De klok uit België REDACTIE EN ADMINISTRAT^: WILLEM ll-STRAAT 56 - TILBURG TELEPH. 744 • POSTBUÇ 23 5V5UN NAAM IS ROELAND ALS IK KLEP, IS 'T STORM ALS IK LUID IS 'T ZEGE ABONNEMENTS Voor HOLLAND Ft. 1.00 per Kwartaal Voor BUITENLAND FI. 1.25 „ „ PRIJS PER NUMMER: 5 CENT Onze moeders tijdens den oorlog Zoo wij vernemen heeft een Aineii-kaansche schrijfster, juffer Charlotte Kellogg, die in Juli 1917 nog in ons land vertoefde, een boelc geschreven met volgenden titel: „De tragedie wordt een triomf". In haar boek verfelt ze van de on-telbare philantropi9che inrichtingen, welke in ons gemarteld land geboren werden, van de onschatbare diensten door de vrouwen bewezen, van de broederlijke liefde, van de onwankel-baarheid in 't doorstaan der smart. Ik heb het boek noch gelezen, noch gezien ; maar Miss Kellogg ,die deeï uitmaakt van 't „Bevoorradingsoomité tôt ondersteuning) van België, zal vooral in aanraking geweest zijn met stichteressen en leid-sters van liefdadigheidsinstellingen. Ze zal zich tvizonder getroffen ge-voeld hebben door de toewijding, de offervaardigheid, de belangloosheid van op den voorgroiid tredende vrouwen; met hen zal ze gewerlct hebben om tranen te drogen en lâchées te verwekken. Over hare actieve mede-werksters wil ze wellicht spreken om 't arme vaderland te verheerlijken. Zonder iets af te vvillen dingen op de verdiensten van haar, die werkzaam zijn in al de menstihlievende organisâmes: Roode Kruis, Kinderverzorging, 't Werk der ondervoeding, de Soep, 't Werk der krijgsgevangenen etc., moeten we toch de aandacht trekken dp die duizende moeders, die binnen de muren van hun huis of hun kluis in eenzaamheid en stilte hun heldhaf-tig Ieven leiden, het land en het volk door hun vroom gebed en vurige naas-tenliefde dienen, den haard warm hou-den voor de wederkeerende overwin-naars.Dan en dan alleen zal men een juist gedacht van de Belgische vrouw tijdens den oorlog verkrijgen. Ze hebben onmenschelijk veel ge-leden, onze moeders. Het lijden drukt op hen zooveeï te zwaarder, daar ze hun pijn niet mogen uitjammeren. Men weent niet in ^ sb^en van den vijand. Aan haar zoon die geschreven had: „De zon zal rijzen, de lente komt weldra met haar vogelen en haar bloem!en; ik geloof, ik hoop in de blijde toekomst", antwoordde een moeder: „Oij gelooft in de zon en in de lente; gij hebt gelijk mijn jongen; maar ik geloof in de droefheid zonder einde (doch zij hervat zich dadelijk); ik geloof eerst en vooral in onzen aan-feeden Meester. Hij alleen vermag mijn wankelenden moed recht te houden". Blijft een stondeken staan bij deze woorden en zegt mij of die moeder-ziel niet in een zee van droefheid ge-dompeld ligt. En waarom al dat lijden? Omdat de vijand haar have en goed verwoest heeft? Omdat het gelukkige Ieven van vroeger vernietigd werd? Luistert naar het antwoord der moeder: „Ik lijd zoo-„veel omdat ik mijn liefde niet meer i,kan betoonen aan hen, die ik boven „alles bemin: mijn kinderen. Mijn kin-..deren, gij staat aan den IJzer, en ik »vermag niets om U te helpen!" Zal ze nu in vertwijfeling va lien ? i)Ik heb dan ook ailes in de handen «van Jezus gelegd en gezegd: geei »Gij U zelf Heer en dat zal oneindig „veel beter zijn."' Wîe staat er niet in bewondering voor die gelatene moederliefde? Ze wou tijdens den vrede het woord van «en Goddeliiken