De kleine gazet: geïllustreerd blad

1518 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1914, 16 Avril. De kleine gazet: geïllustreerd blad. Accès à 28 mars 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/4746q1t80p/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

I Donderdag 16 April 1914 Nr 16 Tiende Jaargang DE KLEINE GAZET G-eïll-u_streercL eekblad Abonnementen worclen ciangenomen in onze bureèlen Korte Nieuwstraat 28, en in aile Postkantoren. Afzonderlijke nummers bij Van Tassel, Melkmarkt, Roelants, St-Pietersstraat, Boekhandel Flandria, Kathelijnevest en bij al de voornaamste dagbladverkoopers. I ABONNEMENTEN l'er jaar fr. 2.50 Per nummer fr. 0.05 Redaktie en Administratie 28, KORTE NIEUWSTRAAT, 28 A. IV ' jl' El H ï * mzlà Telefoon 353 AANKONDIGINGEN : 4e blatlzyde, per kleine regel volgens overeenkomst Groote aankondigingen Een droeve Verjaardag i De " Titanic " = Ramo Op 15 April was het twee jaar geleden dat het grootste schip der wereld, de « Titanic » verging, waarbij 1635 personen oinkwamen Polo, school van Moniiilieii en tiiclit Indien men de legende gelooft was er eertijds m een stad van Indië een klein radjah die zich erg verveelde. Al wat hij beproefd had oni zich te verstrooien was jammerlijk misluktt. Een zekeren dag, moede de hoofden zijner opyolgentlijke ministerS van finaneiën te doen afsnijden voor het weinige dat zij niet bekwaam waren een budget op te stellen op een duit na, op de onvoorzienste opvordering van geld, liet hij aankondigen dat hij rijk en machtig zou maken, de man die vernuftig genoeg zou zijn, ora er toe te geraken, hem te verstrooien. De mededingers boden zich in massa aan en toonden zich zoo arm van inbeelding dat de jadjah zich verplicht zag ze te betalen met stokslagen op de planken der voeten. Maar er bevond zich in een gevang een ter dood ver-oordeelde, die het geluk had, op zijn laatste oogenblikken, de polo uit te vinden ; en de radjah vermaakte zich zoodanig aan dit spel dat hij niets anders doen kon dan die galgen-aas eerste minister te maken. Voegen wij er overigens bij dat eenige dagen later zijne Hoo-ge Genadigheid door een doodelijke hamerslag die ggestrijke uitvinder neervelde, om -hem te leeren zich te vergeten en de partij te winnen tegen zijn minzamen vorst. De polo overleefde zijn schepper en zijn bij-val vermeerderde. Dat de geschiedenis waar weze of verdacht, het is zeker dat dit spel ge-kend was door de Persen en de Hindoes. Vol-gens Firdousi, de dichter der rozen, hield de chah Afrasiab erg veel aan de partij en «chan-gan» te scheidrechteren, spel d.at gedaan werd tusschen twee kampen, samengesteld elk uit twee ruiters die zich inspanden, met den hou-ten hamer, een bal te doen gaan tusschen twee païen, verdedigt door de tegenovergestelde ploeg. Het is op weinig na, onze moderne polo, en zoowel dat de schoone Engelsche ladies niet versmaden, in galop op hun sterke poneys, den houten bal te crossen, schijnt het dat de Indische dames zich met de bevalligste hard-nekkigheid schitterende partijen «changan» be-twisten ; een miniatuur in het British Muséum bewaart, le vert er een bewijs van: Men weet dat de Hindoes in hun bloei schitterende ruiters waren, en het nog zijn in hun verval. Het is met ze partijen, prachtig van juistheid en vuur te zien spelen, dat de Engel-schen zich overtuigden der ernstige winsten, der onvergelijkbare genoegens uit die schoone oefening te trekken. Met de anglo-saxonsche méthode, vereenvou-digden en verzamelden zij de regelen en, van den naam «pulu» onder dewelke de inboorlingen het aanduiden, maakten zij «polo». Het is rond 1860 dat de officieren van het Indisch léger hun eerste goals maakten. Van de groote kolo- % nie, won de goesting van de polo de regimenten der hoofdstad en weldra zwaaide gansch Enge-land de houten hamer, te paard rijdende te midden der kreten. Ten huidige dage is de polo ee-n ware dolheid tusschen... diegenen die rijk genoeg zijn om er aan mede te doen. Het sehouwspel eener polopartij is een der schoonste en der boeiendste die kunnen ge-zien worden. De hemdmouwen opgestroopt op hun naakte armen, hun hamers met lange ste-len zwierende, galopeeren de bekwame en snelle ruiters» van plaats veranderende, zich om-draaiende, zich onderste boven smijtends, hun gewillige en onstuimige poneys met een onge-lcoflijke behendigheid voerende, door de ont-knoopingen der woeste partij. De truien tee-kenen een duizelingwekkende baan en de korte kreten der kapiteins verwittigen de mannen terwijl, bij tusscheupoozen, men de doffe slag hoort der hamers tegen den bal en de razende galop der kleine