den Dinsdag, Donderdag en Zaterdag verschijnende r. Dit blad is VOOR DE BELGISCHE SQUDATEN bestemd ; iedere compagnie, escadron of foatterij ontvang-t tien of vjjftien Fransche en Nederlandsche e&empiaren. OORLOGSTIJD Seheissn su Indrata vais lis! Front VU We zouden dieper het land intrekken. De groote rust liep ten einde. We moesten labenren gaan aan nieuwe verschansingswerken. Op een morgen trommelden we op, met voile muziek. De schooljeugd deeil ons uitgeleide. Hier en daar wuifde een deerne met haar zak-idoekje tôt afscbeid. De jongens pinkoogden tegen, schalks... | 'k Betrearde dat we 't aangenaam badstadje moesten verlaten. We hadden er zooveel plezier gemaakt, zoo gildig getempelierd en getiérelan-tijnd ! Nu togen we meer 'lbinnenlancl in. 't Was uit met 't lied van de zee en 't zounekloppen in de duinen. Uren lang gingen we. Ons gelaat zag zwart van stof en zweet. De riemen der ransels sneden door vel en vleesch. Eenige jongens mankten, 'kwamen binkepinkend aciiteraan gestrompeld. Ze voelden de bleinen van hielen en zolejj open-ibarsten, en 't leêr der schoenen pijnlijk en fol-terend oui de gezwolleri voeten nijpen... — 'k Zie ze vliegen, beweerde 't Zwierken, niettegenstaande bij langs den weg al een half brood vcrorberd had. — We zijn er bijna, Iroostte ik, nog een beetje geduld en we zitten aan de soep. , Na zes uur marscheeren geraakten we ter be-stemming. 't Viel nog al mee. We zaten toch niet heeleinaal in de wildernis. 't Was zelfs een vlijlig, net dorpje, met lage huisjes waar alleen de klokketoren van een klooster boven uitpunt'te, als 't waterstraalken vau een fontein in een mosgroene, steenen koin. De roode pannedakjes vlekten kleurig en stem-• mig op 't bemelsblauw. Rookdrendels spiraalden uit stompe sebouwkens. 't Was juist Zondag. Een klokje klepte. Opge-dirkte boeyinnekens, die naar 't lof trokken, een dik kerkboek in de band, zagen devotielijk naar de voorbijtiegende troepen. Hier en daar slen-terde een lummelachtige kerel. Als hij er wat te struiscb uitzag, belonkten de afgetobde jongens hem boosaardig en moedwillig. — Die zou best 'n geweer kunnen dragen, morde Vodden-en-Beenen telkens hij zoo 'n exemplaar ontmoette. De jongens bebben een helcel aan al wat bur-,ger is. Ze vinclen er iets onrechtvaardigs in. Vooral omdat al die burgertjes nu winkelier of herbergier spelen en zicb vet mesten aan bun zuurgewounen soldij. — 't Zijn afpersers, bloedzuigers, vloekte Vod-den-en-Beenen... Ze moeten die lamzakken ook maar binnen roepen, meende hij, opgehitst. — 't Zal wel komen, suste de Voddetromp dan. Alleman van aehttien tôt veertig jaar zal mee moeten vechten. De gazetten staan er aile daçen vol van ! Zoo redetwistten ze als ze mistroostig waren en 't spleen hen te palcken kreeg. Ze verwaar-loosden dieper na te denken over de beteekenis hunner woorden. Ze peinsden niet aan de nood-zakelijkheid van landbouw en nijverheid en 't volk dat er noodig is om 't land te beploegen en te bezaaien, de oogsten in te halen. En ze smulpaapten toch zoo graag en ze hielden van een gildige pint, als de nikker aan een zielken. 