Itte Jaargang. - H 13 A O CENTIEIV laten'daç; S Oktdber- S9S7 De Nieuwe Tijd ORGAAN VAN DE MINDERHEIDSSOCIALISTEN WBBKBLAD Proletariërs aller landen, Vereenigt U ! Karl Marx. Beheer en Opstelraad : SANDERUSSTRAAT, 97 Elke medewerker is persoonlijk verantwoordelijk voor zijn schrijven « Geef de wereld waarin gij leeftde goede richting aan, dan zal de tijd de ontwikkeling brengen. » Schiller De Ontreddering Toen in 1914 England zich in den | oorlog mengde onder het voorvvendsel | op de bres te springen ter bevrijding der kleine natiën vvaren er wel enkelen onder ons die zich alvroegen hoe het mogelijk was dat een imperialistische staat al s England, die uitsluitend door roof en inpalming machtig geworden is, zoo plotseling met heel zijn verleden zou breken. Men herinnerde zich de engelsche bevrijdings-expedities in Indië en de weldaden der Britsche beschaving die bij middel van dynamietwagens en con-centratie kampen in Transvaal werden ingevoerd en die betaald werden met de Rhodesiadiamantmijnen en met den hongerdood van 26.000 vrouwen en kinderen die weigerden de zaak van hun volkenrecht te verraden. — Men dacht aan de Ieren die niet eens een eigen wetgeying bekomen konden en elke poging naar zelfbestemming bloedig onderdrukt zagen. En toen men door dien terugblik op het roemrijke verleden van het machtige England meende te moeten tvvijfelen aan zijne onbaatzuchtige doeleinden, toen werden aile stemmen gesmoord door de militaire censuur die er voor te zorgen had dat de geheime verdragen die buiten den wil en de weet van het volk gesloten waren, konden uitgevoerd worden. Het schrikbeeld van het duitsche militarisme en de pruisische overweldiging werd tôt ijzingwekkende visioenen opgewerkt en een gouden regen van engelsche ponden deed een weelderigen vrijheidsbloezem ontkiemen. Het proletariaat zag niet in dat hier geen kwestie-was van rechten en vrijheden en ging gedwee, haast in een feestroes, naar de slachtbatik zonder te bevroeden dat een concurentiestrijd tusschen Duitsche en Engelsche producten met zijn bloed ging uitgevochten worden. Om elken mogelijken weerstand te over-winnen deden al de regeeringen dezelfde plechtige beloften en ieder zal zich herinneren hoe, zonder onderscheid, aile regeeringen aan hunne arbeiders ver-zekerden dat er Geen gebrek zou geleden worden en dat de vijand binnen de zes maanden zou verslagen zijn ! Die zes maanden zijn nu drie jaren geworden, het gebrek is hongersnood geworden en.... nog geen einde ! De kapitalistische regeeringen, zoc aanmatigend en snoeverig in vredestijd zoo behendig en zoo kordaat wanneej het er op aankomt arbeiderskonflikter te dempen toonen zich totaal onbekwaan de meest voor de hand liggende voor zorgsmaatregelen te treffen die hun eigei belang moeten dienen. Zij weten hoe zij de soldaten moetei doen vechten maar zij weten niet mee hoe ze te voeden en hoe de bevolkin< van den hongerdood te redden. — Al het gesnoef is verstomd en over heel Europa dreunt een noodkreet die het einde der kapitalistische machtvoorspelt. In de Engelsche kamer wordt voorspeld dat het niet uit te houden is indien niet eene uiterste bezuiniging van voedsel in acht genomen wordt, d. w. z. indien het volk zich geen honger ge-troosten wil. In Frankrijk heeft men heel en al vergeten te berekenen hoeveel tarwe er noodig is om het leger van brood te voorzien en de legerleiding heeft bij voorkeur streken verwoest die voor roi hadden het land te voeden. Men heelt uit het 00g verloren dat het aangroien van troepen niet een voordeel maar een ramp wordt Iwanneer voor die troepen geen brood voorhanden is en nu staat men in Frankrijk voor een Totaal mislukten oogst die zal moeten goedgemaakt worden dooi verhoogden toevoer uit Amerika wat dar weer door de dui kbooten belet kan worden, Reeds twee maanden is de oogsttijd voor bij en nog immer zijn er aan graan Miljoenen tonnen te kort voor de normale voeding. De arbeiders sterven van honger, d< akkers zijn verwoest, het vee wordt uit geroeid bij gebrek aan voeder. In Rusland is de toestand zoo mogeliil nog erger.