Redactie Kapoenstraat 14 Administratie Kapoenstraat 16 MAASTRICHT — Teleph. 614. MIJN NAAM IS ROELAND ALS IK KLEP, IS T STORM ALS IK LUID, IS T ZEGE PRIJS PER NUN1MER : 5 Cent. ABONNEMENT : Voor Holland . . . . Fl. 1.00 per Kwartaal Voor Buitenland ... Fl. 1.25 w „ VERLOFDAGEN. Heerlijk woord dat zulke zalige herinneringen voor ons doet oprijzen ! De prijsuitdeeling is afgeloopen ! Met het loon van een jaar stilzitten, zwijgen en werken zijn wij op loop naar huis : We kunnen niet gauw ge-noeg ons Zondagsch pak uitschieten ; wij zijn immers niet vrij van beweging in die strak geplooide kleederen! En Jos en vrij moeten we zijn, want voor-taan kunnen we voor een voile maand vliegers oplaten, en bessen plukken, in 't zand spelen, in de boonien klau-teren,... en in 't geniep kwapietserij doen! Geen les meer moeten leeren, in school niet hoeven te blijven, geen straf meer verplicht zijn te schrij-ven!... en dat geidurende vier weken, — een heele eeuwigheid, wat een he-melsoh visioen. Die zaligheid komt telkenjare te-rug; wij gunnen ze van harte aan de lieve kinderen die trouw de school bezochten, en geest en hart lieten vormen tôt eigenvervolmaking, tôt troost hunner ouders, tôt nut der sa-menleving.Maar 'k wilde hier een woord tôt de ouders spreken ! Opgepast ouders! Waakt, want de vacantie is een gevaarlijke tijd voor de kinderen. Uwe kinderen zijn op een leeftijd waarop het kraehtgevoel begint te ont-waken, waarop een zekere zucht naar zelfstaradigheid zich laat gevoelen. De aangroei der spierkracht neemt meer en meer toe. De vreugde in 't spel en 't leven door verbeelding blijven voortbestaan maar nemen een kracht-voller karakter aan. De spelen wor-den meer en meer wild ; uwe kinderen kunnen zich niet meer als heele kleintjes op hun eentje amuseeren; hun vermaak wordt kameraadschap-pelijk, ze moeten speelmaten hebben. Ze blijven niet meer bij het eenvoudig „kijken en met begrijpen" : ze zoeken, 1 en onderzoeken en trachten te ver-staan. En bij dat ailes doet zich een lust naar rondzwerven gevoelen ; hun verbeelding teekent nu beelden van avonturen, van vreemd en heldhaftige daden. Over deze aandriften der kin-derlijke natuur moet gewaakt worden. Al deze verschijnsden zijn op zich zelf genomen onverschillig ; ailes komt neer op de richting welke aan die neigingen zal gegeven worden. En daar die neigingen zich het hevigst gedurende dezen langen vrijen tijd zullen veropenbaren hebben de ouders thans een bijzonderen plicht over den liandel en wandel hunner kinderen toe-zicht uit te oeîenen. Tracht niet uit die springlevende kinderen Djeesekens te maken die noch durven roeren noch poeren ; wilt die kleurende en geurende lentebloe-nen den ganschen dag niet in een duffe kamerlucht opsluiten. Kwik kunt ge niet beweegloos maken! Kinderen 'die als houten heiligenbeeldjes in een nisje staan zijn in hun lichaam of in kun ziel ziek. - ^ S' ^ 5* * "CH _i Gods lieve natuur, laat ze wandelin-gen maken, ja laat ze ravotten, de kinderen hebben er natuurlijke be-hoefte aan. 't Komt er slechts op aan of ailes onder een waakzaam oog ge: beurt, of hun speelmaatjes hun ver-trouwen waardig zijn. Ouders weest niet lichtzinnig in de keus van de vriendjes uwer kinderen. Er zijn jonge vruchten die reeds dooi een worm gestoken zijn; en weet dat een rotte appel een heele mand goede bederft, maar dat de goede nooit de rotte weer gezond hebben gemaakt. Trouwens uw plicht over die-vriendenkeus te waken is niet moei-lijk want God heeft de moeder zulk een doordringenden blik gegeven dat ze bij den eersten oogopslag over het gaaf en gezondzijn eener kinderziel oordeelen kan. Rekening hebt ge ook te houden