den Dinsdag, Donderdag en Zaierdag verschijnende r ... — , , , , , , ' „ ■■ ' 4 Dit blad is VOOR DE BELG-ISCHE SOLDATEN bestemd ; iedere compagnie, escadron of batterij ontvang-t lien ol vijftien Fransche en Nederlandsctie exemplaren- TE ANTWERPEN Ira eene gekikrtede tBsscheuniiiîite Tusscheu een dubbelen Doodstrijd (Slot) 3oen Septémbei• en ien Oclober i9i4-—Hetfort ■an Sint-Katlielijne-Waver was in voile sehoon-teifl gestorven den 30en September voormiddag ; tegen den avoild van denzelfden dag was het bok met de gebetonneerde redoete van Dorpveld gedaan. Slechts de kleine aarden redoete, die al de sidderingen had gevoeld van den doodstrijd der naburige werken, bleef nog levend en waakzaain in den donkeren nacht. Rewust van hare opdracht, waarvan bet ge-■wicht nog scbeen toegenomen, sedert, naast haar 'de twee grootere broeders levenloos waren, verdubbelde het garnizoen van waakzaamheid ; de bevelen werden nog talrijker, zoowel als de patroeljes, bij welker ieiding de dappere kor-nnraal Stepkens zieh bijzonder onderseheidde. En nien hield zoo goed wacht dat de vijandelijke gcoepen, die des nainiddags reeds in den omtrek kwamen, geen gebruik van deduisternis konden maken om de plaats van ons ongeschonden schuilhd"ëkje te verkennen. Gedurende geheel den nacht braakten de bat-terijen van de tusscheni'uimten bun scLroot zoo-ve>-L v.'î maar konden; maar de aanval, dien iedéréen verwachtte, greep niet plaats. Den morgen van 1TO Oetober, werd door den leeùwerik begroet, die ôridanks de rondom het nest opeengestapelde puinen, toch zijn eeuwig lied van hoop en leven zong. Dan, op hare beurt, Tcvliief zich de zon, vol kalmte en majesteit e;n bcsciieen met hare bleeke stralen het blonde herfstlandschap. Er woei eene frissche bries, die het btàed naar de wangen dreel' en de vingers tiutclén deed. « Ah ! sapristi !...» zegde ik, terwijl ik mij tôt dencersten sergeant-majoor Henswendde,«eene kop warme ko Aie zou ons nu geen kwaad doen. » Dit was ook de meening van ondferluitenant Jï-'ndiaux en van adjudant Hijsheuvel, die met d ■ voeten stonden te ti-appelen om wat warm te lirijgen. i)e dappere liens laat het zich geen tweemaal zejïgen : toen ik mij tôt hein wendde, den meest uitgeslapen kerel dien men zich voorstellen kan, was ik overigens zeker dat wij wel koflie zouden krijgen. En inderdaad, gevolgd door zijn getrou-Tven helper korporaal Behiels, vertrok Hens om den begeerden drank op te zoeken. Korten tijd later kwam hij ons uitnoodigen om de warme las te gaan proeven, dicht bij den gevechtspost van inajoor Havenith, op een honderdtal meters van de redoete, in eene beschutting gelijk aan het liuisje van een sehildwacht, waar zich eene Den Vaderlandslisvende Pairoon Eene bekend Belgische nijveraar, die aan de handen der Duitscbers ontsnapte, deelt ons mede hoe de overweldigers van België tegenover onze landgenooten te werk gaan. la de fàbriek van dien nij veraar werd voor den oorlog een aanzienlijk aantal spoorwagens ge-maakt. Daags voor den oorlog. ging men juist met een bestelling van belang eindigen. Maar ■de oorlog brak los en het werk bleef in den steek, Op zekercn dag kwamen de Duitscbers, die gébrek aan materieel hadden, op den inval de viiltooiing der begonnen wagens te eischen, en zij maakten hun besluit aan den bestuurder en aan den fabrieksoveyste bekend. ■ Wij hebben geen geld, » antwoordden deze. « Onze patroon is in Holland. » « Schrijft hem. Men zal de briefwisseling Vcrgemakkelijken. » Dit werd gedaan. De nijveraar, een stevig va'leriander, weigprde. "W at deed toen de Duitsche overheid ? Daar zi.j, bij voorkeur door schrikaanjaging wil den baas spelen, deed zij bestuurder en