Nr 3269. Zondag 4 Januari 1914. 56e Jaar. DE SCHELDEGALM GAZETTE TAN AUDENAARDE HET BLAD VERSCHIJNT WEKELTJKS DEN ZATERDAG. — Men schrijft in bij de Uitgevers BEVERNAEGE GEBROEDERS, Krekelput, 15, en in aile POSTKANTOREN. — De prijs der inschrijving per jaar, voorafbetaalbaar is voor BELGIE 3 fr. 75 ; voor FRANKRIJK en aile BU1TENLANDEN 7 fr. 50; voor AUDENAARDE 3 fr. — Alleartikelen en mededeelingen betreftende de redactie moeten vrachtvrij toegezonden worden. MenisverzoehtdeAnnoncen den VRIJDAG middag te laten geworden; deprijsis 20c. per regel. Reclamen en rechterlijke aankondigingen 50 centimen per drukregel. — De inschrijvers die hun blad niet wekelijks en op behoc-renden tijd per post ontvangen, worden vriendelijk verzoobt ons er seftens kennis van te geven. Om dit te voorkomen is ook het beste middel het abonnement in het postbureel of aan den briefdrager te vragen, aan wie men niet meer dan de gemelde prijzen moet betalen. Aile toegezondene of terhandgestelde gesohriften die wij in ons blad niet kunnen opnemen worden niet teruggegeven. JAPAN De hongersnood. — Groote ellende, voorko-mende in vele streken, ten gevolge van de mis-lukking der oogsten en door de weinige op-brengst van hei visschen teistert de bevolking. De hongersnood is vooral groot in det Noord-Westen van het land. In talrijke streken en dorpen is de opbrengt van den oogst « nul ». Hoe meer de sneeuw toeneemt hoe grooter de hongersnood wordt. Men meldt dat de re-geering eene som zal gebruiken van 16 millioen 500,000 frank om de hongerlijdenden ter hulp te komen. Eene der uitslagen van deze treurige hongersnood is de talrijke dagelijksche aankomsten in Tokio van troepen jonge meisjes, die door hare ouders worden verkocht, ofwel zieh zelf te koop bieden. Er wordt krachtig opgekomen tegen die soort menschenverzending. AMERIKA Eene ijselijke ramp. —■ Den vooravond van Kerstmis gebeurde te Calumet, in den staat Michigan, een ijselijk ongeluk. Calumet is eene mijnwerkersstad, grootelijks door italianen en andere vreemdelingen bewoond. Ongeveer 700 mijnwerkers en hunne families waren in de « Italian Hull » vereenigd, waar opeen verhoog, een Kerstboom geplant was. Op 't oogenblik dat de kinderen vooruitgekomen waren en een groep vormden om hunne gesclienken te komen halen, riep een onbekende : « Biand ! Brand1 ». Er was evenwel geen spoor van brand te zien, doch eene onbeschrijfelijkeverwarring ontstond tusschen het publiek. Mannen en vrouwen gre-pea hunne kinderen en snelden naar de deur. Andere kinderen volgden de menigte. Een ijselijk gedrang ontstond en een hartverscheu-rend gehuil en gesehreeuw werd gehoord. Dit ijselijk tooneel duurde slechts eenige minuten. De poJitie en de pompiers kwamen naar de plaats der ramp gesneld ; zij drongen langs de vensters in het gebouw en begonnen de gekwet-sten van de dooden te scheiden. Aan den voet van den trap lag een hoop hjken Een groot getal slachtoffers hadden den dood in den gang gevonden. De slachioffers waren meestal kinderen : zestig op drie en taehtig dooden ! De lijkjes werden in de zaal op de stoelen gelegd, en hartverseheurende tooneelen hadden plaats wanneer de ouders de doodgetrapte of doodge-drongen kinderen kwamen herkennen. Het gebouw was over vijf jaar opgericht en werd besehouwd als op voldoende wijze tegen aile ongelukken gewaarborgd. Er ziju verschei-dene uitgangen en de trap was 2 meters 50 breed; er waren ook verscheidene reddingtoe-stellen. Ongelukkiglijk dacht daar niemandop. Het is de groolste ramp die men in de Veree-nigde Statfin beleefd heeft, sinds den brand van den Iroquois Theater, waar, over tien jaar, vijf honderd mensehen het leven verloren. De ramp zou aan 72 slachtoffers het leven ge-kost hebben. De ware oorzaak is nog onbekend; sommige lieden schrijven de ramp toe aan de handelwijze der werkstakende mijnwerkers, die met de andere bewoners