Nr 3297. Zondag 19 Juli 1914. 56e Jaar. DE SCHELDEGALM GAZETTE TAN AUDENAARDE HET BLAD VERSCHIJNT WEKELIJKS DEN ZATERDAG. — Men schrijft in bij de Uitgevers BEVERNAEGE GEBROEDERS, Krekelput, 15, en in aile POSTKANTOREN. — De prijs der inschrijving per jaar, voorafbetaalbaar is voor BELG1E 3 fr. 75 ; voor FRANKRIJK en aile BUITENLANDEN 7 fr. 50; voor AUDENAARDE 3 fr.—Alleartikelen en mededeelingen betreffende de redactie moeten vrachtvrij toegezonden worden. MenisverzochtdeAnnoncen den VRIJDAG middag te laten geworden;deprijsis 20c. perregel. Reclamen en rechterlijke aankondigingen 50 eentiraen per drukregel. — De inschrijvers die hun blad niet wekelijks en op behoo-renden tijd per post ontvangen, worden vriendelijk verzocht ons er seftens kennis van te geven. Orn dit te voorkomen is ook het beste middel het abonnement in het postbureel of aan den briefdrager te vragen, aan wie men niet meer dan de gemelde prijzen moet betalen. Aile toegezondene of terhandgestelde geschriften die wij in ons blad niet kunnen opnemen worden niet teruggegeven. OOSTENRIJK Het draina van Serajevo. — De uitsli gen van het onderzoek over den aanslag va Serajevo zullen te Weenen afgekondigd worde zoodra het zal geëindigd zijn. Een deel der bi wijsstukken zullen ter kennis van het servisc gouvernement gebracht worden, en deze za onder zeer beleefden diplomatieken vorm, vei zocht worden het onderzoek te bevoordeeliger en zulks in 't belang der waarheid, om d plichtigen te kunnen treûen, en om te kunne zorgen dat voortaan de panservische bewegin in Bosnie niet zou aangemoedigd worden doc ophitsingen, die hunne bron in Servie zoude hebben. — Het oostenrijksch ministerie van oorlo zou blijken van groote werkzaamheid gever en troepen langsheen de servische grens samer trekken. — Er heeft in het Raadshuis te Weeneneen indrukwekkende betooging plaats gehad te nagedachtenis van aartsbertog Frans-Ferdinan en zijne gemalin. De voorzitter van den Katho lieken Volksbond, hield eer.e hartroerende aan spraak en drukte de deelneminguit van Weene: en geheel Oostenrijk in den rouw die het Vor stenhnis getroffen heeft. Duizenden leden van den Volksbond, in h« zwart gekleed, vulden de groote hallen van he grootsehe stadsgebouw. Ook veel studenten ei een merkelijk getal edellieden woonden d-indrukwekkende vergadering bij. De voorzitte eindigde zijne aanspraak met 't gebed : « Heer dat beiden in vrede rusten ! waarop een dui-zendstemmig einde « Amen » volgde. De hoofdopsteller van de c Reichsbost > voerde op zijne beurt het woord, en schilderdi het christelijk familieleven van het vermoordi vorstenpaar af. Toen de redenaar eindigde me de woorden : « Hij is gestorven voor het vader land, doch bij zijn vergoten bloed zweren wij. christelijke inwoners van Weenen, dat wij ter allen tijde voor de eenheid en de grootheid et de eer van het vaderland goed en bloed zuller veil hebben », toen stonden al de aanweziget recht en staken de rechterhand omhoog om der eed at te leggen. Met groote geestdrift weri vervolgens 't oostenriiksch volkslied em.nnep.n * * Het is thans bewezen dat niet minder dar achttien peisonen medeplichtig zijn aan den aanslag op wijlen aartshertog Frans-Ferdinand en zijne gemalin Van deze achttien hebben er negen rechtstreeks aan de uitvoering van de misdaad medegeholpen. Oorspronkelijk was het plan den kroonprins te Mestar te vermonrden, doch daar de aartshertog daar slechts een uur zou vertoeven, moest men het ontwerp laten varen. Een aanslag tijdens de legeroefeningen in Tarcis was ook onmogelijk, daar het plein met ijzerdraadver-sperringen afgesloten was. Den vooravond van den aanslag te Serajevo had te Hidze een gala-diner plaats. De samenzweerders wilden daar den aanslag beproeven, doch de politiemaat-regelen waren zoo streng, dat het niet mogelijk was. ITALIE! Schrikkelijke moorderij. S slachtoffers. — Te Gamarata Cornello, nabij Bergame, heeft een molenaar, Pianetti genaamd, uit wraakzucht acht der bijzonderste ingezetenen der gemeente rermoord. De kerel, die 