De landbouwer: weekblad voor landbouwers uitgegeven met de medewerking van het Duitsch Generaal-Gouvernement in België

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

De Landbouwer Weekblacl voor Landbouwers ultgegeven onder medewerklng van het Ouitseh Generaal Gouvernement in België. Balgiacha bladan mogin uit % Do Landbouwer > mets ovarnamen, rondar talKana de bran ta varmaldan. Opstelraad en venending : AÀNKONDIGINGEN : Nr 31. Keilerl-Duitscl> Çestuar, aXdeel. VII, NamtMtra*t, 10. BruSSe!, 4 Okt. 1 9 1 6. 30 c.nti.m de kleine r.»eU Je J,argtn SlMtsdrukk/ri^Leuy«scheW.g.40. ' Bijlugen, bijsoudérc prijs. INHOUD: Mijsonderc verhandelingen : Tijdelijke liuishoudscliolen in Belgié. sehaffen van liet eerste groenvoeder. — Inwintering der aard- — Wildgroeiende voederplanten. " appelon. — Besdiaduwing vau mestkuilen. — Verbouwen v»n Akkerbouw, veeteelt, tuin- en boschbonw, en*. : Over den aardappel- aardperen. — Tuinkalender voor Oktober. — Fruitboomen niet te oogst. — Arbeidskaleuder voor Oktober. -- De horzelplaag bij het dicht en te diep planten! — Bondige raadgevingen : i. Bijenteelt. rundvee. — Over het vetmesten der zwijnen. — De Angora- a. Tuinbouw. 3. Hoenderteelt. 4- Fruitteelt. 5. Allerlei. — Uit stad konijnen. — Wenken voor de zaaiing in den herfst. — Het aan- en land. — Marktberichten. — Plagen bij onze huisdieren. Tij'JeSîjke Iitii»!ioiid#eIîolen in België. Vôôr het uitbrekcn van den oorlog hadden in België reeds tijdelijke huishoudleergangen plants. Deze leergangen duurden gewo'onlijk 3 of 4 maanden en hadden een tamelijk uitgebreid leerplan. Op aanetichling van het Duitscli Bestuur heeft het Belgisch Ministerie van Landbouw deze leergangen in de lente van iyi5 weer doen hernemen en ze doelmatig verkort, maar het getal vermeerderd om zooveel vrouwen mogelijk in te wijden in de thans zoo gewichtige voedingavragen. De leergangen, gegeven door huishoudleeraressen, onder toczicht van de Staatslandbouwlcundigen, verschaffen de leer-lingen de noodzakelijkste kennis over de verrichtingen van de spijsvertering, over liet voedstofgehaUe der voedingsmiddelen, de samenstelling der eetmalen, de kosten der Aroeding, het bewaren en verduurzamen der voedingsmiddelen. De samenstelling van het leerplan hing af van de noodwendigheid, de Belgische vrouwen die kundigheden te verschaffen, die gedurende den oorlogs-tijd volstrekt noodzakelijk zijn om een goedkoope, gezonde, spaarzame en toch toereikende voeding der bevolking mogelijk te maken. In het jaar igi5 hadden 229 leergangen plaats met een gemiddeld getal deelneemsters van 45, in 't jaar 1916 tôt nu i5g leergangen met een gemiddeld aantal leerlingen van 35. De inrichting vond veel' bijval bij de bevolkiug, wat bleek uit het groot getal deelneomsters. De practische oefeningen, het samenstellen van goedkoope en voedzame spijzen, de bewaring van vleesch, fruit en groenten wekten de grootste belangstelling der leerlingen. Het leex-plan is degelijk gebleken, zoo dat veranderiDgen tôt nu toe niet noodig waren. Daar de bevolking het thans druk heeft met den oogst, meest men het getal leergangen verminderen. Na den oogst zal men, wegens de belangrijkheid der zaak, in aile provinciën Weer talrijke leergangen inrichten. Wildgroeiende voederplanten. Nu dat het aankoopen van zaad van vele gebruikte voederplanten zeer moeilijk is, verdient het aanbeveling daarvoor