le Blad Zonrïag 30 Junl 1918 2e Jaargang Ko. 14 De Klok uit België REDACTW KM ADMMISTftATlKl WILLEM li-STRAAT 56 » TILBURQ TELEPH. 744 • POSTBUS «a IMMN NAAM IS ROCLANO |j ALS IK KLEP, IS T STORRR ALS IK LUID IS T ZEOI | ABONMBMCNTi Vmmt HOLLAND n. 1.00 par ICmirtuI Vmt BUITENLAND. . ... PL t.X8 H M PfHJS PER NUMMERi 8 CENT WOLFF in DE KLEM! Op 13 Juni zond het Wolffbureau weerom een berichtje van verdacht al-looi de wereld in: „De Paus zou door Kardinaal Gasparri aan Kardinaal vomi Hartmann een schrijven hebben gericht waarin hij1 de gereserveerde houding prijst «jjiie de Keulsche prelaat zou ge-toond hebben bij de heffige aan va lien door de Fransche Kerkvorsten op hem gedaan in verband met het Goevrijdags-bombardement. Deze handelwijze zou door den Paus ten zeerste zijn afge-teurd".En weer gingen de poppen aan 't dansen. De ant'i-godsdi-enstige pers ging den Paus te lijf, en de trouwe lezers van deze pers blaften na- Deze zijn zoo bekrompen van verstand dat ze zich ndet eens boven 't geschrijf van hunnen krant kunnen verheffen, ze-slikken den dage-lijkschen scjiotel die wordt opgediend tonder zdch ooit af te vragen of de voor-g'ezette spijs sterkend pf vergiftigend zal fewerken ; ze likken zich' wellustig de Hppen nadat ze tôt den laats-ten krui-uel ailes verorberd hebben. En dan be-ginnen ze hun portie te herkauwen....r „Watl de Paus heeft de handelwijze der Fransche bisschoppen afgekeurd ! Is het klaar of niet dat de Paus Duitsch-gezind is. Wat hebben wij nog verdere bewijzen noodig1 ?" En als weleer de Phanizeeërs zouden ze hunne kleeren wel aan stukken scheuren uit jpure ver-ceitwaardàgmg over die schanddaad van den Paus. Alleen de huidige benarde ïgdsomstandigheden (de kleeren ko s ten stukken van menschen) zetten deze men-ichen tôt zelfibeheerschdng aan. En nochtans was er ook ditmaal gecn Hikele reden tôt zulk misbaar. Krijgen diie menschen dan al met eems zooveel vertrouwen in een Wolffbericht als dit den Paus of de Kerk in een valsch daglicht plaatst- .Wij voor ons part mistrouwen al wat ran Duitsche zijde komt, en wijvvolhar-len in dit mistrouwen zoolang het niet jeivezen is dat wij ongelijk hebben mlks te doen. En de e'ten Kebb'en eelns te mfler be-wezen dat wij volkomen gelijk hadd'en. Aan hen die ons het Wolffbericht on-der de oogen legden antwoordden wij „laat ons wachten, misschien wordt ook j dat beestje in cen onzer wolvenklemmen çevangen". En zqo was 't, want reeds den vol-genden dag zat 't \%.st. Toen de kranten den volgenden dag een uitvoeriger bericht gaven over het schrijven van Kardinaal Gasparri b 1 e e k het dat er zelfs geen zinspe-U n g op kerkelijke overheden m de Entente landen voor-kwam.Wat was er dan van die zaak? ,We zullen trachéen hier in weinige woor-den de heele geschiedenis uiteen te zetten, zoo zal het cens te meer blijkén hoe de pauselijke daden tijdens dezen oorlog de menschelijke kr'tielc kunnen door-staan.Kardinaal von Hartmann had aan een vertegenwoordiger der Kôln. Volksz. die sprak over het optreden van hooge pre-iaten en Kardinalen der Entente landen tegenover Duitschland, onder meer het volgende verklaard : «Het is niet mijne zaak over mijne i,medebroeders in het episcopaat en het i,H. Collège van kardinalen een oordeel »te vellen, des te meer niet wijl zij uWaarschijnlîjk door den voortdurenden nlasterveldtocht der ententie pers tôt ver-nkeerde opvattingen zijn gekomen. „0p de eerste plaats hebben de Duit->,sche kerkvQrsten met den