i,te Jaaryang. — H° 8. A O CENTIEM Hatersfag â Septestsfeep 188? De Nieuwe Tijd ORGAAN VAN DE MINDERHEIDSSOCIALISTEN W KKKBL A.D Elke medewerker is persoonlijk verantwoordelijk vcor zijn schrijven Beheer en Opstelraad : SANDERUSSTRAAT, 97 Hoofdopsteller : W. SCHEVENELS « Geef de wereld waarin gij leeft de goede richting aan, dan zal de tijd de ontwikkeling brengen. » Schiller Reuzenmeerderheid voor Stockholm bij de Engelsche arbeiders 2,024,000 stemmen VOOf% slechts 175,000 stemmen tegen Naar vrede! Internaiionaal overzicht Wij hadden gelijk toen 10e verleden week nieitegenslaande de ongunsiige berichten, toch ons vertrouioen in de Stockholmsche konferen-iie te hennen gaven. De gebeurtenissen uit aile landen bevestigen nu onze meening. De slaatsgreep der Engelsche en Russische regeering is deerlijk mislukt. Aile valsche berichten over de houding der Russen en die der Engelsche socialisten hebbenjuistde tegen-overgestelde uitslag gcleverd die verwacht werd. Overal krygen daardoor de socialisten groote beioegingsvrijheid in de polilieke war- < boel en dit beteekent voor de vredeszaak voor- ! uitgang. Een voorbeeld : de tegenstand tegen Stockholm slonk tôt 175,000 stemmen op een totaal van 2,200,000 stemmen. De terugslag deed zich onmiddelyk voelen in Rusland. De Russische Arbeiders- en Soldatenraden die allengs aan invloed verloren hadden, roeren zich weer en doen van zich spreken. Langs eenen anderen kant heeft de Pause-lijke nota niet weinig er toe bijgedragen de vredesgezinde stemming onder het volk veld te doen xoinnen. Ze wordt door al de regeerîn-gen gunstig opgenomen en beoordeeld. Zooals « Izvesiia » schreef is het feit dat de Paus zijn nota in 'l licht zond, een bewijs dat de omstandigheden gunstig zijn voor vredes-voorstellen. De zivendelarijen rond Stockholm, de laatste wapenen tegen vredespropaganda aangewend zijn een ander doorslaand bewijs daarvoor. Dat de tegenstanders van den vreds tôt zulke middelen hunnen toevlucht moeten nemen, is een bekenlenis van hunnen kant, dat ze in een hopelooze toestand verkeeren en hun laatste troef uitspelen. OPBOEP aan aile vredesgezinden S ! Eennieuw, machtig organism, — hetwelk zal ijveren voor eenen onraiddellijken vrede ~ is tôt stand gekomen. Het « INTERCOMMUNAAL » «VERBOND VOOR WERELDVREDE » (BELGIË) ornvat vereenigingen en personen. Qroepen, alleenstaanders, sluit U aan. Het gaat hier om Vrede of dood ! Lees onzen oproep op de 3d* bladz. De Landelijke Raad en de Konferentie te Stockholm In ons vorig nummer konden wij 't nog vluchtig melden : de Landelijke Raad der Belgische Werk-lieden-partij is bijeen geweest, om over de vraag der deelneming aan de Socialistische Konferentie te Stockholm te beslissen. Eindelijk ! Na maandenlang willekeurig optreden, eigen-machtig uitspraak doen in de meest belangrijke vraagstukken, zijn de enkele kameraden van het Bureau van den Landelijken Raad tôt den eersten regel der discipline teruggekeerd. De openlijke scherpe, met spot-vermengde afkeuring van de Huysmans-groep in Nederland, het uitdrukkelijk protest van sommige partijfederaties, het toene-mend gemopper in breede partijkringen, — zij hebben tôt iets gebaat. Tôt iets,— maar in den grond nog tôt niet veel. Kan die raadpleging der partij vvel ernstig genoemd worden ? Wij geven het graag toe : Zij was een poging. Wij houden rekening met de moeilijke omstandigheden waarin wij verkeeren. Desniettemin moeten wij ons afvragen : Was zij v:el een ernstige poging om het te laten komen tôt iets, dat op een, ongetwijfeld bescheiden, maar werkelijke raadpleging der partij gelijken kan ? Talrijke federaties waren niet vertegenwoordigd. En onder de aanvvezige