Meester bewaarhei-den: „Van de mij toevertrouwde zielen I heb ik g een enkele verloren". De oor-bracht de sicheiding, haar taak werd door Gods wil verstoord: zij "ceft het ofï'er aanvaard; Jezus zeli Wake nu over hare schatten. Zoo denkt en schrijft en doet een 11 ware heldin. Zoo denken en handelen al onze 1 moeders, ginds in 't groote gevang, I : die 's avonds, aïs ze van niemand ge- 1 zien zijn, voor het Kruis of Maria- 1 • beeld knielen en weenen — moeder- ' ( tranen zijn het diepst gevoeld gebed i — voor hunne zojien. Zij krijgen geen nieuws van hunne ' : schatten; en komt er dan ook al eene ■ kaart van of over lien, deze vertelt tôch niet van de doorstane bange . oogenblikken, van de geleden ziele»- , ! smart en schrijven zij naar hun : kinderen, dan is 't om hun moed in 't 1 hart te spreken: t „Ik 'weet het, liefsten, hoe pijnlijk het „is van zijn beminde gescheiden te „zijn; maar kijkt naar uwe moeder „op; het lijden heeft haar gesterkt: „zij .h;eeît b&grepen- dat zz den door „God aangeduiden weg bewandelen ! „moet: stapt naast mij op de Ko-„ninklijke baan van den Kruisweg ! „Kijkt niet a^hter u, uit vrees te val-„len. Ja er liggen nog veel stronkel-„steenen op het pad, de weg is nog „lang, en de duisternis is zoo dik. .,Haud den moed htoog, onverschrok-„ken vooruit. Weest niet bevreesd. „Voelt ge niet telkens gij struikelt „dat eeae zachte hand u recht helpt: „'t is de hand van Jezus. — In de! „nacht der droefheid is Hij het eenige „Iicht. En naast Jezus is Maria. Onze „goede Moeder: ze volgt ons overal, „zij is daar als uw eigene Moeder „niet bij u is. Zij stilt aile pijn; in „hare armen moet gij thans de vreugd „zœken; op haar hart moet ge thans „rtès.ten, en aïs 't noodig is „sterven. Mijn kinderen gij zijtniet „alleen, is heb u aan haar aanbevolen!" En als ik nu nog deze laatste woorden van haar zal aangehaaîd hebben „Doet uwen plicht, mijn kinderen, „bidt en bemint", dan durf ik luidop verklaren dat de Spartaansche moeders, die tôt hunne zonen spraken toen deze naar den oorlog gingen, komt uit den slag „erond.er (d.i. on-der uw opgeheven schild als over-winnaar) of erboven (d.i. als ge-sneuvelde "gedragen op het schild" zoo-ver beneden deze moeder staan, aïs 't Chrsitendom boven de heidenen verhe-ven is. En welke voorbeeklige liefde wordt er door de mioedige vrouwen en moeders niet onderling betoond? Kinder-loos Ieven ze nu als ware zusters. Men spreekt soms van oorlogswoe-keraars, van die rampzaligen die het ongeluk van hunne landgenooten uit- - buiten, en uit tranen munt slaan. - moest ze aan de verachting der gan-sche -wereld prijsgeven. Op hun ge- e wonnen penningen kîeeft er bloed, en t de straf zal niet lang uitblijven. Deze î ellendelingen hebben onzen Jezus be-r zoedeld, Wij kennen ze niet langer. Gelukkig dat ze weinig in getat r zijn; ze verdwijnen achter de schare i der ontelbare edelmoedige zielen die - van ft weinige dat ze bezitten aan k nieerbehoevenden mededeelen, die zélf honger lijden om een kwijnend kind ? op te beuren, die bedelen gaan om î in den onderhoud eener zieke buur-f vrouw te voorzien. y Ze waken met ononderbroken zorg over het erf van hen die vtuchten y mioesten, of ter vervulling van hun-e nen plicht den weg der baliingschap i opgingen. Ze nemen onder hun dak de arme i schepselkens, wier vader werd