De stem uit België

1336 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1918, 22 Mars. De stem uit België. Accès à 28 mars 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/6h4cn6zp9r/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

De Stem POOli GOD iîN VADERLAND. uit Belqie. kbtiflftiefttcAi : 2$b jnaanden. Subscriptiûn : th. for 3- month». Voor le Yereenigdc Staten : 0 cts. Voor H lland : 1 !, Voor Frankrîjk. 2-50 r. Voor de soldaten : lsh. of 1.50 fr. Bure*): 21. RUSSELL SQUARE, LONDON. W.C. Toiophorie: Muséum 267» (.de Jaargang, Nr. 27. (Blz. 1875-1882.) Oplage: 11,400. VRIJDAG, MAART 22,^1918. Registered at G p.o. as a Newspaper. 8 blz. I^d. NOTA VAN DEN UITGEVER.—Tôt ons spt/t kunnen we ditmaal slechts 8 blz. geven en zijn we dien tengevolge verplicht vele belangrijke artikelen, waarvan sommige reeds lang aange-kondigd, uit te stellen tôt een volgend nummer. Toekomende week, Paaschnummer, verschijnen we weer op 12 blz., al zien we nog niet hoe we dien geldelijken last gaan gedekt krijgen. Wij vragen daarom aan onze jongens in 't leger wier inschrijvingsgeld achterstallig is,—en aan wie we, laatst van allen, een mailing sturen,— ons hun verschuldigd bedrag in te zenden. Voor volgend nummer wachten o.a. : Men-gelwerk, In mernoriam Spaeninckx, Oproep aan de Mlddenstanders, de Studie van Chaucer, eene Studie op R. H. Benson, Gedichten van E. P. Hilarion, Boekenniews Taalhumor. Sot-datenpennen, lezing door E.H. Cyriel Verscnaeve over " Judas," enz. De Waarborg der Internationale Overeenkomsten. IV.—Pauselijke Medewerking. Deze beschouwingeni moet ik even onderbrekeni. Vroeger bad ik reeds de gelegenheid' het gezag in. te roepen van Louis Renault en dit zal niet de laatste maal zijn; dodh., ei'laa®, voortaan ge-paard met d'e herinnering aan zijn dood. De wereldiberoemde jurist is den 8 Fe-bruari ter ziele gegaan, en het past dat wij op zijn graf de hulde onzer hoog-schatting en bewondering neerleggen. Hij heeft zijn niaam gehecht aan het ver-Biaarde werk der systematisatie van het internationale rech't, waarvan hij ieeraar was te Parijs, in dezer hoogeschool en in de "Ecole libre des sciences politiques." Hij had het genoegen zijn leer, steeds voorgedragen* met de uiterste dui-delijkheid en nauwkeurigheid, grooten-deels te zien opgenomen in de rechter-lijke praktijk v.an nagenoeg al de Staten der moderne wereld. Zijn naam is vooral verbonden met de internationale conferenties der laatste dertig jaren, en het is inzonderheid te danken aan zijne medewerking in het opstellen der reehts. regelen, aangenomen in de Haagsche vredesconferenties van 1899 en 1907, dat deze laatste in overeenstemming werden gebracht met de overgeleverde beginse-len der katholieke godgeleerdheid. Hii was het 00k, die de Inleiding schreef voor -het Règlement van het oorlogs-recbt, uitgegeven dooT dien Franschen generalen staf. Niemand zal het dan 00k verwonderen, dat een man van zoo-veel gezag meermaalls werd benoemd tôt scbeidsrabter in de internationale ge-schillien. Hij Jiechtte veel prijs aan de instelling van het scheidsrechterlijke Hof te 's Gravenhage ter voorkoming van den' oorlog, dbch hij was weinig oiptimistisch gestemd aangaaude de prafctische uitvoerbaarheid van een Voïkerenbond.—R.I.P.* * * Het ligt in eenieders wenschen, en zoo wel de sociale ails die moreele toe-stanid der huidige wereM schijnt het te vereischen, dat de band tusschen de volken een poltitiefce en rechterlijke be-krachtiging zou erlangen. En daarvoor —zooials wij in vorige opstellen poogden aan tç wijzen—kan geen betere grond-s.l.ag gevonden worden, dan de internationale regeling, welike in 1899 en 1907 door de twee vredesconferenties van Den Haag werd uitgewerkt. Noodiig is nochitans, dat deze aange-vûîd wordie door twee zakelijke toevoeg-seïs: vooreerst moet het onderwerpen der voorkomende gesohillen aan het sdheidsrechterlijk Hof venplichtend gie-maakt worden dbor een stelsel van moreele, economische en militaire maat-regelen van bekrachtiging. Daarover handelden we in onis vorig artikel. Dit is ecbter nog niet voMOende. O-m aan de internationale wetten en aan de uit-spraken van het wederlandsch scheids-gerecht een volkomen werkdaddgheid te verleenen, is de medewerking van het Pausdom nàet enkel nuttig, maar nagenoeg onontbeerlijk. Zonder de medie-hulp van den H. Stoel zullen nooit de internationale