Tweede Jaargang, nr 21. Prijs per nummer : 5 centiemen. Zondag\ 27 Mei 1917. fM—www>g«BMgi De gazet van Leuven c=nrrxr*K or^otyra^-Trrrr-i^d^r^^^^etHMxiMetcMeiâeieeeiWEe*! 1 ABONNEMENTSPRIJS : Per jaar , , . 2,50 îr. ] Voor 6 maanden . . 1,25 fr. Voor 3 maanden . . 0,65 fr. Allé Briefwisseling te zenden : Naajnsche Vest, 41, HEVERLEE (Leuven) Postcheok-rekeaing Nr 242 Elke medewerker blijft verantwoordelijk voor zijn opstel. Ongeteekende 'brieven of bijdragen worden niet in aa;im jrking genomen. Handschriften worden niet teruggegeven. AANKONDIGINGEN : Naar oVereenkomst. j" BOEKBESPREKING : Het inzenden van één -exemplaar geeft recht op vermelding ; twee exemplaren op bespreking. Vlaamsch leven in het arrondissement, Het dringt en het woelt, het wenielt en het kiernt, het groeit en het bloeit in onze Vlaam-sche Brabandsche gouw. •t Is alsof met de lente der natuur, de lente van het Vlaamsche leven is aangebrokçn, D§ harde korst der verfransching wordt openge-reten en verbroken en barst voor de stuw-kracht der Vlamingen. Blijde is het verschiet, verîrouwvpl de toekomst, îaenend de lente en, verhopen we het, zegenrijk de zomer en rijke-)ijk de oogst. Q 't is de lente volop in onze gouw ! doch in de lente hoeft er gewerkt, gezwoegd en ge-z^aid. Vlamingen vooruit i Velen hebben reeds den oproep tôt samenwerking beantwoord, nog nieuwe arbeiders verwachten we in den Vlaamschen wijngaard. Vooruit, Vlamingen, geen oogenblik getalmd, geen dag gewacht ! Nu is het de tijd ! Eenige steden en dorpen werden reeds door meetingen bewerkt, andere krijgen hunne beurt, geen enkel dorp mag verzuimd, geen enkele kracht mag verspild worden ! Honder-denlezers vinden hun genoegen in het "Vlaamsche Nieuws,,, en voor menige ontwikkelden brengt het degeliike en nooit genoeg geprezçn Wgekblad " De Eendraçht „ (Prinsesstraat, 16, Àntwerpen. — 1,30 fr. voor 3 maand ) gezonde en taaie volhardingskracht, en het flinke weekblad « De Gazet van Leuven » gaat met rassche schreden zijn tienduizendtal te ge-moet ! Wie had ooit zulk een overwinmng ver-hoopt. Sterk staan we dus ! Sterker nog kunnen we worden, grooter kan de overwinning zijn indien wij, Vlamingen, slechts willen met ijzeren wij. Vqoruit is de weg ! -t Is tijd dat al de handen in elkaar worden gelegd, dat al de strijdkrachten worden vereenigd onder een htQo|d\verking en çlan vpqrujt raet niets ont- giende kracht ! In elke stad, in elk dorp, in iedere familie hoeven de Vlaamsche vlugschriften " Aan het Vlaamsche Volk»,«Vlaanderens Weezang», « Gerechtigheid » en andere door te drîngen, geen enkele plaats mag er wezen waar geen îeverige voortverkooper is van ons weekblad, jn elk hart moet de Vlaamsche strijdleuze ^eserklinken. Spijts laster en spijts tegenwer-king : het moet en !t zal ! Vlamingen, het uur is grootsch. En wie voelt in zijn aderen het bloed fier helden niet yan 13Q2, Zij OQk streden klei-ner in getal doch met ieeuwenmoed en ver-wonnen wat was recht ! L. N. B. — Verzoek aile inlichtingen te zenden of te vragen aan het beheer van dit, blaa. Wie met gesloten brief schrijven wil, steke zijn gewp-nen brief met adres^ gefrankeerd en open pmslag ip eéh tweeden omslag djen liij sluit 'en ook frankeert met adres : De Postonderzoekingsdipnst Aerschot, Diest, Leuven, Tienen naar gelang de plaats of de streek waar liy \T WVJ44U. O.-L.-Yrouw van Ylaanderen, I. Liefde gaf U duizend namen Groot en edel, schoon en zôet, Maar geen een die 't hert der Vlamen Even hoog verblijden doet Als de naarn, O Moedéf-Maagd, Dién Ge in ons landje draagt ; Schooner klinkt hij dan al de and'ren : Onze Lieve Vrouw van Vlaand'ren ! II. Waar men ga îang's vlaamsche wegen, Dude hoeve, huis of tronk, Komt men U, Maria, tegen, Staat uw beeltenis te pronk, Lacht ons toe uit lindegroen, Bloemenkrans of blijfestoen..