DE LEGERBODE den Dinsdag, Donderdag en Zaterdag verschijnende «m mi i« i > i i ■ i nui,, mi ii.im ' i m ■ m u < h i "»i mi nu mu. n»i nu »n u 11 » ». i| n ' n.n.MMm omumn mi »■» ■ i'i'.i.p'»"'" i Dit blad is VOOR DE BELGISCHE SOLDATEN bestemd ; iedere compagnie, escadron of batterij ontvang't tien of vijftien Fransche en Nederlandsche exemplaren. SCBBTSEN TAN HET BELGISCH FRONT De Ziekenverpleger Aan den oorlogswijwilliger Dontreluigne. Hij îs een Tan de jongste specialisten die het front heeft zien geboren worden. De ziekenverpleger draagt wel den armband der Conventie van Geneef ma»r men moet hem jiiet voor een brankardier aanzien. Want hij blijft tôt het effektief van zijn compagnie tellen. Hij vergezelt ze overal en stapt lastig van achter san de kolon, terwijl hij nog werktuigelijk, on-danks zijn ledige handen, de bevolen maneuver i nitvoert : Het is nog maar pas geleden dat men hem zijn geweer afgenomen heeft Daar hij Fransch en Ylaamsch apreekt, daar hij zieh verstandig getoond heeft en zijn plan J»ist te trekken, is hij de man geweest dien men voor dezen nieuwen post gekozen heeft. Eerst heeft hij niet goed geweten of hij er blij om ttoest zijn of niet. Terug naar huis keeren als ziekenverpleger, na dapper in de rangen heel 'den veldtocht te hebben meegemaakt, scheen hem weinig roemvol. Maar toen hij vernam dat hij noch ransel noch geweer zou moeten dragen, tarzelde hij niet langer. In de compagnie heeft men er natuurlijk ferm 6 ver gezwansd. De benamingen « karottentrek-ker » en « embusqué s voegden zich bij andere I j opmerkingen die zijn eigenliefde nog minder kwamen streelen : « Als die schoone jongen, het lijdend mensch-dom moet gaan troosten... » Maar al heel gauw geraakte hij zijn nieuwen Post gewend en wist er zich onmisbaar te malien.Terwijl hij, als eenvoudige jas, slechts middel-j toatige achting koesterde voor aile geneesmidde-len, levert hij nu de poeders en drankskens I ïleehts met de zorgzaamste gebaren af. Hij telt j en hertelt de pillen die aan zijn waakzaamheid werden toevertrouwd en die, tusschen zijne ! vingeren, wel bijna parels nit het Oosten zijo ge worden. Zelf jas, weet hij beter dan om 't even wie 1 wat de jas noodig heeft, en ontdekt onmiddel-hjk de remedie voor iedere kwaal. I He!)'de buikPÎjn> jongen ? — Kijk, hier hebde •pixnraide-poeier ! » (waardoor « bismuth » wordt bedoeld). | puisten, die hardnekkig op het voorhoofd j ïijner makkers blijven bloeien, bestrijkt hij zeer gewetensvol met zijn zalf, en als er iemand I boofdpijn heeft, weet hij ze te genezen met wat ■ «turpmite », gelijk hij regelmatig aspirine betitelt. I j Als de kwaal hem niet goed bepaald lijkt, ; earzelt de ziekenverpleger geen oogenblik eu [ past het algemeene en onfeilbare middel toe : j tintuur de piot ». Hij zou een kwakzalver beschaamd doen I, Staan. Geen verstuiking of ontwrichting die Weerstand biedt aan zijn kunstig en kraehtdadig ttasseeren. Als er een voetbal-match is, krijgt pij dan ook eene eereplaats. , ' hij ook die de tanden onderzoekt en in » de ooren peutert. En de jas komt hem raadple-zoowel vôôr als na het verlof : Is het geen zekere makker aan wie men ailes toevertrou-*en mag ? ^ ziekenverpleger beweert niet de mensche« «Jke anatomie te kennen. Maar hij kent den mensch, eenvoudig weg, en dat is voldoende. ok voorziet hij dat hij op den dag van het toe. s _ omcnd offensief, een kostbare liulp zal zijn. I Aj. ^ be?it het geheim van de tooverwoor-■ er[ Ie onmiddellijk aile voorbijgaande zwak» oeden weten te genezen. I bnigt zich neer over den man die door de I TT™* of door een zonneslag werd neer-! ® A | d; en r°ept hem in het oor : « Soep ! » Als de man niet opstaat,dan bruit hij : « Solde.» j En als, ondanks dat ailes, de jas nog niet | eht springt, kan de ziekenverpleger tôt den geneeshcer zeggen ; « Nicts te doen, doktoor, hij ffioetdood zija.