De Klok uit België i rkdactik KM administrat» ■ WILLEM ll-STRAAT 66 - TILBURQ telephoon 744 - postbus «3 PRUS PER MUMMERi B CENT. ÎMUN NAAM IS ROELAND ALS IK KLEP, 18 T STORM ALS IK LUID 18 T ZEQE ABONNIMENT i g Vo*r HOLLAND ... ri. I.OO pmt Kwariaai. 3 VNT BUITIHLAHD, . . M. 1.10 M m Varmtndard* PriJ» i 3 vmt vluchtelingen ri. o.eo nr KwhhmI Voor OEINTEBNEEKPEN . W. 0.B0 „ H Een woord «an dank. « Wat wl| thani doea is g een loutcra forma-Htelt.Een patroon die van z|n beambten afscheid necmt omdat hij zijn b«dr)ff stil legt zegt «un gewoonlljk een woord van dank. Of dat sok altijd gemeend is en ult het hart kont ? Maar vrienden die samenwerkten, en hun beste krachten aan hetzelfde doel wijddea, drakken, wanneer de wegen scheiden, elkan-der de hand en de eene bedankt diep ge-votrd den anderen om den steun en de fief de onderling gtschoaken en betoond. Zoo zeggen wij dan vaarwel un onze jtllefde en verdienatrolle medewerkers, WIJ vinden het onnoodig namen te aoemen; îrouweni de meesten houden xich verborgen tenter eenen deknaam en wentehen thans «og niet uit den schuilhaek te koman, al drapen ze ook klinkende namen op letter-iundig, wijsgeerlg rechtskundig en menig «ndtr gebied. Ze vragen om geen lofspraak: ze hebben «an de overtuiging dat ze een degelijk werk •teunden, genoeg. God zorge voor het loon van hen die met de grootste belangloothtid «an «De Klok* medewerktea. Maar 't valt Ons hard te moeten scheiden van zoo'n trouwa vrienden, — wl| hopen dat onze w«-fen eikaar nog zullen kruisen. Dank aan onze duizenden lezers. Tusschen #ns en onze lezers waa er voeling; we vonnden ééne famiiie. De aanraoedigingen die «rfl van hen mochte* ontvangeri, de blgken van genegenheid die ze ons over-vloedlg schonke» zijn ia meer daa een mocilijke omstandigheld onze sterkste steun ^gaweest. Lezers, gij z|t voor on» meer ge-wettt dan afnemers; gij hebt door uwe waardeering het bestaaa der ^Kîok" moge-gemaakt.Ook «en woord van dank aan het .Nieuws-Jflad van het Zuiden". Van den heer Com-^issaris Blomjoa3 en de heeren der re-iactie hebben wi| steeds de warmste sympathie ondervondea, waar ze on» «enigszins van dienst konden zijn hebben zij lîooit aagclaten zulk» te doea. Elndelijk mogen wij onzen uitgaver den &tcr Oianotten niet verlatea, xonder openlljk verk+aren hoe hoog wij zijne diensten fiebben geapprecieerd ; hij voelde iet» voor on» werk, dat hebben wjj in meer dan eene felegenheid kunnen va»tstellen. Vaawege zijn personeel, bizondér vanwege îU" meestergast Mr. Eduard v. Outheusden, Ondervonden wij steeds de meeste voor-komendheid, Aan allea die het hunne bijdroe-gen" om het uiterlijke der .Klok" te verzorgen «ggen wij van harte .dank". . DE REDACT1E. ZOMER-ILLUSIE. Koini avu in 't Bfcrakke wintortij Dis zomerr ans al tegen? Zijfc koutle en duiater reeds voorbij En naakt ona bljjdie sagenî 0 aie •' de liohtzwaai van (lie goik. Het glooiend giroen der wetaeni, De rufmten van deo horizon Diç ^eindelooa verwijddeut Set heu'vetopel, dat go 1 verni s'aat ïfen hemel en ter aax'd», , J5n dat tait n»v©ldagwaad Tiot etraiewl dagsohooM klaarde> !De teauwerik die plotseiings stijgt | En biytftel-vkirkt in «ingnm En tinigt m juicht» \ven »lbee mijgi Als zaoht voldaan v<w!sœg«ti, Het is e«>n vrceimie en teera vremgd, Efen stil en lief bekoren. IS trais i^ndt dit ^>mfir«?h-vrajnn g-am^ngt ^5 En 't wintert aïs te vopea; _ ^ Safc winjiert etxaks weer hard en bjot, En vneragdie en sahoon varvaget^ Voart pgat de ontstemdo blijh-oid tôt Efens 't leohte licht aaJ dagea Par. de balaia 27 Jan. 