— De Petersburger correspon dent van de «Daily News» seint dat di toestand hopeloos is. De crisis is niet t stremmen schrijft hij, « het dure leven ei « de misbruiken van het oude regien « hebben het land uitgeput door dei « langen oorlogsduur. De regeering i « nog slechts een schaduw » ! ! Met de geldelijke bronnen is het nie beter gesteld. Uit Washington wovd gemeld dat de Vereenigde Staten ee: nieuw Voorschot van 40 miljoen dollars aan Frankrijk verstrekt hebben waardoc de Verbondenen eene totale Schuld van 2 miljard, 465 miljoen dollars aan Amerika voltrokken hebben. Het ekonomisch raderwerk is on redderd tôt op het uiterste. De kapit; listische wereldorde valt in puin en va onder de puinen hoort men de smar kreten van het proletariaat. De bende die den oorlog ontketend is radeloos en in hare vertwijfeling wil z ' de noodkreten overstemmen door h< 1 waanzinnige slagwoord 1 tôt het bittere einde 1 Arbeiders ! Hoort gij niet de klepp • rende klok die het doodslied zingt va 1 't menschdom. Ontwaakt ! Bezint u en legt l De wapens neer ! ï E. J. LIEFDE « Ja, zeggen sommigen onder onze arbeiders, «•uwe vredesbeweging is wel schoon, ik zou 00k graag den vrede terug willen zien, maar zeg me wie de schuld draagt van den oorlog?» En zonder aarzelen zullen ze Duitschland aanduiden en met veracliting er van spreken en uitroepen : « Met menschen die zooveel slecht en onheil hebben gesticht kunnen wij niet onder-handelen ! » Arbeiders, we willen u eenigc vragen stellen. Leest ze zonder vooringenomenheid, laat een oogenblik uw helder verstand het zwakke gevoel beheersclien, en weest vooral en volledig door-drongen van uwklassebewustzijn. Een gevoel van liaat is in uwe harten geslopen en iederen dag geeft gij lucht aan dien wrok, die u rechtvaardig schijnt. Maar kunt u alzoo den tegenwoordigen internationalen toestand beoor-deelen ? De haat maakt blind. En aldus kan men niet zien de waarheid, die éénig is. Hier hoeft het hoofd kalm te redeneeren en het h art moet in zich dragen liefde. Het Socialisme is liefde, groote, slerke liefde! Zooals Jesus-Christus over twee duizend jaar zijne armen wijd heeft opengespreid om te drukken aan zijne breede borst de ellendigen en de verdrukten, zoo 00k is het Socialisme gekomen • om te vereenigen de zwoegers en de hopeloozen en hen den weg te wijzen naar een Ideaal. En evenals de Nazarener zich richtte tôt de menschen met de woorden : « Hebt elkander lief», zoo ' spreekt Marianne thans van eendracht en broederlijkheid. Jezus verjoeg de Farizeërs uit den tempel; wij moeten Ood kapitaal uit de toereld verbannen. En vervolgingen, catacomben, kruisigingen > konden niet beletten dat de harten van al deChris-tenen klopten om de heilige liefde voor hunne leer. De oogen der martelaars bleven schitteren omdat zij hoopten in de toekomst. £ Kameraden ! Zijt ge dan vergeten den heerlijken - strijd van de proletariërs aller landen ! Zegt het => Socialisme u dan niets ! 1s de vijand der Duitsche a arbeiders 00k niet onze vijand? Hoort gij den grijnslach niet der groote lieeren? Zij winnen 1 millioenen, wij krijgen kogels en armoede. Zij 1 hebben de arbeiders tegen mekaar opgejaagd om 1 lien te leeren haten en te leeren mooi den ! s Drie jaar reeds wordt in blinde razernij de Dood tôt koning verheven. De socialisten willen niet in betrekking met elkaar komen. Zij willen eerst bespreken wie schuld draagt aan den oorlog. t Maar die schuldige is overal ! Hij vertoeft 3 niet alleen in Duitschland, hij bevindt zich in Frankrijk, in Engeland, in België en overal! En men moet hem eerst opzoeken ! Hij is maar om te grijpen. Het is het kapitalisme ! Is het aiet om van te weenen ! Men gaat den r schuldige opzoeken om hem te behampen en terzelfdertijd verkoopt men zijne ideeën aan den vijand ! Kameraden, komt tôt inkeer ! Hebben de Duitsche arbeiders schuld aan den oorlog? Zijn zij niet de speelbal geweest var dezelfde vaderlandors die ons hebben opgeroeper 1- tôt den strijd? Moeten de socialistische arbeiders n verantwoordelijk