met het ontwikkelingsproces van het jeudige vestand. Die kleine dTeumes-| sen zijn soms verbazend logisch in hun gedachten! Wat vader en moew der doen mogen ze navolgen meenen ze; vader en moeders woord mogen ze napraten. Ge staat soms verstomd over hun vragen? Sloegt ge meer acht op uwe eigene gesprekken ge zoudt de sleutel van dit raadsel wel aanstonds ontdekt hebben. Met de lust naar het aVontuurlijke, moet ge ook rekenschap houden, want deze kan op de verdere ontwikkeling der kinderen eenen beslissenden in-vloed uitoefenen. Geeft ze in handen gezonde lezing waarin heldensagen, heldengeschie-denissen verteld, het leven van groote heiligen verhaald en de lotgevallen van ontdekkingsreizigers beschreven worden; lektuur waarin de vader-landsliefde, de godsdienst bezongen worden ; boeken waarin Recht, Eer en Deugd op heldhaftige manier be-oefend worden. Hun verbeelding krijgt alzoo het noodige voedsel. Nog meer: aangezien naar 't woord van een groot wijsgeer, „de mensch het meest tôt nabootsing geneigde schep-sel is" mogen wij verhopen dat uit die zucht naar -'t wonderbare schoone daden door het kind zullen gesteld worden. En nu zult ge ook begrijpen hoe ge-vaarlijk het is kinderen naar „de moderne hoogeschool der ondeugd" de SENSATIECINEMA te leiden. Ja de zucht naar het fantastische wordt hier in de hoogste mate vol-daan, ook zijn kinderen heel eenvoudig verzot op zulke voorstellingen. Doch hun zenuwen worden overprikkeld ; ze leeren er het kwaad kennen en ze zullen het kwaad navolgen. Ouders die hun kinderen naar die cinéma's leiden zijn niet te verontschuldigen : ze bedrijven kwaad en dat kwaad zal zich aan de kinderen wreken. Begrijpt dan uwen plicht ouders; voor de ontwikkeling van lichaam en geest en hart hebt gij onder de gevaarlijke verlofdagen te zorgen. t Afscheidszangen. II. DESTAD. Rirstig zijn uw isingels en iuw straten. Lanigs uw kaaiee ■vta'airit «een werkgetrï. Ourile grootheid heiett ai lanig v.eiûate-n. Jagercde arbeid ivdiel hfer kwijneod stil. Om uw ihuizen zwewan onide ■droomen, Hoogste vjeu®d ivioog lamg uw tarens uit. Levensdriit varsterÊt of moet verloamen. Leege stiilte volgit op feestgehiii Ot voor ai ooit ®roate tiitien keeren Weet ik niet. Mijn haut doorvoeilt u niet. Vreetmd verval kain imij slechts vhichtig dereai Waar mijn eiigen ilamd zoo'm lijden ziet. Zefliîs het ipaislijk heil vain uwen wedie Deed mijn weëig hart 'soms wireede piioi; Deed mij weenera, stille, bllij'de stade, Om Jiet wee vain <ail die de anzen zijn. Stad vain stilite, stad vam dooden loiister, Die aiam tBmgge s'teedis mij idenkem deed, iBn in Brugige aam '<t Jiauld ta nood/gekJiuijsteir Heed mijn waidertand in rouw en leed. Nood roept mij. VaaTwei. Moog God u spaxen Daar ge omis grievend Jijden hefet verzaicht. Blijf vain rampen wij en krijgsgevairein. Date mooôit op ai oirs smarte-aiaoht. Middeibua-g. Artfa. COUSSiBNS. Wekelijksch Overzicht Westerfront. Deze acht dagen hebben weinig of geen verandering teweeggebracht in den stand der legers in Vlaanderen. Deze veldslag zoo goed begonnen, werd door de Engelschen voorgesteld als de inzet van een systematische aanval welke, volgens het persbureau Havas, van langen duur zou zijn en welke bij ononderbroken gevechten zou doorgezet worden. En nochtans geen bizondere voor-vallen zijn aan te stippen tenzij de Duitsche tegenaanvallen die er niet in gelukten de lîjn door de Fransch-Engelsche troepen overmeesterd, te-rug te nemen. We mogen evenwel nog niet be-sluiten dat de krijgsverrichtingen op dit gedeelte van 't front aan het voor-opgezette plan niet beantwoordden, nog min dat ze stop gezet zijn. Nie-mand, die in de geheimen