neerge- - kogeld en wier moeder van ellende k omkwam. ij Zij verduwen hun eigen leed en f wringen uit hun gebrokén hart opbeu-rende woorden, die een jonge weduwe >UUQDQDQ[]ODD[|QQDDDQUUQUDUUPPL P van de wanhoop zulien redden. Waar het grootste leèd is, heersch u de hoogste deugd. Dat de volkeren der ganache wereld e die de heldhaftigheid onzer IJzerjon gens verheerlijken, ook een eere-saluu Z brengen aan hun ongekende moeders . Gene wreken het redit, deze bewarei ■. ongeschonden de eer van ons volk. (\ En laten de vrouwen in de balling schap een voorbeeld nemen aan die ui e het bezette land, dan zal onze naan e op den vreemde nog met meer eer t bied uitgesproken worden. J. C Vaia wéek tôt week. 4 Jan. Trotsky verwerpt de Duitschc vredesvoorwaarden be'reffends de bezette g«bieden. — Aanvallen van vliege-niers op Padua. 5 Jan. De Rijkskanselier verklaart niel van het Duitsche standpunt betreffendc de outruiming der bezette gcbicden' te kumien afzien. — Lloyd George spreek over de vredesvooxwaardtn d r Enten te. i 6 Jan. Trotsky trekt naar Brest Li tovrsk. — Duitschland erkent Finland: onafhankelijkheid. "— Wil Ludendori heengaan ? i 7 Jan. Wilsan en Clemenceau z ijn ak koord met Lloyd George. 8 Jan. Engelsche torpedojager getor pedeerd. j 9 Jan. Boodschap van Wilsoin met vre desnota : Elzas-Lotharingen moet aai Frankrijk teru^gtgeven worden. 10 Jan. Veranderingen in de Engel sche vlootleiding. Muiterij op een Por tugoeschen Kruiser. Wekelijksch Overzicht i Belgisch Stafbericht. | van 23 Dec. 1917 tôt 4 Jan. 1918 Uitgezonderd eenige ondcrbrckirigjen welke te wijten zija aan den sneeuwval is de actie van de artillerie, over he algemeen genomen, gedurende de afge loopen week, normaal geweest. De om streken van Dixmuidein en het terreir t tusschen Luyghem en Bixschoote, ziji ■ het mikpunt geweest van tamelijk hevigi bombardementen vanwege de Duitschi ï batterijen. Anderzijds, in de omstrekei ■ van Ramscapelle heeft de vijand in dei ■ nacht van 3 op 4 dezer, eein gro«' aantal bommen met stikgas geworpen ' Door juist gemikte schoten zijn de Duit : sche batterijen alras onschadelijk. ge maakt en werken zoowel als be'angrijki verbindingspunten zijn met succès ge ' bombardeerd. De Duitschers schijnet " meer en moer de zwakke puntea van on: 1 front te onderzoekan. en in deu nach : van 29 op 30 December 1917 hebbei " zij getracht een van onze voorposten tes • zuideti van Dixmuiideai te overvallen. D< ' aanslag is door ons vuur mislukt. De ; : Januari in de omsîreken van Bixschoo'< : na een hevig bombardement, en be ■ schermd door een gordijnvuur is eei f vijandelijke partij er in gelukt een vas " onze vooruitgeschoven posten tijdelijk t< l' nemen, maar de vooruitgang is op de/i " plaats tegengehouden, een tcgci aanva door de bézeîting van de iiaburige pos • ten deed ons het verloren punt teru< 1 wii non, ver_ch ide.ie Dui schcrs w^rdei ' gevangen genomen. ' Ondankf het onguns ige weder, is onzi vliegdicust tamelijk acùief geweesi. • Duiisch© Psychologie. Toen Duitsch'and den moorddadiga 1 oorlog ontkjtçnde waardoor gansch Eu - ropa in vuur en vlam gezet werd ha< : het een onlooclienbare vnorsprong. s© d JPPPUUUPUOUUUPUUUUUUUUUUUUPUU vijanden zoodat het met zijn georganin seerde macht een spoedige en volledige zegepraal mocht_ verhopen. Zoo de zegepraal aan Duitschland