den Dinsdag, Donderdag en Zaterdag verschijnende Dit blad is YOOR DE SOLDATEN bestemd ; iedere compagnie, escadron of batterij ontvangt tien Fransche en tien Nederlandsche exemplaren. Eeoe dagorder van deo Koning aan het Leger Onder den titel « Hardnekkige Strijd » verscheen in nummer 19 van de Legerbode een warme oproep uilgaande van eene zijner opstellers tôt de heldhaftigheid en kracht-dadigheid onzer soldaten. Herînnerend aan de fiere verklaringen van den Koning en den Minister van Oorlog bij de plechtige openingszitting der Kamers, en zich richtend tôt onze oiïlcieren en troepen sprak de schrijver van het artikel over de bewondering welke hun dapper gedrag in de wereld had teweeg gebracht, en over de grootkeid der taak die hun te vervullen bleef. Zekere Fransche bladen, bij eene ni et uitîegbare vergissing, indien men zich bij den tekst zelf van het artikel houdt, hebben het overgedrukt uittreksel doen voorafgaan door deze woorden « Déclaration du Roi ». O11-noodig te zeggen dat de opperbevelhebber van ons leger nooit de woorden heef't uitge-sproken welke zekere eollegas hem ten on-rechte in den mond leggen. Ziehier overigens de juiste tekst van de dagorder die Hij aan het leger, den i3n Octo-ber, richlte : SOLDATEN, Ziedaar twee maanden en no g langer dat gij strijdt voor de rechtvaardigste dér zaken, voor mve haardsteden, voor de nationale on-afhankelijkheid.Gij hebt de vijandelijke legers in bedwang gehouden, drie belegeringen ondergaan, verscheidene uitvallen gedaan, en langs een smallen gang en zonder verlies eenen ïangen aftocht gemaakt. Tôt nu toe bleefl gij afgezonderd in dien onmetelijken strijd. Nu bevindt gij u aan de zijde der dappere Fransche en Éngelsclie légers. Aan u behoort het, door den taaien moed waarvan gij zooveel bewijzen hebt ge-geven, defaam onzer wapens vol te houden. Onze nationale eer is op het spel. SOLDATEN, Beschouwt de toekomst met vertrouwen, istrijdt met moed. Dat uit de stellingen waariri ik a plaatsen zal, uwe blikken alïeen naar voren zijn gewend en aanschouwt als verrader van het vaderland hem die het woord. terugtocht zal uitspreken zonder dat daartoe uidrulîkelijk bevel worde gegeven. Het oogenblik is daar om met de hulp onzer machtige bondgenooien den vijand te verjagen van den bodem van ons dierbaar vaderland, welken hij spijts zijne verplich-tmgen en de gehetligde rechten van een vrij volk heeft overweldigd. ALBERT. LSG-ER BenoeiîiSng Leopoldsorde. ALBERT. Koning der Belgen, Aan alien, tegenwoordigen en toekomenden, rlEiL. Willende bij een blijk Onzer hooge welwillend-ûeui den bewonderenswaardigen moed eu zelf-% en°ocheanig erkennen aan den daggelegd door Meiuffer Renaudièi'e, A.-M.-J'., van Schaerbeek, ambulatice-bediende van het Rood-Kruis, met tijdens de verschillende geveehten de gewonde eigische soldaten te gaan opzoeken tôt onder iiet vijandelijk geweervuur ; Op voorstelvan Onzen Minister van Oorloz, \\ y hebben besloten en Wij besluiten • Art 1 Mejaffer Renaudière. A.-M.-J.. voor-îoernd, is benoemd tôt ridder in de Leopoldsorde. Generaal BERTRAND Generaal Bertrand, bevelhebber van de IIIe belgische legerdivisie — de ijzeren divisie — is eene der meest onweerstaanbare menschenmede-sleepers.De IIIe legerdivisie, de roemrijkste, zij die te Luik met bajonnetsteken de legende heeft ver-nietigd van de Pruisische onoverwinnelijkheid, en den vijand gedwongen heeft stelselmatig de belegering aan te vatten van de sperforten, terwijl ondertusschen Frankrijk mobiliseerde, stond onder het bevel van Generaal Léman. Nadat deze zich in het fort van Loncin had opgesloten om de