De Klok uit België a ' □ o REDACTIE EN ADMINISTRATIEl § WILLEM ll-STRAAT 56 - TILBURG D j| TELEPH. 744 . POSTBUS 23 □T nnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnririnnnnriiïl iMUN NAAM IS ROELAND ALS IK KLEP, IS 'T STORM ! ALS IK LUID ISTZE6E ABONNEMENT) Voor HOLLAND FI. 1.00 per Kwartaal Voor BUITENLAND FI. 1.25 „ „ PRIJS PER NUMMER: 5 CENT □□□□□□□□□□□□□□□□□iinnnnnririnnr«nnnnnr.rinnnnnnr RECHTEN EN PLÏCHTEN. „Er is eén zekere welstand noodig om de deugd te beoefenen." Ziedaar een groote waarheid, wel-ke de geleerde Thomas van Aquino in zijne werken neersclireef. Deze woorden werden herhaald door den Paus Léo XIII glorieuzer gedach-tenis, toen Hij in zîjn wereldbrief „Rerum Novarum" over den toe-stand van de werklieden sprak. Is het niet een feit, dat iedereen van ons in het dagelijksch leven waarnemen kan ? Spreekt me toch niet van eerbaar-heid én . einheid als de woning zoo ellendig is, en de slaapgelegenheid zoo gebrekkig, dat ouders en kinderen, grotte en kleine van verschil-lend gpslacht, in hetzelfde nauwe plaatsje den nacht moeten doorbren-gen.Denkt ook niet aan wellevendheid en zelfeerbied, als het thuis zoo in wanorde îs, dat men er over noch jdoor kan; aïs de kleederen van va-der, moeder en kinderen zoo vies en slordig zîjn, dat men ze met de toppen der vingeren niet durft aan te raken. Er is geen spraak van regelmatig schoolbezoek der jongens en meisjes als de nood zoo groot is, dat er hout moet gesprokkeld worden, dat het huis moet bewaakt worden, terwijl tte ouders om een paar centen daags zich moe+en afsloven. Hoopt dan loch niet een groot gctaiJ kerkgangers te tellen, als men vroeg ,)in" en laat „uit" het bed springt, om door den slaap den hon-ger te stillen. Wie zal er aan verstandelijke ont-JDntwikkeling, aan zelfvervolmaJking doen, als men den godsganschen dag hard moet zwoegen om in de; lagere noodwendigheden van het lichaam te kunnen voorzien. De geest kan maar zijn vlucht ne-men, als al onze oogenblikken iniet in beslag genomen zijn door den stïîjd voor d^ korst brood. Eerst dan, wanneer het zielsgevaar door gedwongen promiscuiteit in 't leven geroepen, zooveel mogelijk ge-rreerd is, kan moeder bij 't goeden-nac>v i:iissen spreken van eer en ideugu. nette en a'fzonderlijke slaap-verJ-ekjes wekken werlktuigelijk tôt zedige rust op. Een proper, rein kleed, roept de iwaardigheid. van „tempel van den H. Geest" in onzen geest wakker. Ziet men, dat ergens de meubelen kraaknet zijn, al 't gerief spiegelrein, en de huisraad hoogst zindelijk, dan komt onwillekeurig de oude spreuk ons te binnen: „dë orde leidt tôt God". Kinderen, met blozende kaken, die ïiun jeuga mogen verspelen en niet i>66 vroeg den druk van 'tlabeurle-ven moeten torsen, voelen een na-tuurîijke behoefte naar lei en griffel, voelen zich thuis in Gods woon en vinden het een heerlijkheid, als ze onder moeders kapmantel of aan vaders hand naar Mis en Lof mogen gaan. Grooten en-kleinen, die den tyran -nenprikkel van honger en kou niet voelen, zullen er meestal aan denken «het mijne" en „het dîjne" uiteen te houden. Een zekere welstand maakt het beoefenen der deugd veel geniakke-lijker.Het komt er dus op aan, in 't be-zit te zijn van zekere grondelementen die den welstand uitmaken en de kunst te bezitten om deze grond-eiementen met zorg en overîeg te gebruiken. Wat moet er dus gedaan worden, om dien welstand voor onze men-schen in 't leven te roepen ? Eerst en vooral moet er aan de menschen datgene gegeven worden, waàrop zij recht hebben. Zîj, die daartoe van ambtswege aangesteld zijn, om te waken dat iedereen het zijne zou hebben, moeten nauw toe-zien, of er in deze tijden van bureaucratie en verdeeling of afdracht van. verantwoordelijkheid, er nergens op een niet te billijken manier iets aan den stok blijve hangen ; zîj zijn ook in geweten verplicht zich te verge-wissen of iedereen zijn voile recht krijgt, of er hem somtîjds niet iets minder in waarde wordt toegemeten dan juist datgene wat hem volgens de rechtvaardigheid toekomt. En zijn onze menschen dan niet in staat met ,,hun eigendom" in hun onderhoud en in de opvoeding