den Dînsdag, Donderdag en Zaterdag verschijncnde Dit blad is VOOR DE SOLDATEN bestemd ; iedere compagnie, escadron of batterij ôntvangt tien Fransche en tien Nederlandsche exemplaren. De Zedelijke Machten Den eereclienst van de stoffelijke macht sijn heden aile Duitschers toegedaan, of bijna aile, welk ook luin sociale stand, hun godsdienst, hunne philosophische of politieke ineening• weze. De tijd van Kant is voorbij. Voor enkele maanden nog was dat aan de jneeste onder ons onbekend. Wanneer beter ingelichle geesten het ons bevestigen, wei-gerden we het te gelooven. 't Zijn enkel eeni-ge pangermanisten, zeiden we, die aangetast sijn door de smelstof. De oorlog heeft het doek voor onze oogen opgelicht en ons de uitgestrektheid van de kivaal veropenbaard. Toch hadden we mogen hopen dat twee soorten Duitschers van de besmetting waren bevrijd gebleven : de bedienaars van de ver-schillende eerediensten en de socialisten. Hoe is het ook mogelijk aan le nemen dat christenen, vertegenwoordigers van een God van rechtvaardigheid, uiterste toevlucht van awakkên en lijdcnden, maar even konden verschoonen gewelddaden bedreven op vrou-wen en kinderen, aile gevoelens van billijk-heid en eer konden versmaden en verachten ? Hoe zich verbeelden dat onverzoenbare an-fimilitaristen, menschen die de taak op zich hadden genomen de verdrukten le verdedigen, en op aarde broederli/kheid en gelijkheid te doen heerschen, zoo ver zijn gekomen de veroveringszucht toe te juichen, den minst te rechivaardigen oorlog goed te keuren en als belachelijJce sentimentaliteit belasteren onze protesiaties tegen het schenden van het recht, tegen de euveldaden die de wereld met af-scftuav hebben geslagen ? En toch, hetgeen ons onwaarschijnlijk ocheen, is waarheid geworden ; hetgeen riiet denkbaar was, is verwezenlijkt geworden. Noch de leden van het Centrum, noch die van de Social-democratie, noch de katho-îieke priesters, noch de protestantsche predi-kanten, noch de joodsche rabbijnen hebben het minste verzet aangeteekend tegen het schenden van de neutraliteit van België, spijts het eerewoord van den Keizer. Het bombardeeren van opene sleden, het ver-moorden van de bevolking, de brandstich-tingen, den roof en de plunderingen, het vernielen van onze kathedralen, van onze stadhuizen, van onze geschiedkundige praal-gebouwen, dat ailes aanzien die mannen, de eene al evengoed als de andere, als oor-logsfëiten. Een geestelijke heeft het zelfs zoover gedreven aan de christenen te zeg-gen, die hunne afkeuring hadden uitge-sproken over zulke wandaden, dat ze niet eens het echte wezen van het christianism begrepen. Zoo ook verzekert ons Willem II, in zijne dagelijksche aanroepingen, dat God — Unser aller Gott — met hem is, dat hij zijne legers begeleidt, dat hij de schanclig-ste schelmstukken van zijn soldatengebroed goedkeurt. God is sijn medeplichtige geworden.Wij weten ook door de veropcnbaringen in de pers dat de social-democratie bedorven is door het nationalisme. Duitsche werklie-den-syndikalen hebben de inlijving van België gevraagd. Toen de belgische socialisten aan hun politieken partijgenoot Wendel, lid van den Rijksdag, naar het Volkshuis te Brussel gekomen als reserve-officier, gevraagd hebben welk zijne meening was over de schen-ding van de neutraliteit, van België en over de gruwelen door de duitsche soldaten in ons land bedreven, anUvoordde deze dat de oorlog geen gevoel kent. Bismarck zou het niet beter gezegcl hebben. Alleen Karl Liebkneeht heeft in den Rijksdag krachtdadig durven verzet aanteekenen tegen den oorlog. 't Is de stem eens roepen-den in de woeslijn. Gelukkiglijk zijn er baiten Duitschland socialisten, die hun menschlievendheidsleer nog niet hebben verloochend. Er zijn pries-ters, er zijn christenen die zich nog herin-neren aan de leer van Christ as. Ter gele-genheicl van Kerstmis, den heerlijken dag waarop het Kind Jésus de verlossing van de menschen kwam aankondigen. ztillen ze vuriger bidden dan ooit, opdat de zaak van de rechtvaardigheid, de zaak van België zegeviere over de schrikbarende brutale macht die het verclrukt. Men heeft er reeds de aandacht op geves-tigd, het was een groote dwaling van wege Duitschland in zijne berekeningen den mo-reelen factor bniten te cijferen en te ver-waarloozen.Het heeft den weersland van België niet voorzien, danlc aan denwelken Frankrijk zijne mobilisatie heeft lainneri voleinden, en Busland en Engeland de hunne hebben kan-nen voorbereiden, en welke daardoor de Duitsche ôffensief hebben gebroken, eerste voorwaarde van de Germaansche overwin-ning,Het heeft niet voorzien dat Engeland zou tusschenkomcn ten voordeele van België om eer te doen aan zijn handteeken. Het heeft