De legerbode

632773 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1916, 12 Octobre. De legerbode. Accès à 29 mars 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/qf8jd4qf4f/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

den Dinsdag, Donderdag en Zaterdag verschijnende Dit blad is VOOR DE BEIjGTSGHE SOTjDATEN beslemd ; iedere compagnie, escadron of batterij ontvang-t tien of vijflierx Fransche en Nederiandsche exem|Dlaren. OORLOGSTIJD Sehetsen en Indrukken van het Front XXV Broer was een stille. Hij leefde zoowat op zijn fentje, zonder echter 't karakter van een heremijt te bezitten. In 't vuur deed hij lovenswaardige dingen, maar sprong nooit verder dan zijn stok lang was. Van hem uit, straalde een beredeneerde kracht, die een stevig evenwicht op zijn doen en laten uitoefende. Hij sprak niet veel en sloeg dikwijls den nagel op den kop. Rond van onigang, vooj'komend in woord en gebaar, beriepen de jongens zieh op zijn vriendschap als op een be-looning. Ze vonden in hem een man uit één stuk, waarop ze eventueel rekenen mochten. Er was oochtans iets verwijfds in zijn wezen, datslechts oppervlakkig in zijn manieren doorschemerde. Hij dweepte zelfs een beetje met zijn fijnsnedig meisjesprofiel, 't abrikoosvliezige van zijn ge-laatsvel, 't bleek porselein van zijn mat-orubiesde OQgen, de kuiltjes die aan zijn mondhoeken spar-telden, wanneer een lach 't ivoor van zijn tanden ontsluierde. Hij stapte met zwier en wiegde de heapea bevallig. Een galant luitenautje zei vaa hem : « C'est une amazone en tenue de campagne ! » Voor mij, was hij noch min notih meer dan een verdienstelijke huisvrouw. Met hulpvaar-dige hand, hield hij orde in mijn boeltje. Hij bewaarde de madrigaalkens en rondeelkens, de jeremiaden en krijgszangen, welke ik rijmde tusschen twee bombardementen in, stuurde er kopii van naar dagbladen of tijdschriften, en bundelde mijn handschriften met de liefdevolle toewijding van een middeneeuwschen monnik. En dies was hij, om beurte, mijn sekretaris en archivaris. Tevens bezorgdehij me soep enbrood, als men 't ravitaljement blies, riep_ « présent » op 't appèl, wanneer ik afwezig was, en rookte van zijn tabaksratioen, zoo profijtig mogelijk, om er een extraatje voor mij op te besparen ! Uit dankbaarheid hielp ik zijn soldij opsmeren, gebruikte van zijn blink om mijn schoenen te poetsen en zijn boter om mijn brood te breiden. En die broederlijke, doch eenigszins kostelijke genegenheid, vergoeielijkte hij bij vreemden, met een : — 't Blijft immers in de familie ! Krakeeldenwe dikwijls, even spoedig verzoen-den we ons. De verscheidenheid onzer natuur berokkende natuurlijk die kor tstondige botsingen. Ik troostte jpe zelve, met de utopie dat ik hem ?ijn vrijgevigheid zou vergelden, wanneer ik eens een uitgever ontmoeten zou, die mijn oor-logsschetsen in klinkende schijven zou uitwis-selen. Jammer genoeg, in ons kunstminnend Vlaanderen is het erbarmelijk gesteld onder dat eogpunt en bijzonder in deze beroerde tijden. (Trots ailes blijf ik op dien Messias wachten, met het blijde geduld van een joodsch wiuke-Jierlje.)Nu we in groote rust waren, gingen we zelcer samen op herberg. Ik bestelde en broer betaalde. Te gaar dronken we op de gezondheid van onzen tegenwoordigen en toekomenden geslachtsboom. Onze dronkenschap gaf echter nooit aanleiding tnf. fillkllolra ofon/^inc De Belgische Scholen in Frankrijk Oijder de Belgisehe scholen die er in Frankrijk zijn opgericht is die te*'La Rochelle een van dé meest voorspoedige. Zij werd op 1 Maart 1915 opgericht ; het bestuur is toevertrouwd aan den heer Constant Balduck-Loncke, hoofdonder-wijzervan de gemeenteschool van Noordschoote, «an den Yser, waar het bekende Veerhuis staat. De scheol ontving het bezoek van Mgr Eyssau-thier, bissehop van La Rochelle, van de heeren Landrodie, prefekt, Decburt, maire van La Ro-ehelle, Blanchon, voorzittèr van het Fransch-Belgisch komiteit, alsook van leden van het ko-miteit en van den heer Hubert Verwilghen, afge-vaardigde van de regeering. Eerlang zal zij be- ' eoek van vcrscheidene miaisters krijgea. Er was toch zoo goddelijk veel plezier te scheppen, in 't popperige badstadje, waar onze bivouakvuurtjes wapperden naar de vier wind-strekên. 