> Çomra, L. T, De lieer Ministar Vandervelda IN RUSLAND i Luidens een te Havre vanwege den heer minis-j ter Vandervelde toegekomen telegram, heeft de Belgische socialitische zending vrij veel succès gevonden in de vooruitstaande kringen van Petrogrado. Sprekend met vertegenwoordigers der pers over België, verklaarde de heer Vandervelde o. m. : c Den 4" Augustus 1914 zegde de Duitsche kanselier dat België schadeloosstelling zou ont-van gen wegens de onbillijke behandelingen welke het van wege Duitschland te verduren had. "Wij vragen dat de bondgenooten de Duitschers dwingen gevolg te geven aan de belofte van den kanselier. » Op aanvraag van den opperbevelhebber der troepen, zijn minister Vandervelde, de heer Louis De Brouckere en luitenant De Man ver-trokken naar het Bussisch front, waar zij tôt half Juni propaganda zullen maken voor den oorlog tôt net uiterste. Di Biiglstiis VeldtQGhi in àfiika In den Correspondant is eene studie versche-nen over de Belgische veldtochten in Afrika, waarbij luister wordt verleend aan onze nationale overwinning, welke niet met de Brit-sche dient verward. « De overwinning, van het kleine land », zoo luidtdie studie, «is onafhankelijk van die van het groote land. Zeker vecht op duizend kilometer van het Belgisch leger een Britsch leger en draagt dees bij tôt eene overwinning die ondanks ailes gemeenschappelijk zal wezen. « Maar de veldtocht in Buanda en van Tabora zal in de geschiedenis geboekt worden als een Belgische veldtocht, door de Belgen voor-bereid, hardnekkig door hen beoogd en door hen alleen tôt goeden uitslag gebracht. » De Correspondant brengt tevens hulde aan generaal Tombeur en dezes troepen, en verklaart dat die veldtocht een verbazend bewijs is van België's leefbaarheid en tevens een wel door-gezette strategische beweging was. ■i ''i a—a . " 11 '3| ONZE VLIEGENIERS Werden benoemd tôt Bidders van de Orde der Kroon : Le Sergeant d'Hendecourt, Roger, kapitein-commandant, mil. vlieg. : Officier van ongcmeena waarde en met ongemeene dapperheid. Hoofd van eenen fotograûschen dionst, dien hij met de grcotste bevoegdheid bestuurt en waarvan hij df grootste uitslagen kekomt; heef» sinds achttien .naandvluch-ten van ruim drie honderd uren uitgevoerd over de vijandelijke liniên, die hij oastandig en op schitte-i'ende vvijze fotografieeide. Wouters E., en Coomans, K., luitenantc, mil. vlieg. : Officicren van uitzonderlijke waarde. Hebben, sinds achttien maand, zeer groote bevoegdheid, onverpoosde dapperheie en *oewijding hetoond. Hebben vluchten van ruim drie honderd uren uitgevoerd over de vijandelijke liniën, die zij omstandig #în on schitterendV wiize fotogrraûeerden. Op het Belgisch Front Wékelijksch Legerbericht van i9-25 Mei iqij, Behalve verscheidene patroeljegevechten, waarbij enkele gevangenen en verscheidene uit-rustingsvoorwerpen van den vijand in onze handen vielen, hadden er verscheidene artillerie-acties plaats op heel het Belgisch front, namelijk naar de kanten van Ramscappelle, Dixmuide, Noordschoote en Het-Sas. Bom- en granaatgevechten werden geleverd vôôr Dixmuide, het Veerhuis en Steenstraete. Onze artillerie en loopgraaftuig hebben dekkingen des vijands benoorden Dixmuide en naar den kant van Poesele stuk geschoten. De mist heeft de bedrijvigheid onzer vliege* niers beleminerd. De Ontvoeringen van Belgen naar Duitschland