le blad Zondag 10 Februari 1918 le Jaargang No. 46 De Klok uit België REDACTIE EN ADMINISTRATIE: WILLEM ll-STRAAT 56 - TILBURG TELEPH. 744 • POSTBUS 23 MIJN NAAM IS ROELAND ALS IK KLEF, IS 'T STORM ALS IK LUID IS 'T ZEGE ABONNEMENT! Voor HOU.AND FI. 1.00 per Kwariaal Voor BUITENLAND FI. 1.25 „ PRIJS PER NUMMER: 5 CENT Onze Prijskamp. Uitslag!: X. Nihil. C. de Maegd, Soldaat 5de ves-tingsregiment, Uden. (Bij gelijke verdiensten) II. Illico. K.L. Buijsse, Kamp van Zeist. II. Salvator. Peter Louis, Bclgisch onder-officier, Administrateur, A'b'asserdam. (Bij gelijke verdienste) £. S i l va. Octave d'Haese, wachtmeester Den Haag. Accessiet : III. Quousque Tandem. A. Chalmet. Flamingant. Jos. Viaene, Amersfoort. IV. Soldaat. De Wandeler, Kamp, Zeist. V. Luctor. De Keijzer- Pieter, Kamp, Zeist VI. Weltëvreden. Petrus Tanssen, Kamp II, Zeist VII. Carlo. Ch. Vanhaelewijck, Sergeant Elisabsthdorp, Amersfoort. VIII. Pal s a s. Benoni Duthoit, Duivendrecht, b'j Amsterdam. De oveiïge werken kunnen niet in aanmerking komen. * * * De mededingers zullen hierboven den uitslag van hun letterkundige oefeningen vinden en eerstdaags zullen dan ook de prijzen uitgezonden worden. Uit ^een aandachtig lezen en vergelijken van de ingestuurde opstellen dragen we den indruk mee, dat onze geïnterneerden de schok-kende wereldtragedie b?schouwen met gezonde kijkers en dat hun oor-deel is gegrondvest op twee veron-derstellingen, welke zij, terecht, als klare en vaste uitgangspunten nemen voor een billijke waardeering van het oorlogswee. Daar is eerst hun katholiek ge-Ioof, dat °zijn lichtgloed verspreidt in de donkerte van smart en lijden, iat hun leert hoe edel en grootsch het is te zuchten, te zwoegen, te sterven voo'ral voor een heilige zaak ; dat van lien heeft gemaakt mannen „die nie! treuren, zooals zij die geen hoop hebben", en christelijke jon-gens die weten, „dat al de smarten van den tijd als niets zijn, vergeleken met de toekomstage heerlijkheid", van alwie htbben geleden en ge-strcden onder Gods banier. Daar is ten tweede hun vaderlands-liefcle. Zij eeren onze gcvallen hel-dejj, omrlat die den grond der va-deren h bben verdedigd tegen eer-loozc b kaniers ; omdat die trouw zijn gebeven aan vorst en land, trouw aan hun eigen volk. De letterkundige waarde van de enkele opstellen, —■ de b ste — welke wij later in dit b ad zullen over-drukken, slaan wij -zelf niet al te hoogaan. Onze jongens he bben ver-moedelijk 't hart te vol om hun aan-dacht aan letterkundige vereischten te wijden ; of zijn wellicht, - geen won der in 'tafme Vlaandercn —- niet geschooîd genoeg om zuixjre, af-gewerkte opstellen uit hun pen te krijgen. Allen niettemin, ook de niet-ver-, meldde mededingers, wezen intus-^chen van onzen nartelijken dank en bes e waardeering verzekerd. De Jury. AL BIJEEN! De Gentenaren zullen zich da' kinderspelletje herinnercn: ,,A1 bij een, trekt, enz. 't Is de kreet, dien de Belgische Christen Broederbond in Nederlanc laat weerklinken, niet alleen om dooi de Gentenaren, maar door aile Bel gen gehoord te worden. Het is een feit dat men kan betreu ren maar dat men vaststellen moet zonder er iets te kunnen aan ver anderen : De Belgen in Nederland kunnen niet opvallend werkdadig en rechtstreeks medehelpen aan de-vrij-making van het Vaderland_ • Dat wil nu absoluut niet zeggen dat ze hier „onnuttige dienaren" zijn moeten. Verre van daar. Kunnen ze den vijand niet helpen wegjagen, ze moeten er op bedachl zijn al hunne pogingen en werken te doen strekken naar de grootma-king van het toekomstige België. Elk in zijn sfeer, iedereen met zijn eigene politieke of wijsgeerige be-ginselen, kan en moet iets doen om ons land meer welstellend "en beter te maken dan het vroeger geweest is. Doch als een zeer gewichtige fak-tor m de herstelling van België, wij zouden bijna zeggen de gewichtigste, mogen de arbeid en de aibîiders niet verwaarloosd worden. Handen- en gees<esarbeid moeten de zekerheid bebbm, dat hunne krachten zullen gekend, gewaardeerd en geacht worden in het heropbou-wingsproces van het verwoeste va-derland.Waar die arbeiders voor