hun-ner familie te voorzien, dan moet de liefdadigheid bijspringen, doch niet een liefdadigheid die het eergevoel krenkt en slaven kweekt, maar eene liefdadigheid volgens den geest van het Evangelie, die alleen hierboven gekend en aangerekend wordt. Ten tweede moeten wij onze menschen met raad bijstaan, wij moeten hun leeren, hunne middelen met ver-stand te gebruiken. Wij moeten tôt hen gaan, ze leeren te lezen in het boek der spaarzaamheid, dat mees-tendeels voor hen gesloten was en voi'misterïën stond; het is bijv. nooit in hunne gedachte opgekomen eene week-balans van uitgaven en in-komsten op te maken, om beide pos-ten in evenwicht te houden. Trekken ze hun geld, dadelijk wordt het uit-gegeven aan zaken, die den koop-lust wel opwekken, maar in geene werkelijke noodwendigheden voorzien, en op 't einde van de week of maand zingen zij het klaagliedje van den krekel. We moeten in hen de bedachtzaamheid wakker schud-den en ze bij den isten der maand herinneren dat er op den 3isten nog brood en aardappelen zullen noodig zijn. Maar die raad laat zich iemand ge-ven, alleen door die personen waarin hij vërtrouwen stelt : vertrouwen wordt noch afgeperst, noch afge-kocht ; het wordt geschonken in voile vrijheid. Laten zij, die over de gelden be-schikken nu toch niet ijverzuchtig zijn; hebben ze nog niet genoeg aan de beoefening derstrenge rechtvaardigheid en der bescheidene liefdadigheid ? Dat zij de onontbeerlîjke grondelementen van den welstand lever en en hun beschermelingen ongestoord en ongehinderd hun raadgevers laten kiezen. Dat zij ook aan onze menschen niet ten laste leggen, wat grooten-deels van de omstandigheden af-hangt.In plaats van ze uit te maken voor dieven, omdat ze een paar blokjes hout wegrobberden en ze voor die misdaad streng te straffen, dat ze lievei de huisjes binnen gaan en zich verzekeren of de familie zich niet met verkleumde handen rondom een uitgedoofde kachel verdringt. Men spreke niet van de Islordigheid sommiger huisgezinnen, als deze niet eens in staat zijn zeep en dweil en borstel aan te koopen. Men zette geen pharizaischen hoo-gen krop bij 't hooren van een fout, als 't gansche gezin over een enkel kamertje beschikt ampertes een paar ivierkante meters groot, tegen een ^□aniaoL.uaaaaatiuuuuuuuauuuouuu hoog loon verhuurd, waarin gekcokt, gewasschen, gegeten en geslapen wordt. Wie een steen werpen wil, zorge eerst en vooral dat hij geen onrecht-streeksche schuld aan de laakbare daad hebbe. Doch, landgenooten, vluchtelingen gij ook hebt plichten. Zelfs dan, als gij niet ontvangt, datgene waar-toe ge recht hebt, weest darikbaar voor datgene wat gij ont vingt, weest dankbaar tegenover allen die u hel-pen, en wischt nooit uit uwe harten de namen dergenen, die u met hun raad'heel belangelobs steeds bijston-den. \Zij zîjn uwe ware vrienden. • JOZEF CALBRECHT. Storm. De stormwind woelt in 't wolkenpak, Schendt het roerlijk watervlak, Schudt _'t geboomt, breëkt tak op tak, Keiltl d© leien Op de keien Van de straat, Wââr men gaat of staat, Raast en blaast hij met geweld, Géén die zijn geweld ontsnelt.... Tenzij de brem: De stormwind wringt en geeselt liem, Hij buigt en nijgt, En zucht en hjjgt, Maar zie, terwijl de beuk zijn dorhout strooit, Omdat hij knapt waar hij niet plooit, Redt de brem èn stok èn wâ, Vindt in ootmoed lrjfsgenâ. Joeaphat. Levensrels. We hebben hier geen vaste steô, We moeten op, we moeten mee, Soms licht van vreugd, soms zwaar van wee. We moeten voort naar 't hemelsch thuis, .Waar Vader wenkt met 't zegekruis. Dooi. De zonne schijnt ,de zonne schijnt! De sneeuw gaat weg, de sneeuw vejkwgnt. Hij tuimelt van de takken af, Hij glibbert van de daken, pafl 1 En stort te gronde, lekt en druiptj En sgpelt alom, 't is of hig stuipt In doodstrijd en allengs zijn graf inkruipt. Josaphat. In en om de Interneerlngs-kampea.Verleden week deelden wij mede dat wij navraag zouden doen om-trent de prijzen der slaapdekens, om te trachten door samenaankoop een prijsvermindering te bekomen, ten bate onzer getrouwde tewerkgestelde geinterneerden. Met spijt moeten we vaststellen, dat wij geen