afgevaardigden, hoevelen zouden daar geweest zijn in naam van werkelijke lastgevers, voorzien van iets dat als mandaat kan worden beschouwd ? Om daarover te oordeelen slechts dit: Zelfs zeer vele vooraanstaanden in onze beweging, secre-tarissen en bestuurders van vereenigingen wisten vôôr enkele dagen nog niet eens dat de Landelijke Raad bijeen gekomen was. Devergaderingtelde eenzestigtal personen. Vol-gens het «Annuaire du P.O.B.» van 1914, bestond de L. R. toen ( en theoretisch bestaat hij nu nog), uit ongeveer 120 afgevaardigden, waarvan 68 be-slissende stem, de overige alléén raadgevende stem hebben. De discussie was levendig en langdurend. Ten slotte viel het besluit aan de Stockholmsche algemeene socialistische konferentie niet deel te nemen met 30 stemmen tegen 8 en ééne onthouding. Ineens gezegd is ons oordeel dit : Wij kunnen niet gelooven dalde kameraden van den Landelijken Raad die stemming zullen ivillen doen doorgaan als een, voor de Belgische Werkliedenparty geldig besluit, recht gevend te spreken in naam van het Belgisch Socialistisch proletariaat. Dat kan, in gemoede, niet. Duidelijk wordt het bewezen, ten eerste, door de omstandigheden, waaronder die raadpleging geschiedde. En verder, nog meer, door den uitslag der stemming. Wie kan beweren dat het stemmental 30 tegen 8 zelfs als ruwe schatting, de verhouding weer-geeft va'n den geest onzer georganiseerde arbei-ders-klasse vôôr en tegen Stockholm. Ongeveer 1 op 5 slechts van onze partijgenooten zouden voorstander zijn der internationale proletarische verstandhouding, om den vrede onder socialis-tischen invloed te bewerken ? Dit staat vast : die cijfers geven een valsch beeld van den werkelijken geestestoesiand, van den steeds aangroeienden wil in de partij. Daarom reeds kan het besluit van den L. R. voor de partijgenooten niet bindend zijn. Maar ook hierom : Het besluit heeft betrekking Dp een kwestie van zulke draagkracht, dat, zijne eerbiedigingeischen, in naam der tucht, de gewone grenzen der partijdiscipline zou overschrijden. Wij zegden in ons Manifest : « Waar zij (de tucht), wanneer het gaat om de opperste belangen van het proletariaat, geeischt wordt ten gunste van een richting, welke die opperste belangen verwaarloosd of benadee'.d, dààr is het, voor wie oordeelen, dat er in ver-keerden, verderfelijken zin wordt gehandeld, een onvervreemdbaar recht en een gebod der discipline van het socialistisch geweten, als minderheid voor liunne zienswijze op te komen ». Wij kunnen het niet helpen, dat het oprechte geloof in de leer en de praktijk van het socialisme ons zôô doen denken. Bij ons staat, als eene onverwoestbare overtuiging vast, dit : « Na drie jaar gruwelijken oorlog, na drie jaar materiëele en geestelijke vernieling zonder weergâ,niels willen doen om er een eind aan te stelten,is verderfe-lijk voor het belang van het Proletariaat, is in sirijd met den socialislischeti plicht. Onze arbeidersklasse leeft sinds drie jaar onder vreemde bezetting. — Met elken dag klom haar stoffelijk en moreel lijden. Zij gevoelt zich stilaan ondergaan. Verpletterd onder het wee, worden haar laatste krachten, door woeker en uitbuiting van eigen landgenooten,onmeedoogend opgezogen. Met het vreeselijk visioen van den komenden winter voor oogen, is zij de vertwijfe-ling nabij. Om het eind van die onbesliste en on'oeslist blijvende slachting te bespoedigen, om de onzin-nige, eindelooze voortzetting van den proleta-rischen broedermoord te beletten.roept deneutrale sociaaldemokratie, met het zegevierend Russische socialisme aan het hoofd, de socialisten aller landen op met elkaar te spreken, te onderhandelen voor een eensgezinde