fabrieks-oTerstè, die er geen'- schuld aan hadden. a au- iiOUUeri PTl in KaI rrouîinrf iirornon tafel, een stoel alsook een bescheiden en primi- tieven veldtelefoon beVonden. * > )k * De kalmte van het begin van den dag zou echter niet blijven duren. Om ldokslag 9 uur viel de eerste granaat en daarop was het de gewone regen van de vo-rige dagen, gevolgd door hetzelfde geraas der ontploflingen. De Duitscbers gingen voort met onmeedoogend, zonder ophouden, de vernielde forten te beschieten. Mijne soldaten scholden ze zeli's voor stommerikken uit. Om 2 uur, herbegint het bombardement —■ dat gedurende een uur was onderbroken ge-weest — den maaUijd van die kerels — met eene hevigheid die plots wel vertienvoudigd leek. De hemel schijnt te verduisteren en het is of heti reeds nacht werd in vollen dag. Inderdaad, eene echte stortvlaag stort neer in den driehoek van het intervalle achter de kleine aarden redoete. De aanblik is grootsch, maar verschrikkelijk : de aarde wordt tôt op groote hoogte geslingerd, de dichte rook \erduistert de zon en maakt de luclit niet isi te ademën ; wij worden bestrooid en soms lieelemàal overdekt met overblijfsels van allerlei aard. Het dondert, gelijk in de hevigste onweersdagen. Een ontzet-tende storm is ontketend, en uit aile macht drukt men zich vast tegen de wanden van de kleine redoete, die zonder ophouden wiegt en schommelt, maar nog steeds blijf't weerstand bieden. « Te ver geschoten, te ver ! t roepen de soldaten. « De Moffen weten niet waar we zijn. » Om 5 uur's namiddags verdubbelt het vijan-delijk artillerievuur nog in hevigheid; dan plots, als gehoorzamende aan eenig geheimzinnig sein, zwijgt ailes stil. Het is een indrukwekkend zwijgen, een plech-tig oogenblik. De laatste scherven vallenneer, de rook van de ontploffingen drijft weg... In de redoete zijn wij allen plots recht gesprongen. AI de geweren steken door de schietgaten. Nog geen enkele van ons allen is gewond. Plots knettert het vijandelijk geweervuur. De kogels fluiten over onze goed gedoken hoofden. Wij antwoor-den met het(Vuur van onze 196 geweren die allen, in een onberi^pelijk salvo, hunnesnorrende, goed gemikte kogels uitbraken. Bij dit onverwachte antwoord aarzelen de geweren van de Moffen een oogenblik ;' zij zwijgen om dan opuieuw, nog heviger, te beginnen en hun scherp geknetter te mengen met de ontploflingen van de granaatkartetsen, die opnieuw over onze hoofden regenen en soms een van de onzen dooden of verwonden. Wij antwoorden door eene nieuwe, indruk-wekkende salve : « Compagnie ! Joue! Feu! » En wij vuren en vuren maar steeds, zonder ophouden. Twee machinegeweren, die ons ter hulp zijn gekomen, vuren insgelijks zooveel zij kunnen, met ronkend geklapper, als trilden zij van woede. Het peleton van luitenant Fritsch, afgezonden door de compagnie van kapitein Hayen, komt ons de hand reiken. De vijand lcdmt niet meer vooruit. De nacht valt en vôôr ons wordt het weer stil. Maar in de richting van Lier en Waelbem blijft het geweervuur voortduren. ! ^ De Bond voor België Eene dagvertooning die door den Bond voor België in de Parijsche Opéra ten voordeele van het Belgische Rood-Kruis werd ingericht, had 30.000 frank opgebracht, welkemen aanKoningin Elisabeth had doen geworden. De Koniïigin der Bclgen heeft aan Mev. de gravin Grefî'ulhe, voorzitster van het werk, vol-gend telegram gezonden : « Beîgisch Groot-Hoofdkwartier. « Gravin Greffulhe, Parijs. « Ik dank u ten zeerste om de zoo edelmoedige gift welke gij n-.ij voor ons Rood-Kruis aanbiedt. Gelief mijnen dank uit te druldcen aan het Komiteit van den Bond voor België eu de be-vriende naties alsmede aan de aitislen en aan allen die hebben