der stad in gedurige vijandschap leven. M Mayer, voorzitter van den Mijnwerkers-bond van 't Westen, die zich te Calumet be-vindt, waar hij de werkstaking bestuurt, heeft vrijdag voorlaatst aan M. Wilson, président der Vereenigde-Staten getelegrafeerd om te vragen dat hij een onderzoek zou bevelen. M. Mayer beweert dat de ramp aan kwaadwillig-heid te wijien is. De minister van arbeid van den staat Michigan heeft zijn eersten secretaris naar Calumet gezonden om de vijandschap te stillen, die tusschen de inwoners en de werk-stakers bestaat. Een der pompiers van Calumet geeft eene hartverseheurende beschrijving van het tooneel dat hij eecge minuten na de paniekbijwoonde. Gekomen aan den trap nabij den uitgang der zaal, waar het kerstfeest plaats had, zag hij een hoop verwonde en vertrapte lijken liggen, die schier tôt aan het gewelf reikte. Een knaapje greep de hand van den pompier smeekend om gered te worden. Doch wanneer het bovenlijf van het ongelukkig kind ontzet was bleven de beenen aan een hinderpaal ha-peren, en voor dat de pompiers den armen jon-gen onder den hoop lijken en stervenden kon-den uithalen had hij reeds opgehouden te leven. Een andere pompier kon een knaap redden die eene vrouw, rechtstaande tusschen de lijken ingesloten, in de armen gedrukt hield. Zoodra men haar het kind ontnomen had, stierf de vrouw. De damen die het kerstfeest ingericht hadden, gaven blijken van groote koelbloedigheid; zij liepen naar de piano en begonnen te spelen en te zingen; ongelukkiglijk blevm hunne po-gingen, na de verwarring te stillen, vruchie-look. Verscheidene mannen, die zich tusschen de aanwezigen bevonden, verloren hunne te-genwoordigheid van geest niet, doch zij waren in minderheid. De meeste mannen verloren het hoofd en vergrootten nog het ontzettend gedrang.Een man die poogde het gedrang tegen te houden, werd doodgepletterd. Meestal de kinderen stierven vertrapt. — Een blauwen diamant. — Een diamant die men zegt de schoonste licht blauwen diamant der wereld te zijn, werd tijdens de Kerst-feesten, tentoongesteld in de vitrien van een juwelier van de Vijfde Avenue, te New-York. Deze diamant wordt geschat op eene waarde van 1,500,000 fr. hij weegt 100 karaat meer dan de blauwe diamant van Hope, die befaamd geworden is omdathij zijne bezitters nooit ge-luk bijgebracht heeft. Men heeft den kostelijken steen onlangs in Afrika gevonden. MEXICO De burgeroorlog. — De burgeroorlog schijnt in Mexico aile menschelijk gevoel tusschen de bevolking uitgeroeid te hebben. De barbaarsch-heidkeert inditnoggrootendeels half besehaafd land, terug ! Bij de talrijke benden, die thans plunderend en verwoestend het land afloopen, bevinden zich 700 knapen van 11 tôt 1G jaar. Deze kinderen weten met wat vrees is; zij trek-ken op tegen iederen vijand, onverschillig of zij voetvolk. ruiterij of geschut tegenover zich hebben. Zij loopen slorm onder een kogelregen bergop bergaf. Niets weerhoudt hen. Slechts een gebrek hebben zij : zij schieten slecht en verspillen dus veel munitie. Maar enkele knapen schieten vrij goed. Zoo bijvoorbeeld, de 14 jarige « Cabo Chi-quiio », (kleine korporaal), (lie te Ojinaga viel, na eerst elf soldaten van het regeeringsleger te hebben neergeveld. Een andere knaap, de 12 jarige José Blanco, had deelgenomen aan vier groote veldslagen, en werd ten slotte doodge-schoten door de regeeringstroepen. Dit dood-schieten van kinderen werd zoowel door de regeeringstroepen als door de opstandelingenmet ijver bedreven De muiters brachien, na de inneming van Gomez Palacio, zestig gevange-nen ter dood. De meesten waren kinderen van 11 tôt 14 jaar. Zij werden in groepen van 15 doodgeschoten, en de meesten ondergingen hun lot met vertoon van flinkheid. De terechtstelling vond plaats, omdat de jongens, door verraderlijk zwaaien met de witte vlag, regeeringstroepen in eene hinderlaag hadden