van den staf niet ingewijd werd, kan dit ver-zekeren. We vestigen de aandacht der lezers op het feit dat de bedding van den IJzer nu in de Fransche linie ligt. Dat zal veel nut opleveren voor den volgenden aanval ; doch dat maakt ook dat het opstellen der artillerie stukken vertraging zal lijden. Eindelijk moeten we ook opmerken dat het Duitsche offensief aan den „Chemin des dames" schielijk gestaakt werd: 't geen doet onderstellen dat dit maal de hulptroepen niet van Ga-licië gekomen zijn, maar dat de kroonprins ze heeft moeten leveren. Wat er ook van zij, twee doeleinden zijn de inzet van dezen strijd: de zeekust en Rijsel, wat te kennen geeft dat men besloten is ons arm maar roemri:': België, althans gedeeltelijk, Oosterfront. Het Oostenrijk-Duitsch leger dat met rasse schreden vooruit drong, is nog niet tôt staan gebracht. Aile dagen trekt het verder al is het dan ook met een min sneller tempo. Het Rus-sisch leger staat thans onder het be-vel van een kraniger generaal: ook begint het overal zoowat weerstand te bieden. Zooals het te voorzien was is de aftocht der Russen uit Galicië ook naar Bukowina overgegaan, en heeft zelfs een weerslag op den uitersten rechtervleugel van 't Roumeensche leger. In Galicië heeft de vijand de rivier Zbrucz bereikt; op sommige punten heeft hij ze overgestoken. Deze rivier vormt de grens tusschen Galicië en Rusland. De Russen houden beter stand op hun eigen grond-gebied : ze hebben tôt hiertoe belet dat de Duitsohers er vasten voet zouden krijgen. In Bukowina hebben de Centralen Czernowitz en Radautz terug bezet. De Oostenrijkers willen tegen elken prijs hun grondgebied zuiveren. De verrichtingen gaan traag vooruit, en eischen zware offers, want de achter-hoede der Russen levert verbitterde gevechten. Nu we dit neerschrijven lijkt het ons dat de vijand zich ook tegen de Rou-meenen zou willen keeren. Zeker zijn de stellingen in Moldavie door den te-rugtocht der Russen verzwakt, maar 't is te weten of Hindenburg over-genoeg manschappen beschikt om op zulk een front kraohtdadig te kunnen optreden. Overigens, wat de vijand nu juist in 't schild voert daar hebben we het raden naar. Sommigen zeggen dat hij van plan is Moldavië, Bessa-rabië, Ukranie binnen te vallen. Hindenburg wil voorzeker. zegepralen be-halen,... maar al dat land binnen-palmen? Zou hij er geen last van hebben! Laat ons hopen dat de Russen hem in tijds zullen tegenhouden. r<usland. We kunnen niet ontkennen dat men de noodlottige gevolgen der révolutionnaire theorieën, die in 't leger verspreid werden, stilaan begint te-niet te doen. De verklaring van de rechten der soldaten heeft op korten tijd, onafzienbaar kwaad teweeggebracht. Kornilof eischte en verkreeg de noodige macht, waarmee hij de tucht weer onder de manschappen brengen zou: en zijn optreden heeft reeds gevolgen. Een zelfde reactie doet zich voor op het gebied der binnenlandsche poli-tiek. Kerenski wil vergeten dat hij de man is van .de partij die hem aan 't bewind bracht. Hij heeft de Soviet voor de keuze gesteld: ofwel zou de Soviet de verantwoor delijkheid op zich nemen, ofwel zou de macht onvoor-waardelijk in zijne handen berusten. De Soviet heeft toegegeven; doch wil nog steeds een soort controol uitoefenen. Ook heeft Kerenski een na-tionaal Kabinet in 't leven willen roe-pen. Het nieuwe kabinet zal zich de les niet laten lezen noch door opsto-kers, noch door de vertegenwoordi-gers der volkeren die wat al te haastig het Russisch yerband zouden willen rv\rcv1/-or» WEEKBLAD VAN „LE COURRIER DE LA MEUSE" Zondag, 12 Augustus 1917. le BLAD. lste Jaargang No. 20

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.