De klok uit België = La cloche de Belgique

1907 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1918, 25 Août. De klok uit België = La cloche de Belgique. Accès à 29 mars 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/bk16m3451t/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

le Blad !5 Aug. 1918 JUULIULUJUliUUULIOlUlJtWJUIlJIIUIJIAJUU 2e Jaargang No. 22 De Klok uit België REDAOTIE EN ADMINISTRATIEt WILLEM IkSTRAAT 56 - TILBURQ TELEPH. 744 . POSTBUS £3 BIMN NAAM IS ROELAND ALS IK KLEP, IS T STORM ALS IK LUID 8S T ZEQE ABONNEMENT! V««r HOLtAND n. 1.00 par Kwarteal V*r BUITENLAND. , . , . n. 1.CQ M M PRMS PEU NUMMERi 6 CENT EEN ERnSTIG WOORD. „Die zijn kind bemint, kastijdt zijr kind". Mag ik u dat toepassen ? U zeg ik, doch ik bedoel enkel som mige landgenooten, die verontwaar digd opspringen, als men hun de waarheid zegt, — en die nochtans harde waarheden vôôr God en hur geweten dienden te hooren. Geen week, of daar stoot ik op luidjes, christen door doop en mei naam, die echter den brui van Go<] en zijn gebod geven. Vôôr den oor-log gingen zij naar de kerk ; — maai nu? Vreezen zij, dat"men ze er in zou doodslaan?" Na den oorlog zul len wij weerom doen zooals vroe-ger," luidt hun antwoord. Droevig, droevig 1 Ik heb menigmaal naar redenen gevraagd. Voorwendsels gaf men op, ja: doch gegronde redenen, geen ! geen Na den oorlog ! zegt men. Maai hebt ge dan in oorlogstijd, zoowel als vroeger of naderhand, geen ziel «alig te maken? Is de godsdienst dan een kleed, dat ge naar believen moogt uitschud-|Sen en weer aantrekken ? Moet God in Zijne Voorzienigheid zich schikken1 naar uw goeddunken, — of gij, of wij naar het zijne ? Of houdt ge den godsdienst maar voor een stuk gewoonte, 'n mode die tnen alleen in 't vaderland draagt ? Of zit er dan ih den goidsdienst troost noch steun voor de ziel, voor de lijdende ziel in oorlogstijd? Jezus' ta al zou dan leugentaal zijn : Komt allen tôt mij die belast en beladen zijt, en Ik zal u verkwiikken ? ! Of zou plichtverzuimenis niet leven doembaar zijn nu als gisteren of als morgen? Of is lafhertig menschelijk opzicht vandaag minder verfoeiliik dan vroe-^r?Menschelijk opzicht ! leerdet gij dan, na vier jaar lijdens, die kerels nog niet kennen die u van plicht en godsdienst aftrekken en vervreem-den? Ziet ge nu nog niet wat dit Volkje weerd is ? En dan roept ge : God zou dit en God zou dat moeten doen 1 En gij, gij, wat doet, gij voor Hem ? Denkt eens op de geschiedenis der joden in de Babylonische ballingschap ! Gij leerdet die op de school-banken. Wanneer mocht het jood-feche volk terug naar het vaderland ? Was het, wanneer het den Heer Ûen rug toekeerde en Hem ver-ivloekte ? Was het, wanneer het val-eche eerediensten aankleefde, en het geloof der vaderen verzaakte ? Eil op die vragen mochten som-Biige menschen wel nadenkea. De geschiedenis, zei Cicero, is de leer-school der volkeren. In de historié des Bijbels is God zelf de leermees-ter. !Wee hem die er de ooren voor sluit 1 i * Ah, duurbare landgenooten, hoe harder wij lijden, hoe inniger wij ons leven moesten bezielen met den geest ^an den godsdienst. Hoe vuriger ons kerte snakt naar troost en steun, ■hoe nauwer wij ons moesten bij God ooor den godsdienst aansluiten. De godsdienst leert ons de betee-kenis van het lijden. Denkt gij daarop ? Als in vorigen tijd het vaderland onder het juk van een godhatendcn pand zuchtte ; als Kerk en Kapei gcsloten of in puinen lag, dan werd u en schuur een Kerk of Kapel, ^ tr onze lijdende voorouders het