wetten een gemoegzaam gezag noch een genoegzame bekendheid verkrijgen ; zonder die medewerking zal het Hof van arbitrage geen toereikende waarborg van nedhtvaardigheid en zijne eischen tôt bekracbtigingsmaatregelen geen voldoende kracbt hebben ; zonder die med'ewerking eindelijk bestaat er geen hoop, dat er een oprechte en duur-zame \nrede kan gesloten worden ; en het zou mitteloos zijn een Voïkerenbond te sticbten, indien men in-Jt ontwerpen daarvan den vredevorsit voorbijzag : zie-daar beweringen, welke de overtuiging _ ons afdxvingt en welke wij bekno>ptelijk zulîen toelichten. Wij doen dit niet met de bijbedoeling.om zijdelings te ijveren voor de Katholieke Kerk. Wij verwer-pen tronwens de welwillende medehulp van andere kerkgenootsohappen niet ; doch wij beweren, dat allen, wie zij 00k zijn mogen, die de kansen van nieuwe oorlogen en hunne gruwzaamheid willen verminderen, zicb bij de katholieken aene positivistiscbe, eene zoogezegde wetenschappeiijke en vooral eene sub-jectivistische van Kant, om niet te spre-ken van bet immoralisme van Nietzsche. Daar zij aile God1 buiten rekening laten, hebben zij geen waren grondslag voor eenige verplichting en kunnen derhalve aan de wetten geen bindend lcaralUer verleenen. Doch stellen we, dat men het daarover onder de bescliaafde volken Eene niet-gepubliceerde teekening van Van Dyck. In het British Muséum wordt eene teekening bewaard van Van Dyck, eene studie namelijk voor eene Maria Magd!alena,^-die wij weil de moeite waard vin-den hier een oogenblik te bespreken1, te meer daar deze teekening tôt hiertoe niet benuttigd geweest is voor studie. Het is een teekening rechtstreeks riaar de natair, naar een zijner modellen d'ie herhaaldieiijk in zijne werken voorkomt. De handigheid van den meester is uit iederen trek op te makein. Nog ligt er natuurlijk 's meesters distinc-tie niet in: dees is cfe eerste aanzet en daarna zal hij er zijn eigen kunstvoeden weten in te vervverken. De meester heeft een houding gezocht, en mets dan de houdimg in teekening willen vastzetteni. Let : de hand is er niet eenmaal bij-geteekend. En de draperie, waar Van Dyck zoo bekoorlijk sterk in is, "b'iiijft eenvoudig : ,'t geldt de studie eener pose, meer niet. Maair weilk eene vaar-digheid ! moeten aansluiten om in de bovenver-melde aangelegenbeden de allerkost-baarste hulip van den H. Stoel te vor-deren. Het welzàjn van het menschdoin moet allen sectegeest tôt zwi'jeen bren-geni.1. Het past op de eerste plaats, dat de 'II. Vader vertegenwoordigd zij op die vergaderingen en in die conferenties, waar de internationale ''wetten" en "regelen" gestemd worden. Voor eenige dagen hield. men in eene kerkzaail te Kantelberg een bijeenkomst, om het sticbten van den Voïkerenbond te bespreken, en men drong er op aan, dat de uit te vaard'igen internationale wetten in overeenstemming zouden gebracht worden met de beginselen der zedenileer. Doch een der leden viel den spreker in de rede met deze vraag : " Welke zeden-leer? dte nwe oï die van Trotzky?—In-derdaad, tegenwoordig zijn de begrippen omtTent de moraali zeer uiteenloopend ; er is eene nutsmoraal van Ben.tham en eene van Stixart Mill, eene evolutionis-tische van Spencer, eene onafhankeliijke, eens worax : ae xe saemmen weueii zu. -len. moeten berusten, niet op het daijf-zand van gekunstelde moraalstelsels, doch op den. hechten bodem der christe-lijke zedenieer, welke trouwens de ware uitdrukking iis van de louter menscho-lijke. Nu is het echter een erkend feit, dat geen sticbtang, geen kerkgenootschap een zoo volledàg en uitgewerkt stel van christelijke moraalbegrippen bezit als de Katholieke Kerk. Werkelijk nochians", wij erkennen het, staiten de geloovige protestanten zich wel aan bij diezelifde zedenieer, maar over het algemeen hebben zij van de " studie " der moraaJ— die eene ware en moeilijke wetenschap is—geen werk gemaakt. Daarbij komt nog dit : sedert eenwen hebben de katholieke geleerden zich bepaaldel.ijk toege-legd op die wetensohap met betrekking tôt den oorlog. Reeds de H. Augustinus en St. Thomas legden daarvan den grondslag, welke later door mannen als de Victoria, Suarez en aanta'l andere, in bijzondere verhandelingen werd uit-gejverlrt en nader toegelicht. Kan men, zoo vragen wij, in het opstellen van internationale ooiilogs- en vredewetten, de hulp ontberen van juist dit eenig kerkgenootsohap, dat zich steeds met den grootsten îjver en den besten uit-slag op dit vak heeft toegelegd? Wij geven het gaarne toe : uit dit feit alleen vloeit nog niet de noodzakelijk-heid1 voort, d!at afgev.aardigden van den H. Stoel zoiuden medféwerken aan net vaststellen der internatiouale W6tten j 00k zonder hen, en, wel door leeken, werd het deugdelijk oorlogsregi'ement der Haagsche Conferenties in overeenstemming gebracht met de christeHjke moraal. Wij hebben dit namelijk te danken aan recbtsgeleerden, zooate den pas overleden jurist Louis Renault, wier beginselen met een christelijken geest waren doortrokken. Doch die geliuk-kige omstandigheid waarborgt niet de toekomist, en daareniboven het is niet voldoende, dat de wetten op zich zelf goed en deugdelijk zijn ; zij moeten. 00S een genoegzame diuidelijkheid heb'ben en voorail zij moeten behoorlijk uitge-vaardigd worden eu de noodige aobting genieten bij het publiek, wat bezwaartlijk kan verwacbt word'en, zoo de medewerking van den H. Stoel d'aarbij ontibroken heeft. Laten we dit eens nader staven door de lotgevaillen van de Haagsrthe vredesconferenties, welke ten doel'had-den meer eenheid tê brenigen in het oor-logsrecht. Meermaals is men daar niet gekomen tôt overeenstemming. ofwel werd deze verborgen onder vage en d.bb-belzinnige beipalingen, voor velerlei toe-passing vatbaar. De Mogendheden had-den wel dit "ooitl'ogsirecht " geratificeerd en zoogezegd ate eene "lex scripta " aan-genomen. Niemand evenwel heeft er \oor gezorgd, diat het oolc werkeliik in al d'e Staten als leiddraad bij de oovoe-ding der officieren werd opgelegd. Enjje-land en Frankrijk vaardigen Réglementer! uit in overeenstemminè met de Haagsohe oorlogsregeling. Doch niet Oosten ri ik noch Duitschland. In dezen laatsten Stàat hebben de militairen. ze'Ks in tegenspraalc met hunne eipen rechts-geleerden (b.v. Zorn, Das Krieg«recht zu Landie, 1906. blz. 41). aan het Haag-" sche legerregleinent zijn bindend karaïk-ter ontzegd. Wel maakt het Duitsche leerboek voor ooirliogsrefcht, in 1902 uitgegeven door den Generalen Staf. onder den titel : " ICriegsbrauch im La;nds-kriege," melding van de Haagsche regelen, doch de commenttaar, die zij er op geven, verschilt in vele plaatsen van de toeildchting van den Franschen Generalen Staf. De Duitsohers hebben eenvoudig die regelen gefezen door den br'l van hun "privaat onderzoek " Een voorbeeld : In de "Inileiding" van het Haagische Règlement acbten het de Hooge Verd'ra.ssliuitend'e PaTt;ien nnttîe te verklaren, "dat... d!e bevolkinpen en de oorlogvoerenden ve^b'iîvpn onder de bescherming der bespinselen van het vol-kenrecht, zooals die voortvloeien uit... de wetten der men"=cbe,1i:j1rbe;d en de eischen van het openbare rechtsbewust-zijn." De Fransche tceliohtin'a' neetnt dit letterlijk o-ver en legt er dien nadr-nV op, diat "les populations et les belilirf-. rante restent sous la sanvesrarrie. principes du Droit des gens tels qu'ils résultent... des lois de l'humanité et des exigences de lia conscience publique." Maar de Duitsche geeft daarvan eene zeer afwijkende "oovatting " : zij waar-schuwt lieveir de officieren "vor ubertrie-ben hurnanitiiren Ansehauungen " ; zij beweert, dat "der Krieg eewisser Hàrten nicht entibehren kann " en dat "vielmehr in ibreroiiicksichtlosen Anwendun? die einzig wahre Humanftiit liegt " ! ! Breng dan al een weinig christeîijkheid in de oorlogswetten ; "C'est désespérant," zou Louis Renault zeggen. En meest al de bepalingen der Duitschers zijn met den-zéllfden heidensohen deesem doortrokken. Waar de Franschen zeggen, dat "t#ut belligérant doit se montrer généreux envers une population qui, à l'approche de l'enneimi, se soulève pour la défense de son sol," weten 3èf Duitschers van niet® anders te spreken dan van "Hiirten " en dondieren tegen allerlei "Humanitàre Anspriiche." ^len kan dan 00k beweren, dat de hoofdschuld der .gepleegde gruwelen in België nog meer berust op de scribenten van den Duitschen Generalen Staf dan op de soldaten zelf: dezen hebben eenvoudig de barbaarsche regelen van hun "Kriegs-buch " toegepast ; scms zijn zii er nog eçn schreef buiten gegaan, zonder af te

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre De stem uit België appartenant à la catégorie Oorlogspers, parue à Londen du 1914 au 1916.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Sujets

Périodes