✓ % Derde Jaargang, nr 5 PrMs Ber aummer : 5 eentiem. Zoadag, 3 Februari 1918. (< Afconnementsprijs : Per jaar . . 2,50 fr. Voor 6 maanden . 1,25 fr. Voor 3 maanden . 0,65 fr. Aile briefwisseling te zenden : 148, Naamsche Yest, 148, Leuven Postcheckrekening nr 242 Elke medewerker hlijft verant-woerdelijk veer zijn opstel. Qngeteekende brieven tf b^dia-gen ^'ordea uiet in aasmarJ in'g ge-nemen. — Handschriften worden niet terugge geven. y Boekbespreking : Het inzenden van "A één exemplaar geeft recht op ver-melding ; 2 exempl. op bespreking. t J Vlaanderen's zelfstandigheid Hoe onze stambroeders uit Noon Nederland zullen staan tegenover c huidige werking om politieke autom mie voor Vlaanderen, is een van ( meest ons aan 't hart liggende vrag« die we ons thans ste'ilen kunnen. W de Nederlandsche regeering doen zë wanneer de Vlaamsche nationaliste zich voor de buitenlandsche erkennir onzer zelfstandigheid zullen aan werk zetten, moge tôt nutoe onbetwi blijven ; dat ons vanwege taal- en star verwanten niet geweigerd worde w de Mongoolsche Finnen van den Ge maan»chen Zweed gewerd, is mi schien een vrome wensch, tôt dusve Maar van groot belang is het reeds d de groote ernst van onzen strijd thaï wordt ingezien, door de Nederlande van over Moerdijk, dat een welwille der, tôt begrijpen geneigde bejegenir den aktivisten te beurt valt ! En dat c werkelijkheid wordt, dat het dit t< deele reeds is, bewijzen volgende pa sus, dien we uit een politiek Overzic knippen, verschenen in « Het Vade land », van Woensdag, 23 Janua: Avondblad. De onderlijning is van on Wij hebben nng niet de aand^cht g v stigd op hei b^shiit van den Raad v; Vlaanderen, den 22en December genom< «n van de week openbaar gemaakt, c Vlaanderen volledig zelfstandig te v< klaren. In verband daarmede legde dp Ra zijn mandaat, hem op 4 Februari 19 door den Vlaamschen Landdag toer» trouwd, neder, en zal hij zich aan e nieuwe . volksraadpleging onderwerpe * die het Vlaamsche volk gelegenhe moet verschafien, zijn wil riopens dit t sluit van den Raad ait te drukken De bodoeling zal wel zijn, dat die vol1 rasdplpging onverwijld en niet eerst den oorlog zal worden gehouden„ Maar d vreezen wij, dat de Russischo Maximalist Gn die er over denken als zij met hun l zwaren zullen aankomen ; het volk k «prst worden geraadpleegd, als de bezi tingetroepen zijn teruggetrokken en uitsreweken bevolking is teruggekeei Het is daarentegen waar, dat niemai meer Polen zyn zelfstandigheid z< willen betwisten, hoeioel het tijdens bezetting daartoe heeft besloten. Hoe het zij, de proef die men blijkba •wil nemen om het Vlaamsqjae volk, dat n in bezet België vertoeft, over de vraag v Vlaanderen's zelfstandigheid uitspraak laten doen, is ondanks ailes zeer belan w»kkend. Allerlei vragen doen zich daar voor : Hoe rer gaat de zelfstandigheid, ( men begeert ? De Duitsche Keizer he< • Polen nog alleen zelfstandig, niet onafhs feelijk genoemd. Toch zal het koninkr naar aile waarschijnlijkheid zoo goed i ■op zichzelf staan. Denkt men zich dat o m"t Vlaanderen ? Zou men het van W lonië los willen maken? Vermoedel zullen deze en andere vragen aan \ Vlaamsche volk ter beslissing word overgelaten. Maar hoe de stemming uitvalle, de oorl< vrede waarmede hij zal eindigen zal t alotte over het lot van Vlaanderen besliss< Mogen in elk geval deze\voormann van het Vlaamsche volk de wegen vi den waarlangs de zelfstandigheid v< dat volk, in welken staatsvorm dan oi en de Vlaamsche beschaving het b< worden verzelcerd ! En mogen vooreerst hun pogingen er gericht zyn om de eendracht in het Vlaa sche kamp te herstellen, want verde< zullen de Vlamingen aan de groote gpvar die hun belangen