uitdrukkelij-»ken wensch des Pausen voor oogen, nlgeschillen tusschen de leden van de ■jKatholieke hiérarchie te vermijden. De „Duitsche bisschoppen hebben steeds de-gedragsregel gevolgd» ook wanneer „zij daartoe offers moesten b'rengen. Zij „spanden veel meer him krach ten in ,,om de ellende van den oorlog naar het „heerlijlce voorbeeld van den Paus, te „laendgen. Ook valt het voor mij niet te ,,betwijfelen, dat een antwoord van on-„zen kajit practisch geei>_ uitwerking zou „hebben, want de vijandeiijke pers zou „ons antwoord doodzwijgen <5f met de „boosaardigste commentaren voorzien. „Zoo zouden onze eigen wo<5rden in hun „vervalscliing een middel worden tôt éen „veldtocht tegen Duitschland. De kardinaal, misschien wel naar aan-ledding van dit onderhoud, en zijne af-gelegde verklaringen had intusschen over zijne aangenome houding het oordeel van den H. Stoel gevraagd. Daarop had hij vanwege den kardinaal - s ekr etari s een schrijven ontvangen dat, w&t de kexn der quaestie betreft, volgender wijze luidt: „Ik heb aan Z. H. nauwkeurig mede-„deeliing gedaan van uw schrijven en kan „u verzekeren, dat Z. H. zdch ten voile „be\vust is van de moailijke ipositie, „waarin gij verkeert, en van den anderen „kant de grootmoedige, voorzichtige en „verstandige terughoudiLig en het stil-„zwijgen prijst, welke Uwe Eminentie „ook bij dit lastige geval heeft in acht „genomen. „Ziooals âk reeds in het jaar 1916 naar ..aanleiding van het mémorandum der „Belgiische bisschoppen medegedeeld ,jheb, wenscht de H. Vader vurig aan „de zwaarbeproefde wereld, waarin zoo-„veel stoffelijke en zedelijkv, gotJeieii „verwoest zijn, liet schouwspel te bespa-„ren van oneemigheid en getwist tusschen „de leden der kerkelijke hiërachie on-„derling. Het is immers de taak der die-„naren van den God der barmhartigheid „en der leerliingen van Dengene, die de „Liefde en zachtmoedigheid voorschrijft, „goedheid en gematigdheid te betrach-„'ten en de van haat en vijandschap ver-„vulde gemoederen tôt de gevoelens van „Evangelische liefde terug te brengen. „Van den anderen kant is het geringe „practische nut van deze twistredenen „maar al te goed bekend, daar zij, wel „verre van den vijand te overtuigen, „veeleer de bron zijn van nieuwe aan-„vallen en dieper gaande tweedracht." Wie zal nu in deze woorden aanstoot kunnen vinden ? Persoonlijk tôt den Kardinaal van Keulen sprekende, die vroeger bij den Keizer protesteerde tegen de handelingen van prelaten uit geallieerde landen, zegt hij „dat zwijgen in deze moeilijke om-standigheden onverbeterlijk is." Verder spreekt hij van de taak der dienaren van den God van barmhartig-heûd en van liefde, wiens stadhouder Hij is om eindelijk te wijzen op het weinig praktisch nut van onderling twisten en kibbelen tusschen de hoogwaardigheid-bekleeders der kerk. Zoo'n schouwspel kan allccn vrcugde in de godsdienstvijandige kampen ver-oorzaken.En nu kijken wij eventjes op naar den café politieker, den s^oorwa^en-theolo-gant. Hebben 7-ij nog lust hunnen mantel te scheuren (figuurlijk gesproken na-tuurlijk) ? Zu 1 n zij toch ten m:nste den moed hebben te bekenncn dat zij hunnen neus voorbijgepraat hebben ? Dan zija zij nog van de kwaadston niet ; Siissen is fnerisclielijk, volliarden in de booshaid alleen is duivclsch. Wat u aangaat, besLe lezers, weest nooit lichtgeloovig aL men met beschul-digingen kenit aandraven t-;gen den Hciligen Vadtr; ge kunt u gerubt op Hem verlatén, Hij .:al u.v vertrouwen en uw liefde niet bcjchumen. Wij van onzen lcant laten onze wolvenklemmen l'ggea, en vangen wij neg zoo'n „ is ;rjm" dan baiig'-iï wij hem op .. . . 