verdediging der 12 for ten van Luik te leiden en te regelen, kon koning Albert niet beter doen dan het bevel van de divisie toe te vertrouwen aan den rechterarm van Léman, den generaal Bertrand, die zich reeds schitterend had onder-scheiden.Van nu af is de naam van generaal Bertrand onafscheidbaar van dien der Belgische ijzeren divisie. Spreekt men van den eene, zoo spreekt men van de andere. Bertrand werd geboren den 2îstenAugustus 1857. Hij trad in het leger en door de kaders passee-rende wordt hij den 25itea September 1877 tôt onder-luitenant benoemd. Op 2oslen Maart 1914 werd hij tôt generaal-majoor bevorderd en in die hoedanigheid voerde hij bij het begin van den oorlog het bevel over de 11e gemengde brigade, onder het bevel van luitenant-generaal Léman. Op 5 Oogst stormen de Pruisen van aile kanten toe en pogen de tusschenruimten der forten van Luik door te breken, Ten deele slaagden ze erin. Léman eendt de gemengde brigade van Bertrand op heu af, waarvan onder andere het liste en 31st0 linie deel uitmaakten. Het VIIe duitsche leger-korps, uit lceurtroepen samengesteld, wordt met de bajonnet aangevallen en moet in wanorde vluchten tôt op meer dan 3 kilometers uit zijne reeds bemeesterde stellingen, verliest 14 kanons, en leert voor goed af stormenderhand het belgisch leger te overvaîlen. Zonder zware stukken van 28 of 42 wagen ze het niet meer hunne manschappen te dicht bij de onze te laten komen. Eukele dagen daarop staat Bertrand met zijne gemèngde brigade achter het fort van Evegnée. Men seint hem dat duitsche troepen talrijk op dat fort in aantocht zijn. Zonder nadere bijzon-derheden te wachten, snelt hij op een verlaten kasteel toe, laat de deur inslaan en telefoneert naar het fort. Geen antwoord ; de draad is over-gesneden. Een belgische observatie-ballon wen-kende die neerdaalde, verneemt Bertrand dat deze nog in verbinding is met het fort. Het fort antwoordt : « Wij kunnen niets doen ; het fort is bedekt met DuitscHers. s « Zet uwe manschappen onder bescnutting en observeert mijnschieten », antwoordt Bertrand. Dadelijk geeft hij aan zijn groep artillerie bevel het fort van Evegnée duchtig te beschieten. Bij het 4e schot seint men hem dat hij raak vuurt. De artilleriegroep schiet dan dat het granaten hageit. Na G of 7 salvo's telefoneert het fort : « Houdt op met schieten ; er is geen Duitscher meer levend op het fort. t> Opnieuw wordt hem per telefoon uit het fort geseind dat een zeer sterke vijandelijke macht op Evegnée aankomt door den hollen weg van Faotet. buiten bereik der kanons van het fort. Bertrand, die wonderwel de streek kent. leidt zelf het vuur van zijn artillerie. Na enkele salvo's laat het fort weten dat keel de kolonne verhietigd is. Kort daarop rukt een andere vijandelijke kolonne op naar den uitspringenden hoek I van hetzelfde fort. Nieuwe bezeming. De overtalrijke legermacht door de Duitschers afgezonden, hadden de IIIe legerdivisie genood-zaakt op den linkeroever van de Maàs te wijken; men seint aan Bertrand dat de aftoehtsWêg ver-spei'd is door een redoute bezet door de Duitschers. Hij besehikt nog sleclits over twee deer-lijk verdunde bataljons ; bij stuurt ze in drie ko-lonnen vooruit ; eene links, eene rechts en eene in het midden, door hem zelf gekommàndéerd. Zijn bevel is kort: s Gsen enkel geweerschot los-sen, rnaar recht op den vijand af. » De Duitschers, langs drie kanten overvullen.