bedreigen moeilijk 1 hoofd kunnen bieden. Op dien weg is het, een weg v vertr -uwen, waardeering en medevc 'en, dat Vlamingen en Hollanders ■ut voor beiden gewichtig uur malka der de ftan.d kunnen reiken, en, wa de toestanden elke andere samenwf king bemoeilijken, zooniet uitschak len, elkaar een stevigen, zedelijke hartverkwikkenden steun verstrekke Vlaanderen hoort zulke stemm met innige vreugd verluiden. VREDE: ~~ /rede, hemelzoete vrede ! Daal toch op deez' treurende aard' ; Gij zijt meer dan goud en schatten, Meer dan keizerkronen waard ! Spreid op ons uw liefdevleug'len, Woon in hart en huisgezin, Vlecht om ons de bloem der bloem Van de ware broedermin. Vrede, meer dan goud en schatten, Meer dan keizerkronen waard Vrede, hemelzoete vrede, Daal toch op deez' treurende aard ! DE 00RL0G Da Toeatand. Aan de Eng«lsche linies op het oorlogs-terrein in het Westen is do srevechtsbe-drijvigbeid vooral ton Noordoosten van IJparen, in de streek van Poelkapello en Passchendaele, vrij hevig geweest. Tusschen Atrecht en St. Quentin hield de vuuractie eveneens aan, terwijî op het Fransrxhe front de artilleriestrijd op den rechter Maasoever het hovisfet was. In Italië is het geschut aan b«ide zijden ran de Brenta in de weer gebleven. De Italianen zijn er in geslagd, den Monte do Val Bella en den Col Rosso terug te ver-overen.Berichten over den toestand acht*r hnt Russische front melden, dat de Raad der volkskommissarissen voor den strijd in de Oekraine en het Don-gebied den matroos Doebenko tôt opperbevelhebber benoemd heeft. Hij zal in de oerste plaats de opera-ties tegèn Kalodin moeten leiden. De ge-vechten tusschen de Oekrainers en Maxi-malisten duren voort. Volgens Parijsche bladen zou een beslissende slag op handen zijn. Uit Maxitnalistische bron verluidt, dat troepenafdeeling«>n van het Sovjet, die van Charkof naar Poltawa worden gezonden, de troepen der Oekrainsche Rada àange-vallen en verslageu hebben, waarbij de stad in handen van het Sovjet arekomen is. Bij Galatz hebben de gevechten tusschen Russen en Roenaenen een grooteren om-vang gekregen. De afloop was voor de Russen ongunstig. Na Lloyd George en Wilson — Clemenceau en Sonnino zwijgen nog altijd, alhoe-wel in Prankrijk er mot nadruk gevraagd wordt dat Clemenceau over de oorlogsdoel-einden van Prankrijk een kategorische ver-klaring zou afleggen, — heeft graaf von Hertling gesproken en zijn rede is een ant-woord op de twee bovengenoemde staats-lieden.De Entente, zeart de Duitsche Rijkskan-selier moet van het standpunt afzien dat d» rijken der verbonden middelmachten mogen of kunnen geuchonden worden Te-gen die voorwaarde kunnnn wij tôt vrede's-onderhandelingen bereid zyn. Duitschland spreekt zich klaar uit : inlij-ving van Noord-Frankrijk of Belgi© behoort niet tôt onze politiek. Dus, daarvoor be-hoeft niet meer gevochten. De demokrati-sche aredachte zegeviert, goen annexatie ! Het " Alg. Handelsblad „ schrijft over het Duitsche antwoord : " Ditmaal erkent von Hertlinsr, dat Lloyd George op andere wijze g«sproken h»e>ft, waarin von Hertling een bewijs zi®t, dat Lloyd George over vrede wil onderhande-len. Dat willen Duitschland en Oostenrijk ook, en derhalve verklaarde Hertling, op onmiskenbaar duidelijken toon, datDuitsch-land 'geen plan heeft noch ooit heeft ge-had, om België en Noord-Frankri]k op ge welddadige wijze te annexeeren. Dit is een vaststaand punt, in de vaak wisselende omschrijving der oorlogsdoeleinden. Heeft deze redevoering van von Hert- ' ling ons nader tôt den vrede gebracht ? Mogelijk wel. Want de Duitsche kanselier heeft thans zoo duidelijk uitgesproken, dat Duitschland geen annexatie-plannen heeft voor België