de verde-diging en bevrijding van België in meerderheid bloed en leven veil had-den, moeten zij dan ook na den oor-log aanspraak mogen maken op ge-lijkberechtigheid in staat en maat-schappij.De zedelijke en stoffeiijke belan-gen der werkende klas moeten cloor de arbeiders zelf behartigd, door de andere klassen en de openbare be-sturen met edelmoedighcid in aanmerking genomen worden. Daarom moeten de werklieden hun ne kracht zoeken in de vereeniging. De Sociale en economische inrich-tingen der werklieden beantwoord-den aan eene behoefte voôr den oor-log. Later zullen zij zooveel te meer noodig biijken, daar er meer nooden zullen moeten verholpen worden. Teneinde een heropleving van die werken voor te bereiden, heeft het Algemeen Cfîristen Vak\erbond hier in Nederland een groepeering tôt stand gebracht onder den naam van „Bdgische Christen Broederband in Nederland." Dcze maatschappij heeft voor doel de bescherming en verdediging der stoffeiijke, g'eesteîijke en vaderland-sche belangen harer leden. Niet alleen heeft zij een doel en een programma voor de toekomst, maar van nu af-> beweegt zij zich ijverig op het sociaal terrein om de belangen te b3hartigen van onze geïnterneerden, zoowel n de kam-pen als daarbuiten, van enze vluch-telingen, enz. Een dertigtaJ groepen zijn reeds tôt stand gebracht. In de plaatsen waar er geen greep bestaat of waar de Belgen le weinig talrijk zijn om er een te stichten, kunnen àfzonderlijke led< n zich aansluiten bij den groep van Utrecht. Al de noodige inîichting n zullen hun dcor het secretariaat verstrekt worden, dat gevestigd is in die stad Drift 12. Ai bijeen, mannen, 't is tijd ! E. van Quaquebeke. Meeningsverschil in den Rijksdag Als wij de besprekingen, die op de redevoeringen van .Von Hertling, den • Rijkskanselier, ei Von Ktihlmann, den 1 Staatss^cretar's van Buitenlandsche Za-ken, volgden, eens op den keeper be-schouwen, dan komen wij tôt zeer opmerkeasvvaardige vaststellingen en dan zien wij dadelijk in wat het volk, dat doo'r zijn ve^egenwoordigeis spreekt, over de oorlogsdôclelnden en over het oorlogvoeren wel denkt. En eerst en vooral, als een paal bo-ven watèF staat het vast dat al de par-tijen in Duitschland het eens zijn no-pens de kwest'e van Ekas-Lo'ihar'ngen. Al de redenaais of ze behoorden tôt de uiterste rechterzijde of tôt de om-afhankelijke socialisten waren het. roerend eens om !het „DAT LOSSEN WIJ NOOIT" van Von Kûhlmarn te herhalen. Het is dan ongclukkiglijk maar al te waar dat de onw.liigheid die de Duitsche regeering aan den dag legt om op de eisehen van Frankriik, en de raadge-vingen en ®3orstellen van Benedietus XV in te gaan, grootendeels ingegeven wordt door het verlangen der gansche bevolking. Het Duitsche Vo!k kent den rijkdo'm der twee provinciën, en het kan er maar niet toe besiuiten afstand te doen van deze onu'.tpuvtel^ke b;on van inkomsten. Het eenigste tegemoe komend woord werd er gesproken door den afgescheurden socialist Haase d!e de autonomie voor Elzas - Lotharingen opeischte, maar dan nog binnen het kader van het Duitsche staatsve bond. Dcch h_t vraagstuk va 1 EL as Lot .a-ririgen daavgelaten is er geen enkel punt dat betrekk'ng heeft met den vrede, waarover de gedachten .'n Duitschland niet verdeeld zijn. Het hersteî van België, de. teiUggave van de Fransche grondgebieden, het Pcolsche vraagstuk, de BalLsche provinciën, de quaesLe- der onderzeeërs, alsmcde d.e der oorlogsoperaties zijn zoovele themas die op garsch verscoil-lende manier ontwikkeld zijn gewor-den.Een al-Duitsçhe vertegenwooidiger heeft in de volgende woorden het vre-desprogramma zijner partij vastgè-legd: „verdeeling van Beîgië in twee Staten, een Waalsche Staat, en een Vlaamsche Staat; annexatle van het Fransche mij'nehd'slrict van Br,ey ten -Noorden van Metz en Verdun; inlij-ving der Baltische provinciën". De nationaal-îiberaal Stieseman heeft over België hetzelfde deuntje gfe-zongen maar in een matiger tempo: het klonk nagenoeg zoo „Duitschiand mag geen hindernis op den weg der autonomie van Vlaanderen brengen!" Hoe lie fvoor ons, Vlamingen! Daar-tegenover zegt