7 iii Cûze kolonimen. 10 Z. CALBRECHX. UODRD VRU DHI1K Een onzer vrienden, al het goede dat de Klok Hit België sticht, naar waarde schatltende stelt ons als blijk' zijner hooge waardeering, kl istaat, ditmaal op 8 bladzijden te verschijnen. Hij olntvange hier oïizen oprechten 'dank. | De Redactie. BERISHT. Tengevolge der verhoogde papierprij-zen moeten onze verkoopers in 't vervolg ten minste 3 et. PER NUMMER VRAGEN.Door de post besteld kost ons blad aan ONBEMIDDELDE vluchtelângen 0.60 et. aan GEINTERNEERDEN (M. D.) 0.50 ce. per. 3 maanden. De Administratie. EEnzffinEnFonD5 Vele adressen van „Eenzamen" zijn ons toegekomen. Er zijn er tusschen voor wie het gansch jonmogelijk is den prijs van ons blad te befcden. Wij openen een insclirijvkig, opdat het bedrag ons (toelate aan die „Eeriza-men" een gratis abonnement op de Klok uit Belgie te be/orgen ? Wie iaschrijft doet een liefdadig en ook «en vaderlandschiievemd ,werk. Naamloos fl. 5.— Voor dfîgeïnterneerden. Van de hand van (1«r Heer Victor Ernest, plaatsvorvangoad volksverbegenwoordiger vooi Charleroi, vorsoh«e® een artikel, dat afls e©n der belangrijkte mag aaitgezieu yorden die ooit over den toestand der geïnterneerden geeehre-ven geweest zqn. , Gevoelastukjes schrijven kan ieteroe®. En giezien den waarlijk ongetukkgen toestand der voedselvoorziening van onae geïnterneerden, is het gansch begrijpelxjk dat zulke aentimen-baliteiten gedurig eu zoo wat in al'.e kranten voorkomen. Doch zeer dikwijls bowijst men iaardoor gean goedea dienst aan de geïn-temeerd'en. Immera m gevoeten reeds zoo-zeer het tekort aan den eigen lgve, dat het uit-ïtalien, op ietforkundige wijze, van hunno miserie ook nog dikwjjls hunne aedeiqka weêr-standskracht ondermgnt. G«voeIsartikelen, in zefcere mate, zrjn enkel joed om de belangstelling op te wekken der buitenstaandera en deze aldus aaa te zetten in die mate hunner krachien aan de verbete-ring der misstaaden mede te werken. De Heer Ernest heeft echter eenâ op ze-r praktische wjjze den os bij de horens gegre-»en en weienschappclgk — aan de hand der ieltsten van de internationale overeenkomston — de verantwoordelijkhe'Jen vastgelegd. (1) Wij zijn er ianig. verheugd over dat de Heer Ernest onae meening deelt dat hier van goem snkele zijde kwade wil in 't spel is, dooh dat le oplossing van het vraagstuk der voedsel-foorzieniiig enkel iigt in het u'.t.eggen deztr nternattonala overeenkomsoen op de vredes-îonfereatiën.Hij bewijst, met de teksten tôt s te un, dat ilhoewel voor de geïntert e:rden niets anders rooraen is dan dat ze op menschelijke wijze noeten behandeld worden, door den neu'raien itaat, die ze interneert, dît deze béhandeling ninsîens deze moet zijn van de krijgsgevan-;enen in vijandelijk land. Is Duitschland in deze» tekort gescho'en voor >nze gevar.gen kame.a'len, dat is nog geene îeden, opdât Nejerland he'zelfde zou doen ea uin onze geinterpeerden niet het voedsel, de ■laping en de kleeding zou verschaffen op ien zelfden voet ah de troepen van het land lat ze geromen heeft. Immers in den geesfe. der internationale over-«enkomsten moeten de geïnterneerden ieis béer .behandeld wordea dan de krijgsgevangenera. V/aar het nu een foil is dat Neï-erland zelf ,'oedselgebrek heeft, is fce'. op grond van de )vereenkomstien gehouden eene spéciale consentie