De legerbode

850 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1914, 21 Novembre. De legerbode. Accès à 28 mars 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/nv9959cz28/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

DE LEGERBODE den Dinsdag, Donderdag en Zaterdag verschijnende Dit blad is VOOR DE SOLDATEN bestemd ; iedere compagnie, escadron of ballerij ontvangt tien Fransehe en tien Neclerlandsche exemplaren. 0 die dappere Jongens ! Kent, gij iets meer opbeurend en harfroe-rend dan de Belgische mededeeling van eergisteren? Zij kx^digt, ons geen groote. nieuwe overwinningen aan, maar de hulde die zij onze dappere soldaten brengt, i.s* ronduït bewonderenswaardig en doet ons hart, van aandoenihg en fierlieid swèllen : « Nooit was hun mdreel beter, en noch ge-vaar, nç>çh koude, noch regen doen hnn die goede luim verliezen, die zelfs hun officierai verbaastl » Denkt gij aan al hef vertrouwen in de loekomst, ai de zekerheid den zege te beha-len, al het inthoiidingsvermogen. ai de krachten, met éên woord, al de heldhaftig-heid, welke die onverstoorbare goede laim vertegenwoordigt ? O die dappere jongens ! Nu is het bijna çier maanden dai zij rusteloos sirijden en al de door den oorlog veroorzaakte ontberingcn, tegenslagen en kwellingen hebben leercn kennen. Achtereenvolgens hebben zij al hunne kraclitinspanningen door de ontzag-lijke overmacht van den vijand zien verijde-J len ; met de woede in 't hart hebben zij hem stuk voor stuk bijna geheel hnn klein geliefd vaderland moeten overlaten ! Dan zijn zij op zekeren dag Ttomen stel-ling nemen achter den Yser. De Koning, die het bevel over hen voert, heeft hun in een vermaarde dagorde geyraagd tôt den dood stand te houden op het laatste stuk Belgisch grondgebied, dat, de vijand nog niet ge-schonden heeft. « In de stellingen, waar ik u plaatsen zal, zegde hij hun, wezen uwe blikken steeds naar voren gericht, en aan-schouwt als vaderlandsverrader alwien het woord terugtocht zou uitspreken, zonder dat het uitdrukkelijk bevel daartoe gegeven worde ! » Die soldaten. die even een reeks uitputten-de dagmarschen gedaan hadden , wier gele-deren voor Antwerpen schrikkelijk verclund werden door het schroot der duitsclie artillerie en welke de vijand als voor goed overwonnen tianzag, hebben dan plotselijk een nieuwe en bijna onmenschelijke kracht teruggevonden. Op dat laatste stuk van Vlaanderen, tôt dan toe nog rustig, hebben zij hun loopgrachten gedolven en hun kanonnen in stelling ge-bracht, om dan kalm, vol vertrouwen en on-wrikbaar, den schok van den gehaten vijand af te waehten. Die schok was vreeselijk en de slag, die tussehen Nieuwpoort, en Dixmuide plaats greep, was een van de bloecligste der ivereld. Maar die soldaten verdedigden hun laatste gehuchten en hun laatste weiden ; zij hebben het wonder volbraeht één tegen tien stand te iwuden, de kraehtinspanning van, den vijand te verijdelen, hem dnizend bloe-dige wonden toe te brengen en hem hijgend terug te werpen over den Yser, die zijn lijken yegvoerde. * ÎYil is het over een maand, dat zij, met de Fatere hnlp hunner bondgenooten, cle stellingen ongeschonden bewaren, welke zij kwamen bezetten. De regen is gekomen, de koude en desneeuwook. De loopgrachten zijnvochtig en het leven is schrikkelijk hard. Én onze "soldaten laehen en schertsen ! Zij lachen on der fret schroot, dat dagelijksch op hunne stellingen nederslaat : het hevigste beschieten maakt geen indruk jneer op hen : zij groeten vrào-lijk• de « ketels », die over hun dekkingen vliegen of bij de vuurliniën springen. îSëlgiscke soldâtes, een, door fîfr, doodgeschofen sfii.oen t>egr-aeenâT. Zij lachen, die helden, welke wij soms dacîiten te beklagen, voor wie wij het ver-blijf in regen, wind en sneeuw vreesclen. Zij onthalen met schertsen de monsterach-tige bommen, zinnebeelden van de Duitsclie « kultur ». Zoodra zij ophouden met vechten, zijn