't Kan toch niet van den hemelschen dauw komen ! Koiiinklijk Muséum van hat Belgiscî! loger Het Duitseh vliegtuig welke onlangs in onze Uniën werd naar beneden gehaald, werd naar Havre gestuurd voor het Muséum van het leger. Dit muséum zal eerlang geopend worden. De inkomprijzen zijn als volgt vastgesteld : 0 fr. 20 voor de burgers ; 0 fr. 10 voor de mili-tairen.De opbrengst van het inkomgeld zal besteed Worden aan het Werk der oorlogsinvalieden, met Voorafliehting van '10 t. h. ten voordeele van het liefdadigheidsbureel der gemeente Ste-Adresse, Welke kosteloos het lolcaal ter beschikking vau Belgische overbeid heeft gesteld. Onze kompagnie werd op een klein boerde-rijken ingekwartierd. We konden t niet beter treffen... — Ziet eens, jubelde 't Zwierken, wat schoone kiekskeus ! Hij snoof gulzig den wind op als rook hij een gebraden kip in den oven. — Daar zullen er hier hun pluimen laten, profecijde de Spioen. En instinktmatig trok hij zijn mes, en voelde met den top van zijn vinger of 't ncg flink sneed. — 't Zal feest zijn, gilde Vodden-en-Beenen in verrukking. 't Is juist kermis op mijn parochie. — Zouden we niet eens op patroelje gaan? vroeg Cartouche, na de soep. De mannen knikten van ja, trots hun ver-moeienis. Heel 't ploegje van Cartouche bolde er van door. Ze dronken een pinlje op bun geriiak en bleven watertandend voor de winltel-ramen gapen. Ze deden mistroostig de enkele munlstukken in bun broekzak beieren en... sien* terden verder. — 'k Heb goesling op pudding, snoefde de Ajuinboer. — lk ook, spotte 't Zwierken. Maar 'k heb geenen tijd. En hij deed het gebaar van iemand die geld telt op een toogberd. — 'k Zal maar 'nen muntcnbol pakken, ladite de Dood-op-Stellen, en bij stopte lustig een pruim tabak in zijn.àl te wijden mond... 't Duisterde reeds toen ze naar bun kantonne-ment weerkeerden. 't Motregende. Hun pet tôt over de ooren en den kraag van hun kapothoog-<jp, plodderden de jongens door den modderigen landweg naar't boerderijtje. In de verte dom-inelden lcanonnen, sloeg er bij poozen een weer-licht door den nacbt, als er een vuurpijl opschoot. 't Boerkcn stond op den dorpel een pijp te rooken. Als de jongens voorbij kwamen, mom-pelde hij isegrimmig : — Goeien avor.d ! Mistrouwig keek hij ze na, riep loen nog ver-manend : — Niet smooren in 't stroo, he mannen! — Neen, neen, antwoordde de jongens, de open poort der schuur binnenstrompclcnd. Moe vielen ze neer op hun dunne;i bussel stroo. Ze lioorden de regen toklcen op 't afdak, bui-ten. Als ze bijna alletnaal sliepen, meesmuilde 't Zwierken nog : — 't Regent op mijn verdommenis. — Da's niks, suste Cartouche gelaten, dan zijt ge al gewasschen, tegen morgen vroeg .. 's Anderendaags,van zoo gauwde jonge, kamp-lustige haantjes op 't erf den dag ope'nkraaiden met bazuinende kolceriko's, wipten de mannen overeind. Ze gingen om koffie en ontbeten... De boer kwam in de schuur, een riek op den schouder en zei goedzakkig : — Mannen, als g'eulder binst den dag in 't waschkot wilt zitten, dan moogt ge, hoor ! Daar is een schouw, om vuur te maken. De Rik en de Spioen zaten, als van de hand Gods geslagen. Vuur! Ze zouden kunnen vuur maken ! Stoken dat de gensters uit 't dak spron-gen... De Rik kwam de eerste tôt bezinning en antwoordde, geestdriftig : — Ja, baaske, da 's eerste klas ! De Spioen haalde zijn bijltje voor de pinnen, molenwiekte woest en dol in 't ronde, als een Indiaan die 'nen oorlogsdans uitvoert, alvorens zijn slachtoffer te skalpeeren, en tierde ; — Brandhout ! Daar togen eenige mannen op expeditie om bout te zoeken. Een kwartierken later kwamen ze aangesleept met 'nen halven boomtronk. — Daar ligt een omgewaaide boom, hier wat verder, verklaarde de Voddetromp zegevierend, waar we minstens een week van kunnen stoken. Van dat oogenblik werd 't waschkot hun ver-gaderplaats. "t Seizoen was nu toch al niet te puilc meer om 's avonds te gaan wandelen in 't dorp. 