De nieuwe tijd: orgaan van de minderheidssocialisten

1185 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1918, 24 Août. De nieuwe tijd: orgaan van de minderheidssocialisten. Accès à 28 mars 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/8s4jm24d2w/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Ie Jaargang. - N° 7 -1 O CENTIEM Zaterdaa 24 Auaustus 1916 DE NIEUWE TIJD Orgaan van do Minderlieicissocialisteii WEEKBLAD Proletariers aller landen, Vereenigt U ! Karl Marx. Beheer en Opstelraad : OSSENMARKT, 25, Antwerpen Elke medewerker is persoonlijk verantwoordelijk voor zijn schrijven « Geef de wereld waarin gij leeft de goed richting aan, dan zal de tijd de ontwikkelin brengen. » Schiller Twee Stroomingen Sedert den gang naar Stockholm, waar wij de oplossing van het Vlaamsche vraagstuk bij de Internationale Conferentie hebben aanhangig gemaakt als een kwestie van internationale draag-kracht, hebben velen die zich tôt dan toe van de Vlaamsche Beweging hadden afgewend, het vraagstuk in een anderdaglicht gaan beschouwen. Men heeft beginnen te begrijpen dat de Vlaamsche kwestie iets meer is dan een taal en onderwijs-kwestie en in hoofdzaak een ekonomisch vraagstuk is waarbij vooral de arbeidersklas het grootste belang heeft. Ware het niet dat het buitensporig extremisine der Jong Vlaamsche Partij, gedragen door een jeugdig idealisme dat geen rekening houden wil met de gevoelsfactoren die bij de groote massa onzer bevolking den doorslag geven aan aile politieke beschouwingen, een betreurens-waardig doch ook zeer begrijpelijk wantrouwen in 't leven geroepen heeft, dan bestaat er geen twijfel of de Vlaamsche beweging zouopdit oogen-blik gesteund worden door heel de bevolking. Voor wie de Vlaamsche beweging kent van vôôr den oorlog, wie weet hoe onverbiddelijk de Belgische regeering de ontwikkeling van de belangen van Vlaanderen geknakt heeft, wie weet hoe onder Franschen invloed en met geld van de Fransche regeering, langzaam maar zeker het Vlaamsche bestanddeel van België vernietigd werd, zal zich niet verwonderd hebben dat flaminganten, die niets kennen of zien willen dan het rassenbelang en voorgoed aile hoop hadden opgegeven nog ooit, onder de bestaande Belgische regeering, los te komen van Waalsche overheersching, hunne hoop opnieuw voelden opwellen door de gedachte dat Duitschland de hinderpalen die de ontwikkeling van het Vlaamsch nationaal bestaan den weg versperden, zou wegruimen. Maar juist daarin, in die grondgedachte die, hoe men het ook draait of keert, toch neerkomt op de si ne qua non overwinningder Duitsche wapenen, lag hetgroote gevaar voor de wezenlijke gezonde Vlaamsche beweging die rnde allereerste plaats een volks-beweging zijn moet en niet eene platonische ver-zuchting van intellec tueele droomers. Maar elke groote beweging heeft een begin stadium waarin de dragers van verhevene droom-aeelden de voorhoede vormen, en hoezeer het ons, socialisten, leed deed die schaar jonge durvers den weg te zien opgaan, toch hebben wij hen niet willen bekampen met al de gemakkelijke middelen die voor het grijpen liggen. Wij hebben îr ons bij gehouden onzen eigen weg te gaan îonder anderen in hunnen opmarsch te willen iwarsloopen, o-vertuigd als wij waren dat ééns :och de bezinning zou komen en meer reëele be-jrippen de verkeerde politieke grondslagen van ong Vlaanderen zouden vervangen. Wij hebben er steeds op gewezen dat elke nachtspolitiek onzer nabuurstaten.en zeker niet têt minst eene militaire overwinning, ôf van de >ntralen, ôf van de Entente, eene voor Vlaan-leren ongewenschte oplossing kan brengen, en wij lebben van af het eerste ongenblik er naar ge-treefd de oplossing van het Vlaamsche vraagstuk î internationaliseeren.en hebben dan ook in deze ichting steun gevonden bij de Vredesconferentie 3 Stockholm, die in haar manifest de kultureele elfstandigheid van Vlaanderen en Wallonië eischt ls de grondslag