50 jaar oud is en verscheidene kinderen heeft, was maandag mor-gend, rond 9 ure, met zijn geweer van huis weggegaan. Hij trok eerst op zoek naar den geneesheer, M. Merali, die hij in den hof zijner villa neerschoot. De moordenaar ging dan naar ie pastorij waar hij eerst den E. H. Paleni ver-moordde, en vervolgens zijne oude bedlegerige moeder. Pianetti schoot nog een tweeden ge-leesheer, den gemeenteontvanger en dezes dochter dood, en vluchtte naar het gebergte. Onderweg ontmoette hij een politiebediende, lien hij eveneens neervelde. Eindelijk bracht de misdadiger zijn eigen broeder, die in het veld lan 't werk was, om 't leven. Zoodra de bewoners i'an 't dorp de eerstemoordenvernamen, vluchtte iedereen naar huis om zich zoo goed mogelijk te verschansen. Niemand poogde den moordi naar aan te houden ; zoodat deze zonder moei is kunnen wegvluchten. Verscheidene genda men trachtten hem nu te ontdekken, doch 2 hebben het spoor van Pianetti niet gevondei jj Deze had over eenigen tijd van zijn ouden vade , onder doodsbedreiging, 20,000 fr. afgeperst. - ENGELAND '• Tweevoudig draina in Engeland. — U e Leicester meldt men dat een houtdraaier zic n poogde te vergiftigen na zijn tweejarigen zoo 8 te hebben gedood. Het drama viel onder bijzor r der tragische omstandigheden voor, namelij 11 nadat de man tijdens een wedren een paar over zijn lot had doen beslissen. Zijn vrou' S had tegen hem de echtscheiding bekomen ze ' weken geleden. Sindsdien verviel hij in geldt lijke moeilijkheden, zoodat hij besloot al w; hij nog bezat op een paard te zetten. En 11 e verloor. Toen besloot hij te sterven. Hij nar ï zijn kindje mede naar een veld, sneed het me een scheermes de keel door en nam vergift in Toen men hem vond, leefde hij nog. Dadelij diendc men hem een braakmiddel toe, zooda 1 hii thans buiten ee.vaar is FRANKRIJK t Schrikkelijk familiedrama te Troyes. — Eei t handelsbediende, Gaston Bialet, 40 jaar oud i wonende met zijne vrouw en zijn kind in d-5 rue Hennequin, te Troyes koesterde seder ■ eenigen tijd gedachten van zelfmoord. Mad Bralet stelde ailes in 't werk om hem zulks a ■ te raden, doch vruchteloos. Vrijdag morgend rond S ure, stond Bialet op, sloop in de kame van zijn tienjarig zoontje en loste het slapeni ! kind een kogel in de linkerslaap ; de dood wa: ! oogenbJikkelijk. Op het gerucht derlosbrandinj 1 snelde de moeder toe. Zij wilde den moordenaai ontwapenen doch deze loste twee schoten oj haar, waarvan er een haar het kinnebak ver i brijzelde. Daarna zelfmoordde de dader zich 1 Geburen snelden op het hulpgeroep der vrouv toe. Zij von den twee lijken. De moeder wert 1 in bedenkelijken toestand naar 't gasthuis over-1 gebracht. ' — Eene moord voor 30 centiemen ! — Vrijdag vl. verscheen te Saint-Brieux, voor he assisenhof van het département Cûtes-du-Nord. een I9jarig jongeling, Marc Me Goff genaamd. Den 3 mei laatstleden had de kerel een genaam-den Rayant, die zoo meende hij eene grootf som op zich moest dragen, aangerand en zoe erg gestampt dat de ongelukuige aan eenesche-delbreuk bezweek. De moordenaar had slechts 30 centiemen in 't bezit van zijn slachtoffer ge-vonden ! 't Assisenhof heeft den kerel tôt levens-langen dwangarbeid veroordeeld. — Bij vergissing veroordeeld.— Vrijdag vl. verscheen voor het assisenhof der Bouches-du-Rhône, de genaamde Pignol, vanmoordbeticht. De gezwoornen verklaarden met 7 stemmen tegen 5, den betichte schuldig. Pignol werd tôt zes jaar opsluiting veroordeeld. Bij 't verlaten der zaal verklaarde een jurylid aan zijne collèges dat hij « ja » gestemd'had, denkend dat hij alzoo Pignol zou doen vrijspreken. De jury heeft onmiddellijk eene genadevraag ten voor-deele van den bij vergissing veroordeelde onder-teekend en het geval is ter kennis van den heer minister van justicie gebracht. —- Schrikkelijke moedermoord.