Verklarinp; van een uit Duitschland teruggekomen Antwerpenaar Vier maanden geleden, werd ik met zeven mijner makkers uit het ouderlijk huis gerukt en in gezelschap van eenige honderden andere jon-gens naar de Zuidstatie gebracht, den beesten-wagen ingestopt en naar Duitschland o verge* voerd. Op een kouden Zondag morgen kwamen wij aan en dadelijk werden wij aan 't werk gezet. Ik moest werken in putten waar gietijzer werd gegoten. Het was oprecht dwangarbeid. Op 3 dagen tijds waren mijne schoenen van mijne voeten gebrand. Als ik van de hevige pijn uit den put kwam, kreeg ik slagen. Het eten was uiterst mager. Des morgends : Eene koolraap, in liaar geheel geweekt in eene kom water ; s'middags, hetzellde of zuurkool met een boterham steenhard brood, zoo zwart als roet ; des avonds, weer de koolraap met water. Na drie maanden werd ik ziek, ik had 18 kilo van mijn gewicht verloren ; ze hebben mij dan nog eene maand in eene soort van barak bij andere zieken gelegd, waar wij heel brutaal be-handeld werden en menons gedurig toesnauwde : « 't Is uw eigen schuld, ge hadt maar geen oorlog moeten voeren. » lk werd dus na vier maanden verblijf naar huis gestuurd. Ile was natuurlijk verplicht eerst mij wat te herstellen. Daarna ben ik de vogel-kooi ontvlucht en wil zoo gauw mogetijk naar ' t leger om mij en ons land te wreken. Op het Yserîront Luidens een dagblad hadden 125 burgers uit het land van Eecloo bëvel gekregen naar de om-streken van Dixmuide te gaan arbeiden : Op enkele uitzonderingen na, weigerden al die burgers. Toen werd eene proklamatie aange-plakt waarbij de weigeraars met zeer zware straf-l'en werden bedreigd. Eene nieuwe, nog dringen-dere aankondiging werd aangeplakt. Zij die zich niet aanboden. werden aangehouden en gestraf't. Zoo werden andermaal 125 inwoners als slaven naar het Duitsche front achter den Yser opge-bracht om daar te arbeiden. Te Sweveghem Ongeveer 200 man van Sweveghem werden ont-voerd en met geweld naar Laon gebracht, rond het einde van den Herfst 1916, om daar aan de verdedigingswerken van het Duitsche leger te arbeiden, Onder hen waren er jongens van 18 jaar en bejaarde lieden. ïn het begin van 1917, kwamen een zestigtal dier gedeporteerdenallenziekelijk en meer dood dan levend terug. Afgrijselijke behandelingen hadden ze te Laon te verduren gehad. Aile middelen en knevelarijen werden door de Duitsche overheid vruchteloos aangewend om ze eene zoogezegde vrijwillige arbeidsverbin-tenis te doen teekenen. In Limburg De ontvoerde Limburgers zijn in het begin der maand December 1916 vertrokken. Bij hun ver-trek hadden er ongeloofbare tooneelen plaats : Het opgewonden en verontwaardigd volk be-schimpte de Duitsche ruiters, die met het hand-haven van de orde belast waren. Een luidruch-tig standje had plaats en de aan de statie gepos-teerde schildwachten kregen oorvegen en slagen. Voor één maand zijn de eerste ontvoerden te-ruggekomen. Voor een paar weken kwam een ander teruggezonden contingent te Hasselt toe. Voor Hasselt zijn er op 300 ontvoerde burgers, een honderdtal teruggekeerd. In de Kleine Beekstraat werden er 31 ontvoerd, waarvan er slechts 6 zijn teruggekomen. Drie ontvoerde Hasseltenaars zijn in Duitschland gestorven ten gevoige van slechte beliandeling. De Limburgers koesteren zulk een hevigen haat tegen de beulen, dat zij nooit deze misdaden zullen vergeten. Van die, welke uit Duitschland zijn teruggekeerd, zijn er 70 t. h. ziek. Velen lijden aan rheumatiek, borstkwalen, bloedspuwingen. An-deren kunnen als wolven etea. 29 Mei 1917 Nummer 427

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.