de socialist David dat de Vlamingen aan Duitschland hoege-naamd niet vragen dat het voor hunne rechten in het krijt zou treden. (Die man sprak een groote waarheid, daar kan hij ten voile van overtuigd zijn). Ook de progessist Naùmann be-weerde „Het verlangen der Vlamingen moet overeengebracht worden met het recht dat België neeft eigendunkelijk over zijn lot te beslissen: de oorlog mag niet met een enkelen dag ver-lengd worden ornwille van de belangen der Vlamingen". ' Vcrscheidene afgevaardigden, waar-onder Erzberger, de man van het Cen-trum (quantum mutatus! wat is hij veranderd'sedert 1914) hebben het aaiu gedurfd zicli tegenover de Regeering te beklagen dat zij over België altijd! op zulk dubbelzinnige wijze gesproken heeft zoodat men feitelijk nooit hare ware bedoelingen kon achterhalen. Nauman sprak op de hoofdcommis- sie van den Rijksdag op 26 Januari l.I. de volgende woorden: „A1 de nega-tieve verklaringen nopens België zijn niet voldocnde". Scheidemann was op 24 Januari hem op dien weg voorgegaan toen hij uit-riep: „Het eeilijk eu algeheel herstçl van onafhank-.lijk België is voor ons eerepl cht". Het Poolsche vraagstuk werd ook door aile redenaars behandeld en niet een scheen vrede te hebben met dé manier- waarop het opgelost werd. Doch niemand durfde te vertelien hoe dcze Qordlaai s.he knoop moest door-gehakt worden. Men zag wel in dat omx logisch en rechtvaardig te han-delen Pruisisch Polen ook aan den nieuwen staat moest toegevoegdl worden; maar de man die moed genoeg bezat om met dit voorstel on-bewimpeld voor den dag te komen, werd niet gevonden. In de onderhavige besprekingen hoorde men nu en dan een afgunstig toontje tegenover Oostenrijk boveu-kinken; Oostenrijk immers zal bij 't vormen van den n:euwen Poolschen staat het grootste voordeel trelcken. Een nauw verband zal tusschen deze twee landen onvermijdelijk tôt stand komen, aangezien de l'olen geneigd zijn een Habsburger (de Habsburge s dragen de keizerlijke kroon in Oostenrijk) als stichter hunner nationale dynastie te aanvaarden. De partijen met veroveringszucht behept, de impe. rlalisten nemen hier een geheel eigén-aardlg standpunt in. „Polen zal vroeg of laat tegenover ons vijandig gestçmd zijn daar wij nu al zijn eisehen niet kunnen inwill'g'en. Conflicten zullen er tusschen ons en Oostenrijk dan ook eerstdaags rijzen, aangezien Polen zich min of meer onder Oostenrijksche bescherming gaat stellen! Ware het niet veel versta. d'ger al die moeilijkheden te voorkomen en eenvoudig weg Polen in te lijven!" Ziedaar de ziens--wijze der jonkerscaste. En hoe staan ze tegenover de Bal-tische provinciën? Von Kuhimann had in den Rijksdag verklaard: „Het is 011 waar dat de on-derhandelaars te Brest-Litowsk een po-litiek naar de omstandigheden hebben ineengezet. Reeds in Juli 1.1. stond de Duitsche politiek tegenover het Oos-ten vast". Hiermee waren de woordvoe.ders der uiterst linkerzijde niet akkoord. Zij beweerden bij hoog n laag dat de regeering fiare gedra^a lijden s de onderhandelingen te Brest-Litowsk ge-wijzigd had, dat ze zoodoende de za-ken in de war stuurde, maar ook de verantwoordelijkheid voor zich moest nemen indien de hoop op vrede met Rusiand verijdeld werd. Velen waren ook van gevoelen dat men de resultaten van den duikboot-oorlog overschat had; het schrikaan-jagend gedbe zou op een sisser uit-loopen. Aan de regeeringsvo- rs pellin-gen, aw Je doelmatigheid .an dit wapen uitgebazuind, hechtte men niet langer geloof. Het voorfleel diat de U-booten brachten kon naar sommiger meening niet opwegen tegen het kwaad dat het oorliogvoerend Amerika aan Duitschland 7^ berokkenen. In verschillende redievoeringen kon men ook de veroordeeling van 'n nieuw offensief terugvinden. De regeerings-gezinde socialist Scheidemann verkfaar-de het oipenlijk dat be" - i euwe offensief den vrede niet 'ou brengen, Haase protesteerde tegen een vernieuwde slachterij, die onnoodig is, daar ze feitelijk tôt niets leidien kan. Het woord is thans aan die dipkwnatie, meent hi|, Maar graaf Westarp hooa de

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.