— Te Sablons nabij Mamero, woonden de echtgenooten Chéron in een klein huisje, en met hen de moeder van Chèron, 63 jaar oud ! Daar de woning aan de vrouw toebehoorde, moesten de echtgenooten haar een kleine pacht betalen. Uiterst gierig, deden zij het met den grootsten weerzin, zoodat stdaan een akelig plan bij de vrouw opkwam. Over eenige dagen stelde zij haar man voor de ouderlinge in den waterput te werpen ; de kerel deed het ; daar hij echter de katrol weggeno-men had, om het slachtoffer te beletten te ont-snappen, kwamen de geburen in den put kijken en vonden er het lijk van de ongelukkige vrouw in. De echtgenooten Chéron zijn aangehouden en hebben volledige bekentenissen afgelegd. — De « 14 juli. » — Het nationaal feest werd dinsdag gansch Frankrijk door metgeest- i- drift gevierd. Te Parys vooral waren groot le feestelijkheden ingericht. De « revue » var Longchamps bekwam dit jaar een ongemeenei ij bijval. Ditpiachtigtroepenvertoonwerd,ondank! i. de verzengende hitte, door eene overgrooti •, menigte bijgewoond. De presidentder republiel werd bijzonder toegejuicht, toen hij devaandeli aan verscheidene regimenten overhandigde Eene vloot militaire vliegmachienen vloog heer it en weer over het oefeningsplein. Tusschen d( h vreemde personen, die de troepenschouwin^ n bijwoonden, bevond zich Djemalpacha, turkset i- minister van zeewezen. Eenige kleine voorval-k len hadden plaats. d Tijdens de troepenschouwing te Nevers is de v brigadegeneraal Vaimbois, door het ophol gaan s van zijn paard, ontzadeld geworden ; hij werd - met gebroken linkerbeen opgenomen. t De président is om 10 ure 30 naar 't Elysée j teruggekeerd. Op den doortocht werd hij door a de menigte toegejuicht. t — < Onweders in Belgie. b Zondag en maandag hebben er over ver-schillende streken van het land onweders ge-woed die, al hielden ze niet lang aan, niettemin î toch groote verwoesting aanrichtten. In de vrovincie Antweroen. J De bliksem heeft te Schilde drie pachthoven in brand gestoken, dezen bewoond door de j landbouwers Van Looveren, Dierckx en Oorts. De drie hoeven stonden te gelijk in laaie vlam, 1 en het scheelde maar weinig of men had er nog j menschenlevens bij te betreuren. De landbou-wer Van Looveren is hot ergst beproefd van | allen : 6 koeien, 4 varkens, 2 kalveren, 2 peer-; den, waarvan een binnen enkele dagen moest ) veulen, zijn in den brand gebleven. Verder is heel de inboedel mede vernield. In de twee andere hoeven kon men het vee in veiligheid brengen evenals de karren en een deel van den inboedel. Het overige is evenwel de proor der ' vlammen geworden. Bij de drie beproefde landbouwers is er enkel verzekering voor de gebouwen. Te Wuestwezel viel de bliksem op de woning van den genaamden Alfons Vandenbroeck. In een oogwenk stond heel het gebouw in laaie vlam ; aan blusschen viel niet te denken en huis en inboedel zijn de prooi der vlammen geworden. Te Baelen woedde het onweder maandag namiddag in voile hevigheid. De regen viel bij stroomen, zoodat de wegen weldra aan echte rivieren geleken. De bliksem stak het huis in brand van Berckmans, op de wijk Rosselaer. Het vuur nam eene zoo snelle uitbreiding dat er van heel den inboedel buiten het hoornvee, niets kon gered worden. Twee varkens vonden den dood in den vuurpoel. Gelukkig is er verzekering.Te Oostmalle viel de bliksem op de schuur van den landbouwer Verboven en stichtte er brand. Alhoewel er spoedig hulp ter plaatse was, kon men het vuur niet beleiten de schuur gansch in een rookenden puinhoop te veran-deren. De Dorschmachienen, een wagen, eene partij hooi en het landbouwgerief zijn in den brand gebleven. De pompiers zijn er in gelukt de naburige gebouwen te vrijwaren en het vee teredden. Er bestaat slechts gedeeltelijke verzekering voor wat den landbouwer Verboven aangaat. Het gebouw, eigendorn van den graaf de Rfinfisfip. is vfir7plfp.nL ln Limburg. Het onweder heeft al nret minder leelrjk huis gehouden in Limburg. Bliksem en donderslagen volgden er elkander onverpoosd op, terwijl een hevige stortregen neerplaste. Gelukkig duurde het niet lang, doch zulks belette niet dat de aangerichte schade toch nogal groot is. Te Zonhoven is de bliksem ook een paar keeren gevallen. Eerst werd