^ Moge 't nimmer hier verand'ren, O Gij Lieve Vrouw van Vlaand'ren ! III. Blijf in 't vlaamsche herte tronen Als de hoogste Koningin, Als de beste moeder woneji in elk Vlaamsche huisgeziri. S ta ons bij in allen nood, " Nu en in het uur der dood, Ons, uw kind'ren, en ook de and'ren, Liefste Lieve Vrouw van Vlaand'ren ! Kleine Kroniik Vrijheid van meenlng. Wij lezen in " Le peuple Belge. „ scocialistisc blad dat te Parijs verschijnt : " De censuur heietta ans een artikel over nemen uit " Le Socialiste Belge, „ in Holland ui gegeven. Waarom 1 " Wij eischen dgt ails Belgèn vrij hunne meenir njogeu «tien, dat ze hier verblijven of elders, " Dat de regeering zich niet becjriege. Gns sti zwijgen moet niet opgevat worden als een goec keurlng van hare daden. Onze lezers loopen t niet in, want zij weten dat het muilbandstelsel, i Rusland p,fges^hart, nog steeds voortbestaat in de Haver. , Tarugkeer der Beigîsche arbeiders. Borlijn. Het ministerie van oorlog heeft aan ht bestuur van de sociaaldemokratische partij in b( antwoording van zijn laatste verklaring medeg( deeld dat niet alleen de ten onrechte als werkioo naar Duitschland overgebraehte personen (in zor verre dat niet reeds is gesehied) naar België zulie tei'ugkeeren maar dat ook in afzienbaron tijd f diegenen der arbeiders d^o niet vrijwillig verklar^ in Duitschland te willen werken, naar hun vadei land zvillen kunnen terygkeeren. Deae zullen te ten laatste op 15 Junl naar België teruggebrach worden, zoodat na dit tijdstip er geen Belgisch arbeiders nog gedwongen zullen werken. Ëen iesje. " Le Peuple Beige „ schiet volgend venijni; pijltje ai ■ De heeren Carton de Wiart en de BroqueviU hebben in België de doodstraf heys.telft. De Belgisch^ staatswagen loopt achteruit. Groot onvoorzichtigneid ! De Russische omwentelaars waren wijzer, z; schaften de dqocjstraf af ep wij verwedden, dat d e^-tbaar zelï er het meest over tevreden is. De voedingswaarde der Asperge. — De over groote meerderheid der oningewijde persanes makon zich een verkeerde gedachte over de voe dingswaard3 van de asperge, welke men wee frisch en sraakelijk op onzo markten ziet verschij nen. Deze groente wordt vrij algemeen feeap'aouwi als een lekkere scb.oteî, a^aar zopder de minst voedingswaarde overigens, en talrijk zijn de ge neesheeren die deze meçning deelen, Proeven i; den laatsten tijd genoinen, z^jn deze stelling ko men opaverwerpen on hebben aangetoond, dat d sappige asperge zeer voedzame elementen boval Afgezien van haar suikergehalte ( 3 °/0 ongeveer bevat de asperge een zoo groote hoeveelheid stik stofhoudende bestanddee',en dat z\j heel eenvoudij verdient gereingschikt te vvorden onder de bij ui( stek voed7ame groenten. Met één pond asperge dekt men een helangrij'ç 3eel van het dagelijksch voedsel van een volwassen mensoh, hetgeen har gemakkelijke verteerbaarheid in aanmerking ge nomen, haar vooral doet aanbevelen voor de voe ding van zieken en herstellenden. Een tafereel van Parijs in oorlogstijd. Uit de " Indépendance Belge „ : Wij hebben vocr eerst 's avonds in de spijshuizen maaltijden zonde vleesçh gehaà ; het schijnt niet goed te zijn uitge vallen. In de voorname spijshuizen, waar men zon der zijn wenkbrauwen te fronsen vijf frank hetaab voor twee halfzachte eieren, tien frank voor ze kikvorQchen en een " louis „ voor een vischje me geraspte bischuit, zijn deze kleine onhebbelijkhe den zonder meer voorbijçegaan Maar Jn de be scheiden hui?en, waar de vaste prijs yan de: maaltijd twee of drie frank is, sohenen de eters on tevreden, Het komt mij voor dat iets anders za moeten gevonden worden om de dertig duizen ossen en kalveren uit te sparen die noodzakelij zijn voor de voeding der soldaten. Men heel overigens opgemerkt dat sommige gasten klein pakjes meebrachten, koud vleesch bevattendc Want het dekreet zegt. dat het ypivoaen is in d gpijshuizen <ien blanten vleesch op te dienen, maa verbiedt aan deze laatsten niet zich elder« vlëesc te verschaffen ep er des» vorigen dag bijvoorbeel een voorraad yan op te doen. Qverigens, willen d brave hotelhouders hun winst]es niet dervep e vv/i«55v&v.