WEEKBLAD VAN „LE COURRIER DE LA MEUSE" Zontiag, 22 April 1917. 2e BLAD. lste Jaargan ; No. 4 De Klok uit Belgiё Redactie Kapoenstraat 14 Administratie Kapoenstraat 16 MAASTRICHT — Teleph. 614. MIJN NAAM IS ROELAND ALS IK KLEP, IS T STORM ALS IK LUID, IS T ZEGE PRIJ5 P£R NUJVSIV1ER : 5 Cent. ABONNEMENT : Voor Holland . . . . Fl. 1.00 per Kwartaal Voor Buitenland ... FI. 1.25 v „ Het menschelijk hart "Als het lot ons vriendelijk wezer wil, dan zou dit de laatste groote slag kunnen zijn„. Dit seinde op den 2den Paaschdag, een correspondent van het oprlogs-terrein in Noord-Frankrijk, aan de "Daily Telegraph„, 'k Heb het eerlijk gelezen. En een huivering is door mijn ziel gegaan,,. • • ••••■• Ik ben zoo gewoon geworden aan den oorlog. 'k Zeg wel dikwijls : "Wanneer zal er toch eens een einde aan komen„. Of iiever, 'k zeg dat eigenlijk niet. Ik herhaal het maar, evenals ik her-haal dat het siecht of goed weer is. Maar het werkelijk zeggen... uit mij zelven... met overtuiging... zooals een verlangen dat opbruischt omdat het bestaande ondraaglijk wordt ofwe! omdat ik het verlangde nabij weet... neen. De telkens en telkens aangewak-kerde hoop, aîwisselend met de telkens en telkens weer drukkende te-îeursteiling, heeft h et frissche, jeudi ge optimisme mijner ziel getemperd, heeft mij voorzichtig gemaakt. Een voorzichtig mensch ! Hoe voor-naam ! Niet ? Zich huilen in zijne kalme wijsheid als in een statigen mantel, neerzien op anderen — de onvoçrzichtige — de gemakkelijk enthousiaste lotge-nooten — o, niet met minachting, maar toch met een greintje medelij-den om hun groote naïveteit, en zich zelven plechtig het wachtwoord "Wachten„ opleggen, is het geen prachtige houding voor een vluch-teling ? Voorzichtig zijn ! Wachten ! Is dat niet flink? manlijk? Ik dacht het. "Als het lot ons vriendelijk wezen wil, dan zou dit de laatste groote slag kunnen zijn„. Dat stond er... En weg was mijn voorzichtig zijn. Enkele seconden later leefde mijn gansche ziel, gedragen op de vleuge-len der fantazij... in België. Welk een schouwspel, een zege-tocht ! Onze jongens, prachtig in hun be-modderd uniform, onstuimig van geest-drift, joelend en zingend op hunne paarden, tusschen hunne kanonnen, rond hunne vaandels, zij joegen de Duitsche horden het land uit, als een stormwind die de straten veegt. Van aile torens wapperde weer de vaderlandsche driekleur. Van aile huizen ook. Van aile puinen zelfs. Waar haalden de menschen toch al die vlaggen vandaan ? Geen lijk was België meer, maar een stralend wezen, met grorievolle wonden, nog vol levenssappen, zich koçsterend in de Zegezonne. En de menschen ! Die arme menschen van België, die bijna drie jaren gevangenen zijn geweest in hun eigen land, ze waren toch zoo blij weer Belgen te zijn, zich weer thuis ti gevoelen. Het stille dorp aan de franschi grens, waar ik geleefd en gewerk heb vô6r den oorlog; het lag daa nog even schilderachtig en rustig tusschen de hooge boomen, die het be-schermen onder den vlekkeloos- blau-wen hemel die de wijding brengt aar het gansche landschap. Met welk een aandoening zag il mijn "tthuis,, weer terug ! Wat warer de menschen die Ik vroeger nauwe-lijks kende, mij dierbaar geworder tijdens die lange afwezigheid. Ons huis! Ons huis vol herinne-ringen, vol lief en leed, het stonc daar ongeschonden, trouw aïs eer dienaar die zijn meester wacht. Helaas niet aile meesters waren teruggekeerd en één zelfs zou nimmer wederkeeren • ••••«•• „Als het lot ons vriendelijk wezer wil...