een boom tôt splinters geslagen en eenige stukken werden verscheidene meters ver geslingerd. De tweede maal viel het hemelsvuur op de schoollokalen van het klooster der Zusters van Liefde en stichtte er brand. De honderden meisjes die zich in de schoolbevonden schoten verschriktop bij het hooren van den donderslag en bij hel bestatigen van den ontstanen brand, doch de onderwijzeressen behielden al hunne koelbloe-digheid en leiddende kinderen buiten en brach-ten ze in veiligheid. De ouders der kleinen snelden intusschen toe en namen hunne kinderen mede naar huis. De oude vrouwen, die ter verpleging in het gasthuis verblijven, werden ook in veiligheid gebracht. Eenige moedige mannen, die bij het eerste noodsein toegesneld waren, konden nogal spoedig het begin van brand blusschen. Te Genck ging Jan Coosemans op 't gehucht Berenhoek onder eenen boom langs den steen-weg schuilen. Nauwelijks was hij daar, of de bliksem sloeg den boom van onder tôt boven aan stukken en wierp Coosemans ten gronde. Deze is er gelukkiglijk met den schrik vanaf gekomen. In Henegouw. Te Zoningen werd maandag avond een zon-derling natuurverschijnsel waargenomen. Terwijl de regen overvloedig neerplaste, keerde bij wijlen de wind en deed 't water van den grond in pyramieden omhoog rijzen. Nogzonderlinger was het dat het enkel in de stad regende, en dat 200 meters verder geen druppel water viel. In al de tuinen is er groote schade aangericht door den stortregen, die insgelijks vele straten in rivieren hersehiep. Ook zijn vele kelders onder geloopen. Schrikkelijk automobielongeluk te Zuyenkerke-bij-BrugEre. Maandag namiddag, rond 4 1/2 ure, is op het grondgebied der gemeente Zuyenkerke, aan de plaats Vierweghe, een schrikkelijk ongeluk voorgevallen. De automobiel van den gevrezen senator M. Verbeke, wonende te Gent, kwam den steenweg van Brugge naar Blankenberge opgereden ; aan de Kruisstraat Vierweghe gekomen, zwenkte hij eensklaps om het kasseitje van Lissewege in te slaan. Uit de richting van Blankenberge kwamen op dit oogenblik een motocyclet en een velo gereden, de eene gestuurd door Rodolf Van Dorpe, oud 25 jaar, de andere door Emiel Depla, oud 26 jaar, woonachtig te Annolay (noorden Frankrijk-. Zij hadden de fransche nationale feesten te baat genomen om een uit-stapje tedoen naar de zee. Zij waren rond 4ure uit Blankerberge vertrokken en schikten tegen den avond weer thuis te zijn. Van Dorpe reed voorop langs de velobaan en was dicht gevolgd van Depla dien hij voorttrok met eene koord. Aan Vierweghe zag Van Dorpe den automobiel den steenwegverlaten om alover de velobaan, waarop hij zich bevond, de Lisse-weegsche kassei op te rijden ; hij bevond zich op dit oogenblik op een 20tal meters van den auto en het was hem onmogelijk de velobaan af te rijden, daar deze met aarden bergskens afge-zet is. Van Dorpe. beproefde zijn motor stil te leggen, maar het was te laat. Motocyclet en velo botsten met ongehoord geweld op den zijkant van den automobiel. Zoo schrikkelijk was de botsing dat deze achteruit geslagen en gedeeltelijk vernield werd ; van de motocyclet en de velo bleef geen stuk meer geheel. Seffeus kwamen geburen en voorbijgangers toegeloopen die den aanvoerder, die ongedeerd gebleven was, hielpen om Van Dorpe en Depla op te tillen. De twee ongelukkigen lagen bewus-teloos tusschen de stukken der vernielde machienen. Van Dorpe was onkennelijk; zijn aangezicht was geheel gekneusd en bebloed ; een afgesprongen stuk van den auto was in de hersenpan gedrongen en de hoofdschedel ver-brijzeld. Daarenboven waren de borstkas en en verscheidene ribben ingestuikt. Wat Depla betreft, deze was ook overdekt rcet bloed en droeg schrikkelijke wonden aan de linkerhand. Hij kloeg daarenboven van hevige inwendige pijnen. De twee slachtoffers werden eene naburige herberg binnen gedragen waar zij spoedig de beste zorgen ontvingen van twee doctors. De autovoerder was seffens om eenen doctor en eenen priester gereden. De toestand van V< Dorpe werd hopeloos bevonden en ondanks i beste verpleging bezweek hij rond 6 u. 