ont'* snapte, zoo de triomf thans onmogelijld geworden is., zoo aile volkeren der wereld niettegenstaande hun weerzin vooi oorlog en hun onverschilligheid voor de-> zen strijd toch tegtn de Centralen in 't gelid kwamen te staan dan îs dit toe te schrijven aan de eerloos"heid en 't gémis aan recht- en eergevocl vanwege Duitschland dat daarbij nog den over-moed had anderc landea naar zijn eigen maat te schatten. Duitschland meende dat België bij de eerste sommeering de wapenen zou nee/'w leggen, en uit vrees voor een oven macht zijn verbintenissen zou breken. Het heeft gedacht dat Er.ge'and a'ge-' zonderd in zijn „splendid isolation'' on-' verschillig-egaistisch op den oorlog zou toekijken. Het had gehoopt dat Roemeiiië en Italië voor zijne bedreigingen zoudaa te(rugschrikken. Het vreesde niet de Verceiiigde Statesn van Amerika te tarten. Maar al die volkeren zijn door zijn eigen schuld onverzoenbare vija; don van Duitschland geworden. Tegenover de Russische democra ie heeft dit hoogn oc-i dig land weerom denzelfden blunder be-* gaan. "* « " Hee 1 ongegeneerd, op zijju Duitsch, ziji< de Centralen opgetreden tegaiover het volk dat wel over vrede wil praten, dat over de voorwaarden wilde onder* handelen, maar niet als een overwon* nene wilde behandeld worden. * * * De houding van Rusland kan bespotte* lijk schijnen. Wanneer men noch leger, noch vloot, noch munitie, noch geld heeft, wanneer het rijk uiteenvalt, wan-i neer het Duitsche leger Warschouw en, Riga bezet dan vraagt men niet aan der heeren van Potsdam een democralischett vrede zonder annexaiie, en zonder vern goeding te sluiten. Men zal harielijkge'acl-ert hebben „Un* ter deai Linden" bij de Russische aan-» matigingl Heeft men ooiit van zijn Ieven ! Maar waarom dan heeft Duitschland zich voorgedaan als wilde het de beginselen van Trotsky aam:emen? Hoe» heeft Duitschland mogelijk gea&lv zul-ke ellendige armoede uit te spelen : haar onverzaadbare niet te verrechtvaardigcn veroveringsîust onder ®en kleed van democratische woorden te verb rgen? Duitsch'and beging tejonover de anarn chistische demagogen dcmelfd n misslagi als tegenover onzen koning Albert, en Grey, en Wilson. Zij heeft de waarde ha-1 rer vijanden miskend, ze heeft gemcend te staan tegenover medcplichtigen die voor een vies koopje niet zouden terug-deinzen.* * * Men moet aan Trotsky recht laten we-dervaren. Zonder twijfel i# 1 rotsky een dweper, een hoovaardige die om zija doel te bereiken aile middelen zal ge-Hruiken, een nian die aich wil doeo gelden (men vindt deze type in iedere omwenteling) ; maar 't is niet bewezen dat bij zijn ziel verkocht heeft. In ieder geval blijft hij trouw aan zijne droom-beelden hoe d-waas en onuitvoerbaar 2e ook mogen zijn, hij wil van geen toege-ven hooren ; de Duitsche hebzucht komt in conflict met het revolutiionaire idéalisme ; en dit conflict zou wel een breuk in de vredesonderbandelingen kuntien veroorzaken. Deze idealist, getrouw aan zijn prin-ciepen — wij moeten nogmaals de aandacht vestigen op het ongodsdiensti ge en ontbindend karakter dezer princier pCn _ is veronr chtvaardûd geworden door de kwade trouw der Centralen : hunne woorden waren immers de juiste uit-drukking van hunne gedaehten niet; iedere formule, iedere vterklajting was dub^

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.