waarop bij de vredesonderhan-elingen het herstel van België moet behandeld rorden. Ook onze partijgenooten in Duitschland ijn het hieromjrent volkomen met ons ééns, al unnen zij het, tengevolge van bijzondere omstan-igheden niet in de « Vorwàrts» verdedigen. En ;n van de bijzonderste dezer omstandigheden is rel de verwarring die gewekt werd door de impe-alistische strekking van de Aldeutsche partij die î Duitschland het vermoeden wekt dat hare poli-ek één geheel vormt met die der Jong Vlamingen. Onze tegenstrevers hier en elders hebben uit ie omstandigheid munt geslagen om ons te be-;chten door ons bij de goede gemeente verdacht : maken de annexionistische politiek der Aldeut-:hers in de hand te werken en de Duitsche jcialisten die vôôr ailes eene vredespolitiek uldigen staan, slecht ingelicht als ze waren, antrouwend tegenover de Vlaamsche beweging i haar geheel. Het is begrijpelijk dat onder zulke omstandig-;den de Duitsche democratische partijen in 't gemeen en de socialisten in het bijzonder hun anjrouwen niet voelden verminderen wanneerze et programma van eene groep onder de oogen ■egen waarin de militaire aansluiting bij Duitsch-nd vooruitgezet wordt. Door vooringenomen politiekers wordt daarin gemakkelijk het materieel gevonden om de men-schen die van de wezenlijke toedracht der zaak en van de Vlaamschen strijd v<5<3r den oorlog niets af weten te misleiden en schrik aan te jagen. De groote wereldstroomingen staan beslist in het teeken der démocratie en elke gewelddadige zoogenaamde «beor/jding der kleine volkeren» stuit op onoverwinbaren afkeer en met recht, ora-dat wij weten dat zulke bevrijding geen bevrijding is. Het maatschappelijk evenwicht van het toe-komstige Europa kàn en zàl niet meer berusten op de bewapeningspolitiek der grootstaten, maai wel op internationale regeling van aile nationale belangen en daarom juist duurt deze oorlog zoc lang en zal hij misschien nog lang duren omdal hier de strijd tusschen het verleden en de toe-komst met de kracht der vertwijfeling wordt voort gezet door de dragers van het oude regiem. Afgezien nog van het feit dat de Vlaamsche be langen in strijd zijn, niet met de bescherming der bezettende macht die, naar de internationale grondslagen van het volkenrecht, de rechts-bevoegdheid heeft der eigen regeering, maar wel met een in het wezen zelf ingrijpenden politieken invloed van duitsche imperialistische partijen, is nog de richting van Jong Vlaanderen naar onze meening niet geroepen ons eene duurzame oplossing te brengen omdat de verwezenlijking van dit programma steunt op eene machtspolitiek die tôt het veroordeelde verleden behoort. De Jong vlaamsche strooming heeft aan haar actief dat zij veel beroering heeft verwekt en de aandacht van het buitenland gevestigd heeft op de wonde waaraan Vlaanderen dreigde dood te bloeden en als dusdanig heeft zij aan het activism eejj spoorslag gegeven waarvan de beteekenis niet mag onderschat worden maar er is voor aile stroomingen een tijd van komen en een tijd van verdwijnen en het bewijs daarvan ligt besloten in de milderende wijziging die het programma van Jong Vlaanderen, dat we in ons vorig nummer afdrukten, ondergaan heeft. Ten slotte zal blijken dat het federalistische standpunt dat door de socialistische activisten van af het eerste oogenblik werd ingenomen het eenige is dat de waarborgen eener gezonde en rechtvaardige oplossing bevat en het is te be-treuren dat de unionistische strooming die een programma heeft waarin ons standpunt heel en al vervat is, zich niet sterker naar buiten heeft doen gelden. De vijandige houding in het buitenland en vooral in Duitschland bij de democratische elementen zou zeker reeds lang, zooniet verdwenen dan toch verzwakt zijn, hadde men kunnen ondervinden dat wij niet alleen staan en dat de grondgedachte van de socialistische doeleinden, n.l. de inter-nationaliseering ook de hoeksteen is waarop