's avond na de H. Olie ontvangen te hebben. Het lijk werd denzelfden avond nog na; het doodenhuis van Zuyenkerke overgebrach Gansch den avond kwamen honderden nieuwi gierigen van aile kanten toegeloopen. Wat Depla betreft, wiens toestand zeeronrus wekkend was, deze werd denzelfden avon rond 9 ure, door zijne familie per automobi afgehaald en naar Annecy overgebracht. De gendarmerie van Blankenberge, in allei haast verwittigd, stelde een voorloopig ondei zoek in, in afwachting van de komst van hi parket van Brugge, dat dinsdag namiddag i gezelschap van twee wetsdoctors ter plaats i afgestapt. Een nauwkeurig plan van de plaal van 't ongeluk werd opgemaakt. Vervolgens heeft de lijkschouwing van de ongelukkigen Van Dorpe plaats gehad. De magistraten hebben ook de zeldzame ge tuigen van het ongeluk onderhoord, en onde andere den autovoerder die verklaart dat d motocyclet nog op 20 meters van den auto ver wijderd was, toen hij den steenweg naar Lisse weghe insloeg. Eenige getuigen verklaren da de auto niet getrompt heeft, hetgeen door den voerder tegengesproken wordt. Broedermoord te Dottenvs. Donderdag namiddag vl. werd onze gemeent door een bloedigdrama 111 opschudding gebracht Een 17 jarige jongeling, door zijn ouderei broeder bedreigd, nam een geweer en loste eer schot. De broeder werd doodelijk gewond et overleed weldra. Ziehier in welke omstandig heden het drama zich voordeed. Op ongeveer 500 meters van de statie ti Dottenijs bevindt zich een groep van drii werkmanswoningen. In het eerste, deels me pannen, deels met stroo bedekt, bevindt zicl de herberg der echtgenooten Duquesnoy. Di man, die het beroep van landwerker uitoefent laat de herberg over aan zijne echtgenoote Elisa Nuttin, terwijl hunne drie kinders Alice 22 oud, Julien 19 jaar en Gustaaf, 17 jaar, ir de fabriek Lagache werken. Broederoneemgheid, Sedert eenigen tijd reeds bestond er oneenig-heid tusschen de twee zoons. Soms, om niet t( zeggen meestal, waren het nietigheden, die aan leiding gaven tôt hunne geschillen en gelijk he gewoonlijk bij knapen gaat, een uur of twef later was ailes vergeten. Niettemin was d< moeder toch niet in haar schik met die geduri-ge twisten. Men zegt immers dat wanneer twef broeders metelkandenvechten, dezen veel erger veel gruwelijker te werk gaan dan vreemden En zulks vreesdede moeder. Een nieuw oeschil. Donderdag namiddag vl. beslolen Gustaaf er Alice in den hof, achter hunne woning, eenigf kersen te plukken alvorens zich naar hun werk te begeven. Om beter het fruit te bereiken. hadden zij eenen stootwagen onder den boorr geplaatst en sprongen erop. Julien zag zulks en trok den wagen achteruit om hen alzoo het plukken te beletten. Alice en Gustaaf stuurden herc daarover eenige verwijten toe. Doch zulks be-viel Julien niet. Hij begon op zijne beurt te schelden. Gustaaf antwoordde, waarop zijn broeder woedend werd, naar hem toesprong en hem verscheidene slagen en stampen toediende. Zijne moeder en zijne zuster kwamen tusschen en kregen ook nogal eenige slagen. Gustaaf had zich aldus kunnen losrukken en was eene kleine remisie binnengevlucht die aan het einde van den hof staat en tôt kieken-kot dient. Hij grendelde de deur en hoopte er het oogenblik af te wachten dat zijn broeder naar de fabriek zou vertrokken zijn. Doch deze kwam weldra voor de remisie en poogde er binnen te geraken. « Als hij er durft uitkomet! dan stamp ik hem dood » riep bij tôt zijne moeder en zijne zuster en terzelfdertijd schudde hij nogmaals zoo hevig met de deur der remisie. dat gansch het klein gebouw daverde. n I De moord. Een geweer bevond zich met verscheidene ' kardoezen in de remisie. Gustaaf die vreesde dat zijn broeder na lange pogingen toch zou kunnen binnengeraken om zijne bedreiging ten uitvoer te brengen, nam het geweer en ' duwde er eene kardoes in. Intusschen rukte Julien maar voort aan de deur en gelukte erin j stukken los te krijgen, Gustaaf loste daarop een , schot door eene opening en trof zijn broeder in voile