op het spel. Kan de bevoegde overheid geene maat-regelen treffen 1 Of kan de zedenpolitie hier geen nuttig werk verrichten ? Hoe het gaat of niet, aan dat openbaar en besten-dig schandaal moet een einde komen ! M. IETS VOOR IEDEBE WEEK Ze komen terug ! Wie ? Wel zij, de Suskens uit Vlaan-dren. De Strijd is uitgestreden. De oorlogsvaandels zijn op en de flarden ervan vol bloed en slijk liggen ver-spreid langs heel den langen lijdens-weg. Ze hangen in de takken der naakte struiken verward, oude vodden zonder kleur, niemand weet nog dat ze van regimentsvaandels stammen, maar daar waar ze hangen staan veel kruiskens, kleine kruiskens van takken, en piottenmutskens er op, laag, heel laag bij den grond. Arme Suskens van Vlaandren, ze liggen daar gansch gekleed in slijk begraven en voelen nog hunne laatste pijn, ze denken no g aan hun laatste leed, ze hooren vader en moeder weenen, maar kunnen niet weg. Daar gaat de morgenwind killig door een doorenstruik, er raakt iets los, grauw en nat, het flappert log één-maal op en af, zit dan weer vast... Zie de aarde onder de kruiskens beweegt ? Ze hebben het gehoord misschien, zij die daar liggen? In,hun verren, grijzen, eindeloozen droom, doodemenschen-droom, iets uit het leven, zeker uit het leven, ze weten het... « Six hommes de bonne volonté ». Wat is dat ? Voor een verkenningstocht : zes met goeden wil ? Zij, zes van een dorp waren op-getrokken. Waarom ook niet ? « Pour le Roi et le Drapeau ! » De Koning ! Ik hoor het fluisteren dicht bij de kruiskens : De koning, onze koning... Ze deden het zoo graag voor hem ! Ze hadden het gehoord hoe hij vlaamsch sprak met de vlaamsche jongens, hoe hij hun de hand drukte, hoe zijne ge-malin een moederke zijn wou voor hen allen. Hoe verlangden ze er naar om gekwetst te worden en te mogen rus-ten in een hospitaal waar zij, de zachte, heilige koningin met hare magere blanke hand hun voorhoofd zou stree-len en in het vlaamsoh fluisteren aan hun oor : « Nu maar goed rusten, mijn jongen, en ik zal aan moeder schrijven dat het niet erg is. Hoeveel trouw er uit hunne groote blauwe oogen zou stralen, hoe ze lijk bij groote sterke honden zouden spreken : « laat me op, ik kan nog helpen ». Daar flappert die kleurlooze vod weer in den dorenstruik, ze flappert weer traag en moedeloos. Er is geen zon meer in het landschap, er knalt geen geweer meer, er galmt geen sol-datenlied meer. De vod flappert zoo droevig, ze schijnt te weenen. Hoe is ze toch daar gekomen, zoo ver van het regiment, bij die zes vlamingen ? 1s een van hen uit zijn graf gekropen om ze te halen ? Zeker ze hadden er recht op met hun zes. Daar staat iemand in Belgisch uni-form, het is, geloof ik, een luitenant, misschien ook maar een onderluite-nant. Daar zegt hij iets : « Vlaamsch met hen spreken ? Nooit ! 1k heb mijn revolver om me te doen gehoorza-men ! » Niemand spreekt tegen ; eenige lachen, andere blijven onverschillig. De man houdt zijn Belgisch unifortn op den rug. •••*••••• • • « « Daar staan de kruiskens zoo laag bij den grond, daar hangt die vod in den dorenstruik. Hoort, daar ruischen woorden voorbij : Ik heb mijn revolver om ze te doen gehoorzamen... Knak... De kruiskens breken, de doorenstruik slaakt zijn roemrijk aan-denken, de vod valt, de aarde onder de kruiskens beweegt niet meer... IBO. Verbanning Priesîer Vandermeulen. Aanbieding van een gouden kelk INSCHRIJVINGSLIJST geopend door « De Gazet van Leuven» Noch Engelschman, noch Fransch- man, noch Duitscher. Vlaming en Belg. fr. 2,&0 ' De yevers gelieven het ons aan te duiden indien zy verlangen dat hun naam niet vermeld worde. ^ Verdere mededeelingen en giften te zenden aan het bureel van " De Qaze<, van Leuven „. Men kan het bedrag ook storten op de post-checkrekening w 242. Leest en verspreidt De Gazet van Leuven.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre De gazet van Leuven: weekblad voor het arrondissement Leuven appartenant à la catégorie Oorlogspers, parue à Leuven du 1916 au 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Périodes