gtlokt. Deze kinderen verwilderden tôt de wreedste en onmenschelijkste wezens. Zij dooden om het genot van te dooden ; ouden van dagen en ge-kwetsten worden door hen afgemaakt. Zij vragen als een gunst om te mogen deelnemen aan het voltrekken van doodvonnissen. Een Amerikaansch blad deelt een foto mede waarop een groep naakte kinderen in eene ri-vier staan. Zij smeeken, de handen omhoog houdend, om genade. Op den stroom ziet men lijken afdrijven van doodgeschoten kinderen. Als toeliclning staat onder de foto, datde ouders reeds waren doodgeschoten, toen de foto geno-men werd. RUSLAND Geweldige sneeuwstorm. — Saratof, 30 de-cember. — Ten gevolge van een sneeuwstorm, die een heelen dag aanhield, heeft men in de omstreken de lijken gevonden van tien boeren, die, terugkeerende van de jaarmarkt, doodge- vrozen zijn. Twintig andere boeren zijn ver-dwenen. Men weet niet water van geworden is. i Bij de stitie Czekine, van de lijn Moscou-Koersk, zijn zeven personen in een sneeuw- i storm omgekomen. SPANJE Hevige brand te St Sebastiaan. — Alhier i barstie Maandag, zeer vroeg in den morgend, I een geweldige brand uit. i Een schouwburg, een circus en een over- - grooten blok huizen stond in brand. ( De troepen infanterie, wier kazerne in de { nabijheid gelegen is, hebben ze ontruimd, daar < ze ernstig bedreigd werd. De brand in den cirkus ontstond rond mid- 1 dernacht ; een bal had in den namiddag in het lokaal plaats gehad, maar was om 8 ure geëin-digd.De bedienden en de portier waren om £ 10 1/2 ure te bed gegaan, na hunne gewone 1 ronde gedaan te htbben. ( Rond middernacht werden zij gewekt door I een dikken rook, die hunne kamers vervulde. 1 Hulp kwam spoedig toegesneld en de kazern, \ die langen tijd bedreigd werd, kon behoudeu e worden. De schouwburg is echter ten gronde 1: vernield. Eerst om 9 ure 's morgens, was de brand volkomen bedwongen. Er zijn geene slachtoffers, maar drie brandweermannen wer- v den licht gekwetst. v De burgerlijkegouverneur werd bijna gedood s door een gloeiend dak, dat dicht bij hem 8 instortte. ^ Men denkt dat de brand veroorzaakt werd ^ door de onvoorzichtigheid van een rooker, die een brandend stekjeof sigaar in den kelder zal ^ geworpen hebben. 0 NOORWEGEN S De koningin moeder van Zweden is dinsdag morgend, om half 7 ure, overleden. Koningin Sofia, de weduwe van wijien Oscar 1 II, is eene prinses van Nassau; zij werd gebo-ren den 9 juli 1836. v Op 6 juli 1856 trouwde zij met den toen-maligen kroonprins Oscar van Zweden, met wien zij 50 jaren lang in gelukkigen echt vereenigd was. v Zij verloor haar gemaalop 8 december 1907, v twee jaar nadat Oscar II van den troon van v Noorwegen had afgezien. — Walvischvangst : Sinds de uivinding van ^ den ontpl'jffenden harpoen, wordt er eene echte ^ moorderij uitgevoerd onder de walvisschen. In het jaar 1911 bracht men ailes bijeen 3800 walvisschen van de vangst mede. Als het zoo voortgaat zullen er weldra geene walvisschen * in de Noorweegsche en aanpalende wateren ® meer gevonden worden.. Men spreekt dan ook 0 van het nemen van krachtdadige maatregelen z tegen de uitmoorders van den reus der zeeën. ITALIE J De « Gioconda ». — Maandag. van 10 ure 's morgends tôt 4 ure 's namiddags, werd de h « Gioconda » in het muséum van Brera, te o Milanen, tentoongesteld. Deinkom was betalend zooals in al de muséums van het gouvernement 't geval is. Ten 5 ure 's namiddags werd de schilderij v overgebracht naar eene der zalen van 't Konink- ti lijk lnstituut van Schoone Kunsten, waar het h publiek kosteloos toegelaten werd. Een aanzien- lijke ordedienst was aan den inkom ingericht: d er bevonden zich daar 140 gendarmen, 150 agenten van de Openbare Veiligheid en 150 d politieagenten. In de zaal beschermden 30 gen- e darmen de kloeke houten afsluiting, tusschen de openbare omheining en de « Gioconda ». Het I meesterstuk van Leonardo