borst. Deze wilde vluchten doch enkele meters verder stortte hij neer en was een lijk. Een doktor werd oatboden en stelde vast dat ~ de lading der kardoes kogel gevormd had. 11 Wfanlioop van den dader. Gustaaf gaf zich eerst geen rekenschap van de ergheid zijner misdaad ; hij vermoedde dat zijn broeder slechts licht gewond was. Doch toen hij bemsrkte dat deze niet meer opstond, toen hij zijne moeder en zijne zuster hoorde zeggen dat Julien dood was, dan maakte zich plots een onbeschrijfelijke wanhoop van hem meester. Hij greep naar het wapen, een afvijzer, die nog toehoorde aan het slachtoffer en wilde er eene kardoes induwen om zick te zelfmoorden. Gelukkig kon men hem nog juist bij tijds beletten zijn wanhopig plan ten uitvoer le bren- f p.n Aanhouding. De jongen, die luidop snikte, werd naar de gendarmerie geleid, waar hij het tooneel ver-' haalde. Hij verklaarde dat hij al dikwijls door zijn broeder geslagen was, maar dat deze nooit 1 docidsbedreigingen tegen hem had uitgesproken. 1 Julien was zeer opvliegend en zou, moest hij in 1 de remisie geraakt zijn, zijn broeder nogal - duchtig geslagen hebben. « En gij hebt geschoten om hem te dooden ? s vroeg de bevelhebber der gendarmerie ». i « O ! neen, antwoordde Gustaaf, ik schoot t alleen om hem te verschrikken. Ik had nooit 1 vermoed dat men met eene kardoes iemand kan ! dooden. Het parket ter plaats. Het parket van Kortrijk werd verwittigd en kwam om 6 ure 's avonds per rijtuig ter plaats. De magistraten begaven zich naar de woning Duquesnoy, waar zich eene talrijke menigte nieuwsgierigen verdrong en gaf zich rekening van de wijze, waarop het drama had plaats gehad. Verscheidene getuigen en Gustaaf Duquesnoy zelf werden onderhoord, waarna deze laatste gevankelijk naar Kortrijk werd overgebracht. " Vreeselijk vliegong-eluk te Kiewiet. Een tweedekker, geloodst door luitenant Poot, van het 4e lansiers, met den luitenant Hubert, van het 14" linie, als waarnemer, kwam donderdag namiddag om 3 1/4 ure van Brasschaatop Kiewiet aan ; zij wilden daarna naar Namen voortreizen. De schroef was in gang gesteld als, ten ge-volge eener valsche beweging, het toestel met groote snelheid tegen een loods vloog, deze van den betreurden Verschaeve. De schok was verschrikkelijk. De mécaniciens snelden toe en haalden de beide officieren van onder de stukken van het vliegtuig. De toestand van luitenant Poot, die gekwetst werd aan het hoofd en aan de knieën, boezemt geene onrust in. Luitenant Hubert, 26 jaar, neef van den minister van Arbeid en Nijverheid, werd den schedel en een kaaksbeen gebroken. Zijn toestand liet weinig of geene hoop meer over. Bevelhebber Biaise heeft den gewonde in den nacht, namens den minister van oorlog, het Leopoldsorde overhandigd. Luitenant Hubert bezweken. Vrijdag namiddag, om 4 ure, is luitenant Hubert overleden. Deze ongelukkige is de tweede Belgische officier, die den dood vindt bij het luchtvliegen. D E Zilveren Ring 7e Vervolg. Ach ! vervolgde Lucy, hare oogen slui-tende, al dat bloed tusschen ons beiden verschrikt mij ; misschien zal de dag der boetiug ons verrassen, en ik zou de her-stelling er van willen bewerken vooraleer mijn lot met dat van mijnen neef voor eeuwig verbonden zij. Thans weet gij wat prijs ik aan uwe ont-snapping liecht ; ik voeg er bij, dat, hoe groot ook mijnegenegenheid voor sir Edward zij, ik vast besloten heb, hem niet te huwen voor dat gij Engeland heb verlaten. Dit onderhoud werd onderbroken door de aankomst van den majoor. De majoor bracht eene gewichtige tijding mede, namelijk het bezoek, voor dieu zelt-den avond, van Sir Edward Clayton die een verlof van eenige dagen te Londen was ko-men overbrengen. Georges verliet het huis ; hij behoefde de zuivere lucht om zijne ont-steltenis en verwondering te bedaren. Wat hem bijzonder had getroffen was de beweeg-reden waarvoor Lucy zijne ontsnapping wilde begunstigen : « Zonderling meisje met hare kinderachtigheden, » zeide hij. Nochtaus ge-voelde hij wat al edelheid en grootschh'eid van karakter die