en Noord-Frankrijk, dat daar-over in de Ent»nte-landen geen twijfel aeer kan overblijven. Of dit nu hetzelfde is, wat Lloyd George en Wilson verstaan onder " teruggave en herstel kan niet worden gezegd. Het beginsel staat na d»ze bespreking onherroepelijk vast, dat Duitschland geen annexatie bedeelt, no«h van België, noch van eenig Fransch gebied, en bereid is over den vrede te onderhandelen, wanneer ook de tegenpartij verklaart de integriteit van het Duitsche Rijk en van zijn koloniën, eventueel die van Oostenrijk-Hongarije en Turkije, niet te zullen aantasten. „ Rechtuit, is dat geen reden om groote hoop te koesteren ? ALGEMEENE Land-en Tuinboiiwmaafschappij Toor Vlaanderen (L T. V.) De bekommernis om de bahartiging van de belangen van den Vlaamschen land- en tuinbouw na het herstel van den vrede, heeft eei groep laDdbou^kundigen ge-noopt de stichting een r Algemeene Land-en Tuinbouwmaatschappy voor Vlaanderen tor hand té iiémen. Zij heeft voor doel al de levende krachten op landbouwgebied te vereenigen en alzijdig werkzaam te zijn voor de vooruitgang van de landbouwvve-tenschap en techniek en voor de bevorde-ring van de belangen en de verbetering van den toestand van onze hndbouwbc-volking.Hoe individualistisch ook van aanleg:, hebben onze landbouwers toch in den laat-stentijd moeten toegeven aan den drangder omstandigheden die hen dwongen hunne lotsverbetering in het vereenigingswezen te zoeken. Ook na den oorlog zal onze landbouw zich voôr nieuwe toestanden en nieuwe moeilijkhsden geplaatst zien, die de samenwerking van allen, gepaard .bij de grondige studie van de noodwendighe-den van het landbouwbedrijf zullen behoe-ven. Vandaar de noodzakelijkheid van het bestaan van een centraal organism dat tôt voorlichting en steun bij de landbouwers kan dienen en als vertegenwoordigend lichaam bij de openbare besturen kan op-treden.Wij waardeeren teu voile al het goede dat de vrijo vereenigingen, zoo veelvuldig uit het privaat initiatief ontsproten, hebben teweeg gebracht. Toct: omvatten zij niet al de zijden van het landbouwvraagstuk ; hoofdzakelijk bepalen zij zich bij ekonomi-sche verrichtingen (ger.amenlijke aankoop en verkoop, verzekeringen, kredietwezen), mitsgaders het zedeliik doel dat zij be-trachten. Andere werkzaamheden, die even zoo nuttig zijn voor de verheffing van onz<m land- en tuinbouw vallen doorgaans buiten hunne werkzaamheden Onder dezo laatste, die in het arbeids-veld van de L. T. V. ziillen vallen, noemen wij de vooruitgang van de landbouwweten-schap en van de techniek en dezer ver-spreiding onder de landbouwers, o. a. door het uitgeven van een Jijdschrift en van boeken en vlugschriften, het verstrekken van inlichtingen. inricbten van proefvelden modelhoeven en prijskampen, het inrichten dur jaarlijksche landbouwtentoonstellin-gen, de veredeling der veerassen en der zaden, de bestherming der landbouwvoort-brengst en hareu afzet op de binnen- en buitenlandsche marktcn, de verbetering der landeiijke wetgering, de verfraaiing van het buit.enleven, de verheffing van de maatschappelijke toeitand der landbouwers en hunne vertegenwoordiging in het openbaar leven. De L. T. V. doet dus geenszins afbreuk aan de bestaande v^reenigingen, maar veeleer zullen deze laststen, door aanslui ting van hunne bwste bden het middel vin-den om de tekorten in hunne eigene werking aan te vullen en zich de noodige steun van booger hand te verschaffen. Overigens, naast de vrije vereenigingen bestonden ook voor den oorlog wat men gewoon was te noemen de ofticieele orga-nen van de landbouw. Over het algemeen gaven zij echter niet wat men gerechtigd was er van te verwachten. Wat meer is, op dit oogenblik dat onze landbouw zich in buitengewone omstandigheden geplaatst ziet en dat bij de oplossing van de gewieh-tige vraagstukken van de bevoorrading de invloed van officieel vertegenwoordigende lichamen zich zou Moeten doen gelden, nu zijn dèze zoo goed alsstil gevailen. 