1918. ARTH, OOU^ENS. OnS LAATSTE UOORD. Onze aoldaten zQn ait 4en slag terugge-keerd. Hard ls de itrljd geweest, hoog hunnen moed. Ze wildtn wat was rtcht. En wonnen wat zij wllden : d* vrljheld van ons land. Ook: Nu mag de Beiaard spelen, Van aile torentransen Nu mag de grljsheid kwelen, Nu mag de jonkheld dan»en. D* „Klok ult Belgie" kan nu zwflgea, wijl ge allen naar het Vaderland terugkeert en de klokken in Belgie gaat begroeten, Doeh al-vorens te scheiden, willen wij nog een bllk op het beitaan van de Klok werpen. Toen wJJ op 1 Aprll 1917 met u voor 4e eertte maal In aanraklng kwaaien, beloofden wij: .De Klok uit Belgie" zalzijnzulver van gehalt* zooals uwe bronzen klok, en haar tonen, godsdienstige, vaderlandsche, vlaantsche zullen onvermengd zijn. Ze zal luiden ter verheerlijklng van God' Land en Landaard. Hoog boven de hoofden zal ze verkonden dat Qod het eeuwlg Qoed is, dat het Vaderland een dierbaar klelnood ls dat mek ten prijze van zijn bloed moet verdedigen, dat men zijn eigen aard om welke reden ook, nooii mag verlooehenen. In geweten itellen wij on» de vraag : hebben wij onze belofte gehouden? Waren de tonen godsdienstlg? Niemand kan zulks betwljfeten. De Godsdienstige week deed on» met het kerkelQk leven ineelevea. Daar waar het paste hebben wij op de eeuwige wetten van God en ds Ktrk de aandacht geroepew; de plichten van den staat, Hoe lastig ze dan ook mochten schijnen, werden met aandrang voorgehoudea. De rechten van onze Moeder de H. Kerk, werden met kracht verdedigd. Voor het gezag de waardigheid en het wijs beleid van den vredelievenden Paus Benadictu» XV zijn wij oaverschrokken vooruit gekomen; en den laster en kleineeriag tegenover hetPausdom van welken kant zij ook kwamen hebben wij in de mate onzer^krachten gewroken, Getrouw aan het woord van den Ver!o»ser: ,lk heb medelijden met het volk", hebben wij met voorlieîde de belangen der minderen ter harte genomen. Waren de tonen vaderlandsiievend? - In elk nummer hebben wij onze veront-waardiging uitgekreten tegenover het onrecht, de misdaad van eenen onmenschelijken vij-and op een zwakken maar eeiiijken buurman. Hebben wij zijn leiders niet aangeklaagd nog meett degenen die onze godtdienstige oveituigingen deelden daar zij het oarecht wilden goedmaken «teunend op de leering van .Macht boven Recht"? Oaze koning en on» htldenleger warea voor ons.de verper»oonlijking van .het Recht boven de Macht" en naar hen *ijn steeds onze gedachten en onze gebeden heenge-vlogen. - , De moed der burgerbevolking dit leed en ' zweeg hebben wy verheerlijkt. Voor de zware nmart der geinterneerden hebben wl| in be-wondering gestaan, wij hebben den laster die hunnen naam moest bezoedelen mat een verontwaardlgd gebaar afgewezen; van den beginne, toen iedereen zweeg, openlljk verklaard: .zij hebben hunnen plicht gedatui". , Midden de vluchtelingen, waar anderen In het duister kiemen van tweedracht en twist kwamen zaaien, zijn wij verichenen met woorden van opbeuring, en van troost, Wij hebben hen geweztn niet op 't geen dat verdeelde maar wat vereenigdei de lieldè voor 't eigen land, daliefde voor't eigen volk, Waren de toaen Vlaamsch? Hier oôk wachten w| geruat het oordeeJ onzer landgenooten af. Wij hebben verheerlijkt al wat dea eigen landaard keamerkie< Wij hebben de Vlaamsche deugden, de Vlaamsche zeden en gebruiken opgeroepen opdat ze bij oaze vluchtelingen toeb niet zouden te loor gaaa; wij hebben ervoorge-zorgd, dat Vlaandereu *ijn kinderen zal terug-krijgen, ongerept en ongaschonden, /ooijat . ze onmiddell^k