kinderachtigheden aanduid-den, en hij twijfelde niet meer of Lucy zou met eene onveranderlijke standvastigheid in haar voornemen blijven volharden. Wat hij eerst voor eenen gril had genomen, was een ernstig en goedoverlegd besluit. Hij bekom-merde zich maar met een ding, en dat was: welk middel het jonge meisje' te harer be-schikking hebben zou, om hem uit Engeland te laten ontsnappen. Ten dezen opzichte maakte hij duizende veronderstellingen, hij verdwaalde in het onafmeetbare rijk der gissingen, en keerde eindelijk naar het hôtel terug om te middagmalen, zonder tôt eene oplossing te hebben kunnen geraken. Edward Clayton was reeds aangekomen ; geheel natuurlijk was hij verwoneîerd, kapi-tein Georges dien hij gansch vergeten had, en wien hij vooral zich niet verwachtte ten huize van den majoor Tavira te vinden, wedertezien. Hij drukte hem nochtans harte-lijk de hand. Die « blo'idige » hand.volgens de uitdrukking van Lucy, was tenger en wit. Georges, die zich de geschiedenis van het gevecht herinnerde, bestudeerde de gelaat-strekken van Clayton ; hij zag slechts een, zachtaardigen beminnens waardig jongeling, met eene volkomen wellevende handelwijze; zijne oogen alleen getuigden van eene koude krachtdadigheid. Op eenen kleinen afsland gezeten, bezag Lucy de groep, saamenge-steld uit haren vader, Clayton en kapitein Georges, en zij dacht : « Zie daar drie der eerhjkste mannen die ik ken ; aile bezitten uitgebreide kennissen, en behooren tôt de noogste standen der samenleving, en er is eventwel niet een onder hen die niet mee-doogenloos het bloed zijns gelijken heeft vergoten. » Dit gedacht deed haar huiveren. Gedurende het middagmaal, nog steeds onder den indruk haars onderhouds met Georges, was zij verstrooid en afgetrokken. Clayton werd het gewaar, en het was ge-makkelijk om zien dat die jongeling, niet wetende hoe de schijnbare onverschilligheid van Lucy uit te leggen, al de onrust van eenen beminde, in zijne geluksdroomen bedreigd, onderstond. Georges vernam dat de majoor en zijn huisgezin zich 's ander-dags naar Portsmouth begaven, om eene oude moei, wier feestdag het was, te gaan bezoeken,en bij wie zij ieder jaar te dier gelegenheid eenige dagen gingen overbrengen. In den avond kwamen er bezoekers. Terwijl men thee opdiende, bevond Lucy zich met Georges een weinig afgezonderd, en zij fluisterde hem : — Zijt ge vast besloten? — Ja, antwoordde Georges, ik zal ver-trekken, als gij wilt, maar wanneer, en op wat wijze ? — Ik zal u van Portsmouth de middelen mede brengen, hoop ik, zei Lucy. Ik behoef u de stilzwijgendheid niet te bevelen, vervolgde zij, gij verstaat, dat bijzonderlijk Clayton er niets van weten moet. — Hij is dezen avond reeds ongelukkig genoeg, zei Georges ; hij schijnt een geheim voor te gevoelen, en van tijd tôt tijd stuurt hij u smeekende blikken toe. Clayton had inderdaad meermalen naar hen omgezien. Dit afgezonderd gesprek verontrustte hem, en, zonder er zich zelven rekening over te geven, begon hij reeds jaloersch van den Franschman te worden. Lucy naderde hen ; de gelaatstrekken van den jongeling werden een weinig kalmer, en Georges zag van ver, dat zij zich in onderhoud wikkelden, dat scheen voor beiden van het grootste belang te zijn. Nochtans bemerkte hij maar al te wel den kouden groet, dien Clayton hem een uur later toe-stuurde, wanneer hij het hôtel verliet. — Bah ! zeide hij, 'tis slechts een mis-verstand ! Clayton ziet niets anders dan Lucy : hoe zou hij dus denken dater op dezen oogenblik van zijn en tevens van mij a geluk spraak is. 'S anderendags, zoo als afgesproken was vertrok de majoor Tavira met zijne dochter en denkleinen William, en bleven vierdagen afwezig. Georges, vol ongeduld, wist niet waar zich mede onledig houden. Hij door-kruiste de straten van Londen om door afmattende vermoeienis de gedachten, die zijn brein doorwoelden, te verjagen, of nam een boek en trachtte te lezen, maar de woorden bezaten geen zin voor zijnen afgetrokken geest. Reeds scheen het hem eene eeuw, dat die martelende verwachting duurde. Eindelijk terug komende van eene lange wandeling in Hyde Park, vond hij ailes in rep en roer. De reizigers waren terug ge-keerd.Deze reize naar Portsmouth, die de majoor allejaren deed, en de eenigste ver-strooiing van zijn eentoonig leven was, had tôt uitwerksel hem gedurende eenige dagen een weinig te verlevendigen, in goede stemmingte houden. 