worden gesteld voor de foutei j. bedreven door hunne leiders? Hebben hunrn vrouwen en kinderen geen honger? Smeeken zi zelve niet om vrede, omdat zij bewust zijn dat d< ;e oorlog is ontketend door kapitàlisten, geldmannen j: die leven in hun land en 00k. in ons land, ei , overal ! at Kameraden, overweegt ! Kunnen de menschelijke gedachte, de mensche lijke vooruitgang, het Socialisme zelve, hun ganf door de wereld maken, als de haat u blijf bezielen? .n Wat maken het lijden, de mishandelingen, di< wij hebben te verduren gehad, in de eeuwigc eindelooze geschiedenis der volken? Het is eoi waterdroppel in den grondeloozen oceaan. Zullei jammerklachten en wraakgehuil om een afge brand huis en een vermoorde broeder beletten dat het leven, het menschdom, de natuur, voort gaan zich te ontplooien in grootsche harmonie? De lijden zijn grooi ! De wereld lijkt een heete vuurgloed, waarvan de flikkerende, roode vlammen hoog ten hemel opstijgen. De smeder hamert wanneer het ijzer heet is. Kameraden! kameraden ! Wezen wij de sme-ders! Beuken wij met voile kracht de ijzeren hamers op het wachtende aambeeld ! O ziet gij niet dien forschen man met het naakte bovenlijf, zwoegend dat het zweet afdrupt van zijn hooge voorhoofd ! Ziet den hellen gloed van 't vuur, dat hem bestraalt als met een aureool van onvergankelijke schoonheid en grootheid ! Arbeiders, het lot van de wereld berust in uwe lianden. Denkt niet aan 't verleden. Denkt aan de toekomst ! De wereld wacht. Jan Helm. Leuven. Intcrcationaal oïerziclit NAAR VREOE ! De vloed van persartiekelen door het ant-'woord van de Middenrijken op de Pauselijke vreclesnota uitgelokl is nog ver van gestuit. De dagbladen in aile landen gaan voort, ieder van hun kant de waarde van het dokument en zijn belang voor den vrede sèherp te beoordeelen. De centraal-gezinde bladen roemen den nieuwen geesl die zich in Daitschland laat bemerken, ni. samenwerhing tusschen Regeering en Volksvertegenwoordiging. De entente-gezinde bladen zijn ontevreden over het feit dat de Middenrijken geen om-standiger opgave doen van hun oorlogsdoel-einden en in 't bij zonder niets zeggen over België. Zullen ze dàt dan 00k schrijven aan den Paus ? Ja, zullen ze wel schrijven ? De eenen beweren van ja, de anderen van neen. En tegenover zooveel onzekers, vindt ge al waanwijzen die beioeren dat de vredes-poorl bepaald dichlgeworpen is. Hoe gemakkelijk zulke voorspelling ? ! Naluurlijk kan de vredespoori dichlgeworpen worden : er zijn nog genoeg oorlogswoeke-raars en nog genoeg levensmiddelen woeke-raars om de onnadenkende massa ùit te buiten. Waarachtig die zullen er wel voor zorgen dat de poort toeblijft. Maar spreken defeiten niet voor den vrede. Asquith zegt : Een vrede, dien de over-winnaar den overwonnene oplegl zou geen duurzamen vrede zijn. Dr. von Kuhlmann, duitsch minister van buitenlandsche zaken zegt : De nota aan den Paus is de eerste vrucht van een samen-werking tusschen aile facloren der Regeering en der Vertegenwoordigers van het duitsche volk. Zelfs hen ik niet, of mijn geheugen zou , mij fel moeten te kort schieten, een land met zuiver parlementaire vertegenwoordiging 1 dat op zulke intieme xoerking van beide ; groepen bogen kan. 1 Verder : Een buitenlandsche politiek die > niet in overeenslemming is met de gevoelens i van de vertegenwoordigers van gansch het ) volk kan nooit vruchldragend zijn. , Is dat niet kenschetsend ? 1 Geen vrede ofhet militarism moet uitgeroeid worden ! Dat was de machtspreuk van dezen oorlog. Maar dan moest er een overwinnaar ■ zijn. Asquith gelooft er nu self niet meer l aan. t De Middenrijken hechlen ooh minder belang aan militarism. Aan den Paus hebben zij on-3 omwonden verklaard parlijganger te zijn van , ontwapening, verplichte scheidsrechlerlijke 1 oplossing voor aile geschillen, opene zeeën. 1 Nu iceer legt de leider der duitsche buitenlandsche politiek er nadruk op dat het volk , medezeggingsschap m,oet krijgen in buiten-- landsc/ie aangelegenlxeden.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.