de Vinci was door r electrieke gloedampjes verlicht, en kon door de z bezoekers, slechtsop verscheidene meters afstand bewonderd worden I Eene overgroote menigte vulde de plaats en c de aanpalende straten. Telkens een groep bezoe- s kers binnen het gebouw gelaten werd, ontstond i er een onbeschrijflijk gedrang. Veertig vrouwen ^ verloren het bewustzijn, en talrijke kinderen geraakten verdoold. r De Gioconde te Parys. — De Gioconda £ s woensdag om 2 ure namiddag te Parys aan-jekomen. De overste van den algemeenen vei-igheidsdienst, de heer Pujalet, dezelfde, die gedurende een jaar bestuurder van den Louvre was, zal « Mona Lisa » van den trein halen ;n in een auto, met bloemen versierd, naar de < Ecole des Beaux Arts » voeren. Daar zal nu :en nieuw nauwkeurig onderzoek naar de echt-îeid plaats hebben. Gedurende drie dagen zal le « Gioconde » dan in de « Ecole des Beaux irts » te zien zijn. Den 1 januari tegen 1 frank ai den 2 en 3 januari tegen 5 frank, inkom-;eld. De opbrengst is voor de Italiaansche lief-ladigheidsinstellingen.Van zondag af zal de « Gioconde » weer in let Louvre muséum voor iedereen, te zien zijn. ENGELAND Londen, 20 december. — Hier is voor de om van een half millioen, de verzameling van ïngelsche postzegels verkocht van den graaf îrawford. Rooper is de heer R. B. Sparklow. )e verzameling bevat heele bladzijden van den eroemden zegel van 1 penny, van koningin 'ictoria, drukprot-ven van zegels enz., alsook en historiek der Engelsche postzegels, sedert et begin der posterijen. : — Wat het Kerstfeest kost. — De viering ] an het Kerstfeest heeft Tolgtms de berekening an een Engelsch blad aan het Vereenigde Brit- . ±e rijk niet minder dan 900 millioen frank j ekost, waarvan 600 millioen aan geschenken. , le posterijen hebben alleen eene ontvangst te , oeken van 72 millioen. ( Men schat de hoeveelheid plum-pudding, te | onden alleen, in den Kerstnacht verorberd, t p 3 millioen kilos, waarvan zijn benoodigd ( eweest 2 millioen kilos bloem, 5 millioenen leren, 200 000 kilos gedroogde druiven, enz. Nog werden er geëten : 150.000 ganzen en alkoenen, 3o0 000 kiekens, 100.000 hazen, ' 50.000 koriijnen, 2 millioen kilos vleesch, ' 00,000 hespen en ten slotte 200 000 kilos ' isch en groenten. s DUITSCHLAND | Het lijk der door haren man vermoorde grain Mitlzynski is ter aarde besteld. Aanwezig s raren alleen de broeder van den dader, zijne ' rouw en zuster. Voor de kinderen van het slachtoffer is op erzoek van den vader de oorzaak van den dood | unner moeder verzwegen. Daarom is bij de "r egrafenis die bijgewoond werd door een groote ' îenigte, geen toespraak gehouden. — Te Berlyn zal binnen kort het geding ( oorkomen ten laste van den giftmenger Hopf, | 0 jaar oud, die langzaam en achtereenvolgens | nder meer zijne moeder, zijne vrouwen en s jn doehtertje door vergift van 't leven bracht. , Hopf wordt beschuldigd van zes gevallen ) an giftmenging eu van even veel gevallen ver- ( acht. ( Hopf deed eerst zijne familieleden op het , :ven verzekeren en ruimde ze dan uit den weg, m de premie te trekken. ^ FRANKRIJK ' Een bommenaanslag. — Maandag morgend < ond men bij deondernemersNessien Bouthery ( ; Neuilly, een verdacht pakje, schijnend een ] elsch werkluig te zijn. Het kistje werd aangetroffen ter plaats waar e heer Nessi gewoonlijk zit. De heer Nessi, dit zonderling vindend, riep en 18jarigen werkman, zekere Roubinowitch, n verzocht hem het kistje te openen. De jongpling deed zuiks met een breekijzer. 'as had hij een voet op het kistje geplaatst, om , leer steun te hebben, of de ontploffing deed , ich voor. Roubinovitch werd zwaar aan de handen en etgelaat verbrand. Tal van ruiten werden ; nor het geweld der luchtverplaatsi.ig stukge-lagen. Een ijzeren plaat 150 kilos'zwaar, in len muur gemetseld, werd, uitgerukt en weg-;eslingerd.Streng onderzoek werd ingesteld waaruit eeds blijkt dat het ontploffingstuig met meliniet ;eladen en zeer gevaarlijk was. Later wordt er gemeld dat de toestand van Roubinovitch wanhopend is. — Een panter ontsnapt.