's Avonds, gedurende den maaltijd, verlustigde hij zich al de bij-zonderheden zijner reis te verhalen, welke inderdaad niets aanmerkelijks inhielden, en men met deze enkele woorden : « Na vertrokken te zijn, zijn wij toegekomen, » heel gemakkelijk kon uitleggen ; maar de majoor verheugde zich om tôt de minste bijzonder-heden uit te breiden ; hij vertelde zijne gesprekken met de postrijders, en vergat zelfs niet melding te maken van een kom vleeschsop, aan eene afspanning genomen. De kleine William klapte in de handen, en bief allerhande vreugdetoonen aan bij deze herinneringen aan zijn kinderleven. Georges leende meer aandacht aan deze verhalen, dan de beleefdheid eischte, trach-tende iets op te merken, dat met zijne ge-heime gedachten in betrekking was, en hen: op den weg bracht van do veronderstelde bemoeiing van Lucy. Maar vruchteloos span-de hij al zijne geesteskrachten in : al de bijzonderheden dezer lange reis verklaarder hem in 't geheel niets. Hij ontwaarde ei slecht een weinig licht in, toen de majoor hei laatste geduelte der lange geschiedenis begor te vertellen, betrekkelijk zijn verblijf te Portsmouth.De oude soldaat begon dan te lachen oir Lucy en om hare geheime gesprekken en met mistress Inglefield, de hotelhoudster van den Dolfijn, bij de haven gelegen. — Ge weet immers wel, zei Lucy, dat wi; allen die brave mistress Ingl-field, die zoe lang in onzen dienst was, zeer lief hadden. Maar persoonlijk ben ik haar eene bijzondere genegenheid verschuldigd, aangezien zij mijne voedster is geweest. — Wacht ! hoe ge vuur vat ! riep de majoor, terwijl Georges en Lucy een'veel be-teekenenden oogslag wisselden.lkverbied u niet, mistress Inglefield te beminnen, die inderdaad eene waardige vrouw is, en die, van haren kant, u zoo zeer acht ; maar, wal mocht ge beiden zoo al te vertellen gehad hebben ! ■— Aangezien gij wilt dat ik haar geheim verraad, hernam Lucy, welnu, mistress Inglifield gaat trouwen. — Verdord ! En wie is de gelukkige sterveling, die den gewezen M. inglifield gaat opvolgen ? waarschijnlijk zal zij maar tt kiezen gehad hebben tusschen de tallooze zeemannen, die thans de fortuin van het hôtel den Dolfijn maken ? — Het is inderdaad met eenen zeeman, dat zij trouwt; ik geloof een kapitein van ■ een koopvaardijschip; maar zijn naam is mii ontgaan. — Welnu ! hernam de majoor, wie hij ook zijn moge, rade ik hem zich als een echt gentleman jegens zijne vrouw te gedragen, want ik geloof niet dat het prijsbaar zijn zou het op eenen te hoogen toon met haar te nemen. — Gij overdrijft het, vader, zei Lucy ; mistress Inglefield is zoo verschrikkelijkniet, als gij zegt. — Dit is de zaak van haren man, antwoordde de majoor lachend. Dan vertelde hij ter onderrichting van Georges eenige geestige voorvallen, welke bewezen dat wijlen de heer Inglefield niet altijd de braak droeg in zijn huishouden. In den avond vond Lucy gelegenheid om aan Georges te zeggen : — Mistress Inglefield houdt te Portsmouth een hôtel, waar ele kapiteins van den zce-handel verkeeren . Zij heeft zich belast er eenen te vinden dieu aan zijn boord wilt ontvangen; gelijk gij van mijnen vader ge-hoord hebt, is mistress Inglefield eene vrouw om veel hinderpalen uit den weg te ruimen. Zoo gauw er nieuws is, zal ze mij schrijven; misschien zult gij onmiddellijk moeten vertrekken ; houd u dus in gereedheid. Op dezen oogenblik trad Clayton binnen. Zijn eerste blikzocht zijnenicht, en zag haar, met glinsterende oogen, in eenen hoek met den jongen Franschman spreken ; eene smartelijke verwondering betrok oogenblik-kelijk zijn gelaat. Wordt Voortgezet.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.