niet voorzien dat in de verbon-dene landen aile partijen en klassen hunne bijzondere belangen, hoe rechtmatig en edel ze ook waren, zouden opofj'eren op het altaar van het Vaderland en dat de nationale verzoening tegenover het gemeene gevaar zoo spontaan daaruit zou geboren worden. Nu, weerstand van België, lusschenkomst van Engeland, verzoening der partijen en der klassen, dat zijn al moreele factoren, waarmede de politieke berekeningen van de Regeering geen rekening hebben gehouden. Duitschland heeft evenmin rekening gehouden met een anderen essentieelen factor, eveneens vanpsj'chologischen aard, de veront-waardiging bij de onzijdige naties verwekt door het beleedigen van het recht van België; en het is nu getuige van een verschijnsel, dat het als een mirakel moet, beschouwen, dat van de moreele kracht van de tegen hem verbon-dene volkeren, een malerieele kracht in het leven roepende, grooler dan de zijne. Ausira-lië, Kanada, Indië, Tunisië, Marokko, Alge-rië, Japan werken samen met, de bondge-nooten. Portugal verdedigt mede onze zaak. Roemenië en Italie wachlen hunne uur af. Amerika en de andere naties schenken aan onze gewonden, aan onze zieken, aan de gevluchten, aan de slachtoffers van den oorlog hunne broederlijke liulp. Duitschland staat alleen ; zijne zaak ontmoet sympathie bij geen enkel volk. Het heeft niet begrepen dat de beschaving niet, enkel bestaat in materieele veroverin-gen, maar ook uit moreele ; dat cleze laatslen de kostbaarste zijn, omclat ze het mensche-lijk ras verheffen boven de dieren en dat ze den graad van beschaving bepalen waarop de volkeren staan in de muatschappij. En daarom is Duitschland ondanks zijne ge-leerden, ondanks zijne ontwikkelden en ondanks zijne wijsgeeren (fan de brutale macht, een barbàrennaiie gebleven. 't Is ten gevolgç. van die dwaling dat het duitsche kciaerrijU zal vergaan. Eervolle Ondersoheidingen In het Eerelegioen : Officiers • de Stein d'Altenstein, generaal-majooi- bevelh. 16 Br. ; Jacquet, generaal-mojoor bevelh. ad.-int. der 3 L.D. * * » In de Leopoldsorde : Ridders ■ Godineau, serg. bij de P.P.W. Comp. der 1 D.C. , Barbier, wachtm., 1 I «*s-luck, hulp-onderluit-, 1 ; Cloesen, Vv'aelitm. «usa den S. der 1 D.C. ; De Grootjs, krijgsaalmoeze-nier, 1 J. v * * In de Qrde van de Kroon : Ridder ; Noël, Alb., adj., batj. karab. Tvielr» * if In de Orde van Leopold II : Ridder: De Poorters, sold. aan den S. der 1 D.C. * a * Hebben het militair Eereteeken ontvangen voor daden van mosd . Van Belle, Cor en Lequare, soldaten bij het geniebatalj. der 2" L.D. ¥ & & Hebben het Fransch militair eereteeken. ontvangen : Balon, serg. bij het geniebatalj, der 2 L. D. ; , Mazurelle, soldaatbij liet i ; Declègre. soldaat bij het Ie K (2/2) ; Honoré, korpor , id., Curkel, Taquet en Hubert, serjeanten, 10e ; Mazîenne en Hubert, soldaten bij het 10®. * * * Werden vermeld aan de dagorder van het leger om hun moedig gedrag : Lemmens en Niffle, toegevoegde geneeshee-ren bij het H. K. van de Ie D. C. • Bernier, aspirant van den G. D., id.; Coppée, korpor. zieken* opp., id. ; Frédéric, ziekendrager, id. ZwitâviaPit's Sppahis vsor hl|i De Gazette de Lausanne verhaalt volgend roerend tooneeltje : « Een groot nijveraar van Reconvilier, in da Berner Jura, heeft de gewoonte ieder jaar met Kerstmis al de kinderen van zijne werklieden en die van het dorp om een boom te verg-deren en aan elk van hen een geschenk te geven Die gewoonte bestaat sedert veertig jaar en voor heel dat kleine volkje is dat een heilige overlevering geworden. « Vôôr enkele dagen liet de nijveraar de kinderen, waarvoor het feest bestemd is, bijeenroe-pen en vroeg hun : — «Weet ge, mijn kinderen, wat dat beteekent onzijdigheid ? « Een van de grootste — dekleinste zijn zeven, de grootste vijftien jaar oud — geeft den uitleg op een vrij voldoende wijze. « M. X..., selielsle dan voor zijn toehoorders het tafereel van België, wiens neutraliteit door Duitschland werd geschonden, toonde hun de dorpen vernield, de steden gebombardeerd, do inwoners gefusilleerd, gevangen weggevoerd, of wanhopig vluchtend voor den overrompelaar. « En luistert nu wel, voegde hij erbij. Indien ge verlangt uw kerstboom en. uwe geschenken ta krijgen, zult ge ze hebben zooals naar gewoonte, indien ge er wilt van afzien voor de ongelukkige belgische kinderen, zal het geld dat bestemd was voor het versieren van den boom en voor dea aankoop van uwe geschenken, van uwentwege gezonden worden aan het fonds tôt onderstand voor de Belgen. Denkt na, neemt een besluit ea antwoordt dan. « En als uit één mond riepen al de kinderen: « — Yoor de Belgen ! » 26 December 191-4 iNummer 4JS t

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.