't Is te zeggen dat de werkaloosheid der rroegere organismen ons verplicht eene nieuwe vereeniging tôt stand te brengen, die, overeenkomstig de nieuwe toestanden op aile gebied zal ingrijpen in het belang van den Vlaamschen land- en tuinbouw. Wat hare inwendige inrichting betreft, de L. T. V. zal haie werking centralisee-' ren in een bestendig sekretariaat, met ze-tel te Brussel, arbeidende in opdracht van het bestuur en vervoegende over een dege-lijk wetenschappelijk onderlegd en prak-tisch opgeleid personnel. Voor hare plaatselijke betrekkingen en werkzaamheden, zal de L. T. V. overgaan tôt het oprichten van plaatselijke afdeelin-gen, b. v. in ieder arrondissement, kanton of bepaalde landbouwstreek. Benevens deze zal de L. T. V. bijzonde-re afdeelingen of kommissiën vormen voor bepaalde werkzaamheden. Zoo b. v. eene afdeeling voor de verbetering van hot paardenras, voor de varkenskweek, de rundveeteelt, de hoenderteelt, de zuivelbe-reiding, de tuinbouw, de veredeling der zaaigranen. de heideontginning, de land-bouwmechaniek, het inrichten der tentoon stellingen, de landbouwwetgeving. enz.. Als loden worden aanzocht toe te trpden al wie hunn» belangen in den land- en tainbouw hebben. De bijdrage wordt voer-loopig op vijf frank 's jaars gesteld. In afwachting van de oprichting van het bestendig Sekretariaat, worden de toetre-dingen ingewacht bij de algemeene sekre-taris van de L. T. V. : M. H. Mommaert», te Broechem, (bij Antwerpen), die ook ver-dere inlichtingen over de vereeniging geeft. BINNENLAND, Antwerpen Merxem. — Belangrijke diefstal. — 29 000 Frank uit een brandkoffer van het Nationaal Romiteit gestolen. — Een buitengewoon stoutmoedige diefstal is ge-pleegd in den nacht van Zondag op Maan-dag, ip den Gemeentewinkel, Gemeente-straat, 52. Zondagavond had de hoofdbe-diende nog ailes onderzocht, en ailes in regel gevonden. Maandagochtend stelde men vast dat de brandkoffer opengebroken en een som van 29.000 frank verdwenen was. De dieven moeten met velen geweest zijn. Zij zijn er in gelukt, een gat in de brandkoffer te boren, en, naar de sporen aanduiden, is een hunner naar beneden gegaan om een boor nat te maken, opdat deze niet krijschen zou. Zij hebben, trou-wens, hun inbrekersgereedschap laten lig-gen, alsmede een dagblad. Zooals hooger gezegd, hebben zij 29.000 fr. ontvreemd. Een pakje van 100 mark-briefjes hebben ze laten liggen, alsmede eenige centiemen pasmunt. In een andere kamer stond een brandkoffer waarin 90.000 fr. lagen. Deze is echter onaangeroerd gebleven. Reeds Maandagochtend is het parket met het onderzoek begonnen. Verschillen-de huiszoekingen werden gedaan te Mer-xem, bij kerels van verdacht alooi, maar tôt heden is er geen spoor van de dieven ontdekt. Wat de nachtwaker betreft, deze heeft wel gerucht gehoord, maar hij dacht dat het de huisbewaarder was, die over en weer liep. Het onderzoek wordt ijverig voortgezet. Luik. Vreeselijke ramp bij Luik. — Een scliuit omgekanteld. — Acht-en-vijftig man ver-dronken. — Het is eens te meer de wer-kersbevolking van het Luiksche die door deze ramp getroffen wordt. Andermaal zal dit ongeluk weduwen en weezen in de ellende storten. Waar echter bij de ramp van Odeur de groote schuld te wijten was aan do onvolmaakte werking van het rem-toestel, daar is het nu veel meer de dwaze schrik die op het eerste noodgeschrei volgde, zooals men verder zien zal. Op