—-In een dieren-spel, op den boulevard de Belleville, te Parys, verbrak een jonge panter den ijzeren halsband, die hem weerhield, en sprong in de zaal. Er ontstond niet het minste geharrewar, doch daar enkele toeschouwers op het dier schopten om het weg te krijgen, sprong het naar een lOjarig knaapje en beet het vreeselijk in het gelaat. De arme kleine werd naar het gasthuis overgebracht.De panter werd opgevangen en in zijne kooi opgesloten. — Zaterdag voorl. zijn te Nancy twee reus-achtige houtwerven door een verschrikkelijken brand in asch gelegd. Deze werven waren niet min dan 150 meters lang op 150 meters breed Buiten de pompiers, kwamen eene compagnie van het 37* liuie, talrijke gendarmen en gansch de politie van Nancy ter plaats. De schade over-treft het millioen. N EDERLAND Wildstroopersdrama. — In den omtrek van Maastricht, op de RavenboschbitU't, is er een ichrikkelijk wildstroopersdrama gebeurd. Twee achtwachte s waren op ronde op het goed van jaron de Selys, en beiraptentweewildstroopers. De eene kon de vlucht nemen, terwijl de andere tangehouden werd Deze, zekere Quax, bood îevigen tegenstand, trok zijn mes en ging er le jachtwachters mede te lijve. Hij bracht den :ene zeven en den andere drie steken toe. Een 1er wachters vnurde dan zijn geweer op den >andiet af. Deze werd in voile borst getrofft-n n bleef op den slag dood. De eene jachtwach-ier was doodelijk gekwetst. — Eene spoorwegramp. —Woensdag vl. is te jronirigen, nabij het Oranjekanaal, in de pro-dncie Urenthe, een sneltrein ontriggeld. Er ijn vijf dooden, waartusseben de zoon van M. 3ort van der Linden, voorzitter van den mini-terraad, doctor in de rechten ; zijn vriend de ;eneesheer Rosenburg, van Groningen, een ekere M. Punt, van Den Haag. De twee andere lachtoffers zijn Mad. Kapsteyn echtgenoote van :en hoogleeraar van Leyden, die met haren chtgenoot huiswaarts keerde, en mad. Maatjes chtgenoote van een notans. Twee reizigers werden erg en verscheidene ndere licht gekwetst. Het juist getal gekwet-ten is niet gekend, omdat meest allen per bij-ondere treinen onmiddellijk vertrokken zijn en ich in hunne woning hebben laten verzorgen Tusschen de erg gekwetstenbevindt zich eene inderwijzeres, mej. De Boer, die zich naar loogeveen begaf, om haren verloofde een :erstmisbezoek te brengen. Hare twee beenen ijn gebroken. Drie uren lang bleef zij onder de vielen van een waggon geplet, weigerend de >eenen te laten afzeiten. In den nacht werd de ingelukkige naar Groningen overgebracht, waar le afzetting plaats had. Men vreest dat zij de 'erminking niet overleven zal. Er werd gansch den nacht, bij fakkellicht., ;ewerkt om de slachtoffers op te zoeken en de ipoorbaan te ontruimen. De voorzitter van den ministerraad en mevr. 3ort van der Linden zijn donderdag morgend >p de plaats der ramp gekomen en hebben het ijk van hunnen ongelukkigen zoon herkend. Schrikkelijk familiedrama te Koekelberg. Zondag avond werd de wijk der Deneckstraat ,e Koekelberg door een schrikkeliik familie-Irama in optehudding gebracht. Een 15jarig neisje loste vier schoten op haren vader, die jetroffen werd. Het gezin Denet. In het huis Nr 20 der Deneckstraat, woont ;edert6 maanden M. Albert Denet. Deze is 57 jaar oud en eigenaar van verscheidene huizen van wier opbrengst hij met zijn gezin bestaat. Dit gezin is niet zeer groot. M Denet, die sedert iets meer dan een jaar weduwnaar is, heeft twee kinderen, eene doehter Jeanne, 15 jaar oud, die bij hem woont, en een zoon, die onder-offieier is bij de artillerie. Beide kinderen zijn van onberispelijk gedrag en worden geacbt door al degenen die hen kennen. Droevig geschil. Sedert het afsterven zijner echtgenoote had er een gansche ommekeer