De landbouwer: weekblad voor landbouwers uitgegeven met de medewerking van het Duitsch Generaal-Gouvernement in België

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

De Landbouwer Weekblad voor Landbouwera uitgegeven onder medewerklng van het Duitsch Generaal Gouvernement in België. BiIbIioIii btftden mogin ult i Da Landbouwer » niôt» overnemen, zond&r tolkim d# bron ti virmtlddn. Nr 32. Opstelraad en verzending : | Keizerl. Duitsch Bestuur, afdeel. VII, .Namenstraat, 10. Druhherij : Slaatsdrukkerij, Leuvensche vreff, 40. VBWTMflW'A* Afl — 111 ■ llftiWIMUMWM Brusse!, 11 Okt. 1916. AÀNKONDIGINGEN : 30 centiem de kleine rajol. Bijlogen, bijsondére prija. J" Jaargsng. INHOUD: A. il 1A \ Hijsondtre verhnndelingen : Over kalk en mergel. — Bewaring van koolen in den wintcr. Akkerbouw, veeteelt, tain- en boschbouio, enz. : De tenuttemaking van goede stieren. — Zwijnemesting in t klein. — Oorlogsvoeder voor lioenders. — Het parellioen. — Waarom lieeft pluimvee veel waarde voor den landbouwer? — Voederingsproefnemingen met wortels van varenplanten. — Inmijten van wortelvruehten. — Gebruik van het zaad van wilde vitsen. —Het ploegen vôôr den winter. — Strooisel en vervangingsmiddelen ervan. — Besehutting der boomen op de veeweiden. — Benuttiging der voedermossen. — Bondige raadgevingen : i. Bijenteelt. a. Tuinbouw. 3. Hoender-teelt. 4- Landbouw. 5. Fruitteelt. G. Allerlei. — Uit stad en land. — Bericht over de plagen bij onze huisdieren. Over kalk en inergel. Welk groot belang kalk en mergel niet enkel als mest-6toffen, maar ook met betrekking tôt de oplossing der plantenvoedstoffen bezitten, wordt over 't algemeen niet erkend. De in mergel voorhanden koolzure kalk is als réchtstreeksche plantenvoedslof werkzaam. De grond is trouwens maar zelden zoo arm aan kalk dat de slalmest, evenals andere in den bodem gebrachle mest tengevolge van kalkmangel hunne voile werking niet kunnen ontvonwcn. In de meeste gevallen worden kalk en mergel om andere redenen gebruikt. Beide moeten in de eerste plaals tôt de ontbinding van de klei, van de veldspaat, en andere bodemvormende minerale stoffen bijdragen. Vaste gronden worden door deze ontbinding losser en het in voornoemde minerale stoffen voorhanden zijnde kali wordt gemakkelijker opgelost. De bodem wordt verder door de kalk van znren, als humuszuren, vrij kiezelzuur bevrijd; in dat opzieht is zij gansch bijzonder geschikt op zure weiden, als in moerasachtige weiden. Na de kalking en mergeling verdwijnen, naar de ondervinding leert, de waardelooze, znre grassen en in de plaats komen zoete gras- en klaversoorten. Een verdere voortreffelijke eigen-echap van de kalk bestaat daarin dat zij de salpeter-vorming in den grond verjiaast. Salpeter wordt voorlgebracht uit aminoniak of orga-nische stikstofverbindingen. Van gewicht is verder de inwerking van kalk op de ontbinding van de in den bodem voorhanden humus bestanddeelen. De kalk is een belang-rijk oplossingsmiddel voor zekere plantenvoedstoffen, b. v. voor het in den grond voorhanden fosfoorzuur. Vat men de nuttige eigenschappen van de kalk samen, dan kan gezeid worden, dat door kalk het voorhanden zijnde Toedstofkapitaal sneller omgezet en te nutte gemaakt wordt. Het natuurlijk gevolg is dat na een kalking en mergeling de voedstofwaarde van den bodem veel sneller afneemt en een vervanging der gewichtigste voedstoffen, namelijk van stikstof, fosfoorzuur, soms ook van kali volstrekt