de hoogte van Flémalle-Grande is een water, dat deze gemeente seheidt van Ramioul, een gehucht van Ivok-Ramet. Men kan echter den " plas „ over met be-hulp van e9n groote veerschuit, een soort va'n houten bak met trawinet die vijf en zeventig personen bevatten kan. Woensdag avond voer de schuit van Ramioul weg met twee en zestig personen. Toen zij midden in het water was kenterde zij. Een kabel was gebroken en de schuit helde fel naar een kant. Zij, die op de schuit stonden, werden plotseling door dwazen schrik bevangen : zij dachten niet beter dan, om het even-wicht te herstellen, allen naar de andere ■ zijde van het vaartuig te dringen, en zoo waren ze dan aile twee en zestig samen-geperet langs den kant, die het hoogst boren water stak. Dit had de ramp voor gevolg. De schuit kenterde langs den zwaarsten kant en stortte al de opvarende in de Maas. Dit gebeurde om 7 uur 's avonds, 't is to zeggen in voile duisternis. Men stelt zich bezwaarlijk voor wat toen voorviel. Hart-verscheurende hulpkreten, noodgeschrei van ongelukkigen die tegen het water in-worstelden, en al hun krachten inspanden om nog het wrak te bereiken, dat reeds bijna geheel onder water was en nog slechts langs eene zijde uitstak. Wanhopige pogingen werden gedaan om tech nog een heil te vinden ; 't was ailes tevergeefs. Het slijkerige water verzwolg hen allen, en weldra hoorde men in de avondstilte niets meer. Het is ook aao de duiternis te wijten dat het ongeluk niet gezien werd. Trou-wens, de ramp moet bliksemsnel gebeurd zijn, zoodat er in geen geval hulp van buitrn te verwachten was. Van de twee en zestig personen, die op de veerschuit waren, waren er slechts drie die konden zwemmen ; dezen hebben slechts daaraan hun heil te danken. Boekbespreking. Van het Beginsel des Levens, door Karel Leroux, — 61 blz. 1917, Brussel, De Nieuwe Boekhandel. Het is een verblijdend verschijnsel dat onze letterkunde niet heelemaal doodgaat onder den druk van het oorlogswee. De hier aangekondigde bundel gedichten helpt ons integendeel te gelooven dat we niet klagen mogen. " Van het Beginsel des Levens „ heeft niet tegen te spreken letterkundige waarde. In die zacht vloeien-de met gemak geschreven klankrijke ver-zen licht groot dichterlijk vermogen. Dit vermogen dankt de dichter trouwens aan waar gevoel, zijn verzen zijn niet gesmeed, ze bevatten geen genotstoorende onvol-maaktheden die zoo licht ontstaan uit gémis aan oprecht gevoel. Een gebrek misschien 1 Waarom al dat pessimisme ? Is dan alleen droefheid — Weltschmerz ! — stof voor dichters meer? In Vlaandren weten we wat nevel is, maar we kennen ook zon en regen en wisid ! We zijn geen Gtahanen maar ook geen IJslan-ders en zelfs die hebben soms ook nog wel eens zon in hun ziel. In die bewust of on-bewust gekweekte droefheid ligt een ge-vaar, ik meen : eene al te eenzijdige levensopvatting. Niet in een enkel boek-deel maar zeker in heel het Jevenswerk van een dichter moet dit als een ten zeerst te vermijden gebrek beschouwd worden. Baby. 1ETS VOOR IEDERE W .EK Hulp... bij de Vlaamschgezinden ! Jan Dingens is een arme boer, hij heeft één koe en ongeveer drie hect-aren land — in huur, wel te verstaan. Al is Jan Dingens nu ook maar een arme boer, toch moet hij Ieveren aan graan, aardappelen enz. wat hij te veel heeft. Te veel heeft hij eigenlijk niets, een boer heeft nooit iets te veel ! De boeren die dit lezen lachen, ik zie ze lachen van hier ! Hi hi ! Hoor ze maar lachen ! Neen, neen, ze hebben nooit iets te veel ! Dat Jan Dingens moet Ieveren vind ik rechtvaardig, dat hij moet Jeveren wat hij te veel heeft — zelfs iets meer — vind ik ook nog rechtvaardig, maar dat de arme man, kunnen