bij da terugkoaist hunne , handen In die hunner broeder» en lusters zullen kunnen leggen om met vereeaigde krachten te werken tôt de volste ontplooilng j van al de mogelijkheden die God In het hart van on» Vlaamsche volk heeft neergelegd, En nu nçf een laatate woord. Denk niet dat tiwe katholieke, vaderlandsche en vlaamsche gevoelens buiten sehot zullen z|jn omdat ge op eigen bodem xult staan. Ze xtyn als een heiUg vuur, laaiend 1 hoog in de Incht zoolang als ze gevoed worden. Er komen nog dagen vau onweer, van kou en sneeuw. Wee ul ioo die vlam in uw hart wordt gedoofd. In 't barnen van den storm, herlnnert u de klanken der klok uit uwe balllngschap. Oedenkt de lessen die wij u voorgehouden hebben. Gij hebt tljdens uw vluchtellngen-leven degenen leeren kennen die belangloo», zonder > nevenbedoeling, ten koste van hunne ruit, i ten koite van hunne gezondheid voor uw ! zaak zijn in de bres gesprongen- Gij zijt ge-f tuige geweest hoe ze lange jaren vrijwilllg t uw leed en uwe armoede hebben gedeeld, : hoe ze midden u *ijn gekomen om u vellig lang^ het vlachtelingenpad te leiden. Ver-' geet dat nooit. En wanneer gij in België uw leven van vrotger xult hernomen hebben, wanneer ge - door de levensomstandigheden die trouwe : vrienden uit uwen gezichtelnder verioren i hebt, gaat dan gerust bij uwe eigena prles-i ter» aankloppea, volgt de lfja door onxe Katholieke Vlaamtchevoormannen getrokken: i bij hen zult gij opbeuring en leiding vinden. Onze taak is volbracht. Wij hebben het . zaad rondom ons gesmeten s moge het kiemen , en opschieten en een overvloedigen oogst i opleveren tôt meerdera eer en glorie van God. ! Onze afscheidsgroet weze het woord dat i de Vlaamsche studentenleider A. Rodtnhach tôt zijn volgelingen richtte: Vooruit, 't hoofd omhoog Ons oude vaan omhoog. De Ttielen hoogl 'tVerleden leeft in ons, Het heden hoopt op ons, De toekomst straalt voor ona, God xlj met onsi De Klok uit BelgiS. Zalfg flieuiuijaar 't Jaar 1019 begint in eea aanmoedigead teeken : in het teeken van den vrede. Nog enkele maanden an het werk van Rechfvaardigheid en Herstel door de Entente-mogendheden bevochten zal bezegeld worden. Wij zetien met een hart popelend van vreugde en vervuld met de hoogste ver-wachtingen den eersten stap la 't nleuwe jaar, en wij hopen dat het voor da geheele wereid, en blzonder voor ous gellefd land «en zalig en gelukkig jaar xal zijn. Mogen de volkeren uit de oorlogsellende ©pgeataan er xich elndeiijk van bewust worden dat er boiten de leering van Hea die als Vredesvorst op de aarde verscheen geen werkelijke vrede mogel(jk is. Mogen zij die xware schuld op xich hebben geiaden, rouwmoedig op de borst kloppen, voldoening schenken en zoo hunne misdaad bij God en de menschen afkoopen. Mogen wij Belgen begrijpen: dat onxe toekomst het veillgst en het glorie- ; volst zal z|n aïs w|J Caetar geven wat Caesar toekomt, en Qod wat Gode toekor.it; —dat België voor ons zal worden zooaia wij er aan droomden ,een land van beloftea!s iederen burger zijn pllchten tôt het uiterste vervult, en er onder al de zonen weder-keerigtn eerbled en hoogachtingxal heerschen; dat ona volk toonaangevend In de bescha-ving xal worden God en de menschheid ter ■ eere zoo het zijn eigen landaard niet ver-loochent en staeda de oogen gevestigd houdt i op de Petrusrots waar de stadhouder zetelt van Ham (Ue la .da Waarheld, de Weg, en 't Leven".. 