zij aan 't schertsen, wanl zij weten dat zij voortaan onoverwinnelijk zijn. Zij hebben hun gelederen nog zien ver-dunnen en het klagen hunner gekwetslen gehoord. Maar wat kan hun dat schelen ? Zij hebben overal de zware vijandelijke massa's zien nedermaaien door hun wree-kend vwir ; zij hebben de dooden geteld, die de woeste en barbaarsche Duitseher op onzen Vlaamschcn bodem nagelaten lieeft ; zij hebben den vloed der onderwaterzetting hun tegenstrevers op de vlucht zien jagen ; zij hebben het jammeren en klagen der onge-hikkige, uitgeputte, afgetobde en van hon-ger stervende Duitsche gevangenen gehoord. Zij hebben ook de officieren hun eigen hard bestaan zien deelen en aan hun zijde leven in de loopgraven en op het, stroo, immer even onverstoorbaar en glimlachend als zij. Zij hebben eindelijk hun aanbeden koning in, het midden zijner soldaten zien voorbijgaan en zij hebben zijn stem hooren zeggen : « Mijn dappere jongens ! » En dat ailes heeft hun zulk een groote tege-zekerheid gegèven en hun zulk een onwrikbaar vertrouwen ingeboezemd in hun overwicht, op een vijand wiens hevig&ie slagen zieh ondanks ailes machteloos toonen, dat niets voortaan hun verheven geloof in de rechtvaardigheid hunner zaak kan doen wankelen. Hun moreel, die hejboom van den zege, (vorclt iederen dag meer gesterkt en gestaalcl in beroering met de ontbeeringen en het harde leven dat zij leiden. Zij lachen en bewaren ongeschonden die bewonderenswaar-dige rechtzinnige en rondborstige goede luim, welke slechts met een eerlijk geweten gepaard kan gaan ! Ze zijn verheven, want ze zijn overtuigd, dat zij den zege zullen behalen in de toe-komstige veldslagen die hun stap voor stap hun weer verlost geliefd vaderland zullen teruggeven ! ^ O die dappere jongem i Het Naamfeest van Roning Albert Gelukwenschen van den heeï Poincaré Ter gelegenheid van het naamfeest van den koning der Belgen, heeft de voorzitter van de Republiek aan koning Albert I het volgend tele-gram gezonden : . « Aan Zijrie Majesteit Albert I, Koning der Belgen, Veurne- « Mijne hartelijkste wenschen aan Uwe Majes» teit, ter gelegenheid van uw naamfeest uitdruio kend, houd ik eraan u te herhalen dat ik een zoet aandenken bewaar van onze laatste ontmoe-ting op den vrijen grond van het onsterfelijkv België. « Ik vernieuw meteen de verzekering dat Frankrijk evenals zijne bondgenooten vast be-sloten blijft de wapens niet neer te leggen voor-aleer bepaalde voldoening voor het geschonde» recht en onwrikbare waarborg voor den vrede verkregen te hebben. « Uwe Majesteit gelieve te aanvaarden da betuiging mijner gevoelens van trouwe genegen heid. « Raymond Pqincaré. » Ziehier 's Konings antwoord : « Aan Zijno Excellencie den heer Raymond Poincaré, Voorzitter der Republiek, Bordeaux : « Mijnen oprechten en vurigen dank voor de hartelijke woorden welke gij mij toestuui't. « Evenals gij, zal ik met liefde de ontmoeting van onlangs blijven gedenken. Uwe nieu-we verzekering van sympathie jegens mijn land en mijn dapper leger heeft mij waarlijk ontroerd. a Albert. » De Verliezen der Pruisische garde De militaire opstellervan de Times, nitwijdeiiîl over de neerlaag die de Engelsche troepen aan de Pruisische garde onlangs hebben toegediend, uit de meening dat de neerlaag der beste Pruisische troepen in Vlaanderen een ernstig uit-•werksel zal te weeg brengen te Berlijn, waar al de officieren dier regimenten goed bekend zijn, en de reeds doordringende meening zal stave» dat de veldtocht verloren is. Hij voegt daarbij dat de verliezen der Pruisische garde uiterst zwaar moeten zijn en dat er niet veel van die beruchte regimenten mect Qverbliiven, _ , r 21 Novemticr 1914 Ntimmer 33

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre De legerbode appartenant à la catégorie Oorlogspers, parue à Antwerpen du 1914 au 1940.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Sujets

Périodes