met de Belgisch© regee:i.:T af te slu'-en om aa". or.ze geïnterneorden te bezorgen .fflarop ze re"ht hehhei en wat se noodig îebben. (1) De teksten kan rnea terngvinien in de ?arsto aummers der, Klok ait België^ April '17. Aan deaen die de ooderhandefingen voe* rien, te onderaoeken op welke -w^ze NederJaaJ daarvoor vergoed woâde, in natura, in geld^ cl afidersâns. Met den Heer Ernest zijn wij overtuigd dal nocih in Nedertand, noch bij de Belgische rej gieering kwade wil in 't spel is. Wij roepem echter de aandacht van onwj volkMvertegenwoar<ligers en aenators, die oç| 21 Juli aanataande in Le Havre bjjeenkoiren',! op de dringende Doojzakel jlJieid spoodig ta bândelen. Wij rnoone» te mogen geloovai^ dat zij zelf, godureiide den oorlog, nog geeaj honger geleden hebben in den ivaren zin d«à woords. Dat mag geen reden zijn om niet. al he^ mogielijke te doen opdat het met langer rneOj zou gebeuren bij onze eenrate landsverdedigerty a VAN QIMQTTEBEKE. Khaki Toor onze geinterneerden. Als wij onze ijongens in hun verouderi pakje over heeltNederland zien roiKldwa-y len, als schimmen ;uit romantische t'jden,1 of als figuranten uit een Napoleontiscltf tooneelstuk, dan vragen wij ons toch af, waarom hier toch weer zoo bureaucra-i tàschnhardiieldrig aan het oude model ge-' houden wordt. Het model dat hij hc| begin van den oorlog voorgôed is vetf oordeeld geworden als ndet beanjtwoor-i dend aan de ,eischen van don modem en krijg. De solda ten weteti er van mede t«J spreken hoe goed het beantwoordde! aao de eischen van het militaire leven zelftj in vredestijd of in gevangenschap. Daar is misschien dan ook de reden t4 zoeken, dat we zooveel varianttan te zieH krijgen van dat oude model, in zooverH^ dat Mer nog bezwaarlijk van modei spraM ke kan zijn. 1 Waarom niet eens vo.orgoed or de geH bracht in de annzalâge ldeeding varf onze solda ten ? Zijn' zij dan! niet waardîgf het Belgische uniform^e dragen, het unH form dat wij(steeds in „Oorlog en Beeld'*-en andere oorlogsrevues1 te zien krijgen ?? Waarom mogen de H. H. Officieren erï adjudanten khaki dragen en de gewon< soldaten niet ? 1 Is het misschien de bedoeling bij dert terugkeer naar België de geinterneerdetf in een smaadpakja te stekten'? En. . . moest het gebeuren, dat; de gtff intemeerden nog eens de wapens moes* ten opnemen, dan zouden zij veer il* hun donkere uniformen den vijand tel gemoet gaan. Herhaling van Antwerpenf J. H. Toor de Gendarmes. De Belgische gendarmen die hunnfl familic in Nederland hebben, worden verzocht hun adres te doen kennen aaa het bestuur van den Belgischen Chris-* ten Broederbond, 112, Drift, Utrecht, ten einde eene ibelangrijke mededeélingj te ontvangen. Onze Vluchtoorden. Naar aanleiding pnzer artikelen ovee de voedselvoorzdenlîng der geinternecr-i den komen ,er uit de Vluchtoorden brie-1 ven om te vragen. En wij dan? Zijn wij ndet zoowel Belgein als de militaire» welke hier in de interneerijngkampen iijn ondergebraclit ? Er wordt beroep ge-i daan op onzen rechtvaardigheddszin op-( dat wij çok voor de vluchtelângen in dtf kampen zouden opkomen. Niet is inderdaad billijker dan allfl grieveu, als zij gewettigd zijn, aan te kla-i gen. Maar de taak der pers is meer dan! Lucht geven aan misnoegdheid. Tevenal moet naast het euvel de remedie worded aangeduid. Dit is nu voor de Vluchjpor4 den veel moedlijker dan voor de geinJ teaneardeo. 3Aûi willeo daamm eeEst co*#

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.