oplossing. Allen geven gehoor, — de Belgische Partij weigert. In zulk een toestand, zelfs dat niet willen ! Wij eischen het recht op, en desnoods nemen wij het, om daartegenover een andere meening, een andere handelwijze te stellen. Wij kunnen met de Duitsche socialisten niet samenkomen, zegt men. Meerderheid en minderheid der Duitsche Partij willen nochtans het volledig herstel van België als zelfstandigen Staat. Als de Duitsche socialisten door hunne houding misdeden tegenover ons, dan misdeden zij even-zeer tegenover het proletariaat in Rusland, Frankrijk, Engeland; tegenover het internationale proletariaat. Waar de waardlgheid van al die anderen een samenkomst met de Duitsche sociaaldemokratie niet onmogelijk maakt, vanwaar die aanmatiging, voor de vrijwaring van onze waar-digheid, hoogere eischen te stellen? Als zij misdeden, dan moeten zij geoordeeld worden door de geheele Internationale. Vanwaar die aanspraak op het recht om een houding aan te nemen die veroordeelt? Waar de Fransche en de Engelsche, en al de andere socialistische partijen der wereld wel Dereia zijn aan àtocRnoim cieei te nemen, daar blijft, voor eene stelselmatige weigering der Belgische partij maar één grond en ééne verklaring over: «het inzicht effekl te maken». Daar kan zulke houding maar één zin hebben : als anti-Duitsche betooging ! 1s 't dat, wat onze kameraden van den Landelijken Raad willen? Wat zou zulke betooging voor onze arbeidersklasse baten? Wat zou zij tôt het zelfstandig behoud van 't vaderland bijdragen? Een anti-Duitsche betooging, die gewis effekt, echt oorlogseffekt zou maken, — ten dienste van de imperialistische kapitalistenklasse en hare ge-wetenlooze pers. Maar ook een anti-Duitsche betooging, die de totstandkoming der noodwendige, onmisbare internationale verstandhouding van het proletariaat zou bemoeilijken, de eenheld in den weg zou staan, met als gevolg : de verlenging van den oorlog, — de vertraging van den vrede ! Een anti Duitsche betooging, gemakkelijk op touw gezet, maar betaald door meer wee en bloed van massa's onschuldigen ! Die prijs is ons te hoog ! Wij verwerpen eene taktiek, die zulke gronden heeft, in wezen en gevolgen zôô onsocialistisch is en herhalen hardnekkiger dan ooit onzen bevrij-dingskreet : « Naar Stockholm voor den Vr«de! » E. J. DE SLUIER VALT Toen in 1914 het kontlikt der kapita-listische regeeringen losbrak was de internationale arbeidersklas zoo weinig daarop voorbereid dat men enkele dagen vôôr de oorlogsverklaring velen onzer kon hooren beweren dat die oorlog niet zou mogelijk zijn want dat er voor het proletariaat geen reden bestond er aan deel te nemen. Wij geloofden er eerst aan wanneer de ijzingwekkende stem van het kanon geen twijlel meer veroorloofde. Er ontstond eene algemeene verwariing die het denkvermogen ontredderde en de redeneering uitsloot Niemand wilde o t kon de verantwoordelijkheid aanvaar-den. Een wierp de schuld op de eene of andere mogendheid; miste tijd en kracht zich zell terug te vinden en weerstand te bieden aan de hypnose die door de kapitalistische pers den volke ingefcnt werd. De snelheid waarmede de staats-dwang werd uitgeoefend liet geen tijd tôt overwegen en deed op eenieder het angstvol gevoel drukken dat steeds bij groot gevaar het verstand beneveld en de zenuwen ontreddert. De manier waarop de regeeringen de volkeren in dezen oorlog gerukt hebben was zoo behendig dat allen zich hebben laten beet nemen en vverktuiglijk ter slachting zijn gegaan alvorens tôt klaar 1 besef te komen van wat ze eigenlijk gingen doen. Het vertrouvven in de internationale organisatie der arbeiders j

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.