1; Ç. Berictrë. De vrienden die ons in België wil> i ten beteiken kunnen s'chrijven naar i M«lr 42, Antwtrpen, of Vl*niing«ti-t straat 19 Leuvtn. ; Van daaruit zal men rorgea dat hua t schrijven aan het rechte adres zaJ , worden besteld. DE REDACTIE. Voor het vrouwsnstemrecht. In ons mimmer van 1 Dec. schuvitt wQ eén woord ten voontsele van heé [ \froimmklesrecht. Wij laten hitff nu t artikel volgen door, Dr. Frwis. van Ccu? walœrt geschreven in no. 5 (8 D<ec.) , van den „Siandmrd" het groote dagi btdd der Vlamingen. De Redactiej i De afwezighejd vîain ieder verklaringf omtrrnt het vrouweiisteinrecht en d* i duidelijke aanwijzkig dat kle regeeriii^ ■ het viouwenst-emrecht niet zou voorstei* , len voor de anmiddeUijke verkieziiigt«i ■ is zeer bevi-eemdeSid opgevallen. IitH • mers, de socialist«n hebben altijd de gen ; 1 ijkgerechtigheid vaji beide gesiachlefl voor d« stembus als een beginaél verM : dedigd ; bij de Katholieken kon het vroiH wenstemrecht reeds vo6r den oorlog, op de sympathie rekenen vain een groot getal parlementairen en de libérale lew dçrs — die gewoon zijn op sleeptotwd te varen — zouden ook ditmaal daa.rt<»t gen wel niet hebben opgezien. Tan kndere er, viel niet te kiezen. &VJI de regeering conséquent zijn met lx&4 eigen beginsel, zoo moet zij het vrouK wqqstemrecht op haar program nemem. Het voor haar aidoeode argument, dat gelijkmakiiig van het kiesrecht eischt^ i9 die gielijkheid in de gemejanschapped lijTce beproeving. „Uit het leed, geli# „kelijk in geduld g^dragen — aldus <Joi uoQxspronkelijke bewoording, zijn gm* (Jlijke rechteto ^ebonm ter uitdrukH „king- van. 's volk s vea^uchtingen." vWiia zou mu durvai te beweren dat d« vrouwen hun aamdeel in de geme|en-l &Cjhftppeli|k8 beproevingen niet hebbe» gçhad en met grootmoedigheid gedra-» geaj? Hoervele Racheta dwalen onder on* niet rond die hunne kinderen zoeke»^ welke niet meer zijn ? Hoevele weduwet^, die bif het uitbrekm vaji den oorlo^ zijn achtergeblevm met een ongeborej* vrudht van !iun maxijQcm, waarvan het vadçrland het offar des levems zou vr*-t gen ? HoevdLe jonge vrouwen, in"liée Kart geb'rokfen verbeitLen niet vruchteloos deff wrloofde, dien iij met een opwekkçndj woord ten afscheid zœnden? Zijn dea* talri^te vrouweaa, die jtn zich het lijdeni dragsn en verlesngen yan heai die niet meer. lijden kmuie^ noch den prijs vaW hia^ offer ontvangen vaïi het landk zijn des» vrouwQQ, «a zoovele andere, voot wie (le oorlog zedelijke wonden heelfi gçslagen, die de martaen niet altijd zoot sichrijaen^ gevoeien dan zij, niet fluet s(ymbool vlan yvat ona volk heeft door.-t staan? En men zou k'mmeo vol houden. met «cînzgfâ logiek, dat mbn de geîijkhcia van stem recht kan steaïnejti op de gelijkM, heid ia de ïnaai t, zonder ook de vro.u-f wen fie k<aai'.n in deze pplitieke verbroe^. dering F 1 Niet rninder. fciultend is de eisch vaa yrouwQDctemrecht wanneer mc^ zoo^< als de socialisten, de gelijlœ meilezeg^ gai%chap. van allô buigqrs beschouwt als een recht vlan itature, en het natioH n^al verbond voor vrouwenkiesrecht hefeft zulka zeer juist in h!et Hcht gesteldl in een opejti brief aan de leiders van d4' sociaal-demokraUsche arbeiderspartij. j Het natuurïiecht houdt geien hait v&Sîb de vrouwen. Algoiueen meinschelijkej rechtvaardlgh'eid streâct zich uit over bet< Ide geslachtan en het zou voor da socialif-4 tische partij een onvtergepflijkâ heid zijn om in deze #dagen, dat al '4«| vçJkattftt *an Eujroaa ' rei^ah*5l t&m] * A W9 Biad Zondag 29 UeOa 1918 LflflTSTE fiummEH. "di %Rîâi^8ff{| No 40 ? 11 ■■u u BintrrR<iOTi!ianiJUijriuurHiFnn"^'î!ioaggggiBâMDinniGiiiiû1Eiti^i^tMâi^^

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.