't Regende en waaide gedurig en ze verkozen liever gezellig rond 't vuurken te blij ven kouten, dan als een hond door 't wànweer langs de straten te schavakken. Ha, hoe menig vroolijk uuï-tje werd daar niet gesleten! De pijpjes dampten er, de tongen ralel-den qr op los, terwijl de Rik en de Spioen, met opgestroopte liemdsmouwen en gloeiende we-zens, bonkige houtblokken in 't open haardvuur smeten, dat de vlammen joegen als een hellebrand. ('t Ve/yçlgl.) ¥wia FaANcsBJf. Van Rechts en Links Schilder Besnard heeft tijdenshet verblijfvan kardinaal Mercier te Rome diens portret ver-vaardigd. De doorluchtige kerkvoogd is staande-verbeeld, met eene pen in de recbterhand en zijn beruchten herderlijken brief in de linkerhand. De kardinaal bevindt zicb in eene zaal, waar-van een venster openstaat en zicht geeft op eene stad die brandt : Het is de stad Leuven, waar da kardinaal zoo lang gedoceerd heeft. v îfc & De « Feestkring » van het ccnlrum van Gain-neville, heeft verleden Zondag een puik concert gegeven, dat veel bijval verwierf. Onder de aanwezigen bemerkte men heer mitiister Vander-velde, den plaatscomny.indant kolonel graaf de Grùiine, majoor Detbiv, commandant van bet D.O.A.H., den maire van Gonfreville-l'Orcber, enz. Na het kunstgedeelte van bet feest had er eene cineinavoorstelling plaats, waarbij enkele oor- logstafereelen werden weergegeven. % * & Hoeveel menschen, zelfs onder hen die in de werken voor soldaten belang stellen, weten dat er in onze loopgraven zelfs een studiekring bestaat ? In bet Ie bataljon van B. 207, heeft men op 12 Juni den eersten vet'jaardag gevierd van dien kring, in 1915 te Ramscapelle door eenige studen-ten gestiebt. Bij de stichting telde bij acht leden ; heden zijn zij met éen en devtig eu bezitten eerwe biblio-theek van honderd vijftig boeken. De verjaring werd geestdriftig gevierd. * # Met het doelde nagedachtenis van Miss Cavell door eeii gedenkteeken te vereeuwigen, had het blad Le Matin een prijskamp voor beeldhouwers u itgeschre ven. Honderd vij ftig ontwerpen werden de jury ter beoordeeiing ingezonden. Het cofni-teit heeft er veertien van ter zijde gesteld en de kunstenaai's verzocht er de schetsen van te ver-vaardigen, die te Parijs publiek zullen ten toon gesteld worden. if * & Kardinaal Ametje heeft verleden Zondag het priesterscliap verleend aan een gemobiliseerde, André Maillet, die met dit doel met verlof naar Parijs was gekomen. Na de priesterwijding is de nieuwe geestelijke opnieuw zijne plaats aan bet front gaan innemen. * De daling van den mark blijft in de neutraja landen voortduren. Men oordeele door de vol-gende cijfers : In de Vereenigde Staten 20.75 o/o verlies, ia Holland 26.25 o/o, in Zwitserland 21.60 o/o. * * ^ Om met het dure leven in Pruisen te zwansen, steken sommige lus tige spotters eene vleeschkaart tusschen twee broodkaarten, en zoo bebben zij eenen « pistolet fourré » of nen « sandwich ». Een handelaar uit Colmar, die die zwans in eene spijszaal had herhaald, werd door den krijgsraad van Colmar tôt 100 mk boete ver-wezen.Een kostelijke zwans ! Qb Oezandiisii m des heer Max De dappere burgemeester van Brussel, bij wien twintig maanden gevang in niets den goeden moed en de vaderlandsliefde konden knakken, heeft aan een van zijne vrienden ge-schreven : « Mijne correspondentie, die fantastische afme-ting£n had aangenomen, is veel minder belang-rijk geworden. Slechts twee keeren per maand stuur ik een brief naar België en uit Brussel komt mij slechts bij tusschenpoozen iets toe. « Ik ben gelukkig te kunnen zeggen dat het met mijne gezondheid nog steeds goed gesteld isj miin vertrouweu bliift onwrikbaar. » 22 Juni 1916 Nnmmer 281

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.