in onze inlandsche plantenwereld vervanging te zoeken. In plaats van het groot vogelpootje, gewoonlijk met den Portugeeschen naam serradella genoemd, kan het inheemsch klein vogelpootje (Ornithopus perpusillus) als vervanging dienen. Deze plant groeit bij ons op drogen zandgrond en op lichten leemgrond dikwijls in zulke hoeveelheid in 't wild dat zij den grond gansch bedekt en het inzamelen van het zaad levert op zulke plaatsen geen moeilijkheid op. Die plant is eenjarig, wordt bij bemesting met kali en fosfoorzuur meer dan 3o cm. hc og en levert op droge plaatsen een zekerder opbrengst dau Ornithopus sativus (seradella). De zaden zijn kleiner dan bij deze soort en dus heeft men minder tôt uitzaaiing noodig. Op zand-, leem- en hooge moerassige gronden komen als groenmestplanten, maar 00k als voederplanten verschillende geelbloeiende klaversoorten in aanmerking, namelijk draadklaver, neerliggende klaver, goudklaver en bruine klaver (Trifolium minus procambens, agrarium en spaâiceûm), aile eenjarig en de drie eerste overal op de verscheidenste gronden verspreid 00k op lage moerassen. Zij leveren geen groote lioeveelheden op als de gewoonlijk geteelde klaversoorten, maar zij zijn minder eischend-Bijzonder als hooi worden zij gaarne gevreten, doch zij worden soms fel door meeldauw bevallen en zijn dan tôt vervoedering ongeschilct. Aan voortlevende klaversoorten, die tôt aanlegging van groenland geschikt zijn, hebben wij 00k in gewone tijden geen groote keus en daarbij leven de als handelswaar geteelde rood- en baslaardlclaverplanten maar korten tijd. Beter zijn voor dit doel de wiide vormen beter geschikt, alhoewel zij minder opbrengen dan de geteelde soorten. Het zaad ervan te zamelen en te vermeerderen is sedert lang een dringende behoefte voor het uitzaaien van klaverrijke beemden, evenzoo de vermeerdering van het zaad derj beemderwt, (Lathyrus pratensis) der platte moeraserwt (L. pcilustris), dervogelvits (Vicia cracca) en der scliapen-, vits ( Vicia sepium). Bijzondere opmerkzaamheid verdient; voor het aanleggen van duurzame weiden het inzamelen1 en het vermeerderen van de wilde, witte klaver. , Zij groeit minder hoog en brengt minder op dan de soorten die in den handel zijn, maar zij is duurzamer en vooral zij brengt niet door al te weelderigen groei de gelijktijdig uitgezaaide beemdgrassen in gevaar. Bijzonder ontbreken ons duurzame klaversoorten voor het maken van goede duurzame beemden op droge plaatsen.j Daartoe zouden voor leemgronden de veel verbreide vosse-l staartklaver (Trifolium rubens) en de meer voorkomende roode bergklaver (Trifolium alpestre) geschikt zijn, voor, lichte gronden, de witte bergklaver (Trifolium montanum)' en de middelmatige klaver (Trifolium médium). De witte bergklaver gedijt 00k goed op ontwaterden laag gelegen; moerasachtigen grond. Deze klaversoorten worden wel is waar in groenen toestand niet gaarne gevreten, maar wel als hooi, nadat het gezweet heeft. Het kan echter gelukken' er in korten tijd soorten uit te telen, die 00k groen gaarntf door de dieren gegeten worden. Of zij dan nog hun andere goede eigenschappen bezitten zullen, hun langen duur en weerstandskracht tegen de kou, blijft af te wachten. j> Witte en gele honigklaver (Melitotus albus en M. ofjici-nalis) worden evenals eikkelluzerne (Medicago falcaiv)

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.