*24 JN'ovember 191A îviimmer 34 DE LEGERBODE ■&tàûrït&>. ^Ssïïes^ffisl ^ââifi^'ïa i 6t.7r.-frWMai * den Dinsdag, Donderdag en Zaterdag verschijnende Dit blad is VOOR DE SOLDATEN bestemd ; îedere compagnie, escadron of batterij ontvangt tien Fransclie en tien Nederlandsche exemplaren. Hoe de Duitsehers de onzijdigheid opvatten In een onlangs verschenen artikel van de Vos-fische^Zeitung wordt zulke zonderlinge opvatting van de onzijdigheid uiteengezet, dat zij voor-zeker tôt opzienbarend succès gaat geroepen worden. Volgens dat uitmuntend Duitsch blad, beheer-schen twee grondregels de rechten en deplichten der onzijdigen : de onschendbaarheid van hun grondgebied en de verplichting buiten de con• flicten van andere mogendheden te blijven. Dat is prachtig gezegd, zult ge zeggen, en de schrijver van bedoeld artikel heeft geen last gehad om die waarheid als een koe uit te brengen. Een oogenblik. De Yossisehe Zeitung houdt er aan distinguo's te maken. De onschendbaarheid van het grondgebied is çoor de onzijdigen geen volstrekt recht. Het moet de plaats ruimen voor de « overmacht ». Wat beteekent dat zoo de onzijdige eenen mach-tigen nabuur heeft die zijn grondgebied d'il doortrekken, hij geen wapens mag opnemen om ' dit te beletten. Welke de houding van den onzijdige dient te zijn, bijaldien hij twee mach-tige naburen heeft, daarover rept het blad geen woord. Moet hij ze beiden laten doorgaan ? « De Koning der Belgen en zij ne regeering, Schrijft die « Zeitung » met waren Duitschen ernst, hebben, met die onvoorziene voorschrijten te overtreden, zich buiten het volkenrecht ge-steld. » Andere Duitsche bladen waren zelfs verder gegaan en hadden bewezen met behulp van kundige teksten dat het België zelf was welk zijn eigen onzijdigheid had geschonden. De Duitsche ernst trotseert het belachelijke. Men kende reeds die manie van de waanwijzen der « Kultur » bestaande in het opbouwen van theorieën en stelsels bij elke gelegenheid. En dat dient, in naam der Duitsche wetenschap, om te rechtvaardigen wat de lieer Bcthmann-Holl-weg zelve, op eene plechtige zitting van den Reichstag, bekende eene schending van het vol' kenrecht te wezen. Morgen komt de eene of andere overrijnsche g&zet met eene theorie voor den dag, om de dief. italien, rooverijen en misdaden der Duitsche horden te wettigen. Wat moeten wij uitvinden ? De theorie bestaat reeds. Zij staat duidelijk en klaar op de plakbrieven van pacha vdn der Goltz, op de mur en van Brussel te lezen. En wij mogen den eenen of anderen dag eenen c herr doktor » verwachten die van uit zijn ],-an-tel de bijzondere praktijken van graaf von JEtilenburg gaat verheerlijken. Dat heet de kroon op het werk van de Duitsche a kultur » zetten. * * * Maar waarom al die moeite voor zulk gering zaakje. Wanneer men de sterkste is, heeft men geen verschooningen, noch ophelderingen, noch rechtvaardiging in te brengen. De wolf uit de fabel verzon niet het schaap te overtuigen dat het verkeerd gehandeld had ! In stede van al die schijnheiligheid dier pédante kerels, verkiezen wij de ruwe openhartigheid van den Berlijnschen publicist Max Ilarden. I)at « enfant terrible » van het Duitsche journalisme spot wreedelijk met de schroomvalligheid /I /y 7+ T\n » 4- et n st TT//t/»»»Am /i n-f- *>i w E©n.d.ra,cli.-fc ïïiaakt aVCacîvb bazuint het uit in de vier hoeken van de wereld. Wat België betreft, de oorlogdie het verpletterde was de gewettigdste van allen, schrijft hij, zon-der valsche schaamte. Dat heet klaar spreken ! De woestaard is fier er op het kind te hebben vertrapt, de dronken iloot boogt over zijn laagheid. Zij hebben geen ■ last om het duidelijk onder woorden te brengen. Zij ziillen wel den tijd hebben om het Recht, de Rechtvaardigheid en de Menschelijkheid in te roepen wanneer zij de zwaksten zullen geworden zijn, en dat zal niet langrneer uitblijven. Intusschen zijn de kleine onzijdige landen, Zwitzerland, Ilolland en Denemarken, gewaar. schuwd over het lot dat hun voorbehouden ist den dag waarop Duitsehland aile belang zal vinden hare opvatting over onzijdigheid in prak-tijk te stellen. BEHTCHT r De personen die verlangen warme kleedert te schenken voor de belgische soldaten bestemt worden dringend verzocht ze te sturen aan M. Gi ^ froid, bestuurder van het centraal kleedingsm gasijn van het Belgisch leger te Kales. De M nister van oorlog heeft strenge bevelen gegevt opdatdie voorwerpen zoo spoedigmogelijk nac het front gestuurd zouden worden. De voo noemde Bestuurder zal door eene dienstkaa ^ eoede ont.van.o-st berichten van al wat hem z, DONNERWETTER 8 De Moffen konien over de grens Met lamme voeten en zwaren pens ; Ze zijn met velen en 't wapengekletter Vervult de lucht, Donnenvetter î De moffen konien met grof geweld In 't waalsch gebergte, in 't vlaamsche vel* « Nach Paris ! Nach Paris ! » klinkt hun gekwe Zij dringen voort, Donnerwetter ! De Moffen vroegen geen oorlof aan Om door der Belgen land te gaan ; Dit wekte bij Viainen en "YValen geketter En grainschap groot, Donnerwetter S De Moffen bracht men al gauw tôt stand, Want Walen en Vlamingen, hand in haad, Onthaalden hen op geweergeknctter Op vuur en lood, Donnerwetter l De Moffen, ze schrikten, ondanks al hun maeb Zij hadden zich daaraan niet verwacht. Ook hoorde men plots een wreed geschetter In hnnne broek, Donnerwetter I De Moffen vertelden : « Och, België is kleia, « Dat zal voor ons een speeldingen zijn I > Maar dat is abuus ! Wij kloppen te pletter

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.