H. pisoffer, met gevaar voor hun Jeven, | En nu ? En nu ? , Hoevelen, onder de kinderen diei ■ godgetrouwe voorouders, die de kerli ■ ontvluchten als zij voor hen open-: staatl hoevelen die zich doof maken voor de liefderijke vermaning van vaderlandsche priesters, die vrijwiL lig het' .leed der ballingschap me1 hen deelen, en enkel tôt hun welzijn En zou ik mogen vragen, verblin-de landgenooten, of gij dan gelukki-ger zijt, wanneer gij uwe godsdienst- ■ plichten verwaarloost ? Of het kamp- en interneerinjgsi-leven zachter wordt, naarmate gij u van God en godsdienst verwijdert 1 Of uw geweten geruster is, als ge moeders lessen en vaders christen voorbeeld verloochent ? Edoch, genoeg. Maar gij die schuld hebt, o moget ge eene wijl vôôr God' en uw geweten onderzoe-ken wat plicht g'ebiedt en wat uw eigen welzijn vereischt. Gij lijdt, wij lijden allen in de ballingschap..... Maar wilt ge uw lijden niet pijnlij-ker, niet wanhopiger maken, .geeft dan aan God wat Hem toekomt, en Hij zal u schenken troost en sterkte in afwachting dat Hij u weerge-ven zal vrijheid en vaderland ! Lâche nu wie lachen wil, maar die lest lacht, lacht het best, — en wat mij op 't herte lag, is er af. Dr. J. MUYLDERMANS. ÛRfslaging ait Interneerinj. Er wordt veel gesproken en in de kran en gesehreven over eene mogeiijke démobilisât'© of ontslaging uit interneering der 6 oudate klassen. Bevoegb jieraonen laten hooren dat er wel onderhandeld wordt Zoolang deze onderhandelingen daren kan niemand weten welke er de uitslag zal Tan zijn. Wij willen dus geen voorbarig® berichten geven die weer moeten tegenge^proken worden. Wij wij zen er echter op dat er een groot verschil bestaat fusschen de geinterneerden vrij laten, dus dat zij niet meer geinterneerd zijn, of hen demobiliseeren d. w. a. dat zij niet meer soldaat zijn. Ook meenen wrj gerechtigd te zijn aan „de betrokkeneregeeringen»' een'ge gedachten te onderwerpen onder den Torm van vraagj-ee, aangezien het algeméen christen vakverbond op zijne studiedagen 7, 8, en 9 Juli in Le Havre eene spécial® studie ge-maakt heeft van de ,,demobilisatie^. Wij zijn er diep van overtuigxl dat al de geinterneerden verlangen uit de kampen weg te zijn, dat ook de tewerkgestelden van den militaire dwang wenschen verlost te worden Doch wij wenschen ook onze vrienden, al de geinterneerden op de mogelijke gevolgen te wijzen en de bevoegde overheden te waar-schuwen zeer voorz'ohtig te zijn. Inderdaad, wat moet er geworden van .de 18000 „losgelaten" belgische' mili-tairen, als 't z66ver zou kom-en, zfl van nu af, te demobiliseeren? Als ze naar de geallieerde landen mogen terugkeerem, en voor de gehuwdem met hunne famille, à la bonne heure! rraar zal men ze dan enkel „loslaten" als ze kunnen overvaren? M;iar zoo niet, wat dan ? Is er hier in Holland werlt genoeg, om ze een onafliankelijlc bcstaan te" laten leiden ? En indien het er niet is, en zij ten laste der 1 iefdadigheid moeten leven, zal er dan iets in hun toestand verbeterd zijn ? Als onz« geinterneerden der oudste klassen gedemobiliseerd worden, wat zal er dan gebeuren met soklii, kleeding, militievergoeding, hors-menage en woonstvergoeding ? Demobiliseeren beteekent loch immers' afstellen van den soldatsndienst etn dus afschaffing van aile vergoadingen aan mililairen of hunne familie toege- ! Irj^nA. •- ' Men overwege dus goed de toestan-! den die zouden geschapen worden door ondoordachte maatregelen en men ge-lieve daaromtrent "de wenschen over de demobilisatie te raadplegen, uitgedrukt door de studiedagen van het algemeen christen vakverbond. SV,ij komen nog op de zaak terug. E. VAN QUAQUEBEKE. Open brlef aan „wle 't' hooren wll". Katap, Mager Heide, 18 Aug. '18. M., Eigenlijk zou ik niet meer moeten schrijven, na al hetgeen dat ik in den, laatsten tijd ondervonden heb. Maar nu krijg ik van aile kanten zooveel brieven met klachten, enz., dat ik maar van mijn hart 'nen steen maak. om riog eens te probeeren of er met schrijven iets te bekomen is voor mijne arme lotgenooten. Vooreerst moeten mij toch een paar woorden van het hart aan mijn kamera-den die aan de echtheid van mijn naam 1 twijfelen; ik beken rechtuit dat dusda-nige verdenking mijne teergevoeligheid een beetje gekwetst heeft. Maar nu ik erover heb nagedacht neem ik het hun toch niet kwalijk, want bij nadere be-schouwing lijkt mijn naam precies ge-kozen voor de gelegenheid. Daar heb ik echter niet aan gedacht, want als ie-mand van zijn prilste jeugd af honderden malen op de vraag „Hoe heet gij man-neke ?" heeft geantwoord: „ Jef Holbuik, meneer", en dezelfde naam duizenden maien heeft te hooren gekregen van schoolmeesters en onderofficieren, dan is er op zijn vijf en dertigste jaar — . want ik ga al naar de veertig — de hol-heid zoo niet geheel dan toch grooten-deels af. Het zal dus niemand verwonde-ren, dat ik mijn naam als een doodge-woon erfdeel van mijn papa zaliger, zon-der eenige achterdocht heb neergeschré-ven, en te laat heb ingezien dat de heelé zaak op een zeer holle geschiedenis be-gon te gelljken. Verder schrijven de meeste vrienden mij, alsof ik zoo maar soep had gegeten met al de Heeren Ministers; ze komen met van ailes af : 't is „ Jef, schrijf eens voor dit" „Jef, schrijf eens voor dat". Maar, dat gaat zoo maar nietl Als ik eens naar Minister Vandervelde gescheven heb, dan is het omdat ik toe-vallig wist, dat hij onzen hongersnood kon verhelpen en toen nog meende ik dat hij dat ook zou doen. Maar voor al uw andere klachten weet ik niet welken Minister aan te pakken. Van den andereli kant begin ik gaan te twijfelen, of het wel het beste is naar de Ministers te schrijven. Gij zult wel zeggen dat Minister Vandervelde toch geantwoord heeft; ja, hij heèft geantwoord en zelfs beloften gedaan. Al da-delijk ging er meer eten komen uit de groote voorraadschuren van overzee en zelfs zouden er, in afwachting daar-van, voor de eerste dagen pakskes ge-zonden worden. Maar wie heeft er op die weken en maanden meer eten of pakskens zien komen ? Ik niet I Ja, weet ge wat, zonder patatten worden we gezet! Acht dagen zonder pa- ' tatten, menheer ! Zoo wordt onzé voe-ding verbeterd, terwijl gedurig meer en meer van onze makkers naar het Kerk- , hof worden gedragen : Van de Spaansche ziekte, zeggen zel Flauwe praat; ver- , zwakking en ondervoeding, dat is ut t. ; Zie, als ik er aan denk, dan zou ik mijn : slechte pen en rossen inkt, met pot en < al, tegen de rotte planken van mijn ba- ' rak kunnen smijten, als ik mij niet in- : hield I.... - Maar het helpt niet, dat ik mij kwaad 1 maak, en er moet toch iets gedaan wor- ] den, want zooals het nu gaat, kan het , niet blijven duren. Ik ben niet van de j die ki iiiks codcu viudtio Utt kla.