paarden, die de grond in de ronde doet daveren. In de tusschenpoos der hernemingen, terwijl de spelers van poneys veranderen, redetwisten zij over de slagen met een indrukmakende ver-zekering.De polo wordt gespeeld op een reehthoekig terrein van 275 meters lengte op 183 breedtc, dat mot bestaan uit goede elastische aarde met dicht gras bedekt, en zeer zorgvuldig onder-houden door regelmatige schering en redemati-ge besproeiingen. Het moet gansch effen zijn en al de verwoestingen, door de pooten der paarden veroorzaakt, moeten oogenblikkelijk hersteld worden. Een poloclub onderhoud altijd een menigvuldige ploeg werklieden. De poneys, moeten, maximum, 1 m. 48 hoog zijn. Men haalt ze in Mongolie, Tunisie en Algérie. Maar de beste poloponeys behooren tôt het ras bijzonder door de Engelsche kweekers geschept, en die kosten zeer duur. Volgens hun aanleg, hun graad van onderrichting en oefening, worden die beesten verkocht van 3,000 tôt 10,000 fr. en zelfs tôt- 12,000. Men mag niet vergeten dat, wat ook de behendigheid van een polospeler weze. een poney van goede hoedanigheid geeft hem een groot voordeel op zijn mededingers. Indien men in aanmerking neemt dat om aile kansen tôt overwinnen te hebben, een speler minstens 4 ponys moet be-zitten in zijn stal, dat de bijdrage van een kring, die zooveel onkosten heeft natuurlijker-wijze zeer hoog is, zal men verstaan waarom ik hooger zegde dat de polo geen spel is in het be-reik aller beurzen. Het is wel verstaan dat men in geen polopartij kan mededoen wanneer men geen goed ruiter is. Het is niet genoeg goed afgerichte poneys te bezitten en geoefend op het bijzonder werk dat zij op den «polo-ground» moeten le-veren, de hamerslage nniet vreezende, noch het oimverpen, noch de ballen die hun tegen den snuit vliegen, men moet ook bekwaam zijn deze hoedanigheden te benuttigen. Hier nog, moet de ruiter slechts één uitmaken met zijn rijdier dat zal gehoorzamen aan de minste aan-duidingen van den toom (altijd gehouden in de linkerhand, alsook de krawats), aan de lichtste drukking der knieën. De speler zal ook een tamelijk lange leertijd hebben te doen voor het hanteeren van den «stick», zoo noemt men den hamer. Hij zal moeten bekwaam zijn, den bal te slaan met ze-kerheid en aan aile gangen, in aile toestanden, van achter naar voren of van voren naar ach-ter, van rechts naar links of van links naar rechts, onder den hais of onder het achterdeel van zijn poney, die hij zal vermijden te raken, men verstaat het overigens. Die leertijd geëindigt, zal de beginneling, al-vorens in een ernstige partij te mogen spelen, zich moeten inwijden met de praktijk van het spel en het eerbiedigen der regelen. Ieder kamp bestaat uit 4 ruiters. De grens van den polo-ground is gevormd door een kleine afsluiting van 30 centimeters hoogte, waarbui-ten de bal niet mag gaan of hij wordt door een scheidrechter genomen en terug in het spel geplaatst. Aan ieder der twee einden van den rechthoek, op gelijke afstand der groote zijden, bevinden zich de païen (goals) op 7.50 meters de eene van de andrer. Men schildert ze met schitterende kleuren opdat zij goed zichtbaar genoeg opdattweetd zouden zijn en men bezet ze met vlokzijde, dik genoeg opdat de spelers die er zouden tegen aanloopen, zich niet zouden kwetsen. De scheidsrechter (umpire), zal den bal juist in het midden van het terrein werpen. De 2 ploegen (teams) zijn tegenover elkander geplaatst voor hun wederzijdsche païen, 3 ploeg-maten op eene lijn, met achte rhun, de kapi-tein (back). Op het bevel van den scheidsrechter zullen zij naar den bal snellen en trachten hem tusschen de païen van den tegenstrever te crossen. De partij duurt een uur, zonder de rustpoo-zen en is verdeeld in zes hernemingen van 10 minuten. Tusschen elke «tien», gedurende de rust van 5 minuten, verandert men van poneys.Zooals in den voetbal heeft elke speler zijn aangeduide post, en moet vooral de tegenstrever zijn van deze of gene man van de tegen-partij. Maar de hoofdrol behoort den kapitein. Terwijl hij de partij leidt, bevelen geeft aan welke zijn mannen oogenblikkelijk moeten gehoorzamen, heeft hij de verdediging van zijn doel. Niets moet hem ontsnappen van de fou-ten van den tegestrever noch van deze van zijn kamp en, soms, indien zich een goede gelegen-heid voordoet, zal hij in een prachtige aanval den vijand tôt in zijn goals achtervolgen. Men moet zeggen dat volgens de ontknoopin-gen der partij, de wederzijdsche plaatsen dei spelers kunnen veranderen ; de roi die zij te spelen hebben is niet bestendig ; hij hangt ai van de plaats die elk hunner heeft op iederen