„ Daar kwam die zin mij weei aan de werkelijkheid hennneren. Of was het de dood? En toch wil ik niet meer "voorzichtig zijn„. Ik wil aan de toekomst gelooven, en zelfs de toekomst verhaasten, zooals ik ze gezien heb, zooveel het in mijn vermogen is. Met gevouwen handen en vuriger dan ooit heb ik — niet het lot om vriendelijkheid ge-vraadg, — dat zijn woorden zonder zin — maar God gesmeekt dat dit de laatste groote slag mag zijn. Jos. VAN DE VEST. Wekelijksch Overzicht. Westelijk front. Gelijk de Paaschklok vreugdevol aan de christene wereld de verrijze-nis en het leven aankondigt, zoo ook zou de „Klok uit België" heden den harmonischen toon willen vinden oni hare lezers te verblijden en te doen deelen in de gegronde hoop tôt de welke de schitterende overwinningen, gedurende de laatste week op dit oor-logstoneel behaald, ons heeft aange-wakkerd.De duitsche pers had ons dan ein-delijk genoeg gezongen dat een ernstig gevaar onze wapenen be-dreigde achter de schijnbare misluk-king van Hindenburg's operatie tusschen Atrecht en Soissons. De groote veldheer ging achteruit om een groo-teren sprong te doen. Dat was het denkbeeld dat zelfs bij de onzen in-gang vond. Maar laten wij het alras zeggen. Zoo dikwijls reeds bleek eene schoone hoop uitgedoofd in den rook van een eerste bombardement, dat eene wijfèling te vergeven was. Wij zagen echter de toekomst geenszins donker in; want hetgetal, de gevechtswaarde en de bewapening der onzen waren voor ons een waar-borg.Er valt niet meer aan te twijfelen, de bewapening onzer boridgenooten heeft de verpletterende bovenhand op die van den vijand. Het getal, dat bestendig bleef bij de duitschers, heeft aldoor toegenomen bij hunne tegenstrevers. En wat gevechts- î waarde betreft ; zij is bij onze vijanden zoo verminderd dat men niet meer i kan spreken van troepen der eerste t linie; zij is bijzonder verminderd r sedert het lijden der natie, ontstaan ■ door de blokkade en de militaire te- ■ genslagen, het vertrouwen der sol- ■ daten in de overwinning heeft ge-i knakt. In ons vorig nummer, hebben wij : het Fransch-Britsche leger achter-i gelaten terwijl door plaatselijke ope-raties zijne stellingen aan weerszij-i den van St. Quentin, dat wij als centrum van den tegenstand be-schouwden, trachtte te verbeteren. ! Ondertusschen zijn uiterst belang-i rijke en gelijksoortige operaties uit-gevoerd aan de twee vleugels der zoogezegde „Hindenburg-linie". De zeer stevige stellingen, waarop het Hindenburg-front steunde moes-ten worden bestormd; de spillen der nieuwe Unies verbroken en het aan-valsfront naar de twee vleugels uit-gebreid, hetgeen de schoonste voor-uitzichten gaf voor de ondernomen beweging. De Engelschen vielen eerst aan, in de streek van Atrecht, waar zij meer dan 14000 gevangenen maakten en meer dan 200 kanonnen veroverden. Maar, terwijl de Engelschen al vechtende doordringen tôt de buitenwijken van Lens, begint plotseling de beweging der Franschen aan den anderen vleugel, tusschen Reims en Soissins, waar de vijand de Craonne hoogvlakte en de Betheny heuvels nog altijd bezet hield en van waar de duitsche zware houwitzers hunne grenaten op de stad van Clovis wierpen. We weten de rest en kennen den uitslag der eerste fransche aanvallen en zelfs de duitsche staf kan de be-kentenis niet onderdrukken, dat, onder het bombardement der Franschen eene onwrichtbare verdediging on-mogelijk is geworden. Laten wij deze bekentenis niet vergeten, zij