't Geleek net of we niet op oorlogsvoet leefden, en de strijdbijl vijf voet onder de aarde stak ! Luchtige, ruime café's zaten opgepropt met soldaten, op zwier. Op de terrassen, langs den zeedijk, speelden fîjne orkestjes. Achter de wuivcnde bladen papier, lieten de muzikanten de snaren beven van hun zingende violen, tripten de vingers over de wit-en-zwarte toetsen der Pley-els. De zon tintelde op snoeperige likeurborrel-kens en parelende wijnroemers. t Bier stroelde uit glazen kannen in pot en pint. In rieten leun-stoèlen lagen rilde ofliciertjes Khédive te rooken, met een wuftig-bostersche bevalligheid, even snijdig en pikant als den 21° Juli, na de parade; er waren er, die met den top van hun rijzweep de blauwe rookwolkjes uiteenjoegen of al schui-felend de zigeuner^plskens van het orkest bege-leidden. Kliekjes piotten îwermden voorbij, of flikkerden arm aanarm, achter wat ketelmuziek. • Ze stormdeâ hier en daar een kroegje binnen, fakkelden sigaren die niet branden wilden, of sjiekten met opgebolde kaken, dat het sap langs hun kin zeeverde... Op 't strand werd voetbal gespeeld of gekoerst. Er lagen mannen in zee te zwemmen. te vechten tegén de aanrollende en openstuivende golven, te zwalpen, den buik als een boei, opgeblazen... De sloepen zeilden heen en landden aan zonder dat er acht op gegeven werd. Alleen soms, riep een vieze kwast een guitig woord naar de poezelige deernèn, die de wijmen korven, zwaar van visch of garnalen, henpwiegend wegdroegen... De lucht gonsde van de feestelijke stemming. Ieder in zijn eigen kringetje bralde «n boemelde met breugelsche gulzigheid. 's Namiddags, aan de winketten der kinema's, drumden wel duizend soldaten om 't spektakel bij te wonen. 't Programma veranderde tweemaal per week : Charley Chaplin defileerde na Zigomar, en Nick-Carter, met zijn detektievenkop, leidde de toeschouwers tôt in de internationale krochten der samea-zweerders en bandietenclubjes. 't Geld rolde grof en gezwind, bij slempartij en'goeden sier, en de sjacherende koopluitjes en joviale herbergiers, zagen 't in hun tooglade stortvloeden, in gudsend-rijken stroom. En in de soliede brandkasten stapelden de goudvinkjes zich van lieverlede op, waar ze veilig lagen als 't Rijngoud in 't sprookje der Nevelingen. Bij de gulle jongens echter, bleef er niets over dan wat haarpijn. Was dat de reaktie van het maandenlange leven in de woestijn, of een middel om 't lieim-wee van een al te lange afwezigheid, te ver* geten ? De ploeg van II/2 had ook een feestrooster opgesteld. De groote uitvaart zou plaats grijpen, De Eerste Kolen in de Kempcn \ De werken in de koolmijnen van Wintersîag zijn zoozeer gevorderd, dat het bestuur der maatschappij de eerste ontginde kolen heeft kunnen verkoopen aan de werklieden der mijnen tegen 2 fr. 60 de 100kilogr., eenzeer voordeeligen prijs dus. Vêle werklieden en de bewoners der streeTT hebben deze eerste Kempische kolea willen beproevea. Het Geboortecijfer te Berlijn Van Mei 1915 tôt April 1916, hebben de diert-Bten van den burgerlijken stand 10,696 minder geboortens in te schrijvengehad, dan gedurende lietzelfde tijdperk 1914 tôt 1915. Van Mei 1914 tôt April 1915 waren er 38,587 geboortens; 27,891 waren er van Mei 1915 tôt April 1916. De vermindering wordt nog grooter daarna. De inaanden Mei, Juni en Juli geven voor Berlijn slechts 5,859 geboortens, tegen 7,578 voor lietzelfde tijdperk in 1915 en 10.029 voor 1914. In verhouding met de geboortens van 1914, bereikt de vermindering te lierliju het aaaziealijk getal vaa 421. h. den eersten Zondag na hare mtrede... 