de Unionistische beweging gebouwd is. Het Unionisme immers, wil eene politieke hervorming binnen het Staatsverband België, verwerpt elke militaire machtspolitiek, en elke territoriale uitbreiding,duselkeannexatie,wenscht eene unie met Wallonië, kortom nadertheel en al tôt het schéma dat vervat is in ons mémorandum van Stockholm dat opkomt voor het herstel van België en daardoor de vredesformuul die de Entente eischt en die Duitschland zich bereid ver-klaard heeft te aanvaarden, ongeschonden laat. De traagheid en de lankmoedigheid van de Unionisten is misschien een bewijs van echten Vlaamschen aard doch aan die Vlaamsche eigen-schap is een groot gevaar verbonden. Zij is oor-zaak dat het gepaste en beslissende oogenblik kan voorbijgaan. Wij vinden het meer dan tijd dat die strooming zich naar buiten doet kennen omdat wij in de eerste plaats daardoor een ruggesteun zouden vinden bij de socialistische Internationale die nu weer kans heeft in afzienbare tijd te kunnen plaats grijpen en in de tweede plaats omdat wij overtuigd zijn dat de Vlaamsche beweging in haar geheel daardoor op dit oogenblik van onbetwist-bare internationale belangstelling, oneindig voor-deel zou trekken. E-J- ALLER LEI Anseela en de Internationale. — Aan een «pecialen korraspondent van « Het Vaderland » zou partygenoot Anseele in dan loop van een intervieuw de volgende boodschap medegegeven hebben : « Ik moest Troelstra vragen of iiy dit jaar, uiterlyk aanvang 1919 een inter-nationaal vradescongra» ky elkander zou kunnen roapen ». Beter laat dan nooit in aile geval. Spijtig maar dat tijdans de Stockholmer Konferentie onze vriend Anseele niet daadwerkelyk heeft kunnen madewerken aan het walgelukKen van dexe vrede»-poging.Uit de Veréenigde Staten... het land der vrijheid ! Lockner, de gewazen sakretaris van de vredaskon-ferentie Ford, is tôt twintig jaar gevang veroordeeld, omdat hij niet wilde v-erzaken aan zij ne paciflstische propaganda. En wij die dachten dat da Vereenigde Staten in den oorlog gekomen wirtii om gewapenderhaad voor den vrade te stryden ! Albert in Werkstaking Omdat de Vlaamsche soldaten aan den IJzer het beginnen te rerdommen zich te laten belee-digen en bevelen door fransche goudvinken die ta dom zijn om een woord vlaamsch te leeren had de Belgische ministar président ean voorstel iu-gediend om het leger in te deeleâ in Vlaamsche en Waalsche regimenten. Volgens eene mededeeling van de « Belgische Socialist » sou koning Albert dia de goede vlaamsche jongens naar de slachting zvveepte met de bombast fraze « Vlamingen, gedenk den Gulden-sporenslag » nu verklaart hebben dat hij den boel laat staan en dat hij niet meer naar België terug-keei't als dat voorstel aangenomen wordt. Dat zou erg spijtig zijn,want de koning is wel een duur en nutteloos ding maar ge kunt het toch moeilijk missen als ge er aanhoudt een convena-belen troon te bezitten. Gulukkig is de pree van zeven miljoen frank per jaar, plus den duurte toeslag, nog al schappelijk en zal er wel den eeneu of anderen heer te vinden zijn om de plaats aan te nemen. Teniij dat we nà den oorlog ons wat zuiniger inrichten en dian overbodigon post maar liever in eens afschaflen ? inleruationaal overzicht Op het westelijk Front is de oude toestand zoo goed als weder ingetreden. En zoo blijft dat uit-moorden aitijd even ver en komt aan geen einde. De Havas-agentuur meldt dat in de laatste dagen eene bijeenkomst tusschen Poincaré, den koning van Engeland, den koning van België, benevens Foch, generaal Pétain en generaal Pershing plaats had. Over de besprekingen die in eene Fransche etappenplaats plaats hadden, wordt tôt hiertoe het stilzwijgen bewaard. En aan zulke mannen wordt nu het lot der volkeren overgelaten. Die koningen, presidenten en generaals hebben te beslissen ! Niettemin komt men op aile tonen — en die tonen komen ook uit socialistische kelen — zingen dat de wester-sche volken