bijgedragen tôt het welgeîukken dier groote betoogiaï. o lir.rsATiKTtr a Wij snellen naar onze gewonden. Soldaat Piron is zoo juist overleden ; men heeft liei» moeten achterlaten in een granaatkuil, juist achter de kleine redoete. Ik doe mij het lijk toonen waarvan het naar den hemel gekeerd# gelaat schijnt te glimlachen. Een onbekend soldaat, die ons ter hulp was gesneld, werd onder-weg gedood. De ziekenverpleger Meinerzajer plaats het stoffelijk overschot naast zijn wapeav broeder Piron, opdat zij beiden naast elkander zouden rusten, aan den voet van de bescheidteH redoete waarvoor zij hun leven gelaten hebben. De soldaten Schoonjan, De Rooster, Daumont, mij n trouwe oppasser, Sercu en Bossuyt werden gewond. De Moffen, die door onzen hardnekkigea weerstand geleerd hebben voorzichtig te zijn, wagen het niet een aanval te doen dien wij vastberaden afwachten ; voor ons gaat nacht kalm voorbij, terwijl de vijand langs beide kanten van de redoete eene poging deed in de j'ichting van de twee vernielde forten. Aan onze rechterzijde beklimmen Duitsche patroeljes de vernielde wallen van het fort ram Sint-Kathelijne-Waver ; sergeant De Meester, met eenige vastberaden mannen, trachtte vruch-teloos ze tegen te houden. De vijand rukte insgelijks vooruit aan onze linkerzijde, waar korporaal Stepliens op verkenning, door de Duitsche liniën was gedrongen en eene batterij had gerepereerd die het terrein met hare granaatkartetsen besproeide. Langzamerhand werd de redoete langs beide kanten overvleugeld e*-toen den Oetober 's morgens, rond 7 uur, het bevel tôt den aftocht ons bereikte, bleef er nog slechts ter nauwernood een weg tôt da redding open.j Wij maakten ons los uit de vijandelijke om-, knelling die zich steeds scherper en scherper voelen deed, langs een srrialien weg die nog vrij bleef achter het i'ort van Sint-Kathelijne-Wayer, i langs een gracht die achter eene haag verborge* liep, terwijl wij nog steeds werden achtervolgd door een hevig geweervuur, dat wij zelfs niet1 konden beàntwoorden, daar wij geene patronem meer hadden. Gedurende dezen aftocht werd adjudant Rijsheuvel gewond, evenals de dappera korporaal Stephens. Sergeant De Meester deed met bewonderenswaardige koelbloediglieid eea Duitsch mitrailleur neervellen, wiens helsch® j machine ons met hare vlagen bleef bestokea. Als Wij buiten bereik waren, kwam de compagnie weer bijeen gelijk na eenr.» maneuver, vôôr den vijand. Alvorens bij rijen van vier man op te stappen, begroette zij de kleine aax-den redoete die weer zichtbaar werd in de stràlen van de opkomende zou, daar op eena hoogte tusschen de twee vernielde forten ; slechts twee trouwe dooden, die wij niet hadden kunnen, meedragen, bleven daar; Piron en zijn onbe-lcenden makker. Kapitein-commandant J. Jacoby. ■ IIII — IH i i mmèmmtmmmmmmm De Fass-Zèetrale De Pass-Zentrale (het Bureel der paspoorten) te Brtissel, waar men, na van Pontius naar Pila-tus te zijn gezonden, verhoor en tegenverhoor moet ondergaan en dan nog soms dagen of weken wachten alvorens een paspoort te kunnen beko-men, — mils betaling natuurlijk, — de Brussel-*. sche Pass-Zentrale heeft aan Joh. Siedenburg stof gegeven tôt volgende vermakelijk dicht-stukje, dat in de Amsterdammer verscheen. Boven, op de God alleen weet Place Royale îloeveël nialea Staat de Duitsche Bc al poogde'n Pass-Zentrale, Pas te naleu De fatale, Bij de Duitsche Martiale, Pass-Zentrale, Infernale, Boven, op de Pass-Zentrale! Place Royale! 'le r.iep er uren Lang te dwalen Door de gangeu En portai en En ik leed er Helsche kwaîen, In de Duitschè Pàss-Zetitraiel A April 1916 Niimmer 247

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.