plaats bij den rentenier. Dit verlies had hem eenigszins geschokt en om bet te vergeten zocht hij troost in den drank. Alzoo keerde hij zich meer en meer af van zijne kinderen en het duui-de niet lang of deze sche-nen hem tôt last. Gelijk men wel denken kan onstond er dan meermaals twist in huis. Telkens hij dronken of halfdronken thuifkwam, was hij onverdragelijk voor de zijnen. Dikwijls gebeurde het dat hij zijne dochtpr zonder de minste rtden beleedigdeof sloeg. Het kind werd er uiterst gevoelig aan ; de gedurige opmerkin-gen van haar vader hadden haar daarenboven uiterst zenuwachtig gemaakt. Zij vreesde dezen zoozeer, dat zij bij zijn zicht alleen al hare koelbloedigheid verloor. Maakte de vader een drei-gend gebaar, wierp hij een dreigenden blik op haar, dan rilde zij door al bare ledematen. Noodlottige maatregeL. Over eenige dagen haalde het meisje een revolver uit de lade van eenen lavabo en sinds dioeg zij het wapen op haar. In haren kinder-lijken eenvoud hoopte zij dat het zou voldoende geweest zijn er haar vader eens mede te be-dreigen, om hem terug tôt betere gevoelens te brengen. Zoo zij hem maar wat schrik kon aan-jagen, hoopte zij, dan zou hij wel beteren. Het drama. Zondag avond, rond 6 1/2 ure, was de zoon Denet, die zich in verluf bevond, in eene plaats van't gelijkvloers aan 't schrijven. Zijne zuster hield hem gezelsctiap. Op zeker oogenblik kwam de v:ider thuis. Wat er dan juist gebeurde weet men niet. De zoon heeftnietsgezien. Het meisje beweert dat haar vader er dreigend uitzag. Ge-sterkt door de tegenwoordigheid van haar broeder, die haar desnoods wel zou beschermen, dacht ze, haalde zij den revolver te voorschijn om baar vader te bedreigen. Doch onbedacht drukte zij op den aftrekker en vier schoten knalden. De rentenier werd getroffen aan het hoofd, den bals, den arm en de hand. M. Denet zoon sprong recht en ontwapende zijne zuster ; daarna nam hij zijn vader op die badend in zijn bloed ten gronde gestort was. Het eerste onderzoek. De geburen snelden bij 't hooren der losbran-dingen, gevolgd van het hulpgeroep van het slachtoffer, toe en terwijl de eenen den gekwet-ste de beste zorgen toedienden, liepen de ande-ren de politie verwittig-n. De commissaris M. Ryckmans kwam nogal spoedig ter plaats en stelde een eerste onderzoek in. Daarna deed hij den rentenier naar het gasthuis overbrerigen. Dezes toestand is geruststellend. Het parket ter plaats. Het parket begaf zich maandag naar he gasthuis en ondervroeg er het slachtoffer. M. Denet bekende dat hij eene slechte luim bezat en dat zijne kinderen nogal te klagen hadden over hem. Daarna begaven zich de magistraten ter plaats en ondervroegen er de doehter, die ter beschikking van den kinderrechter naar het justiciepaleis overgebracht werd. — AUDENAARDE, 3 JANUARI. KONINKLIJKE HARMONIE Dinsdag- 6 Januari, om 8 1/2 u 's avonds, gewone repetitie. Het Bestuur. Openbare Leerg-ang over Fruitboom- en Groenselteelt, te geven te Audenaarde, Stadhuis, Kapellekamer telkens om 2 ure nanoen. A. Fruiiboomteelt. — 1914. — 11 en 25 Januari, 8 en 22 Februari, 8 en 22 Maart, 5 en 19 April, 3, 10 en 24 Mei, 1 en 7 Juni. B. — Groententeelt : Telkens om 3 ure nan. 8 en 22 Februari, 8 en 22 Maart, 5 en 19 April, 3 en 10 Mei. D B Eiland-Prinses -sx3«e>c— (17e Vervolg.) De kapitein was niet in het huis. Ik riep hem luid maar kreeg geen antwoord. Zoo verbijsterd was mijn geest,datik niet anders dacht of ook hij was omgekomen en ik was alleen op het eiland. Ik liep weer den tuin in, met knikkende knieën en verwilderden hlik — en daar zag ik eindelijk den man aankomen. Hij kwam van den kant der kreek, en droeg onder den arm zijne hen-gelroede en in de hand een paar visschen. — O, kapitein Scott ! riep ik, er is iets vreeselijks gebeurd ! — Watis er dan gebeurd? vroeg hij, stilstaande. — Uwe doehter is in het water verdwenen en denkelijk