't Moest een soort taptoe zijn, die de kermis inluidde, want er stonden nog andere nummers op 't programma, als b.v. de vertooning van een poppen-spel, in navolging van den beruchten poesjenel-lenkelder, te Antwerpen, op den Bloedberg gevestigd, en waarvan Conscience zelfs, in zijn jeugd, een trouwe bezoeker was. Stokken-en-Zeilen had een muilezeî bemach» tigd.Waar? Beroepsgeheim ! 't Was een schraal, pover dier, met lange lepelooi'en en schurftige plekken op de vacht van den rug. De ribben hoepelden in beenige reepen onder de huid. Aan al wie 't gelooven wilde vertelde Stokken-en-Zeilen dat hij een koord gevonden had, maar dat er een muilezel aanhing en 't slechts bemerkt had bij zijne thuiskomst. In de keuken had hij 't hon-gerige beest mogen stallen. Hij hoopte het vet te mesten, eu dan aan een voordeeligen prijs ta verkoopen. Ondertusschen zou hij et aog ees brok plezier aan beleven. Wie had er de grap van den Poesje aangekon-digd ? In een omzendbrief— voor de gelegenheid door Wannes opgesteld — werd den makkers gemeld, in den bombastischen stijl der XVII* eeuwsche rederijkers, dat ereerlangs eensensa» tioneel treurspel zou opgevoerd worden. De roi-len zouden vertolkt worden door den Rosse, KrommeNeel,Vallenkrist, Paat-Vandetta, Schule Van der Linden, e. a. notabele artiesten, allen lid van het gezelschap, thuis in den wereldbe-roemden Schouwburg van den Bloedberg, te Antwerpen. Ze hadden de plaat gepoetst uit België, omdat de Duitsche overheid hun kelder gerckwisitioneerd had, om er de tropheeën in te bergen, buit gemaakt gedurende hun rooftocht» te Leuven, Dendermonde, Dinant, Lier, en meer andere verwoeste of geplunderde steden. En zoo waren de bestuurders genoodzaakt geweest hun vertooningen te stalten ! Gedreven door dezelfde vaderlandsliefde die hen doorvonkte bij 't spelen van « Jan Breydel en Pieter De Coninck », hadden ze 't plan opgevat, nabij 't front, opnieuw hun tooneelspelersleven te hervatten, ten eiado wat afleiding aan de soldaten te verschaffen. En zoo kwam het — altijd volgens Waïmes* omzendbrief — dat de beide bestuurders van den Poesje, een overeenkomst gesloten hadden, met de vroolijke bende van II/2, om een patriotisch drama voor 't voetlicht te brengen, getiteld : « D® Zwanezang der Pinhelmen. » \ De jongens ademdenin blijde verwachting. Ze vermoedden echter niet dat al hun kabaal eindi-gen zou, met de mobilisatie der plaatselijkô poli-tie...Broer viel echter schielijk ziek. Hij kreeg buikloop. Hij vermagerde zichtbaar. 's Avonds doorgloeiden hem felle koortsen. 't Verergerde zoodanig dat hij algauw niet meer van zijn bus-sel stroo opstaan kon. De dokter ontbood een automobiel van 't Rood-Kruis. Op 't briefje voor het veldhospitaal las ik : « Entérite. » Toen hij heengleed bleef ik, als van Lotje getikt, te mid-den van den steenweg staan, tôt het suizelend voertuig niets meer was dan een balleken dat voortrolde in een poeiering van stoE Voor mij was dit vertrek een ongenadig verlies, waarin ik me slechts bezwaarlijk sussen kon. En bij 't eerstvolgende middagmaal deed ik er reeds de ondervinding vaa op : lk zat zoader soep ea zoo» der vleesch ! ('t Vervolgt.) Fritz Francken. China in Havre De Chineezen, die in de omgeving vàn Havrç in de munitiefabrieken werken, hebben Dinsdag den verjaardag gevierd van de instelling der re-publiek in hun land. Met twee honderd bijna zijn ze in de stad aangekomen in stoet, met voorop hun vlag rood, geel, blauw,wit en zwart ea tam-tamspelers.Een reusachtige zonnescherm, in veelkleurïg zijdepapier, kwam achter de groep muzikanten; daariïa volgden de betoogers die vaderlandschà wijzen en zangen uitvoerden, De stoet 1s door de stad'getrokken, geleid dooï gebelmde politieagenten te paard en heeft deï» weg ingeslagen naar Hai'fleur i overal werdiea a© vrieadelijk begroet. i2 Octôh^r 1P16 Nnmmer 329

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre De legerbode appartenant à la catégorie Oorlogspers, parue à Antwerpen du 1914 au 1940.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection