De stem uit België

2441 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1917, 31 Août. De stem uit België. Accès à 19 avril 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/8p5v69916t/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Bureel : 21, RUSSELL SQUARE, LONDON, W.C. Téléphoné : Muséum 267. Dc Stem, VOOR GOD EN VADERLAND. uit Belgie Abonnement : 2sh. voor 3 maanden. Subscrlption : 2sh. for 3 months. Voor de Vereenigde Staten : 50 cts. Voor Holland : 1 fl. Voor Frankrijk : 2.50 fr. Voor de soldaten : lsh. of 1.50 fr. 3de Jââfgâftg", Nr. 50. (Bllz. 1603-1610.) Qplage: iijioo. VRIJDAG, AUGUSTUS 31, 1917. Registered at G.P.O. as a Newspaper. i blz. i%d. Onderwijzersambt. Stichting van Normaalscholen, (i) II. Vele ouders, vele jonge lieden zullen gewis gereedelijk de grootheid van het onderwijzers-'ambt aannemen, doch natuurlijk ook zullen in hun geest opwerpingen van stoffelijken, praktieken aard ontstaan zijn, sterker thans dan ooit op den vôôrgrond tredend onder den versoherpten nood der oorlogstijden en de duisterheid der toekomst|. Ik geloof d.at vier der voornaamste opwerpingen zullen geweest zijn : 1. Is de vergoeding behoorlijk, laat zij een treffalijk bestaan toe? 2. Is Ihet de moeite waard normaalstu-dies aan te vangen met het vooruitzicht van onderbrekenden krijgsdianstplicht? 3. Zal ik, ouder, in ballingschap de ko®-ten kunnen betalen? 4. Kan een kind vtan vijftien jaren, in voile bewustzijn, een l«vemsStaat kiezen? i. Is de vergoeding behoorlijk, laat zij een treffelijk bestaan toe? Het is weïlicht 'vele oningewijden onbekend dat de Schoolwet van 1914 ernstige geldelijke verbeteringen voor de beambten heeft inge-voerd. Benevens de gewone jaarwedde, die tijdstippelijk klimt, (komt de vergoeding we-gens verblijf, deze voor het aanleeren van bijzondere vakken, 4e spéciale loontafel vain sommige steden die de Staatsbetalingen voor-afgaan, en 't vooruitzicht van een pensioen. D'eze voorwaarden mochten wellicht in 't 00g van -vele ouders toch onbevredigend voor-komen, nu bijzonderlijk zij in vreemde landen en in buitengewone oorlogsomstandigheden hooge jaarwedden en vooral hooge werkmans-loonen uitbetaald zien. Doch deze vergoedin-gen dienen beschcuwd te worden, onafge-scheiden van het inidden waarin zij verleend w-erden, namelijk in een la.nd dat in vrede leefde, in een land waar de levenskosten ge-ringer waren, en waar allerlei nevenomstan-digheden vian eigen streek en volk meêwerk-ten om vele ambtenaren eene bijwinning te verzekeren. Ten anderen, al zou het voorbarig zijn en op niets bepaaldis gesteund immer klimmende verbeteringen te voorspellen, het mag toch als een hoopbarend verschijinsel aangestipt worden dat in aile landen—de rede van den En-gelschen minister Fisher was er laatst nog een bewijs van—eene ernstige strekking waar te nemen is om meer prijs. te hechten aan een degelijk parsoneel, en dat, als doelmatig mid-del om het te verwerven, betere vergoedingen aangegrepen worden. Eene andere beschouwing, die voor dit vak even als voor andere vakken hare waarde-heeft, is wel deze dat de onderwijzer niet ver-oordeeld is op de laagste trappen te blijven stiîhouden, maar dat voor den behoorlijk-begaafden doch werkzamen en deftigen onderwijzer, meer walliclht dan voor andere amb-tenaren, de wegen openstaan voor hoogere plaatsan, waar vergoedingen aan vast zijn die niet moeten onderdoen voor de jaarwedden van mannen, die hoogere studies deden en hoogere titels dragen. Gedenkt ook, afzonderlijk van deze onmid-delijke stoffelijke voordeelen, dat het bezitten van een diploma eene eervolle eigenschap is en eene veiligheid tegen de levensrampen. In ménige landen zien wij menigte van bagoede kinderen, niet en-kel ter Hoogschool gaain, maar het examen van onderwijzer, onderwijzeres afleggen, niet met het inzicht het bedrijf uit te oefenan, miaar om een bree-des-en juister inzicht van zaken en menschen op te doen en in de aamenleving te kunnen verschijnen met het sieraad van meer weten-heid en zielegroofheid. Maar een diploma is niet enkel een sieraad, het geeft ook brood wanneer het voor velen schaarsch wordt. De oorlog is sterker dan ooit komen bewijzen dat een mensch die steu-nen kan op eigen knachten, beslagen is en titels heeft tôt het uitoefenen van een ambt, zich min afleen voelt, min ongelukkig is en min aan den nood blootgesteld. 2. Is het de moeite waard normaalstudies aan te vangen met het vooruitzicht van onderbrekenden krijgsdienstplicht? Normaalstudies beslaan vier jiaren. Een jongen van vijftien, zestien, ja zeven-tieto j.aren heeft er belang bij—zoo hij onderwijzer worden wil—zijne normaalstudies in ballingschap aan te gaan. Komt een krijgs-oproep die studies. onderbreken, hij zal reeds een kostbaren weg hebben afgelegd, weg dien hij later niet meer zal moeten aistappen ; en wat de toékomst betreft, hij zal zijne studies kunnen volledigen, ofwel na den oorlog, O'fwel in bijzondere omstandigheden ge-durende den oorlog, daar onderwijsinrichtin-gen van dien aard bestaan ten behoeve van (1) Deze beschouwingen meenden we te schi'kken op bfe. "Onze Scholen." Uit oor-zake echter van het verlof—^en gebrek aan plaatis—verschuiven we deze rubriek tôt de tweede helft van, September. Van de andere zijde heeft het echter zijn belang, met het 00g op de Belgisehe normaalscholen die nu geo-pend worden dat !het artikel niet langer worde weggelegd. Vandaar dat wij er hier plaats voor inruimen. soldaten om gezondheidsredenen buiten wer-kelijken dienst gesteld. Men wete ook dat in de normaalscholen op den vreemde igesticht en door ons Belgisch Staatsbestuur erkend, de dipiomas regelmatig en geldig zullen afgeleverd worden, net als in gewone tijden. 3. Zal ik, ouder, in ballingschap de kosten kunnen betalen? Dezelfde moeilijkheid bestond toen het middel'baar onderwijs werd ingevoerd, en wij zien vijf, zes collèges in vollen bloei. 't Is waar, zuilk-s was ten grooten deéle mogelijk dank aan de mildadige tusschenkornst van onderstandswerken, die op eene bewonde-renswaardige wijze de Sdelinoedigheid nit-oefenen. _ Het is ons onbekend indien, ook op dit nieuw gehied, de inrichting zal tus-schenkoman; doch, in alk geval, is het de moeite waard voor de ouders inlichtingen te nemen bij de besturen die normaalleergangen zullen inridhten, aangaande aannemingsvoor-waarden en kostan. Vele werklieden, die Le voyage de Madame Schnee. (Zie "De Stem," Nr. 48, blz. 2.) CHAPITRE I.I. Où nous ferons la connaissance de quelques types boches et autres. Il importe avant de narrer la vaudevillesque traversée d'Afrique de Tatoora à Borna et le retour en Europe, que nos lecteurs fassent la connaissance de Tabora. Depnis lia prise de Dar ès Salam par les Anglais,, cette ville devint en effet la capitale administrative et la résidence gouvernementale de l'Est-Africain allemand. C'eslt à Tabora que les fonctionnaires et commerçants allemands, se réfugièrent, c'est là que furent enfermés et maltraités nos internés et nos prisonniers, c'est là aussi, après la prise de la ville par les Belges, qu'on établit le camp des prisonniers, qu'on installa thans hooge loonen verdienen, verkeeren on-tegensprekelijk in buitengewoon-voordeelige levensvoorwaarden om deze toekomstzaak en de prachtige geleganlheid die hun wordt aan-geboden, ernstig te overwegen. 4. Kan een kind van vijftien jaren, in voile bewustzijn, een levensstaat kiezen? Al'gemeene regels vaststellen voor dit kie-sche vraagstuk ware vermetel, ja onmogelijk, daar de ge va lien doiizendvoudig zijn en var-schillen van huis tôt huis, van kind tôt kind. Een eenvoudige geestgezonde raad zal hier beter van pas komen. Min of meer tekent zich immer bij het kind eene zebere vôôrbestemming of, een bijzondere aanleg, eene overwegende liefde voor dit of gene vak ; en, m elle ge-val, komen deze gesteltenissen niet positief te voorschijn, zij komen het negatief door de blijkbaarheid dat het kind ditgene en datgene mist dat vereischt wordt voor het uitoefenen van een bepaald ambt of valî. De ouder moet hier, met helder 00g, iierf-hebbende zie-1, en niet gedreven door de blinde, onredeneerende zuc'ht al te vroeg hulp in 't werk te hebben van de kinderen, zijne lievelingen nagaan, stap voor stap, den onderwijzer spreken 't laatste jaar zijner lagere leergangen, meermalen siprel^en, en samen met hem onderzoeken in welken levensstaat het kind het meest goed kan doen aan zichzelve, aan het huisgezin, aan de maatschappij. Dat is de rechte, de redelijke welg ! En in deze tijden, dringender dan in gewone, vraag ik aan ouders en onderwijzers al hunne liefdevolle aandacht aan dit groote vraagstuk te wijden, want het ware te betreu-ren, moesten, na den oorlog, als aile krachten zullen moeten benuttigd worden en uitgeput tôt den bodam, sommige dezer krachten te niete gaan of ontzenuwd worden omdat zij sich niet mogen uitstorten op het gebied dat lun 'eigen is en past ; het ware jommer, voor-d, moesten jongelingen en meisjes, die geroe-jen waren om de volkskinderen op te leiden, ïoor de onachtzaamheid of het eng inzicht pan hen die ze helpen moeten en voorlichten, jedreven worden in een lavensbedrijf, dat nisschian prijzenswaardig is in zijn eigen, naar de hoogten niet bereikt en de maat-ichappelijke weldaden niet médedeelt van het mderwijs. Deze schuld—zoo er schuld bestaat—zal och nimmer op ons Staatsbestuur kunnen ;eschO'Ven worden, daar het wijselijk en edel-noedig een no'rmaalonderwijs op den vreemde mdersteunen kwam V. les internés et qu'on les fit jouir tous d'un régime de faveur sur lequel l'e public est loin de connaître la vérité toute entière. Elle dépasse, cette vérité, tout ce que l'on peut imaginer de plus extravagant et pour ne pas déplaire à la censure, nous n'en donnerons que de très légers aperçus. Les Belges entrèrent à Tabora dans la nuit du 18 au 19 Septembre 1916 et mi-octobre, tous les services publics, abandonnés par les Allemands, étaient rétablis et fonctionnaient régulièrement. En moins d'un mois, le service des hôpitaux, l'état civil, la justice, la police, l'hygiène étaient organisés avec une telle maîtrise que les Allemands eux-mêmes, notamment les référendaires vice-gouveirneurs Brandès et Brandenburg, y rendirent hommage. Touis les biens des sujets allemands absents étaient mis dans des dépôtls et soigneusement inventoriés, les internés étaient groupés, la plupart, dans le quartier le plus sain de la ville, celui de Rafita, les prisonniers étaient logés, les uns dans le grand Boma, les autres d'ans un camp ; tous dans des locaux propres et spacieux et disposant d'une immense place pour se promener. L'ordre le plus parfait régnait dans la ville, et trois de nos officiers coloniaux exerçaient avec tact et fermeté les fonctions de commissaire de police. Les agents étaient parfaitement dressés et on ne constata jamais si peu d'infractions que pendant notre occupation. ^ Terrorisés par 'les boches, les indigènes n'osaient plus apporter leurs vivres au marché et la disette régnait. Les prix étaient exorbitants, on payait un franc pour un œuf, les poules étaient introuvables. Des mesures furent prises et après quelques jours le marché 'battait son plein, le nombre de vendeurs augmentait, et comme certains commerçants et maraîchers, à l'instar de nos mercantis, surenchérissaient les produit^ une mercuriale fut établie. Une ordonnance, à laquelle on tint la main avec pllus de fermeté qu'on ne la tient 'hé'ias en Europe, édicta des peines sévères contre les profiteurs de la guerre, et la vie normale fut vite rétablie. A ceux qui s'étonneraient d'une organisation si napidie, si parfaite et en si peu de temps, il nous suffira de dire qu'elle fut l'œuvre de coloniaux, plus habitués aux actes qu'aux discours, et que illa bureaucratie ne s'en mêla heureusement pas. Rendons à César ce qui est à César... puisque la presse a déjà chanté tes hauts exploits des organisateurs de la victoire, de l'Est-Afri-cain de l'arrière, nous nous en voudrions, de ne pas citer quelques-uns de ceux qui, en si peu de temps, dans- des conditions si difficiles, arrivèrent non seulement à conquérir mais aussi à organiser. Tous, y collaborèrent sous la direction du ohef modeste et mfatigu'able, celui qu'en Afrique on sait être avec son E.M. le véritable artisan de la victoire, le général Tombeur, les commandants G'iori-e et Stroobants, les Dr. Rhodain, Trolli, Stradla, De Rudder, les iuditeurs Dellicour et Leyssen, tous les offi-:iers, qni, après cette campagne si pénible, >ans trêve et sans repos, se remirent à 'œuvre. » * * Nos lecteurs désireront probablement être jilotés par Cocardasse pour visiter la ville ! >Jdus le trouvons au centre, sur la place du narché. Ce dernier bat son plein. Au loin on :ntend le bourdonnement des conversations lominé par la voie perçante des femmes, des jleurs d'enfants, et les cris suraigus des roules encoquées dans des petits paniers1 en moutâtes" (paille) d'où sortent leurs tous léchaînés. Les marchands .sont nombreux, sous le langar à droite en enrtant dans la rue de la lission s'étalent des chicouangues (farine de nanioc) éparpillées sur le sol ou dressées en Katites pyramides. Çà et là le manioc 'échappe à travers, une feuille crevée. Ici sont rangés par 'tas de 4 ou1 5 des oignons ux pelures dorées, à côté des régimes de biti-a (petites bananes pour Européens), dont le aune pâle voisine avec les teintes rouge d'or .'ananas, rangés symétriquement. Là sont mpilées lies patates indigènes. Voici des l'ufs ,des papaeyes dégageant un parfum élicat, des mangues juteuses si nombreuses Tabora. La plus vive animation règne. Acheteurs t mardhands discutent avec énergie. Une uerelle s'élève de temps en temps, les invec-ives se croisent, et comme disait Cocardasse, 'est le marché au poisson de Bruxelles trans-orté en Afrique. Mais ici aussi veillent nos gents, majestueux, avec la grande éc'harpe Duge, la bayonnette, et les menottes qui endent à la ceinture, et leur apparition suffit î plus souvent pour calmer les esprits. Les femmes, noires en costume regardent de aut les ibasengis (femmes noires ne portant ue le pagne), ,et se promènent nonchalam-îent ; quelques-unes portent leurs gosses sur î dos. Sans arrière pensée, elles sont remiar-uables comme commères. Quel caquetage ! Les boys, fiers de porter des costumes de lancs, se baladent en casque, en casquette u en chapeau de paille. Vêtus d'un costume lanc soigneusement amidonné et repassé 'Européen ne parvient jamais à trouver son midon lorsqu'il en a besoin), ils sont chaus-îs de petits souliers blanchis et jouen't nég'li-eammemt avec une badine. Ces gaillards se connaissent merveil'leuse-len.t dans, l'art de faire danser l'anse dta anier, et trop paresseux pouT porter les crhats, ils les chargent sur la tête d'indigènes. De9 soldats s'offrent avec leur solde quelles douceurs, du tabac et sourient aux* iw.ano tnouk.e (femmes) sur lesquelles s'exer-2 très fort aussi, sembîe4:-il, le prestige de uniforme. 'Sous le hangar de gauche, se sont groupés :s vendeurs de pomlbé, bière indigène fabri-uée à l'aide de bananes. C'est à cat endroit u'il y a le plus d'entrain, et femmes et ammes s'enivrent consciencieusement. Des vendeurs offrent aussi du tabac en }udre, dont les dames apprécient la qualité 1 en mettant une pincée sous la langue. Plus .in nous trouvons les bouchers dont les ailes sont prises d'aissaut. Parmi les nombreux Européens nous remar-jons (commue le disent nos chroniqueurs des rotidiens), .notamment Cocardasse qui scute gravement avec l'ami Ocmval, le domp-ur de léopards, la qualité et le prix des mates. Plus loin, regardant avec conster-ition les buveurs, Delihove, le célèbre mis-onnaire adventiste du 7e jour, devenu huis-er du tribunal de Tabora, fait la morale au itrailleur Bielman, le .talentueux violoniste, effier au conseil de guerre et tout en auscul-nt consciencieusement'une poule, il lui cite 1 texte de la bible adventiste où il est dit le ceux qui fument, après mille ans, ne rtiront pas de terre et ne jouiront pas des iquerettes et de la rosée. Le capitaine Le-u, achète tous les régimes de banane, eviant la boucherie, notre touvaniste, le Dr. elannoy et le professeur de Herstal, le Lt. rdon, examinent en Vaïel consommés, la anière dont ils vont préparer un morceau viande at à quelle sauce. Les commandants Pirot et Lescornez tra-rsent la foule au galop de leurs mules et ent des .recommandations à leurs boys. Les s. Goelen, Laude et l'hypnotiseur De Rezel aminent les œufsi. Opération délicate, s'il fut. On les mire au soleil et selon qu'ils nt transparents ou opaques ils sont accep-î ou refusés. Mais il est l'heure d'aller déjeuner et avec >cardasse nous .allons prendre le tram. Le tram, vous récriez-vous, à Tabora, en rique ! Mais certainement. Ce n'est, il t vrai, ni un tram électrique, ni à chevaux, à mule, ni à âne, mais c'est une voiturette ussée par trois noirs, le receveur compris. Le prix du trajet, quel qu'il soit, n'est guère

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre De stem uit België appartenant à la catégorie Oorlogspers, parue à Londen du 1914 au 1916.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Sujets

Périodes