verdronken. — Verdronken ? waar ? — Daar, zegde ik wijzende. — Neen, neen, antwoordde hij, naar mij toekomende en glimlaehend. Zij isniet verdronken. Zij brengt een bezoek aan hare grot, wij zullen haar aanstonds zien terug-keeren.Ik stond verstijfd. Ik dacht dat de waanzin uit hem sprak. — Hare grot ? riep ik. Maar zij dook onder water — en zij is verdronken ! — Neen, neen. — Hij glimlachte weer. — Kom binnen. Hier heb ik een kostelijker schotel visch. Mijne doehter moest hier ziji om hem te bakken. Ik dien het nu zelf we te doen. Ik was verbaasd over zijne koelheid, dii ik aan krankzinnigheid toeschreef. Hij keel mij nu eens ernstig aan, en toen hij zag hoi vreeselijk ontdaan ik was, hernam hij : — Ik kan mij begrijpen dat gij, toen gi haar zaagt duiken en niet weer boven komei haar voor verdronken hieldt. Maar ge moe weten, dat is hare meestgeliefkoosde zwem plaats, en daar heeft zij eene onderzeesch grot. Ik zelf ben er nooit geweest ; maar zi vertelde er mij wonderen van. Wij traden in huis, en ik was nu genoei tôt kalmte gekomen om op te merken da Eulalie voor zij uitging, het ontbijt haï klaar gezet en ook een vuur had aangemaak dat nu bijna uit was. De kapitein verzoeh mij, er een paar houtblokken op te leggen lk deed dit, en toen zegde ik tôt hem : — Kapitein Scott, ik ben sedert een ha uur buiten mijzelf van schrik en smart, i de meening dat ik uwe doehter voor mijn oogen heb zien verdrinken. En wat zegt g mij nu ? — Dat zij vertoeft in eene grot onde water ! —• Ik begrijp niet wat gij bedoelt, en i bid u dringend om eene opheldering. — Wel zeker zegde hij. In zijn waardig sten en meest hoffelijken trant, terwijl h den visch op den grondlegdeen met de han op de tafel leunde. Dat wil ik gaarne doer lk zelf ben aan Lily's uitstapjes zoo gewoo dat ik niet zoo terstond bedacht hoe gij, di daarvan nog niets afwist, u over haar vei dwijnen ongerust zoudt kunnen maken, - i voor welkblijk van belangstelling (dit met t eene diepe buiging) ik u ten zeerste erkente-I lijk ben. Een van mijne Kanaka's zwemmen-de op de plaats waar gij de prinses in het s water zaagt, dook achter eene schildpad. l Daarbij ontdekte hij, eenige voeten onder î den waterspiegel, in de rots eene holte of tunnel, en, met de waaghaberij van iemand î voor wien de zee het tweede element is, i drong hij daar in door en kwam zoo in eene t groote en prachtige grot. De ingang is ken-baar aan een plaatsje diepblauw water, dat 3 echter enkel van de zeezijde zichtbaar is. j Zoodra mijne doehter nu van deze grot gehoord had, dook zij er heen, en sedert be-r zoekt zij minstens eenmaal in de week dit t onderaardsche natuurwonder. Ik voor mij i echter, die slechts een middelmatige zwem-t mer ben, heb nooit kunnen besluiten om t haar bij dezen tocht te vergezellen. Ik herademde, met een onuitsprekelijk gevoel van verliohting. f — Wel wel, zegde ik — hoe had ik aan i zoo iets ook kunnen denken ?... Zal deprin-e ses lang wegblijven ? e O neen ! Zij komt voor het ontbijt we! terug. lk vermoed dat dit bezoek aan hare r grot samenhangt met een plan om ook u ei heen te lokken. Maar nu nog niet, vriend. k nu nog niet, zegde hij waarschuwend — er daarbij liet hij het blijven en begon der visch sehoon te maken en daarna te bakken ij Toen de visch gebakken was, noodigde d hij mij om plaats te nemen en toe te tasten Daar ik zijn gast was, moest ik wel gehoor-n zamen, zonder te waehten op Eulalie e Evenwel, nu ik omtrent haar was gerust •- gesteld, was mijn eetlust weer goed, en il - liet mij niet onbetuigd tegenover den visch die door een Britschen Kroonpretendent was gebakken, nog tegenover de toebereidselen van broodvrueht en bananen, benevens de kokosmelk en de marmeladen, die waren voortgekomen uit de handen van Hare Ko-ninklijke Hoogheidde Erfprinses. Terwijl wij nog aan tafel zaten, kwam zij binnen, reeds verkleed, met de