gaat eene andere vooraf die niet weinig zal af-steken bij de vroegere kreten van overwinning. Op de andere fronten. Op de andere Europeesche fronten is het rustig. Slechts hier en daar ondernemingen van verkenningen. Wij weten nogtans wel dat op het, in de plannen der geallieerden, ge-stelde uur, iedereen op zijnen post zal zijn. Massa's reserven staan nog op de fronten van Riga tôt aan de Adriatische zee. In Rusland. De verwikkelingen, ontstaan door dp eischen der uiterste partij, zijn gauw verzwonden. De opstandelingen wilden te ver gaan. Hunne handel-wijze heeft alleen een goeden invloed gehad op het leger alsmede op de andere partijen; het voorloopig be-stuur dat krachtdadig optreedt, heeft ontelbare moties van vertrouwen ont-vangen.En, het vredesaanbod van Oosten-rijk heeft geene aanhangers gevon-den te Pétrograd. Zoowel als Beth-man Hollweg, zal graaf Czernin kunnen afdruipen met een wel verdiend affront want deze poging, gelijk al de andere, beoogt geenszins den vrede, maar, de t weedracht tusschen de bondgenooten. In Duitschland. Wij gelooven niet aan eene revo-lutie in Duitschland en wenschen ze ook niet. Degene die eene omwente-ling in het voordeel achten van het land waarin zij losbrandt, zullen be-grijpen dat wij zulke weldaad niet kunnen wenschen aan een volk dat ons reeds zooveel kwaad heeft be-rokkend en daar nog altijd met voort gaat. Het is nogtans bekend dat de kiem van ontevredenheid en van haat te-gen het gouvernement onder de volks-klasse leeft en de regeering moet wel hare losbarsting duchten, want hare voorzorgen zijn reeds genomen. De bewoners van Duitschlands eenige niet bedreigde grens waren in 't ge-heel niet verwonderd over de werk-staking te Berlijn. De tijd van bin-nenlandsche moeilijkheden is nog niet voorbij integendeel hij begint slechts en zal met de militaire moeilijkheden in ernst opwassen. Mar, vergeten wij niet dat, wanneer wij over Duitschland spreken, wij ook rekening moeten houden met den tucht en de slaafschfrfeid van het volk. Die lieden murmelen maar gehoor-zamen of.... deserteeren doch ma-ken nooit opstand. Oorlogskalender. 11 April. — De Engelschen be-zetten Monchy-le-Preux en La Berge. 12. — Groote bedrijvigheid der fransche artillerie. De Engelsche ma-ken nog vorderingen. 13. — De Britsche troepen nemen twee dorpen in en overschrijden de Cojeul. 14. — De Engelsche bezetten Lié-vin en naderen tôt voor Lens. In Laonnois en Chamgagne, bedrijvigheid der fransche artillerie. 15. — Bij Lagnicourt, duitsche aanvallen door de Engelsche verijdeld ; de vijand laat 1500 dooden op het terrein achter. . De Belgen dringen Dixmuiden bin-nen.Ooste'nrijk biedt Rusland den vrede aan. Te Berlijn, werkstakingen brengen de duitsche industrie in gevaar. 16. — Na eene hevige voorberei-ding der artillerie, de Franschen over-rompelen de Duitschei s tusschen Sois-sons en 7?eims over eene breedte van 40 km., en, in weerwil van den hard-nekkigen tegenstand van den vijand, komen 4 à 5 km. vooruit en nemen 10000 man gevangen. Het is de groot-ste slag, zeggen de Duitschers, die in de geschiedenis bekend staat. 17. — De Franche verbreeden iner-kelijk hun aanvals front. Ten oosten van Reims overmeeste-ren ze de lste vijandelijke linie en nemen nog 2500 man gevangen. Tusschen Soissons en Reims, de Fransche verijdelen duitsche tegen-aanvallen en versterken het veroverde terrein. Het totaal aantal gevangenen overtreft de 14000.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.