of niet, moet geven wat hij niet heeft, dat is onrechtvaardig. Burgemeester en schepenen houden hun schuur toe, wie er maar naar durft kijken valt in ongenade en wie in ongenade valt bij een dorpsbestuur is een verloren boer. Hoe ? Er zijn toch rechters in Vlaanderen zou ik denken ? In Vlaanderen ? Ja, maar niet op een dorp ! Jan Dingens komt bij mij : Zie nu eens Mijnheer, ze hebben mij voor zoo en zooveel aren aardappelland aangeteekend en ik heb maar zooveel aardappelen, graan, klaver en ailes bijeen. Nu moet ik zooveel duizend kilos aardappelen Ieveren en ik heb er maar zoo veel, daar moet dan nog plantgoed en voorraad voor mijn fami-lie af. — Jan, jongen, ge moet protest aan-teekenen.— Wat moet ik aanteekenen Mijnheer ? Protest ! wat is dat ? — Zeggen dat ge het niet doet ! — Ja, Mijnheer Ibo, maar daar staat straf op bij de wet ! — Op kwaadwilligheid, Jan, maar niet op onvermogen. Luister, ge moet eerst doen vaststellen dat er een ver-gissing gebeurt is bij het afmeten van uw land. — Dat heb ik al gedaan, ze hebben nu wel gezien dat het mis was, er stond bijna eens te veel op mijn blad ! — Wel, dan is de zaak in orde ? — Toch niet, ze willen op het dorp toch gelijk houden en nu moet ik toch Ieveren. — Hebben ze uw nieuw blad gezien? — Ja maar ze doen maar of ze er niets van wisten. — Wacht het maar af Jan, en als het moet klaag dan bij de Duitsche overheid. Goeden raad was dat, maar nu is Jan veroordeeld tôt één maand gevang en twee duizend mark ? Wat nu ? En heeft de burgemeester, en hebben de schepenen ook te veel geleverd ? Eerlijk duurt het langst, zegt het spreekwoord, ik begin te gelooven dat het niet waar is, oneerlijk duurt ook lang, heel lang zelfs. Hoe lang nog ? Ook vaderlandsliefde zeker ? Arme lui het vel afstroopen en zich zelf aan de eerste vaderlandsche plicht onttrek-ken ? Arme boerkens, gaat maar mee met de mannen van chez nous, ge zult er wel komen ! Dat ze ons bij u verdacht maken doet ons weinig of niets, u ook niet trouwens. Dat ze u het vel afstroopen tou ons ook wel onverschillig kunnen laten maar... we onthouden toch dat ge Vlamingen zijt.. Arme Vlamingen die niet meer weten of begrijpen dat er rechters zijn in Vlaanderen ! Kom, vooiuit maar, ge staat niet langer alleen en ge zijt ailes samen genomen toch nog te goed om levend gevild te worden. Wij Vlamingen willen u hel; pen, is er al eens een meeting op uw dorp, roep dan maar luid dat we ver-kocht zijn... dan is ailes lijk het moet. Ibo. "" ■ ■ ''' ' .' ^n. —nran—gg Plaatselijk Nieuws. Bautersem. Afgrijselijke misdaad. — Deze gemeente \r;s, eenige dagen geleden, het tooneel van een verschrikkelijk draina. Twee maand geleden was ïich hier een zekere V..., komen vesti-gen Hij was voor moordaanslag door het assisenhof der provintie Namen tôt 18 jaar dwangarbeid veroordeeld en voorwaardelijk op vrije voeten gesteld. Met hem leefde zyne moeder, weduwe, en zijn mster. Ze betrokken een afgelegen huis in de kom var het dorp. V... was werkzaam aan de statie te Vertrycke, tusschen Bautersem en Tienen. Donderdag verscheen liij niet aan den arbeid. Een be-diende van de statie begaf zich naar hem toe, om daarvan de oorzaak te weten. hij vond V... thuis, de kleeren met bloed besmeurd, en be-weerde konijnen te hebben gedood. Toen vroeg men hem waar zijn moeder was. De kerel ant-woordde : in de' herberg, daarna dat ze naar Holland was vertro'-ken. Daar dergelijk antwoord verdacht leek werden M. Rodeyns, ge-meentesekretaris, in vervanging van den burgemeester, en den veldwachter Dewit, gelast V.., aan te houden en hem voer de magistraten van het gerecht te leiden.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.