moet plaats hebben. In menige streken was het kalken en mergelen in vroeger tijden veel meer in gebruik dan heden; eerst in den laatsten tijd is men weer begon-nen belang te hechten aan het uitgebreid gebruik van die jneststoffen. Op de vraag waarom het kalken en mergelen tôt nu toe dikwijls verwaarloosd werd, kan geantwoord worden : daar men deze meststoften gebruikte, zonder gelijktijdig stikstof, fosfoorzuur en potasch (kali) in den grond te brengen. Wel zag men de goede gevolgen, maar men was niet in etaat zich de oorzaak der werking, die in de verhaasting van de omzetting van voedstof bestaat, te verklaren. Men meende veelal gansch verkeerd dat de mergel in staat is «vii vuu jaiv.ii »» jviciiitvii » ut/uoil fil uvjl-u v_/i_i tonaaui* Dientengevolge werd gekalkt en gemergeld, zoolang men goede uitslagen Avaarnam, anders gezeid, zoolang de voorraad van den betreffenden grond aan fosfoorzuur, stikstof en kali nog groot genoeg was. Wordt die voorraad echter uitgeput, dan moet natuurlijk ook de werking van kalk en mergel ophouden; de bodem is dan uit-gemergeld. Heden is het een bekend feit dat noch kalk noeh mergel nieuwe meststoffen doen ontstaan, doch enkel de werking der voorhanden zijnde voedstoffen ver-haasten. Door kalken en mergelen kan men maar blijvend hooge opbrengsten bekomen wanneér men er tevens voor zorgt dat de bodem aan stikstof, fosfoorzuur en kali geen mangel lijdt. Of men kalk of mergel gebruiken wil, daar-over beslissen de prijzen van den dag. In zware, koude, zure en humusrijke grondsoorten werkt de gebrande kalk voortreffelijk; in zandgronden gebruikt men beter klei-aclitige mergel, om ze meer vastheid te geven. Zandmergel is voor zAvare gronden meer geschikt. De mergel wordt dan vroeg in den herfst of in 't begin van den winter op het veld gebracht en in kleine hoopen gezet. Deze blijven liggen tôt de mergel strooibaar gewor-den is. Zij wordt dan bij droog weder op het veld gelijk-matig verdeeld, geëgd en ondergeploegd. Bij het gebruik van kalk moet er bifzonder belang aan gehecht worden dat zij zich in zoo frisch mogelijken gebranden toestand bevinde. Men laat ze niet lang aan de lucht blootgesteld, maar brenge ze weldra op het veld, waar zij eveneens in kleine hoopjes gelegd en met aarde goed ingedekt wordt. Het strooien moet bij droog, windstil weder geschieden ; het onderploegen moet dadelijk geschieden. Andere meststoffen, als stalmest, superfosfaat, enz., waarvan de aan-wending voor de zomervrucht noodwendig is, moeten eerst aanstaande lente in den grond gebracht worden. Terwijl de mergeling na afloop van 8-io jaar herhaald worden moet, moet het herhaalde kalken van den grond reeds na 6 jaar gebeuren. Bewaring van koolen in den winter. Bij de overwintering van koolen mag men niet vergeten dat te vroege inoogsting, vochtigheid en warme ligging dikwijls veel grootere verliezen veroorzaken dan winter-koude. Een zoo laat mogelijk in den kelder leggen is ook aan te bevelen om een andere reden, namelijk dat daar-door de ligtijd merkelijk verkort wordt. Tôt het door-winteren komen van de koolsoorten hoofdzakelijk in aanmerking : witte kool, savooien, roode kool, gekrulde kool of winterkool. De laatst genoemde koolsoort is zoo goed bestand tegen den winter, dat de plant zonder bijzondere besehutting zelfs aan strenge winters weerstaat op de plaats waar zij geteeld is. De goede bewaring in d«

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.