^. | — zij hebben op de vastenkaart geschreven dat elk schotel van buiten meegebraeht aanleiding zal g< __ ven tôt een opgeld van 50 centiemen. Een opgel te doen bet&len voor een sneedje kouden rostbea dat niet opgediend wordt, is vindingrijk maa buitensporig.... Om deze nrovisies gemakkelijk mee te neme gebruikt men kleme zakjes, een blikken doos be vattende, welke later kan dienen om uit hengele: ^ te gaan. Sedert eenige dagen hebben wij ook sui & kerzakjes, het zijn buideltjes van zijde, gevoen met katoendoeV of lijnwaid, die een tiental stukje suiker kunnen heyatten en door de damen, op haa Uezoeben, medegenomen worden om het kopje thei of kamille dat haar onder vroolijk gesnap opge djend wordt, te kompleteeren. Dit zijn futiliteitjei van het Parijsohe leven ; zij doen op schilderach tige wij7,0 de onaangenaamheden zien, well^e wi moeten doormaken. De mode lijdt uatuurlijk ool >t onder al deze beperkinge»! en de goede toor schrijf't voor, cp het oogenblik, zich niet met al t( >- e^egante noch al te nieuwe kostuums te tooien s Dat riekt naar den paeveau en doet lyken op*dc nieuwe rijken deze armen van gisteren nog, n die per automobiel rijdeii en slechts uitgaan in on-à berjspel^jken rok, De voorname lieden gaan voori 3 den inhoud van hun kleerkast te verslijten van vôûr den oorlog. | De H. Qregorius en de oorlofswoeker. v Efn blad schrijft : Qyer reof en plundering in oorlogstijd wordt reeds in do oudste tijden ge-klaagd, on deze klachten klinken juist zoo, als wy zo nu uit den mond van rechtstrçeks betrokkenen ? kunnen hooren. Maar ook over winstbejag in den buiten weyd en wordt bit ter geklaagd. 3 Toen de Goten in 253 Pontus binnenvielen, vroeg een Pontisebe bisschop aan den H. Gre«-orius, wat 3 men met de boetelingen moest doen, die in oorlogstijd hun land- en geloofsgenooton verraden en uit-i geroofd hadden. De H. Gregorius schreef toen in 3 zijn Epistola canonica ; " De hebzucht is iets verschrikkelijks, çn jeder, die zich daaraan schul-dig rçiaa^t, moet uit de kerk Gods gezet worden. , Als eenigon echter, ten tijde van een vijandelijken inval, bij zooveel jammer en ?aavele tranen, zoo r vermetel ziin, dat sij Bieenen, dat een tijd, welke vopr ailen een tijd van rampen is, voor hen een 1 tijd van groote winsten knn zijn, dan verraadt deze 3 gemaedsgesteltenls menschen, die goddeloos zijn en door God veracht worden, en hun schandige 1 handelwijze kan door niets meer overtroffen worden. Daarom hebben wij besloten en verklaren, dal 3 zulke lieden uit de kerk gestooten zijn, opdat de toorn Gods niet aver het geheele volk kome.» LETTERKUNDIG HOREKJE. Qorlog'swee. ^ Waar zijn voor ons die schoone tijden. Van vrede, voorspoed en geluk ? Thans is 't slechts zuchten, weenen, lijden, En buigen voor den oorlogsdruk. De jeugd die sprak van liefde en leven, Van toekomst en van levenskracht, i Moet nu op 't slagveld 't leven geven, r Wordt daar in slijk en bloed versmacht, De grijsaard ziî van angst te kermen ; Sinds maanden schreef zijn zoon niet meer ; * Mijn God, zucht hij, heb nu erbarmen, s Geef mij mijn dierbaar kind toch weer, 4 En tal van teere wichtjes schreien Om vader, die op 't strijdveld stàat, Wijl moeder, uitgebleekt van 't lijden, v 1 Een zucht haar hart ontglippen laat. Uit ieder hart stijgt thans een bede, Naar 't lievend harte van den Heer ; 1 Eenieder smacht en snakt naar vredet k Ach vrede, keer op de aarde \y$er i 1 Hoelang nog moeten wij U derven, 6 Tôt heç|en ongekende schat ? Mocht ons gebed van God verwe^vein, 3 Djen steun. dien tr-oost op 't lijdenspad, r " " . ^ Qe^acliten. ' Ëen weldaad, die te lang op zich laat wach-[i ten, is bedorven als zij komt. — "'r—- l^J e IETS VOOR IEDERE WEEK " d Pleidooi voor r Zonnekens en Cie. ri Nihil humatii a me alienum puto. In « De Eendraçht » van verleden week staat î er een flink artikel ter eere van Mijnheer Zon-_ nekens. Deze is een doorbra^f mensch die het j met Vlaanderen en zijne toekomst heel goed 3 meent, die diensten bewijst aan de Vlaamsche t, zaak, maar die niet openbaar voor zijne } meening durft uitkomen doch zijn overtuiging _ in zijn tesch stopt als hij bij andersdenkenden 5 komt. En de reden van die kazakkeerderij ? . Niets anders dan de schrik. Later zou hij of I zijn zonen, die moeten geplaatst worden, van het Landsbestuur geene enkele gunst meer te i verwachten hebben, als zij, zûo maar zonder , handschoenen, de gelegenheid vast pakten om Vlaanderen te helpen vrijmaken. Het artikel eindigt met de bekentenis*dat Zonnekens een brave man is en een goed Vlaming, maar de schrijver betreurt tezelfdertijd dat er zoovelen zijn die niet durven toonen wat in hun harte schuilt. Als ik het artikel las, kreeg ik bijna een appelflauwtje. Goed dat ons Felicie me recht hield, of ik lag er. Wie mag me toch die part gespeeld hebben? Zou die Satansche Zalfmans mij naar die mannen van Antwerpen overge-schreven hebben ? Want die Mijnheer Zonnekens is nu juist dezelfde als ik, Ibo, al heb ik niets zonachtigs in mijn persoon. Ik heb ook twee nakomelingen waar ik budgetvreters zou van willen maken en ik ook, eilaas, speel zoo dikwijls den man met twee gezichten. Doch er zijn verzachtende omstandigheden die ik wil inroepen te mijnen voordeele, en ten voordeele van al diegenen, wien het aan moed feilt, om radikaal handelend op te treden. Ik ben geen volmaaktheid, doch eenvoudig een mensch met een aantal gebreken en zwak-heden ; een eenvoudig kribbelaar op een kan-toor. En als ik dan te kiezen heb tusschen de ideale daad en de praktische voorzichtigheid dan haalt de stoffelijke kant de bovenhand ; als een zwakke mensch die ik ben, handel ik slechts meê in den geest met de voorvechters en de baanbrekers onzer groote zaak. Want, moest de daad erbij komen, wat zou onze baas zeggen ? Die man moet van geen Vlamingen weten en zou me alras van den « bero » wegjagen. En dan ? Zal mijne overtuiging brood geven aan ons Felicie en aan mijne twee broekvente^? O, ik weet het, schoon is het, aile offers te Srengen voor eene edele zaak en het is het bloed der gevalîene slachtoffers dat weelderig het heldenras deed opschieten ; maar nog eens, Ibo is maar dood-eenvoudig een mensch en heeft geen halven vingerhoed heldenbloed in het lijf. Trouwens, zij die we als onze voormannen en geheiligde opperhooîden immer beschouwden, blijven voorzichtig achter de schermen en bepalen zich tôt een geestelijk maagschap met de Vlaamsche strijders. Als de goed beslagen officieren voorzichtig-heidshalve verstopt blijven, waarom moet dan een piotteken zonder vermogen alleen in 't vuur springen ? Zij dragen tegenover Vlaanderen en zijne toekomst eene zware verant-woordelijkheid, die weigeren ons te steunen, te helpen en voor te lichten. Een woord van de machtigen zou ons, zwakken, doen over-gaan van den wil tôt de daad. Maar alleen, onz.eker, onbeholpen en zonder de macht van het voorbeeld uit den hooge, blijven we gelijk Zonnekens passieven met de daad en actieven met al den gloed van ons innig verlangen. We zuchten onder het gewicht, van onze dubbelzinnigheid. Onze broeders hooren ver-dacht maken, over de prachtige mannen der daad allen laster en onzin hooren uitkramen, aanwezig zijn als voor de Vlamingen een nieuw strafwetboek wordt opgemaakt dat na den oorlog moet worden toegepast, en den laster niet durven wreken, de bedreiging niet

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.