nog natte haren in rijke golving neerhangend om te drogen, en een paar roode bloemen op de borst. Ik sprong op, en ik zag een guitig flik-keren in hare oogen en een ondeugenden glimlach om haren lieven mond. — O ho ! riep zij. Dacht ge niet dat ik verdronken was ? Ik staarde haar half verwijtend aan en antwoordde : — Ja zeker dacht ik dat ! — lk zag u mij volgen, zegde zij, en ik wist dat ge toezaagt toen ik dook. Daarom wou ik u eens in den waan brengen, dat ik onder water kon leven. — En zij lachte vroolijk. — Gij hebt inijnheer de la Touche een , grooten schrik aangejacht — ja, erger dan dat — hem pijn veruorzaakt. Dat hadt ge niet mogen doen ! zegde haar vader, niet streng, maar toch ernstig genoeg om haar te doen begrijpen wat er voorgevallen was en hoe ik de zaak had opgenomen. . Hare oogen werden vochtig. Zij naderde mij met een smeekende blik en stak mij hare hand toe. — Heb ik u pijn gedaan? riep zij. lk dacht niet dat ge mij werkelijk voor verdronken houden zoudt. Vergeef'het mij!... lk was in mijne grot. Daar is het zoo heer- lijk ! Daar zou ik ook u zoo gaarne eens brengen ! — Neen neen ! viel kapitein Scott in, tamelijk barsch. — Ge kunt toch duiken, mijnheer de la Touche vroeg de prinses. — Ja, ja, maar niet zooals gij. — lk zal u een eind touw laten vasthou-den dan hebt ge mij onder water maai te volgen. Het is zoo gemakkelijk. De doorgang is kort — geen minuut lang. Men duikt — en als men weer boven komt, dan is men in eene prachtige hal, grooter dan de kathe-draal van Lima. — Ga nu zitten ontbijten, zegde de kapitein tôt het meisje, dat in hare opgewonden-heid het eten geheel vergat. Mijnheer de la Touche kan vooreerst uwe grot nog niet met u bezoeken. Dat zou eene roekeloosheid zijn. — Maar vader, er is toch in 'tgeheel geen gevaar bij, als ik bij hem ben, wierp het meisje hem tegen. — Er kan van ditwaagstuk in den eersten tijd geen sprake voor u ziju, mijnheer de la Touche, zoo wendde zich kapitein Scott nu tôt mij, met een donkeren blik, dien ik zeer goed verstond. — Wanneer dan ? riep de prinses, ge-stoord als een kind. — O, dat heeft den tijd nog, antwoordde haar vader, en met een blik en eene buiging tegen mij, die zooveel zeggen wilde als : « lk hoop dat u mij begrijpt», stond hij op en verliet de kamer. XII. De kapitein liet ons samen alleen tôt den tijd van het middageten, en ik kreeg hem in al die uren niet te zien. Eulalie wees mij hoe men olie maakte voor de lampen, enzijtoon-de mij een inlandschen spiegel, die bestaat ait water in eene zwarte kokosschaal. Zij hield mij bezig en maakte mij gelukkig door mij eene sigaar te laten rooken. Het was mij Bene heerlijkheid. zoo bij haar te zijn, haar te zien en te hooren. Eens kwam zij heel dicht bij mij, zag mij ernstig in de oogen en zegde : — Welk antwoord denkt ge dat moeder gisteren avond aan vader gegeven heeft ? — Dat weet ik niet. lk weet niet wat bij haar heeft gevraagd. — Wel, immers ofzij goed vindt dat gij hier bij ons blijft. — Dat zal zij zeker wel goed vinden, zegde ik. Zij kan toch niet wenschen dat gij hier altijd alleen zoudt blijven — zelfs al is zij bij u. Zij keek mij strak aan en ik dacht dat zij nog me r over dit vreemde onderwerp zou uitweiden. Maar in plaats daarvan zegde zij, op een toon van gezag waartegen niets viel in te brengen : — lk zal u voorlaan Ruppert noemen. Dat is aangenamer en gemankelijker, dan die lange andere naam van u. — Gij kunt mij noemen zooals ge wilt. Bij welken naam ook — nooit zult ge mij ver-geefs roepen, gaf ik haar ten antwoord. Haar vader zegde geen woord over haar tôt mij, ook niet na het middagmaal. Wat ging er in hem om ? — Hij kon niet blind wezen ? — Verwachtte hij dat ik te werk zou gaan in denmeestgebruikelijken trant— dat wil zeggen, hem eerst om zijne toestem-ming vragen ? Wordt Voortgezet,

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.