çii verbaasd over zoo'n stoutmoedigheid. geven zich over : 6 offieieren en 2§0 manschappen werden krijgsge-vangen gemaakt. Toen hij met de IIIe legerdivisie in aftocht was, had Bertrand nog de gelegenheid doortastend mee te slaan nabij Vottem-Rocourt, waar hij aan den vijand aile lust tôt achtervolgen ontnam. Zijne hoedanigheden als bestuurs- en organi-satieman evenaren zijne krijgsdeugden. Zoo sloeg hij erin, in dé nabijheid van den vijand, in de statie Van Borgworm zijne manschappen op den trein te zetten om te Thienen het veldleger te gaan vervoegen. Eenige trekken nog dië de kalmte en den bui-tengewonen moed van Generaal Bertrand aan het licht stellen, Zekeren dag begiimen in de loopgrachten te Luik Belgische troepen elkaar te beschieten. De Generaal, die in den bivak was, bemerkt de missing, snelt naar een der afdeelin-gen toe en heft het welbekende liedje aan : A plein verre, Mes bons amis, En la buvant, il faut chanter la bièrè, A plein verre. Mes bons amis, Ï1 faut chanter la bière du pays. En roept : «Welnu, vrienden, lierkent ge de stem van uw generaal niet ? » En eensklaps houdt het vuren op. In het gevecht van Haecht, bij het Kanaal van Leuven op Mechelen, gingen Belgische soldaten in allerijl op de vlucht naar het Kanaal toe. Generaal Bertrand snelt met zijn Stafoverste naar de brug van het Kanaal, en roept de soldaten toe : « Maar, jongens, ge neemt een verkeerden weg, ginder is de vijand aan den anderen kant;... overigens er komt hulp.» De troepen blijven staan, stellen zich weer op ; de generaal maakt er gebruik van om de hulptroepen bij te halen, — een enkele trompetter dien hij een charge doet blazen, — de mannen rukkenweer op den vijand los en slaan hem uiteen. En die man, men zou zeggen een held uit de oudlieid. was pas opgestaan van een zware verkoudheid om zich aan het hoofd zijner manschappen te zetten in dat gevecht. Zekeren dag ontploffen granaten nabij zijn hoofdkwartier ; een van zijne archivisten komt buiten adem met datnieuws aangeloopen naar de loopgrachten waar hij zich bçvond : « Granaten, vriend, ge zijt zeker mis, "t zijn bladeren die ga hooren vallen hebt. » Zoo'n oversten mogen ailes vragen van hunne manschappen. Het luidde dat, na den aftocht uit Antwerpen, het Belgisch leger rust zou nemei* en op de tweede lijn zou staan. Maar de Duitschers treden oflensief op op den Yser. Het Belgisch leger ligt daar : Op ons viel nog een s de eervolle taak het bedreigde Fransch-VlaaJUereu en zijne havens te bescherinen. Als rustbed hebben onze soldaten loopgrachten met vetwoede duitsche aanvallen als wiegeliederen. Het 12d* linie had voor zijn deel niet min dan 15 stormloo-pen pp een nacht af te slaan. Als de bajonnet verwrongen is. slaan ze met den kolf. is hun geweer aan stukken, splijten ze de Duitschers helm en hoofd met hunne schoppen. Maar de vijand geraakt niet door, en wat vernemen we nu... den aftocht der Duitschers... Gelukkig land. dat generaals heeft als een Bertrand. Geluklcige soldaten, die sulke overstea hebben ! ■1 ■ . Het teMtansisarlipî! «nrisdd Korte maar schooné lofspraak van een Engelsch dagblad over het Belgische leger. De Pall Mali Gazette doet opmerken dat de Duitschers machtig veel hulptroepen hadden gezcnden om zich een Weg te baneii naar Raies, en dat zij die aan dien Rtoot wéerstand hebben geboden, den ineesterj lof verdienen. 4 Maar de eer ei-van komt in de eerste plaata toe aan het roemrijke kleine belgische leger, zegt onze koni'rater. Dat koning Albert met zijne soldaten. die verre van verslagen te zijn, steeds vol ijver zijn teu aanval, tôt den strijd terugkeert, is» een van de bewonderens-waardigste voorbeelden van zedelijke verhellipa;. welke de «orlogsge* suhkidenia k®*! 5 November 1914 Nummer 26

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.