demokratisch geregeerd worden en de Middenrijken hun autocratisch regiem moeten afschudden. Ik kan evenwel dat groote verschil steeds nog niet inzien en ik scheer ze over den-zelfden kam. In plaats van het nieuwe front tegen de Russen aile heil verwachten, dede men wel-licht van aile zijden beter het Russisch voorbeeld hoezeer ook gesmaadt, wat meer in acht te nemen. Ziehier ter stichting nog eens wat den Gezant der sowjets : Worowsky, aan een korrespondent des « Neuen Wiener Journals » door de « Vorwàrts » aangehaald, verklaarde : De stelling der sowjetregeering is moeilijk, maar de meeste berichten die ons daarover ge-worden, zijn overdreven. De innerlijke verhou-dingen zijn tamelijk goed, zoo goed als zij te vor«n waren. Ik ken zeer wel «nkele stemmen uit de duitsche sociaal-demokratie, die onze Regeering het ver-wijt maken te weinig tôt stand gebrachtte hebben. Daarop kan ik slechts het volgende antwoorden : Eerstens zouden de duitsche sociaal-demokraten ons actief ondersteund hebben. Dat hebben zij jammer genoeg niet gedaan. Integendeel hebben zij ons door hunne onvruchtbare kritiek meer-malen geschaadten in een slecht daglicht gestald. Ik meen echter dat het gemakkelijker is te beknibbelen als te handelen, bijzonderlijk voor lieden welke zelf niets gedaan hebben om de Russische Revolutie te ondersteunen. Het spreekt van zelf dat Rusland zich in een toestand van wanorde bevindt. Dat komt van den oorlog en zeker ook wel van de Revolutie. De Revolutie is, op zich zelve beschouwd, toch ook geen schep-pende kracht. Zij moet eerst het oude omverhalen, dan bekomt zij de ruimte om het nieuwe op te bouwen. Aile vervoer- en voortbrengsmiddellen zijn door den oorlog ondermijnd ; door de bezetting van Okra-jina zijn wij van onze graanschuren afgesloten, doordetegenrevolutionaire beweging der Tsjecho-Slowakken ook van Siberiën. Onder zulke voor-waarden, en in zulk eene atmospheer konden natuurlijk niet aile organisatorische inzichten : onzer Regeering in uitvoering gebracht worden. '< Buitendien zien onze beknibbelaars enkel. het < uiterlijke. Het bijzonderste werk geschied echter 1 bij ons geenszins in Petersburg of in Moscau, < het bestaat in het opvoedingswezen, het bevindt < zich in het volk zelf, de volksmassa's zijn thans gansch tnders als zij vroeger waren. Zij zijn ge- i stegen— zedelijk, verstandig en politisch. — Ied< dorp in Rusland, heeft thans zijne politische orgî nisatie die met voile kennis de belangen har< leden vrijwaart. En dat gebeurt terwijl de huidig Regeering gebrek heeft aan doelmatige en intell gente krachten. omdat geheel het burgerlijk Inte lect sabotage maakt. Het grootste gedeelte van het werk worc daarom door eenvoudige menschen uit de arbe dersklasse uitgevoerdt. Wat hebben de sowje! in de negen maanden al niet gedaan voor d volksscholen, voor de kindertuinen voor de kinde koloniën ! Er werd bovenmate gearbeidt. En da onze geweldige bestrijding der werkloosheid Niet naar de afgeworpen vruchten moet me ons beoordeelen maar naar de wortelen die w in het volk gelegd hebben. Dat is het hoofd zakelijke. Het zwaartepunt is naar onder gezaki Wanneer men onze Regeering het verwijt maak dat zij zich op onhandige wijze met de links sociaal-revolutionairen overhoop heeft gegooid, i daarop het volgende te zeggen : Als de links sociaal-revolutionairen na de vredessluiting va Brest-Litowsk voor het voortzetten van den ooi log optraden, hebben zij aile verbinding met de Boerenstand verloren, omdat den Hussiscàe, boerenstand volslrekt TiïGEN den oorlog is Nog eerder zijn de nijverheids-arbeiders voor de: oorlog te vinden. Alzoo hebben de links-sociaal revolutionairen haar kontakt met de volksmassa' verloren en hunnegansche maatschappelijke krach er mede ingeboet. Heden zijn zij nog slechts een kleine intellectueele groep, die ons overigens, tel tijde dat wij samengingen, geen enkele degelijki kracht geleverd had. Wanneer