oogenblik der partij. De voornaamste regelen zijn de volgende : de speler mag zijn tegenstrever omverwerpen, hem «off-side» platsen, maar hij mag zijn stick niet vasthaken om hem te beletten te slagen dan op voorwaarde geplaatst te zijn langs de zijde van den tegenstrever waar de bal zich bevind of juist er achter. Met moet den bal nooit dragen en indien hij op een speler springt moet deze hem dadelijk la ten vallen. Men moet niet in-zicht een poney met den hamer slagen. Men heeft het recht niet een tegenstrever te' vatten, noch hem met het hoofd te stompen, met de hand of den voorarm. Al de fouten (fouis) tegen deze regelen tellen ten nadeele van het kamp dat ze begaat. Voor zekere wordt het spel gestaakt en geven een vrije schop aan het gekrenkte kamp. Indien een speler buiten strijd geraakt door een fout van de vijandige team, mag hij een zijner tegen-strevers aanduiden die insgelijks het spel zal moeten -staken. Diegene die zijn stick breekt moet zelf een andere gaan halen. Men moet zelf zijn stick oprapen wanneer hij valt Indien een speler valt door zijn eigen schuld wordt het spel niet opgeschorst. Buitendien zijn er nog vele kleine regelen waar wij hier kunnen over spreken. Maar de karakteristiek van dit zeer schoon en hevig spel is dat he tvoor ailes een volledige or-de eischtj een geheele gehoorzaamheid aan de bevelen van den kapitein. Hoe- behendige speler men ook persoonlijk weze, is men zeker zijn ploeg in het gevaar te brengen w anneer men zijn eigen hoofd wil volgen. Buiten de behendigheid en koëlbloedigheid dat het vraagt, is het die wet der onderdanigheid die van de polo een buitengewone gymnastiek maakt voor een volk Zooals aile athletische spelen veroorzaakt het soms erge ongevallen. Maar wat er aan doen f Geen eierkoeken zonder gebroken eieren ! Het vormt ruiters met onvergelijkbare geschiktheid. wonderbare schermers te paard, en dit is on.1-genoeg.Rolf. Vliegkunst en Karaktervorming «La Revue» heeft over den vliegenden menscl een onderzoek ingesteld bij bekende vliegerE wiens antwoorden hij afdrukt onder den titel De verovering der lucht en de menschheid vai morgen». Het waren antwoorden op twee vra gen, vliegers en andere beroemdheden voorgc legd. De eesrte vraag behelst: of de voortgaand «verovering der lucht» ten goede zal komen aai de menschelijke ontwikkeling» of dat ze in te gendeel in sommige gevallen juist een gevaa voor onze beschaving dreigt te worden. De tweed® vraag : Wat zal naar uw meening ten goede of ten kwade de invloed van het vlie gen op geest en karakt-er der komende mensch heid zijn? Zal het de geestkracht der menschei ontwikkelen ten koste van het gevoel of he: integendeel voor meer verheven gevoelens toe gankelijk maken? Uit den aard der zaak waren de antwoorde: der vliegers, vooral op de laatste vraag, he belangrijkst en het meest ter zake. Wat de eerste vraag betreft, hierop nt woordde o. a. de bekende Santos Dumont : He volmaakte- vliegtoestel zou een verschrikkelijl oorlogswerktuig zijn. Maar zoo verschrikkelijl iji staat in zoo weinig tijd zoo zeker en gemak kelijk elk plan van een generalen staf te verij delên, dat ze elken oorlog ten slotte onmogelijl zou maken. Dat was wel een uitkomst, maar de Engel sche fantasist Wells denkt er anders over il zijn : «Een oorlog in de lucht». Wat het tweede vraagstuk betreft, meen dezelfde vlieger Santos Dumont, dat het vlie gen eenmaal algemeen, gansch nieuwe eigen schappen bij den mensch zal ontwikkelen. D gevoelens, zegt hij, die het vliegen den menscl ver-schaft zijn van de edelste, geest en hart ver heffend. Een ander bekend vlieger, Legagneux, wijs er op hoezeer het vliegen ons fonds van kalmte kracht en koelbloedigheid vermeerderen zal Maar dieper zoekt het Védrines. Het vliegen meent hij, verandert het karakter totaal. Een woeste en driftigje geaardheid maakt he zacht en kalm ; het verheft zoowel den geest al het gevoel ; het brengt ons boven al het klein en lage uit. Védrines eindigt met te zeggen dat het de beste school is om wijsgeeren t vormen, de school eener hooge en sterke wijs begeerte. Het Sport=Leven VOETBAL Maandag 13 April 1914. = Match Beerschot A. C. 1 =Tubantia2 Een vrije schop tegen Tubantia verwekt een doelworsteling vôôr de Hollandsche netten. De bal gaat ten laatste over de lat. De Begrafenis van den Vlieger Frans Verschaeve De Lijkwagen op Weg naar het Kerkhof

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre De kleine gazet: geïllustreerd blad appartenant à la catégorie Culturele bladen, parue à Antwerpen du 1905 au 1914.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Périodes