praktische --resultaten bekomen hebben. Ofwel waren de prijzen te duur, ofwel willen de fa-brieken geene afzonderlijke bestel-lingen aannemen. Wij 'kunnen dus niets anders doen dan onze vrienden aanraden in iedere groep samen te doen om bij een handelaar der streek eene prijsvermindering te bekomen, zooals reeds in verschillende groepen is ge- 1 daan. à * * * Eene catégorie van geinterneerden : die de spéciale belangstelling ver-dient zijn de onder-officieren. Wat hunne-verlangens betreft, die . zij 'doen gelden, daar komen wij in een afzonderlijk artikel op terug, . voornamelijk wat betreft de beroeps-onderofficieren.Van nu af heeft het Secretariaat der Belgische Christ en Sociale werken de aandacht daarop geroepen van het bevoegde ministerie. Waar wij het vandaag over hebben is vooral den toestand die geschapen is vopr de onderpfficieren die in jqaannnnnrifinnr.nnrinrii-.rinnnnaaaa de groepen van tewerkgest-elde geinterneerden dienst doen als schrijver, administrateur, ,enz. Het is een brutaal en betreurens-waardig feit te moeten Vaststellen, dat deze kameraden in een verne-derenden staat van minderheid ver-keeren tegenover de eenvoudige tewerkgestelde soldaten. Waar deze laatsten arbeiden aan het gewoon loon der burgerlijke werklieden, moeten de onderofficie-ren, bedienden in de groepen, zich' tevreden stellen met eenige centen per dag, nauwelijks genoeg om hunne kleine onkosten te betalen, die hun ambt zelf medebrengt. Wat gewordt er dan van dezen,, die ook hunne vrouw en kinderen bij1 zich hebben ? Roggenbrood en mise-rie ! Die toestand is zooveel te treuriger diaar een onderofficier in zekeren zin een leider is en moet zijn van zijne mannen. Met hoeveel te meer moed zouden zij hunne verantwoordelijkheid dragen, met hoeveel te meer geestdrift zouden zij onze jongens kunnen opbeuren, indien zij' zelf voor hun werk genoegzaam be-taald werden om op deftige wijze de moeilijke levensomstandigheden,' onder het 00g te zien. Wij aarzelen niet het te verklaren 1 „z66 de onderofficier, z66 de sol-daat."Zouden de verantwoordelijke over-' heidspersonen, zij dus, die in deze zaak kunnen optreden, de belangea der onderofficieren niet eens ter har-te kunnen nemen ? Zij 'denken eens ernstig aan het princiep van "Napoléon : „Om het'. hart mijner soldaten te winnen, be--gin ik met de maag.1' In andere) woorden, wil men van onze onder'» officieren eene ware zedelijke kracht doen uitgaan, dan beginne men met hun het leven draaglijk te maken. Dat de verantwoordelijke over-1 heid. oogen en hart opene voor den! zoo belangwekkenden toestand on-: I zer onderofficieren. De iroodrantsoeneerlng onzer geinterneerden. Het broodrantsoen onzer geinterneerden wordt verminderd ! De dag-bladen hebben zelfs gemeld dat er in 't kamp van Harderwijk relletjes ge-weest zijn en dat de Nederlandsche militaire overheid heeft moeten in-grijpen, om de orde te handhaven. Wij die als gelastigden der georga-niseerde christene werklieden van België voor plicht hebben de belangen van ons volk te behartigen, en het dan ook uit al de kracht van onze zielen. betrachten, wij willen hier onze meening neerschrijven. Wij bezweren onze jongens dit artikel wel te over-wegen.Relletjes en opstootjes dienen tôt niets anders dan om den toestand te verergeren. De Nederlandsche overheid heeft het broodrantsoen niet verminderd, noch voor haar eigen genoe-gen, noch om de geinterneerden te duivelen. Wij zijn overtuigd dat zij dit noodgedwongen gedaan heeft, met pijn in het gemoed. Het is.een feit dat voor aile inwoners van Ne-derland de toestand beslist pijnlijk wordt, met het 00g op de voedsel-voorziening.Omdat wij ons volk en in de eerste plaats otize geinterneerden diep be-minnen, waarschuwen wij het dus tegen aile, misplaatste manifestaties Waar niets is, kan niets gegeven wor. den. Men mistrouwe vooral de duis-tere werkers, die àchzelf al achter- 1e B!ad Zondâg 10 Maart 1918 le Jaargarig No. 50 111 irniT il 11 11 ittui il111 ir 11 nii'ii 11 ini 11 n nrrnii iniinr irm mr-rmi m ini 11 11 11 -—■———m ■■ imww—.. ....

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.