men ons ook het verwijt maakt dat wi slechts theoretici zijn, zoo beaam ik dat er bij voorbeeld in Lenin, veel praktisch verstand steekt Daarenboven beantwoorden de dekreten onzei Regeering, die eenen theoretischen indruk makei aan de praktische vorderingen onzes levens. Vee ervan zal weilichtmettertijd te wijzigen zijn,doct daarop steunt de innerlijke kracht der Sowjet regeering dat wij theoriën verwezenlijken. Wi hebben het volk van de oude ekonomische ei politische slavernij bevrijdt. De regeering vai Kerenski heeft de voll<sinassa's op papier aller hande politische rechten gegeven, doch in werke lijkheid had hij de politische en ekonomische rech ten aan de massa's onthouden. De rechten de; bezitters waren staande geoleven en eveneens bleven al de rechten der begoede klassen onaan-geroerd.Dat een gezant zijne regeering op zijn schoons afschilderd is aan te nemen, toch zal het ook we! waar zijn dat de burgers en bezitters van allé kleuren en landen die echte volksregeering die d( Sowjet's in Rusland vormen, zoo zwart mogelijù zullen voorstellen en hebben de Syndikalisten van Frankrijk wel voile recht die regeeringen dei Entente volstrekt af te keuren, welke ongevraagc en onverlangt door de sowjetsregeering zich met de innerlijke zaken van Rusland gaan be-moeien.En wat er ook gebeure, moet de huidige regeering ten onder gaan, moet eene reactionaire in de plaats komen, de schuld ervan zullen de demokra-tische (?) westersche landen op zich inogen nemen tet groot genoegen der reactionaire Middenrijken en zonder dat de Entente haar Westersch front 3 het minst zal ontlast hebben. * 7T Troelstra heeft nog aitijd goede hoop in de mogelijkheid van een Internationaal socialistisch Kongres. Hij heeft eene zeer gunstige meening over de besluiten van het socialistisch Kongres der Franschen (Seine). De genomen resolutie toont dat den wil om vrede te verkrijgen bij de Fransche socialisten sterk gestegen is. Over de pasweigering voor zijne deelname aan de konferentie van Londen denkt Troelstra dat de Fransche Regeering hier het meest de hand in heeft. Die Regeering wilde hem verhinderen enkele gewichtige feiten ter kennis der socialisten der » Entente-Ianden » te brengen. "Hij betreurt het echter niet in Parijs noch in Londen te zijn ge-weest. Hij ware in zijne roi van vredesbemidde-laarin Londen niet op zijne rechte plaats geweest, waaneer daar plotseling, Kerenski ogdaagde. Kerenski roept de kapitalistische Regeeringen op om eene socialistische Regeering omver te werpen. Hij — Troelstra — staat doorgaans niet aan de zijde der Bolschewiki's, integendeel hij denkt dat zij door hun Terrorismus en de houding harer uiterste zijden hunne zaak hooploos gemaakt hebben. Maar als het woord i(jlf'b"sclnk-kingsrecht nog eenige beteekenis heeft, dan moet het aan de verscheidene krachten van Rusland zelf overgelaten worden uit den chaoâ'eene nieuwe orde te scheppen. * î)r * In Londen wordt van 17 tôt 19 September een arbeiderskongres bijeengeroepen onder voorzit-terschap van Gompers van het Amerikaansch Arbei-dersverbond. Ingevolge de berichten zullen bene-/ens de Amerikaansche afgevaardigden, ook ver-tegenwoordigers van Frankrijk, België, Italie, Servie, Griekenland, Portugal, Kanadaen Rusland îaar het Kongres opgeroepen worden. Voor^ den oorlog werden de syndikaten van Sam. Gompers, als de react-ionaire vakbonden lanzien. Zij weigerden zelfs den klassenstrijd te :rkennen en tijdens een bezoek aan de Syndikale <ommissie te Brussel, werd Gompers ook geheel :n ai als een werktuig der •> Bourgeoise -> en als :en indringeling behandeld. Moet dat « personage » nu de vooruitgang der trbeiders-vereenigingen bij onze Bondgenooteq

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre De nieuwe tijd: orgaan van de minderheidssocialisten appartenant à la catégorie Oorlogspers, parue à - .

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Périodes