-L gen, of die van dén morgen tôt deai avond op de overkeid aangeven; na ech'-ter uw vele brieven te hebben. -gelezen, doet het pijn aan mijn hart, zooveel el-lende te moeten vaststellen. En ik zie maar een uitweg: schrijven in „De Klok", want ik ben overtuigd dat „De Klok" gelezen wordt, niet alleen door de overgroote meerderheid van onze landgenooten, maar ook door al onze overheden en machtvoerders in Holland Engeland en Frankrijk. Daarom vraag ik aan „De Klok", ifl naam van al mijne lijdende medebroeders mijne gebrekkige regels nog eens te willen opnemen opdat zoodoende de menschen-diî-Het w t :n-moe en ingelicht worden over de heerschende misbrui-ken en bestaande wantoestanden. Zij moeten weten, dat wij nog steeds honger lijden spijts de lichte rantsoenven hooging. Zij moeten weten, dat de geintemeer-i den het zeer verwonderlijk vinden, dat de officieren met. honderden guldens ira eens opslag krijgen vanwege de verhoog-i de levensduurte en dat de minderen af-i getrokken worden iri hun voedselrant-soen. Het traktement van de officiw ren dient toch ook om koit en kleereO te koopen, en een stukje eun buiten de distributie. Daartoe baat het dubbeltje méér soldij niet. Over de soldij valt ook nog veel te zeggen, voor de te werkgestelden, em< ploye's en onàeroffi ieren. Over de kas van den Haag, die e«n< instelling blijkt te zijn die binnen den kortst mogelijken tijd geheel zou moeten afgeschaft worden. Dari komt nog de kleeding, de samen-smelting van twee kampen in één, en, nu die jongste kwestie van het loslaten uitïtnterneering, der 6 oudste klassett, die zooveel verslagenheid brengt in dfl gezinnen van de te werk gestelde ge-! interneerden en in de kampçn. Maar ik merk dat er te veel kwestiaa zijn om in een en brief te bespreken en daarom stel ik mij voor, later nog eens dfl gastvrijheid .van „De Klok" in te roepen. Nu ga ik slapen, want 't wordt laat; d^ meeste mannen ron^en al. Als de heeren al willen beginnen mët dezen brief te overdenkçn, dan zoudeal zij allicht hier en daar kunnen verbete-1 ring brengen. Anders wordt het latei misschien te veel in eenen keer. Houdt u allen g'éed en tôt later. JEF HOLBUIK. geinterneerd in Holland. Over M doel der Yakvereenigîn^ gen voor Middenstanders en ds mlddeien om dit doel te bereiken. Het doel der , ereenigingen, dat voor dfl meesten onder ii . heiîelfde is, laat zich ge-makkelijk bepalea In een paar regels zou mea kunnen zeggen wat het doel van iedere vak« vereeniging is: De zedelijke en stoffelijké be-langen zijner leden te bevorderen. Dit is eeiir* youdig, klaar en duidelijk, en hoe men het >ok draaien en keeren moge, het komt in aile i'akvereenigingen toch altijd op hetzelfde neer. î^elke zijn nu de middelen die de vakvereeni-jing kan aanwenden om dit doel te bereiken? Deze zijn velerlei. Wq willen hier de brjzon-lerste ervân opsommen, waarbij wij zullen" merken, dat, even aïs het doel, ook de middeleni bijna overal dezelfde zijn, namelgk: a) het jevorderen van vakonderwijs en boekhouding, j) Het bevorderen van een goed geregeid cre-îiet .wezen. e) Het oprichten en steuiven vas snderlinge jnformatie en schuld-invorderings-sureaux. d) Onderlinge of collectieve verzeke-ringen. e) Het streven naar regeling van Zon-lagruat winke'sluiting. f) Het streven naar x>ntante betaling. g) Het gezamenlijke aan-coopen van grondstoffen en werktu'gen noodig roor het bedrîjf; het bestrgden van oneerlijke >oncurrentie en misbruiken. h) Het oprichteu >f stennen van aile inriohtingen die het bedrijf cunnen vorderen. i) Het samenwerkeo met ver-ienigingen die het bedrgf kunnein bevorderen, ndien^ze niet strrjden met de beginselen vtn w w.'waùrim i) mmno M

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre De klok uit België = La cloche de Belgique appartenant à la catégorie Katholieke pers, parue à Maastricht du 1917 au 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Périodes